ΝΟΜΟΣ 4042/ΦΕΚ 24/Α/13.2.2012

 

Ποινική προστασία του περιβάλλοντος - Εναρμόνιση με την Οδηγία 2008/99/ΕΚ - Πλαίσιο παραγωγής και δια­χείρισης αποβλήτων - Εναρμόνιση με την Οδηγία 2008/98/ΕΚ - Ρύθμιση θεμάτων Υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής.

 

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

Εκδίδομε τον ακόλουθο νόμο που ψήφισε η Βουλή:

 

’ρθρο 1

Σκοπός - Αντικείμενο - Πεδίο εφαρμογής

 

   1. Με τις διατάξεις των άρθρων 2 έως 9 της Ενότητας Α' εναρμονίζεται το εθνικό δίκαιο προς τις διατάξεις της Οδηγίας 2008/99/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 17ης Νοεμβρίου 2008 «σχετικά με την προστασία του περιβάλλοντος μέσω ποινικού δικαί­ου» (Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης L328/28/6.12.2008) και θεσπίζονται αποτρεπτικές, αποτελεσματικές και αναλογικές κυρώσεις, μέσω του ποινι­κού δικαίου, για τις περιπτώσεις που προκαλείται ή ενδέ­χεται να προκληθεί ρύπανση ή υποβάθμιση του περιβάλλοντος, με σκοπό τη διασφάλιση της αποτελεσματικής ποινικής προστασίας του.

 

   2. Με τις διατάξεις των άρθρων 10 έως 48 της Ενότητας Β' εναρμονίζεται το εθνικό δίκαιο προς τις διατάξεις της Οδηγίας 2008/98/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 19ης Νοεμβρίου 2008 «για τα απόβλητα και την κατάργηση ορισμένων οδηγιών» (Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης L 312/3 της 22.11.2008) και θεσπίζονται μέτρα για την προστασία του περιβάλλοντος και της ανθρώπινης υγείας εμποδίζοντας ή μειώνοντας τις αρνητικές επιπτώσεις της παραγωγής και της διαχείρισης αποβλήτων και περιορίζοντας το συνολικό αντίκτυπο της χρήσης των πόρων και βελτιώνοντας την αποδοτικότητα της.

 

ΕΝΟΤΗΤΑ Α

ΠΟΙΝΙΚΗ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ (ΕΝΣΩΜΑΤΩΣΗ ΤΗΣ ΚΟΙΝΟΤΙΚΗΣ ΟΔΗΓΙΑΣ 2008/99/ΕΚ)

ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α

ΓΕΝΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

 

’ρθρο 2

(άρθρο 2 της Οδηγίας 2008/99/ΕΚ) Ορισμοί

 

   Κατά την έννοια του νόμου αυτού νοούνται ως:

   1) «Παράνομη»: κάθε παράβαση της νομοθεσίας που εκτίθεται στα Παραρτήματα Α' και Β' της παρούσας ενότητας, όπως εκάστοτε ισχύει.

   2) «Προστατευόμενα είδη άγριας χλωρίδας και πανίδας»:

   α) για τους σκοπούς του άρθρου 3 στοιχείο στ', τα είδη που απαριθμούνται:

   αα) στο παράρτημα IV του άρθρου 20 της 33318/ 3028/1998 κοινής υπουργικής απόφασης των Υπουργών Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης, Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών, Ανάπτυξης, Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων, Γεωργίας, Εμπορικής Ναυτιλίας και Πολιτισμού (Β' 1289), όπως τροποποιήθηκε με την 14849/853 /2008 κοινή υπουργική απόφαση των Υπουργών Οικονομίας και Οικονομικών και Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημόσιων Έργων (Β' 645), οι οποίες εκδόθηκαν σε συμμόρφωση με την Οδηγία 92/43/ΕΟΚ «για τη διατήρηση των φυσικών οικοτόπων, καθώς και της άγριας πανίδας και χλωρίδας»,

   ββ) στο Παράρτημα I του άρθρου 14 της 37338/1807/ 2010 κοινής υπουργικής απόφασης των Υπουργών Οικονομικών, Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας και Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής (Β' 1495), που εκδόθηκε σε συμμόρφωση με την Οδηγία 79/409/ΕΟΚ «Περί διατηρήσεως των άγριων πτηνών», ό­πως κωδικοποιήθηκε με την Οδηγία 2009/147/ΕΚ, τα οποία ορίζονται στο άρθρο 4 παράγραφος 4 της εν λόγω απόφασης,

   β) για τους σκοπούς του άρθρου 3 στοιχείο ζ', τα είδη που απαριθμούνται στα Παραρτήματα Α' ή Β' του Κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 338/1997 του Συμβουλίου της 9ης Δεκεμβρίου 1996 «για την προστασία των ειδών άγριας πα­νίδας και χλωρίδας με τον έλεγχο του εμπορίου τους».

   3) «Οικότοπος/ ενδιαίτημα εντός προστατευόμενης περιοχής» : κάθε οικότοπος ειδών για τον οποίο μια περιοχή έχει χαρακτηρισθεί ως Ζώνη Ειδικής Προστασίας (ΖΕΠ) σύμφωνα με το άρθρο 4 παράγραφοι 1, 2 και 4 της 37338/1807/2010 κοινής υπουργικής απόφασης ή κάθε φυσικός οικότοπος ή οικότοπος ειδών για τον οποίο μια περιοχή έχει χαρακτηρισθεί ως Ειδική Ζώνη Διατήρησης σύμφωνα με το άρθρο 4 παράγραφος Β' της 33318/ 3028/1998 κοινής υπουργικής απόφασης.

   4) «Νομικό πρόσωπο»: κάθε νομική οντότητα (legal entity) που έχει το καθεστώς αυτό βάσει του εφαρμοστέου εθνικού δικαίου, πλην κρατών ή δημόσιων φορέων κατά την άσκηση της κρατικής εξουσίας, καθώς και διεθνών οργανισμών δημοσίου δικαίου.

 

ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ

ΕΘΝΙΚΑ ΜΕΤΡΑ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΤΗΣ ΟΔΗΓΙΑΣ 2008/99/ΕΚ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α

ΑΔΙΚΗΜΑΤΑ - ΕΥΘΥΝΗ ΚΑΙ ΚΥΡΩΣΕΙΣ ΝΟΜΙΚΩΝ ΠΡΟΣΩΠΩΝ

 

’ρθρο 3

(άρθρο 3 της Οδηγίας 2008/99/ΕΚ)

Αδικήματα

 

   Τιμωρούνται σύμφωνα με το άρθρο 28 του ν. 1650/ 1986, όπως τροποποιείται με το άρθρο 7 του παρόντος νόμου:

   α) η απόρριψη, εκπομπή ή εισαγωγή ποσότητας υλικών ή ιοντίζουσας ακτινοβολίας στον αέρα, το έδαφος ή το νερό, που προκαλεί ή ενδέχεται να προκαλέσει το θάνατο ή σοβαρές σωματικές βλάβες, σε πρόσωπα, ή ουσιαστικές βλάβες, στην ποιότητα του αέρα, την ποιότητα του εδάφους, την ποιότητα του νερού ή στα ζώα ή τα φυτά

   β) η συλλογή, μεταφορά, ανάκτηση ή διάθεση αποβλήτων, συμπεριλαμβανομένης της επιχειρησιακής εποπτείας των πράξεων αυτών και της επακόλουθης συντήρησης των εγκαταστάσεων διάθεσης, και συμπεριλαμβανομένων δράσεων που εκτελούνται από εμπόρους ή μεσίτες (διαχείριση των αποβλήτων), που προκαλούν ή ενδέχεται να προκαλέσουν το θάνατο ή σοβαρές σωματικές βλάβες σε πρόσωπα ή ουσιαστικές βλάβες στην ποιότητα του αέρα, στην ποιότητα του εδάφους ή στην ποιότητα του νερού ή στα ζώα ή τα φυτά'

   γ) η αποστολή αποβλήτων, οσάκις η δραστηριότητα αυτή εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής του άρθρου 2 παράγραφος 35 του Κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1013/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 14ης Ι­ουνίου 2006, για τις μεταφορές αποβλήτων και διενεργείται σε μη αμελητέα ποσότητα, ανεξάρτητα από το εάν εκτελείται ως ενιαία μεταφορά ή ως πολλαπλές μεταφορές που φαίνονται αλληλένδετες1

   δ) η λειτουργία μονάδας, η οποία εκτελεί επικίνδυνες δραστηριότητες ή στην οποία αποθηκεύονται ή χρησιμοποιούνται επικίνδυνες ουσίες ή παρασκευάσματα και η οποία προκαλεί ή ενδέχεται να προκαλέσει, εκτός της μονάδας, το θάνατο ή σοβαρές σωματικές βλάβες, σε πρόσωπα ή ουσιαστικές βλάβες στην ποιότητα του αέρα, την ποιότητα του εδάφους ή την ποιότητα του νερού ή στα ζώα ή τα φυτά'

   ε) η παραγωγή, η επεξεργασία, η διαχείριση, η χρήση, η κατοχή, η αποθήκευση, η μεταφορά, η εισαγωγή, η εξαγωγή ή η διάθεση πυρηνικών υλικών ή άλλων επικίνδυνων ραδιενεργών ουσιών που προκαλούν ή ενδέχεται να προκαλέσουν θάνατο ή σοβαρή σωματική βλάβη σε πρόσωπα ή ουσιαστική βλάβη στην ποιότητα του αέρα, την ποιότητα του εδάφους ή την ποιότητα του νερού ή στα ζώα ή τα φυτά'

   στ) η θανάτωση, ο αφανισμός, η κατοχή ή η σύλληψη προστατευόμενων ειδών της άγριας χλωρίδας ή πανίδας, εξαιρουμένων των περιπτώσεων που η συμπεριφορά αφορά αμελητέα ποσότητα αυτών των ειδών και έχει αμελητέο αντίκτυπο στο καθεστώς διατήρησης των ειδών

   ζ) η εμπορία με προστατευόμενα είδη άγριας πανίδας ή χλωρίδας ή μερών ή παραγώγων αυτών, εξαιρουμένων των περιπτώσεων που η συμπεριφορά αφορά αμελητέα ποσότητα των ειδών αυτών και έχει αμελητέο αντίκτυπο στο καθεστώς διατήρησης των ειδών

   η) κάθε συμπεριφορά που προκαλεί την ουσιαστική υποβάθμιση του οικότοπου/ ενδιαιτήματος μέσα σε προστατευόμενη περιοχή

   θ) η παραγωγή, εισαγωγή, εξαγωγή, διάθεση στην αγορά ή η χρήση ουσιών που καταστρέφουν τη στιβάδα του όζοντος.

 

’ρθρο 4

(άρθρο 6 της Οδηγίας 2008/99/ΕΚ)

Ευθύνη νομικών προσώπων

 

   1. Τα νομικά πρόσωπα θεωρούνται υπεύθυνα για τα α­δικήματα που αναφέρονται στο άρθρο 3, εφόσον τα αδι­κήματα αυτά διαπράττονται επ' ωφελεία τους από οποιο­δήποτε πρόσωπο, το οποίο κατέχει ιθύνουσα θέση εντός του νομικού προσώπου και ενεργεί ατομικά ή ως μέλος οργάνου του νομικού προσώπου με βάση:

α) εξουσία εκπροσώπησης του νομικού προσώπου,

β) εξουσία λήψης αποφάσεων εξ ονόματος του νομικού προσώπου ή

γ) εξουσία άσκησης ελέγχου εντός του νομικού προσώπου.

 

   2. Τα νομικά πρόσωπα θεωρούνται υπεύθυνα και στην περίπτωση που η έλλειψη εποπτείας ή ελέγχου, από πρόσωπο που αναφέρεται στην παράγραφο 1, κατέστησε δυνατή τη διάπραξη αδικήματος που αναφέρεται στο άρθρο 3 επ' ωφελεία νομικού προσώπου, από πρόσωπο το οποίο τελεί υπό την εξουσία του.

 

   3. Η ευθύνη νομικών προσώπων βάσει των παραγράφων 1 και 2 δεν αποκλείει ποινική δίωξη κατά φυσικών προσώπων που είναι δράστες, ηθικοί αυτουργοί ή συνεργοί στα αδικήματα που αναφέρονται στο άρθρο 3.

 

’ρθρο 5

Κυρώσεις κατά νομικών προσώπων

(άρθρο 7 της Οδηγίας 2008/99/ΕΚ)

 

   Τα νομικά πρόσωπα, τα οποία θεωρούνται υπεύθυνα κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 4, τιμωρούνται σύμφωνα με την παράγραφο 5 του άρθρου 28 του ν. 1650/1986 (Α' 160), όπως τροποποιείται με την παράγραφο 4 του άρθρου 7 του παρόντος νόμου.

 

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β

ΓΕΝΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

 

’ρθρο 6

 

   1. Για την εφαρμογή των άρθρων 2 έως 9, στην έννοια του όρου «παράνομη», όπως ορίζεται στην παράγραφο 1 του άρθρου 2, εκτός των παραβάσεων της νομοθεσίας που περιγράφεται στα Παραρτήματα Α' και Β', περιλαμ­βάνονται και οι ακόλουθες παραβάσεις:

   α) όλων των λοιπών κανονιστικών πράξεων που έχουν εκδοθεί ή εκδίδονται κατ' εξουσιοδότηση του ν. 1650/ 1986 (Α' 160) όπως ισχύει,

   β) των διατάξεων του ν. 3199/2003 (Α'280), του ν. 3937/2011 (Α' 60) και του ν. 4014/2011 (Α' 209), καθώς και των κανονιστικών πράξεων που έχουν εκδοθεί ή εκδίδονται κατ' εξουσιοδότηση των νόμων αυτών,

   γ) των διατάξεων του ν. 2939/2001 (Α' 179), όπως τροποποιήθηκε με το ν. 3854/2010 (Α' 94), καθώς και των κανονιστικών πράξεων που έχουν εκδοθεί ή εκδίδονται κατ' εξουσιοδότηση του,

   δ) των διατάξεων του π.δ. 148/2009 (Α 190).

   Τα αδικήματα που αναφέρονται στις περιπτώσεις α', β', γ' και δ' της προηγούμενης παραγράφου τιμωρούνται, σύμφωνα με το άρθρο 28 του ν. 1650/1986 (Α' 160), όπως τροποποιείται με το άρθρο 7 του παρόντος νόμου.

   2) Για την εφαρμογή των άρθρων 2 έως 9, ο όρος «ιθύνουσα θέση» έχει την εξής έννοια:

«Ιθύνουσα θέση»: η θέση που κατέχει φυσικό πρόσωπο σε οποιοδήποτε νομικό πρόσωπο όταν έχει εξουσία, ενεργώντας ατομικά ή ως μέλος οργάνου, είτε να το εκ­προσωπεί είτε να λαμβάνει αποφάσεις για λογαριασμό του είτε να ασκεί έλεγχο εντός αυτού.

   Η έννοια του όρου αυτού ισχύει και για την εφαρμογή του άρθρου 28 του ν. 1650/1986, όπως τροποποιείται με το άρθρο 7 του παρόντος νόμου.

   3) Τα αδικήματα που κατ' ελάχιστο περιγράφονται στο άρθρο 3 τιμωρούνται σύμφωνα με τους όρους και τις διακρίσεις του άρθρου 28 του ν. 1650/1986, όπως τροποποιείται με το άρθρο 7 του παρόντος νόμου.

 

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ

ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ Ν. 1650/1986 (Α 160) «ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ» ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ ΠΟΙΝΙΚΩΝ ΔΙΑΤΑΞΕΩΝ

 

’ρθρο 7

Τροποποίηση του άρθρου 28 του ν. 1650/1986 (Α 160)

 

   Το άρθρο 28 του ν. 1650/1986 τροποποιείται ως εξής:

 

   1. Η παρ. 1 του άρθρου 28 του ν. 1650/1986 αντικαθίσταται ως εξής:

 

   «1. Όποιος ασκεί δραστηριότητα ή επιχείρηση χωρίς την απαιτούμενη, σύμφωνα με τις διατάξεις του νόμου αυτού, όπως τροποποιήθηκε με το ν. 3010/2003 (Α' 91) και το ν. 4014/2011 (Α' 209), ή των κανονιστικών πράξε­ων που εκδίδονται κατ' εξουσιοδότηση του, άδεια ή έ­γκριση, ή υπερβαίνει τα όρια της άδειας ή έγκρισης που του έχει χορηγηθεί και υποβαθμίζει το περιβάλλον, τιμωρείται με φυλάκιση έως δύο ετών ή και χρηματική ποινή 1.000,00 έως 60.000,00 ευρώ.»

 

   2. Η παράγραφος 2 του άρθρου 28 του ν. 1650/1986 αντικαθίσταται ως εξής:

 

   «2. Όποιος προκαλεί ρύπανση ή υποβαθμίζει το περιβάλλον με πράξη ή παράλειψη που αντιβαίνει στις διατάξεις του νόμου αυτού ή των κανονιστικών πράξεων που εκδίδονται κατ' εξουσιοδότηση του, τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον ενός έτους ή και χρηματική ποινή 3.000,00 έως 60.000,00 ευρώ. Αν η πράξη του προηγούμενου εδαφίου τελέστηκε από αμέλεια, επιβάλλεται φυλάκιση μέχρι ενός έτους ή και χρηματική ποινή. Αν οι αρνητικές επιπτώσεις της ρύπανσης ή της υποβάθμισης του περιβάλλοντος είναι, με βάση το είδος ή την ποσότητα των ρύπων ή την έκταση ή τη σημασία της υποβάθμισης, περιορισμένες επιβάλλεται φυλάκιση μέχρι ενός έτους ή και χρηματική ποινή.»

 

   3. Η παράγραφος 3 του άρθρου 28 του ν. 1650/1986 αντικαθίσταται ως εξής:

 

   «3. Αν η πράξη του πρώτου εδαφίου της παραγράφου 2 του παρόντος άρθρου:

   (α) τελέστηκε από υπαίτιο που σκόπευε να προσπορίσει στον εαυτό του ή σε άλλον οικονομικό ή άλλο υλικό όφελος, επιβάλλεται φυλάκιση τουλάχιστον δύο ετών ή και χρηματική ποινή 20.000,00 έως 150.000,00 ευρώ,

   (β) τελέστηκε με τον ανωτέρω σκοπό και το συνολικό οικονομικό ή άλλο υλικό όφελος υπερβαίνει το ποσό των 73.000,00 ευρώ ή από υπαίτιο που διαπράττει εγκλήματα του παρόντος άρθρου κατ' επάγγελμα ή κατά συνήθεια και το συνολικό οικονομικό ή άλλο υλικό όφελος υπερβαίνει το ποσό των 15.000,00 ευρώ, επιβάλλεται κάθειρξη έως δέκα έτη ή και χρηματική ποινή 60.000,00 έως 250.000,00 ευρώ,

   (γ) δημιούργησε, με βάση το είδος ή την ποσότητα των ρύπων ή την έκταση ή τη σημασία της υποβάθμισης, κίνδυνο σοβαρής ή ευρείας ρύπανσης ή υποβάθμισης ή σοβαρής ή ευρείας οικολογικής και περιβαλλοντικής διατάραξης ή καταστροφής, επιβάλλεται φυλάκιση τουλάχιστον δύο ετών ή και χρηματική ποινή 20.000,00 έως 150.000,00 ευρώ,

   (δ) δημιούργησε κίνδυνο θανάτου εμβρύου ή ανθρώπου ή εμφάνισης βαριάς σωματικής ή διανοητικής πάθησης σε νεογνό ή βαριάς σωματικής ή διανοητικής πάθησης ανθρώπου, επιβάλλεται κάθειρξη έως δέκα έτη ή και χρηματική ποινή 150.000,00 έως 500.000,00 ευρώ,

   (ε) είχε ως επακόλουθο σοβαρή ή ευρεία ρύπανση ή υποβάθμιση ή σοβαρή ή ευρεία οικολογική και περιβαλλοντική διατάραξη ή καταστροφή, με βάση το είδος ή την ποσότητα των ρύπων ή την έκταση ή τη σημασία της υποβάθμισης ή το θάνατο εμβρύου ή ανθρώπου ή την εμφάνιση βαριάς σωματικής ή διανοητικής πάθησης σε νεογνό ή τη βαριά σωματική ή διανοητική πάθηση ανθρώπου, επιβάλλεται κάθειρξη ή και χρηματική ποινή 150.000,00 έως 500.000,00 ευρώ.

   Αν οι πράξεις των στοιχείων γ', δ' και ε' της παραγράφου αυτής τελέστηκαν από αμέλεια, επιβάλλεται φυλάκιση τουλάχιστον ενός έτους ή και χρηματική ποινή 60.000,00 έως 150.000,00 ευρώ.»

 

   4. Η παράγραφος 5 του άρθρου 28 του ν. 1650/1986 αντικαθίσταται ως εξής:

 

   «5.1. Τα φυσικά πρόσωπα που κατέχουν ιθύνουσα θέ­ση σε οποιοδήποτε νομικό πρόσωπο και ιδίως οι πρόε­δροι διοικητικών συμβουλίων, οι εντεταλμένοι ή διευθύνοντες σύμβουλοι ανώνυμων εταιριών, οι διαχειριστές εταιριών περιορισμένης ευθύνης, ο πρόεδρος του διοικητικού και του εποπτικού συμβουλίου συνεταιρισμών, έχουν ιδιαίτερη νομική υποχρέωση να εποπτεύουν και να ελέγχουν την τήρηση, από φυσικά πρόσωπα που τελούν υπό τις εντολές του, των διατάξεων του παρόντος νόμου και των κατ' εξουσιοδότηση του εκδιδόμενων κανονιστικών πράξεων, που αφορούν στην προστασία του περιβάλλοντος.

   5.2. Το φυσικό πρόσωπο, το οποίο κατέχει ιθύνουσα θέση, τιμωρείται ως αυτουργός για κάθε πράξη ή παράλειψη, που προβλέπεται στις παραγράφους 2 και 3 του άρθρου αυτού και τελέσθηκε κατά ή εξ αφορμής της δραστηριότητας ή επιχείρησης του νομικού προσώπου, εφόσον αυτή δεν αποτράπηκε λόγω της παράλειψης του, από πρόθεση ή από αμέλεια, να ασκήσει την προβλεπόμενη στην περίπτωση 5.1 εποπτεία ή έλεγχο, ανεξάρτητα από την τυχόν ποινική ή αστική ή διοικητική ευθύνη άλλου φυσικού προσώπου ή του ίδιου νομικού προσώπου.

   5.3. Αν η πράξη ή παράλειψη, που προβλέπεται στις παραγράφους 2 και 3 του άρθρου αυτού ή οποιαδήποτε μορφή συμμετοχής σε αυτές, τελέσθηκαν προς όφελος νομικού προσώπου από φυσικό πρόσωπο το οποίο κατέχει ιθύνουσα θέση, πέραν της ποινικής ευθύνης του φυσικού προσώπου, επιβάλλεται και στο νομικό πρόσωπο, ανάλογα με το είδος και τη σοβαρότητα των επιπτώσεων στο περιβάλλον:

   (α) διοικητικό πρόστιμο μέχρι του τριπλάσιου της α­ξίας του οφέλους που επιτεύχθηκε ή επιδιώχθηκε ή

   (β) προσωρινή ή σε περίπτωση υποτροπής οριστική α­παγόρευση άσκησης επιχειρηματικής δραστηριότητας ή

   (γ) πρόσκαιρος ή οριστικός αποκλεισμός από δημό­σιες παροχές ή ενισχύσεις ή

   (δ) η δημοσίευση, με δαπάνες του, της αμετάκλητης καταδικαστικής απόφασης σε δύο ημερήσιες εφημερί­δες ευρείας κυκλοφορίας ή συνδυασμός των ανωτέρω κυρώσεων.

   5.4. Οι ίδιες κυρώσεις επιβάλλονται στο νομικό πρό­σωπο και στην περίπτωση που η παράλειψη άσκησης της προβλεπόμενης στην περίπτωση 5.1. εποπτείας ή ελέγ­χου από φυσικό πρόσωπο, που κατέχει ιθύνουσα θέση, κατέστησε δυνατή την τέλεση από φυσικά πρόσωπα που τελούν υπό τις εντολές του, των ποινικών αδικημάτων, που προβλέπονται στις παραγράφους 2 και 3 του άρθρου αυτού προς όφελος του νομικού προσώπου.

   5.5. Με απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής και του κατά περίπτωση συναρμόδιου Υπουργού καθορίζεται ο τρόπος, τα όργανα και η διαδικασία επιβολής των κυρώσεων της περίπτωσης 5.3., καθώς και κάθε άλλη αναγκαία λεπτομέρεια για την εφαρμογή της.

   5.6. Το διοικητικό πρόστιμο που προβλέπεται στην υ­ποπερίπτωση α' της περίπτωσης 5.3., αποτελεί έσοδο υ­πέρ του «Πράσινου Ταμείου» σύμφωνα με την περίπτω­ση ε' της παραγράφου 1 του άρθρου 3 του ν. 3889/2010 (Α 182).»

 

   5. Η παράγραφος 6 του άρθρου 28 του ν. 1650/1986 α­ντικαθίσταται ως εξής:

 

   «6. Αν ο δράστης των παραβάσεων που προβλέπονται στις παραγράφους 1 και 2 του άρθρου αυτού περιορίσει ο ίδιος ή (αν) τρίτος που ενεργεί κατ' εντολή ή για λογα­ριασμό του συντελέσει, με έγκαιρη αναγγελία προς την αρχή, αποτελεσματικά στην ουσιώδη μείωση των αρνητι­κών επιπτώσεων της ρύπανσης ή της υποβάθμισης του περιβάλλοντος, που προκάλεσε η πράξη ή η παράλειψη του, το δικαστήριο μπορεί να του επιβάλει ποινή μειωμέ­νη, σύμφωνα με το άρθρο 83 του Ποινικού Κώδικα ή να τον απαλλάξει από κάθε ποινή.»

 

   6. Η παρ. 7 του άρθρου 28 του ν. 1650/1986 αντικαθί­σταται ως εξής:

 

   «7. Στις περιπτώσεις εγκλημάτων του κεφαλαίου αυ­τού ως πολιτικώς ενάγων μπορεί να παρίσταται το Δημό­σιο, καθώς και οι Οργανισμοί Τοπικής Αυτοδιοίκησης στην περιφέρεια των οποίων τελέσθηκε το έγκλημα, το Τεχνικό Επιμελητήριο της Ελλάδος, το Γεωτεχνικό Επι­μελητήριο της Ελλάδος, πανεπιστήμια, άλλοι επιστημο­νικοί φορείς, δικηγορικοί σύλλογοι, φορείς διαχείρισης προστατευόμενων περιοχών, μη κυβερνητικές οργανώ­σεις και φυσικά πρόσωπα, ανεξάρτητα αν έχουν υποστεί περιουσιακή ζημία, προς υποστήριξη της κατηγορίας και μόνο και με αίτημα ιδίως την αποκατάσταση των πραγ­μάτων, στο μέτρο που είναι δυνατή. Έγγραφη προδικα­σία δεν απαιτείται.»

 

’ρθρο 8

Τροποποίηση ποινικών διατάξεων

 

   1. Στο τέλος της πρώτης παραγράφου του άρθρου 187 του Ποινικού Κώδικα προστίθεται η φράση «... καθώς και τη νομοθεσία περί προστασίας του περιβάλλοντος.».

 

   2. Στο άρθρο 3 του ν. 3691/2008 «Πρόληψη και κατα­στολή της νομιμοποίησης εσόδων κ.λπ.» (Α' 166) προ­στίθεται περίπτωση ιθ' και η υπάρχουσα περίπτωση ιθ' αναριθμείται σε κ ως εξής:

 

   «ιθ) τα προβλεπόμενα και τιμωρούμενα από τις διατά­ξεις του άρθρου 28 παράγραφος 3 εδάφιο α' του ν. 1650/1986».

 

   3. Στο άρθρο 4 παράγραφος 1 του ν. 2225/1994 «Για την προστασία της ελευθερίας της ανταπόκρισης και επι­κοινωνίας και άλλες διατάξεις» (Α' 121) προστίθεται ε­δάφιο θ' ως εξής:

 

   «θ) το άρθρο 28 του ν. 1650/1986».

 

’ρθρο 9

Ειδικές δικονομικές διατάξεις

 

   1. Η προκαταρκτική εξέταση και η προανάκριση των ε­γκλημάτων, που προβλέπονται στο άρθρο 28 του ν. 1650/1986, ενεργείται και από τους Επιθεωρητές Περι­βάλλοντος, συνεπικουρούμενους, εφόσον χρειαστεί και μετά από πρόσκληση τους, από τους κατά περίπτωση αρμόδιους γενικούς ή ειδικούς προανακριτικούς υπαλλή­λους, πάντοτε υπό τη διεύθυνση και την εποπτεία του Ει­σαγγελέα Πλημμελειοδικών, στην περιφέρεια του οποί­ου βρίσκεται ο τόπος τέλεσης. Οι Επιθεωρητές Περιβάλ­λοντος έχουν αρμοδιότητα για όλη τη χώρα και εφοδιά­ζονται για όλη τη διάρκεια της θητείας τους με υπηρε­σιακή ταυτότητα, που αποδεικνύει την ιδιότητα τους. Η διενέργεια ή η συμμετοχή τους σε ανακριτικές πράξεις δεν αποκλείει την εξέταση τους ως μάρτυρες, λόγω των εξειδικευμένων γνώσεων τους, κατά τη διαδικασία στο ακροατήριο.

 

   2. Ειδικά για τα κακουργήματα που προβλέπονται στον ανωτέρω νόμο, η, κατά τη διάταξη του άρθρου 253 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, έρευνα μπορεί να συμπερι­λάβει και τη διενέργεια των μορφών έρευνας, που περι­γράφονται στις διατάξεις του άρθρου 253Α του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας και υπό τις προϋποθέσεις που τίθε­νται με αυτές.

 

   3. Κατά την ποινική προδικασία για τα κακουργήματα που προβλέπονται στον ανωτέρω νόμο μπορεί να λαμβά­νονται τα αναγκαία μέτρα για την αποτελεσματική προ­στασία από πιθανή εκδίκηση ή εκφοβισμό των καταγγελλόντων τις πράξεις αυτές ή των ουσιωδών μαρτύρων, κατ' ανάλογη εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 9 παράγραφοι 2 ως και 4 του ν. 2928/2001.

 

   4. Δεν είναι άδικη η πράξη ειδικού ή γενικού προανα­κριτικού υπαλλήλου που με σκοπό την αποκάλυψη ή σύλληψη προσώπου που διαπράττει έγκλημα από τα α­ναφερόμενα στο άρθρο 28 του ν. 1650/1986, εμφανίζε­ται ενδιαφερόμενος για τη συλλογή, μεταφορά, αποθή­κευση, διάθεση και αξιοποίηση και γενικά τη διαχείριση αποβλήτων. Το ίδιο ισχύει και για τον ιδιώτη που με αυ­τόν το σκοπό ενεργεί ύστερα από πρόταση των αρμό­διων προανακριτικών υπαλλήλων για τα ανωτέρω εγκλή­ματα. Οφείλει όμως, στην περίπτωση αυτή, ο ανωτέρω υπάλληλος να ειδοποιήσει προηγουμένως, έστω και τη­λεφωνικά, τον αρμόδιο εισαγγελέα πλημμελειοδικών.

   Επίσης, δεν είναι άδικη η πράξη ειδικού ή γενικού προ­ανακριτικού υπαλλήλου, όταν ύστερα από βάσιμη καταγ­γελία ή ισχυρές υπόνοιες ενεργεί έρευνα σε μεταφορικό μέσο για την ανεύρεση αποβλήτων.

 

   5. Για την εκδίκαση των κακουργημάτων, που προβλέ­πονται στον ανωτέρω νόμο, αρμόδιο είναι το Τριμελές Ε­φετείο.

 

ΕΝΟΤΗΤΑ Β

ΠΛΑΙΣΙΟ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΚΑΙ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΑΠΟΒΛΗΤΩΝ (ΕΝΣΩΜΑΤΩΣΗ ΤΗΣ ΚΟΙΝΟΤΙΚΗΣ ΟΔΗΓΙΑΣ 2008/98/ΕΚ)

ΜΕΡΟΣ Α

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α

ΕΞΑΙΡΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΟΡΙΣΜΟΙ

 

’ρθρο 10

(άρθρο 2 της Οδηγίας)

Εξαιρέσεις από το πεδίο εφαρμογής

 

   1. Εξαιρούνται από το πεδίο εφαρμογής του παρόντος νόμου:

   α) τα αέρια απόβλητα που εκλύονται στην ατμόσφαιρα και το διοξείδιο του άνθρακα το οποίο δεσμεύεται και με­ταφέρεται για αποθήκευση σε γεωλογικούς σχηματι­σμούς και το οποίο αποθηκεύεται σε γεωλογικούς σχη­ματισμούς σύμφωνα με τις διατάξεις της Οδηγίας 2009/31/Ε Κ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμ­βουλίου της 23ης Απριλίου 2009 (EE L 140/114/ 5.6.2009), ή εξαιρείται από το πεδίο εφαρμογής της εν λόγω Οδηγίας σύμφωνα με το άρθρο 2 παράγραφος 2 αυτής,

   β) τα (επιτόπου) εδάφη, που περιλαμβάνουν ρυπασμένες (contaminated) γαίες που δεν έχουν ακόμα εκσκαφθεί, και τα κτίρια που συνδέονται μόνιμα με εδάφη,

   γ) μη ρυπασμένη (contaminated) γη και άλλα φυσικά υ­λικά που έχουν εκσκαφθεί κατά τη διάρκεια κατασκευα­στικών δραστηριοτήτων, εφόσον είναι βέβαιο ότι το υλι­κό αυτό θα χρησιμοποιηθεί για την κατασκευή στη φυσι­κή του κατάσταση, στο χώρο από τον οποίο έγινε η εκ­σκαφή,

   δ) τα ραδιενεργά απόβλητα,

   ε) τα αποχαρακτηρισμένα εκρηκτικά (decommissioned explosives),

   στ) τα περιττώματα, εφόσον δεν καλύπτονται από την περίπτωση β' της παραγράφου 2, το άχυρο και άλλα φυ­σικά ακίνδυνα υλικά προερχόμενα από τη γεωργία ή τη δασοκομία, τα οποία χρησιμοποιούνται στη γεωργία ή τη δασοκομία ή για την παραγωγή ενέργειας από βιομάζα με διαδικασίες ή μεθόδους που δεν επιβαρύνουν το περι­βάλλον και δεν θέτουν σε κίνδυνο την ανθρώπινη υγεία.

 

   2. Εξαιρούνται από το πεδίο εφαρμογής του παρόντος νόμου, μόνο εφόσον η διαχείριση τους διέπεται από άλ­λες ευρωπαϊκές νομοθετικές πράξεις ή εθνικές διατά­ξεις που μεταφέρουν οδηγίες στην εθνική έννομη τάξη:

α) τα λύματα (waste waters),

β) τα ζωικά υποπροϊόντα, συμπεριλαμβανομένων των μεταποιημένων προϊόντων που καλύπτονται από τον κα­νονισμό (ΕΚ) αριθ. 1069/2009 (EE L 300/1/14.11.2009), εκτός από εκείνα που προορίζονται για αποτέφρωση, υ­γειονομική ταφή ή χρήση σε εγκαταστάσεις βιοαερίου ή κομποστοποίησης ή λιπασματοποίησης,

γ) τα πτώματα ζώων, τα οποία αποθνήσκουν εκτός σφαγείων, συμπεριλαμβανομένων ζώων που θανατώνο­νται για την εξάλειψη επιζωοτιών και διατίθενται σύμφω­να με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1069/2009,

δ) τα απόβλητα που προκύπτουν από εργασίες έρευ­νας, εξόρυξης, επεξεργασίας και αποθήκευσης ορυκτών πόρων και από τις εργασίες εκμετάλλευσης λατομείων που καλύπτονται από την υπ' αριθ. 39624/2209/ Ε. 103/2009 (Β' 2076) κοινή απόφαση των Υπουργών Ε­σωτερικών, Οικονομίας και Οικονομικών, Ανάπτυξης και Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημόσιων Εργων (Οδη­γία 2006/21/Ε Κ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 15ης Μαρτίου 2006, σχετικά με τη δια­χείριση των αποβλήτων της εξορυκτικής βιομηχανίας, EE L 102/15/11.4.2006).

 

   3. Με την επιφύλαξη των υποχρεώσεων που απορρέ­ουν από άλλες ευρωπαϊκές νομοθετικές πράξεις ή εθνι­κές διατάξεις που μεταφέρουν οδηγίες στην εθνική έν­νομη τάξη, τα ιζήματα που επανατοποθετούνται σε επι­φανειακά ύδατα με σκοπό τη διαχείριση των υδάτων και των υδάτινων οδών ή την πρόληψη πλημμύρων ή την ε­κτέλεση εγγειοβελτιωτικών έργων ή το μετριασμό των επιπτώσεων από πλημμύρες και ξηρασίες εξαιρούνται α­πό το πεδίο εφαρμογής του παρόντος νόμου, εφόσον α­ποδειχθεί ότι τα ιζήματα αυτά δεν είναι επικίνδυνα.

 

’ρθρο 11

(άρθρο 3 της Οδηγίας)

Ορισμοί

 

   Για τους σκοπούς του παρόντος νόμου ισχύουν οι ακό­λουθοι ορισμοί:

   1. απόβλητα, κάθε ουσία ή αντικείμενο, το οποίο ο κά­τοχος του απορρίπτει ή προτίθεται ή υποχρεούται να α­πορρίψει,

   2. επικίνδυνα απόβλητα: τα απόβλητα που εμφανίζουν μία ή περισσότερες από τις επικίνδυνες ιδιότητες που α­ναφέρονται στο Παράρτημα ΙΙΙ.

