ΤρΕφΛαρίσης 318/2015

Αγωγή - Διάδικοι - Επωνυμία νομικού προσώπου - Έδρα νομικού προσώπου - Παρακαταθήκη - Αξιώσεις θεματοφύλακα - Αποζημίωση - Συντήρηση βρώσιμων προϊόντων - Ψυξη - Ψυκτικός θάλαμος - Σύμβαση έργου - Υποχρεώσεις θεματοφύλακα - ʼμεση αντιπροσώπευση - Έμμεσος αντιπρόσωπος - Πώληση αγροτικών προιόντων - Μη καταβολή τιμήματος - Αγοραστής γεωργικών προϊόντων - Αγροτικός συνεταιρισμός - Εφετείο - Νέα αποδεικτικά μέσα -.

Μη ακυρότητα δικογράφου επί εσφαλμένης ή ελλιπούς επωνυμίας και έδρας νομικού προσώπου αν δεν γεννάται αμφιβολία για την ταυτότητα. Ετεροβαρής σύμβαση η παρακαταθήκη, ενώ αν συμφωνηθεί αμοιβή αμφοτεροβαρής. Κατάρτισή της με παράδοση του κινητού άτυπα, μη ανάγκη δε κυριότητας παρακαταθέτη. Αξίωση απόδοσης του πράγματος αυτούσιου, αλλως αποζημίωσης είτε εκ της σύμβασης παρακαταθήκης, είτε εξ αδικοπραξίας αν υπάρχει δόλος. Μίσθωση έργου η σύμβαση συντήρησης με ψύξη βρώσιμων προϊόντων, μπορεί όμως, κατά τις περιστάσεις, να συνδυάζεται με ταυτόχρονη σύμβαση παρακαταθήκης. Η υποχρέωση φύλαξης και επίβλεψης του προς συντήρηση διά ψύξης πράγματος για αποφυγή υλικών βλαβών συνιστά περιεχόμενο παρακαταθήκης. Πλημμελής εκτέλεση η παραβίαση υποχρέωσης θεματοφύλακα να παραδώσει το πράγμα σε καλή κατάσταση, επί της οποίας ανάλογη εφαρμογή γενικών διατάξεων του ΑΚ. Επί άμεσης αντιπροσώπευσης ο αντιπρόσωπος ενεργεί στο όνομα του αντιπροσωπευόμενου και πρέπει να καταστήσει γνωστό στον συναλλασσόμενο ή να συνάγεται εκ των περιστάσεων ότι η ενέργεια της δικαιοπραξίας θα παραχθεί για εκείνον. Στην έμμεση αντιπροσώπευση υποκείμενο της έννομης σχέσης είναι ο δικαιοπρακτών, που βάσει της εσωτερικής σχέσης με τον κύριο της υπόθεσης υποχρεούται να μεταφέρει σε αυτόν τα αποτελέσματα της δικαιοπραξίας. Αξιόποινη η υπό αγοραστή γεωργικών προϊόντων μη καταβολή τιμήματος στους πωλητές παραγωγούς. Πωλητές και οι γεωργικοί συνεταιρισμοί που πωλούν τα γεωργικά ή κτηνοτροφικά προϊόντα των μελών τους, δεν είναι όμως αυτοί αγοραστές για τις συναλλαγές με τα μέλη τους προς το σκοπό διάθεσης της παραγωγής τους. Επιτρεπτά νέα αποδεικτικά μέσα στην κατ’ έφεση δίκη με τις προτάσεις, όπως υποβληθέντα απαράδεκτα πρωτοδίκως. Σύμβαση με την οποία ο εναγόμενος ανέλαβε τη συντήρηση μήλων του ενάγοντος συνεταιρισμού σε ψυκτικό θάλαμο. Καταστροφή αυτών εκ σήψης λόγω υπαίτιας υπό του εναγομένου παρεμπόδισης της πρόσβασης του ενάγοντος στο θάλαμο για να προβεί σε τμηματική εξαγωγή προς διαλογή και συσκευασία, με συνέπεια δημιουργία επικίνδυνης κατάστασης λόγω επιμήκυνσης του χρόνου συντήρησης και μεταβολής του τρόπου συντήρησης χωρίς ενημέρωση και περαιτέρω υποβάθμιση της ποιότητάς τους.

ΤρΕφΛαρίσης 318/2015

1. Η κρινόμενη από 8-07-2013 και με αρ.εκθ.κατ. 141/08-07-2013 (έκθ. κατ. εφετ. 516/2013) έφεση των εναγομένων, κατά της υπ` αριθ. 149/2013 οριστικής αποφάσεως του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Λάρισας, που εκδόθηκε αντιμωλία των διαδίκων, κατά την τακτική διαδικασία, ασκήθηκε νομότυπα, με κατάθεση του σχετικού δικογράφου στη Γραμματεία του Πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου (άρθρα 495 επ., 511 επ. ΚΠολΔ) και εμπρόθεσμα, ήτοι εντός της από το άρθρο 518 παρ.2 του ίδιου κώδικα τασσομένης προθεσμίας των τριών ετών από τη δημοσίευση της εκκαλουμένης απόφασης, εφόσον από τα προσκομιζόμενα έγγραφα δεν προκύπτει, ούτε οι διάδικοι επικαλούνται επίδοση αυτής. Επίσης, αρμόδια φέρεται στο Δικαστήριο τούτο (άρθρο 19 ΚΠολΔ, όπως ισχύει μετά το άρθρο 4 παρ. 2 του νόμου 3994/2011), με τη διαδικασία που προβλέπει το άρθρο 524 παρ. 1 ΚΠολΔ, όπως ισχύει μετά το άρθρο 44 παρ. 1 του νόμου 3994/2011. Είναι συνεπώς, ενόψει και του ότι έχει καταβληθεί το νόμιμο παράβολο κατ’άρθρ.495 παρ.4 του ΚΠολΔ,(όπως ισχύει μετά την τροποποίησή του με το άρθρ.93 παρ.1 του Ν.4139/2013), παραδεκτή και, πρέπει, να ακολουθήσει η ουσιαστική έρευνα των λόγων της (άρθρα 532, 533 παρ. 1 ΚΠολΔ).

