ΤΡΑΠΕΖΑ ΝΟΜΙΚΩΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ «ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ»

ΜΠρ(Ασφ.Μ.)Αθ 3459/2025

Ασφαλιστικά μέτρα νομής - Μίσθωση - Λήξη μίσθωσης - Αντιποίηση νομής από μισθωτή -.

Δεν υπάρχει αντιποίηση και άρα αποβολή, και δεν χωρεί, συνεπώς, η αγωγή του άρθρου 998 ΑΚ ούτε αίτηση περί λήψεως ασφαλιστικών μέτρων κατά του κατόχου μισθωτή, όταν αυτός αρνείται την απόδοση επειδή ισχυρίζεται ότι δεν λύθηκε η μίσθωση - Η καθ' ης παρέμεινε ως μισθώτρια στο επίδικο ακίνητο βάσει προφορικής συμφωνίας με την καθ' ης. Δεν πιθανολογήθηκε ότι η καθ' ης έχει αμφισβητήσει με κάποιο τρόπο την νομή της αιτούσας επί του ακινήτου ούτε αντιποιείται την νομή αυτής. Απορρίπτεται η αίτηση ως ουσία αβάσιμη.

ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ

ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΜΕΤΡΩΝ

ΑΡΙΘΜΟΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ 3459/2025

ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ

ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΗΚΕ από τη Δικαστή Μαρία Αθανασίου, Πρωτόδικη, την οποία όρισε ο Πρόεδρος του Τριμελούς Συμβουλίου Διοικήσεως του Πρωτοδικείου Αθηνών, και την γραμματέα, Τσολακίδη Θεανώ.

ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΕ δημόσια στο ακροατήριό του, την 28 Απριλίου 2025, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:

ΤΗΣ ΑΙΤΟΥΣΑΣ: Της …, κατοίκου Αγίας Παρασκευής Αττικής, οδός …, με ΑΦΜ ., η οποία παραστάθηκε μετά των πληρεξούσιων δικηγόρων της α) Γιαννόπουλου Αναστάσιου - Ιωάννη (ΑΜ ΔΣΑ 44180) και β) Ανδριανού Αγγελικής (ΑΜΔΣΑ42197).

ΤΗΣ ΚΑΘ’ ΗΣ Η ΑΙΤΗΣΗ: Της …, κατοίκου Νέου Ψυχικού, οδός …, με ΑΦΜ ., η οποία παραστάθηκε μετά του πληρεξούσιου δικηγόρου της Κουκλουμπέρη Νικόλαου (ΑΜ ΔΣΑ 39362).

Η αιτούσα ζητεί να γίνει δεκτή η από 24-3-2025 αίτησή της, που κατατέθηκε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου τούτου με αριθμό κατάθεσης ././24-3-2025, η οποία προσδιορίσθηκε προς συζήτηση για την δικάσιμο που αναγράφεται στην αρχή της παρούσας.

Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης στο ακροατήριο του Δικαστηρίου, οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων ανέπτυξαν προφορικά τους ισχυρισμούς τους και ζήτησαν να γίνουν αυτοί δεκτοί.

ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

Από το συνδυασμό των διατάξεων 997 και 998 ΑΚ προκύπτει ότι εναντίον εκείνου που απέκτησε την κατοχή του πράγματος ή του δικαιώματος από τον νομέα ως μισθωτής ή θεματοφύλακας ή με άλλη παρόμοια σχέση, ο νομέας έχει, εφόσον συντρέχουν οι όροι του νόμου, τις αγωγές για τη νομή. Προϋποθέσεις εφαρμογής της διάταξης του άρθρου 998 ΑΚ είναι: α) ο κάτοχος να έλαβε την κατοχή από το νομέα δυνάμει ορισμένης ενοχικής σχέσης και β) ο κάτοχος να προσέβαλε τη νομή κατά την έννοια της ΑΚ 984, δηλαδή με αποβολή ή διατάραξη. Αποβολή υπάρχει όταν ο κάτοχος αντιποιείται τη νομή, αρνούμενος μετά τη λήξη της ενοχικής σχέσης να αποδώσει το πράγμα, με τον ισχυρισμό ότι είναι νομέας ο ίδιος. Αντίθετα, δεν υπάρχει αντιποίηση και άρα αποβολή, και δεν χωρεί, συνεπώς, η αγωγή του άρθρου 998 ΑΚ ούτε αίτηση περί λήψεως ασφαλιστικών μέτρων κατά του κατόχου μισθωτή, όταν αυτός αρνείται την απόδοση, χωρίς, όμως, η άρνησή του αυτή να συνιστά αντιποίηση της νομής του αντιπροσωπευόμενου, αλλά όταν ισχυρίζεται ότι δεν λύθηκε η μίσθωση, οπότε η αγωγή του άρθρου 998 ΑΚ, καθώς και η αίτηση περί λήψεως ασφαλιστικών μέτρων νομής, πρέπει να απορριφθούν διότι δεν συντρέχουν οι όροι του νόμου, ενώ ο εκμισθωτής πρέπει να ασκήσει την αγωγή από την σύμβαση της μίσθωσης για να επιτύχει την απόδοση του μισθίου (βλ. ΟλΑΠ 104/1952 ΑρχΝομ. Γ. 22). Ο ισχυρισμός αυτός πρέπει, όμως, να είναι ευλογοφανής και όχι καταφανώς αστήρικτος, γιατί αλλιώς πρόκειται για συγκαλυμμένη αντιποίηση της νομής. Το ζήτημα αυτό μπορεί να κρίνει παρεμπιπτόντως (284 ΚΠολΔ) το Δικαστήριο που δικάζει την αγωγή αποβολής, γιατί αποτελεί πρόκριμα της δίκης για την νομή. Αν, συνεπώς, ο κάτοχος έλαβε μεν την κατοχή του από τον νομέα δυνάμει ενοχικής σχέσης, αλλά η συμπεριφορά του δεν αποτελεί προσβολή της νομής με την έννοια του άρθρου 984 ΑΚ (π.χ. ο μισθωτής αρνείται την απόδοση του μισθίου επικαλούμενος με εύλογα επιχειρήματα ότι η μίσθωση δεν έληξε ακόμη), τότε ο νομέας έχει εναντίον του, όχι τις αγωγές της νομής, αλλά τις αξιώσεις από την μεταξύ τους ενοχική σχέση (ΟλΑΠ 104/1952, ό.π., ΕφΑΘ 1670/1978 ΝοΒ 26.1377, βλ. Απ. Γεωργιάδη -Μιχ. Σταθόπουλου : «ΑΣΤΙΚΟΣ ΚΩΔΙΞ, ΚΑΤΆ ΑΡΘΡΟ ΕΡΜΗΝΕΙΑ», τόμος V, άρθρο 998, σελ. 307 και Κ. Παπαδόπουλου: «Αγωγές Εμπρ. Δικαίου», 1,1989, σελ. 160 επ.).