   3. απόβλητα έλαια: τα ορυκτέλαια ή τα συνθετικά λι­παντικά ή τα βιομηχανικά έλαια που δεν είναι πλέον κα­τάλληλα για τη χρήση, για την οποία αρχικώς προορίζο­νταν, όπως τα χρησιμοποιημένα έλαια κινητήρων εσωτε­ρικής καύσης, τα έλαια κιβωτίων ταχυτήτων, τα λιπαντι­κά έλαια, τα έλαια για στροβίλους και τα υδραυλικά έ­λαια,

   4. βιολογικά απόβλητα (βιοαπόβλητα): τα βιοαποδομήσιμα απόβλητα κήπων και πάρκων, τα απορρίμματα τρο­φών και μαγειρείων από σπίτια, εστιατόρια, εγκαταστά­σεις ομαδικής εστίασης και χώρους πωλήσεων λιανικής και τα συναφή απόβλητα από εγκαταστάσεις μεταποίη­σης τροφίμων,

   5. παραγωγός αποβλήτων: κάθε πρόσωπο, του οποίου οι δραστηριότητες παράγουν απόβλητα (αρχικός παρα­γωγός αποβλήτων) ή κάθε πρόσωπο που πραγματοποιεί εργασίες προεπεξεργασίας, ανάμειξης ή άλλες οι οποί­ες οδηγούν σε μεταβολή της φύσης ή της σύνθεσης των αποβλήτων αυτών,

   6. κάτοχος αποβλήτων: ο παραγωγός αποβλήτων ή το φυσικό ή νομικό πρόσωπο, στην κατοχή του οποίου ευρί­σκονται τα απόβλητα,

   7. έμπορος: οποιαδήποτε επιχείρηση, η οποία ενεργεί ως εντολέας για την αγορά και την περαιτέρω πώληση αποβλήτων, συμπεριλαμβανομένων των εμπόρων που δεν καθίστανται υλικοί κάτοχοι των αποβλήτων,

   8. μεσίτης: οποιαδήποτε επιχείρηση, η οποία οργανώ­νει την ανάκτηση ή τη διάθεση αποβλήτων για λογαρια­σμό τρίτων, συμπεριλαμβανομένων των μεσιτών που δεν καθίστανται υλικοί κάτοχοι των αποβλήτων,

   9. διαχείριση αποβλήτων: η συλλογή, μεταφορά, ανά­κτηση και διάθεση αποβλήτων, συμπεριλαμβανομένης της εποπτείας των εργασιών αυτών, καθώς και της επί­βλεψης των χώρων διάθεσης (disposal sites) και των ε­νεργειών στις οποίες προβαίνουν οι έμποροι ή οι μεσί­τες,

   10. συλλογή: η συγκέντρωση αποβλήτων, συμπεριλαμ­βανομένης της προκαταρκτικής διαλογής και της προκα­ταρκτικής αποθήκευσης αποβλήτων με σκοπό τη μετα­φορά τους σε εγκατάσταση επεξεργασίας αποβλήτων,

   11. χωριστή συλλογή: η συλλογή όπου μια ροή απο­βλήτων διατηρείται χωριστά με βάση τον τύπο και τη φύ­ση για να διευκολυνθεί η ειδική επεξεργασία,

   12. πρόληψη: τα μέτρα, τα οποία λαμβάνονται πριν μία ουσία, υλικό ή προϊόν καταστούν απόβλητα, και τα οποία μειώνουν:

   α) την ποσότητα των αποβλήτων, μέσω επαναχρησιμο­ποίησης ή παράτασης της διάρκειας ζωής των προϊό­ντων,

   β) τις αρνητικές επιπτώσεις των παραγόμενων απο­βλήτων στο περιβάλλον και την ανθρώπινη υγεία, ή

   γ) την περιεκτικότητα των υλικών και προϊόντων σε ε­πικίνδυνες ουσίες,

   13. επαναχρησιμοποίηση: κάθε εργασία με την οποία προϊόντα ή συστατικά στοιχεία που δεν είναι απόβλητα χρησιμοποιούνται εκ νέου για τον ίδιο σκοπό για τον ο­ποίο σχεδιάστηκαν,

   14. επεξεργασία: οι εργασίες ανάκτησης ή διάθεσης, στις οποίες συμπεριλαμβάνεται η προετοιμασία πριν από την ανάκτηση ή τη διάθεση,

   15. ανάκτηση: οποιαδήποτε εργασία της οποίας το κύ­ριο αποτέλεσμα είναι ότι απόβλητα εξυπηρετούν ένα χρήσιμο σκοπό αντικαθιστώντας άλλα υλικά τα οποία, υ­πό άλλες συνθήκες, θα έπρεπε να χρησιμοποιηθούν για την πραγματοποίηση συγκεκριμένης λειτουργίας, ή ότι απόβλητα υφίστανται προετοιμασία για την πραγματο­ποίηση αυτής της λειτουργίας, είτε στην εγκατάσταση είτε στο γενικότερο πλαίσιο της οικονομίας. Στο Παράρ­τημα ΙΙ παρατίθεται μη εξαντλητικός κατάλογος των ερ­γασιών ανάκτησης,

   16. προετοιμασία για επαναχρησιμοποίηση: κάθε ερ­γασία ανάκτησης που συνιστά έλεγχο, καθαρισμό ή επι­σκευή, με την οποία προϊόντα ή συστατικά στοιχεία προϊόντων που αποτελούν πλέον απόβλητα προετοιμά­ζονται προκειμένου να επαναχρησιμοποιηθούν χωρίς άλλη προεπεξεργασία,

   17. ανακύκλωση: οποιαδήποτε εργασία ανάκτησης με την οποία τα απόβλητα μετατρέπονται εκ νέου σε προϊό­ντα, υλικά ή ουσίες που προορίζονται είτε να εξυπηρετή­σουν και πάλι τον αρχικό τους σκοπό είτε άλλους σκο­πούς. Περιλαμβάνει την επανεπεξεργασία οργανικών υ­λικών αλλά όχι την ανάκτηση ενέργειας και την επανεπεξεργασία σε υλικά που πρόκειται να χρησιμοποιηθούν ως καύσιμα ή σε εργασίες επίχωσης,

   18. αναγέννηση αποβλήτων ελαίων: οποιαδήποτε ερ­γασία ανακύκλωσης με την οποία μπορούν να παρα­χθούν βασικά έλαια με τη διύλιση αποβλήτων ορυκτελαί­ων, και συγκεκριμένα με την αφαίρεση των προσμίξεων, των προϊόντων οξείδωσης και των προσθέτων που πε­ριέχονται στα έλαια αυτά,

   19. διάθεση: οποιαδήποτε εργασία η οποία δεν συνι­στά ανάκτηση, ακόμη και στην περίπτωση που η εργασία έχει ως δευτερογενή συνέπεια την ανάκτηση ουσιών ή ενέργειας. Στο Παράρτημα Ι παρατίθεται μη εξαντλητι­κός κατάλογος των εργασιών διάθεσης,

   20. βέλτιστες διαθέσιμες τεχνικές: οι βέλτιστες διαθέ­σιμες τεχνικές κατά την έννοια της παραγράφου 10 του άρθρου 3 της Οδηγίας 2010/75/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοι­νοβουλίου και του Συμβουλίου της 24ης Νοεμβρίου 2010, περί βιομηχανικών εκπομπών (ολοκληρωμένη πρό­ληψη και έλεγχος της ρύπανσης) - (EE L 334/ 17/17.12.2010).

 

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β'

ΓΕΝΙΚΕΣ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ

 

’ρθρο 12

(άρθρο 5 της Οδηγίας)

Υποπροϊόντα (By-products)

 

   1. Μια ουσία ή αντικείμενο που προκύπτει από διαδικα­σία παραγωγής, πρωταρχικός σκοπός της οποίας δεν εί­ναι η παραγωγή αυτού του στοιχείου, μπορεί να θεωρεί­ται ότι δεν συνιστά απόβλητο, όπως αναφέρεται στην παράγραφο 1 του άρθρου 11, αλλά υποπροϊόν μόνον ε­άν πληρούνται οι ακόλουθοι όροι:

α) είναι βέβαιη η περαιτέρω χρήση της ουσίας ή του α­ντικειμένου,

β) η ουσία ή το αντικείμενο είναι δυνατόν να χρησιμο­ποιηθούν απευθείας χωρίς άλλη επεξεργασία πέραν της συνήθους βιομηχανικής πρακτικής,

γ) η ουσία ή το αντικείμενο παράγεται ως αναπόσπα­στο μέρος μιας παραγωγικής διαδικασίας, και

δ) η περαιτέρω χρήση είναι σύννομη, δηλαδή η ουσία ή το αντικείμενο πληροί όλες τις σχετικές απαιτήσεις περί προϊόντων και προστασίας του περιβάλλοντος και της υ­γείας για τη συγκεκριμένη χρήση και δεν πρόκειται να έ­χει δυσμενείς επιπτώσεις στο περιβάλλον ή την ανθρώ­πινη υγεία.

 

   2. Με βάση τους όρους που ορίζονται στην παράγρα­φο 1, μπορεί να λαμβάνονται μέτρα από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή που καθορίζουν τα κριτήρια που πρέπει να πληρούνται προκειμένου συγκεκριμένες ουσίες ή αντι­κείμενα να μπορούν να θεωρηθούν υποπροϊόντα και όχι απόβλητα, κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 11 παράγραφος 1. Τα μέτρα αυτά θεσπίζονται με απόφαση της Ευρωπαϊ­κής Επιτροπής και τίθενται αυτόματα σε ισχύ.

 

’ρθρο 13

(άρθρα 6 και 7 της Οδηγίας)

Αποχαρακτηρισμός αποβλήτων και κατάλογος αποβλήτων

 

   1. Ορισμένα προσδιορισμένα απόβλητα παύουν να α­ποτελούν απόβλητα κατά την έννοια της παραγράφου 1 του άρθρου 11, εάν έχουν υποστεί εργασία ανάκτησης, περιλαμβανομένης της ανακύκλωσης, και πληρούν ειδι­κά κριτήρια που καθορίζονται σύμφωνα με τους ακόλου­θους όρους:

α) η ουσία ή το αντικείμενο χρησιμοποιείται συνήθως για συγκεκριμένους σκοπούς,

β) υπάρχει αγορά ή ζήτηση για τη συγκεκριμένη ουσία ή αντικείμενο,

γ) η ουσία ή το αντικείμενο πληροί τις τεχνικές απαιτή­σεις για τους συγκεκριμένους σκοπούς και συμμορφώ­νονται προς την κειμένη νομοθεσία και τα πρότυπα που ισχύουν για τα προϊόντα και

δ) η χρήση της ουσίας ή του αντικειμένου δεν πρόκει­ται να έχει δυσμενή αντίκτυπο στο περιβάλλον ή την αν­θρώπινη υγεία.

Τα κριτήρια περιλαμβάνουν οριακές τιμές για τους ρύ­πους, όπου απαιτείται, και συνεκτιμούν ενδεχόμενες δυ­σμενείς περιβαλλοντικές επιπτώσεις της ουσίας ή του α­ντικειμένου.

 

   2. Με απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, η οποία τί­θεται αυτόματα σε ισχύ, καθορίζεται, βάσει της παρα­γράφου 1, εάν ένα απόβλητο παύει να αποτελεί απόβλη­το κατά την έννοια της παραγράφου 1 του άρθρου 11.

 

   3. Ο αποχαρακτηρισμός των επικίνδυνων αποβλήτων δεν μπορεί να γίνεται με αραίωση ή ανάμειξη για τη μεί­ωση των αρχικών συγκεντρώσεων επικίνδυνων ουσιών σε επίπεδο χαμηλότερο των οριακών τιμών για το χαρα­κτηρισμό των αποβλήτων ως επικίνδυνων.

 

   4. Τα απόβλητα, τα οποία παύουν να αποτελούν από­βλητα σύμφωνα με την παράγραφο 1, παύουν επίσης να αποτελούν απόβλητα και για τους σκοπούς της ανάκτη­σης και ανακύκλωσης που αναφέρονται στο ν. 2939/ 2001, σε συμμόρφωση με την Οδηγία 94/62/ΕΚ του Ευ­ρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 20ής Δεκεμβρίου 1994 για τις συσκευασίες και τα απορρίμμα­τα συσκευασίας (EEL 365/10/31.12.1994), όπως τροπο­ποιήθηκε με το ν. 3854/2010 (Α' 94) και στις κανονιστι­κές πράξεις που έχουν εκδοθεί ή εκδίδονται κατ' εξουσιοδότησή του και στα άλλα συναφή ευρωπαϊκά νομοθε­τήματα και τις εθνικές διατάξεις με τις οποίες οι συνα­φείς ευρωπαϊκές οδηγίες έχουν ενσωματωθεί στην εσω­τερική έννομη τάξη, όταν πληρούνται οι απαιτήσεις της εν λόγω νομοθεσίας όσον αφορά στην ανακύκλωση ή την ανάκτηση.

 

   5. Ο κατάλογος αποβλήτων (Απόφαση 2000/532/ΕΚ, EE L 204/37/21.7.1998, όπως έχει τροποποιηθεί) περι­λαμβάνει τα επικίνδυνα απόβλητα και λαμβάνει υπόψη την προέλευση και τη σύνθεση των αποβλήτων, καθώς και, εφόσον απαιτείται, τις οριακές τιμές συγκέντρωσης επικίνδυνων ουσιών. Ο κατάλογος αποβλήτων είναι δε­σμευτικός όσον αφορά στον προσδιορισμό των αποβλή­των που πρέπει να θεωρούνται επικίνδυνα απόβλητα. Η καταχώριση μιας ουσίας ή αντικειμένου στον κατάλογο δεν σημαίνει, κατ' ανάγκη, ότι συνιστά απόβλητο υπό οι­εσδήποτε συνθήκες. Μια ουσία ή αντικείμενο θεωρού­νται απόβλητα μόνο εφόσον ανταποκρίνονται στον ορι­σμό της παραγράφου 1 του άρθρου 11.

 

’ρθρο 14

(άρθρο 13 της Οδηγίας)

Προστασία της ανθρώπινης υγείας και του περιβάλλοντος

 

   Η διαχείριση των αποβλήτων πραγματοποιείται χωρίς να τίθεται σε κίνδυνο η ανθρώπινη υγεία και χωρίς να βλάπτεται το περιβάλλον, και ιδίως:

α) χωρίς να δημιουργείται κίνδυνος για το νερό, τον α­έρα, το έδαφος, τα φυτά ή τα ζώα,

β) χωρίς να προκαλείται όχληση από θόρυβο ή οσμές, και

γ) χωρίς να επηρεάζεται δυσμενώς το τοπίο ή οι τοπο­θεσίες ιδιαίτερου ενδιαφέροντος.

 

’ρθρο 15

(άρθρο 14 της Οδηγίας)

Κόστος

 

   Σύμφωνα με την αρχή «ο ρυπαίνων πληρώνει», το κό­στος διαχείρισης των αποβλήτων βαρύνει τον αρχικό πα­ραγωγό των αποβλήτων και τον τρέχοντα ή τους προη­γούμενους κατόχους αποβλήτων.

 

’ρθρο 16

(άρθρο 16 της Οδηγίας)

Αρχές της αυτάρκειας και της εγγύτητας

 

   1. Η χώρα υποχρεούται να διαθέτει ολοκληρωμένο και κατάλληλο δίκτυο εγκαταστάσεων διάθεσης αποβλήτων και εγκαταστάσεων ανάκτησης σύμμεικτων αστικών α­ποβλήτων, τα οποία συλλέγονται από νοικοκυριά, συ­μπεριλαμβανομένων των περιπτώσεων όπου η συλλογή αυτή καλύπτει και τα σύμμεικτα αστικά απόβλητα από άλλους παραγωγούς, λαμβάνοντας υπόψη τις βέλτιστες διαθέσιμες τεχνικές.

   Κατά παρέκκλιση από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1013/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμ­βουλίου της 14ης Ιουνίου 2006 για τις μεταφορές απο­βλήτων (ΕΕ L 190/1/12.7.2006), για να προστατευτεί το δίκτυο διαχείρισης των αποβλήτων μπορεί να περιορίζο­νται οι εισαγωγές αποβλήτων που προορίζονται για απο­τεφρωτήρες ταξινομημένους ως ανάκτηση.

 

   2. Το δίκτυο σχεδιάζεται κατά τέτοιο τρόπο που να ε­πιτρέπεται στη χώρα να καταστεί αυτάρκης στον τομέα της διάθεσης αποβλήτων και της ανάκτησης των απο­βλήτων που αναφέρονται στην παράγραφο 1, λαμβανο­μένων υπόψη των γεωγραφικών συνθηκών ή της ανά­γκης για ειδικευμένες εγκαταστάσεις για ορισμένους τύ­πους αποβλήτων.

 

   3. Το προαναφερόμενο δίκτυο επιτρέπει τη διάθεση των αποβλήτων ή την ανάκτηση των αποβλήτων που α­ναφέρονται στην παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου, σε μία από τις πλησιέστερες κατάλληλες εγκαταστά­σεις, με τη χρησιμοποίηση των καταλληλότερων μεθό­δων και τεχνολογιών, έτσι ώστε να εξασφαλίζεται υψη­λό επίπεδο προστασίας του περιβάλλοντος και της δη­μόσιας υγείας.

 

   4. Κατά την εφαρμογή των παραγράφων 1, 2 και 3. λαμβάνεται υπόψη ότι οι αρχές της εγγύτητας και της αυτάρκειας δεν συνεπάγονται ότι η χώρα πρέπει να δια­θέτει το πλήρες φάσμα των εγκαταστάσεων τελικής α­νάκτησης στο έδαφός της.

 

’ρθρο 17

(άρθρο 19 της Οδηγίας)

Σήμανση επικίνδυνων αποβλήτων

 

   1. Κατά τη συλλογή, τη μεταφορά και την προσωρινή αποθήκευσή τους, τα επικίνδυνα απόβλητα συσκευάζο­νται και σημαίνονται σύμφωνα με τα αναφερόμενα στις ακόλουθες διατάξεις:

   α) Το ν. 1741/1987 με θέμα την Κύρωση Ευρωπαϊκής Συμφωνίας για τη Διεθνή Οδική Μεταφορά Επικινδύνων Εμπορευμάτων (ADR) (Α' 225), όπως έχει αναθεωρηθεί από την υπ' αριθ. 50941/40/1990 (Β' 104) απόφαση του Υπουργού Μεταφορών και Επικοινωνιών.

   β) Την υπ' αριθ. ΑΣ4.1/ΟΙΚ.45573/3719/2008 (Β' 1874) απόφαση των Υπουργών Οικονομίας και Οικονομικών, Ε­θνικής Αμυνας, Ανάπτυξης, Μεταφορών και Επικοινω­νιών και Εμπορικής Ναυτιλίας, Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής, με θέμα την τροποποίηση της υπ' αριθ. Φ4.2/18960/1446/19.6.2001 (Β' 778) κοινής υπουργικής απόφασης για την εναρμόνιση του Ελληνικού Δικαίου με την Οδηγία 2006/90/ΕΚ (EE L 305/6/4.11.2006) για την έ­βδομη προσαρμογή στην τεχνική πρόοδο της Οδηγίας 96/49/ΕΚ για την προσέγγιση των νομοθεσιών των κρα­τών - μελών σχετικά με τις σιδηροδρομικές μεταφορές επικίνδυνων εμπορευμάτων, όπως εκάστοτε ισχύει.

   γ) Την υπ' αριθ. 1218.74/01/1995 (Β' 531) απόφαση του Υπουργού Εμπορικής Ναυτιλίας, με την οποία ε­ντάσσονται στην εθνική νομοθεσία οι διατάξεις του διε­θνούς Ναυτιλιακού Κώδικα Επικίνδυνων Εμπορευμάτων (IMDG), όπως έχει τροποποιηθεί.

   δ) Το ν. 211/1947 (Α' 35) «Περί κυρώσεως της εν Σικάγω υπογραφείσης Συμβάσεως Διεθνούς Πολιτικής Αερο­πορίας» και την υπ' αριθ. ΥΠΑ/Δ2/11894/3631/2007 (β' 549) απόφαση του Διοικητή της Υπηρεσίας Πολιτικής Α­εροπορίας «Υιοθέτηση του Παραρτήματος (Annex) 18, έκδοση 3η, τροποποίηση όγδοη του Διεθνούς Οργανι­σμού Πολιτικής Αεροπορίας περί «Ασφαλούς αερομετα­φοράς επικίνδυνων υλικών» το οποίο έχει εκδοθεί βάσει της Σύμβασης του Σικάγου», όπως έχει τροποποιηθεί.

 

   2. Όταν μεταφέρονται επικίνδυνα απόβλητα στο εσω­τερικό της χώρας, συνοδεύονται από έγγραφα αναγνώ­ρισης, που μπορεί να υπάρχουν σε ηλεκτρονική μορφή, και τα οποία περιέχουν τα ενδεδειγμένα δεδομένα που εκτίθενται στο Παράρτημα ΙΒ του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1013/2006.

 

’ρθρο18

(άρθρο 20 της Οδηγίας)

Επικίνδυνα απόβλητα παραγόμενα από νοικοκυριά

 

   1. Τα άρθρα 17, 20, 30 και η παράγραφος 6 του άρθρου 38 του παρόντος δεν εφαρμόζονται στα αναμεμειγμένα απόβλητα που παράγονται από νοικοκυριά.

 

   2. Τα άρθρα 17 και 20 δεν εφαρμόζονται στα επί μέ­ρους κλάσματα επικίνδυνων αποβλήτων που παράγονται από νοικοκυριά, μέχρις ότου γίνουν δεκτά για συλλογή, διάθεση ή ανάκτηση από οργανισμό ή επιχείρηση που έ­χει λάβει άδεια ή έχει καταχωρηθεί σύμφωνα με τα ορι­ζόμενα στα άρθρα 36 ή 42.

 

’ρθρο 19

(άρθρο 34 της Οδηγίας)

Επιθεωρήσεις - έλεγχοι

 

   1. Οι οργανισμοί ή οι επιχειρήσεις που πραγματοποι­ούν εργασίες επεξεργασίας αποβλήτων, οι οργανισμοί ή οι επιχειρήσεις που συλλέγουν ή μεταφέρουν απόβλητα σε επαγγελματική βάση, οι μεσίτες και οι έμποροι, κα­θώς και οι οργανισμοί ή οι επιχειρήσεις που παράγουν ε­πικίνδυνα απόβλητα υπόκεινται σε κατάλληλες περιοδι­κές επιθεωρήσεις από τις αρμόδιες ελεγκτικές αρχές, σύμφωνα με όσα ειδικότερα ορίζονται στο ν. 1650/1986, όπως τροποποιήθηκε με το ν. 3010/2003 (Α' 91) και το ν. 4014/2011 (Α' 209).

 

   2. Οι επιθεωρήσεις που αφορούν τις εργασίες συλλο­γής και μεταφοράς καλύπτουν την προέλευση, τη φύση, την ποσότητα και τον προορισμό των συλλεγόμενων και μεταφερόμενων αποβλήτων.

 

   3. Οι καταχωρίσεις στο πλαίσιο του κοινοτικού συστή­ματος οικολογικής διαχείρισης και οικολογικού ελέγχου (EMAS) λαμβάνονται υπόψη για τη διενέργεια επιθεωρή­σεων, ιδίως όσον αφορά στη συχνότητα και την ένταση των επιθεωρήσεων.

 

’ρθρο 20

(άρθρο 35 της Οδηγίας)

Τήρηση αρχείων - μητρώων

 

   1. Οι οργανισμοί ή οι επιχειρήσεις που αναφέρονται στην παράγραφο 1 του άρθρου 36, οι παραγωγοί επικίν­δυνων και λοιπών αποβλήτων, οι εταιρείες που συλλέ­γουν ή μεταφέρουν επικίνδυνα απόβλητα σε επαγγελ­ματική βάση ή ενεργούν ως έμποροι και μεσίτες επικίν­δυνων αποβλήτων, τηρούν χρονολογικά αρχεία με τις ποσότητες, τη φύση, την προέλευση και, ανάλογα με την περίπτωση, τον προορισμό, τη συχνότητα συλλογής, τον τρόπο μεταφοράς και τη μέθοδο επεξεργασίας που προ­βλέπονται για τα απόβλητα και διαθέτουν τις εν λόγω πληροφορίες, κατόπιν αιτήματος, στις αρμόδιες αρχές.

 

   2. Τα αρχεία για τα επικίνδυνα απόβλητα διατηρούνται επί τουλάχιστον τρία έτη. Ωστόσο, οι οργανισμοί και επι­χειρήσεις, που μεταφέρουν επικίνδυνα απόβλητα, υπο­χρεούνται να τηρούν τα έντυπα αναγνώρισης, όπως αυ­τά ορίζονται στο άρθρο 10 της κ.υ.α. 13588/725/2006 (Β' 383), επί τουλάχιστον δώδεκα μήνες.

 

   3. Τα δικαιολογητικά της εκτέλεσης των εργασιών δια­χείρισης αποβλήτων χορηγούνται κατόπιν αιτήματος των αρμόδιων αρχών ή ενός προηγούμενου κατόχου.

 

   4. Οργανισμοί και επιχειρήσεις, που μεταφέρουν μη ε­πικίνδυνα απόβλητα υποχρεούνται να τηρούν τα σχετικά αρχεία της παραγράφου 1 του παρόντος άρθρου, τα ο­ποία περιλαμβάνουν πληροφορίες σχετικά με τις ποσό­τητες, τη φύση (κωδικός ΕΚΑ), την προέλευση και, ανά­λογα με την περίπτωση, τον τρόπο μεταφοράς, τον τελι­κό αποδέκτη και τη μέθοδο επεξεργασίας, για τουλάχι­στον δύο έτη.

 

’ρθρο 21

(άρθρο 37 της Οδηγίας)

Υποβολή εκθέσεων και αναθεώρηση

 

   1. Το Τμήμα Διαχείρισης Στερεών Αποβλήτων του Υ­πουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής ενημερώνει ανά τριετία την Ευρωπαϊκή Επιτρο­πή για την εφαρμογή της Οδηγίας 2008/98/ΕΚ και του παρόντος νόμου, δια της υποβολής τομεακής έκθεσης σε ηλεκτρονική μορφή. Η έκθεση αυτή περιλαμβάνει επί­σης πληροφορίες για τη διαχείριση των αποβλήτων ελαί­ων και για την επιτευχθείσα πρόοδο κατά την εφαρμογή των προγραμμάτων πρόληψης της δημιουργίας αποβλή­των και, κατά περίπτωση, πληροφορίες σχετικά με μέτρα όπως προβλέπεται στο άρθρο 25 σχετικά με τη διευρυ­μένη ευθύνη των παραγωγών.

   Η έκθεση συντάσσεται βάσει ερωτηματολογίου ή σχε­διαγράμματος, το οποίο καταρτίζει η Ευρωπαϊκή Επιτρο­πή σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 6 της Οδηγίας 91/692/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 23ης Δεκεμβρίου 1991 (ΕΕ L 337/13/31.12.1991), για την τυποποίηση και τον ε-ξορθολογισμό των εκθέσεων που αφορούν την εφαρμο­γή ορισμένων οδηγιών για το περιβάλλον. Η έκθεση υπο­βάλλεται στην Επιτροπή εντός εννέα μηνών από το τέ­λος της τριετούς περιόδου την οποία καλύπτει.

 

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ

ΣΧΕΔΙΑ ΚΑΙ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ

 

’ρθρο 22

(άρθρο 28 της Οδηγίας)

Σχέδια διαχείρισης αποβλήτων

 

   1. Για την επίτευξη των στόχων και την υλοποίηση των αρχών της παραγράφου 2 του άρθρου 1 και των άρθρων 14, 16 και 29, το Υπουργείο Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, σε συνεργασία με το κάθε φο­ρά συναρμόδιο Υπουργείο, εκπονεί σχέδια διαχείρισης αποβλήτων για κάθε ρεύμα αποβλήτων ή για σύνολο ρευμάτων αποβλήτων, τα οποία καλύπτουν ολόκληρη ή μέρος της γεωγραφικής επικράτειας της χώρας. Τα σχέ­δια αυτά καλύπτουν συνδυασμένα το σύνολο της επι­κράτειας της χώρας για όλα τα είδη αποβλήτων.

 

   2. Τα Σχέδια Διαχείρισης Αποβλήτων περιλαμβάνουν ανάλυση της υπάρχουσας κατάστασης όσον αφορά τη διαχείριση αποβλήτων, καθώς και τα μέτρα που πρέπει να ληφθούν για τη βελτίωση της περιβαλλοντικά υγιούς προετοιμασίας προς επαναχρησιμοποίηση, ανακύκλωση, ανάκτηση και διάθεση των αποβλήτων και αξιολόγηση του τρόπου με τον οποίο το σχέδιο ή σχέδια θα υποστη­ρίξει την υλοποίηση των στόχων και των διατάξεων του παρόντος.

 

   3. Τα Σχέδια Διαχείρισης περιλαμβάνουν τουλάχιστον τα ακόλουθα:

   (α) τον τύπο, την ποιότητα και την πηγή των παραγό­μενων στη χώρα αποβλήτων, τα απόβλητα που είναι πι­θανόν να αποσταλούν από ή προς την επικράτεια και α­ξιολόγηση της μελλοντικής τάσης εξέλιξης των ρευμά­των αποβλήτων,

   (β) τα υφιστάμενα προγράμματα συλλογής αποβλήτων και τις μεγάλες  εγκαταστάσεις διάθεσης και ανάκτησης, καθώς και τις τυχόν ειδικές ρυθμίσεις για απόβλητα έ­λαια, επικίνδυνα απόβλητα ή ρεύματα αποβλήτων που ρυθμίζονται από συγκεκριμένες νομοθετικές πράξεις,

   (γ) αξιολόγηση της ανάγκης για νέα προγράμματα συλλογής, για το κλείσιμο υφιστάμενων εγκαταστάσεων αποβλήτων, για πρόσθετες υποδομές των εγκαταστάσε­ων επεξεργασίας αποβλήτων και εφόσον απαιτείται για σχετικές επενδύσεις,

   (δ) επαρκείς πληροφορίες για τα κριτήρια σχετικά με τον εντοπισμό τοποθεσιών και τη δυναμικότητα των μελ­λοντικών εγκαταστάσεων διάθεσης ή των μεγάλων ε­γκαταστάσεων ανάκτησης, αν χρειαστεί,

   (ε) τις γενικές πολιτικές διαχείρισης αποβλήτων, συ­μπεριλαμβανομένων των τεχνολογιών και μεθόδων δια­χείρισης των αποβλήτων που περιλαμβάνονται στο σχε­διασμό ή πολιτικών για απόβλητα που θέτουν συγκεκρι­μένα προβλήματα διαχείρισης.

   Στα Σχέδια μπορούν να συμπεριληφθούν και τα ακό­λουθα:

   α) οργανωτικές πτυχές που συνδέονται με τη διαχείρι­ση αποβλήτων, συμπεριλαμβανομένης της περιγραφής της κατανομής αρμοδιοτήτων μεταξύ δημόσιων και ιδιω­τικών φορέων που πραγματοποιούν τη διαχείριση απο­βλήτων,

   β) αξιολόγηση της χρησιμότητας και της καταλληλότη­τας της χρησιμοποίησης οικονομικών και άλλων μέσων για την αντιμετώπιση διάφορων προβλημάτων που σχε­τίζονται με τα απόβλητα, λαμβανομένης υπόψη της ανά­γκης να διατηρηθεί η εύρυθμη λειτουργία της εσωτερι­κής αγοράς,

   γ) εκστρατείες ευαισθητοποίησης και ενημέρωσης α­πευθυνόμενες στο ευρύ κοινό ή σε συγκεκριμένες ομά­δες καταναλωτών,

   δ) παλιές ρυπασμένες τοποθεσίες διάθεσης αποβλή­των και τα μέτρα για την αποκατάστασή τους,

   ε) την εκτίμηση του κόστους των εργασιών ανάκτησης και διάθεσης των αποβλήτων.

 

   4. Τα σχέδια διαχείρισης αποβλήτων πρέπει να είναι σύμφωνα προς τις απαιτήσεις σχεδιασμού για τα από­βλητα που ορίζονται στα άρθρα 5 και 15 του ν. 2939/2001 (άρθρο 14 της Οδηγίας 94/62/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινο­βουλίου και του Συμβουλίου της 20ής Δεκεμβρίου 1994 για τις συσκευασίες και τα απορρίμματα συσκευασίας, EEL 365/10/31.12.1994), όπως τροποποιήθηκε με το ν. 3854/2010 και τη στρατηγική για την υλοποίηση της μείωσης των βιοαποδομήσιμων αστικών αποβλήτων τα οποία προορίζονται για χώρους υγειονομικής ταφής που αναφέρεται στο άρθρο 6 της κ.υ.α. 29407/3508/2002 (Β' 1572) (άρθρο 5 της Οδηγίας 1999/31/ΕΚ του Συμβουλίου της 26ης Απριλίου 1999 για την υγειονομική ταφή των α­ποβλήτων, EEL 182/1/16.7.1999).

 

   5. Τα Σχέδια Διαχείρισης Αποβλήτων γνωστοποιούνται στην Επιτροπή.

 

   6. Τα Σχέδια Διαχείρισης που προβλέπονται στην πα­ράγραφο 1 και εξειδικεύονται στο άρθρο 35, αξιολογού­νται τουλάχιστον ανά εξαετία και αναθεωρούνται εφό­σον ενδείκνυται και εφόσον απαιτείται σύμφωνα με το άρθρο 23 ή 27.

 

’ρθρο 23

(άρθρο 29 της Οδηγίας)

Προγράμματα για την πρόληψη της δημιουργίας αποβλήτων

 

   1. Το Υπουργείο Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιμα­τικής Αλλαγής εκπονεί, σε εφαρμογή της παραγράφου 2 του άρθρου 1 και του άρθρου 29, προγράμματα πρόληψης δημιουργίας αποβλήτων και επεξεργάζεται κατευ­θύνσεις, ούτως ώστε τα προγράμματα αυτά να ενσωμα­τωθούν στα σχέδια διαχείρισης αποβλήτων του άρθρου 22. Κατά την ενσωμάτωση των προγραμμάτων σε σχέδια διαχείρισης αποβλήτων, προσδιορίζονται τα μέτρα πρό­ληψης δημιουργίας αποβλήτων που αφορούν στα από­βλητα του εκάστοτε σχεδίου.

 

   2. Στα Προγράμματα που προβλέπονται στην παρά­γραφο 1 τίθενται στόχοι για την πρόληψη της δημιουρ­γίας αποβλήτων, περιγράφονται τα υφιστάμενα μέτρα πρόληψης και γίνεται αξιολόγηση των παραδειγμάτων των μέτρων που αναφέρονται στο Παράρτημα IV ή άλ­λων ενδεδειγμένων μέτρων. Τα μέτρα πρέπει να απο­σκοπούν στην αποσύνδεση της σχέσης μεταξύ οικονομι­κής ανάπτυξης και περιβαλλοντικών επιπτώσεων που συνδέονται με την παραγωγή αποβλήτων.

 

   3. Το Υπουργείο Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιμα­τικής Αλλαγής μπορεί να καθορίζει κατάλληλα και συ­γκεκριμένα ποιοτικά ή ποσοτικά κριτήρια για την παρα­κολούθηση και αξιολόγηση της προόδου των μέτρων που αναφέρονται στην παράγραφο 2 και να θέσει ποιοτι­κούς στόχους και δείκτες διαφορετικούς από αυτούς που τίθενται μέσω της κανονιστικής διαδικασίας της Επι­τροπής.

 

   4. Τα Προγράμματα γνωστοποιούνται στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

 

   5. Τα Προγράμματα που προβλέπονται στην παράγρα­φο 1 αξιολογούνται τουλάχιστον ανά εξαετία και αναθε­ωρούνται εφόσον ενδείκνυται και εφόσον απαιτείται σύμφωνα με τα άρθρα 22 ή 27.

 

ΜΕΡΟΣ B'

ΒΑΣΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ - ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΕΙΣ - ΣΤΟΧΟΙ

 

’ρθρο 24

(άρθρο 15 της Οδηγίας)

Ευθύνη για τη διαχείριση των αποβλήτων

 

   1. Οι αρχικοί παραγωγοί ή άλλοι κάτοχοι αποβλήτων πραγματοποιούν οι ίδιοι την επεξεργασία των αποβλή­των ή αναθέτουν την επεξεργασία σε έμπορο ή σε οργα­νισμό ή σε επιχείρηση που εκτελεί εργασίες επεξεργα­σίας αποβλήτων ή μέσω διακανονισμού με δημόσιο ή ι­διωτικό οργανισμό συλλογής αποβλήτων σύμφωνα με τα άρθρα 14 και 29.

 

   2. Όταν τα απόβλητα μεταφέρονται από τον αρχικό παραγωγό ή κάτοχο σε ένα ή περισσότερα νομικά πρό­σωπα, που αναφέρονται στην παράγραφο 1, για προκα­ταρκτική επεξεργασία, αυτό δεν συνεπάγεται, κατά γενι­κό κανόνα, απαλλαγή από την ευθύνη για τη διεξαγωγή μιας εργασίας πλήρους ανάκτησης ή διάθεσης.

 

’ρθρο 25

(άρθρο 8 της Οδηγίας)

Διευρυμένη ευθύνη του παραγωγού

 

   1. Προκειμένου να ενισχυθούν η επαναχρησιμοποίηση και πρόληψη, η ανακύκλωση και άλλες μορφές ανάκτη­σης αποβλήτων, λαμβάνονται νομοθετικά και μη νομοθε­τικά μέτρα για να εξασφαλίζουν ότι τα φυσικά ή νομικά πρόσωπα, τα οποία κατ' επάγγελμα αναπτύσσουν, κατα­σκευάζουν, μεταποιούν, επεξεργάζονται, πωλούν ή εισά­γουν προϊόντα (παραγωγός του προϊόντος), φέρουν δι­ευρυμένη ευθύνη παραγωγού.

 

   2. Για την εφαρμογή της διευρυμένης ευθύνης παρα­γωγού, λαμβάνονται υπόψη το τεχνικώς εφικτό και το οι­κονομικώς βιώσιμο, καθώς και το σύνολο των επιπτώσε­ων στο περιβάλλον, στην ανθρώπινη υγεία και οι κοινωνι­κές επιπτώσεις και μεριμνάται η διασφάλιση της εύρυθ­μης λειτουργίας της εσωτερικής αγοράς.

 

   3. Η διευρυμένη ευθύνη του παραγωγού εφαρμόζεται με την επιφύλαξη της ευθύνης για τη διαχείριση των α­ποβλήτων, βάσει της παραγράφου 1 του άρθρου 24, και με την επιφύλαξη της ειδικής υφιστάμενης νομοθεσίας για τις κατηγορίες αποβλήτων και τα προϊόντα.

 

’ρθρο 26

(άρθρο 10 της Οδηγίας)

Ανάκτηση

 

   1. Ο παραγωγός ή ο κάτοχος των αποβλήτων υποβάλ­λει τα απόβλητα, κατά προτεραιότητα, σε εργασίες ανά­κτησης, σύμφωνα με τα άρθρα 14 και 29 του παρόντος.

 

   2. Εφόσον απαιτείται συμμόρφωση προς την παράγρα­φο 1 και για τη διευκόλυνση ή τη βελτίωση της ανάκτη­σης, τα απόβλητα συλλέγονται χωριστά και, εάν είναι ε­φικτό από τεχνικής, περιβαλλοντικής και οικονομικής ά­ποψης, δεν αναμιγνύονται με άλλα απόβλητα ή με άλλα υλικά με διαφορετικές ιδιότητες.