2. Ο ενάγων και ήδη εφεσίβλητος (Αγροτικός Συνεταιρισμός), άσκησε κατά των εναγομένων και ήδη εκκαλούντων, ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Λάρισας, την από 25-10-2011 αγωγή του (υπ’ αριθ. καταθ. 542/2011), στην οποία ιστορούσε ότι, κατόπιν προφορικής συμφωνίας, που συνήφθη το Σεπτέμβριο του έτους 2010 με το δεύτερο εναγόμενο, ως νόμιμο εκπρόσωπο της πρώτης εναγόμενης, ανώνυμης εταιρίας, η οποία διατηρεί συγκρότημα συντήρησης, επεξεργασίας και συσκευασίας φρούτων στη Λ., η τελευταία ανέλαβε τη φύλαξη, συντήρηση, επεξεργασία και συσκευασία όλης της παραγωγής μήλων των μελών του ενάγοντος συνεταιρισμού εσοδείας 2010 (τα οποία ήταν τοποθετημένα σε δύο είδη κιβωτίων αποθήκευσης: σε κλούβες και σε παλετοκιβώτια-bins) που παράγεται στη περιοχή του Ρ. Ν. και μέρους της παραγωγής των μελών του που παράγεται στην Κ. Ότι ως αμοιβή, για την εμβάπτιση των μήλων σε ειδικό φάρμακο, ώστε να αποφευχθεί η σήψη τους κατά τη διάρκεια της συντήρησης και για τη συντήρηση τους σε συνθήκες ελεγχόμενης ατμόσφαιρας (μειωμένη συγκέντρωση οξυγόνου, αυξημένη συγκέντρωση διοξειδίου του άνθρακα, χαμηλή θερμοκρασία και υψηλή σχετικά υγρασία) καθορίστηκαν δύο τιμές: α) 1,70 ευρώ η κάθε κλούβα και 0,08 ευρώ το κάθε κιλό που ήταν τοποθετημένο σε bin, συνολικού βάρους το καθένα 247,50 κιλά και δεύτερον για την επεξεργασία και συσκευασία των μήλων το ποσό των 0,05 ευρώ/κιλό και ότι περαιτέρω συμφωνήθηκε ότι η αμοιβή της πρώτης εναγομένης θα καταβάλλεται σταδιακά με την έκδοση μεταχρονολογημένων επιταγών μικρής διάρκειας και ότι η οριστική εκκαθάριση θα γινόταν την ημέρα κατά την οποία ο ίδιος θα αναλάμβανε την τελευταία ποσότητα μήλων. Ότι στα πλαίσια της ως άνω συμφωνίας ο ίδιος παρέδωσε στην πρώτη εναγομένη, κατά τις αναφερόμενες ημεροχρονολογίες, κατά το χρονικό διάστημα από 25-9-2010 έως 4-11-2010, συνολικά 27.056 κλούβες, 4.100 εκ οποίων ιδιοκτησίας της πρώτης εναγόμενης, και 2.837 bins, 800 εκ των οποίων τα χρησιδανείσθηκε από την εταιρία με την επωνυμία «F. ΑΕΒΕ», και ότι από τις 15- 10-2010 άρχισε την σταδιακή εξαγωγή μήλων από τους ψυκτικούς θαλάμους της πρώτης εναγόμενης προς επεξεργασία και συσκευασία και εν συνεχεία προώθηση στην αγορά προς πώληση. Ότι στις αναφερόμενες ημεροχρονολογίες, κατά το χρονικό διάστημα από 15-10-2010 έως 3-2-2011, εξήγαγε συνολικά 23.141 κλούβες και 1.146 bins και ότι όταν στις 7-2-2011 ειδοποίησε τον δεύτερο εναγόμενο, υπό την ανωτέρω ιδιότητα του, ότι την επομένη ημέρα θα εξήγαγε κάποια ποσότητα μήλων από τους ψυκτικούς θαλάμους προς επεξεργασία και συσκευασία, ο τελευταίος απαίτησε την άμεση καταβολή, σε αντίθεση με τα συμφωνηθέντα, της αμοιβής της πρώτης εναγομένης για τις παρεχόμενες ως άνω υπηρεσίες για το σύνολο της ποσότητας μήλων που είχε τοποθετηθεί στις εγκαταστάσεις της, μολονότι ο ενάγων σε εκτέλεση της ως άνω συμφωνίας περί τμηματικών καταβολών είχε ήδη παραδώσει στις 29-1-2011 τις αναφερόμενες 3 μεταχρονολογημένες επιταγές συνολικού ποσού 31.068,85 ευρώ με αναγραφόμενες ημερομηνίες έκδοσης 28-2-2011, 10-3-2011 και 31-3-2011 και μία τέταρτη ποσού 15.504 ευρώ με αναγραφόμενη ημερομηνία έκδοσης 13-5-2011. Ότι στη συνέχεια ο δεύτερος εναγόμενος, υπό την ανωτέρω ιδιότητα του, αρνούνταν να επιτρέψει την πρόσβαση του νομίμου εκπροσώπου του ενάγοντος στους ψυκτικούς θαλάμους της πρώτης εναγομένης, επικαλούμενος διαφορές ως προς τη συμφωνηθείσα αμοιβή και τελικά με αίτηση της πρώτης εναγομένης εκδόθηκε η υπ’αριθμ. 144/2011 διαταγή πληρωμής του Δικαστή του Μονομελούς Πρωτοδικείου Λάρισας, δυνάμει της οποίας ο ίδιος υποχρεούνταν να καταβάλει στην πρώτη εναγομένη το ποσό των 151.663,45 ευρώ, πλέον τόκων και εξόδων, ως αμοιβή από την ως άνω σύμβαση, και εν συνεχεία με επίσπευση της ίδιας, με εκτελεστό τίτλο την ως άνω διαταγή πληρωμής, κατασχέθηκε η εναπομείνασα ποσότητα μήλων που βρισκόταν στους ψυκτικούς θαλάμους της πρώτης εναγομένης. Ότι ο ίδιος προέβη στις αναφερόμενες εξώδικες και δικαστικές ενέργειες και τελικά στις αρχές Μαϊου του έτους 2011, ενόψει του κινδύνου να υποστεί οικονομική ζημία, κατέβαλε το ποσό για το οποίο εκδόθηκε η ανωτέρω διαταγή πληρωμής και επισπεύστηκε η ανωτέρω αναγκαστική εκτέλεση, πλέον τόκων και εξόδων, ήτοι συνολικά το ποσό των 160.600 ευρώ, ωστόσο παρά την πλήρη εξόφληση των απαιτήσεων της πρώτης εναγομένης και παρά την επίδοση αυτή στις 12 Μαίου και στις 16 Μαΐου σχετικών εξώδικων προσκλήσεων, ο δεύτερος εναγόμενος συνέχιζε να αρνείται την πρόσβαση στους ψυκτικούς θαλάμους της πρώτης εναγόμενης, όπου φυλάσσονταν η εναπομείνασα ποσότητα μήλων του, προκειμένου να την αναλάβει, με συνέπεια να καταθέσει, ενώπιον του Ειρηνοδικείου Λάρισας, αίτηση ασφαλιστικών μέτρων με αίτημα να του επιτραπεί η πρόσβαση στους ψυκτικούς θαλάμους την πρώτης εναγομένης με σκοπό να αναλάβει την εναπομείνασα ποσότητα των προϊόντων του και να ζητήσει την έκδοση προσωρινή διαταγής για άμεση πρόσβαση στις εγκαταστάσεις της πρώτης εναγομένης, προκειμένου να διαπιστώσει την κατάσταση στην οποία βρισκόταν τα προϊόντα του. Ότι η εκτέλεση της χορηγηθείσας προσωρινής διαταγής στις 19-5-2011 δεν κατέστη δυνατή για τους λόγους που αναλυτικά εκτίθενται και ότι στις 30-6-2011 εκδόθηκε η υπ’αριθμ. 