Στην υπό κρίση αίτηση, η αιτούσα, κατ’ εκτίμηση, ιστορεί ότι έχει την αποκλειστική κυριότητα, νομή και κατοχή μιας οριζόντιας ιδιοκτησίας -αποθήκης υπογείου στον Δήμο Αθηναίων, όπως αυτή ειδικότερα περιγράφεται, την οποία εκμίσθωνε στην καθ’ ης, δυνάμει του από 20-5-2019 ιδιωτικού συμφωνητικού επαγγελματικής μίσθωσης, για το χρονικό διάστημα από 20-5-2019 έως και την 20-5-2024. Ότι η καθ’ ης δεν ήταν τυπική στην καταβολή του μισθώματος και δεν επέδειξε τη δέουσα επιμέλεια ως προς την καλή χρήση του ακινήτου και έτσι κατά την λήξη της μίσθωσης η απούσα είχε ενημερώσει την καθ’ ης για την πρόθεσή της να μην ανανεώσει περαιτέρω την μίσθωση διότι είχε σκοπό να το εκμισθώσει σε συγγενικό της πρόσωπο, ενώ κατόπιν παράκλησης της καθ’ ης, δέχθηκε να παραταθεί προφορικά η μίσθωση μέχρι και το τέλος του μηνός Δεκεμβρίου 2024. Ότι πάρα την παρέλευση και του διαστήματος παράτασης της μίσθωσης, η καθ’ ης δεν της παρέδωσε το μίσθιο, αλλά συνέχισε να το χρησιμοποιεί και προέβη σε αλλαγή της κλειδαριάς και για τον λόγο αυτό η αιτούσα της κοινοποίησε την από 10-2-2025 εξώδικη δήλωση με την οποία της ζητούσε μεταξύ άλλων και της παραδώσει το ακίνητο, πλην όμως η καθ’ ης αρνείται να εγκαταλείψει το ακίνητο, αντιποιούμενη έκτοτε της νομής του ακινήτου, με συνέπεια να κινδυνεύει να απομειωθεί η αξία του ακινήτου λόγω πλημμελούς συντήρησής του. Με βάση το ιστορικό αυτό, ζητεί να ληφθούν ασφαλιστικά μέτρα, και συγκεκριμένα: α) να αναγνωρισθεί η απούσα νομέας του επίδικου ακινήτου, β) να υποχρεωθεί η καθ’ ης και κάθε τρίτος που έλκει δικαιώματα από αυτή να της αποδώσει τη νομή του επίδικου ακινήτου, γ) να διαταχθεί η αφαίρεση των κινητών πραγμάτων της καθ’ ης ή κυριότητας τυχόν τρίτου προσώπου, δ) να διαταχθεί η παράδοση των κλειδιών της εισόδου του ακινήτου, ε) να διαταχθεί η καταβολή των οφειλόμενων μισθωμάτων και άλλων οφειλών που αφορούν το μίσθιο, στ) να απαγορευθεί στην καθ’ ης η μεταβολή της πραγματικής και νομικής κατάστασης του ακινήτου και να καταδικαστεί η καθ’ ης στην καταβολή της δικαστικής της δαπάνης.

Η αίτηση αρμοδίως φέρεται στο παρόν Δικαστήριο να συζητηθεί κατά τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων (άρθρα 731 επ. και 29 ΚΠολΔ) και είναι νόμιμη στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 974,984, 987 Α.Κ. 943 και 176 ΚΠολΔ, πλην των αιτημάτων γ και δ τα οποία αφορούν τρόπους εκτέλεσης του αιτήματος β και συνεπώς συμπεριέχονται σε αυτό, και του αιτήματος ε το οποίο μη νόμιμα προβάλεται σε αίτηση ασφαλιστικών μέτρων για την προστασία της νομής, καθώς η επιδίωξη καταβολής οφειλόμενων μισθωμάτων επιτυγχάνεται μόνο μέσω ασκήσεως αγωγής. Πρέπει επομένως να ερευνηθεί περαιτέρω για να κριθεί και η βασιμότητά της από ουσιαστική άποψη.