 

’ρθρο 27

(άρθρο 11 της Οδηγίας)

Επαναχρησιμοποίηση και ανακύκλωση

 

   1. Το Υπουργείο Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιμα­τικής Αλλαγής, σύμφωνα και με τις προβλέψεις του ν. 2939/2001 (ΑΊ79) για τις συσκευασίες, όπως τροπο­ποιήθηκε με το ν. 3854/2010 (Α' 94), λαμβάνει τα κατάλ­ληλα μέτρα για την προώθηση της επαναχρησιμοποίη­σης προϊόντων και δραστηριοτήτων προετοιμασίας προς επαναχρησιμοποίηση, ενθαρρύνοντας ιδίως τη δημιουρ­γία και τη στήριξη δικτύων επαναχρησιμοποίησης και ε­πισκευής, τη χρήση οικονομικών μέσων, κριτηρίων προ­μηθειών, ποσοτικών στόχων ή άλλων μέτρων. Λαμβάνει επίσης μέτρα για την προώθηση ανακύκλωσης υψηλής ποιότητας και για το σκοπό αυτόν καθιερώνει χωριστή συλλογή αποβλήτων όπου αυτό είναι τεχνικά, περιβαλ­λοντικά και οικονομικά εφικτό και ενδεδειγμένο για να ε­πιτευχθούν τα αναγκαία ποιοτικά πρότυπα στους αντί­στοιχους τομείς ανακύκλωσης. Με την επιφύλαξη του άρθρου 26 παράγραφος 2, έως το 2015 χωριστή συλλο­γή καθιερώνεται τουλάχιστον για τα ακόλουθα: χαρτί. μέταλλο, πλαστικό και γυαλί.

 

   2. Για την επίτευξη των στόχων του παρόντος και τη μετάβαση σε μια Κοινωνία Ανακύκλωσης, με υψηλό επί­πεδο αποδοτικότητας των πόρων, λαμβάνονται τα ανα­γκαία μέτρα ώστε να εξασφαλισθεί η επίτευξη των ακό­λουθων στόχων:

   α) έως το 2020 η προετοιμασία για την επαναχρησιμο­ποίηση και την ανακύκλωση των υλικών αποβλήτων, ό­πως τουλάχιστον το χαρτί, το μέταλλο, το πλαστικό και το γυαλί από τα νοικοκυριά και ενδεχομένως άλλης προ­έλευσης στο βαθμό που τα απόβλητα αυτά είναι παρό­μοια με τα απόβλητα των νοικοκυριών, πρέπει να αυξηθεί κατ' ελάχιστον στο 50% κατά βάρος,

   β) έως το 2020 η προετοιμασία για την επαναχρησιμο­ποίηση, η ανακύκλωση και η ανάκτηση άλλων υλικών, συμπεριλαμβανομένων των εργασιών επίχωσης (backfilling) όπου γίνεται χρήση αποβλήτων για την υποκατάστα­ση άλλων υλικών, μη επικίνδυνων αποβλήτων κατασκευ­ών και κατεδαφίσεων εξαιρουμένων των υλικών που α­παντώνται στη φύση και τα οποία ορίζονται στην κατη­γορία 17 05 04 του καταλόγου αποβλήτων πρέπει να αυ­ξηθεί κατ' ελάχιστον στο 70% κατά βάρος.

 

   3. Κάθε τρία χρόνια σύμφωνα με το άρθρο 34 και την παράγραφο 1 του άρθρου 58, η αρμόδια αρχή υποβάλλει στην Επιτροπή έκθεση σχετικά με τις επιδόσεις της όσον αφορά την επίτευξη των στόχων. Εάν οι στόχοι δεν έ­χουν εκπληρωθεί, η έκθεση αυτή περιλαμβάνει τους λό­γους της αποτυχίας και τις δράσεις τις οποίες προτίθεται να αναλάβει για να εκπληρώσει τους στόχους.

 

’ρθρο 28

(άρθρο 12 της Οδηγίας)

Διάθεση

 

   Ο παραγωγός ή ο κάτοχος των αποβλήτων, αν αυτά δεν υποβληθούν σε εργασίες ανάκτησης, σύμφωνα με την παράγραφο 1 του άρθρου 26, έχει υποχρέωση να τα διαθέσει με ασφάλεια σύμφωνα με τα οριζόμενα στο άρ­θρο 14.

 

’ρθρο 29

(άρθρο 4 της Οδηγίας και παρ. 1 του άρθρου 36)

Ιεράρχηση των δράσεων και των εργασιών διαχείρισης των αποβλήτων

 

   1. Απαγορεύεται η εγκατάλειψη, η απόρριψη και η ανε­ξέλεγκτη διαχείριση των αποβλήτων.

 

   2. Στη νομοθεσία και την πολιτική για την πρόληψη και τη διαχείριση των αποβλήτων ισχύει κατά προτεραιότη­τα η ακόλουθη ιεράρχηση όσον αφορά στα απόβλητα:

α) πρόληψη,

β) προετοιμασία για επαναχρησιμοποίηση,

γ) ανακύκλωση,

δ) άλλου είδους ανάκτηση, όπως ανάκτηση ενέργειας, και

ε) διάθεση.

 

   3. Κατά την εφαρμογή της παραγράφου 2 λαμβάνο­νται μέτρα, τα οποία προωθούν εναλλακτικές δυνατότη­τες που παράγουν το καλύτερο, από περιβαλλοντικής α­πόψεως, αποτέλεσμα. Για το σκοπό αυτόν, ενδέχεται να απαιτείται η παρέκκλιση από την ιεράρχηση για ορισμέ­να ειδικά ρεύματα αποβλήτων, εφόσον αυτό δικαιολο­γείται από τον κύκλο ζωής των προϊόντων, λαμβάνοντας υπόψη τις συνολικές επιπτώσεις της παραγωγής και της διαχείρισης τους.

 

   4. Κατά τη διαμόρφωση των μέτρων στο πλαίσιο της παραγράφου 1, πρέπει να λαμβάνονται υπόψη οι γενικές αρχές περί προστασίας του περιβάλλοντος, της προφύ­λαξης και της αειφορίας, του τεχνικώς εφικτού και της οικονομικής βιωσιμότητας, της προστασίας των πόρων, καθώς και οι συνολικές επιπτώσεις στο περιβάλλον, στην ανθρώπινη υγεία, στην οικονομία και στην κοινω­νία, σύμφωνα με την παράγραφο 2 του άρθρου 1 και του άρθρου 14.

 

   5. Η διαμόρφωση της νομοθεσίας και της πολιτικής για τα απόβλητα είναι διαδικασία απόλυτα διαφανής, τηρώ­ντας την υφιστάμενη εθνική νομοθεσία που αφορά στη διαβούλευση με τους πολίτες και τους ενδιαφερόμενους παράγοντες και τη συμμετοχή αυτών στη διαδικασία.

 

’ρθρο 30

(άρθρο 18 της Οδηγίας)

Απαγόρευση ανάμειξης επικίνδυνων αποβλήτων

 

   1. Απαγορεύεται η ανάμειξη μεταξύ των διαφόρων κα­τηγοριών επικίνδυνων αποβλήτων και η ανάμειξη επικίν­δυνων με άλλα απόβλητα, ουσίες ή υλικά. Η απαγόρευ­ση ανάμειξης περιλαμβάνει και την αραίωση επικίνδυνων ουσιών.

 

   2. Κατά παρέκκλιση της παραγράφου 1, μπορεί να επι­τρέπεται η ανάμειξη υπό τον όρο ότι:

α) η εργασία ανάμειξης πραγματοποιείται από οργανι­σμό ή επιχείρηση που έχει λάβει άδεια σύμφωνα με το άρθρο 36,

β) πληρούνται οι διατάξεις του άρθρου 14 και δεν αυ­ξάνονται οι αρνητικές επιπτώσεις της διαχείρισης των α­ποβλήτων στην ανθρώπινη υγεία και στο περιβάλλον, και

γ) η εργασία ανάμειξης ακολουθεί τις βέλτιστες διαθέ­σιμες τεχνικές.

 

   3. Με την επιφύλαξη των κριτηρίων που αφορούν στη δυνατότητα τεχνικής και οικονομικής εφαρμογής, όταν τα επικίνδυνα απόβλητα έχουν αναμιχθεί κατά τρόπο α­ντίθετο προς την παράγραφο 1, είναι ήδη αναμεμειγμένα με άλλα απόβλητα, ουσίες ή ύλες, πρέπει να γίνεται δια­χωρισμός, εάν αυτό είναι αναγκαίο και εφικτό από τεχνι­κοοικονομική άποψη, για να εξασφαλίζεται η συμμόρφω­ση προς το άρθρο 14.

 

’ρθρο 31

(άρθρο 21 της Οδηγίας)

Απόβλητα έλαια

 

   Σε ό,τι αφορά τη διασυνοριακή μεταφορά των αποβλή­των ελαίων κατ' εφαρμογή των άρθρων 11 ή 12 του Κα­νονισμού (ΕΚ) αριθμ. 1013/2006, απαγορεύεται η διασυ­νοριακή αποστολή αποβλήτων ελαίων από την επικρά­τεια της χώρας σε εγκαταστάσεις αποτέφρωσης ή συνα-ποτέφρωσης στο εξωτερικό, εφόσον είναι τεχνικά εφι­κτό η επεξεργασία με αναγέννηση (R9) να πραγματοποι­ηθεί στη χώρα.

 

’ρθρο 32

(άρθρο 31 της Οδηγίας)

Συμμετοχή του κοινού

 

   Οι ενδιαφερόμενοι, οι αρχές και το ευρύ κοινό συμμε­τέχουν στην εκπόνηση των σχεδίων διαχείρισης απο­βλήτων και των προγραμμάτων για την πρόληψη της δη­μιουργίας αποβλήτων και έχουν πρόσβαση σε αυτά μετά την εκπόνηση τους, σύμφωνα με την υπ' αριθ. ΥΠΕΧΩ-ΔΕ/ΕΥΠΕ/οικ. 107017/2006 (Β' 1225) απόφαση των Υ­πουργών Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέ­ντρωσης, Οικονομίας και Οικονομικών και Περιβάλλο­ντος, Χωροταξίας και Δημόσιων Έργων [Οδηγία 2001/42/ΕΚ (EE L 197/30/21.7.2001) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 27ης Ιουνίου 2001, σχετικά με την εκτίμηση των περιβαλλοντικών επι­πτώσεων ορισμένων σχεδίων και προγραμμάτων]. Τα σχέδια και τα προγράμματα, καθώς και οι απαιτούμενες ενέργειες και δράσεις για την υλοποίηση τους αναρτώ­νται σε διαδικτυακό τόπο στον οποίο έχει πρόσβαση το κοινό.

 

’ρθρο 33

(άρθρο 32 της Οδηγίας)

Συνεργασία

 

   Η κατάρτιση των σχεδίων διαχείρισης αποβλήτων και των προγραμμάτων για την πρόληψη της δημιουργίας α­ποβλήτων, σύμφωνα με τα άρθρα 22 και 23, μπορεί να γί­νεται και σε συνεργασία με άλλα ενδιαφερόμενα κράτη -μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς και με την Ευρω­παϊκή Επιτροπή.

 

’ρθρο 34

(άρθρο 33 της Οδηγίας)

Πληροφορίες που υποβάλλονται στην Επιτροπή

 

   1. Το Τμήμα Διαχείρισης Στερεών Αποβλήτων του Υ­πουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής ενημερώνει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για τα σχέδια διαχείρισης αποβλήτων και τα προγράμματα για την πρόληψη της δημιουργίας αποβλήτων που αναφέρο­νται στα άρθρα 22 και 23, μόλις αυτά εγκριθούν, και για τυχόν ουσιαστικές αναθεωρήσεις των σχεδίων και των προγραμμάτων.

 

   2. Για την εφαρμογή της παραγράφου 1 ακολουθείται το μορφότυπο για την κοινοποίηση πληροφοριών, που θεσπίζεται από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

 

ΜΕΡΟΣ Γ

ΕΘΝΙΚΑ ΜΕΤΡΑ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΤΗΣ ΟΔΗΓΙΑΣ 2008/98/ΕΚ

 

’ρθρο 35

Εθνικός και Περιφερειακός Σχεδιασμός Διαχείρισης Αποβλήτων

 

   1. Εθνικό Σχέδιο Διαχείρισης Αποβλήτων (ΕΣΔΑ)

   Το Εθνικό Σχέδιο Διαχείρισης Αποβλήτων (ΕΣΔΑ) κα­θορίζει τη στρατηγική, τις πολιτικές και τους στόχους για τη διαχείριση των αποβλήτων σε εθνικό επίπεδο. Α­ποτελεί ένα ολοκληρωμένο σχέδιο διαχείρισης των απο­βλήτων, το οποίο προσδιορίζει τις γενικές κατευθύνσεις για τη διαχείρισή τους και υποδεικνύει τα κατάλληλα μέ­τρα.

   Για ορισμένα ρεύματα αποβλήτων, των οποίων η δια­χείριση, λόγω της ποιοτικής και ποσοτικής σύστασής τους, των εξειδικευμένων εγκαταστάσεων που απαιτού­νται για τη διαχείρισή τους, χρήζουν ειδικότερης συνολι­κής αντιμετώπισης, μπορεί να καταρτίζονται ειδικά σχέ­δια διαχείρισης, τα οποία εμπεριέχονται στο ΕΣΔΑ και ρυθμίζουν συνολικά, σε επίπεδο χώρας, την ολοκληρω­μένη διαχείριση των αποβλήτων αυτών.

   Το ΕΣΔΑ είναι στρατηγικός και πολιτικός σχεδιασμός, εκπονείται από το Υπουργείο Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής σύμφωνα με τα άρθρα 22 και 23.

 

   2. Περιφερειακά Σχέδια Διαχείρισης Αποβλήτων (ΠΕΣΔΑ)

   (α) Για κάθε Περιφέρεια καταρτίζεται Περιφερειακό Σχέδιο Διαχείρισης Αποβλήτων (ΠΕΣΔΑ). Το ΠΕΣΔΑ α­ποτελεί ένα ολοκληρωμένο σχέδιο διαχείρισης του συ­νόλου των αποβλήτων, τα οποία παράγονται σε μία Περι­φέρεια, προσδιορίζει τις γενικές κατευθύνσεις για τη διαχείρισή τους, σε συμφωνία με τις κατευθύνσεις του Εθνικού Σχεδιασμού Διαχείρισης Αποβλήτων και των άρ­θρων 22 και 23 και υποδεικνύει τα κατάλληλα μέτρα που προωθούν ιεραρχικά και συνδυασμένα: α) την πρόληψη. β) την επαναχρησιμοποίηση, γ) την ανακύκλωση, δ) άλ­λου είδους ανάκτηση, όπως ανάκτηση ενέργειας, και ε) την ασφαλή τελική διάθεση σε επίπεδο Περιφέρειας.

   (β) Το ΠΕΣΔΑ εκπονείται και υλοποιείται από τον οι­κείο περιφερειακό Φορέα Διαχείρισης Στερεών Αποβλή­των (Φο.Δ.Σ.Α.), κατά την έννοια της παραγράφου 4 του άρθρου 104 και του άρθρου 211 του ν. 3852/2010 (Α' 87). Αν δεν υφίσταται ή δεν λειτουργεί περιφερειακός Φο.Δ.Σ.Α., το ΠΕΣΔΑ εκπονείται και υλοποιείται από την οικεία Περιφέρεια. Ο Γενικός Γρα μματέας της Αποκεντρω­μένης Διοίκησης εκδίδει σχετική διαπιστωτική πράξη.

   (γ) Το ΠΕΣΔΑ εγκρίνεται με απόφαση του Περιφερεια­κού Συμβουλίου μετά από γνώμη της Περιφερειακής επι­τροπής διαβούλευσης και εισήγηση της Διεύθυνσης Πε­ριβάλλοντος και Χωρικού Σχεδιασμού της οικείας Περι­φέρειας, του Τμήματος Διαχείρισης Στερεών Αποβλήτων της Διεύθυνσης Περιβαλλοντικού Σχεδιασμού του Υ­πουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, η οποία εισηγείται για τη συμβατότητα του ΠΕΣΔΑ με τις κατευθύνσεις και τα μέτρα που προβλέπο­νται στο Εθνικό Σχέδιο Διαχείρισης Αποβλήτων και του Τμήματος Προστασίας Περιβάλλοντος της Διεύθυνσης Τεχνικών Υπηρεσιών του Υπουργείου Εσωτερικών.

   (δ) Οι ανωτέρω γνωμοδοτήσεις του Τμήματος Διαχεί­ρισης Στερεών Αποβλήτων της Διεύθυνσης Περιβαλλο­ντικού Σχεδιασμού του Υπουργείου Περιβάλλοντος, Ε­νέργειας και Κλιματικής Αλλαγής και του Τμήματος Προ­στασίας Περιβάλλοντος της Διεύθυνσης Τεχνικών Υπη­ρεσιών του Υπουργείου Εσωτερικών διαβιβάζονται στη Διεύθυνση Περιβάλλοντος και Χωρικού Σχεδιασμού της Περιφέρειας μέσα σε προθεσμία τριάντα ημερών από τό­τε που περιέρχεται σε αυτούς το ΠΕΣΔΑ.

   (ε) Το Περιφερειακό Σχέδιο Διαχείρισης Αποβλήτων (ΠΕΣΔΑ) μπορεί να εκπονείται για περισσότερες της μίας Περιφέρειες. Σε αυτή την περίπτωση, το ΠΕΣΔΑ κα­ταρτίζεται και υλοποιείται από τους οικείους περιφερεια­κούς Φο.Δ.Σ.Α. και εγκρίνεται με απόφαση των οικείων Περιφερειακών Συμβουλίων, σύμφωνα με τη διαδικασία των εδαφίων γ' και δ' .

 

’ρθρο 36

(άρθρο 23 της Οδηγίας)

Έκδοση αδειών

 

   1. Κάθε οργανισμός ή επιχείρηση που προτίθεται να προβεί σε εκτέλεση εργασιών επεξεργασίας υποχρεού­ται πριν από την έναρξη εργασιών να λάβει:

   α) Απόφαση Έγκρισης Περιβαλλοντικών Όρων (Α.Ε.Π.Ο.), σύμφωνα με τα άρθρα 3, 4 και 5 του ν. 1650/ 1986, όπως τροποποιήθηκε με το ν. 3010/2003 (Α' 91) και το ν. 4014/2011 (Α' 209), η οποία να καλύπτει τις ερ­γασίες αυτές.

   Ειδικότερα, στο περιεχόμενο της Μελέτης Περιβαλλο­ντικών Επιπτώσεων (Μ.Π.Ε.), εκτός από τα στοιχεία που περιλαμβάνονται σε αυτή, σύμφωνα με την παράγραφο 1 του άρθρου 5 του ν. 1650/1986, όπως τροποποιήθηκε με το ν. 3010/2003 (Α' 91) και το ν. 4014/2011 (Α' 209), αποτυπώνεται τεκμηριωμένα η διαχείριση αποβλήτων, με έμφαση στην ποιοτική και ποσοτική σύσταση των α­ποβλήτων που παράγονται ή υποβάλλονται σε εργασίες επεξεργασίας, καθώς και πλήρη διαστασιολόγηση των ε­γκαταστάσεων επεξεργασίας. Οι περιβαλλοντικοί όροι που αφορούν στις εργασίες επεξεργασίας αποβλήτων αποτελούν αυτοτελές κεφά­λαιο της Α.Ε.Π.Ο. και με αυτούς ορίζονται τουλάχιστον τα ακόλουθα:

αα) Οι τύποι και οι ποσότητες αποβλήτων που μπορούν να υποβληθούν σε επεξεργασία.

αβ) για κάθε τύπο επιτρεπόμενης εργασίας, οι τεχνι­κές και τυχόν άλλες απαιτήσεις που σχετίζονται με τη συγκεκριμένη εγκατάσταση.

αγ) τα μέτρα ασφάλειας και προφύλαξης που πρέπει να λαμβάνονται.

αδ) η μέθοδος που πρέπει να χρησιμοποιείται για κάθε τύπο εργασίας.

αε) οι εργασίες παρακολούθησης και ελέγχου. οι οποί­ες είναι αναγκαίες.

αστ) οι αναγκαίες διατάξεις σχετικά με το κλείσιμο και τη μέριμνα μετά από την παύση λειτουργίας μιας εγκα­τάστασης.

   β) Αδεια λειτουργίας, από την κατά περίπτωση αρμό­δια αρχή. εφόσον η άδεια αυτή απαιτείται από την οικεία νομοθεσία, από τις κεντρικές υπηρεσίες των Υπουργεί­ων (Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας, Προ­στασίας του Πολίτη, Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης κ.λπ.), τις αρμόδιες υπηρεσίες της Αποκεντρωμένης Διοίκησης και από τις αρμόδιες υπηρεσίες της Περιφέρειας και των Δήμων, σύμφωνα με τις αρμοδιότητες των προαναφερόμενων υ­πηρεσιών, όπως αυτές έχουν καθοριστεί.

   Στην ’δεια Λειτουργίας περιλαμβάνονται, εκτός από τα στοιχεία που απαιτούνται από την οικεία νομοθεσία, τουλάχιστον τα ακόλουθα:

βα) Όλα τα απαραίτητα στοιχεία της εγκατάστασης ή της επιχείρησης.

ββ) Οι εργασίες επεξεργασίας των αποβλήτων.

βγ) Οι κωδικοί αποβλήτων σύμφωνα με τον ΕΚΑ που υ­πόκεινται στις προηγούμενες εργασίες.

 

  2. Εάν η αρμόδια υπηρεσία θεωρεί ότι η προβλεπόμενη μέθοδος επεξεργασίας των αποβλήτων δεν είναι σύμ­φωνη προς το άρθρο 14 του παρόντος ή δεν είναι περι­βαλλοντικά αποδεκτή για άλλους λόγους του παρόντος νόμου, αρνείται με ειδικά αιτιολογημένη απόφασή της την έκδοση της εκάστοτε Α.Ε.Π.Ο..

 

   3. Υφιστάμενες εγκαταστάσεις διαχείρισης αποβλή­των, οι οποίες λειτουργούν και προβλέπονται από τον Ε­θνικό ή Περιφερειακό Σχεδιασμό Διαχείρισης Αποβλή­των, εξακολουθούν να λειτουργούν. Η συνέχιση της λει­τουργίας τους, εφόσον απαιτείται επέκταση ή συμπλή­ρωση των υφιστάμενων υποδομών, προϋποθέτει μόνο την εκπόνηση Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων και την έκδοση Α.Ε.Π.Ο., με την επιφύλαξη των διατάξε­ων του Κεφαλαίου Α' του ν. 4014/2011 (Α'209). Δεν α­παιτείται οποιαδήποτε άλλη πρόσθετη μελέτη ακόμα και όταν τέτοιες εγκαταστάσεις εμπίπτουν με μεταγενέστε­ρη ρύθμιση σε περιοχές προστασίας της φύσης.

 

   4. Η συλλογή και μεταφορά αποβλήτων δεν υπόκειται σε έκδοση Α.Ε.Π.Ο. και άδεια λειτουργίας. Σε αυτές τις περιπτώσεις, εκδίδεται ενιαία άδεια συλλογής και μετα­φοράς. Προκειμένου για επικίνδυνα απόβλητα, συμπερι­λαμβανομένων των επικίνδυνων ιατρικών αποβλήτων σύμφωνα με την κ.υ.α. 37591/2031/2003 (Β' 1419), η ά­δεια συλλογής-μεταφοράς χορηγείται από τις αρμόδιες υπηρεσίες είτε του Υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέρ­γειας και Κλιματικής Αλλαγής (εφόσον η συλλογή και μεταφορά γίνεται πανελλαδικά) είτε των Αποκεντρωμέ­νων Διοικήσεων (εφόσον η συλλογή και μεταφορά πραγ­ματοποιείται εντός των γεωγραφικών ορίων αρμοδιότη­τας της εκάστοτε Αποκεντρωμένης Διοίκησης). Η άδεια για τη συλλογή και μεταφορά επικίνδυνων αποβλήτων, συμπεριλαμβανομένων των επικίνδυνων ιατρικών απο­βλήτων σύμφωνα με την κ.υ.α. 37591/2031/2003 (Β' 1419) σε πλείονες της μίας Αποκεντρωμένης Διοίκησης ή εφόσον αυτά προέρχονται από πλείονες της μίας Απο­κεντρωμένης Διοίκησης, χορηγείται με απόφαση του Προϊσταμένου της Γενικής Διεύθυνσης Περιβάλλοντος του Υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματι­κής Αλλαγής, μετά από εισήγηση της αρμόδιας υπηρε­σίας περιβάλλοντος του Υπουργείου Περιβάλλοντος, Ε­νέργειας και Κλιματικής Αλλαγής. Αρμόδιες για τη χορή­γηση άδειας συλλογής και μεταφοράς μη επικίνδυνων α­ποβλήτων καθίστανται η Διεύθυνση Περιβάλλοντος και Χωροταξίας της εκάστοτε Αποκεντρωμένης Διοίκησης των αντίστοιχων περιοχών που πραγματοποιείται η συλ­λογή και μεταφορά.

 

ΜΕΡΟΣ Δ'

ΚΥΡΩΣΕΙΣ

 

’ρθρο 37

(άρθρο 36 της Οδηγίας)

Επιβολή της εφαρμογής και κυρώσεις

 

   1. Οποιοδήποτε φυσικό ή νομικό πρόσωπο, όπως επι­χείρηση ή οργανισμός, των οποίων οι δραστηριότητες α­φορούν την παραγωγή, κατοχή ή την πραγματοποίηση εργασιών διαχείρισης αποβλήτων κατά την έννοια του άρθρου 11, προκαλεί ή ενδέχεται να προκαλέσει βλάβες στο περιβάλλον με πράξη ή παράλειψη που αντιβαίνει στις διατάξεις του παρόντος νόμου και ειδικότερα των άρθρων 14 και 29, καθώς και των κανονιστικών πράξεων που εκδίδονται κατ' εξουσιοδότηση αυτού, τιμωρείται ποινικά με τις κυρώσεις που προβλέπονται στο άρθρο 28 του ν. 1650/1986, όπως τροποποιείται με το άρθρο 7 του παρόντος.

 

   2. Οποιοδήποτε φυσικό ή νομικό πρόσωπο, όπως επι­χείρηση ή οργανισμός, των οποίων οι δραστηριότητες α­φορούν την παραγωγή, κατοχή ή τη διαχείριση αποβλή­των, κατά την έννοια του άρθρου 16, και προκαλούν βλά­βες στην ανθρώπινη υγεία και στο περιβάλλον κατά πα­ράβαση των διατάξεων του παρόντος νόμου και ειδικό­τερα των άρθρων 14 και 29, καθώς και των κανονιστικών πράξεων που εκδίδονται κατ' εξουσιοδότηση αυτού, επι­βάλλονται, ανεξάρτητα από την ποινική ευθύνη της προηγούμενης παραγράφου, ως διοικητικές κυρώσεις, διαζευκτικά ή σωρευτικά, πρόστιμο ή προσωρινή ή ορι­στική διακοπή λειτουργίας της συγκεκριμένης δραστη­ριότητας, ανάλογα με τη σοβαρότητα της παράβασης, την υποτροπή και το όφελος του παραβάτη. Το ύψος και η διαδικασία επιβολής των προαναφερόμενων διοικητι­κών κυρώσεων ορίζεται σύμφωνα με το άρθρο 30 του ν.1650/1986, όπως τροποποιήθηκε με το ν. 3010/2003 (Α' 91) και το ν. 4014/2011 (Α' 209). Ειδικότερα για πρά­ξεις ή παραλείψεις του προηγούμενου εδαφίου που τε­λέσθηκαν προς όφελος νομικών προσώπων κατά την έν­νοια της παραγράφου 5 του άρθρου 28 του ν.1650/1986, όπως τροποποιείται με το άρθρο 7 του παρόντος, επι­βάλλονται οι κυρώσεις της εν λόγω παραγράφου.

 

   3. Όταν οι Δήμοι ή τα συνιστώμενα από τους Οργανι­σμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης (Ο.Τ.Α.) νομικά πρόσωπα για τη διαχείριση αποβλήτων, σύμφωνα με το άρθρο 30 του ν. 3536/2007 (Α' 42), χρησιμοποιούν Χώρους Ανεξέ­λεγκτης Διάθεσης Απορριμμάτων (ΧΑΔΑ), επιβάλλεται, εις βάρος του οικείου Δήμου ή των ανωτέρω νομικών προσώπων, χρηματικό πρόστιμο, το ύψος του οποίου προσδιορίζεται σύμφωνα με το άρθρο 30 του ν. 1650/1986 (Α' 160), όπως τροποποιήθηκε με το ν. 3010/2002 (Α' 91) και το ν. 4014/2011 (Α' 209). Οι ανωτέρω κυρώσεις επι­βάλλονται ανεξάρτητα από την αστική ή ποινική ευθύνη του φορέα εκμετάλλευσης και ανεξάρτητα από τις διοι­κητικές κυρώσεις που προβλέπονται από άλλες διατά­ξεις της κείμενης νομοθεσίας.

   Ποσοστό 40% επί του ανωτέρω προστίμου περιέρχε­ται στο Δημόσιο στον Κωδικό Αριθμό Εισόδου 3739 «Λοιπά πρόστιμα και χρηματικές ποινές επιβαλλόμενες από δικαστήρια και δημόσιες αρχές». Το υπόλοιπο 60% θα περιέρχεται στο Πράσινο Ταμείο και θα διατίθεται α­ποκλειστικά για τους σκοπούς που περιγράφονται στην παράγραφο 3 του άρθρου 30 του ν. 1650/1986, όπως τροποποιήθηκε και ισχύει.

 

ΜΕΡΟΣ Ε'

ΕΞΟΥΣΙΟΔΟΤΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

 

’ρθρο 38

Εξουσιοδοτικές Διατάξεις

 

   1. Με κοινή απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής και των εκάστοτε συ­ναρμόδιων Υπουργών, σε εφαρμογή του άρθρου 23, κα­θορίζονται τα ειδικότερα μέτρα και οι όροι για τη διαχεί­ριση συγκεκριμένων κατηγοριών αποβλήτων. Ιδίως:

α) Μπορεί, με την επιφύλαξη του Κανονισμού (ΕΚ) α­ριθ. 1013/2006 (ΕΕ L 190/1/12.7.2006) να ορίζονται οι προϋποθέσεις ευθύνης και να αποφασίζεται σε ποιες πε­ριπτώσεις ο αρχικός παραγωγός διατηρεί την ευθύνη για το σύνολο της αλυσίδας επεξεργασίας ή σε ποιες περι­πτώσεις είναι δυνατόν να υπάρχει επιμερισμός της ευθύ­νης μεταξύ του παραγωγού και του κατόχου, ή να μετα­βιβάζεται η ευθύνη μεταξύ των φορέων της αλυσίδας ε­πεξεργασίας.

β) Μπορεί να καθορίζονται οι ελάχιστες απαιτήσεις (προδιαγραφές) για την εκτέλεση κάθε εργασίας διαχεί­ρισης αποβλήτων.

 

   2. Με απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος, Ενέρ­γειας και Κλιματικής Αλλαγής, σε εφαρμογή του άρθρου 13, μπορεί, εάν δεν έχουν καθορισθεί κριτήρια σε επίπε­δο Ευρωπαϊκής Ένωσης σύμφωνα με τους όρους που καθορίζονται στις παραγράφους 1 και 2 του άρθρου 13, να ορίζεται, κατά περίπτωση, εάν ένα συγκεκριμένο α­πόβλητο έχει αποχαρακτηρισθεί λαμβάνοντας υπόψη τη νομολογία των δικαστηρίων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Οι αποφάσεις αυτές κοινοποιούνται στην Ευρωπαϊκή Επι­τροπή σύμφωνα με την Οδηγία 98/34/ΕΚ του Ευρωπαϊ­κού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 22ας Ιουνίου 1998 (ΕΕ L 204/37/21.7.1998) «για την καθιέρωση μιας διαδικασίας πληροφόρησης στον τομέα των τεχνικών προτύπων και προδιαγραφών και των κανόνων σχετικά με τις υπηρεσίες της κοινωνίας των πληροφοριών», ό­πως τροποποιήθηκε από την Οδηγία 98/48/ΕΚ της 20ής Ι­ουλίου 1998 (ΕΕ L 217/18/5.8.1998) και την Οδηγία 2006/ 96/ΕΚ του Συμβουλίου της 20ής Νοεμβρίου 2006 (L 363/81/20.12.2006), όπου απαιτείται από την προανα­φερόμενη Οδηγία.

 

   3.α) Με απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος, Ε­νέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, σε εφαρμογή του άρ­θρου 14, που εκδίδεται μετά από εισήγηση του Τμήματος Διαχείρισης Στερεών Αποβλήτων του Υπουργείου Περι­βάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής και γνώ­μη της Επιτροπής του άρθρου 40, μπορεί να χαρακτηρί­ζεται ως επικίνδυνο ένα απόβλητο, ακόμη και αν δεν πε­ριλαμβάνεται ως τέτοιο στον κατάλογο αποβλήτων, που καταρτίστηκε με την Απόφαση 2000/532/ΕΚ (ΕΕ L 226/3/ 6.9.2000), εφόσον εμφανίζει μία ή περισσότερες από τις ιδιότητες που αναφέρονται στο Παράρτημα ΙΙΙ. Το Υ­πουργείο Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλ­λαγής κοινοποιεί τις περιπτώσεις αυτές στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή αμελλητί. Τις καταγράφει στην έκθεση που προβλέπεται στην παράγραφο 1 του άρθρου 21 και πα­ρέχει στην Επιτροπή όλες τις σχετικές πληροφορίες. Με βάση τις λαμβανόμενες κοινοποιήσεις, ο κατάλογος α­ναθεωρείται προκειμένου να αποφασισθεί η προσαρμο­γή του.

   β) Με όμοια απόφαση είναι δυνατόν ένα συγκεκριμένο απόβλητο, το οποίο περιλαμβάνεται στον κατάλογο απο­βλήτων ως επικίνδυνο απόβλητο, εφόσον αποδεικνύεται με συγκεκριμένα στοιχεία ότι δεν εμφανίζει καμία από τις ιδιότητες που αναφέρονται στο Παράρτημα ΙΙΙ, να θε­ωρηθεί ως μη επικίνδυνο απόβλητο. Το Υπουργείο Περι­βάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής κοινοποι­εί τις περιπτώσεις αυτές στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή α­μελλητί και παρέχει στην Επιτροπή όλα τα αναγκαία α­ποδεικτικά στοιχεία. Με βάση τις λαμβανόμενες κοινο­ποιήσεις, ο κατάλογος αναθεωρείται προκειμένου να α­ποφασισθεί η προσαρμογή του.

 

   4. Με κοινή απόφαση των Υπουργών Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, Ανάπτυξης, Ανταγω­νιστικότητας και Ναυτιλίας και του εκάστοτε συναρμόδι­ου Υπουργού, σε εφαρμογή των άρθρων 25 και 27, προ­κειμένου να ενισχυθούν η επαναχρησιμοποίηση και πρό­ληψη, η ανακύκλωση και άλλες μορφές ανάκτησης απο­βλήτων, μπορούν να λαμβάνονται μέτρα για να εξασφα­λισθεί ότι τα φυσικά ή νομικά πρόσωπα, τα οποία κατ' ε­πάγγελμα αναπτύσσουν, κατασκευάζουν, μεταποιούν, ε­πεξεργάζονται, πωλούν ή εισάγουν προϊόντα (παραγω­γός του προϊόντος), φέρουν διευρυμένη ευθύνη παρα­γωγού, με την επιφύλαξη των διατάξεων του ν. 2939/2001, όπως τροποποιήθηκε με τον. 3854/2010 (Α' 94).

   Στα ανωτέρω μέτρα μπορεί να περιλαμβάνονται και μέτρα για την ενθάρρυνση του σχεδιασμού των προϊό­ντων με τρόπο, ώστε:

   α) να μειώνεται η παραγόμενη ποσότητα των αποβλή­των και οι αντίστοιχες επιπτώσεις στο περιβάλλον τόσο κατά την παραγωγή όσο και κατά τη συνακόλουθη χρήση των προϊόντων,

   β) να εξασφαλίζεται ότι η ανάκτηση και η διάθεση των προϊόντων που έχουν καταστεί πλέον απόβλητα, πραγ­ματοποιούνται σύμφωνα με τα άρθρα 14 και 29 και ιδίως μέτρα για:

αα) την ανάπτυξη, παραγωγή και τη διάθεση στην αγο­ρά προϊόντων, τα οποία είναι κατάλληλα για πολλαπλές χρήσεις, ανθεκτικά από τεχνική άποψη προκειμένου να έχουν μεγάλη διάρκεια ζωής και, αφού καταστούν από­βλητα, κατάλληλα για ορθή και ασφαλή ανάκτηση και πε­ριβαλλοντικά αποδεκτή διάθεση,

ββ) την ενθάρρυνση στη χρήση αποβλήτων σε αντικα­τάσταση πρώτων ή βοηθητικών υλών κατά την κατα­σκευή προϊόντων,

γγ) την επισήμανση των επιβλαβών ουσιών που μπορεί να περιέχουν τα προϊόντα, έτσι ώστε να ληφθεί υπόψη, τόσο κατά τη χρήση όσο και κατά τη διαχείριση τους, ό­ταν καταστούν απόβλητα.

δδ) την παροχή στο κοινό πληροφοριών σχετικά με την αποδοχή των επιστρεφόμενων προϊόντων και των α­ποβλήτων που παραμένουν μετά τη χρήση των προϊό­ντων αυτών. Επίσης να παρέχονται πληροφορίες σχετι­κά με την επαναχρησιμοποίηση και την ανακύκλωση του προϊόντος.

   Στα ανωτέρω μέτρα μπορεί επίσης να περιλαμβάνο­νται υποχρεώσεις σχετικά με την αποδοχή των επιστρε­φόμενων προϊόντων και των αποβλήτων που παραμέ­νουν μετά τη χρήση των προϊόντων αυτών, καθώς και τη συνακόλουθη διαχείριση των αποβλήτων και την οικονο­μική ευθύνη για τις δραστηριότητες αυτές. Σε αυτές μπορεί να περιλαμβάνεται η υποχρέωση για την παροχή διαθέσιμων στο κοινό πληροφοριών σχετικά με το βαθμό στον οποίο το προϊόν μπορεί να επαναχρησιμοποιηθεί ή να ανακυκλωθεί.

 

   5. Με κοινή απόφαση των Υπουργών Περιβάλλοντος. Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής και Ανάπτυξης, Αντα­γωνιστικότητας και Ναυτιλίας, σε εφαρμογή του άρθρου 27, για την επίτευξη των στόχων του παρόντος νόμου, εκπονούνται προγράμματα για την επαναχρησιμοποίηση προϊόντων, καθώς και για δραστηριότητες προετοιμα­σίας προς επαναχρησιμοποίηση, ενθαρρύνοντας ιδίως τη δημιουργία και τη στήριξη δικτύων επαναχρησιμοποί­ησης και επισκευής, τη χρήση οικονομικών μέσων, κριτη­ρίων προμηθειών, ποσοτικών στόχων ή άλλων μέτρων και λαμβάνονται μέτρα για την επίτευξη των στόχων της παραγράφου 2 του άρθρου 27.