83/2011 απόφαση του Ειρηνοδικείου Λάρισας που έκανε δεκτή την ως άνω αίτησή του, προσδιορίζοντας την εναπομείνασα ποσότητα μήλων σε 3.915 κλούβες και 1.691 bins. Ότι στις 13-7-2011, κατά την αναγκαστική εκτέλεση της ως άνω απόφασης, ο δικαστικός επιμελητής Δ.Τ., συνοδευόμενος από το νόμιμο εκπρόσωπο του ίδιου καθώς και από τον καθηγητή της Γεωπονικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης Μ.Β. και τον γεωπόνο- εφαρμοστή Ν. Σ., μετέβη στις εγκαταστάσεις της πρώτης εναγομένης, όπου διαπιστώθηκε ότι τα μήλα φυλάσσονταν στο θάλαμο 12, σε κοινή ψύξη και όχι σε συνθήκες ελεγχόμενης ατμόσφαιρας, όπως δήλωσε ο δεύτερος εναγόμενος, ο οποίος παρίστατο μαζί με τον γεωπόνο Κ., από τις 20-5-2011, και ότι μέσα στο ανωτέρω θάλαμο υπήρχαν 1.664 κλούβες και 412 bins.Ότι μολονότι προτάθηκε στο δεύτερο εναγόμενο να επιτρέψει τη μεταφορά των μήλων στις κλούβες και τα bins, όπου ήδη ήταν αποθηκευμένα λόγω της υψηλής θερμοκρασίας που επικρατούσε και της ήδη μακρόχρονης συντήρησης που δεν επέτρεπε περαιτέρω καθυστέρηση στη διάθεση τους, ενώ υπήρχε κίνδυνος επιβάρυνσης της ποιότητας τους από τη διαδικασία μετάγγισης, με την παροχή εγγύησης από τον ίδιο για την επιστροφή αυτών μετά την ολοκλήρωση της μεταφοράς, ο τελευταίος αρνήθηκε και απαγόρευσε την έξοδο των κλουβών και των bins ιδιοκτησίας της πρώτης εναγόμενης από τις εγκαταστάσεις της, με αποτέλεσμα η διαδικασία εξαγωγής, μετάγγισης και μεταφοράς των μήλων από τις εγκαταστάσεις της πρώτης εναγομένης να διαρκέσει τρεις ημέρες κατά τα αναλυτικά εκτεθέντα στο αγωγικό δικόγραφο. Ότι στα πλαίσια της ανωτέρω διαδικασίας διαπιστώθηκε: α) ότι έλλειπαν 2.251 κλούβες και 1.279 bins, β) ότι τα μήλα σε 11 bins είχαν προσβληθεί από φουζικλάδιο (μυκητολογική ασθένεια που προσβάλλει τους καρπούς πάνω στο δένδρο και τους καθιστά περισσότερο ευαίσθητους στη σήψη μετασυλλεκτικά) και είχαν σαπίσει σε ποσοστό που ξεπερνούσε το 20%, τα εν λόγω δε μήλα, τα οποία πετάχτηκαν διότι η διαλογή και η εμπορία τους είναι οικονομικά ασύμφορη, είναι βέβαιο ότι προέκυψαν από διαλογή μεγάλης ποσότητας μήλων (>100τόνοι) και στη συνέχεια τοποθετήθηκαν μέσα στον θάλαμο, διότι όλοι οι παραγωγοί της περιοχής Ρ. -μέλη του είναι πολύ έμπειροι και γνωρίζουν ότι τα προσβεβλημένα μήλα από τον μύκητα αυτό δεν πρέπει να τοποθετούνται με τα υγιή μήλα κατά την αποθήκευση, διότι επηρεάζουν και τα υγιή (σαπίζουν εύκολα) και γι’ αυτό πετιούνται κατά τη συγκομιδή και αν βρεθούν σε κάποιο κιβώτιο μερικά μήλα είναι εκ παραδρομής, το ποσοστό δε των οποίων σε καμία δεν υπερβαίνει το 1% με 2% επί του συνόλου και γ) 48 bins ελλιποβαρή σε ποσοστό 10 εως 40% στα οποία υπήρχαν μήλα μικρότερου μεγέθους από τα λοιπά, τα οποία προέκυψαν από διαλογή μεγάλης ποσότητας μήλων (>150τόνοι) και στην συνέχεια τοποθετήθηκαν μέσα στον θάλαμο, γεγονός περίεργο διότι τα ψυκτικά έξοδα υπολογίζονται με βάση τον αριθμό γεμάτων κιβωτίων ορισμένου όγκου ή βάρους (κλούβα ή bin), οπότε δεν συμφέρει στον παραγωγό να εισκομίσει στο ψυγείο ελλιποβαρή κιβώτια, κλούβες ή bins. Με βάση αυτό το ιστορικό ο ενάγων ζήτησε να υποχρεωθούν οι εναγόμενοι να του καταβάλλουν, εις ολόκληρον ο καθένας, το ποσό: 1) των 432.601,25 ευρώ, το οποίο θα εισέπραττε, κατά τη συνήθη πορεία των πραγμάτων και βάσει των συμφωνιών που ήδη είχε συνάψει με εμπόρους, κατά το πρώτο εξάμηνο του έτους 2011, αν πωλούσε την ποσότητα των μήλων που είχε τοποθετηθεί στις κλούβες και τα bins που δεν βρέθηκαν στους ψυκτικούς θαλάμους της πρώτης εναγομένης στις 13-7-2011 και την οποία παράνομα αφαίρεσε ο δεύτερος εναγόμενος, υπό την ανωτέρω ιδιότητά του. Ειδικότερα 27.056 κλούβες που εισήχθησαν στους θαλάμους της πρώτης εναγομένης -23.141 κλούβες που εξήχθησαν προς επεξεργασία- συσκευασία και μεταπώληση = 3915 κλούβες - 1664 κλούβες που βρέθηκαν = 2.251 κλούβες που υπεξαιρέθηκαν X 20 κιλά εμπορεύσιμα μήλα/κλούβα = 45.020 κιλά X 1,15 ευρώ/κιλο (1,20 ευρώ -0,05 ευρώ/κιλό) τιμή που είχε διαμορφωθεί μετά το τέλος Φεβρουαρίου=51.773 ευρώ και 2.387 bins που εισήχθησαν στους θαλάμους της πρώτης εναγομένης-1.146 bins που εξήχθησαν σταδιακά= 1.691 bins -412 που βρέθηκαν =1.279 bins που υπεξαιρέθηκαν + 59 bins που δεν περιέχουν μήλα του ενάγοντος (11 που βρέθηκαν με φουζικλάδιο + 48 bins ελλιποβαρή τα οποία για τους ως άνω λόγους δεν ήταν dins με μήλα του ενάγοντος και άρα καταλογίζονται στα υπεξαιρεθέντα)=1,338 bins X 247,50 εμπορεύσιμα μήλα/ bins = 331.155 κιλά X 1,15 ευρώ/κιλο (1,20 ευρώ -0,05 ευρώ/κιλό) τιμή που είχε διαμορφωθεί μετά το τέλος Φεβρουαρίου= 380.828,25 ευρώ, 2) των 40.000,00 ευρώ, ως αποζημίωση για την απώλεια 800 bins, αξίας 50,00 ευρώ έκαστο, εντός των οποίων υπήρχε τμήμα της ποσότητας μήλων που εισήχθησαν στους ψυκτικούς θαλάμους της πρώτης εναγομένης και τελικά, μεταξύ άλλων, υπεξαιρέθηκαν από τον δεύτερο εναγόμενο, υπό την ως άνω ιδιότητα του, μαζί με το περιεχόμενο