Από την εκτίμηση και αξιολόγηση όλων των αποδεικτικών μέσων, των ένορκων καταθέσεων του μάρτυρα απόδειξης της απούσας και του μάρτυρα ανταπόδειξης της καθ’ ης, οι οποίοι εξετάστηκαν στο ακροατήριο και περιέχονται στα ταυτάριθμα με την παρούσα απόφαση πρακτικά συνεδρίασης, και όλων ανεξαιρέτως των νομίμως μετ’ επικλήσεως προσκομιζόμενων εγγράφων, μεταξύ των οποίων και φωτογραφίες, η γνησιότητα των οποίων δεν αμφισβητήθηκε, πιθανολογήθηκαν τα εξής: Η αιτούσα έχει την κυριότητα μιας οριζόντιας ιδιοκτησίας - αποθήκης υπογείου ορόφου με στοιχεία Υ-5 οικοδομής κείμενης στη θέση «Ψυχικό ή Κρεμμυδίστρα» της περιφέρειας του Δήμου Αθηναίων, επί της οδού …, επιφάνειας 50 τ.μ. Δυνάμει του από 20-5-2019 ιδιωτικού συμφωνητικού επαγγελματικής μίσθωσης, η αιτούσα εκμίσθωσε στην καθ’ ης το ανωτέρω ακίνητο έναντι ετήσιου μισθώματος 700,00 ευρώ, για το χρονικό διάστημα από 20-5-2019 έως και 20-5-2024. Επιπλέον, πιθανολογήθηκε ότι κατόπιν της λήξης ισχύος του ανωτέρου συμφωνητικού η καθ’ ης παρέμεινε ως μισθώτρια στο επίδικο ακίνητο βάσει προφορικής συμφωνίας με την καθ’ ης αορίστου χρόνου, απορριπτόμενου του ισχυρισμού της απούσας για παράταση του χρόνου μίσθωσης μόνο μέχρι το τέλους του μηνάς Δεκεμβρίου 2024, διότι όπως προέκυψε από τα τηλεφωνικά μηνύματα που αντάλλασε με την καθ’ ης, μέχρι και τον Ιανουάριο συζητούσαν για την σύνταξη νέου συμφωνητικού μίσθωσης, ενώ επιπλέον, από τις κινήσεις τραπεζικού λογαριασμού που προσκομίζει η ίδια η απούσα, προκύπτει ότι η καθ’ ης συνεχίζει και καταθέτει μηνιαίως τμηματικά το ετήσιο μίσθωμα για το ακίνητο, και επίσης ότι από για τους μήνες Μάρτιο και Απρίλιο του 2025, η καθ’ ης κατέβαλε αυξημένο πλέον το μίσθωμα. Επιπλέον, δεν πιθανολογήθηκε ότι η καθ’ ης έχει αμφισβητήσει με κάποιο τρόπο την νομή της απούσας επί του ακινήτου, δεδομένου ότι στην περίπτωση αυτή δεν θα προέβαινε σε καταβολή μισθώματος για αυτό, παρά μόνο αμφισβητεί την λήξη της μεταξύ τους μισθωτικής σχέσης. Ούτε, πιθανολογείται ότι η αλλαγή κλειδαριάς στο ακίνητο έγινε με την πρόθεση την αντιποίηση της νομής, δεδομένου ότι όπως προέκυψε, η αλλαγή κλειδαριάς από την καθ’ ης έλαβε χώρα κατόπιν προσπάθειας της αιτούσας να αποβάλει με αυτοδικία την καθ’ ης από το ακίνητο, αλλάζοντας κλειδαριά και μεταφέροντας τα κινητά της πράγματα εκτός ακινήτου, για το οποίο περιστατικό η καθ’ ης είχε υποβάλλει έγκληση κατά της αιτούσας και του υιού της στις 5-2-2025 ενώπιον του Α.Τ. Φιλοθέης - Ψυχικού.

Από όσα προαναφέρθηκαν πιθανολογήθηκε ότι δεν υφίσταται διαφορά από την νομή μεταξύ των διαδίκων, αφού η καθ’ ης δεν αντιποιείται την νομή της αιτούσας, την οποία αναγνωρίζει ως εκμισθώτρια, αλλά κατέχει το επίδικο μίσθιο, δυνάμει της μεταξύ τους έννομης σχέσης μίσθωσης. Συνεπώς, η διαφορά που έχει δημιουργηθεί είναι διαφορά απορρέουσα από την ενοχική σχέση της σύμβασης μίσθωσης. Μετά ταύτα, η υπό κρίση αίτηση πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμη στην ουσία της, και να επιβληθούν τα δικαστικά έξοδα της καθ’ ης σε βάρος της απούσας (άρθρο 176 ΚΠολΔ), όπως ειδικότερα ορίζεται στο διατακτικό.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

ΔΙΚΑΖΕΙ αντιμωλία των διαδίκων.

ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ την αίτηση.

ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ σε βάρος της αιτούσας τα δικαστικά έξοδα της καθ’ ης τα οποία ορίζει στο ποσό των διακοσίων σαράντα (240) ευρώ.

ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίστηκε και δημοσιεύθηκε στην Αθήνα, σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του στις ..

Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