 

   6. Με απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος, Ενέρ­γειας και Κλιματικής Αλλαγής και των εκάστοτε συναρ­μόδιων Υπουργών ορίζονται τα αναγκαία μέτρα ώστε να διασφαλίζεται:

   α) ότι η παραγωγή και η διαχείριση των επικίνδυνων α­ποβλήτων (όπως η συλλογή, η μεταφορά, η αποθήκευση η επεξεργασία τους και η ασφαλής τελική διάθεσή τους) διεξάγονται σε συνθήκες που παρέχουν προστασία του περιβάλλοντος και της ανθρώπινης υγείας κατά το άρ­θρο 14,

   β) η ιχνηλασιμότητα, από την παραγωγή έως τον τελι­κό προορισμό, καθώς και ο έλεγχος των επικίνδυνων α­ποβλήτων, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 19 και 20.

   Με απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος, Ενέργει­ας και Κλιματικής Αλλαγής και των συναρμόδιων Υπουρ­γών, μπορεί η κοινή απόφαση να επεκτείνεται σε ειδικό­τερα θέματα διαχείρισης επικινδύνων αποβλήτων.

 

   7. Με κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομικών, Πε­ριβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής και του Υπουργού Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, σε ε­φαρμογή των άρθρων 24, 25 και 26, καθορίζονται τα ειδι­κότερα μέτρα και οι όροι για τη διαχείριση των ιατρικών αποβλήτων.

 

ΜΕΡΟΣ ΣΤ'

ΕΘΝΙΚΕΣ ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α'

ΕΙΔΙΚΑ ΜΕΤΡΑ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ

 

’ρθρο 39

Αρμόδια αρχή

 

   Αρμόδια αρχή για την εφαρμογή του παρόντος νόμου ορίζεται το Υπουργείο Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής.

 

’ρθρο 40

(άρθρο 7 της Οδηγίας)

Γνωμοδοτική επιτροπή καταλόγου αποβλήτων

 

   Συνιστάται άμισθη γνωμοδοτική επιτροπή, η οποία συ­γκροτείται από εξειδικευμένους επιστήμονες, εκπροσώ­πους της Δημόσιας Διοίκησης και εκπροσώπους επιστη­μονικών φορέων. Η εν λόγω Επιτροπή υπάγεται στο Υ­πουργείο Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλ­λαγής και γνωμοδοτεί σε θέματα του Καταλόγου Απο­βλήτων προς την αρμόδια υπηρεσία του εν λόγω Υπουρ­γείου, όταν το ζητήσει η ως άνω υπηρεσία.

 

’ρθρο 41

(άρθρο 22 της Οδηγίας)

Βιολογικά απόβλητα (βιοαπόβλητα)

 

   Έως το 2015, το ποσοστό χωριστής συλλογής των βιο­λογικών αποβλήτων πρέπει να ανέλθει, κατ' ελάχιστον, στο 5% του συνολικού βάρους των βιολογικών αποβλή­των και έως το 2020, κατ' ελάχιστον, στο 10% του συνο­λικού βάρους των βιολογικών αποβλήτων.

 

’ρθρο 42

(άρθρο 26 της Οδηγίας)

Καταχώριση

 

   1. Καθιερώνεται ηλεκτρονικό σύστημα συστηματικής συλλογής και επεξεργασίας στοιχείων παραγωγής και διαχείρισης των αποβλήτων, στο οποίο εισάγονται, μέ­σω διαδικτύου, από τους υπόχρεους οι Ετήσιες Εκθέσεις Παραγωγών Αποβλήτων του εδαφίου γ' της παραγρά­φου 4 του άρθρου 11 της υπ' αριθ. 13588/725/2006 από­φασης των Υπουργών Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης, Οικονομίας και Οικονομικών, Περι­βάλλοντος, Χωροταξίας και Δημόσιων Έργων, Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, Μεταφορών και Επικοινω­νιών και Εμπορικής Ναυτιλίας (Β' 383), όπως τροποποιή­θηκε από την υπ' αριθ. 8668/2007 απόφαση των Υπουρ­γών Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρω­σης, Οικονομίας και Οικονομικών και Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημόσιων Έργων (Β' 287), για όλα τα είδη των αποβλήτων του Ευρωπαϊκού Καταλόγου Απο­βλήτων.

 

   2. Στο ηλεκτρονικό σύστημα μπορεί να καταχωρούνται και δραστηριότητες συλλογής και μεταφοράς, καθώς και διασυνοριακής μεταφοράς των αποβλήτων.

 

   3. Το περιεχόμενο του συστήματος είναι δυνατόν να διατίθεται επιλεκτικά και στο διαδίκτυο, μέσω αντίστοι­χων εφαρμογών ανά θεματικό αντικείμενο, που θα επι­τρέπουν την αναζήτηση στοιχείων με κριτήρια ή με γεω­γραφικό προσδιορισμό.

 

’ρθρο 43

Ειδικό τέλος ταφής

 

   1. Οι οργανισμοί ή οι επιχειρήσεις που διαθέτουν σε Χώρο Υγειονομικής Ταφής (ΧΥΤ) τα απόβλητα που κατα­τάσσονται στους παρακάτω κωδικούς ΕΚΑ:

20 01 08, 20 02 01, 20 02 02, 20 03 01, 20 03 02, 20 03 07 17 01, 17 02, 17 03 02, 17 05 04, 17 05 06, 17 09 04, χωρίς να έχουν προηγηθεί εργασίες επεξεργασίας  (D13, R3, R4, R5, R12) επιβαρύνονται, από 1ης Ιανουαρί­ου 2014, με ειδικό τέλος ταφής ανά τόνο αποβλήτων που διατίθεται. Το ειδικό τέλος ταφής ορίζεται, για το 2014, σε τριάντα πέντε (35) ευρώ ανά τόνο διατιθέμενων αποβλήτων και αυξάνεται ετησίως κατά πέντε (5) ευρώ ανά τόνο έως του ποσού των εξήντα (60) ευρώ ανά τόνο.

 

   2. Τα υπολείμματα των εργασιών επεξεργασίας, που διατίθενται σε Χώρο Υγειονομικής Ταφής (ΧΥΤ), δεν επι­βαρύνονται με το ειδικό τέλος ταφής.

 

   3. Το ειδικό τέλος ταφής των αποβλήτων κατατίθεται στο «Πράσινο Ταμείο» του ν. 3889/2010 (Α' 182) και δια­τίθεται αποκλειστικά για τη χρηματοδότηση προγραμμά­των και έργων ανάκτησης και διάθεσης αποβλήτων.

 

’ρθρο 44

Συνέπειες μη συμμόρφωσης με την ευρωπαϊκή νομοθεσία

 

   Τα ποσά που καταβάλλονται από την Ελληνική Δημο­κρατία ως χρηματικά πρόστιμα λόγω παραβιάσεων της ευρωπαϊκής νομοθεσίας για τα απόβλητα και την επε­ξεργασία των αστικών λυμάτων και που απορρέουν από πράξεις ή παραλείψεις φυσικών ή νομικών προσώπων, των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης (ΟΤΑ) ή νομι­κών προσώπων των ΟΤΑ για τη διαχείριση των αποβλή­των και την επεξεργασία των αστικών λυμάτων, επιβάλ­λονται ως χρηματικά πρόστιμα στα πρόσωπα αυτά, Στην περίπτωση των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης (ΟΤΑ), τα οφειλόμενα ποσά παρακρατούνται κατά τη διαδικασία κατανομής των κεντρικών αυτοτελών πόρων στους ΟΤΑ. Το ύψος του παρακρατούμενου ποσού από τους ανωτέρω πόρους είναι ανάλογο του επιβληθέντος προστίμου και επιμερίζεται στους ΟΤΑ, λαμβάνοντας υ­πόψη τα κριτήρια της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τον κα­θορισμό του. Αν το πρόστιμο που επιβλήθηκε, οφείλεται σε υπαιτιότητα ή συνυπαιτιότητα των νομικών προσώ­πων των ΟΤΑ, είναι δυνατός ο συμψηφισμός οφειλών των ΟΤΑ προς τα πρόσωπα αυτά. Για τον επιμερισμό του προστίμου στους υπαίτιους ΟΤΑ συνεκτιμάται ο πληθυ­σμός τους και ο βαθμός συμμόρφωσης τους κατά το χρόνο καταλογισμού σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθε­σία. Τα ανωτέρω επιβάλλονται ανεξάρτητα από τυχόν ποινική, αστική ή διοικητική ευθύνη του φορέα ή οργανι­σμού, που προβλέπονται από άλλες διατάξεις.

 

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β

ΕΞΟΥΣΙΟΔΟΤΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΕΘΝΙΚΩΝ ΡΥΘΜΙΣΕΩΝ

 

’ρθρο 45

Εξουσιοδοτικές Διατάξεις Εθνικών Ρυθμίσεων

 

   1 .α) Με απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος, Ε­νέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, σε εφαρμογή του άρ­θρου 13, καθορίζεται η διαδικασία επιλογής μη επικίνδυ­νης ή επικίνδυνης εκδοχής των αποβλήτων, τα οποία μπορεί να είναι επικίνδυνα ή όχι, αναλόγως της περιεκτι­κότητας τους σε μία ή περισσότερες επικίνδυνες ουσίες ή αναλόγως των ιδιοτήτων που εκδηλώνουν [κατοπτρι­κές καταχωρήσεις του Ευρωπαϊκού Καταλόγου Αποβλή­των (ΕΚΑ) με ζεύγη εξαψήφιων κωδικών].

   β) Με όμοια απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, καθορίζονται ο αριθ­μός των μελών της Επιτροπής που συστήθηκε με το άρ­θρο 40, καθώς και κάθε θέμα σχετικό με τη λειτουργία της Επιτροπής.

 

   2. Με κοινή απόφαση των Υπουργών Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής και των εκάστοτε συ­ναρμόδιων Υπουργών, ορίζονται τα κατάλληλα μέτρα και οι ελάχιστες απαιτήσεις ανάλογα με την περίπτωση και σύμφωνα με τα άρθρα 14 και 29, προκειμένου να ενθαρ­ρυνθεί:

   α) Η χωριστή συλλογή βιολογικών αποβλήτων (βιοα-ποβλήτων), με σκοπό την κομποστοποίηση ή και τη ζύ­μωση (digestion) των βιολογικών αποβλήτων,

   β) η επεξεργασία των βιολογικών αποβλήτων κατά τρόπο που να διασφαλίζεται υψηλό επίπεδο περιβαλλο­ντικής προστασίας,

   γ) η χρήση περιβαλλοντικά ασφαλών υλικών, τα οποία παράγονται από βιολογικά απόβλητα.

 

   3. Με κοινή απόφαση των Υπουργών Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής και Διοικητικής Με­ταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης, που εκ­δίδεται μέσα σε έξι (6) μήνες από την έναρξη της ισχύος του παρόντος, ρυθμίζονται τα ειδικότερα θέματα λει­τουργίας του ηλεκτρονικού συστήματος του άρθρου 42.

 

   4. Με κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομικών και Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, κα­θορίζεται η διαδικασία είσπραξης μετά την καθορισθείσα στο άρθρο 43 ημερομηνία, καθώς και κάθε άλλο σχετικό θέμα.

 

   5. Με κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομικών, Ε­σωτερικών και Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής καθορίζεται το ποσό που παρακρατείται, η δια­δικασία της παρακράτησης, ο τρόπος υπολογισμού του αναλογούντος ποσού σε περίπτωση επιμερισμού του σε περισσότερους ΟΤΑ και κάθε σχετικό θέμα, σύμφωνα με τα ορισθέντα στο άρθρο 44.

 

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ

ΑΛΛΕΣ ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ ΚΑΙ ΜΕΤΡΑ

 

’ρθρο 46

Θέματα Εναλλακτικής Διαχείρισης Αποβλήτων και Ε.Ο.Ε.Δ.Σ.Α.Π.

 

   1. Το νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου (Ν.Π.Ι.Δ.) με την επωνυμία Εθνικός Οργανισμός Εναλλακτικής Διαχεί­ρισης Συσκευασιών και ’λλων Προϊόντων (Ε.Ο.Ε.Δ.Σ.Α.Π.), που ιδρύθηκε με το ν. 2939/2001 (Α' 179), μετονομάζεται σε «Ελληνικός Οργανισμός Ανακύ­κλωσης» και φέρει το διακριτικό τίτλο «Ε.Ο.ΑΝ.». Για τις σχέσεις του Ε.Ο.ΑΝ. με το εξωτερικό χρησιμοποιείται η επωνυμία στην αγγλική γλώσσα «Hellenic Recycling Α-gency» και ο διακριτικός τίτλος «H.R.A.». Όπου στις δια­τάξεις του ν.2939/2001 ή άλλου νομοθετήματος αναφέ­ρεται η επωνυμία «Εθνικός Οργανισμός Εναλλακτικής Διαχείρισης Συσκευασιών και ’λλων Προϊόντων» ή «Ε.Ο.Ε.Δ.Σ.Α.Π.» νοείται η επωνυμία «Ελληνικός Οργα­νισμός Ανακύκλωσης» ή «Ε.Ο.ΑΝ.», αντιστοίχως.

 

   2. Η παράγραφος 27 του άρθρου 2 του ν.2939/2001 (Α' 179) αντικαθίσταται ως εξής:

 

   ««Ε.Ο.ΑΝ.»: Ο Ελληνικός Οργανισμός Ανακύκλωσης, σύμφωνα με το Κεφάλαιο Ε' του παρόντος νόμου.»

 

   3. Η παράγραφος 4 του άρθρου 7 του ν. 3854/2010 (Α' 94) αντικαθίσταται ως εξής:

 

   «4. Το τελευταίο εδάφιο της παραγράφου 4 του άρ­θρου 24 του ν. 2939/2001 αντικαθίσταται ως εξής:

 

   «Το διοικητικό συμβούλιο του Ε.Ο.ΑΝ. συγκροτείται α­πό εκπροσώπους του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, αιρετούς εκπροσώπους των ΟΤΑ, εκπροσώπους συλλογι­κών φορέων και περιβαλλοντικών οργανώσεων. Με κοι­νή απόφαση των Υπουργών Οικονομικών και Περιβάλλο­ντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής ορίζεται η απο­ζημίωση των μελών του Διοικητικού Συμβουλίου, σύμ­φωνα με τις κείμενες διατάξεις.».»

 

   4. Η παράγραφος 1 του άρθρου 8 του ν. 3854/2010 (Α' 94) αντικαθίσταται ως εξής:

 

   «1. Το διοικητικό συμβούλιο του Ε.Ο.ΑΝ. αποτελείται από τον Πρόεδρο και δέκα τακτικά μέλη και συγκροτεί­ται με απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος, Ενέργει­ας και Κλιματικής Αλλαγής. Ο Πρόεδρος και πέντε τακτι­κά μέλη ορίζονται, με τους αναπληρωτές τους, με από­φαση του Υπουργού Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλι­ματικής Αλλαγής. Ένα μέλος και ο αναπληρωτής του ο­ρίζονται με απόφαση του Υπουργού Εσωτερικών και ένα μέλος και ο αναπληρωτής του ορίζονται με απόφαση του Υπουργού Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτι­λίας. Ένα μέλος προτείνεται από την Κεντρική Ένωση Δήμων Ελλάδος (Κ.Ε.Δ.Ε.), ένα από την Κεντρική Ένω­ση Επιμελητηρίων και ένα από κοινού, ομόφωνα ή με σχετική πλειοψηφία, από τις περιβαλλοντικές Μη Κυβερ­νητικές Οργανώσεις (Μ.Κ.Ο.), με τους αναπληρωτές τους.»

 

   5. Το εδάφιο θ' της παραγράφου 1 του άρθρου 3 του π.δ. 99/2008 (Α' 154) αντικαθίσταται ως εξής:

 

   «θ. Αποφασίζει για τη διενέργεια προμηθειών, μισθώ­σεων, τη σύναψη συμβάσεων και την εκτέλεση έργων, ό­πως και για κάθε άλλη δαπάνη, ανεξαρτήτως ποσού, ό­πως ορίζεται από τις κείμενες διατάξεις και τον οργανι­σμό του Ε.Ο.ΑΝ..»

 

   6. Το εδάφιο ε' της παραγράφου 2 του άρθρου 5 του π.δ. 99/2008 (Α' 154) αντικαθίσταται ως εξής:

 

   «ε. Μπορεί να αποφασίζει για τη διενέργεια προμηθει­ών, μισθώσεων, τη σύναψη συμβάσεων και την εκτέλεση έργων και για κάθε άλλη δαπάνη, όπως και για τη χορή­γηση πάγιων προκαταβολών μέχρι του ποσού των 60.000 ευρώ, εντός του προϋπολογισμού, με απόφαση του Δ.Σ..»

 

   7. Η παράγραφος 1 του άρθρου 9 του π.δ. 99/2008 (Α' 154) αντικαθίσταται ως εξής:

 

   «1. Οι αποφάσεις που αφορούν προμήθεια με οικονο­μικό αντικείμενο άνω των 60.000 ευρώ λαμβάνονται από το Δ.Σ. του Οργανισμού. Για συμβάσεις προμηθειών μέ­χρι ποσού 60.000 ευρώ μη συμπεριλαμβανομένου του ΦΠΑ κατά κατηγορία δαπάνης ετησίως, καθώς και για μι­σθώσεις ακινήτων για τις ανάγκες του Οργανισμού μέχρι ποσού ετησίου μισθώματος 60.000 ευρώ χωρίς το ΦΠΑ, μπορεί να αποφασίζει ο Γενικός Διευθυντής, με απόφα­ση του Δ.Σ..»

 

   8. Αναπροσαρμόζονται τα ποσά για τη σύναψη συμβά­σεων από τον Ε.Ο.ΑΝ. που αφορούν προμήθειες, παρο­χή υπηρεσιών ή εκτέλεση έργων, σύμφωνα με το ν. 2362/1995 (Α' 247), όπως ισχύει.

 

   9. Στο τέλος της παραγράφου 2 του άρθρου 5 του ν. 3854/2010 (Α' 94) προστίθεται νέο εδάφιο ως εξής:

 

   «Νέα συστήματα, ατομικά ή συλλογικά, για την εναλ­λακτική διαχείριση άλλων προϊόντων, μπορεί να οργα­νωθούν υπό την προϋπόθεση ότι οι ενδιαφερόμενοι δια­χειριστές είναι ενταγμένοι, μέχρι την έγκριση των νέων αυτών συστημάτων, σε ήδη λειτουργούντα συστήματα. Κατά τη διάρκεια ισχύος της εξαετούς έγκρισης συστή­ματος ατομικής ή συλλογικής εναλλακτικής διαχείρισης, ο Ε.Ο.ΑΝ. μπορεί να τροποποιήσει τους όρους έγκρισης του συστήματος. Προς τούτο ο Ε.Ο.ΑΝ. απαιτεί υποβολή τροποποιημένου φακέλου από το σύστημα.»

 

   10. Με την έναρξη ισχύος του παρόντος και με απόφα­ση του Υπουργού Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιμα­τικής Αλλαγής συγκροτείται νέο Διοικητικό Συμβούλιο (Δ.Σ.) σύμφωνα με τις παραγράφους 3 και 4. Με τη συ­γκρότηση του νέου Δ.Σ. λήγει αυτοδίκαια η θητεία του μέχρι τώρα Δ.Σ. του Ελληνικού Οργανισμού Ανακύκλω­σης (Ε.Ο.ΑΝ).

 

’ρθρο 47

Τροποποίηση του άρθρου 1 του ν. 4014/2011 (Α' 209) (παράγραφος 3 του άρθρου 1 της Οδηγίας 97/11/ΕΚ)

 

   1. Η παράγραφος 2 του άρθρου 1 του ν. 4014/2011 (Α' 209) αριθμείται ως παράγραφος «2α».

 

   2. Μετά την παράγραφο «2α» ανωτέρω εισάγεται πα­ράγραφος «2β» ως ακολούθως:

 

   «2β. Με την επιφύλαξη της περίπτωσης έργου, το ο­ποίο ενδέχεται να έχει σημαντικές επιπτώσεις στο περι­βάλλον άλλου κράτους - μέλους της Ευρωπαϊκής Ένω­σης (EE) ή όταν ζητηθεί από ένα κράτος - μέλος της EE που ενδέχεται να θίγεται σοβαρά, μπορεί σε εξαιρετικές περιπτώσεις, όταν τίθεται σε σοβαρό και προφανή κίνδυ­νο η δημόσια υγεία ή ασφάλεια και διακυβεύεται ουσια­στικά το γενικότερο δημόσιο συμφέρον, να εξαιρείται με απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, εν όλω ή εν μέρει, ένα έργο ανά­κτησης ή διάθεσης αποβλήτων, όπως ορίζονται στις πα­ραγράφους 15 και 19 του άρθρου 11 της Ενότητας Β', α­πό τη διαδικασία της περιβαλλοντικής αδειοδότησης έρ­γων και δραστηριοτήτων.

   Σε κάθε περίπτωση, κατά την εξαίρεση, θα πρέπει να τηρούνται τα παρακάτω κριτήρια:

- επείγουσα και ουσιαστική απαίτηση για την υλοποίη­ση του έργου,

- αδυναμία υλοποίησης του έργου σε προγενέστερο χρόνο και

- αδυναμία τήρησης του συνόλου των απαιτήσεων της διαδικασίας περιβαλλοντικής αδειοδότησης έργων και δραστηριοτήτων σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις.

   Στην περίπτωση αυτή, η αρμόδια Υπηρεσία για την πε­ριβαλλοντική αδειοδότηση του Υπουργείου Περιβάλλο­ντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής:

   α) εξετάζει αν ενδείκνυται άλλη μορφή εκτίμησης των επιπτώσεων στο περιβάλλον,

   β) θέτει στη διάθεση του ενδιαφερόμενου κοινού τις πληροφορίες που έχουν αποκτηθεί στο πλαίσιο άλλων μορφών εκτίμησης που αναφέρονται στο στοιχείο α', τις πληροφορίες σχετικά με την απόφαση εξαίρεσης και τους λόγους για τη χορήγηση της,

   γ) ενημερώνει αμελλητί την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για τους λόγους που δικαιολογούν την παρεχόμενη εξαίρε­ση, πριν από την έκδοση της άδειας λειτουργίας του έρ­γου, και χορηγεί σε αυτήν όλες τις διαθέσιμες, εάν είναι δυνατόν, πληροφορίες που έχει θέσει στη διάθεση του δικού της ενδιαφερόμενου κοινού.»

 

’ρθρο 48

Όροι και περιορισμοί δόμησης εγκαταστάσεων και δραστηριοτήτων διαχείρισης αποβλήτων σε εκτός σχεδίου γήπεδα της Αττικής

 

   Στο σύνολο των εκτός σχεδίου γηπέδων της Αττικής στα οποία επιτρέπεται από το θεσμοθετημένο χωροταξι­κό και πολεοδομικό σχεδιασμό η εγκατάσταση έργων και δραστηριοτήτων που αφορούν εργασίες διαχείρισης αποβλήτων, όπως αυτές ορίζονται στην παράγραφο 9 του άρθρου 11 και εξειδικεύονται στα Παραρτήματα Ι και ΙΙ του παρόντος νόμου, ισχύουν οι όροι και περιορισμοί δόμησης της περίπτωσης 1 της παραγράφου Α' του άρ­θρου 2 του π.δ. 31.3.1987 (Δ' 303), όπως έχει τροποποι­ηθεί με την παράγραφο 2 του άρθρου 31 του ν. 3325/2005 (Α' 68).

 

ΕΝΟΤΗΤΑ Γ

ΡΥΘΜΙΣΗ ΘΕΜΑΤΩΝ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ, ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΚΛΙΜΑΤΙΚΗΣ ΑΛΛΑΓΗΣ

 

’ρθρο 49

Τροποποιήσεις διατάξεων του ν. 4030/2011

 

   1. Η περίπτωση α' της παρ. 1 του άρθρου 12 του ν. 4030/2011 (Α' 249) τροποποιείται ως εξής:

 

   «α) να είναι διπλωματούχος μηχανικός, μέλος του TEE ή πτυχιούχος μηχανικός τεχνολογικής εκπαίδευ­σης, μέλος της Ε.Ε.Τ.Ε.Μ. ή οποιουδήποτε άλλου σωμα­τείου ή επιστημονικής ένωσης ή επαγγελματικής οργά­νωσης παρόμοιου σκοπού κατά τον Αστικό Κώδικα ή μη­χανικός που έχει αποκτήσει αναγνώριση επαγγελματι­κών προσόντων στη χώρα μας κατ' εφαρμογή της σχετι­κής κοινοτικής και εθνικής νομοθεσίας,»

 

   2. Στο άρθρο 12 παρ. 2 του ν. 4030/2011 (Α' 249) προ­στίθεται εδάφιο ως εξής:

 

   «Οι κατηγορίες ελεγκτών, καθώς και το αντικείμενο ε­λέγχου ανά κατηγορία και είδος εργασιών προσδιορίζε­ται αντίστοιχα με τα επαγγελματικά δικαιώματα εκπόνη­σης μελετών και διενέργειας επιβλέψεων των Mηχανικών, υποψήφιων ελεγκτών δόμησης, κατά τις κεί­μενες διατάξεις.»

 

   3. Η παρ. 15 του άρθρου 49 του ν. 4030/2011 (Α' 249) αντικαθίσταται ως εξής:

 

   «15. α) Η βεβαίωση του μηχανικού που προβλέπεται στην παρ. 4 του άρθρου 23 του ν. 4014/2011 συνοδεύε­ται από τοπογραφικό διάγραμμα, σύμφωνα με τις εκά­στοτε ισχύουσες προδιαγραφές, εξαρτημένο από το κρατικό σύστημα συντεταγμένων. Τοπογραφικό διά­γραμμα δεν απαιτείται στην περίπτωση που η παραπάνω βεβαίωση αφορά σε ακίνητο που βρίσκεται εντός σχεδί­ου πόλης ή εντός ορίων οικισμού προϋφισταμένων του έτους 1923, καθώς και εντός ορίων οικισμών κάτω των 2.000 κατοίκων, που καθορίζονται βάσει του από 24.4.1985 προεδρικού διατάγματος (Δ' 181). Επίσης, το­πογραφικό διάγραμμα δεν απαιτείται στην περίπτωση που η παραπάνω βεβαίωση αφορά σε αδόμητα αγροτε­μάχια και κληροτεμάχια, τα οποία (τόσο αγροτεμάχια ό­σο και κληροτεμάχια) βρίσκονται εκτός σχεδίου πόλεως ή ορίων οικισμού και τα οποία προέρχονται από αναδα­σμό ή περιλαμβάνονται στο κτηματολόγιο του Ολοκλη­ρωμένου Συστήματος Διαχείρισης και Ελέγχου (ΟΣΔΕ) του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, κα­θώς και σε αδόμητα κληροτεμάχια διανομής. Στην περί­πτωση αυτή απαιτείται κτηματογραφικό απόσπασμα του αναδασμού ή του Κτηματολογίου του ΟΣΔΕ ή της πρά­ξης διανομής, θεωρημένο από την αρμόδια υπηρεσία τή­ρησης του αρχείου του αναδασμού ή τον ΟΣΔΕ ή την αρ­μόδια υπηρεσία τήρησης του αρχείου της πράξης διανο­μής. Για οριζόντιες ή κάθετες ιδιοκτησίες που βρίσκονται εκτός σχεδίου ή εκτός ορίων οικισμού προϋφισταμένων του έτους 1923, καθώς και εκτός ορίων οικισμών κάτω των 2.000 κατοίκων, που καθορίζονται βάσει του από 24.4.1985 προεδρικού διατάγματος (Δ' 181), το τοπο­γραφικό διάγραμμα μπορεί να αποκλίνει σε εμβαδόν μέ­χρι 2 % από το τοπογραφικό διάγραμμα της σύστασης.

   β) Όπου στην κείμενη νομοθεσία προβλέπεται η υπο­χρέωση επισύναψης τοπογραφικού διαγράμματος σε συμβόλαιο, εφεξής νοείται τοπογραφικό διάγραμμα ε­ξαρτημένο από το κρατικό σύστημα συντεταγμένων, ε­κτός αν το συμβόλαιο αφορά σε ακίνητο που βρίσκεται εντός σχεδίου πόλης ή εντός ορίων οικισμού προϋφισταμένων του έτους 1923, καθώς και εντός ορίων οικι­σμών κάτω των 2.000 κατοίκων, που καθορίζονται βάσει του από 24.4.1985 προεδρικού διατάγματος (Δ' 181) ευ­ρισκόμενο εντός σχεδίου πόλεως ή ορίων οικισμού.

   γ) Η διάταξη της περίπτωσης α' εφαρμόζεται από την έναρξη ισχύος του άρθρου 49 του ν. 4030/2011.»

 

   4. Στο τέλος του άρθρου 32 του ν. 4030/2011 προστί­θεται εδάφιο που έχει ως εξής:

 

   «Σε περίπτωση που με απόφαση του αρμόδιου Γενικού Γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης διαπιστώνεται η αδυναμία ορισμού ως Προέδρου του Συμβουλίου του υ­πό α. αναφερόμενου προσώπου, επιτρέπεται η συγκρό­τηση του Συμβουλίου και χωρίς αυτό. Στην περίπτωση αυτή ως Πρόεδρος ορίζεται το αναφερόμενο υπό β. πρό­σωπο και στο Συμβούλιο συμμετέχει επίσης και ένας μη­χανικός με τις ιδιότητες της περίπτωσης γ' .»

 

   5. Συμβολαιογραφικές πράξεις που συντάχθηκαν την 25.11.2011, χωρίς να έχουν τηρηθεί τα οριζόμενα στις παραγράφους 15 και 16 του άρθρου 49 του ν. 4030/2011, είναι έγκυρες και ισχυρές και δεν εφαρμόζονται οι δια­τάξεις των παραγράφων 5 και 6 του άρθρου 23 του ν. 4014/2011.

 

   6. Στο άρθρο 5 παράγραφος 1 β του ν. 4030/2011 δια­γράφονται οι λέξεις «μηχανικούς κατηγορίας ΠΕ ή ΤΕ».

 

’ρθρο 50

Θέματα σχετικά με τη ρύθμιση αυθαιρέτων

 

   1. Στο προτελευταίο εδάφιο της περίπτωσης β' της παρ. 2 του άρθρου 24 του ν. 4014/2011 (Α' 209), όπως ι­σχύει, απαλείφονται οι λέξεις «προ της 31.1.1983» και προστίθενται οι λέξεις «και εφόσον δεν υπάρχουν ούτε τέτοια έγγραφα και με υπεύθυνη δήλωση του ιδιοκτήτη, η οποία πρέπει να συνοδεύεται από τεχνική έκθεση μη­χανικού, η οποία υποστηρίζει το περιεχόμενο της υπεύ­θυνης δήλωσης».

 

   2.α. Μετά την παράγραφο 7β του άρθρου 24 του ν. 4014/2011, όπως ισχύει, προστίθεται παράγραφος 7γ ως εξής:

 

   « Σε περίπτωση που δεν έχει καθοριστεί τιμή ζώνης στην περιφερειακή ενότητα, όπου βρίσκεται το ακίνητο, για τον υπολογισμό της αξίας των κτισμάτων λαμβάνε­ται υπόψη η ελάχιστη τιμή ζώνης που ισχύει στο νομό, στον οποίο βρίσκεται η περιφερειακή ενότητα.»

 

   β. Στο τέλος της περίπτωσης 7β του άρθρου 24 του ν. 4014/2011, όπως ισχύει, προστίθεται εδάφιο το οποίο έχει ως εξής:

 

   «Ειδικά δε για τα ακίνητα του προηγούμενου εδαφίου που βρίσκονται σε περιοχές εκτός σχεδίου πόλεως και εκτός ορίων οικισμού, που δεν έχει καθοριστεί τιμή ζώ­νης, σύμφωνα με το σύστημα αντικειμενικών αξιών του Υπουργείου Οικονομικών, για τον υπολογισμό των προ­στίμων λαμβάνεται υπόψη η ελάχιστη τιμή ζώνης που ισχύει στο Δήμο και εάν δεν έχει καθοριστεί σε αυτόν, η ελάχιστη τιμή ζώνης που ισχύει στην περιφερειακή ενό­τητα, εφόσον στην οικεία τοπική ή δημοτική κοινότητα η μέγιστη τιμή ζώνης δεν υπερβαίνει τα 2.000 ευρώ σε πο­σοστό μεγαλύτερο του 10% της έκτασής της. Για τη συν­δρομή της παραπάνω προϋπόθεσης εκδίδεται διαπιστω­τική πράξη του οικείου Δήμου.»

 

   γ. Στο τέλος της παραγράφου 7α του άρθρου 24 του ν. 4014/2011 προστίθενται οι λέξεις «σε ποσοστό μεγαλύ­τερο του 10% της έκτασής της. Για τη συνδρομή της πα­ραπάνω προϋπόθεσης εκδίδεται διαπιστωτική πράξη του οικείου Δήμου».

 

   3. Στην παράγραφο 16 του άρθρου 24 του ν. 4014/2011 απαλείφονται οι λέξεις «ενώ συνυπολογίζεται προκειμέ­νου για έκδοση άδειας νομιμοποίησής τους με το πρό­στιμο που τους αναλογεί».

 

   4. Η ισχύς της περίπτωσης α' της παρ. 1 του άρθρου 4 του ν. 2742/1999 (Α' 207), όπως αντικαταστάθηκε από την παρ. 3 του άρθρου 41 του ν. 4030/2011 (Α' 249), αρ­χίζει μετά τη λήξη της θητείας του υφιστάμενου κατά τη δημοσίευση του παρόντος Συμβουλίου.

 

   5. Στην παρ. 20 του άρθρου 24 του ν. 4014/2011 προ­στίθεται εδάφιο ως εξής:

 

   «Οι αυθαίρετες κατασκευές που χρησιμοποιούνται ως δημόσια ή δημοτικά σχολεία ή δημόσια ή δημοτικά γυμναστήρια σε κτίρια ιδιοκτησίας του Δημοσίου, των νομι­κών προσώπων δημοσίου δικαίου, των ΟΤΑ και της Ο.Σ.Κ. Α.Ε. υπάγονται στις διατάξεις του παρόντος μόνο με την υποβολή των υπό α' και β' δικαιολογητικών της παραγράφου 2.»

 

   6. Στο άρθρο 24 του ν. 4014/2011 (Α' 209), όπως τροποποιήθηκε και συμπληρώθηκε με το άρθρο 49 του ν. 4030/2011 (Α' 249), προστίθεται παράγραφος 26, ως εξής:

 

   «26. Αυθαίρετη κατασκευή ή αλλαγή χρήσης σε κτίσμα το οποίο έχει κατασκευασθεί με νόμιμη άδεια πριν από τις 28.7.2011, ημερομηνία δημοσίευσης του ν. 4014/ 2011, και το οποίο, ως προς το ανώτατο ύψος του, απέ­χει λιγότερο από είκοσι μέτρα από την κορυφογραμμή αλλά δεν την υπερβαίνει, υπάγεται στις διατάξεις του νόμου αυτού, σύμφωνα με τα ακόλουθα:

   α) Μετά την υποβολή των δικαιολογητικών της παρα­γράφου 2 του άρθρου αυτού υποβάλλεται αίτηση στην ε­πιτροπή της παραγράφου 9. Η επιτροπή αυτή εξετάζει ε­άν το κτίσμα, όπως έχει διαμορφωθεί με την αυθαίρετη κατασκευή ή αλλαγή χρήσης, εντάσσεται, ως σύνολο, στο τοπίο και το δομημένο περιβάλλον, ιδίως δε εάν θί­γει το φυσικό ανάγλυφο και την κορυφογραμμή και με αιτιολογημένη κρίση είτε απορρίπτει την αίτηση είτε την δέχεται, επιβάλλοντας, εφόσον απαιτείται, την εκτέλε­ση εργασιών, οι οποίες δεν αντίκεινται στις ισχύουσες γενικές και ειδικές πολεοδομικές διατάξεις, για την προ­σαρμογή του αυθαιρέτου στο φυσικό και δομημένο περι­βάλλον κατά τα οριζόμενα στην παράγραφο 17. Στην πε­ρίπτωση αυτή οι εργασίες εκτελούνται μετά την κοινο­ποίηση στον ιδιοκτήτη της θετικής κρίσης της επιτροπής. Η προθεσμία εξόφλησης του ειδικού προστίμου αρχίζει από την κοινοποίηση στον ιδιοκτήτη της θετικής κρίσης ή, εφόσον επιβάλλεται η εκτέλεση εργασιών προσαρμο­γής, από την ολοκλήρωση των εργασιών αυτών και δεν μπορεί να υπερβαίνει τους τέσσερις (4) μήνες.

   β) Δεν επιτρέπεται η υπαγωγή στις διατάξεις του πα­ρόντος άρθρου κτισμάτων και κατασκευών που απέχουν λιγότερο από είκοσι μέτρα από την κορυφογραμμή όταν η υπέρβαση του ανώτατου επιτρεπόμενου ύψους ή της κάλυψης ή του συντελεστή δόμησης ή κατ' όγκον εκμε­τάλλευσης είναι μεγαλύτερη του 5%.

   γ) Σε κάθε περίπτωση απαγορεύεται η υπαγωγή στις διατάξεις του παρόντος νόμου αυθαίρετης κατασκευής ή αλλαγής χρήσης, εάν το κτίσμα υπερβαίνει την κορυφο­γραμμή. Απαγορεύεται επίσης η υπαγωγή στις διατάξεις του παρόντος των πρόχειρων κατασκευών της παραγρά­φου 9.»

 

   7. Η διαφορετική διαρρύθμιση διακεκριμένης αυτοτε­λούς οριζόντιας ή κάθετης ιδιοκτησίας από αυτήν που προβλέπεται στα εγκεκριμένα σχέδια της οικοδομικής ά­δειας δεν συνιστά αυθαίρετη κατασκευή. Η διαφορετική διαμερισμάτωση ορόφου από αυτήν που προβλέπεται στα εγκεκριμένα σχέδια της οικοδομικής άδειας, αν έχει επιφέρει τροποποίηση των μηχανολογικών εγκαταστά­σεων, υπάγεται στην κατηγορία 13 του πίνακα του Πα­ραρτήματος του ν. 4014/2011 και ως ειδικό πρόστιμο κα­ταβάλλεται εφάπαξ, εντός της προθεσμίας της πρώτης δόσης, το ποσό των 500 ευρώ και δεν καταβάλλεται πα­ράβολο.