αυτών, κατά τα ήδη εκτεθέντα, τα οποία ο ενάγων είχε χρησιδανειστεί από την ανώνυμη εταιρία με την επωνυμία «F. ΑΕΒΕ» που εδρεύει στη Σ. Π. και λόγω της ως άνω παράνομης πράξης του δευτέρου εναγoμένου αδυνατούσε να αποδώσει, με συνέπεια να καταβάλει την αξία τους ως αποζημίωση, 3) των 118.915,00 ευρώ, το οποίο θα εισέπραττε, κατά τη συνήθη πορεία των πραγμάτων και βάσει των συμφωνιών που ήδη είχε συνάψει με εμπόρους, κατά το πρώτο εξάμηνο του έτους 2011, αν πωλούσε ολόκληρη την ποσότητα των μήλων που είχε τοποθετηθεί στις κλούβες και τα bins που ανέλαβε τελικά από τους ψυκτικούς θαλάμους της πρώτης εναγομένης από 13 έως 15-7-2011 έγκαιρα, ήτοι εντός του πρώτου εξαμήνου του 2010. Ειδικότερα στις 1664 κλούβες που ανέλαβε τελικά ο ενάγων από τους ψυκτικούς θαλάμους της πρώτης εναγομένης έπρεπε να υπάρχουν 33.280 κιλά μήλα (1664 κλούβες X 20 κιλά/κλούβα) και στα 412 bins 101.970 κιλά (412 bins X 247,5 κιλά/ bin) μήλα άριστης ποιότητας, ήτοι συνολικά 135.250 κιλά μήλα, τα οποία θα πωλούσε κατά ήδη εκτεθέντα προς 1,15 ευρώ /κιλό και θα εισέπραττε 155.537,50 ευρώ. Ωστόσο α) η ποσότητα των μήλων σε 59 bins (11 και 48), ήτοι 14.602,50 κιλά (59 bins X 247,50 κιλά/ bin), κατά τα ήδη αναφερθέντα, ήταν ακατάλληλη προς πώληση, με αποτέλεσμα την πρόκληση ζημίας στον ενάγοντα ποσού 16.792,87 ευρώ (14.502,50 ευρώ X 1,15 ευρω/κιλό), β) λόγω της αντισυμβατικής συμπεριφοράς της πρώτης εναγομένης, η οποία από την 7-2-2011 απαγόρευσε αδικαιολόγητα την εξαγωγή της εναπομείνασας ποσότητας μήλων του ενάγοντος από τους ψυκτικούς θαλάμους της, η συντήρηση των μήλων του ενάγοντος υπήρξε μακρόχρονη και μάλιστα από 20-5-2011 σε κοινή ψύξη και όχι σε συνθήκες ελεγχόμενης ατμόσφαιρας κατά τα συμφωνηθέντα, με αποτέλεσμα ποσοστό 7% επί αυτών να σαπίσουν, ήτοι 2.329,60 κιλά μήλα από αυτά που βρισκόντουσαν στις κλούβες και 6.288,97 κιλά από αυτά που βρισκόντουσαν στα 363 bins (412 -59), με αποτέλεσμα ο ενάγων να απωλέσει το ποσό που θα αποκέρδαινε από την έγκαιρη πώληση τους με τιμή 1, 15 ευρώ/κιλό και γ) λόγω της παράνομης και υπαίτιας συμπεριφοράς του δευτέρου εναγόμενου, υπό την ιδιότητα του νομίμου εκπροσώπου της πρώτης εναγομένης, που επέβαλε κατά τα αναλυτικά εκτεθέντα τη διαδικασία μετάγγισης των μήλων κατά τη διάρκεια της αναγκαστικής εκτέλεσης της υπ’αριθμ. 83/2011 απόφασης του Ειρηνοδικείου Λάρισας αχρηστεύθηκε λόγω των μωλωπισμών που υπέστη ποσοστό 9% επί αυτών, ήτοι 2.995,20 κιλά μήλα από αυτά που βρισκόντουσαν στις κλούβες και 8.085,82 κιλά από αυτά από αυτά που βρισκόντουσαν στα 363 bins (412 - 59), με αποτέλεσμα ο ενάγων να απωλέσει το ποσό που θα αποκέρδαινε από την έγκαιρη πώληση τους με τιμή 1,15 ευρώ/κιλό. Αποτέλεσμα των ανωτέρω ήταν να απομείνει ποσότητα προς πώληση 27.955,20 (33.280 - 5.324,80 (2.329,60+2.995,20)} κιλών από τις κλούβες και 75.467,70 (363 X 247,50= 89.842,50 - 14374,80(6.288,97 +8085,82) κιλών από τα bins και συνολικά ποσότητα 103.422,90 κιλών από την πώληση της οποίας, δυνάμει των αναφερόμενων στο αγωγικό δικόγραφο 22 συμβάσεων πώλησης εισέπραξε το ποσό των 36.621,83 ευρώ, 4) α) το ποσό των 1.500,00 ευρώ για την αμοιβή 10 εργατών με ημερομίσθιο 50 ευρώ, που απασχολήθηκαν επί 3ημερο κατά τη διαδικασία της αναγκαστικής εκτέλεσης της ως άνω απόφασης, β) το ποσό των 900,00 για τη δαπάνη μεταφοράς των ανωτέρω εργατών με 3 αυτοκίνητα επί 3 ημέρες με ημερήσιο κόστος 100 ευρώ και γ) το ποσό των 5.000,00 για τη μεταφορά και τη συντήρηση των μήλων που εξήχθησαν από τις εγκαταστάσεις της πρώτης εναγομένης στα ψυγεία ιδιοκτησίας των αδελφών Χ. στην Α. Λ., και συνολικά το ποσό των 7.400 ευρώ, ως αποζημίωση για τη ζημία που υπέστη λόγω της διαδικασίας μετάγγισης των μήλων στα πλαίσια της αναγκαστικής εκτέλεσης της ως άνω απόφασης, την οποία κακόπιστα απαίτησε ο δεύτερος εναγόμενος, υπό την ιδιότητα του νομίμου εκπροσώπου της πρώτης εναγόμενης, ως τρόπο εξαγωγής των μήλων από τις εγκαταστάσεις της τελευταίας παρά την αντισυμβατική μακρόχρονη συντήρηση τους και τις καιρικές συνθήκες στο χρονικό σημείο που από υπαιτιότητα των εναγόμενων κατέστη πλέον δυνατή η παραλαβή των μήλων από τον ενάγοντα οι οποίες δεν επέτρεπαν δεν επέτρεπαν τη μετάγγιση και μολονότι προσφέρθηκε εγγύηση για την επιστροφή των κλουβών και των bins ιδιοκτησίας της πρώτης εναγόμενης από τον ενάγοντα και 5) των ποσό των 300.000,00 ευρώ ως χρηματική ικανοποίηση για την ηθική βλάβη που έχει υποστεί από την προεκτεθείσα παράνομη και υπαίτια συμπεριφορά του δευτέρου εναγόμενου, ως νομίμου εκπροσώπου της πρώτης εναγόμενης, η οποία ευθύνεται για τις πράξει του, κατόπιν νομότυπης μερικής παραίτησης του ενάγοντος, κατά το ποσό των 200.000,00 ευρώ με τις νομότυπα κατατεθείσες προτάσεις του από το αρχικώς αιτηθέν για την αιτία αυτή ποσό των 500.000,00 ευρώ. Επίσης, ο εναγών ζήτησε να απαγγελθεί σε βάρος του δευτέρου εναγομένου προσωπική κράτηση διάρκειας 12 μηνών, ως μέσο αναγκαστικής εκτέλεσης της αποφάσεως, που τυχόν θα εκδοθεί εναντίον του και να καταδικαστούν οι εναγόμενοι στην καταβολή των δικαστικών του εξόδων.