 

   8. α. Στην παράγραφο του άρθρου 4Α του ν. 2508/1997 (Α' 124), που προστέθηκε με το άρθρο 35 του ν. 4014/ 2011 (Α'209), μετά τη φράση

   «Κατ' εξαίρεση από την παράγραφο 7 του άρθρου 4» προστίθενται οι λέξεις « πριν ή και».

   β. Στην περίπτωση β' του άρθρου 4Α του ν. 2508/ 1997(Α' 124) μετά τη λέξη «σχεδιασμού,» προστίθεται η φράση «και στην περίπτωση που ήδη εκκρεμεί διαδικα­σία αναθεώρησης ή τροποποίησης».

   γ. Στο τέλος της περίπτωσης β' του άρθρου 4Α του ν. 2508/1997 προστίθεται εδάφιο, το οποίο έχει ως εξής:

 

   «Αν πρόκειται για εντοπισμένη τροποποίηση του Γ.Π.Σ., δεν ακολουθείται η διαδικασία του προηγούμε­νου εδαφίου, του άρθρου 7 της με αριθ. 107017/2006 α­πόφασης του Υπουργού Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημόσιων Έργων (Β' 1225), αλλά η διαδικασία του άρ­θρου 5 της παραπάνω υπουργικής απόφασης.»

 

   δ. Στο τέλος του δεύτερου εδαφίου της περίπτωσης γ' του άρθρου 4Α του ν. 2508/1997 προστίθενται οι λέ­ξεις «με την επιφύλαξη του τελευταίου εδαφίου της πε­ρίπτωσης β' .»

 

   9. Η προθεσμία καταβολής της πρώτης δόσης του ενι­αίου ειδικού προστίμου του άρθρου 24 του ν. 4014/2011 για όλες τις υποβαλλόμενες μέχρι 31.12.2011 αιτήσεις. οι οποίες αφορούν στις περιοχές της περίπτωσης β' της παραγράφου 7 του άρθρου 24 του ν. 4014/2011, παρατεί­νεται μέχρι 28.2.2012.

 

   10. Στην περίπτωση β' της παραγράφου 8 του άρθρου 24 του ν. 4014/2011 οι λέξεις «τριάντα έξι (36)» αντικα­θίστανται από τις λέξεις «σαράντα οκτώ (48)».

 

’ρθρο 51

Ρύθμιση θεμάτων χωροταξίας, πολεοδομίας και αστικής ανάπλασης

 

   1. Στην περίπτωση β' της υποπαραγράφου 7 της παρα­γράφου Ε' του άρθρου 8 του από 6.10.1978 προεδρικού διατάγματος (Δ' 538), όπως το άρθρο αυτό αντικατα­στάθηκε με το από 20.1.1988 προεδρικό διάταγμα (Δ' 61), επέρχονται οι ακόλουθες αλλαγές:

 

   α) Μετά το τρίτο εδάφιο προστίθενται εδάφια ως εξής:

   « Αντί του πιο πάνω τμήματος, επιτρέπεται η παραχώ­ρηση ενιαίας έκτασης σε άλλο γήπεδο, όμορο ή μη προς την έκταση όπου θα ανεγερθεί η τουριστική εγκατάστα­ση, το οποίο θα βρίσκεται πάντως εντός των διοικητικών ορίων της ίδιας δημοτικής κοινότητας, μετά από σύμφω­νη γνώμη του Δήμου στην περίπτωση, που η προς παρα­χώρηση έκταση βρίσκεται σε απόσταση μεγαλύτερη του ενός (1) χιλιομέτρου από το γήπεδο, όπου θα ανεγερθεί η τουριστική εγκατάσταση. Η προς παραχώρηση ενιαία έκταση πρέπει να έχει την αυτή ή μεγαλύτερη αντικειμε­νική αξία με το γήπεδο στο οποίο πρόκειται να ανεγερ­θεί η τουριστική εγκατάσταση και πολεοδομική καταλλη­λότητα για την ανάπτυξη των χρήσεων που προβλέπο­νται στην παρούσα παράγραφο.»

 

   β) Μετά το τέταρτο εδάφιο προστίθεται νέο εδάφιο ως εξής:

 

   «Στην περίπτωση παραχώρησης έκτασης σε άλλο γή­πεδο όμορο ή μη επιτρέπεται η ανάπτυξη και άλλων χρή­σεων κοινωνικής-τεχνικής υποδομής (όπως χρήσεων εκ­παίδευσης, πρόνοιας κ.λπ.), από τον οικείο δήμο, εφό­σον είναι αναγκαίες για την εξυπηρέτηση των αναγκών του οικείου δήμου και η έκταση είναι πολεοδομικώς κα­τάλληλη.»

 

   2. Οι διατάξεις της παρ. 2 του άρθρου 14 του ν. 4002/2011 (Α' 180) καταλαμβάνουν και τις περιπτώσεις που είχε εκδοθεί οικοδομική άδεια τουριστικής εγκατά­στασης πριν την έναρξη ισχύος του ν. 4002/2011.

 

   3. α) Στην περίπτωση α' του στοιχείου ζ' της παρ. 2 του άρθρου 4 του π.δ. 51/1988 (Α' 19), όπως προστέθη­κε με το άρθρο 38 παρ. 17 του ν. 4030/2011, μετά τις λέ­ξεις «Ρυθμιστικών Σχεδίων» προστίθενται οι λέξεις «σύμφωνα με το ν. 2508/1997».

 

   β) Στις περιπτώσεις β', γ' και δ' του στοιχείου ζ' της παρ. 2 του άρθρου 4 του π.δ. 51/1988 (Α' 19), όπως προ­στέθηκε με το άρθρο 38 παρ. 17 του ν. 4030/ 2011, πριν τις λέξεις «Ρυθμιστικών Σχεδίων» προστίθεται η λέξη «παραπάνω».

 

   4. Στο άρθρο 11 του ν. 3843/2010 (Α' 62) επέρχονται οι εξής τροποποιήσεις:

   α. Στην περίπτωση α' της παραγράφου 1, μεταξύ των λέξεων «αναψυχής,» και «παρατηρητηρίων» προστίθε­ται η φράση «χώρων συνάθροισης κοινού (θερινού κινη­ματογράφου),».

   β. Στην περίπτωση α' της παραγράφου 1, μεταξύ των λέξεων «αφαλάτωσης,» και «καθώς» προστίθεται η φρά­ση «δημόσιων συγκοινωνιακών και τεχνικών υποδομών,».

   γ. Στην περίπτωση α' της παραγράφου 1 ο αριθμός «0,010» αντικαθίσταται από τον αριθμό «0,017», ο αριθ­μός «2,1%» από τον αριθμό «6,3%» και στην περίπτωση στ' της παραγράφου 1 ο αριθμός «0,071» αντικαθίστα­ται από τον αριθμό «0,074» και ο αριθμός «5,3%» από τον αριθμό «8,8%».

   δ. Στο τέλος της περίπτωσης α' της παραγράφου 1 προστίθεται η φράση: «Σε περίπτωση κατ' εξαίρεση υ­πέρβασης του μέγιστου ύψους, η υπέρβαση αυτή θα ε­γκρίνεται με απόφαση των Υπουργών Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, Ανάπτυξης, Ανταγω­νιστικότητας και Ναυτιλίας και Πολιτισμού και Τουρι­σμού.».

   ε. Στην περίπτωση β' της παραγράφου 1, μεταξύ των λέξεων «χώρων εστίασης κοινού,» και «γραφείων,» προ­στίθεται η φράση «αναψυκτηρίων,».

   στ. Στην περίπτωση β' της παραγράφου 1, μεταξύ των λέξεων «φυλακίων,» και «καθώς» προστίθεται η φράση «δημόσιων συγκοινωνιακών και τεχνικών υποδομών,».

   ζ. Στο τέλος της περίπτωσης β' της παραγράφου 1 προστίθεται η φράση: «Κατ' εξαίρεση για μέγιστη συνο­λική επιφάνεια ίση με το 2,5% της ανώτατης επιτρεπόμε­νης δόμησης, ως μέγιστο επιτρεπόμενο ύψος ορίζονται τα 12,5μ.».

   η. Στο τέλος της περίπτωσης ε' της παραγράφου 1 προστίθεται η φράση: «Εντός της περιοχής αυτής επι­τρέπονται:

   Γενικές χρήσεις γης: Επιτρέπονται οι χρήσεις θεματι­κού πάρκου, υπαίθριων χώρων αναψυχής και αθλητικών εγκαταστάσεων και συνοδευτικών εγκαταστάσεων υπο­στήριξης, αναψυκτηρίων, δημόσιων συγκοινωνιακών και τεχνικών υποδομών, χώρων στάθμευσης, καθώς και χώ­ρων υγιεινής.

Μέγιστη επιτρεπόμενη επιφάνεια δόμησης: 300τ.μ..

Μέγιστη επιτρεπόμενη κάλυψη: 350τ.μ..

Μέγιστο επιτρεπόμενο ύψος κτιρίων: 4,5μ..»

 

   θ. Στο τέλος της παραγράφου 1 προστίθεται νέα περί­πτωση ζ' ως εξής:

 

   «ζ. Στον συνεχόμενο ή παρακείμενο θαλάσσιο χώρο, τον πυθμένα και τον αιγιαλό και την παραλία των Ζωνών Ανάπλασης I, II και III, επιτρέπεται η κατασκευή των απαι­τούμενων προσχώσεων, τεχνικών έργων και εγκαταστά­σεων για την εξυπηρέτηση του προγράμματος ανάπλα­σης. Στα έργα αυτά περιλαμβάνονται και η τοποθέτηση υποθαλάσσιων αγωγών και καλωδίων και εν γένει ναυδέτων, προβλητών και εξέδρων, η πόντιση τεχνητών υ­φάλων και η κατάλληλη μετατροπή και εκσυγχρονισμός υφιστάμενων κατασκευών προστασίας για την υποδοχή των χρήσεων του προγράμματος ανάπλασης. Επί των προβλητών και εξέδρων επιτρέπεται η ανέγερση κτισμά­των στο πλαίσιο των γενικών χρήσεων και όρων και πε­ριορισμών δόμησης της κάθε ζώνης και μέγιστου ύφους που θα εγκρίνεται με απόφαση των Υπουργών Περιβάλ­λοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας και Πολιτισμού και Τουρισμού.»

 

   ι. Στο τέλος της παραγράφου 2 προστίθεται νέο εδά­φιο ως εξής:

 

   «Για τον καθορισμό των έργων και εγκαταστάσεων που προβλέπονται στην περίπτωση ζ', το προεδρικό διά­ταγμα εκδίδεται ύστερα από πρόταση, πέραν των ανα­φερόμενων ανωτέρω Υπουργών και του Υπουργού Ανά­πτυξης, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας. Με το διά­ταγμα καθορίζονται επίσης τα απαιτούμενα δικαιολογη­τικά και η διαδικασία έγκρισης των ως άνω έργων κατ' εξαίρεση των διατάξεων του άρθρου 14 του ν. 2971/2001, όπως ισχύει, και των κείμενων πολεοδομικών διατάξε­ων.»

 

   5. α) Αντικαθίσταται το διάγραμμα της παρ. 2α του άρ­θρου 14 του ν. 2947/2001 (Α' 228) με νέο διάγραμμα υπό κλίμακα 1:500 που θεωρήθηκε από τον Προϊστάμενο της Διεύθυνσης Τοπογραφικών Εφαρμογών του Υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής και του οποίου αντίτυπο σε φωτοσμίκρυνση δημοσιεύεται με τον παρόντα νόμο στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως (Παράρτημα 1).

 

   β) Η υποπερίπτωση i της περιόδου α' της παρ. 2 του άρθρου 14 του ν. 2947/2001 (Α' 228) αντικαθίσταται ως εξής:

 

   «Επιτρέπεται η κατασκευή τρίτου ορόφου στο υφιστά­μενο κτήριο Β και υπέργειων και υπογείων ορόφων κύ­ριας χρήσης και απαλλάσσονται από τις απαιτούμενες κατά τις ισχύουσες σχετικές διατάξεις θέσεις στάθμευ­σης, στο σύνολο του οικοδομήσιμου τμήματος του οικο­πέδου, συνολικής επιφάνειας έως 8.000 τ.μ..»

 

   γ) Το στοιχείο 3 της υποπερίπτωσης iii της περιόδου β' της παρ. 2 του άρθρου 14 του ν. 2947/2001 (Α' 228) α­ντικαθίσταται ως εξής:

 

   «Ζώνης ανελκυστήρων και ανοικτών ή κλειστών κλιμα­κοστασίων κυκλοφορίας ή διαφυγής για την εξυπηρέτη­ση των κτηρίων Α και Γ, διαστάσεων 20,00 Χ 28,12 μ. ύ­ψους όσο το ύψος του κτηρίου Α εντός του περιγράμμα­τος Ζ - Η - Θ - I - Ζ.»

 

   δ) Το στοιχείο 4 της υποπερίπτωσης iii της περιόδου β' της παρ. 2 του άρθρου 14 του ν. 2947/2001 αντικαθί­σταται ως εξής:

 

   «Ζώνης ανελκυστήρων, ανοικτών ή κλειστών κλιμακο­στασίων κυκλοφορίας ή διαφυγής και ραμπών για την ε­ξυπηρέτηση του κτηρίου Β, εντός του ορίου ιδεατού στε­ρεού (gabarit) διαστάσεων 10,00 Χ 106,00 μ. και ύψους όσο το ύψος του κτηρίου Β ύστερα από την προσθήκη του Γ ορόφου εντός του περιγράμματος Κ-Λ-Ν-Μ-Κ.»

 

   6. Στο τέλος της περίπτωσης ε' της παραγράφου 1 του άρθρου 3 του από 16.6.2011 προεδρικού διατάγμα­τος (Δ' 187) προστίθεται εδάφιο ως εξής:

 

   «Επίσης επιτρέπεται η αναβάθμιση σε ενεργειακό πάρκο Α.Π.Ε. των προς αποκατάσταση χώρων ανεξέλε­γκτης διάθεσης απορριμμάτων στην ανατολική πλευρά του Υμηττού.»

 

   7. Στην παρ. 3 του άρθρου 3 του ν. 960/1979 (Α' 194), όπως ισχύει μετά την αντικατάσταση του από το άρθρο 3 του ν. 1221/1981 (Α' 292) και όπως συμπληρώθηκε με το εδάφιο δ' της παρ. 4 του άρθρου 14 του ν. 3044/2002 (Α' 197), προστίθεται περίπτωση η' ως εξής:

 

   «η) Ακινήτων στα οποία δεν επιτρέπεται η κατασκευή υπογείων λόγω διέλευσης του Μετρό. Στην περίπτωση αυτή απαιτείται βεβαίωση της αρμόδιας υπηρεσίας του Μετρό και ισχύει για τις θέσεις στάθμευσης που δεν μπορούν να κατασκευασθούν.»

 

   8. Για τα κτίρια των Κέντρων Διανομής ηλεκτρικής ε­νέργειας, όπως αυτά περιγράφονται στα άρθρα 2 και 190 του ν. 4001/2011 (Α' 179), επιτρέπεται η δημιουργία δύο θέσεων στάθμευσης και στάσης των οχημάτων που εξυ­πηρετούν το προσωπικό επιθεώρησης αυτών, κατά πα­ρέκκλιση των διατάξεων του π.δ. 111/2004 (Α' 76).»

 

   9. α) Το άρθρο 1 του π.δ. 31/2009 (Α' 49) αντικαθίστα­ται ως εξής:

 

   «1. Η δημιουργία, συντήρηση και λειτουργία των Κέ­ντρων Αποτέφρωσης Νεκρών ανήκει στην αποκλειστική αρμοδιότητα των οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης πρώτου βαθμού, στη διοικητική περιφέρεια των οποίων χωροθετούνται τα Κέντρα αυτά, σύμφωνα με τα οριζό­μενα στο επόμενο άρθρο. Επιτρέπεται η δημιουργία, συ­ντήρηση και λειτουργία Κέντρου Αποτέφρωσης Νεκρών από οργανισμό τοπικής αυτοδιοίκησης και σε χώρο ιδιο­κτησίας του, ο οποίος βρίσκεται εκτός της εδαφικής του περιφέρειας, μετά από αίτηση του ενδιαφερόμενου δή­μου και γνώμη του δήμου υποδοχής, η οποία παρέχεται εντός αποκλειστικής προθεσμίας ενός (1) μηνός από την υποβολή της παραπάνω αίτησης.

 

   2. Η διοίκηση και διαχείριση των Κέντρων μπορεί να α­σκείται και από δημοτικά και κοινοτικά νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου, σύμφωνα με τα οριζόμενα στον Κώδι­κα Δήμων και Κοινοτήτων, καθώς επίσης και από ιδιώτες μετά από ειδική άδεια, που χορηγείται από τον αρμόδιο δήμο.»

 

   β) Η παράγραφος 2 του άρθρου 3 του π.δ. 31/2009 (Α' 49) αντικαθίσταται ως εξής:

 

   «Η άδεια αποτέφρωσης εκδίδεται από τον Δήμαρχο του δήμου στη διοικητική περιφέρεια του οποίου λει­τουργεί το Κέντρο Αποτέφρωσης Νεκρών ή από τον Δή­μαρχο του δήμου, που διαχειρίζεται το Κέντρο Αποτέ­φρωσης Νεκρών, στην περίπτωση που αυτό ευρίσκεται στη διοικητική περιφέρεια άλλου δήμου, ή από τον πρόε­δρο του Ν.Π.Δ.Δ. που διαχειρίζεται το Κέντρο Αποτέ­φρωσης Νεκρών.»

 

   10. Το δεύτερο εδάφιο της παρ. 1 του άρθρου 45 του ν. 3316/2005 (Α' 42), όπως αυτό προστέθηκε με την παρ. 4 του άρθρου 3 του ν. 3481/2006 αντικαθίσταται ως εξής:

 

   «Με κοινή απόφαση των Υπουργών Περιβάλλοντος, Ε­νέργειας και Κλιματικής Αλλαγής και Υποδομών, Μετα­φορών και Δικτύων, μπορεί να εισάγονται οι αναγκαίες παρεκκλίσεις και προσαρμογές των διατάξεων του νό­μου αυτού, καθώς και των προτύπων τευχών προκηρύξε­ων και λοιπών συμβατικών τευχών, στις διαδικασίες ανά­θεσης και εκτέλεσης των συμβάσεων της εταιρείας «ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ Α.Ε.», οι οποίες αφορούν στις μελέ­τες και υπηρεσίες που προκηρύσσει η «ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ Α.Ε.» στο πλαίσιο σύνταξης του Εθνικού κτηματολογίου, όπως είναι ιδίως οι μελέτες κτηματογράφησης του ν. 2308/1995, η σύνταξη υποβάθρων, και οι μελέτες κα­τάρτισης, συμπλήρωσης και διόρθωσης δασικών χαρτών, καθώς και εργασίες καταχώρισης και προετοιμασίας εξέ­τασης των αντιρρήσεων.

   Οι ως άνω παρεκκλίσεις αφορούν ιδίως:

   α) στο φάκελο του έργου, στον αριθμό των συμπρατ­τόντων μελών και στη συμμετοχή δικηγόρων και δικηγο­ρικών εταιριών στις προσκαλούμενες συμπράξεις, στον τρόπο χρηματοδότησης των συμβάσεων αυτών, στον κα­θορισμό των τεχνικών προδιαγραφών και στην έγκριση αυτών,

   β) στον καθορισμό των κριτηρίων ποιοτικής επιλογής, καθώς και των κριτηρίων ανάθεσης, συμπεριλαμβανομέ­νου και του κριτηρίου της χαμηλότερης τιμής, σύμφωνα με τις διατάξεις του κοινοτικού δικαίου,

   γ) στις προεκτιμώμενες αμοιβές και στις οικονομικές προσφορές,

   δ) στη σύναψη και υπογραφή των συμβάσεων, στις συμβατικές αμοιβές και στον τρόπο καταβολής τους, στον καθορισμό των σταδίων εκτέλεσης του αντικειμέ­νου των συμβάσεων, στη συνολική προθεσμία για την περαίωση των μελετών, στην επιβολή των ποινικών ρη­τρών, στην έγκριση των μελετών, στη διάλυση της σύμ­βασης και στην αποζημίωση, καθώς και στις συμφωνίες-πλαίσιο.»

 

   11. α) Προστίθεται εδάφιο στο τέλος της παρ. 4 του άρθρου 6 του ν. 3843/2010 (Α' 62) ως εξής:

 

   «Σε περίπτωση εφάπαξ καταβολής κατά το χρόνο κα­ταβολής της δεύτερης δόσης παρέχεται έκπτωση 8%. Η προθεσμία καταβολής της δεύτερης δόσης είναι ένας (1) μήνας από την καταβολή της πρώτης δόσης.»

 

   β) Η προθεσμία καταβολής της πρώτης δόσης του ειδι­κού προστίμου του άρθρου 6 του ν. 3843/2010 στην περί­πτωση που έχει αποσταλεί μέχρι τις 23.12.2011 το ειδικό έντυπο υπολογισμού του, παρατείνεται για ένα μήνα α­πό την έναρξη ισχύος του παρόντος, εφόσον καταβλη­θούν και προσαυξήσεις 2% επί του ποσού της πρώτης δόσης.

 

   γ) Η προθεσμία καταβολής της πρώτης δόσης του ειδι­κού προστίμου του άρθρου 6 του ν. 3843/2010, στην πε­ρίπτωση που δεν έχει αποσταλεί μέχρι τις 23.12.2011 το ειδικό έντυπο υπολογισμού του, είναι δύο (2) μήνες από την αποστολή του ειδικού εντύπου υπολογισμού του και πάντως, το αργότερο, μέχρι τις 31.3.2012.

 

   δ) Επιτρέπεται να υποβληθεί αίτηση υπαγωγής στο άρ­θρο 24 του ν. 4014/2011 (Α' 209) για χώρους για τους ο­ποίους έχει υποβληθεί φάκελος για την υπαγωγή στο άρθρο 5 του ν. 3843/2010. Στην περίπτωση που υποβλη­θεί αίτηση υπαγωγής στο άρθρο 24 του ν. 4014/2011, σύμφωνα με το προηγούμενο εδάφιο, τα ποσά του παρα­βόλου και των δόσεων του ειδικού προστίμου, που έχουν καταβληθεί σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 6 του ν. 3843/2010, συμψηφίζονται με το ποσό του ενιαίου ει­δικού προστίμου του άρθρου 24 του ν. 4014/2011, σύμ­φωνα με όσα ορίζονται στο άρθρο 24 παρ.11 του ν. 4014/2011.

 

’ρθρο 52

Ρύθμιση θεμάτων ενέργειας

 

   1. Στο τέλος του έκτου μετά από τον πίνακα τιμολόγη­σης εδαφίου της περίπτωσης β' της παρ. 1 του άρθρου 13 του ν. 3468/2006 (Α'129 ), όπως η παράγραφος αυτή αντικαταστάθηκε με την παρ. 2 του άρθρου 5 του ν. 3851/2010 (Α' 85) τίθεται κόμμα και στη συνέχεια πρό­ταση ως εξής:

 

   «η οποία ανατρέχει στο χρόνο έναρξης ισχύος του ν. 3851/2010.»

 

   2. Το αναφερόμενο στην παρ.1 του άρθρου 125 του ν. 4001/2011 (Α' 179) προσωπικό μεταφέρεται στη ΔΕΔΔΗΕ Α.Ε. στις 31.3.2012.

 

   3. Στην εταιρεία με την επωνυμία «ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΗΣ ΕΛ­ΛΗΝΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΜΕΤΑΦΟΡΑΣ ΗΛΕΚΤΡΙΚΗΣ Ε­ΝΕΡΓΕΙΑΣ Α.Ε.» και το διακριτικό τίτλο «ΔΕΣΜΗΕ» ε­φαρμόζεται το ανώτατο όριο μέσου κατά κεφαλή κό­στους αμοιβής προσωπικού που εφαρμόζεται και στους φορείς της παραγράφου 1β του άρθρου 31 του   ν. 4024/2011 (Α' 226).

 

   4. Η παράγραφος 4 του άρθρου 27 του ν. 3468/2006 (Α' 129) αντικαθίσταται ως ακολούθως:

 

   «4. Οι διατάξεις των άρθρων 7 και 8 του παρόντος νό­μου που αφορούν στην εγκατάσταση και λειτουργία σταθμών παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από ΑΠΕ και στη διαδικασία έκδοσης των σχετικών αδειών, συμπερι­λαμβανομένων αυτών που απαιτούνται από την κείμενη δασική νομοθεσία, εφαρμόζονται ομοίως και στις περι­πτώσεις υδροηλεκτρικών σταθμών εγκατεστημένης ι­σχύος άνω των 15 MW, οι οποίοι κατασκευάζονται και λειτουργούν από ιδιωτικούς φορείς. Κατά τα λοιπά, για τους παραπάνω σταθμούς, δεν εφαρμόζονται οι διατά­ξεις του παρόντος που αφορούν στην προτεραιότητα έ­νταξης στο Σύστημα ή το Δίκτυο (κατανομή φορτίου), καθώς και την εξασφάλιση εγγυημένης τιμής πώλησης της παραγόμενης ηλεκτρικής ενέργειας. Ο τρόπος και η διαδικασία υποβολής των προσφορών έγχυσης των ανω­τέρω υδροηλεκτρικών σταθμών, διέπονται αποκλειστι­κώς από τις διατάξεις του Κώδικα Διαχείρισης Συστήμα­τος και Συναλλαγών Ηλεκτρικής Ενέργειας.»

 

   5. Στο τέλος της παρ. 1 του άρθρου 4 του ν. 3468/2006 (Α' 129), όπως έχει αντικατασταθεί από το άρθρο 2 παρ. 12 του ν. 3851/2010 (Α' 85) προστίθεται εδάφιο ως εξής:

 

   «Μονάδες παραγωγής ενέργειας με ισχύ μέχρι 1 MW που εγκαθίστανται σε ακίνητα κατά μήκος του σιδηρο­δρομικού διαδρόμου, που διαχειρίζεται η ΓΑΙΑΟΣΕ και α­πέχουν τουλάχιστον 100 μέτρα μεταξύ τους δεν θεω­ρούνται ότι εγκαθίστανται στο ίδιο ή όμορο ακίνητο.»

 

   6. Στις παραγράφους 2 και 3 του άρθρου 182 του ν. 4001/2011 (Α' 179), όπου αναφέρεται «Γενικός Γραμ­ματέας Περιφέρειας» νοείται «Περιφερειάρχης» και ό­που αναφέρεται «Ι.Γ.Μ.Ε.» νοείται «Ι.Γ.Μ.Ε.Μ.».

 

   7. Στο άρθρο 143 του ν. 4001/2011 (Α' 179) προστίθε­ται παράγραφος 3, ως εξής:

 

   «3. Επιβάλλεται υπέρ του ειδικού διαχειριστικού Λο­γαριασμού του άρθρου 40 του ν. 2773/1999 και σε βάρος των παραγωγών ηλεκτρικής ενέργειας από λιγνίτη ειδι­κό τέλος δύο (2) ευρώ ανά MWh παραγόμενης ηλεκτρι­κής ενέργειας από λιγνίτη. Με απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής κα­θορίζεται ο τρόπος και η διαδικασία είσπραξης και από­δοσης του εν λόγω τέλους στον ανωτέρω Λογαριασμό, καθώς και κάθε άλλο σχετικό θέμα. Με όμοια απόφαση μετά από γνώμη της ΡΑΕ δύναται να αναπροσαρμόζεται το τέλος αυτό.»

 

   8. Η διάταξη της δεύτερης περιόδου της παραγράφου 1 του άρθρου 193 του ν. 4001/2011 (Α' 179) για την κατ' εξαίρεση απόσπαση προσωπικού της ΔΕΗ Α.Ε. και των θυγατρικών εταιριών της εφαρμόζεται και για υπαλλή­λους που είχαν αποσπαστεί ή αποσπώνται με βάση τις διατάξεις του άρθρου 8 του π.δ. 351/1991 (Α' 121).

 

’ρθρο 53

Ρύθμιση θεμάτων σχετικών με δάση και δασικές εκτάσεις

 

   1. Στην παρ. 1 του άρθρου 49 του ν. 998/1979 (Α' 289), προστίθεται εδάφιο ως εξής:

 

   «Σε πάρκα ή άλση και γενικότερα σε κοινόχρηστους χώρους πρασίνου δύναται με έγκριση της δασικής αρχής και κατόπιν εγκεκριμένων μελετών να κατασκευάζονται έργα του Μετρό ή του Τραμ και τα συνοδά έργα αυτών (π.χ. γραφεία) με την προϋπόθεση ότι θα αποκατασταθεί πλήρως από τον υπεύθυνο του έργου ή την αναθέτουσα αρχή, μετά το πέρας των εργασιών κατασκευής και στο σύνολο της έκτασης επέμβασης η λειτουργία του πάρ­κου, του άλσους ή του χώρου πρασίνου ως φυσικού συ­στήματος εντός του αστικού ιστού.»

 

   2. Στο τέλος της παρ. 3 του άρθρου 10 του ν. 998/1979 (Α' 289), όπως η παράγραφος αυτή ισχύει προστίθεται εδάφιο, το οποίο ορίζει τα εξής:

 

   «Ο χαρακτήρας των εκτάσεων επί των οποίων σχεδιά­ζεται να αναπτυχθούν μεγάλες επενδύσεις εξετάζεται, σύμφωνα με την παράγραφο 1 του άρθρου 14, από το αρμόδιο όργανο κατά προτεραιότητα. Επίσης οι, κατά την παράγραφο 3 του άρθρου 14, αντιρρήσεις που αφο­ρούν έκταση επί της οποίας σχεδιάζεται να αναπτυ­χθούν μεγάλες επενδύσεις, εισάγονται για εξέταση στις επιτροπές επιλύσεως δασικών αμφισβητήσεων στην πρώτη μετά την ημερομηνία υποβολής τους συνεδρίαση της αρμόδιας επιτροπής. Με κοινή απόφαση των Υπουρ­γών Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής και Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας καθο­ρίζονται οι προϋποθέσεις και η διαδικασία υπαγωγής ε­πενδύσεων στη παρούσα διάταξη.»

 

   3. Η παρ. 13 του άρθρου 57 του ν. 2218/1994 (Α' 90) α­ντικαθίσταται ως εξής:

 

   «13. Ο Υπουργός Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλι­ματικής Αλλαγής, μετά από γνώμη του Τεχνικού Συμβουλίου Δασών, μπορεί να συνάπτει προγραμματικές συμβά­σεις του άρθρου 100 του ν. 3852/2010 για τη μελέτη, κα­τασκευή, εκτέλεση έργων, εργασιών και προμηθειών α­πό τα αναφερόμενα στο άρθρο 16 του ν. 998/1979 όταν:

   α. Το ύψος της προγραμματικής σύμβασης υπερβαίνει το ποσό των 500.000 ευρώ για την περιοχή ευθύνης του κά­θε δασαρχείου.

   β. Τα ως άνω έργα, μελέτες και προμήθειες αφορούν δασικού χαρακτήρα δημόσιες εκτάσεις που εμπίπτουν στις διατάξεις της παρ. 3 του άρθρου 18 του ν. 1650/ 1986 (Α' 160) ή προστατευόμενες δασικές περιοχές των δικτύων NATURA 2000 και RAMSAR. O Γενικός Γραμματέας της Αποκεντρωμένης Διοίκησης μετά από εισήγηση της Γενικής Διεύθυνσης Δασών και Αγροτικών Υποθέσε­ων της Αποκεντρωμένης Διοίκησης μπορεί να συνάπτει προγραμματικές συμβάσεις του άρθρου 100 του ν. 3852/2010 για τη μελέτη, κατασκευή, εκτέλεση έργων, εργασιών και προμηθειών από τα αναφερόμενα στο άρ­θρο 16 του ν. 998/1979 εφόσον δεν εμπίπτουν στις ανω­τέρω α' και β' περιπτώσεις. Στις περιπτώσεις κατά τις ο­ποίες από την οικεία προγραμματική σύμβαση προβλέπε­ται φορέας εκτέλεσης των ανωτέρω έργων, εργασιών, προμηθειών ή μελετών, οργανισμός τοπικής αυτοδιοίκη­σης, εφαρμόζεται η νομοθεσία, που διέπει το φορέα αυ­τόν υπό την επιφύλαξη των περί εγκρίσεως των μελετών εκτέλεσης των ως άνω δασοτεχνικών έργων κειμένων διατάξεων. Για την εκτέλεση των έργων του πρώτου ε­δαφίου η Διεύθυνση Δασών του νομού δίνει τις εξής προεγκρίσεις: α) προέγκριση του τεύχους δημοπράτη­σης, στα πλαίσια του οποίου ελέγχεται η διακήρυξη, η κατηγορία πτυχίων των μελετητών - εργοληπτών που μπορούν να συμμετέχουν, ο χρόνος εκτέλεσης, καθώς και η Ειδική Συγγραφή Υποχρεώσεων (Ε.Σ.Υ.), β) προέ­γκριση ανακεφαλαιωτικών πινάκων εργασιών (Α.Π.Ε.) και του καθορισμού τιμών νέων εργασιών και γ) προέ­γκριση για παράταση του χρόνου εκτέλεσης. Στις επι­τροπές παραλαβής των έργων συμμετέχει υποχρεωτικά και εκπρόσωπος της οικείας δασικής υπηρεσίας.»

 

   4. Η δημόσια έκταση συνολικού εμβαδού 11.100 στρεμμάτων, που βρίσκεται στο όρος Παρνασσός και συ­γκεκριμένα επί των χώρων του Χιονοδρομικού Κέντρου Παρνασσού, όπως αυτή εμφαίνεται στο με αριθμ. 496/15.7.2009 τοπογραφικό διάγραμμα της εταιρείας «ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΑ ΑΚΙΝΗΤΑ ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΤΑΙ­ΡΕΙΑ» (ΕΤΑ Α. Ε.), το οποίο σε φωτοσμίκρυνση δημοσι­εύεται με τον παρόντα νόμο (Παράρτημα 2), χαρακτηρί­ζεται ως Τουριστικό Δημόσιο Κτήμα των άρθρων 12α και 12γ του ν. δ. 180/1946, όπως αυτά προστέθηκαν με το άρθρο 2 του α.ν. 827/1948. Η χρήση και διαχείριση της προαναφερόμενης έκτασης παραχωρείται στην εταιρεία με την επωνυμία «ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΑΚΙΝΗΤΩΝ ΔΗΜΟΣΙΟΥ Α­ΝΩΝΥΜΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ» (ΕΤΑΔ Α.Ε.). Η διαχείριση της εν λόγω έκτασης, σε περίπτωση παύσης της εκμετάλλευ-σής της σύμφωνα με την κατά προορισμό χρήση της, ε­πανέρχεται αυτοδικαίως στην αρμόδια Δασική Υπηρε­σία, σύμφωνα με τις διατάξεις της δασικής νομοθεσίας. Επί της παραπάνω εκτάσεως επιτρέπονται, κατά παρέκ­κλιση των κειμένων διατάξεων, εργασίες συντήρησης, ε­πισκευής, επέκτασης και εκσυγχρονισμού των εγκατα­στάσεων και βελτίωσης έργων υποδομής εξυπηρέτησης των εγκαταστάσεων μετά από την έκδοση των κατά νό­μο απαιτούμενων αδειών.

 

   5. Η παρ. 4 του άρθρου 9 του ν.3937/2011 (Α' 60) ανα­διατυπώνεται ως ακολούθως:

 

   «4. Δάση και δασικές εκτάσεις, συμπεριλαμβανομένων των χορτολιβαδικών και των βραχωδών εκτάσεων, εντός των περιοχών των παραγράφων 2, 3, 4, 5 και 6 του άρ­θρου 19 του ν. 1650/1986, όπως ισχύει, μπορούν να δια­τίθενται σε φυσικά και νομικά πρόσωπα, για τη δημιουρ­γία ορειβατικών καταφυγίων και χιονοδρομικών κέ­ντρων, σύμφωνα με διαδικασία ανάλογη με την προβλε­πόμενη του άρθρου 51 του ν. 998/1979, καθώς και για τις χρήσεις τις προβλεπόμενες στην παράγραφο 5 του άρ­θρου 46 του ως άνω νόμου, εφόσον οι παραπάνω χρή­σεις επιτρέπονται από τις πράξεις χαρακτηρισμού και οριοθέτησής τους κατά το άρθρο 21 του ν. 1650/1986 και το άρθρο 8 του παρόντος.»

 

’ρθρο 54

Ρυθμίσεις θεμάτων που αφορούν την Ειδική Γραμματεία Επιθεώρησης Περιβάλλοντος

 

   1. Οι θέσεις προσωπικού που προβλέπονται για τη στε­λέχωση της Ειδικής Υπηρεσίας Επιθεώρησης και Κατε­δάφισης Αυθαιρέτων (ΕΥΕΚΑ), σύμφωνα με την παρ. 3 του άρθρου 7 του ν. 3818/2010, όπως τροποποιήθηκε με την παρ. 6 του άρθρου 28 του ν. 4014/2011 (Α' 209), πληρώνονται με μετακίνηση μόνιμων ή με σχέση εργα­σίας αορίστου χρόνου υπαλλήλους του Υπουργείου Πε­ριβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής ή με α­πόσπαση ή μετάταξη σε κενή θέση και αν δεν υπάρχει κενή θέση με μεταφορά της θέσης που κατέχουν, μόνι­μων ή με σχέση εργασίας αορίστου χρόνου υπαλλήλων του Δημοσίου ή Ν.Π.Δ.Δ. ή Ο.Τ.Α., χωρίς γνώμη Υπηρε­σιακού Συμβουλίου, κατόπιν απόφασης του Υπουργού Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής και του οικείου Υπουργού, μετά από πρόταση του Ειδικού Γραμματέα Επιθεώρησης Περιβάλλοντος και Ενέργειας του Υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματι­κής Αλλαγής. Η μισθοδοσία τους καλύπτεται από τον φορέα υποδοχής (Υπουργείο Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής).

 

   2. Το προσωπικό των Ειδικών Υπηρεσιών της Ειδικής Γραμματείας Επιθεώρησης Περιβάλλοντος και Ενέργει­ας (ΕΓΕΠΕ) του Υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής κατανέμεται στους Τομείς Νοτί­ου και Βορείου Ελλάδας αυτών, με απόφαση του Ειδικού Γραμματέα Επιθεώρησης Περιβάλλοντος και Ενέργειας του Υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματι­κής Αλλαγής, μετά από εισήγηση του Γενικού Επιθεωρη­τή της, κατά περίπτωση Ειδικής Υπηρεσίας (Επιθεωρη­τών Περιβάλλοντος, Κατεδάφισης Αυθαιρέτων, Ενέργει­ας και Δόμησης).