Επί της ανωτέρω αγωγής εκδόθηκε,συζητήσεως γενομένης αντιμωλία των διαδίκων,η εκκαλουμένη υπ’αριθμ.149/2013 οριστική απόφαση του Πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου, η οποία απέρριψε τα παρακάτω κονδύλια ως απαράδεκτα λόγω αοριστίας, ήτοι το υπό στοιχείο 1 αγωγικό κονδύλιο, ως προς το ποσό των 16.792,87 ευρώ που αντιστοιχεί στην αξία των μήλων που βρίσκονταν στα 59 bins (59 bins X 247,50 κιλά/ bin= 14.602,50 κιλά X 1.15 ευρώ/κιλό), ήτοι στα 11 που βρέθηκαν με φουζικλάδιο και στα 48 bins που βρέθηκαν ελλιποβαρή,διότι αυτά, κατά τα εκτιθέμενα στην αγωγή, δεν ήταν bins με μήλα του ενάγοντος και ως εκ τούτου δεν μπορούσε να υπεξαιρεθεί η αναφερόμενη ποσότητα μήλων και του υπό στοιχείο 3 αγωγικού κονδυλίου, κατά το μέρος του συνολικά αιτηθέντος ποσού που αντιστοιχεί στην αξία των μήλων που βρίσκονταν στα ως άνω 59 bins, ήτοι κατά το ποσό των 16.792,87 ευρώ, διότι ο ενάγων τα κατατάσσει στα ακατάλληλα προς πώληση μήλα και ζητά για διαφορετική αιτία και πάλι την αξία τους. Κατά τα λοιπά, η ένδικη αγωγή κρίθηκε νόμιμη, στηριζόμενη, αφενός ως προς τα υπ’αριθμ. 1, 2, 3 -κατά το ποσό που αντιστοιχεί στην απώλεια ποσοστού 9% επί της εναπομείνασας ποσότητας, 4 και 5 αγωγικά κονδύλια στις διατάξεις των άρθρων 71, 297, 298, 299, 914, 926, 932 ΑΚ σε συνδυασμό με τα άρθρα 375 ΠΚ και 18 και 22 του κ.ν. 2190/1920 «περί ανωνύμων εταιριών» και αφετέρου ως προς το υπ’αριθμ. 3 κονδύλιο-κατά το ποσό που αντιστοιχεί στη διαφορά μεταξύ του τιμήματος που θα εισέπραττε ο ενάγων από την πώληση της ποσότητας των προϊόντων του που βρέθηκε τελικά στους ψυκτικούς θαλάμους της πρώτης εναγομένης έγκαιρα από το εισπραχθέν τελικά τίμημα από την πώληση αυτών και κατά το ποσό που αντιστοιχεί στην απώλεια ποσοστού 7% επί της εναπομείνασας ποσότητας λόγω σήψης, στα άρθρα 361, 681, 822 ΑΚ, μόνο ως προς την πρώτη εναγομένη αντισυμβαλλόμενη στην επίδικη σύμβαση, ενώ ως προς δεύτερο εναγόμενο, νόμιμο εκπρόσωπο αυτής, το σχετικό κονδύλιο, κατά τα προαναφερθέντα τμήματα του, απορρίφθηκε ως μη νόμιμο, διότι, εφόσον πρόκειται για αξιώσεις αποζημίωσης από μη εκπλήρωση της σύμβασης που συνήψε ο ενάγων με την πρώτη εναγόμενη, ανώνυμη εταιρία, ο νόμιμος εκπρόσωπος της τελευταίας δεν ευθύνεται προσωπικά για τις συμβατικές υποχρεώσεις του νομικού προσώπου που εκπροσωπεί, και στις διατάξει των άρθρων 340 επ και 383 επ ΑΚ, καθώς και σε αυτές των άρθρων 176, 907,908 και 1047 ΚΠολΔ.Ακολούθως το Πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, δέχθηκε την αγωγή, κατά το μέρος που κρίθηκε παραδεκτή και νόμιμη, κατά ένα μέρος και επιδίκασε στον ενάγοντα το συνολικό ποσό των 398.972,50 ευρώ νομιμοτόκως. Κατά της αποφάσεως αυτής (149/2013) παραπονούνται οι εναγόμενοι με την έφεσή τους, για τους αναφερόμενους σ' αυτή λόγους,που ανάγονται σε εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου και κακή εκτίμηση των αποδείξεων και ζητούν την εξαφάνισή της και την απόρριψη της αγωγής καθ’ολοκληρία. Επομένως, πρέπει να ερευνηθεί περαιτέρω κατ’ουσία.

3.Aπό τη διάταξη του άρθρου 118 ΚΠολΔ προκύπτει, ότι, αν παραλειφθεί ή αναγραφεί εσφαλμένα σε δικόγραφο κάποιο από τα αναφερόμενα σ` αυτή στοιχεία, δεν επέρχεται από αυτό μόνο ακυρότητα του δικογράφου. Ειδικώς, η εσφαλμένη ή η ελλιπής αναγραφή της επωνυμίας και της έδρας νομικού προσώπου δεν επιφέρει ακυρότητα ή απαράδεκτο του δικογράφου, εφόσον δεν γεννάται αμφιβολία για την ταυτότητα του (πρβλ. ΑΠ 1126/2010 ΝοΒ 2011.115,ΑΠ 563/2002 ΝοΒ 2002.2014,ΑΠ 1390/2001 ΕλλΔνη 2003.728,ΑΠ 1466/1996, ΑΠ 971/1981 ΕΕΝ 49,668, ΕφΘεσ 1862/1999, ΕφΘεσ 1766/1987 Αρμ 1989,35). Στην προκείμενη περίπτωση,από την επισκόπηση του αγωγικού δικογράφου προκύπτει ότι ο ενάγων και ήδη εφεσίβλητος αγροτικός συνεταιρισμός, προσδιορίζεται ως Αγροτικός Συνεταιρισμός Ρ. Ν., με τον διακριτικό τίτλο «Ο Α.». Η αναγραφή είναι μεν ελλιπής, διότι δεν αναγράφεται ότι η έδρα του συνεταιρισμού είναι το Δημοτικό Διαμέρισμα Ρ. του Δήμου Ν. του Ν.Η. και ότι η επωνυμία του είναι «Αγροτικός Συνεταιρισμός Ρ. Ο Α.», πλην όμως δεν γεννάται αμφιβολία για την ταυτότητά του. Επομένως, δεν έσφαλε το Πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, το οποίο θεώρησε έγκυρο το ως άνω δικόγραφο και, συνεπώς, ο σχετικός πρώτος λόγος της έφεσης είναι ουσιαστικά αβάσιμος και απορριπτέος.

4. Με τη σύμβαση της παρακαταθήκης ο θεματοφύλακας παραλαμβάνει από άλλον κινητό πράγμα,με την υποχρέωση να το φυλάει και να το αποδώσει όταν του ζητηθεί (άρθρο 822 παρ. 1 εδ. α` ΑΚ), δηλαδή αυτούσιο (ΑΠ 853/1995 ΕλλΔνη 38.1132). Η παρακαταθήκη είναι ετεροβαρής σύμβαση και αν συμφωνηθεί αμοιβή του θεματοφύλακα αμφοτεροβαρής (αρθρ. 822 β` ΑΚ). Η σύμβαση αυτή καταρτίζεται με την παράδοση του πράγματος (re) και είναι κατά κανόνα άτυπη (ΑΠ 1446/1992 ΕλλΔνη 36. 193), μπορεί δε να καταρτιστεί και με μόνη τη συμφωνία πριν από την παράδοση του πράγματος, εάν αυτό προβλέπουν τα μέρη σύμφωνα με την αρχή της ελευθερίας των συμβάσεων (αρθρ. 361 ΑΚ, βλ. ΕφΑθ 3262/1988, ΕλλΔνη 32.1668),ρητώς, αλλά και σιωπηρώς, όταν η συμφωνία για φύλαξη του πράγματος συνάγεται από τις συντρέχουσες περιστάσεις (ΑΠ 886/1990 ΕλλΔνη 32.342). Και αυτό αρκεί για την υποχρέωση απόδοσης του πράγματος (ΑΠ 638/1997 ΕλλΔνη 39.124), χωρίς να απαιτείται κυριότητα του παρακαταθέτη για το κύρος της σύμβασης (ΑΠ 874/1996 ΕλλΔνη 38.838). Ο δανειστής παρακαταθέτης μπορεί να απαιτήσει την απόδοση του πράγματος, αλλιώς αποζημίωση είτε με ευθεία αγωγή από τη σύμβαση παρακαταθήκης (ΕφΑθ 5648/1990 ΕλλΔνη 32.1669), αν υπάρχει διαρκής υπαίτια αδυναμία παροχής ή υπερημερία εκπλήρωσης της παροχής, είτε με τις διατάξεις περί αδικοπραξίας αν υπάρχει δόλος, όπως υπεξαίρεση (ΑΠ 1964/2013,ΑΠ 1024/2010 ΤΝΠ Νόμος,ΑΠ 1361/1991 ΕλλΔνη 33 1196,ΕφΑθ 3874/2011 ΤΝΠ Νόμος,ΕφΘεσ 2018/2008 Αρμ 2009.224, ΕφΑθ 9600/1990 ΕλλΔνη 32.1669), διότι επέρχεται αλλοίωση του αντικειμένου της ενοχής και η αρχική του υποχρέωση προς εκπλήρωση της παροχής μετατρέπεται σε δευτερογενή υποχρέωση αποζημίωσης (ΑΠ 1211/2000 ΤΝΠ Νόμος,ΑΠ 685/1974 ΝοΒ 23.289,ΕφΠειρ 658/2010 ΤΝΠ Νόμος, ΕφΑθ 7586/1989 ΑρχΝ 41.31), η οποία, εκτός άλλων, περιλαμβάνει τη μείωση της περιουσίας του δανειστή παρακαταθέτη (ΑΠ 232/1982 ΝοΒ 30.1270) και συγκεκριμένα την αξία του πράγματος (ΕφΛαρ 70/2001 Δικογ.2001.90,ΕφΑθ 3266/1996 ΕλλΔνη 37.1666),καθώς και κάθε άλλη ζημία που ενδεχομένως υπέστη (ΕφΑθ 7982/2006 ΕλλΔνη 48.1131). Όπως γίνεται δεκτό, η σύμβαση συντηρήσεως με ψύξη βρωσίμων προϊόντων, είναι σύμβαση μισθώσεως έργου, διότι τα μέρη απέβλεψαν στο αποτέλεσμα. Είναι δυνατόν, όμως, ανάλογα με τις περιστάσεις, να συνδυάζεται με ταυτόχρονη σύμβαση παρακαταθήκης (βλ. Αθ. Κρητικό, στον ΑΚ Γεωργιάδη - Σταθόπουλου, εισαγωγικές παρατηρήσεις στα άρθρα 822-833, αριθμός 28). Η υποχρέωση φυλάξεως και επιβλέψεως του παραδοθέντος προς συντήρηση διά ψύξης πράγματος, προκειμένου να αποφευχθούν βλάβες στην υλική του υπόσταση, άλλες εκτός από τις οφειλόμενες στη διαδικασία ψύξεως, αποτελεί περιεχόμενο συμβάσεως παρακαταθήκης (βλ. Αθ. Κρητικό, ό.π., αρθρ. 822, αριθ. 11). Η παραβίαση της υποχρεώσεως του θεματοφύλακα να παραδώσει το πράγμα σε καλή κατάσταση, συνιστά πλημμελή εκτέλεση της παροχής του, επί της οποίας έχουν ανάλογη εφαρμογή οι περί υπερημερίας του δανειστή γενικές διατάξεις του ΑΚ. Ειδικότερα ο παρακαταθέτης έχει δικαίωμα, εκτός από την απόδοση του παρακατατεθέντος, σε όποια κατάσταση βρίσκεται, να ζητήσει και αποζημίωση για την επελθούσα βλάβη κατ` ανάλογη εφαρμογή του αρθρ. 343 ΑΚ (βλ. ΕφΑθ 2662/1976, ΝοΒ 25.383, επίσης Μ. Σταθόπουλο, στον ΑΚ Γεωργιάδη - Σταθόπουλου, εισαγ. παρατηρήσεις στα άρθρα 335-348, αριθμοί 24 έως 29). Η διάταξη αυτή έχει εφαρμογή και όταν η παρακαταθήκη είναι αμφοτεροβαρής σύμβαση, ενόψει του ότι έχει συμφωνηθεί αμοιβή του θεματοφύλακα (βλ. Σταθόπουλο, ό.π., αριθ. 30). Εξάλλου, σε περίπτωση υπερημερίας του θεματοφύλακα ως προς την απόδοση του πράγματος έχει ευθεία εφαρμογή το άρθρο 343 ΑΚ και οφείλεται εκτός από την παροχή και αποζημίωση για την καθυστέρηση (βλ. ΕφΑθ 12462/1987, ΕλλΔνη 32.1667). Σε περίπτωση κατά την οποία η βλάβη του πράγματος ή η καθυστέρηση αποδόσεως του είναι υπαίτιες, συρρέει και ευθύνη του θεματοφύλακα από αδικοπραξία (βλ.ΑΠ 1964/2013 ο.π.,ΑΠ 1024/2010 ο.π.,ΕφΑθ 3874/2011 ο.π.,ΕφΑθ 6685/2004 ΕλλΔνη 46.909,ΕφΑθ 2201/1989 ΕλλΔνη 33.593, ΕφΑθ 2662/1976 ό.π. και Αθ. Κρητικός, ό.π., αρθρ. 823, αριθ. 7, 8). Περαιτέρω,κατά το άρθρο 211 ΑΚ, δήλωση βούλησης από κάποιον (αντιπρόσωπο) στο όνομα άλλου (αντιπροσωπευόμενου) μέσα στα όρια της εξουσίας αντιπροσώπευσης ενεργεί αμέσως υπέρ και κατά του αντιπροσωπευομένου, το αποτέλεσμα δε αυτό επέρχεται είτε η δήλωση γίνεται ρητά στο όνομα του αντιπροσωπευομένου, είτε συνάγεται από τις περιστάσεις ότι έγινε στο όνομά του. Εξάλλου, κατά το άρθρο 212 ΑΚ,αν δεν μπορεί να διαγνωσθεί ότι κάποιος ενεργεί στο όνομα άλλου, θεωρείται ότι ενεργεί στο δικό του όνομα. Σύμφωνα με το άρθρο 216 ΑΚ η εξουσία αντιπροσώπευσης παρέχεται με τη σχετική δικαιοπραξία (πληρεξουσιότητα). Από το συνδυασμό των διατάξεων αυτών συνάγεται ότι α) για να ενεργήσει η δήλωση βουλήσεως αμέσως υπέρ και κατά του αντιπροσωπευομένου, πρέπει ο αντιπρόσωπος να