 

   3. Το προσωπικό που ήδη υπηρετεί με απόσπαση στις Υπηρεσίες της ΕΓΕΠΕ μπορεί να μετατάσσεται στην ΕΥΕΚΑ, μετά από σχετική αίτηση και κατά παρέκκλιση κάθε αντίθετης γενικής ή ειδικής διάταξης.

 

   4. Στην τέταρτη σειρά της παρ. 3 του άρθρου 22 του ν. 4014/2011 (Α' 209) διαγράφεται η λέξη «επιθεωρητών».

 

’ρθρο 55

Τροποποίηση διατάξεων του ν. 4014/2011

 

   1. Στην παρ. 4 του άρθρου 20 του ν. 4014/2011 (Α' 209), μετά το πρώτο εδάφιο προστίθεται το ακόλου­θο εδάφιο:

 

   «Ο έλεγχος που ασκούν τα Κ.Ε.Π.Π.Ε. δεν περιορίζεται μόνο στα έργα και δραστηριότητες κατηγορίας Α' ή Β'. Τα Κ.Ε.Π.Π.Ε. είναι αρμόδια για τον έλεγχο της ε­φαρμογής γενικά της περιβαλλοντικής νομοθεσίας στην περιοχή της χωρικής αρμοδιότητάς τους.

 

   2. Η παρ. 2 του άρθρου 13 του ν. 4014/2011 (Α'209) α­ντικαθίσταται ως ακολούθως:

 

   «2. α. Συνιστάται στην έδρα κάθε Αποκεντρωμένης Δι­οίκησης εννεαμελές Περιφερειακό Συμβούλιο Περιβαλ­λοντικής Αδειοδότησης (ΠΕΣΠΑ) στο οποίο συμμετέ­χουν:

- ο Γενικός Γρα μματέας της Αποκεντρωμένης Διοίκη­σης ως Πρόεδρος.

- ο προϊστάμενος της Γενικής Διεύθυνσης Χωροταξι­κής και Περιβαλλοντικής Πολιτικής.

- ο προϊστάμενος της οικείας Διεύθυνσης Περιβάλλο­ντος και Χωρικού Σχεδιασμού της Αποκεντρωμένης Διοί­κησης.

- ο προϊστάμενος της οικείας Διεύθυνσης Υδάτων της Αποκεντρωμένης Διοίκησης.

- ο προϊστάμενος της οικείας Γενικής Διεύθυνσης Δα­σών και Αγροτικών Υποθέσεων της Αποκεντρωμένης Δι­οίκησης.

- ο προϊστάμενος της Γενικής Διεύθυνσης Ανάπτυξης της οικείας Περιφέρειας.

- ο προϊστάμενος της Γενικής Διεύθυνσης Αναπτυξια­κού Προγραμματισμού. Περιβάλλοντος και Υποδομών της οικείας Περιφέρειας.

- εκπρόσωπος του Υπουργείου Πολιτισμού και Τουρι­σμού που ορίζεται με απόφαση του Γενικού Γραμματέα του Υπουργείου Πολιτισμού και Τουρισμού εντός προθε­σμίας 20 ημερών και επιλέγεται από τους προϊσταμέ­νους των Εφορειών Αρχαιοτήτων των περιοχών χωρικής αρμοδιότητας της Αποκεντρωμένης Διοίκησης. Αν η προθεσμία αυτή παρέλθει άπρακτη. το ΠΕΣΠΑ συγκρο­τείται από τα λοιπά μέλη.

   Ως οικεία διεύθυνση θεωρείται η διεύθυνση της Περι­φέρειας στην οποία εμπίπτει χωρικά το έργο. Σε περί­πτωση που το έργο ή η δραστηριότητα εμπίπτει σε άνω της μίας Περιφέρειες. ως οικεία ορίζεται η Περιφέρεια ε­ντός της οποίας χωροθετείται μεγαλύτερο τμήμα του έργου ή της δραστηριότητας.

   β. Αντικείμενο του ΠΕΣΠΑ είναι τα αναφερόμενα στην παράγραφο 1 υποπαράγραφο γ' . μετά από αίτημα του Γενικού Γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης. για έρ­γα και δραστηριότητες της υποκατηγορίας Α2.

   γ. Το ΠΕΣΠΑ συγκροτείται κατά τα λοιπά με απόφαση του Γενικού Γραμματέα της οικείας Αποκεντρωμένης Δι­οίκησης. με την οποία ρυθμίζονται όλες οι αναγκαίες λεπττομέρειες που αφορούν στη σύνθεση και λειτουργία του ΠΕΣΠΑ.»

 

   3. Το πρώτο εδάφιο της παρ. 1 του άρθρου 12 του ν. 4014/2011 (Α' 209) αναδιατυπώνεται ως εξής:

 

   «Με τη δημοσίευση του παρόντος νόμου καταργού­νται για έργα και δραστηριότητες κατηγορίας Α και Β αντικαθιστάμενες από την ΑΕΠΟ ή τις ΠΠΔ αντίστοιχα:

   α. όλες οι άδειες και εγκρίσεις για τη διαχείριση απο­βλήτων. η έννοια της οποίας προσδιορίζεται στις διατά­ξεις της κείμενης νομοθεσίας που αφορά στο πλαίσιο παραγωγής και διαχείρισης αποβλήτων. όπως ισχύει.

   β. η έγκριση επέμβασης κατά την έννοια του έκτου κε­φαλαίου του ν. 998/1979 (Α'279), του άρθρου 13 του ν.1734/1987 (Α' 189), ως και κάθε άλλης σχετικής διάτα­ξης της δασικής νομοθεσίας. καθώς και

   γ. η άδεια διάθεσης λυμάτων ή βιομηχανικών αποβλή­των που προβλέπεται στο άρθρο 14 της κ.υ.α. Ειβ. 221/65 (Β' 138), όπως έχει τροποποιηθεί με το άρθρο 3 της κ.υ.α. Γ1/17831/71 (Β' 986).»

 

’ρθρο 56

Εναρμόνιση των Περιφερειακών Πλαισίων Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης με τα Σχέδια Διαχείρισης Λεκανών Απορροής Ποταμών

 

   Στο πλαίσιο της βιώσιμης ανάπτυξης και αξιοποίησης του υδάτινου δυναμικού των Περιφερειών, τα εγκεκριμέ­να Περιφερειακά Πλαίσια Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης επιβάλλεται να τροποποιούνται ή να αναθεωρούνται προκειμένου να εναρμονίζονται προς τις επιλογές ή κατευθύνσεις των εγκεκριμένων Σχεδίων Διαχείρισης Λεκανών Απορροής Ποταμών.

   Στις περιπτώσεις ήδη θεσμοθετημένων Περιφερεια­κών Πλαισίων Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Α­νάπτυξης, ρυθμιστικών σχεδίων, γενικών πολεοδομικών σχεδίων, ζωνών οικιστικού ελέγχου ή άλλων σχεδίων χρήσεως γης, το περιεχόμενο των οποίων δεν καλύπτει επαρκώς τις επιλογές ή κατευθύνσεις των εγκεκριμένων Σχεδίων Διαχείρισης Λεκανών Απορροής Ποταμών και μέχρι την εναρμόνισή τους προς τις επιλογές ή κατευ­θύνσεις αυτές, η χωροθέτηση των έργων διαχείρισης και αξιοποίησης υδάτων γίνεται με άμεση και αποκλειστική εφαρμογή των επιλογών και κατευθύνσεων των εγκεκρι­μένων Περιφερειακών Σχεδίων Διαχείρισης Λεκανών Α­πορροής Ποταμών.

   Κατά τη διακασία χωροθέτησης έργων διαχείρισης και αξιοποίησης υδάτων η παροχή γνώμης του οικείου Περι­φερειακού Συμβουλίου εντός των προθεσμιών που προ­βλέπονται στις διατάξεις του Κεφαλαίου Α' του ν. 4014/ 2011 (Α'209) αποτελεί αναγκαία προϋπόθεση για την ε­φαρμογή των εγκεκριμένων Σχεδίων Διαχείρισης Λεκα­νών Απορροής Ποταμών.

 

ΕΝΟΤΗΤΑ Δ'

ΤΕΛΙΚΕΣ, ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΡΓΟΥΜΕΝΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

 

’ρθρο 57

Τροποποιήσεις υφιστάμενης κανονιστικής νομοθεσίας

 

   1. Τροποποιούνται τα ακόλουθα:

   α) 1. Στην παράγραφο 2β του άρθρου 8 της υπ' αριθμ. 50910/2727/2003 κ.υ.α. καταργούνται οι άδειες μετα­φόρτωσης, προσωρινής αποθήκευσης και επεξεργασίας.

   β) Στην υπ' αριθμ. 29407/3508/2002 κ.υ.α. τροποποιού­νται τα άρθρα 9 και 10 και αντικαθίσταται ο όρος «άδεια διάθεσης» με τον όρο «άδεια λειτουργίας». Αρμόδια υ­πηρεσία για την έκδοση της άδειας λειτουργίας ΧΥΤΑ εί­ναι η Διεύθυνση Περιβάλλοντος και Χωρικού Σχεδια­σμού της οικείας Περιφέρειας.

   γ) 1. Στην υπ' αριθμ. 13588/725/2006 κ.υ.α. αντικαθί­σταται ο ορισμός του «επικινδύνου αποβλήτου» από τον ορισμό της παραγράφου 2 του άρθρου 11, όπως αυτό συμπληρώνεται και με το άρθρο 13 του παρόντος νόμου. Επίσης καταργούνται οι άδειες μεταφόρτωσης, αποθή­κευσης και επεξεργασίας, αξιοποίησης και διάθεσης επι­κίνδυνων αποβλήτων. Επίσης η «άδεια διασυνοριακής μεταφοράς» των επικίνδυνων αποβλήτων αντικαθίσταται από την φράση «έγγραφη συγκατάθεση στη διασυνο­ριακή μεταφορά».

   γ) 2. Οι διατάξεις, περί «ασφαλιστηρίου συμβολαίου», της περίπτωσης α' της παραγράφου Β.2.3 του άρθρου 7 της υπ' αριθμ. 13588/725/28.3.2006, όπως έχει τροποποι­ηθεί με το εδάφιο γ' της παρ. 1 του άρθρου 3 της κ.υ.α. 8668/28.2.2007 (Β' 287), τροποποιούνται ως εξής:

   «α) Ασφαλιστήριο Συμβόλαιο στο οποίο:

- θα προσδιορίζεται ο ασφαλιζόμενος φορέας διαχεί­ρισης,

- θα προσδιορίζονται οι εργασίες διαχείρισης που κα­λύπτονται,

- θα προσδιορίζονται τα χαρακτηριστικά επικινδυνότη­τας (κλάση UN, αριθμός Η και αντίστοιχη περιγραφή) των προς διαχείριση αποβλήτων,

- θα αναγράφεται ότι η ασφαλιστική κάλυψη αφορά σε ζημιές προς τρίτους και την επαναφορά του περιβάλλο­ντος στην πρότερη κατάσταση, σε περίπτωση ζημιάς,

- θα αναγράφεται ότι, σε περίπτωση διασυνοριακής με­ταφοράς, η ασφαλιστική κάλυψη αφορά στα προβλεπό­μενα στο άρθρο 6 του Κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1013/2006 (π.χ. τα έξοδα μεταφοράς και αξιοποίησης ή διάθεσης, το κόστος αποθήκευσης για 90 ημέρες και τα έξοδα που προκύπτουν, όταν η μεταφορά ή η αξιοποίηση ή η διάθε­ση, δεν μπορεί να ολοκληρωθεί όπως προβλεπόταν ή εί­ναι παράνομη),

- θα αναγράφεται το ύψος της ασφαλιστικής κάλυψης, το οποίο προσδιορίζεται, κατ' ελάχιστο, ως εξής:

• για εργασίες διάθεσης (D1 έως και D15), ανάκτησης (R1 έως και R13):

α) 1 εκ. ευρώ ετησίως για τις εγκαταστάσεις που κατα­τάσσονται στην Α1 κατηγορία σύμφωνα με την κ.υ.α. 15393/2332/5.8.2002 (Β' 1022),

β) 0,5 εκ. ευρώ για τις εγκαταστάσεις που κατατάσσο­νται στην Α2 κατηγορία σύμφωνα με την κ.υ.α. 15393/2332/5.8.2002,

• για τη διασυνοριακή μεταφορά: 1 εκ. ευρώ ετησίως,

• για τη συλλογή και μεταφορά: 0,5 εκ. ευρώ ετησίως. Αν ο οργανισμός ή η επιχείρηση δραστηριοποιείται σε εργασίες διάθεσης- ανάκτησης, συλλογής και μεταφο­ράς και διασυνοριακής μεταφοράς, το ύψος της ασφαλι­στικής κάλυψης είναι αθροιστικό. Τα παραπάνω ποσά μπορούν να αναπροσαρμόζονται με απόφαση των Υ­πουργών Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλ­λαγής και Οικονομικών. Για κάθε επί μέρους εργασία δια­χείρισης, ο φορέας διαχείρισης θα προσκομίζει στην αδειοδοτούσα αρχή, βεβαίωση της ασφαλιστικής εταιρίας στην οποία θα βεβαιώνεται ότι η εν λόγω εργασία καλύ­πτεται από το ασφαλιστήριο συμβόλαιο.

   Επί αδυναμίας ασφαλιστικής κάλυψης των προαναφε­ρόμενων εργασιών, ο οργανισμός ή η επιχείρηση προ­σκομίζει στην αδειοδοτούσα αρχή, τουλάχιστον ισόπο­ση, εγγυητική επιστολή υπέρ του Δημοσίου.

   Επί αδυναμίας ασφαλιστικής κάλυψης συγκεκριμένου αποβλήτου, κατά τη συλλογή και μεταφορά (διασυνορια­κή ή μη), ο οργανισμός ή η επιχείρηση μπορεί να προ­σκομίσει στην αδειοδοτούσα αρχή, εγγυητική επιστολή υπέρ του Δημοσίου, ίση με το ένα πέμπτο (1/5) των αντί­στοιχων ως άνω ελαχίστων ποσών. Τα ποσά αυτά κατα­πίπτουν, διατίθενται μέσω του τακτικού προϋπολογισμού του Υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματι­κής Αλλαγής, αποκλειστικά, για την προστασία και δια­χείριση του περιβάλλοντος.

   Ειδικότερα ο οργανισμός ή η επιχείρηση που δραστη­ριοποιείται στα έργα και δραστηριότητες που απαλλάσ­σονται από την υποχρέωση έκδοσης άδειας διαχείρισης επικίνδυνων αποβλήτων, υποχρεούται να διαθέτει, σε ι­σχύ, ασφαλιστήριο συμβόλαιο ή ισόποση εγγυητική επι­στολή, για τις αντίστοιχες εργασίες διαχείρισης επικίν­δυνων αποβλήτων, όπως περιγράφεται στις προηγούμε­νες παραγράφους, το οποίο, με την προαναφερόμενη βεβαίωση ασφάλισης και κάθε ανανέωση ή τροποποίηση αυτού, θα πρέπει να προσκομίζονται στην αρμόδια αρχή έκδοσης της απόφασης έγκρισης περιβαλλοντικών ό­ρων. Για τον οργανισμό ή την επιχείρηση νέου έργου ή δραστηριότητας που περιλαμβάνει διαχείριση επικίνδυ­νων αποβλήτων, η έκδοση του ασφαλιστηρίου (ή της εγ­γυητικής επιστολής) αποτελεί προϋπόθεση για την έναρ­ξη της λειτουργίας.»

 

   γ) 3. Τροποποιείται και αντικαθίσταται το εδάφιο β' της παρ. Γ.1 του άρθρου 7 της κ.υ.α. 13588/725/ 28.3.2006 (Β' 383), όπως έχει τροποποιηθεί με το εδά­φιο ε' της παρ. 1 του άρθρου 3 της κ.υ.α. 8668/ 28.2.2007 (Β' 287) ως εξής:

 

   «β) Σε περίπτωση εξαγωγών, εισαγωγών, διαμετακόμι­σης επικίνδυνων αποβλήτων, απαιτείται έγγραφη συγκα­τάθεση της αρμόδιας Διεύθυνσης του Υπουργείου Περι­βάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, με την οποία εγκρίνεται το περιεχόμενο του προβλεπόμενου στον Κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1013/2006 εγγράφου κοινο­ποίησης και διατυπώνονται όροι για την εκτέλεση της μεταφοράς.»

 

   γ) 4. Στο εδάφιο β' της παρ. Β.2.3 του άρθρου 7 της κ.υ.α. 13588/725/28.3.2006 (Β' 383), όπως έχει τροπο­ποιηθεί με την παράγραφο δ' του άρθρου 3 της κ.υ.α 8668/28.2.2007 (Β' 287) (σημείο 5) αντικαθίσταται η α­ναφορά στην «άδεια διασυνοριακής μεταφοράς» με τον όρο «έγγραφη συγκατάθεση στη διασυνοριακή μεταφο­ρά».

 

   γ) 5. Το άρθρο 14 της κ.υ.α. 13588/725/28.3.2006 (Β' 383) τροποποιείται ως ακολούθως:

 

   Προστίθεται η παράγραφος 6 ως εξής:

 

   «6. Για τη διενέργεια ελέγχων, κατά τη διασυνοριακή μεταφορά αποβλήτων, αρμόδιες υπηρεσίες είναι οι Επι­θεωρητές Περιβάλλοντος του Υπουργείου Περιβάλλο­ντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής και οι κατά τό­πους αρμόδιες Τελωνειακές υπηρεσίες του Υπουργείου Οικονομικών.»

 

   γ) 6. Το άρθρο 17 της κ.υ.α. 13588/725/28.3.2006 (Β' 383) τροποποιείται ως ακολούθως:

 

   «1. Σε οποιονδήποτε γίνεται υπαίτιος παράβασης των διατάξεων της παρούσας απόφασης με πράξη ή παρά­λειψη, επιβάλλονται οι ποινικές, αστικές και διοικητικές κυρώσεις που προβλέπονται στα άρθρα 28, 29 και 30 α­ντίστοιχα, του ν. 1650/1986, όπως τροποποιήθηκε με το ν. 3010/2003 (Α' 91) και το ν. 4014/2011 (Α' 209). Οι κυ­ρώσεις αυτές επιβάλλονται ανεξάρτητα από τις κυρώ­σεις που προβλέπονται σε άλλες διατάξεις της κείμενης νομοθεσίας όπως στο άρθρο 20 του ν. 2939/2001 (Α' 179).

 

   2. Οι προαναφερόμενες κυρώσεις επιβάλλονται και στην περίπτωση παράβασης:

   α) Των διατάξεων του Κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1013/ 2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 14ης Ιουνίου 2006 για τις μεταφορές των αποβλήτων.

   β) Των διατάξεων του Κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1102/2008 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 22ας Οκτωβρίου 2008 για την απαγόρευση των εξαγω­γών μεταλλικού υδραργύρου και ορισμένων ενώσεων και μειγμάτων υδραργύρου και για την ασφαλή αποθήκευση του μεταλλικού υδραργύρου (EE L 304/ 14.11.2008/σελ. 75)».

   γ) Τροποποιείται η πρώτη παράγραφος του άρθρου 1 της υπ' αριθ. 3009634/1937/20.2.2007 (Β' 774) κοινής α­πόφασης υφυπουργών ως εξής:

 

   «Το Υπουργείο Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματι­κής Αλλαγής, Γενική Διεύθυνση Προγραμματισμού και Εργων, το Τμήμα Διεθνών Δραστηριοτήτων και ΕΟΚ, ορί­ζεται ως αρμόδιος φορέας, ο οποίος συντονίζει τα συ­ναρμόδια Υπουργεία και φορείς του δημόσιου τομέα, κα­τά λόγο ν αρμοδιότητας:».

 

   Τα λοιπά ισχύουν ως έχουν.

 

   δ) 1. Τροποποιείται η παράγραφος 1 του άρθρου 14 της κ.υ.α. 22912/1117/1.6.2005 (Β' 759) ως εξής:

 

   «1. Η Διεύθυνση Ελέγχου Ατμοσφαιρικής Ρύπανσης και Θορύβου της Γενικής Διεύθυνσης Περιβάλλοντος του Υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματι­κής Αλλαγής συντάσσει έκθεση, με τη διαδικασία του άρθρου 5 της Οδηγίας 91/692/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 23ης Δεκεμβρίου 1991 για την τυποποίηση και τον εξορθολογισμό των εκθέσεων που αφορούν την εφαρμογή ο­ρισμένων Οδηγιών για το περιβάλλον (EE L 377/ 48/31.12.1991), σχετικά με την εφαρμογή της παρούσας απόφασης. Η έκθεση αυτή αποστέλλεται στην Επιτροπή Ε.Κ.. Η πρώτη έκθεση θα συμμορφώνεται με τις περιό­δους που προβλέπονται στο άρθρο 17 της Οδηγίας 94/67/ΕΚτου Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 1994 για την αποτέφρωση των επικίνδυνων αποβλήτων (EE L 365/34/31.12.1994)».

 

   Τα έργα και οι δραστηριότητες που ρυθμίζονται από τις παραγράφους 1 και 3 του παρόντος άρθρου, υποχρε­ούνται να συμμορφωθούν με τις προαναφερόμενες δια­τάξεις εντός τριετίας από την έναρξη ισχύος του παρό­ντος.

 

   3. Οι οργανισμοί ή οι επιχειρήσεις που παράγουν ή ε­πεξεργάζονται ζωικά υποπροϊόντα υπόκεινται στην αδειοδότηση κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 41 του παρόντος νόμου. Η διαχείριση των ζωικών υποπροϊόντων διέπεται από τον Κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1069/2009 περί υγειονομι­κών κανόνων για ζωικά υποπροϊόντα και παράγωγα προϊόντα που δεν προορίζονται για κατανάλωση από τον άνθρωπο, και αρμόδιες για την εφαρμογή αυτών είναι οι κτηνιατρικές υπηρεσίες των Περιφερειών. Τα μεταποιημένα - αδρανοποιημένα ζωικά υποπροϊόντα θεωρούνται μη επικίνδυνα απόβλητα και η διαχείριση αυτών διέπεται από τον παρόντα νόμο.

 

   4.α) Όπου στο ισχύον θεσμικό πλαίσιο αναφέρεται ο όρος «απορρίμματα» αντικαθίσταται με τον όρο «από­βλητα».

 

   β) Όπου στο ισχύον θεσμικό πλαίσιο αναφέρεται ο ό­ρος «αξιοποίηση» αντικαθίσταται με τον όρο «ανάκτη­ση».

 

   γ) Όπου στο ισχύον θεσμικό πλαίσιο αναφέρεται ο ό­ρος «απόβλητα λιπαντικών ελαίων» αντικαθίσταται με τον όρο «απόβλητα έλαια».

 

  5. Στο άρθρο 10 της κ.υ.α. Η.Π.50910/2727/2003 (Β' 1909) προστίθεται παράγραφος 3 ως ακολούθως:

 

   «3. Προκειμένου να παύσει άμεσα η λειτουργία χώρων ανεξέλεγκτης διάθεσης απορριμμάτων, που εξακολου­θούν να λειτουργούν μετά την πάροδο της προθεσμίας της προηγούμενης παραγράφου, σε Διαχειριστικές Ενό­τητες Περιφερειών στις οποίες δεν υπάρχει εν λειτουρ­γία ΧΥΤΑ προβλεπόμενος από τον αντίστοιχο Περιφε­ρειακό Σχεδιασμό Διαχείρισης Αποβλήτων (ΠΕ.Σ.Δ.Α.), ούτε εν λειτουργία χώρος αποθήκευσης κατά την παρά­γραφο η' του άρθρου 2 της υπ. αρίθ. 29407/3508/2002 κ.υ.α. (Β' 1572), μπορεί να καθορίζεται για χρονικό διά­στημα που δεν υπερβαίνει την τριετία, με κοινή απόφαση των Υπουργών Εσωτερικών και Περιβάλλοντος, Ενέρ­γειας και Κλιματικής Αλλαγής, ο τρόπος διαχείρισης των αποβλήτων (ΑΣΑ) των δήμων της αντίστοιχης διαχειρι­στικής ενότητας, κατά παρέκκλιση των υφισταμένων και εγκεκριμένων ΠΕ.Σ.Δ.Α. λαμβάνοντας υπόψη την αρχή της εγγύτητας και της φέρουσας ικανότητας των εν λει­τουργία εγκαταστάσεων διαχείρισης ΑΣΑ.»

 

   6. Σε όλα τα ισχύοντα νομοθετήματα, με τα οποία ρυθ­μίζονται Ζώνες Οικιστικού Ελέγχου (ΖΟΕ) σε περιοχές της χώρας και στα οποία δεν έχει προβλεφθεί η κατα­σκευή και λειτουργία των παρακάτω υποδομών, οι διατά­ξεις τους που αφορούν στις επιτρεπόμενες χρήσεις γης, συμπληρώνονται ως εξής:

 

   «Κτίρια και εγκαταστάσεις παραγωγής ενέργειας, ε­πεξεργασίας νερού, συμπεριλαμβανομένης της αφαλά­τωσης (μετά από πλήρη διαχειριστική μελέτη και ειδικό­τερα ολοκληρωμένο σύστημα αφαλάτωσης νερού και α­παιτούμενης ενέργειας), εγκαταστάσεις επεξεργασίας αστικών λυμάτων, καθώς και εγκαταστάσεις διαχείρισης αποβλήτων, όπως Χώροι Υγειονομικής Ταφής (ΧΥΤ), Σταθμοί Μεταφόρτωσης Απορριμμάτων (ΣΜΑ), Κέντρα Διαλογής Ανακυκλώσιμων Υλικών (ΚΔΑΥ), εγκαταστά­σεις ανάκτησης και προετοιμασίας για ανάκτηση κ.λπ., σύμφωνα με τα ισχύοντα και σε εφαρμογή του Περιφε­ρειακού Σχεδιασμού Διαχείρισης Αποβλήτων (Π.Ε.Σ.Δ.Α.) (βάση κριτηρίων απόστασης από οικιστικές, ευαίσθητες οικολογικά, αρχαιολογικές περιοχές και τυ­χόν άλλες με ιδιαίτερο καθεστώς, υποβάθρου περάτων στρωμάτων, υδροφόρου ορίζοντα, υπογείων και επιφα­νειακών γειτνιαζόντων νερών) μπορούν να χωροθετούνται, ύστερα από τη διαδικασία περιβαλλοντικής αδειοδότησης που προβλέπεται στο ν. 1650/1986, όπως τρο­ποποιήθηκε με το ν. 3010/2003 (Α' 91) και το ν. 4014/ 2011 (Α' 209), καθώς και σύμφωνα με τα ισχύοντα για την περιοχή χωροταξικά πλαίσια. Επίσης, σε περιοχές ό­που από τα οικεία προεδρικά διατάγματα επιτρέπεται η εγκατάσταση συγκεκριμένων και ειδικά αναφερόμενων βιομηχανικών ή βιοτεχνικών εγκαταστάσεων ή και επαγ­γελματικών εργαστηρίων, είναι δυνατόν να εγκαθίστα­νται και άλλες αναλόγου είδους, μορφής και όχλησης ε­γκαταστάσεις, υπό τις προϋποθέσεις και με τις διαδικα­σίες του προηγούμενου εδαφίου.»

 

   7. Η παράγραφος 29 της Ενότητας ΣΤ' «Έργων - Χω­ροταξίας - Περιβάλλοντος) του II μέρους του άρθρου 186 του ν. 3852/2010 (Α' 87), όπως έχει τροποποιηθεί με το ν. 4014/2011 (Α' 209) αντικαθίσταται ως εξής:

 

   «29. Η έγκριση και ο έλεγχος της πορείας υλοποίησης του περιφερειακού σχεδιασμού διαχείρισης των αποβλή­των (ΠΕ.Σ.Δ.Α.), στο πλαίσιο του αντίστοιχου εθνικού σχεδιασμού διαχείρισης των αποβλήτων.»

 

   8. Στο τέλος του άρθρου 3 του ν. 2853/2000 (Α'242), προστίθεται νέο άρθρο 4 ως εξής:

 

   «Με απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος, Ενέρ­γειας και Κλιματικής Αλλαγής, το Παράρτημα I τροπο­ποιείται, ανανεώνεται ή κωδικοποιείται, σύμφωνα με τα ισχύοντα στο Κεφάλαιο Α' του ν. 4014/2011 (Α'209) για τις διαδικασίες περιβαλλοντικής αδειοδότησης.»

 

’ρθρο 58

Μεταβατικές διατάξεις

 

   1. Η πρώτη τριετής έκθεση προς την Ευρωπαϊκή Επι­τροπή για την εφαρμογή της Οδηγίας 2008/98/ΕΚ και του παρόντος νόμου υποβάλλεται μέχρι τις 12 Δεκεμβρί­ου 2014.

 

   2. Το Υπουργείο Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιμα­τικής Αλλαγής εκπονεί μέχρι τις 12 Δεκεμβρίου 2013, προγράμματα πρόληψης δημιουργίας αποβλήτων.

 

   3. Με την έναρξη λειτουργίας του Ηλεκτρονικού Περι­βαλλοντικού Μητρώου (ΗΠΜ) του άρθρου 18 του ν. 4014/2011 το ηλεκτρονικό σύστημα συλλογής και επε­ξεργασίας στοιχείων παραγωγής και διαχείρισης των α­ποβλήτων του άρθρου 42 του παρόντος ενσωματώνεται στο ΗΠΜ.

 

   4. Μέχρι την έκδοση των, κατ' εξουσιοδότηση του πα­ρόντος νόμου, κανονιστικών πράξεων, εξακολουθούν να εφαρμόζονται οι ήδη υφιστάμενες.

 

’ρθρο 59

Καταργούμενες διατάξεις

 

   Από την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου καταρ­γούνται:

   1. Η παρ. 1 του άρθρου 12 του ν. 1650/1986 (Α' 160).

   2. Η υ.δ. Ε1β/221/1965 απόφαση των Υπουργών Εσω­τερικών και Υγιεινής «Περί διαθέσεως λυμάτων και βιο­μηχανικών αποβλήτων» και οι μεταγενέστερες υγειονο­μικές διατάξεις τροποποίησης της, καθόσον αφορά τα α­πόβλητα που περιλαμβάνονται στον Ευρωπαϊκό Κατάλο­γο Αποβλήτων (ΕΚΑ), που καταρτίστηκε με την απόφαση 2000/532/ΕΚ (EE L 204/37/21.7.1998), όπως έχει τροπο­ποιηθεί με τις αποφάσεις 2001/118/ΕΚ (EE L 47/1/ 16.2.2001), 2001/119/ΕΚ (EE L47/32/16.2.2001) και 2001/573/ΕΚ (EE L 203/18/28.7.2001) της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, (Β' 138).

   3. Η υ.α. Ε1 β/301/1964 περί συλλογής, αποκομιδής και διαθέσεως απορριμμάτων, (Β' 63).

   4. Η κ.υ.α. 49541/1424/1986 «Στερεά Απόβλητα σε συμμόρφωση με την Οδηγία 75/442/ΕΟΚ», (Β' 444).

   5. Η άδεια διαχείρισης μη επικίνδυνων αποβλήτων κα­τά την έννοια του άρθρου 8 της κ.υ.α. 50910/2727/ 22.12.2003 (Β' 1909), καθώς και η άδεια διαχείρισης επι­κίνδυνων αποβλήτων κατά την έννοια του άρθρου 7 της κ.υ.α. 13588/725/28.3.2006 (Β' 383).

   6. Η άδεια προσωρινής αποθήκευσης ιατρικών απο­βλήτων κατά την έννοια του άρθρου 10 της κ.υ.α. 37591/ 2031/2003 (Β' 1419).

   7. Κάθε γενική ή ειδική διάταξη, η οποία είναι αντίθετη προς τις ρυθμίσεις του παρόντος.

 

’ρθρο 60

Παραρτήματα

 

   1. Προσαρτώνται και αποτελούν αναπόσπαστο μέρος του παρόντος νόμου τα Παραρτήματα Α' και Β' που α­ντιστοιχούν στην Ενότητα Α' και τα Παραρτήματα I, II, III και IV που αντιστοιχούν στην Ενότητα Β' του νόμου.

 

   2. Τα ανωτέρω Παραρτήματα τροποποιούνται με κοινή απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής και του κατά περίπτωση συναρμόδι­ου Υπουργού σύμφωνα με τα εκάστοτε ισχύοντα στο κοινοτικό δίκαιο.

 

   3. Προσαρτάται, επίσης, στο παρόν το Παράρτημα 1 και το Παράρτημα 2 που αναφέρονται, αντιστοίχως, στην παράγραφο 6α του άρθρου 51 και στην παράγραφο 4 του άρθρου 53 της Ενότητας Γ' του παρόντος.

 

’ρθρο 61

Ρύθμιση θεμάτων ενέργειας

 

   1 .Στο τέλος της παρ. 4 του άρθρου 8 του ν. 3468/2006 (Α' 129), όπως ισχύει, προστίθεται εδάφιο ως εξής:

 

   «Οι διατάξεις της παρούσας παραγράφου ισχύουν από τις 4.6.2010.»

 

   2.Υποψήφιοι παραγωγοί για τους οποίους έχουν εκδο­θεί δεσμευτικές και οριστικές προσφορές σύνδεσης που αφορούν σε σταθμούς της παρ. 1 του άρθρου 4 του ν. 3468/2006 (Α' 129), όπως ισχύει, οι οποίες έχουν χο­ρηγηθεί μετά την έναρξη ισχύος του ν.3851/2010 (Α' 85) και πριν την έναρξη ισχύος του ν. 4001/2011 (Α' 179) και των οποίων ο χρόνος διάρκειας, όπως αυτός αναγράφε­ται σε αυτές, έχει παρέλθει, δύνανται εντός μηνός από τη δημοσίευση του παρόντος να επανεπιβεβαιώσουν το ενδιαφέρον τους, καταθέτοντας σχετική αίτηση στον αρμόδιο Διαχειριστή, συνοδευόμενη από την εγγυητική επιστολή που προβλέπεται στο άρθρο 3 της απόφασης του Υπουργού Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματι­κής Αλλαγής Υ.Α.Π.Ε./Φ1/οικ.24839/ 25.11.2010 (Β' 1901). Ο αρμόδιος Διαχειριστής του Δικτύου εξετάζει τις αιτήσεις αυτές κατά προτεραιότητα και, εάν είναι τεχνι­κά δυνατόν, επικαιροποιεί τη σχετική Προσφορά Σύνδε­σης, διαφορετικά χορηγεί νέα Προσφορά με ισοδύνα­μους, κατά το δυνατόν, τεχνικούς και οικονομικούς ό­ρους.

 

   3. Στο τέλος της παρ. 1 του άρθρου 20 του ν. 3468/2006 (Α' 129), όπως αυτό έχει αντικατασταθεί με την παρ. 19α του άρθρου 42 του ν. 4030/2011 (Α' 249), προστίθεται εδάφιο ως ακολούθως:

 

   «Η θητεία του υπαλλήλου που τοποθετείται ή αποσπά­ται στην ανωτέρω θέση προϊσταμένου της Υπηρεσίας Ε­ξυπηρέτησης Επενδυτών για έργα Α.Π.Ε. λογίζεται ως πραγματική δημόσια υπηρεσία για όλες τις συνέπειες και κατά τη διάρκεια της δεν διακόπτεται η βαθμολογική και μισθολογική του εξέλιξη. Ο χρόνος της θητείας στην α­νωτέρω θέση θεωρείται, για την εφαρμογή των διατάξε­ων των νόμων 3528/2007 (Α' 26) και4024/2011 (Α' 226), όπως κάθε φορά ισχύουν, ως χρόνος άσκησης καθηκό­ντων προϊσταμένου Διεύθυνσης Υπουργείου. Ο υπάλλη­λος επανέρχεται αυτοδίκαια, μετά την για οποιονδήποτε λόγο λήξη της θητείας του, στη θέση που κατείχε πριν α­πό την τοποθέτηση του.»

 

’ρθρο 62

Ρύθμιση πολεοδομικών και χωροταξικών θεμάτων

 

   1.α. Η ισχύς των διατάξεων που ορίζουν τις αρμοδιό­τητες των Συμβουλίων Αρχιτεκτονικής, των Συμβουλίων Πολεοδομικών θεμάτων και Αμφισβητήσεων, του Κεντρι­κού Συμβουλίου Αρχιτεκτονικής και του Κεντρικού Συμ­βουλίου Πολεοδομικών θεμάτων και Αμφισβητήσεων αρ­χίζει με την έκδοση της απόφασης συγκρότησης τους.

   β. Στο άρθρο 31 του ν. 4030/2011 προστίθεται περί­πτωση δ ως εξής:

 

   «δ. Ασκούν τις αρμοδιότητες των Συμβουλίων Χωρο­ταξίας, Οικισμού και Περιβάλλοντος του άρθρου 3 της υπ' αριθμ. 75724/1151/1983 (Β' 767) κοινής απόφασης των Υπουργών Προεδρίας της Κυβέρνησης και Χωροτα­ξίας, Οικισμού και Περιβάλλοντος, καθώς και κάθε άλλη γνωμοδοτική αρμοδιότητα, η οποία προβλέπεται από τις ι­σχύουσες διατάξεις, για την έκδοση αποφάσεων από τον Γενικό Γραμματέα της Αποκεντρωμένης Διοίκησης, σύμ­φωνα με τα άρθρα 280 και 283 παρ. 3 του ν. 3852/2010.»

 

   2. Η προθεσμία της παραγράφου 3α του άρθρου 30 του ν. 3889/2010 (Α' 182), όπως τροποποιήθηκε με την παρ. 2 του άρθρου 31 του ν. 3937/2011 (Α' 60), παρατείνεται μέχρι 30.9.2012.

   Η προθεσμία του δεύτερου εδαφίου της παρ. 2 του άρ­θρου 31 του ν. 3937/2011 (Α' 60), η οποία αφορά σε με­λέτες έγκρισης ή αναθεώρησης ΓΠΣ ή ΣΧΟΟΑΠ που έ­χουν ενταχθεί σε κοινοτικά προγράμματα χρηματοδότη­σης μέχρι 31.12.2011 παρατείνεται μέχρι τις 30.9.2012.

 

   3. Οικοδομικές άδειες για τουριστικές εγκαταστάσεις εντός των ορίων των οικισμών μέχρι 2.000 κατοίκους, οι οποίες εμπίπτουν στην παρ. 2 του άρθρου 14 του ν. 4002/2011 εκδίδονται και εκτελούνται σύμφωνα με τις διατάξεις που ίσχυαν πριν τη δημοσίευση του προεδρι­κού διατάγματος της 4.11.2011 (ΑΑΠ/289/4.11.2011).