επιχειρήσει τη δικαιοπραξία στο όνομα εκείνου και να καταστήσει γνωστό σε αυτόν με τον οποίο συναλλάσσεται, ότι η ενέργεια από τη δικαιοπραξία θα παραχθεί όχι για τον εαυτό του, αλλά για τον αντιπροσωπευόμενο, πράγμα το οποίο, σε περίπτωση έλλειψης ρητής δήλωσης του αντιπροσώπου ότι ενεργεί στο όνομα του αντιπροσωπευομένου μπορεί να συναχθεί και από τις περιστάσεις, και β) αν δεν μπορεί να διαγνωσθεί ότι κάποιος ενεργεί στο όνομα άλλου θεωρείται ότι ενεργεί στο δικό του όνομα. Αντίθετα, στην έμμεση αντιπροσώπευση, υποκείμενο της έννομης σχέσης που ιδρύεται με την ενέργεια του αντιπροσώπου είναι ο ίδιος ο δικαιοπρακτών αντιπρόσωπος, ο οποίος με βάση τη συνδέουσα αυτόν με τον κύριο της υποθέσεως εσωτερική σχέση υποχρεούται να μεταφέρει σε αυτόν τα αποτελέσματα της δικαιοπραξίας. Εξ άλλου κατά το άρθρο 1 του ν.δ. 3424/1955, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 8 του ν. 1409/ 1983, αγοραστής γεωργικών προϊόντων (όπως αυτά καθορίζονται στην §1 του άρθρου 22 του ν. 992/1979 «περί οργανώσεως των διοικητικών υπηρεσιών δια την εφαρμογήν της Συνθήκης Προσχωρήσεως της Ελλάδος εις τας Ευρωπαϊκάς Κοινότητας και ρυθμίσεως συναφών θεσμικών και οργανωτικών θεμάτων») για μεταπώληση, εξαγωγή ή βιομηχανοποίηση, που καθίσταται υπερήμερος για την καταβολή του τιμήματος στους πωλητές παραγωγούς ή συνεταιρισμούς τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον τριών μηνών και χρηματική ποινή μέχρι 500.000 δραχμών. Η ποινική δίωξη ασκείται και αυτεπαγγέλτως. Στο άρθρο 3 του ίδιου ν.δ. ορίζεται ότι υπό την έννοια του παρόντος πωλητές αγρότες είναι και οι γεωργικοί συνεταιρισμοί που πωλούν τα γεωργικά ή κτηνοτροφικά προϊόντα των μελών τους, δεν είναι όμως αυτοί αγοραστές για τις συναλλαγές με τα μέλη τους προς το σκοπό διαθέσεως της παραγωγής αυτών. Με τη νομοθετική αυτή ρύθμιση σκοπήθηκε η αποτελεσματική προστασία των παραγωγών για είσπραξη του τιμήματος από την πώληση των προϊόντων τους από αυτούς ή τους συνεταιρισμούς, ορίσθηκε δε ρητά ότι οι συνεταιρισμοί στις συναλλαγές με τα μέλη τους προς το σκοπό διαθέσεως των προϊόντων τους δεν θεωρούνται αγοραστές, αναφορικά με τις συνέπειες (ποινικές) που προβλέπονται για τους αγοραστές γεωργικών προϊόντων που παραβαίνουν τις υποχρεώσεις τους (ΑΠ 752/2003 ΤΝΠ ΔΣΑ). Στην προκείμενη περίπτωση, κατά τα εκτιθέμενα στο αγωγικό δικόγραφο, ο ενάγων Αγροτικός Συνεταιρισμός συνήψε με την πρώτη εναγομένη τις προαναφερόμενες συμβάσεις στο όνομά του και όχι ως αντιπρόσωπος των μελών του,παραγωγών μήλων και επομένως αυτός νομιμοποιείται ενεργητικώς στην άσκηση της ένδικης αγωγής που στηρίζεται και στην ενδοσυμβατική ευθύνη και στην αδικοπραξία,κατά τις αναφερόμενες διακρίσεις. Επομένως, δεν έσφαλε το Πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, το οποίο θεώρησε ότι η αγωγή παραδεκτώς ασκείται από τον ενάγοντα αγροτικό συνεταιρισμό ατομικά και, συνεπώς, ο σχετικός λόγος της έφεσης είναι ουσιαστικά αβάσιμος και απορριπτέος.

5.Σύμφωνα μεν με τη διάταξη της § 1 εδάφιο α` του άρθρου 529 ΚΠολΔ, όπως αντικαταστάθηκε με εκείνη του άρθρου 16 § 5 του ν. 2915/2001 και ήδη ισχύει από την 1-1-2002 (άρθρο 15 του ν. 2943/2005), στην κατ` έφεση δίκη επιτρέπεται να γίνει επίκληση και προσαγωγή νέων αποδεικτικών μέσων, σύμφωνα δε με τη διάταξη της § 2 του ίδιου πιο πάνω άρθρου, το δευτεροβάθμιο δικαστήριο μπορεί να αποκρούσει τα αποδεικτικά μέσα που προσάγονται πρώτη φορά σ` αυτό ως απαράδεκτα, αν κατά την κρίση του ο διάδικος δεν τα είχε προσκομίσει στην πρωτόδικη δίκη από πρόθεση στρεψοδικίας ή από βαριά αμέλεια. Ως νέα αποδεικτικά μέσα, κατά την έννοια της αμέσως πιο πάνω διάταξης, θεωρούνται είτε αυτά που δεν υποβλήθηκαν καθόλου πρωτόδικα, είτε αυτά που υποβλήθηκαν μεν πρωτόδικα, αλλά απαράδεκτα, όπως λ.χ. εκπρόθεσμα ή χωρίς επίκληση ή χωρίς νόμιμη σήμανση κ.λ.π., είναι δε αδιάφορο αν το πρωτοβάθμιο δικαστήριο αποφάνθηκε ρητά για το απαράδεκτο των εν λόγω αποδεικτικών μέσων ή αντιπαρήλθε σιωπηρά το τελευταίο. Η διάταξη, εξάλλου, του άρθρου 529 παρ. 1 εδάφιο α` ΚΠολΔ είναι γενική και, έτσι, περιλαμβάνει χωρίς διακρίσεις όλα τα αποδεικτικά μέσα που επιτρέπονται από το νόμο, δηλαδή τόσο τα αποδεικτικά, που απόκεινται στην πρωτοβουλία των διαδίκων (όπως έγγραφα, όρκος) ή παρέχουν άμεση ή έμμεση απόδειξη (τεκμήριο), όσο και εκείνα, η απόδειξη των οποίων μπορεί να διαταχθεί ανεξάρτητα από τη συμπεριφορά των διαδίκων (λ.χ. αυτοψία, πραγματογνωμοσύνη). Τα έγγραφα, ειδικότερα, κατ` εφαρμογή της διάταξη του άρθρου 237 παρ. 1 εδάφιο β` ΚΠολΔ, όπως ήδη ισχύει μετά την αντικατάσταση της με εκείνη του άρθρου 7 παρ. 1 του ν. 2915/2001, εφαρμόζεται δε και στη διαδικασία της δευτεροβάθμιας δίκης (άρθρο 524 παρ. 1 ΚΠολΔ), είναι παραδεκτά στην κατ` έφεση δίκη αν η νόμιμη επίκληση και προσκομιδή τους γίνει με τις ενώπιον του Εφετείου προτάσεις των διαδίκων (ΑΠ 1450/2011 ΤΝΠ Νόμος).