 

   4. Προστίθεται εδάφιο στο τέλος της παραγράφου 5 του άρθρου 3 του από 16.6.2011 προεδρικού διατάγμα­τος (Δ' 187), όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 54 του ν. 4030/2011, το οποίο έχει ως εξής:

 

   «Κατά την επέκταση και λειτουργία του υφιστάμενου νεκροταφείου Δήμου Αργυρούπολης, σύμφωνα με το προηγούμενο εδάφιο, παραχωρείται τμήμα του τουλάχι­στον δύο (2) στρεμμάτων, το οποίο ορίζεται με απόφαση του Υπουργού Εσωτερικών, στο Δήμο της Γλυφάδας για την κάλυψη των αναγκών του. Με την ίδια απόφαση κα­θορίζεται η ακριβής έκταση, οι όροι παραχώρησης, κα­θώς και κάθε άλλη λεπτομέρεια.»

 

   5. Στο τέλος της παρ. 4 του άρθρου 4 του ν. 2508/1997 (Α' 124) προστίθενται εδάφια ως εξής:

 

   «Εξαιρούνται οι περιοχές - ζώνες περιαστικού ελέγ­χου της δόμησης γύρω από πόλεις και οικισμούς που δεν είναι προστατευόμενες, στο μέτρο που κρίνονται ανα­γκαίες και είναι οι μόνες κατάλληλες ή οι καταλληλότε­ρες για πολεοδόμηση κατά τις διατάξεις της παραγρά­φου 3δ του παρόντος άρθρου. Μέχρι την έγκριση της σχετικής πολεοδομικής μελέτης, με την οποία καθορίζο­νται το ρυμοτομικό σχέδιο και ο πολεοδομικός κανονι­σμός της περιοχής επέκτασης, εξακολουθούν να ισχύ­ουν οι χρήσεις και οι όροι και περιορισμοί δόμησης που έχουν καθοριστεί με τα προεδρικά διατάγματα των ΖΟΕ.»

 

   6. Οι υπάλληλοι με σχέση εργασίας δημοσίου και ιδιω­τικού δικαίου αορίστου χρόνου (ΙΔΑΧ), οι οποίοι υπηρε­τούν στον Οργανισμό Ρυθμιστικού Σχεδίου Αθήνας και Θεσσαλονίκης με απόσπαση ή διάθεση από το Δημόσιο. Ν.Π.Δ.Δ., Ο.Τ.Α. α'και β' βαθμού, επιτρέπεται να μετα­τάσσονται με απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής και του κατά περί­πτωση αρμόδιου Υπουργού, και σε περίπτωση προσωπι­κού Ο.Τ.Α. μετά από γνώμη του οικείου Ο.Τ. Α., στον Ορ­γανισμό Ρυθμιστικού Σχεδίου Αθήνας και Θεσσαλονίκης αντίστοιχα, ύστερα από αίτησή τους που υποβάλλεται μέσα σε ανατρεπτική προθεσμία ενός (1) μηνός από τη δημοσίευση του παρόντος. Η διαδικασία μετάταξης ολο­κληρώνεται εντός τεσσάρων (4) μηνών από την υποβολή της σχετικής αίτησης.

   Η μετάταξη διενεργείται, με την επιφύλαξη των παρα­γράφων 1 και 2 του άρθρου 68 του ν. 4002/2011 (Α' 180), με ταυτόχρονη μεταφορά της θέσης του υπαλλή­λου, σύμφωνα με τις διατάξεις της παρ. 5 του άρθρου 35 του ν. 4024/2011 και σε θέση κλάδου της ίδιας κατηγο­ρίας. Τα ανωτέρω εφαρμόζονται αναλόγως και για τη δυ­νατότητα και διαδικασία μετάταξης των υπαλλήλων με σχέση εργασίας δημοσίου και ιδιωτικού δικαίου αορί­στου χρόνου (ΙΔΑΧ) από το Δημόσιο, Ν.Π.Δ.Δ. και Ο.Τ.Α. α' και β' βαθμού, που υπηρετούν στην Ειδική Γραμμα­τεία Επιθεώρησης Περιβάλλοντος και Ενέργειας του Υ­πουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής και στις ειδικές υπηρεσίες επιθεώρησης που υ­πάγονται στη Γραμματεία αυτή.

 

’ρθρο 63

Ρύθμιση δικαιωμάτων μεταλλειοκτησίας

 

   1. Η παρ. 1 του άρθρου 84 του ν.δ. 210/1973 (Α' 277 περί Μεταλλευτικού Κώδικος) αντικαθίσταται ως εξής:

 

   «1. Για την εκμίσθωση δικαιωμάτων μεταλλειοκτησίας, καθώς και δικαιωμάτων που απορρέουν από άδειες με­ταλλευτικών ερευνών ορίζεται ως ανώτατο όριο θεμιτού μισθώματος επί της τιμής πωλήσεως του μεταλλεύματος ή του προϊόντος επεξεργασίας αυτού:

   α. το 12% επί της τιμής αυτής, στην περίπτωση που το μετάλλευμα πωλείται επί δαπέδου του μεταλλείου ως έχει και όπως εξορύσσεται (run of mine, tout venant) χωρίς ο­ποιαδήποτε μηχανική προπαρασκευή ή άλλη κατεργασία,

   β. το 8% επί της τιμής αυτής, στην περίπτωση που το μετάλλευμα πωλείται με όρους Free on Board ή Free on Truck (F.O.B. ή F.O.T.) ως έχει και όπως εξορύσσεται (run of mine, tout venant) χωρίς οποιαδήποτε μηχανική προπαρασκευή ή άλλη κατεργασία,

   γ. το 4% επί της τιμής αυτής, στην περίπτωση που το μετάλλευμα πωλείται με όρους Free on Board ή Free on Truck (F.O.B. ή F.O.T.) κατόπιν μηχανικής προπαρασκευ­ής (ενδεικτικά θραύσης, υδροαυτοκαθαρισμού και ταξι­νόμησης) ή και εμπλουτισμού (ενδεικτικά υδρομηχανικού και φυσικομηχανικού, περιλαμβανομένης της διαφο­ρικής επίπλευσης, κατά την οποία γίνεται χρήση επιφα­νειακών φυσικοχημικών φαινομένων),

   δ. το 2% επί της τιμής αυτής, στην περίπτωση που το μετάλλευμα πωλείται με όρους Free on Board ή Free on Truck (F.O.B. ή F.O.T.) κατόπιν, πέραν όλων των ανωτέ­ρω επεξεργασιών, και επεξεργασίας στην οποία διεξά­γονται και χημικές διεργασίες, δηλαδή κατόπιν εξαγωγι­κής μεταλλουργικής επεξεργασίας, χωρίς όμως την πα­ραγωγή τελικού μεταλλουργικού προϊόντος, ήτοι μετάλ­λου ή κράματος (ενδεικτικά φρύξης λευκολίθου για την παραγωγή μαγνησίας),

   ε. το 1,5% επί της τιμής αυτής, στην περίπτωση που το μετάλλευμα πωλείται με όρους Free on Board ή Free on Truck (F.O.B. ή F.O.T.) κατόπιν, πέραν όλων των ανωτέ­ρω επεξεργασιών, και επεξεργασίας στην οποία διεξά­γονται και χημικές διεργασίες, δηλαδή κατόπιν εξαγωγι­κής μεταλλουργικής επεξεργασίας, η οποία οδηγεί στην παραγωγή τελικού μεταλλουργικού προϊόντος, ήτοι με­τάλλου ή κράματος.»

 

   2. Η παρ. 2 του άρθρου 84 του ν.δ. 210/1973 (Α' 277 περί Μεταλλευτικού Κώδικος) αντικαθίσταται ως εξής:

 

   «2. Από τα μισθώματα που βεβαιώνονται και εισπράτ­τονται ετησίως από το Ελληνικό Δημόσιο για την εκμί­σθωση δικαιωμάτων μεταλλειοκτησίας του Δημοσίου σε Δημόσιους Μεταλλευτικούς Χώρους, ποσοστό ύψους είκοσι τοις εκατό (20%) διατίθεται με κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομικών και Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής στους Δήμους εντός των ορίων των οποίων διενεργείται η μεταλλευτική δραστηριότη­τα.»

 

   3. Το άρθρο 176 του ν.δ. 210/1973 (Α' 277 περί Με­ταλλευτικού Κώδικος) αντικαθίσταται ως εξής:

 

   «Με κοινή απόφαση των Υπουργών Περιβάλλοντος, Ε­νέργειας και Κλιματικής Αλλαγής και Οικονομικών καθο­ρίζεται τέλος, καθώς και κάθε σχετική λεπτομέρεια με αυτό για ενεργές, αποθεματικές και αργούσες παραχω­ρήσεις μεταλλείων και για άδειες μεταλλευτικών ερευ­νών.»

 

   4. Η ισχύς των ανωτέρω παραγράφων του παρόντος άρθρου αρχίζει από 1.1.2013.

 

’ρθρο 64

Διάταξη σχετικά με την ανανέωση των Διοικητικών Συμβουλίων των ΦΟΔΣΑ

 

   Τα δημοτικά συμβούλια εντός είκοσι ημερών από τη δημοσίευση του παρόντος νόμου εκλέγουν τους αιρε­τούς αντιπροσώπους των δήμων στα διοικητικά συμβού­λια ή τη Γενική Συνέλευση σε περίπτωση ανώνυμης εται­ρείας Ο.Τ.Α. των υφιστάμενων Φορέων Διαχείρισης Στε­ρεών Αποβλήτων (ΦΟΔΣΑ), σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 246 του ν. 3463/2006 προκειμένου περί συν­δέσμων ή τις διατάξεις του κ.ν. 2190/1920 προκειμένου περί ανωνύμων εταιρειών. Σε περίπτωση συνδέσμου που η περιοχή ευθύνης τους συμπίπτει ή είναι μικρότερη από τα διοικητικά όρια του δήμου του άρθρου 1 του ν. 3852/2010, τότε ο ΦΟΔΣΑ λειτουργεί ως Ν.Π.Δ.Δ. του δήμου αυτού. Το διοικητικό συμβούλιο του νομικού αυ­τού προσώπου αποτελείται από πέντε μέλη, τα οποία ε­κλέγονται μεταξύ των μελών του οικείου δημοτικού συμ­βουλίου. Ένα τουλάχιστον εκ των μελών του διοικητικού συμβουλίου εκλέγεται από τη μειοψηφία του δημοτικού συμβουλίου.

   Τα διοικητικά συμβούλια των υφιστάμενων Φορέων Διαχείρισης Στερεών Αποβλήτων συγκροτούνται εντός τριάντα ημερών από τη δημοσίευση του παρόντος.

   Το τελευταίο εδάφιο της παρ. 4 του άρθρου 104 του ν. 3852/2010 καταργείται.

   Η συγκρότηση νέων διοικητικών συμβουλίων στους α­νωτέρω φορείς που έγινε από 1.1.2011 και μετά είναι νό­μιμη, εφόσον πληρούνται οι προϋποθέσεις της παρού­σας παραγράφου.

 

’ρθρο 65

 

   Στο Ο.Τ. 295 του ρυμοτομικού σχεδίου της Νέας Φιλα­δέλφειας, στο οποίο έχει παραχωρηθεί χώρος για τις α­νάγκες του αθλητικού σωματείου με τίτλο Αθλητική Έ­νωση Κωνσταντινουπόλεως (ΑΕΚ), επιτρέπονται πέραν των αθλητικών χρήσεων, σύνοδες χρήσεις των αθλητι­κών δραστηριοτήτων με τους αντίστοιχους κλειστούς διαδρόμους (π.χ. χώροι ΜΜΕ, χώροι αναψυχής και ε­στίασης της αθλητικής ομάδας, χώροι εκπαίδευσης, α­θλητικοί ξενώνες, παιδότοπος, εκθεσιακοί χώροι κ.λπ.), καθώς και εμπορικές δραστηριότητες με τους αντίστοι­χους κλειστούς διαδρόμους (π.χ. καφέ, εστιατόρια, μα­γειρεία, μπουτίκ αθλητικών ειδών, εμπορικά καταστήμα­τα. συνεδριακό κέντρο, πολυκινηματογράφος, χώρος ψυχαγωγίας και αναψυχής κ.λπ.), άνευ εφαρμογής των περιορισμών του άρθρου 3 παράγραφος 2 της απόφασης 3046/304/13.1.1989 του Υπουργού Περιβάλλοντος, Χω­ροταξίας και Δημόσιων Έργων «Κτιριοδομικός Κανονι­σμός» (Δ' 59, 3.2.1989), όπως τροποποιήθηκε με την α­πόφαση 31252/22.7.2009 (ΑΑΠ 396 /13.8.2009).

 

’ρθρο 66

 

   Οι διατάξεις του άρθρου 15 του π.δ. της 27.11/ 14.12.1926 (Α' 430), όπως αντικαταστάθηκαν με το άρθρο 14 του ν. 1486/1984 (Α' 161 ) και την παράγραφο 39 του άρθρου 27 του ν. 2166/1993 (Α' 137), συνεχίζουν να ισχύουν και να ε­φαρμόζονται και μετά την ισχύ του ν. 3833/2010.

   Ειδικότερα για τις αποζημιώσεις των μελών των ομά­δων εργασίας, οι οποίες δεν θεωρούνται συλλογικά όρ­γανα, εφαρμόζεται η περίπτωση δ' του άρθρου 1 του α­πό 10.5.1946 νομοθετικού διατάγματος που κυρώθηκε με το ν. 28/1946 (Α' 224) και δεν εφαρμόζονται οι διατά­ξεις του άρθρου 17 του ν. 3205/2003, όπως τροποποιή­θηκε με το άρθρο 7 του ν. 3833/2010.

 

’ρθρο 67

 

   Κατ' εξαίρεσιν η διάταξις του άρθρου 62 του ν. 998/1979 (Α' 289) δεν ισχύει εις τας περιφερείας των Πρωτοδικείων των Ιονίων Νήσων, της Κρήτης, των Νο­μών Λέσβου, Σάμου και Χίου, των Νήσων Κυθήρων και Α­ντικυθήρων και Κυκλάδων, καθώς και της περιοχής της Μάνης όπως αυτή ορίζεται από διοικητικά όρια των Καλλικρατικών Δήμων Ανατολικής και Δυτικής Μάνης.

 

’ρθρο 68

Τροποποίηση διατάξεων του ν. 1734/1987 (Α' 189)

 

   1. Στο πρώτο εδάφιο της παρ. 2Β του άρθρου 13 του ν. 1734/1987, όπως ισχύει, μετά τη φράση «εγκαταστάσε­ων ύδρευσης και άρδευσης,» προστίθεται η φράση «και εμφιάλωσης νερού μετά των αναγκαίων αγωγών προσα­γωγής του».

 

   2. Στο τρίτο εδάφιο της παρ. 2Β του άρθρου 13 του ν. 1734/1987, όπως ισχύει, μετά τη φράση «Ειδικά για ε­γκαταστάσεις τυροκομείων, μελισσοκομείων, υδροτριβείων και ιχθυοτροφείων» προστίθενται οι λέξεις «εμ­φιάλωσης νερού».

 

’ρθρο 69

 

   Στο τέλος του άρθρου 5 του π.δ. της 19.10.2011 (ΑΑΠ 291/2011) «Καθορισμός Ζώνης Οικιστικού Ελέγχου (Ζ.Ο. Ε.) κατωτάτου ορίου κατάτμησης και λοιπών όρων και περιορισμών δόμησης στην εκτός εγκεκριμένου ρυ­μοτομικού σχεδίου και εκτός ορίων οικισμών περιοχή του Δήμου Ανδρου της Νήσου Ανδρου και στις νησίδες Γαυριονήσια (Ν. Κυκλάδων)» προστίθεται παράγραφος 5, η οποία έχει ως εξής:

 

   «5. Θεωρούνται άρτια και οικοδομήσιμα τα, μέχρι τη δημοσίευση του προεδρικού διατάγματος, υφιστάμενα άρτια και οικοδομήσιμα γήπεδα, που έχουν ελάχιστη επι­φάνεια τέσσερις χιλιάδες (4.000) τετραγωνικά μέτρα.»

 

’ρθρο 70

   Τυφλοί με ποσοστό αναπηρίας από 80% και άνω και πρόσωπα, που παρουσιάζουν βαριές κινητικές αναπηρίες, με ποσοστό αναπηρίας από 80% και άνω, καθώς και πρόσωπα, που επιβαρύνονται φορολογικά από πρό­σωπα με τις παραπάνω ιδιότητες για την υπαγωγή στο άρθρο 24 του ν. 4014/2011 καταβάλουν ποσοστό 15 % του ενιαίου ειδικού προστίμου, όπως υπολογίζεται σύμ­φωνα με το Παράρτημα του ν. 4014/2011. Για την υπα­γωγή των παραπάνω προσώπων στο άρθρο 24 του ν. 4014/2011 υποβάλλονται επιπλέον των όσων ορίζο­νται στο άρθρο 24 του ν. 4014/2011 και τα δικαιολογητι­κά που αποδεικνύουν τη συνδρομή των προϋποθέσεων του πρώτου εδαφίου, καθώς και ο τίτλος ιδιοκτησίας του ακινήτου στο οποίο βρίσκεται η αυθαίρετη κατασκευή ή χρήση. Το ποσοστό της αναπηρίας πιστοποιείται από βε­βαίωση/γνωμάτευση, που έχει εκδοθεί από αρμόδια δη­μόσια αρχή.

   Παλιννοστούντες ομογενείς, οι οποίοι έχουν εγγραφεί στα Μητρώα Αρρένων και τα δημοτολόγια δήμου ή κοινό­τητας, για την υπαγωγή στο άρθρο 24 του ν. 4014/2011 της κύριας και μοναδικής κατοικίας τους καταβάλουν πο­σοστό 20 % του ενιαίου ειδικού προστίμου όπως υπολογί­ζεται σύμφωνα με το Παράρτημα του ν. 4014/2011. Για την υπαγωγή των παραπάνω πρόσωπων στο άρθρο 24 του ν. 4014/2011 υποβάλλονται επιπλέον των όσων ορίζονται στο άρθρο 24 του ν. 4014/2011 και τα δικαιολογητικά, που αποδεικνύουν τη συνδρομή των προϋποθέσεων του παρα­πάνω εδαφίου, καθώς και ο τίτλος ιδιοκτησίας του ακινή­του, στο οποίο βρίσκεται η αυθαίρετη κατασκευή ή χρήση.

 

Αρθρο 71

 

   1. Προστίθεται περίπτωση ε' στην παράγραφο 3 του άρθρου 35 του ν. 3842/2010, η οποία έχει ως εξής:

 

   «ε) η αξία των κτιρίων, τα οποία είναι προγενέστερα των εκάστοτε τελευταίων εκατό ετών και έχουν χαρα­κτηριστεί ως ιστορικά διατηρητέα μνημεία ή ως έργα τέ­χνης, που χρήζουν ειδικής προστασίας, από το Υπουρ­γείο Πολιτισμού και Τουρισμού.»

 

   2. Το πρώτο εδάφιο της παρ. 2 του άρθρου 36 του ν. 3842/2010 αντικαθίσταται ως εξής:

 

   «Επί της συνολικής, εκτός αν ορίζεται διαφορετικά, α­ξίας της ακίνητης περιουσίας κάθε φυσικού προσώπου ε­πιβάλλεται φόρος σύμφωνα με την ακόλουθη κλίμακα.»

 

   3. Στο τέλος της παρ. 2 του άρθρου 36 του ν. 3842/2010 προστίθεται εδάφιο, το οποίο έχει ως εξής:

 

   «Ειδικά στα κτίρια, της περίπτωσης ε της παραγρά­φου 3 του άρθρου 35, επιβάλλεται φόρος με αυτοτελή συντελεστή 0,1 % και εξάντληση της φορολογικής υπο­χρέωσης, μη συνυπολογιζόμενης της αξίας τους στην παραπάνω κλίμακα, επιφυλασσομένης της εφαρμογής της περίπτωσης ιη' της παραγράφου 1 του άρθρου 29.»

 

’ρθρο 72

Έναρξη ισχύος

 

   Η ισχύς του νόμου αυτού, υπό την επιφύλαξη των άρ­θρων 49 παράγραφος 3 και 52 παράγραφος 6, αρχίζει α­πό τη δημοσίευση του στην Εφημερίδα της Κυβερνήσε­ως.

 

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑΤΑ ΕΝΟΤΗΤΑΣ Α

 

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Α

Κατάλογος της εθνικής νομοθεσίας, που εκδόθηκε σε συμμόρφωση με κοινοτικές Οδηγίες, και των Κανονι­σμών (ΕΚ), που εκδόθηκαν δυνάμει της Συνθήκης Ε.Κ., η παράβαση των οποίων -όπως εκάστοτε ισχύουν- συνι­στά παράνομη συμπεριφορά σύμφωνα με την περίπτωση (αα) της παραγράφου α' του άρθρου 2

 

   Ο κατάλογος των παρακάτω εθνικών νομοθετημάτων, που εκδόθηκαν σε συμμόρφωση με αντίστοιχες κοινοτι­κές Οδηγίες και των Κανονισμών (ΕΚ), που εκδόθηκαν δυνάμει της Συνθήκης Ε.Κ., ακολουθεί τη σειρά του κα­ταλόγου των αντίστοιχων κοινοτικών νομοθετημάτων (οδηγιών και Κανονισμών) που απαριθμούνται στο πα­ράρτημα Α' της Οδηγίας 2008/99/ΕΚ.

   Περιεχόμενο καταλόγου:

- Η 12651/1984 κοινή υπουργική απόφαση «Συμμόρ­φωση προς τις διατάξεις της οδηγίας 70/220/ΕΟΚ του Συμβουλίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων....«για την προσέγγιση των νομοθεσιών των κρατών - μελών σχετι­κά με τα μέτρα που πρέπει να ληφθούν κατά της ρύπαν­σης του αέρα από τις εκπομπές των οχημάτων με κινη­τήρα», όπως τροποποιήθηκε από τις Οδηγίες 74/290/Ε-ΟΚ, 77/102/ΕΟΚ, 78/655/ΕΟΚ και 83/35/ΕΟΚ» (Β'679).

- Η 13736/1985 κοινή υπουργική απόφαση «Προσαρ­μογή της νομοθεσίας στις διατάξεις της 72/306/ΕΟΚ Ο­δηγίας του Συμβουλίου, της 2ας Αυγούστου 1972, για την προσέγγιση των νομοθεσιών των κρατών - μελών που αφορούν τα μέτρα κατά των εκπομπών μολυνόντων αερίων που προκαλούνται από τις εκπομπές των πετρε­λαιοκινητήρων που προορίζονται για την προώθηση οχη­μάτων» (Β'304).

- Το π.δ. 82/2004 «Αντικατάσταση της υπ. αριθμ. 98012/2001/1996 κ.υ.α. «Καθορισμός μέτρων και όρων για τη διαχείριση των χρησιμοποιημένων ορυκτελαίων» (Β' 40).«Μέτρα, όροι και πρόγραμμα για την εναλλακτι­κή διαχείριση των Αποβλήτων Λιπαντικών Ελαίων.» (Α'64) που εκδόθηκε σε συμμόρφωση με τις οδηγίες 75/439/ΕΟΚ και 87/101/ΕΟΚ «περί διαθέσεως των χρησι­μοποιημένων ορυκτελαίων».

- Το π.δ. 445/1983 «Περιορισμοί θέσης σε κυκλοφορία και χρήσης μερικών επικίνδυνων ουσιών και παρασκευα­σμάτων σε συμμόρφωση με τις Οδηγίες 76/769/ΕΟΚ και 79/663/ΕΟΚ» (Α 166).

- Η 259987/1984 κοινή υπουργική απόφαση «Προϋπο­θέσεις έγκρισης τύπου και κυκλοφορίας διαξονικών γε­ωργικών ή δασικών ελκυστήρων κατά ΕΟΚ» (Β'377) που εκδόθηκε σε συμμόρφωση προς τις διατάξεις της Οδη­γίας 77/537/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 28ης Ιουνίου 1977.

- Η 92477/1987 κοινή υπουργική απόφαση «Απαγόρευ­ση της θέσης σε κυκλοφορία και της χρησιμοποιήσεως των φυτοφαρμακευτικών προϊόντων που περιέχουν ορι­σμένες δραστικές ουσίες» (Β'436), όπως τροποποιήθη­κε με την υπ. αριθ. 60902/1988 κοινή υπουργική απόφα­ση (Β' 8) που εκδόθηκε σε συμμόρφωση με την Οδηγία 87/181/ΕΟΚ.

- Η 37338/1807/2010 κοινή υπουργική απόφαση «Κα­θορισμός μέτρων και διαδικασιών για τη διατήρηση της άγριας ορνιθοπανίδας και των οικοτόπων/ενδιαιτημάτων της, σε συμμόρφωση με τις διατάξεις της Οδηγίας 79/409/ΕΟΚ, «Περί διατηρήσεως των άγριων πτηνών», του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της 2ας Απριλίου 1979, ό­πως κωδικοποιήθηκε με την Οδηγία 2009/147/ΕΚ» (Β · 1495).

- Οι ακόλουθες κανονιστικές ρυθμίσεις:

   α) η 144/1987 Πράξη Υπουργικού Συμβουλίου «Προ­στασία υδάτινου περιβάλλοντος από τη ρύπανση που προκαλείται από επικίνδυνες ουσίες που εκχέονται στο υδάτινο περιβάλλον» (Α' 197) και

   β) η 18186/271/1988 κοινή υπουργική απόφαση «Μέ­τρα και περιορισμοί για την προστασία του υδάτινου πε­ριβάλλοντος από απορρίψεις υδραργύρου από το βιομη­χανικό τομέα της ηλεκτρολύσεως των χλωριούχων αλά­των αλκαλίων, καδμίου, υδραργύρου σε τομείς άλλους εκτός του τομέα της ηλεκτρολύσεως των χλωριούχων α­λάτων των αλκαλίων και εξαχλωροκυκλοεξανίου» (Β 126), που εκδόθηκαν σε συμμόρφωση με τις Οδηγίες 82/176/ΕΟΚ «περί των οριακών τιμών και των ποιοτικών στόχων για τις απορρίψεις υδραργύρου από το βιομηχα­νικό τομέα της ηλεκτρολύσεως των χλωριούχων αλάτων αλκαλίων», 83/513/ΕΟΚ «για τις οριακές τιμές και τους ποιοτικούς στόχους για τις απορρίψεις καδμίου», 84/156/ΕΟΚ «για τις οριακές τιμές και τους ποιοτικούς στόχους όσον αφορά τις απορρίψεις υδραργύρου σε το­μείς άλλους εκτός του τομέα της ηλεκτρολύσεως των χλωριούχων αλάτων των αλκαλίων» και 84/491/ΕΟΚ «σχετικά με τις οριακές τιμές και τους ποιοτικούς στό­χους για τις απορρίψεις εξαχλωροκυκλοεξανίου».

- Η 80568/4225/1991 κοινή υπουργική απόφαση «Μέ­θοδοι, όροι και περιορισμοί για τη χρησιμοποίηση στη γε­ωργία της ιλύος από επεξεργασία αστικών λυμάτων» (Β'641) που εκδόθηκε σε συμμόρφωση με την οδηγία 86/278/ΕΟΚ «σχετικά με την προστασία του περιβάλλο­ντος και ιδίως του εδάφους κατά τη χρησιμοποίηση της ιλύος καθαρισμού λυμάτων στη γεωργία».

- Η 73/1990 Πράξη Υπουργικού Συμβουλίου «Καθορι­σμός των οριακών και κατευθυντήριων τιμών ποιότητας των νερών από απορρίψεις ορισμένων επικίνδυνων ου­σιών» (Α'90) και την 55648/2210/1991 κοινή υπουργική απόφαση «Μέτρα και περιορισμοί για την προστασία του υδάτινου περιβάλλοντος και ειδικότερα καθορισμός ο­ριακών τιμών ορισμένων επικίνδυνων ουσιών στα υγρά απόβλητα» (Β'323) που εκδόθηκαν σε συμμόρφωση με την Οδηγία 86/280/ΕΟΚ «σχετικά με τις οριακές τιμές και τους ποιοτικούς στόχους για τις απορρίψεις ορισμέ­νων επικινδύνων ουσιών που υπάγονται στον κατάλογο I του παραρτήματος της οδηγίας 76/464/ΕΟΚ».

- Η 2/2001 Πράξη Υπουργικού Συμβουλίου «Καθορι­σμός των οριακών και κατευθυντήριων τιμών ποιότητας των νερών από απορρίψεις ορισμένων επικίνδυνων ου­σιών που υπάγονται στο κατάλογο II της Οδηγίας 76/464/ΕΟΚ» (Α' 15) και την 4859/726/2001 κοινή υπουρ­γική απόφαση «Μέτρα και περιορισμοί για την προστα­σία του υδάτινου περιβάλλοντος και ειδικότερα καθορι­σμός οριακών τιμών ορισμένων επικίνδυνων ουσιών που υπάγονται στο κατάλογο II της Οδηγίας 76/464/ΕΟΚ» (Β'253), που εκδόθηκαν σε συμμόρφωση με την οδηγία 76/464/ΕΟΚ, όπως τροποποιήθηκαν με την υπ. αριθ. 50388/2704/2003 κοινή υπουργική απόφαση (Β 1866).

- Η 8243/1113/1991 κοινή υπουργική απόφαση «Καθο­ρισμός μέτρων και μεθόδων για την πρόληψη και μείωση της ρύπανσης του περιβάλλοντος από εκπομπές αμιά­ντου» (Β 138) που εκδόθηκε σε συμμόρφωση με την Ο­δηγία 87/217/ΕΟΚ «σχετικά με την πρόληψη και τη μείω­ση της ρύπανσης του περιβάλλοντος από τον αμίαντο».

- Η 11642/1943/2002 κοινή υπουργική απόφαση «Κα­θορισμός μέτρων και όρων για την περιορισμένη χρήση γενετικώς τροποποιημένων μικροοργανισμών (ΓΤΜ)» (Β'831) που εκδόθηκε σε συμμόρφωση με την Οδηγία 90/219/ΕΟΚ «για την περιορισμένη χρήση γενετικώς τροποποιημένων μικροοργανισμών» όπως τροποποιήθη­κε με την Οδηγία 98/81/ΕΚ.

- Η 5673/400/1997 κοινή υπουργική απόφαση «Μέτρα και όροι για την επεξεργασία αστικών λυμάτων» που εκ­δόθηκε σε συμμόρφωση με την Οδηγία 91/271/ΕΟΚ «για την επεξεργασία των αστικών λυμάτων».

- Το π.δ. 115/1997 «Έγκριση, διάθεση στην αγορά και έλεγχος φυτοπροστατευτικών προϊόντων, σε συμμόρ­φωση με την Οδηγία 91/414/ΕΟΚ «σχετικά με τη διάθεση στην αγορά φυτοπροστατευτικών προϊόντων» (Α' 104).

- Η 16190/1335/1997 κοινή υπουργική απόφαση «Μέ­τρα και όροι για την προστασία των νερών από τη νιτρορύπανση γεωργικής προέλευσης» (Β' 519), καθώς και τις διατάξεις της υπ. αριθμ. 19652/1906/1999 κοινής υ­πουργικής απόφασης «Προσδιορισμός των νερών που υ­φίστανται νιτρορύπανση γεωργικής προέλευσης - Κατάλογος ευπρόσβλητων ζωνών σύμφωνα με τις παραγρά­φους 1 και 2 αντίστοιχα του άρθρου 4 της 16190/ 1335/1997 κοινής υπουργικής απόφασης» (Β 1575), ό­πως ισχύει, που εκδόθηκαν σε συμμόρφωση με τις διατά­ξεις της Οδηγίας 91/676/ΕΟΚ «για την προστασία των υ­δάτων από τη νιτρορρύπανση γεωργικής προέλευσης».

- Η 13588/2006 κοινή υπουργική απόφαση «Μέτρα ό­ροι και περιορισμοί για τη διαχείριση επικινδύνων απο­βλήτων σε συμμόρφωση με τις διατάξεις της οδηγίας 91/689/ΕΟΚ «για τα επικίνδυνα απόβλητα» του Συμβου­λίου της 12ης Δεκεμβρίου 1991. Αντικατάσταση της 19396/1546/1997 κ.υ.α. «Μέτρα και όροι για τη διαχείρι­ση επικίνδυνων αποβλήτων» (B'604)» (Β'383).

- Η 33318/3028/1998 κοινή υπουργική απόφαση «Κα­θορισμός μέτρων και διαδικασιών για τη διατήρηση των φυσικών οικοτόπων (ενδιαιτημάτων), καθώς και της ά­γριας πανίδας και χλωρίδας» (Β' 1289), όπως τροποποι­ήθηκε με την 14849/853 /2008 κοινή υπουργική απόφαση (Β' 645), οι οποίες εκδόθηκαν σε συμμόρφωση με την Ο­δηγία 92/43/ΕΟΚ «για τη διατήρηση των φυσικών οικοτόπων, καθώς και της άγριας πανίδας και χλωρίδας».

- Η 4841/7/1997 κοινή υπουργική απόφαση «Εναρμόνι­ση της ελληνικής νομοθεσίας προς την Οδηγία 94/25/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Ιουνίου 1994, για την προσέγγιση των νομοθετι­κών, κανονιστικών και διοικητικών διατάξεων οι οποίες αφορούν τα σκάφη αναψυχής» (Β' 111) όπως τροποποι­ήθηκε με την 4113.183/2004 κοινή υπουργική απόφαση (Β' 1613) που εκδόθηκε σε συμμόρφωση με την οδηγία 2003/44/ΕΚ.

- Ο ν. 2939/2001 «Συσκευασίες και εναλλακτική διαχεί­ριση των συσκευασιών και άλλων προϊόντων- Ιδρυση Ε­θνικού Οργανισμού Εναλλακτικής Διαχείρισης Συσκευα­σιών και ’λλων Προϊόντων (Ε.Ο.Ε.Δ.Σ.Α.Π.) και άλλες διατάξεις» (Α 179) που εκδόθηκε σε συμμόρφωση με την Οδηγία 94/62/ΕΚ «για τις συσκευασίες και τα απορ­ρίμματα συσκευασίας» και τροποποιήθηκε με το ν. 3854/ 2010 (Α'94).

- Η 10245/713/1997 κοινή υπουργική απόφαση «Μέτρα και όροι για τον έλεγχο των εκπομπών οργανικών ου­σιών (VOC) που προέρχονται από αποθήκευση βενζίνης και τη διάθεση της από τις τερματικές εγκαταστάσεις στους σταθμούς διανομής καυσίμων» (Β' 311), που εκδό­θηκε σε συμμόρφωση με την Οδηγία 94/63/ΕΚ «για τον έλεγχο των εκπομπών πτητικών οργανικών ουσιών (VOC) που προέρχονται από την αποθήκευση βενζίνης και τη διάθεση της από τις τερματικές εγκαταστάσεις στους σταθμούς διανομής καυσίμων».

- Η Φ.4.2/73358/5309/2002 κοινή υπουργική απόφαση «Τροποποίηση και συμπλήρωση της Φ4.2/18960/ 1446/2001 κοινής υπουργικής απόφασης για την εναρ­μόνιση με την Οδηγία 2000/62/ΕΚ» (Β' 240), που εκδό­θηκε σε συμμόρφωση με την Οδηγία 96/49/ΕΚ «σχετικά με τις σιδηροδρομικές μεταφορές επικίνδυνων εμπορευ­μάτων».

- Η 7589/731/2000 κοινή υπουργική απόφαση «Μέτρα και όροι για την διαχείριση των πολυχλωροδιφαινυλίων και των πολυχλωροτριφαινυλίων (PCB/PCT)» (Β' 514), που εκδόθηκε σε συμμόρφωση με την Οδηγία 96/59/ΕΚ «για τη διάθεση των πολυχλωροδιφαινυλίων και των πολυχλωροτριφαινυλίων (PCB/PCT)».

- Η 3277/209/2000 κοινή υπουργική απόφαση «Καθορι­σμός γενικών αρχών και αρμόδιων υπηρεσιών για την ε­κτίμηση και τη διαχείριση της ποιότητας του αέρα του περιβάλλοντος» (Β 180), που εκδόθηκε σε συμμόρφωση με την οδηγία 96/62/ΕΚ «για την εκτίμηση και τη διαχεί­ριση της ποιότητας του αέρα του περιβάλλοντος».

- Η 12044/613/2007 κοινή υπουργική απόφαση «Καθο­ρισμός μέτρων και όρων για την αντιμετώπιση κινδύνων από ατυχήματα μεγάλης έκτασης σε εγκαταστάσεις ή μονάδες, λόγω της ύπαρξης επικίνδυνων ουσιών, σε συμμόρφωση με τις διατάξεις της Οδηγίας 2003/105/ΕΚ «για τροποποίηση της οδηγίας 96/82/ΕΚ του Συμβουλίου για την αντιμετώπιση των κινδύνων μεγάλων ατυχημά­των σχετιζομένων με επικίνδυνες ουσίες» του Ευρωπαϊ­κού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 16ης Δεκεμ­βρίου 2003. Αντικατάσταση της 5697/590/2000 κ.υ.α. (Β' 405)»(Β' 376) που εκδόθηκε σε συμμόρφωση με την Οδηγία 96/82/ΕΚ, όπως αντικαταστάθηκε με την Οδηγία 2003/105/ΕΚ «για την αντιμετώπιση των κινδύνων μεγά­λων ατυχημάτων σχετιζόμενων με επικίνδυνες ουσίες».

- Η Δ13ε/9321/1998 κοινή υπουργική απόφαση «Μέτρα κατά της εκπομπής αερίων και σωματιδιακών ρύπων προερχόμενων από κινητήρες εσωτερικής καύσης που τοποθετούνται σε μη οδικά κινητά μηχανήματα» (Β' 1218), που εκδόθηκε σε συμμόρφωση προς τις διατά­ξεις της Οδηγίας 97/68/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλί­ου και του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 1997.

- Ο Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 338/1997 του Συμβουλίου, της 9ης Δεκεμβρίου 1996, για την προστασία των ειδών άγριας πανίδας και χλωρίδας με τον έλεγχο του εμπορί­ου τους.

- Το π.δ. 205/2001 «Εγκριση, διάθεση στην αγορά και έλεγχος βιοκτόνων προϊόντων, σε συμμόρφωση με την Οδηγία 98/8/ΕΚ «για τη διάθεση βιοκτόνων στην αγορά (Α 160).

- Η 291/2003/2004 κοινή υπουργική απόφαση «Εναρ­μόνιση της Ελληνικής Νομοθεσίας προς την Οδηγία 98/70/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβου­λίου της 13ης Οκτωβρίου 1998 όσον αφορά την ποιότη­τα των καυσίμων βενζίνης και ντίζελ» (Β'332), όπως έ­χει τροποποιηθεί και ισχύει.

- Η Υ2/2600/2001 κοινή υπουργική απόφαση «Ποιότη­τα του νερού ανθρώπινης κατανάλωσης» (Β' 892) που εκδόθηκε σε συμμόρφωση με την Οδηγία 98/83/ΕΚ «σχετικά με την ποιότητα του νερού ανθρώπινης κατα­νάλωσης».

- Η 11641/1942/2002 κοινή υπουργική απόφαση « Μέ­τρα και όροι για τον περιορισμό των εκπομπών πτητικών οργανικών ενώσεων (ΠΟΕ) που οφείλονται στη χρήση οργανικών διαλυτών σε ορισμένες δραστηριότητες και εγκαταστάσεις» (Β'832) που εκδόθηκε σε συμμόρφωση με την οδηγία 1999/13/ΕΚ «για τον περιορισμό των εκ­πομπών πτητικών οργανικών ενώσεων που οφείλονται στη χρήση οργανικών διαλυτών σε ορισμένες δραστη­ριότητες και εγκαταστάσεις».

- Η 34/2002 Πράξη Υπουργικού Συμβουλίου «Οριακές και κατευθυντήριες τιμές ποιότητας της ατμόσφαιρας σε διοξείδιο του θείου, διοξείδιο του αζώτου και οξειδίων του αζώτου, σωματιδίων και μολύβδου» (Α' 125), που εκ­δόθηκε σε συμμόρφωση με την Οδηγία 1999/30/ΕΚ «σχετικά με τις οριακές τιμές διοξειδίου του θείου, διο­ξειδίου του αζώτου και οξειδίων του αζώτου, σωματι­δίων και μολύβδου, στον αέρα του περιβάλλοντος».

- Η 29407/3508/2002 κοινή υπουργική απόφαση «Μέ­τρα και όροι για την υγειονομική ταφή των αποβλήτων» (Β' 1572), που εκδόθηκε σε συμμόρφωση με την Οδηγία 1999/31/ΕΚ «περί υγειονομικής ταφής των αποβλήτων».

- Η 340/2001 κοινή υπουργική απόφαση «Εναρμόνιση της ελληνικής νομοθεσίας προς την Οδηγία 1999/32/ΕΚ του Συμβουλίου, της 26ης Απριλίου 1999, σχετικά με τη μείωση της περιεκτικότητας ορισμένων υγρών καυσίμων σε θείο και για την τροποποίηση της Οδηγίας 93/12/Ε-ΟΚ» (Β'222).

- Το π.δ. 116/2004 «Μέτρα, όροι και πρόγραμμα για την εναλλακτική διαχείριση των οχημάτων στο τέλος του κύ­κλου ζωής τους, των χρησιμοποιημένων ανταλλακτικών τους και των απενεργοποιημένων καταλυτικών μετατρο­πέων σε συμμόρφωση με τις διατάξεις της Οδηγίας 2000/53/ΕΚ «για τα οχήματα στο τέλος του κύκλου ζωής τους» του Συμβουλίου της 18ης Σεπτεμβρίου 2000.» (Α' 81).

- Ο ν. 3199/2003 «Προστασία και διαχείριση των υδά­των - εναρμόνιση με την οδηγία 2000/60/ΕΚ του Ευρω­παϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 23ης Ο­κτωβρίου 2000» (Α'280) και το π.δ. υπ. αριθ. 51/2007 «Καθορισμός μέτρων και διαδικασιών για την ολοκληρω­μένη προστασία και διαχείριση των υδάτων σε συμμόρ­φωση με τις διατάξεις της Οδηγίας 2000/60/ΕΚ για τη θέσπιση πλαισίου κοινοτικής δράσης στον τομέα της πο­λιτικής των υδάτων» (Α'54).

- Η 9238/332/2004 κοινή υπουργική απόφαση «Ορια­κές και κατευθυντήριες τιμές ποιότητας της ατμόσφαι­ρας σε βενζόλιο και μονοξείδιο του άνθρακα» (Β'405) που εκδόθηκε σε συμμόρφωση με την Οδηγία 2000/69/ ΕΚ «για οριακές τιμές βενζολίου και μονοξειδίου του άν­θρακα στον αέρα του περιβάλλοντος».

- Η 22912/1117/2005 κοινή υπουργική απόφαση «Μέ­τρα και όροι για την πρόληψη και τον περιορισμό της ρύ­πανσης του περιβάλλοντος από την αποτέφρωση των α­ποβλήτων» (Β'759) που εκδόθηκε σε συμμόρφωση με την Οδηγία 2000/76/ΕΚ «για την αποτέφρωση των απο­βλήτων».

- Ο Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 2037/2000 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 29ης Ιουνίου 2000, για τις ουσίες που καταστρέφουν τη στιβάδα του όζοντος.

- Η 38639/2017/2005 κοινή υπουργική απόφαση «Κα­θορισμός μέτρων και όρων για τη σκόπιμη ελευθέρωση γενετικά τροποποιημένων οργανισμών στο περιβάλλον σε συμμόρφωση με τις διατάξεις της Οδηγίας 2001/18 « για τη σκόπιμη ελευθέρωση γενετικώς τροποποιημέ­νων οργανισμών στο περιβάλλον και την κατάργηση της οδηγίας 90/220/ΕΟΚ» του Συμβουλίου της 12ης Μαρτίου 2001 των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων» (Β 1334).

- Η 29457/1511/2005 κοινή υπουργική απόφαση «Κα­θορισμός μέτρων και όρων για τον περιορισμό των εκπο­μπών στην ατμόσφαιρα ορισμένων ρύπων που προέρχο­νται από μεγάλες εγκαταστάσεις καύσης, σε συμμόρφω­ση με τις διατάξεις της Οδηγίας 2001/80/ΕΚ «για τον πε­ριορισμό των εκπομπών στην ατμόσφαιρα ορισμένων ρύπων από μεγάλες εγκαταστάσεις», του Συμβουλίου της 23ης Οκτωβρίου 2001» (B'992).

- Η 38638/2016/2005 κοινή υπουργική απόφαση «Οριακές και κατευθυντήριες τιμές για τις συγκεντρώ­σεις όζοντος στον ατμοσφαιρικό αέρα, σε συμμόρφωση με τις διατάξεις της Οδηγίας 2002/3/ΕΚ «σχετικά με το όζον στον ατμοσφαιρικό αέρα» του Συμβουλίου της 12ης Φεβρουαρίου 2002 των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων.» (B' 1334).

- Το π.δ. 117/2004 «Μέτρα, όροι και πρόγραμμα για την εναλλακτική διαχείριση των αποβλήτων ειδών ηλεκτρι­κού και ηλεκτρονικού εξοπλισμού, σε συμμόρφωση με τις διατάξεις των Οδηγιών 2002/1995 «σχετικά με τον περιορισμό της χρήσης ορισμένων επικίνδυνων ουσιών σε είδη ηλεκτρικού και ηλεκτρονικού εξοπλισμού» και 2002/1996 «σχετικά με τα απόβλητα ειδών ηλεκτρικού και ηλεκτρονικού εξοπλισμού» του Συμβουλίου της 27ης Ιανουαρίου 2003» (Α'82), όπως τροποποιήθηκε με το π.δ. 15/2006 (Α 12).

- Η 22306/1075/2007 κοινή υπουργική απόφαση «Κα­θορισμός τιμών-στόχων και ορίων εκτίμησης των συγκε­ντρώσεων του αρσενικού, του καδμίου, του υδραργύ­ρου, του νικελίου και των πολυκυκλικών αρωματικών υ­δρογονανθράκων στον ατμοσφαιρικό αέρα, σε συμμόρ­φωση με τις διατάξεις της Οδηγίας 2004/107/ΕΚ «σχετι­κά με το αρσενικό, το κάδμιο, τον υδράργυρο, το νικέλιο και τους πολυκυκλικούς αρωματικούς υδρογονάνθρακες στον ατμοσφαιρικό αέρα» του Συμβουλίου της 15ης Δε­κεμβρίου 2004 των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων» (Β' 920).

- Ο Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 648/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 31 ης Μαρτίου 2004, σχετικά με τα απορρυπαντικά.

- Ο Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 850/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2004, για τους έμμονους οργανικούς ρύπους και την τροποποίηση της Οδηγίας 79/117/ΕΟΚ.

- Η 37353/2375/2007 κοινή υπουργική απόφαση «Προ­σαρμογή της ελληνικής νομοθεσίας προς τις διατάξεις της Οδηγίας 2005/553/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλί­ου και του Συμβουλίου της 28ης Σεπτεμβρίου 2005 «περί προσεγγίσεως των νομοθεσιών των κρατών - μελών σχετικά με τα μέτρα που πρέπει να ληφθούν κατά των εκπομπών αερίων και σωματιδιακών ρύπων από τους κι­νητήρες ανάφλεξης με συμπίεση που χρησιμοποιούνται σε οχήματα, καθώς και κατά των εκπομπών αερίων ρύ­πων από κινητήρες επιβαλλόμενης ανάφλεξης που τρο­φοδοτούνται με φυσικό αέριο ή υγραέριο και χρησιμο­ποιούνται σε οχήματα», καθώς και των Οδηγιών 2005/78/ΕΚ της Επιτροπής της 14ης Νοεμβρίου 2005 που τροποποιεί τα παραρτήματα Ι, ΙΙ, ΙΙΙ, IV και VI της Ο­δηγίας 2005/55/ΕΚ και 2006/51/ΕΚ της 6ης Ιουνίου 2006 που τροποποιεί το Παράρτημα Ι της Οδηγίας 2005/55/ΕΚ και το παράρτημα IV της Οδηγίας 2005/78/ΕΚ» (Β' 543).

- Η 8600/416/2009 κοινή υπουργική απόφαση «Ποιότη­τα και μέτρα διαχείρισης των υδάτων κολύμβησης» σε συμμόρφωση με τις διατάξεις της Οδηγίας 2006/7/ΕΚ « σχετικά με την διαχείριση της ποιότητας των υδάτων κολύμβησης και την κατάργηση της Οδηγίας 76/160/ΕΟΚ», (Β' 356).

- Η 50910/2727/2003 κοινή υπουργική απόφαση «Μέ­τρα και Όροι για τη Διαχείριση Στερεών Αποβλήτων. Ε­θνικός και Περιφερειακός Σχεδιασμός Διαχείρισης» (Β' 1909), που εκδόθηκε σε συμμόρφωση με την Οδηγία 75/442/ΕΟΚ, όπως ισχύει με την κωδικοποιημένη έκδοσή της, την Οδηγία 2006/12/ΕΚ «περί των στερεών αποβλή­των».

- Η 39624/2209/2009 κοινή υπουργική απόφαση «Μέ­τρα, όροι και περιορισμοί για τη διαχείριση των αποβλή­των της εξορυκτικής βιομηχανίας, σε συμμόρφωση με τις διατάξεις της Οδηγίας 2006/21/ΕΚ της 15ης Μαρτίου 2006 «σχετικά με τη διαχείριση των αποβλήτων της εξο­ρυκτικής βιομηχανίας και την τροποποίηση της Οδηγίας 2004/35/ΕΚ» (Β' 2076).

- Η 41535/2678/2006 κοινή υπουργική απόφαση «Προ­σαρμογή της ελληνικής νομοθεσίας προς τις διατάξεις της Οδηγίας 2006/40/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 17ης Μαΐου 2006, για τις εκπο­μπές των συστημάτων κλιματισμού των μηχανοκίνητων οχημάτων και για την τροποποίηση της Οδηγίας 70/156/ΕΟΚ» (Β' 724).

- Η 41624/2057/2010 κοινή υπουργική απόφαση «Μέ­τρα, όροι και πρόγραμμα για την εναλλακτική διαχείριση των αποβλήτων ηλεκτρικών στηλών και συσσωρευτών σε συμμόρφωση με τις διατάξεις των Οδηγιών 2006/ 66/ΕΚ «σχετικά με τις ηλεκτρικές στήλες και τους συσ­σωρευτές και τα απόβλητα ηλεκτρικών στηλών και συσ­σωρευτών και με την κατάργηση της Οδηγίας 91/157/Ε-ΟΚ» και 2008/103/ΕΚ «για την τροποποίηση της οδηγίας 2006/66/ΕΚ σχετικά με τις ηλεκτρικές στήλες και τους συσσωρευτές και τα απόβλητα ηλεκτρικών στηλών και συσσωρευτών, όσον αφορά την τοποθέτηση ηλεκτρικών στηλών και συσσωρευτών στην αγορά», του Ευρωπαϊ­κού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου» (Β' 1625).

- Η 39626/2208/2009 κοινή υπουργική απόφαση «Φθορισμός μέτρων για την προστασία των υπόγειων νερών από την ρύπανση και την υποβάθμιση, σε συμμόρ­φωση με τις διατάξεις της Οδηγίας 2006/118/ΕΚ «σχετι­κά με την προστασία των υπόγειων υδάτων από την ρύ­πανση και την υποβάθμιση» (Β' 2075).

- Ο Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 842/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 17ης Μαΐου 2006, για ορισμένα φθοριούχα αέρια θερμοκηπίου.

- Ο Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1013/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 14ης Ιουνίου 2006, για τις μεταφορές αποβλήτων.

- Ο Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 715/2007 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 20ής Ιουνίου 2007, που αφορά την έγκριση τύπου μηχανοκινήτων ο­χημάτων όσον αφορά εκπομπές από ελαφρά επιβατηγά και εμπορικά οχήματα (ευρώ 5 και ευρώ 6) και σχετικά με την πρόσβαση σε πληροφορίες επισκευής και συντήρη­σης οχημάτων.

- Ο Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1418/2007 της Επιτροπής, της 29ης Νοεμβρίου 2007, σχετικά με την εξαγωγή για αξιοποίηση ορισμένων αποβλήτων που περιέχονται στο παράρτημα III ή ΜΙΑ του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1013/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου προς ορισμένες χώρες στις οποίες δεν εφαρμόζεται η απόφα­ση του ΟΟΣΑ για τον έλεγχο των διασυνοριακών διακι­νήσεων αποβλήτων.

- Οι ακόλουθες κοινές υπουργικές αποφάσεις:

   α) Η 15393/2332/2002 κοινή υπουργική απόφαση «Κα­τάταξη δημοσίων και ιδιωτικών έργων και δραστηριοτή­των σε κατηγορίες σύμφωνα με το άρθρο 3 του ν. 1650/1986, όπως αντικαταστάθηκε από το άρθρο 1 του ν. 3010/2002 ...» (Β' 1022).

   β) Η 11014/703/104/2003 κοινή υπουργική απόφαση «Διαδικασία Προκαταρκτικής Περιβαλλοντικής Εκτίμη­σης και Αξιολόγησης (Π.Π.Ε.Α.) και Έγκρισης Περιβαλ­λοντικών Όρων (Ε.Π.Ο.) σύμφωνα με το άρθρο 4 του ν. 1650/1986, όπως αντικαταστάθηκε από το άρθρο 2 του ν. 3010/2002 ...» (Β' 332),

   γ) Η 37111/2021/2003 κοινή υπουργική απόφαση «Κα­θορισμός τρόπου ενημέρωσης και συμμετοχής του κοι­νού κατά την διαδικασία έγκρισης περιβαλλοντικών ό­ρων των έργων και δραστηριοτήτων σύμφωνα με την παρ. 2 του άρθρου 5 του ν. 1650/1986, όπως αντικατα­στάθηκε με τις παραγράφους 2 και 3 του άρθρου 3 του ν. 3010/ 2002» (Β' 1391), που εκδόθηκαν σε συμμόρφω­ση με τις Οδηγίες 96/61/ΕΟΚ και 85/337/ΕΟΚ, όπως κω­δικοποιήθηκαν με την Οδηγία 2008/1/ΕΚ «σχετικά με την ολοκληρωμένη πρόληψη και έλεγχο της ρύπανσης».

 

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Β

Κατάλογος της εθνικής νομοθεσίας, που εκδόθηκε σε συμμόρφωση με κοινοτικές οδηγίες, οι οποίες εκδόθη­καν δυνάμει της συνθήκης Ευρατόμ, η παράβαση της ο­ποίας -όπως εκάστοτε ισχύει- συνιστά παράνομη συ­μπεριφορά σύμφωνα με την περίπτωση (αβ) της παρα­γράφου α' του άρθρου 2

 

   Ο κατάλογος των παρακάτω εθνικών νομοθετημάτων που εκδόθηκαν σε συμμόρφωση με αντίστοιχες κοινοτι­κές Οδηγίες, ακολουθεί τη σειρά του καταλόγου των α­ντίστοιχων κοινοτικών Οδηγιών που απαριθμούνται στο παράρτημα Β' της Οδηγίας 2008/99/ΕΚ.

   Περιεχόμενο καταλόγου:

- Η 1014(ΦΟΡ) 94/2001 κοινή υπουργική απόφαση «Έ­γκριση Κανονισμών Ακτινοπροστασίας» (Β'216), που εκ­δόθηκε σε συμμόρφωση με την Οδηγία 96/29/Ευρατόμ του Συμβουλίου, της 13ης Μαίου 1996, για τον καθορι­σμό των βασικών κανόνων ασφάλειας για την προστασία της υγείας των εργαζομένων και του πληθυσμού από τους κινδύνους που προκύπτουν από ιονίζουσες ακτινο­βολίες (EE L 159/1996).

- Η 10828/ΕΦΑ(1897)/2006 κοινή υπουργική απόφαση «Έλεγχος των κλειστών πηγών υψηλής ραδιενέργειας και των έκθετων πηγών» (Β' 859), που εκδόθηκε σε συμ­μόρφωση με την οδηγία 2003/122/Ευρατόμ του Συμβου­λίου, της 22ας Δεκεμβρίου 2003(ΕΕ L 346/2003).

Το π.δ. 83/2010 «Προσαρμογή της ελληνικής νομοθε­σίας στην Οδηγία 2006/117/Ευρατόμ του Συμβουλίου, της 20ής Νοεμβρίου 2006, σχετικά με την επιτήρηση και τον έλεγχο των αποστολών ραδιενεργών αποβλήτων και αναλωμένου πυρηνικού καυσίμου» (Α' 147).

 

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑΤΑ ΕΝΟΤΗΤΑΣ Β'

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Ι

ΕΡΓΑΣΙΕΣ ΔΙΑΘΕΣΗΣ

D1     Εναπόθεση εντός ή επί του εδάφους (π.χ. χώρος υγειονομικής ταφής, κ.λπ.)

D2     Επεξεργασία σε χερσαίο χώρο (π.χ. βιοαποδόμηση υγρών αποβλήτων ή απόρριψη ιλύος στο έδαφος κ.λπ.)

D3    Έγχυση σε βάθος (π.χ. έγχυση αντλήσιμων αποβλήτων σε φρέατα, σε θόλους άλατος ή σε φυσικά γεωλογικά ρήγματα κ.λπ.)

D4     Τελμάτωση (π.χ. έκχυση υγρών αποβλήτων ή ιλύων σε φρέατα, μικρές λίμνες ή λεκάνες κ.λπ.)

D5     Ειδικά διευθετημένοι χώροι υγειονομικής ταφής (π.χ. τοποθέτηση σε χωριστές στεγανές κυψελοειδείς κατασκευές, επικαλυμμένες και στεγανοποιημένες τόσο μεταξύ τους όσο και σε σχέση με το περιβάλλον κ.λπ.)

D6     Απόρριψη σε υδάτινο σώμα εκτός από θάλασσα/ωκεανό

D7     Απόρριψη σε θάλασσα/ωκεανό συμπεριλαμβα­νομένης της ταφής στο θαλάσσιο βυθό

D8     Βιολογική επεξεργασία που δεν προσδιορίζεται σε άλλο σημείο του παρόντος Παραρτήματος. από την οποία προκύπτουν τελικές ενώσεις ή μίγματα που διατίθενται με κάποια από τις εργασίες D1 ως D12

D9 Φυσικοχημική επεξεργασία που δεν προσδιο­ρίζεται σε άλλο σημείο του παρόντος Παραρ­τήματος, από την οποία προκύπτουν ενώσεις ή μίγματα που διατίθενται με κάποια από τις εργασίες D1 ως D12 (π.χ. εξάτμιση, ξήρανση. αποτέφρωση κ.λπ.)

D10   Αποτέφρωση στην ξηρά

D11   Αποτέφρωση στη θάλασσα (*)

D12   Μόνιμη αποθήκευση (π.χ. τοποθέτηση κιβωτίων σε ορυχείο κ.λπ.)

D13   Ανάδευση ή ανάμιξη πριν από την υποβολή σε κάποια από τις εργασίες D1 ως D12 (**)

D14   Ανασυσκευασία πριν από την υποβολή σε κάποια από τις εργασίες D1 ως D13

D15   Αποθήκευση εν αναμονή υποβολής σε μια από τις εργασίες D1 ως D14 (εκτός από προσωρινή αποθήκευση, εν αναμονή συλλογής. στον τόπο παραγωγής των αποβλήτων) (***)

 

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΙΙ

R1     Χρήση κυρίως ως καύσιμο ή ως άλλο μέσο παραγωγής ενέργειας (*)

R2     Ανάκτηση/αποκατάσταση διαλυτών

R3     Ανακύκλωση/ανάκτηση οργανικών ουσιών που δεν χρησιμοποιούνται ως διαλύτες (συμπεριλαμβανομένης της κομποστοποίησης και άλλων διαδικασιών βιολογικού μετα­σχηματισμού) (**)

R4     Ανακύκλωση/ανάκτηση μετάλλων και μεταλλικών ενώσεων

R5     Ανακύκλωση/ανάκτηση άλλων ανόργανων υλικών (***)

R6     Αναγέννηση οξέων ή βάσεων

R7     Ανάκτηση προϊόντων που χρησιμεύουν για τη δέσμευση των ρύπων

R8     Ανάκτηση προϊόντων από καταλύτες

R9     Επαναδιύλιση πετρελαίου ή άλλου είδους επαναχρησιμοποίηση

R10   Επεξεργασία σε χερσαίο χώρο από την οποία προκύπτει όφελος για τη γεωργία ή οικολογικές βελτιώσεις

R11    Χρήση αποβλήτων που προκύπτουν από τις εργασίες R1 ως R10

R12   Ανταλλαγή αποβλήτων για να υποβληθούν σε κάποια από τις εργασίες R1 ως R11 (****)

R13   Αποθήκευση αποβλήτων εν αναμονή υποβολής σε κάποια από τις εργασίες R1 ως R12 (εκτός από προσωρινή αποθήκευση, εν αναμονή συλλογής, στον τόπο παραγωγής των αποβλήτων) ("****)

(*) Περιλαμβάνει εγκαταστάσεις αποτέφρωσης που προορίζονται για την επεξεργασία στερεών αστικών αποβλήτων μόνον εφό­σον η ενεργειακή τους απόδοση ισούται ή υπερβαίνει:

- 0,60 για εγκαταστάσεις που λειτουργούν και επιτρέπονται σύμφωνα με την ισχύουσα κοινοτική νομοθεσία πριν από την 1η Ιανουαρίου 2009,

- το 0,65 για εγκαταστάσεις που επιτρέπονται μετά την 31η Δεκεμβρίου 2008, και υπολογίζεται σύμφωνα με τον ακόλουθο τύπο:

Ενεργειακή Απόδοση = -, όπου

 

Ep είναι η ενέργεια που παράγεται ετησίως υπό μορφή θερμότητας ή ηλεκτρισμού. Υπολογίζεται πολλαπλασιάζοντας την ενέρ­γεια υπό μορφή ηλεκτρισμού με 2,6 και τη θερμότητα που παράγεται για εμπορική χρήση με 1,1 (GJ/έτος).

Ef είναι η ενέργεια με την οποία τροφοδοτείται ετησίως το σύστημα από καύσιμα που συμβάλλουν στην παραγωγή ατμού (GJ/έτος).

Ew είναι η ετήσια ενέργεια που περιέχεται στα κατεργασμένα απόβλητα και υπολογίζεται με χρήση της καθαρής θερμογόνου α­ξίας των αποβλήτων (GJ/έτος).

Ei είναι η ετήσια ενέργεια που εισάγεται εκτός από την Ew και την Ef (GJ/έτος).

0,97 είναι ένας συντελεστής που αντιπροσωπεύει τις ενεργειακές απώλειες λόγω τέφρας πυθμένα και ακτινοβολίας.

Ο τύπος αυτός εφαρμόζεται σύμφωνα με το έγγραφο αναφοράς σχετικά με τις βέλτιστες διαθέσιμες τεχνικές στον τομέα της α­ποτέφρωσης αποβλήτων.

(**) Περιλαμβάνει την αεριοποίηση και την πυρόλυση που χρησιμοποιούν τα συστατικά ως χημικές ουσίες.

(***) Περιλαμβάνει τον καθαρισμό του εδάφους που οδηγεί σε ανάκτηση εδάφους και την ανακύκλωση ανόργανων οικοδομικών υ­λικών.

(****) Εάν δεν υπάρχει άλλος κατάλληλος κωδικός R, μπορεί να περιλαμβάνει προκαταρκτικές εργασίες πριν από την ανάκτηση, συμπεριλαμβανομένης της προεπεξεργασίας, όπως, μεταξύ άλλων, την αποσυναρμολόγηση, τη διαλογή, τη σύνθλιψη, τη συμπαγοποίηση, την κοκκοποίηση, την αποξήρανση, το ξέφτισμα, την ανασυσκευασία, το διαχωρισμό, την ανάδευση ή την ανάμειξη πριν από την προώθησή τους για οποιαδήποτε από τις εργασίες R1 έως R11.

(*****) Ως προσωρινή αποθήκευση νοείται η προκαταρκτική αποθήκευση σύμφωνα με το άρθρο 3, σημείο 10.

 

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΙΙΙ

ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ ΤΩΝ ΑΠΟΒΛΗΤΩΝ ΠΟΥ ΤΑ ΚΑΘΙΣΤΟΥΝ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΑ

H1     «Εκρηκτικό»: ουσίες και παρασκευάσματα που μπορούν να εκραγούν όταν έλθουν σε επαφή με φλόγα ή που είναι περισσότερο ευαίσθητες στις κρούσεις και τις τριβές από το δινιτροβενζόλιο.

H2     «Οξειδωτικό»: ουσίες και παρασκευάσματα τα οποία, όταν έλθουν σε επαφή με άλλες ουσίες, ιδίως εύφλεκτες ουσίες, παρουσιάζουν ισχυρή εξώθερμο αντίδραση.

H3-A «Πολύ εύφλεκτο»:

- ουσίες και παρασκευάσματα σε υγρή κατά­σταση, των οποίων το σημείο ανάφλεξης είναι κατώτερο των 21 °C

- (συμπεριλαμβανομένων εξαιρετικά εύφλεκτων υγρών), ή

- ουσίες και παρασκευάσματα που μπορεί να θερμανθούν και τελικά να αναφλεγούν στον αέρα σε κανονική

- θερμοκρασία χωρίς έξωθεν παροχή ενέργειας,

ή

-ουσίες και παρασκευάσματα σε στερεά κατάσταση, που μπορούν να αναφλεγούν εύκολα μετά από σύντομη

- επίδραση πηγής ανάφλεξης και που εξακο­λουθούν να φλέγονται ή να καίονται μετά την απόσυρση της πηγής

- ανάφλεξης, ή

- ουσίες και παρασκευάσματα σε αέρια κατάσταση που αναφλέγονται στον αέρα υπό συνήθη πίεση, ή

- ουσίες και παρασκευάσματα που, όταν έλθουν σε επαφή με το νερό ή με υγρό αέρα, παράγουν εξαιρετικά

- αναφλέξιμα αέρια σε επικίνδυνες ποσότητες.

H3-B «Εύφλεκτο»: υγρές ουσίες και παρασκευάσματα των οποίων το σημείο ανάφλεξης είναι τουλάχιστον 21 °C και δεν υπερβαίνει τους 55 °C.

H4     «Ερεθιστικό»: ουσίες και παρασκευάσματα μη διαβρωτικά που ερχόμενα σε άμεση επαφή παρατεταμένη ή επαναλαμβανόμενη μετο δέρμα ή τους βλεννογόνους δύνανται να προκαλέσουν φλεγμονή.

H5     «Επιβλαβές»: ουσίες και παρασκευάσματα των οποίων η εισπνοή, κατάποση ή εισχώρηση στο δέρμα είναι δυνατόν να συνεπάγεται περιορισμένους κινδύνους.

H6     «Τοξικό»: ουσίες και παρασκευάσματα (περιλαμβανομένων πολύ τοξικών ουσιών και παρασκευασμάτων) των οποίων η εισπνοή, κατάποση ή εισχώρηση στο δέρμα είναι δυνατόν να συνεπάγεται σοβαρούς κινδύνους για την υγεία, παροδικού ή χρόνιου χαρακτήρα, ή ακόμη και το θάνατο.

H7     «Καρκινογόνο»: ουσίες ή παρασκευάσματα οι οποίες, με εισπνοή, κατάποση ή εισχώρηση στο δέρμα μπορούν να προκαλέσουν καρκίνο ή να αυξήσουν τη συχνότητά του.

H8     «Διαβρωτικό»: ουσίες και παρασκευάσματα οι οποίες, όταν έλθουν σε επαφή με ζωντανούς ιστούς, μπορούν να τους καταστρέψουν.

H9     «Μολυσματικό»: ουσίες και παρασκευάσματα που περιέχουν ανθεκτικούς μικροοργανισμούς ή τις τοξίνες τους, οί οποίοι είναι γνωστό ή υπάρχουν σοβαροί λόγοι να πιστεύεται ότι προκαλούν ασθένειες στον άνθρωπο ή σε άλλους ζώντες οργανισμούς.

H10   «Τοξικό για την αναπαραγωγή»: ουσίες ή παρασκευάσματα των οποίων η εισπνοή, κατάποση ή εισχώρηση στο δέρμα, μπορεί να προκαλέσει μη κληρονομικές συγγενείς δυσμορφίες ή να αυξήσει τη συχνότητα εμφάνισής τους.

H11    «Μεταλλαξογόνο»: ουσίες ή παρασκευάσματα των οποίων η εισπνοή, κατάποση ή εισχώρηση στο δέρμα, μπορεί να προκαλέσει κληρονομικά γενετικά ελαττώματα ή να αυξήσει τη συχνότητα εμφάνισής τους.

H12   Απόβλητα που εκλύουν τοξικό ή πολύ τοξικό αέριο, όταν έλθουν σε επαφή με το νερό, τον αέρα ή με ένα οξύ.

H13(*) «Ευαισθητοποιητικό»: ουσίες και παρασκευάσματα τα οποία διά της εισπνοής, κατάποσης ή απορρόφησης μέσω του δέρματος, μπορούν να προκαλέσουν αντίδραση του οργανισμού (υπερευαισθητοποίηση) τέτοια ώστε, με περαιτέρω έκθεση σε αυτή την ουσία ή το παρασκεύασμα, να προκαλούνται χαρακτηριστικές επιβλαβείς αντιδράσεις.

H14   «Οικοτοξικό»: απόβλητα που παρουσιάζουν ή είναι δυνατόν να παρουσιάσουν άμεσο ή μελλοντικό κίνδυνο για έναν ή περισσότερους τομείς του περιβάλλοντος.

H15   Απόβλητα ικανά μετά από διάθεση , να δημιουργήσουν, με οποιοδήποτε μέσο, άλλη ουσία, π.χ. προϊόν έκπλυσης, το οποίο έχει ένα από τα χαρακτηριστικά που αναφέρονται ανωτέρω.

 

Σημειώσεις

1. Οι χαρακτηρισμοί «τοξικό» (και «πολύ τοξικό»), «ε­πιβλαβές», «διαβρωτικό», «ερεθιστικό», «καρκινογόνο», «τοξικό για την αναπαραγωγή», «μεταλλαξογόνο» και « οικοτοξικό» αποδίδονται σύμφωνα με τα κριτήρια που καθορίζονται στο Παράρτημα VI της Οδηγίας 67/548/Ε-ΟΚ του Συμβουλίου, της 27ης Ιουνίου 1967, περί προ­σεγγίσεως των νομοθετικών, κανονιστικών και διοικητι­κών διατάξεων που αφορούν στην ταξινόμηση, συσκευα­σία και επισήμανση των επικίνδυνων ουσιών (1).

2. Ανάλογα με την περίπτωση, εφαρμόζονται οι ορια­κές τιμές που αναφέρονται στα Παραρτήματα II και ΙΙΙ της Οδηγίας 99/45/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 31ης Μαΐου 1999, και διοικητι­κών διατάξεων των κρατών - μελών που αφορούν την ταξινόμηση, συσκευασία και επισήμανση των επικίνδυ­νων παρασκευασμάτων (2).

 

Μέθοδοι δοκιμών

Πρέπει να χρησιμοποιούνται οι μέθοδοι που περιγρά­φονται στο Παράρτημα V της Οδηγίας 67/548/ΕΟΚ και σε άλλα συναφή σημειώματα της Ευρωπαϊκής Επιτρο­πής Τυποποίησης (CEN).

 

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ IV

ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ ΜΕΤΡΩΝ ΠΡΟΛΗΨΗΣ ΤΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ ΑΠΟΒΛΗΤΩΝ

 

Μέτρα που μπορεί να επηρεάσουν τις προϋποθέσεις-πλαίσια σχετικά με την παραγωγή αποβλήτων:

1. Χρήση μέτρων σχεδιασμού ή άλλα οικονομικά μέσα που προάγουν την αποτελεσματική χρήση των πόρων.

2. Προαγωγή της έρευνας και ανάπτυξης στον τομέα της επίτευξης καθαρότερων προϊόντων και τεχνολογιών που παράγουν λιγότερα απόβλητα, καθώς και διανομή και χρήση των αποτελεσμάτων της εν λόγω έρευνας και ανάπτυξης.

3. Ανάπτυξη αποτελεσματικών και χρήσιμων δεικτών για τις περιβαλλοντικές πιέσεις που συνδέονται με την παραγωγή αποβλήτων με στόχο τη συμβολή στην πρό­ληψη παραγωγής αποβλήτων σε όλα τα επίπεδα, από τις συγκρίσεις προϊόντων σε κοινοτικό επίπεδο μέχρι δρά­σεις που αναλαμβάνονται με πρωτοβουλίες των τοπικών αρχών και μέτρα σε εθνικό επίπεδο.

 

   Μέτρα που μπορεί να επηρεάσουν τις φάσεις σχεδια­σμού, παραγωγής και διανομής:

4. Προαγωγή του οικολογικού σχεδιασμού (συστημα­τική ενσωμάτωση περιβαλλοντικών μελημάτων στο σχε­διασμό προϊόντων με στόχο τη βελτίωση των περιβαλλο­ντικών επιδόσεων του προϊόντος καθ' όλο τον κύκλο της ζωής του).

5. Παροχή πληροφοριών για τεχνικές πρόληψης της δημιουργίας αποβλήτων προκειμένου να διευκολυνθεί η εφαρμογή των βέλτιστων διαθέσιμων τεχνικών από τη βιομηχανία.

6. Οργάνωση της εκπαίδευσης των αρμόδιων αρχών ό­σον αφορά την εισαγωγή των απαιτήσεων πρόληψης της δημιουργίας αποβλήτων στις άδειες που εκδίδονται δυ­νάμει της παρούσας Οδηγίας και της Οδηγίας 96/61/ΕΚ.

7. Ένταξη μέτρων πρόληψης της παραγωγής αποβλή­των σε εγκαταστάσεις που δεν υπάγονται στην Οδηγία 96/61/ΕΚ. Ανάλογα με την περίπτωση, στα μέτρα αυτά μπορεί να περιλαμβάνονται και αξιολογήσεις ή σχέδια πρόληψης της δημιουργίας αποβλήτων.

8. Προσφυγή σε εκστρατείες ευαισθητοποίησης ή πα­ροχή στήριξης στις επιχειρήσεις με οικονομικά, συμβου­λευτικά ή άλλα μέσα. Τα μέτρα αυτά μπορεί να είναι ιδι­αίτερα αποτελεσματικά στις περιπτώσεις που αφορούν μικρομεσαίες επιχειρήσεις και λειτουργούν μέσω καθιε­ρωμένων δικτύων επιχειρήσεων.

9. Προσφυγή σε εθελοντικές συμφωνίες, επιτροπές καταναλωτών/ παραγωγών ή τομεακές διαπραγματεύ­σεις έτσι ώστε οι σχετικές επιχειρήσεις ή βιομηχανικοί κλάδοι να καταρτίσουν τα δικά τους σχέδια ή στόχους πρόληψης της δημιουργίας αποβλήτων ή να διορθώσουν τα προϊόντα ή τις συσκευασίες που παράγουν απόβλητα.

10. Προαγωγή αξιόπιστων συστημάτων περιβαλλοντι­κής διαχείρισης, συμπεριλαμβανομένου του EMAS και του ISO 14001.

Μέτρα που μπορεί να επηρεάσουν τις φάσεις κατανά­λωσης και χρήσης:

11. Οικονομικά μέσα, όπως κίνητρα για καθαρές προ­μήθειες ή καθιέρωση υποχρεωτικής πληρωμής από τους καταναλωτές για συγκεκριμένα αντικείμενα ή στοιχεία συσκευασίας που θα μπορούσαν αλλιώς να διατίθενται δωρεάν.

12. Προσφυγή σε εκστρατείες ευαισθητοποίησης και παροχής πληροφοριών που απευθύνονται στο ευρύ κοι­νό ή σε ειδικές ομάδες καταναλωτών.

13. Προαγωγή αξιόπιστων οικολογικών σημάτων.

14. Συμφωνίες με τη βιομηχανία, όπως η χρήση επι­τροπών προϊόντων όπως εκείνες που συγκροτούνται στο πλαίσιο των Ολοκληρωμένων Πολιτικών Προϊόντων ή με λιανοπωλητές, για τη διάθεση πληροφοριών σχετι­κά με την πρόληψη της δημιουργίας αποβλήτων και με προϊόντα που έχουν λιγότερες επιπτώσεις στο περιβάλ­λον.

15. Στο πλαίσιο δημόσιων και εταιρικών προμηθειών. ενσωμάτωση των περιβαλλοντικών κριτηρίων και των κριτηρίων πρόληψης της δημιουργίας αποβλήτων σε δη­μοπρασίες και συμβάσεις, σύμφωνα με το Εγχειρίδιο για Περιβαλλοντικές Δημόσιες Προμήθειες που δημοσίευσε η Επιτροπή στις 29 Οκτωβρίου 2004.

16. Προαγωγή της επαναχρησιμοποίησης ή/και επι­διόρθωσης κατάλληλων απορριφθέντων προϊόντων ή των συστατικών στοιχείων τους, ιδίως μέσω της χρήσης εκπαιδευτικών ή οικονομικών μέτρων, μέτρων εφοδιαστικής ή άλλων μέτρων, όπως η παροχή στήριξης σε δια­πιστευμένα δίκτυα επισκευής και επαναχρησιμοποίησης ή στη σύστασή τους, ιδίως σε πυκνοκατοικημένες περιο­χές.

 

Παραγγέλλομε τη δημοσίευση του παρόντος στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως και την εκτέλεση του ως νόμου του Κράτους.

 

Αθήνα, 13 Φεβρουαρίου 2012