6.Από τις ένορκες καταθέσεις των μαρτύρων των διαδίκων, που περιλαμβάνονται στα ταυτάριθμα με την εκκαλουμένη απόφαση πρακτικά δημόσια συνεδρίασης του πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου και εξετάστηκαν ενώπιον της Εισηγήτριας Δικαστή, και όλα τα έγγραφα, ανεξαρτήτως ειδικής αναφοράς ορισμένων μόνο από αυτά στη συνέχεια, που προσκομίζουν και επικαλούνται νόμιμα οι διάδικοι, έστω και για πρώτη φορά ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου (άρθ. 529 παρ.1 ΚΠολΔ), για να χρησιμεύσουν είτε ως αυτοτελή αποδεικτικά μέσα είτε για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων (άρθρ 395 του ΚΠολΔ), μεταξύ των οποίων περιλαμβάνεται και η ιδιόχειρη κατάσταση καταγραφής-αντιπαραβολής των ποσοτήτων μήλων που εισήχθησαν-εξήχθησαν στις ψυκτικές εγκαταστάσεις των εναγομένων, το οποίο προσκομίζουν και επικαλούνται παραδεκτά οι τελευταίοι ενώπιον του δευτεροβαθμίου Δικαστηρίου, έστω και αν προσκομίστηκε μετά τη συζήτηση στον πρώτο βαθμό μέσα στην προθεσμία των αντικρούσεων, ενώ δεν λαμβάνεται υπόψη το απόσπασμα του βιβλίου αποθήκευσης, του οποίου δεν έγινε νόμιμη επίκληση με τις εφετειακές προτάσεις, καθώς και τα δημόσια έγγραφα της δημιουργηθείσας ποινικής δικογραφίας και από τα διδάγματα της κοινής πείρας που λαμβάνονται υπόψη αυτεπάγγελτα από το Δικαστήριο (αρθρ. 336 παρ. 4 ΚΠολΔ), αποδεικνύονται τα ακόλουθα πραγματικά γεγονότα: Η πρώτη εναγομένη, ανώνυμη εταιρία, με την επωνυμία Λ. ΑΒΕ, νόμιμος εκπρόσωπος (διευθύνων σύμβουλος) της οποίας είναι ο δεύτερος εναγόμενος, Λ. Κ., διατηρεί στη Λ., στο …° χλμ της επαρχιακής οδού Λ. – Α., συγκρότημα συντήρησης, επεξεργασίας και συσκευασίας φρούτων. Στα πλαίσια της εμπορικής αυτής δραστηριότητας της, συνήψε με τον ενάγοντα, Αγροτικό Συνεταιρισμό Ρ. Ν. ο Α., προφορικά, στις αρχές του μηνάς Σεπτεμβρίου 2010, μια μικτή σύμβαση (με στοιχεία των συμβατικών τύπων της μίσθωσης έργου και της παρακαταθήκης σε συνδυασμό με παροχή υπηρεσιών) με αντικείμενο τη φύλαξη, συντήρηση, επεξεργασία και συσκευασία όλης της παραγωγής μήλων των μελών του, εσοδείας 2010, που παράγεται στη περιοχή του Ρ. Ν. και μέρους της παραγωγής των μελών του που παράγεται στην Κ.. Τα μήλα του ενάγοντος, κατά τα συμφωνηθέντα, θα τοποθετούνταν στους ψυκτικούς θαλάμους της πρώτης εναγομένης μέσα σε δύο είδη κιβωτίων αποθήκευσης, σε κλούβες και σε παλετοκιβώτια(bins). Ως αμοιβή της πρώτης εναγομένης για την εμβάπτιση των μήλων σε ειδικό φάρμακο, ώστε να αποφευχθεί η σήψη τους κατά τη διάρκεια της συντήρησης, και για τη συντήρηση τους σε συνθήκες ελεγχόμενης ατμόσφαιρας (μειωμένη συγκέντρωση οξυγόνου, αυξημένη συγκέντρωση διοξειδίου του άνθρακα, χαμηλή θερμοκρασία και υψηλή σχετικά υγρασία) καθορίστηκαν δύο τιμές: α) 1,70 ευρώ για κάθε κλούβα και β) 0,08 ευρώ για κάθε κιλό που ήταν τοποθετημένο σε bin, και δεύτερον για την επεξεργασία και συσκευασία των μήλων το ποσό των 0,05 ευρώ/κιλό, συμφωνήθηκε δε ότι η ανωτέρω αμοιβή θα καταβάλλεται σταδιακά με την έκδοση μεταχρονολογημένων επιταγών μικρής διάρκειας και ότι η οριστική εκκαθάριση θα γινόταν την ημέρα κατά την οποία ο ενάγων θα αναλάμβανε την τελευταία ποσότητα μήλων. Στα πλαίσια της ως άνω σύμβασης ο ενάγων εναπόθεσε στους ψυκτικούς θαλάμους της πρώτης εναγομένης, κατά το χρονικό διάστημα από 25-9-2010 έως 4-11- 2010, συνολικά 27.056 κλούβες, γεγονός το οποίο ομολογούν με τις προτάσεις τους οι εναγόμενοι. Για κάθε παράδοση κλουβών ή bins συντασσόταν από την πρώτη εναγόμενη δελτίο ποσοτικής παραλαβής, όπου αναγραφόταν ο αριθμός των κλουβών ή των bins που παραλάμβανε τη συγκεκριμένη ημέρα. Ειδικότερα, σε σχέση με τον αριθμό των bins που εναποτέθηκαν, ο ενάγων ισχυρίζεται ότι ανέρχονται σε 2.837 και οι εναγόμενοι σε 1.986. Η διαφορά που ανέρχεται στα 851 bins οφείλεται, κατά τους ισχυρισμούς των εναγομένων, σε λάθος καταγραφή στο υπ’αριθμ. 234/4-10- 2010 δελτίο ποσοτικής παραλαβής, όπου αναγράφεται ότι παρελήφθησαν 891 bins, ενώ το ορθό είναι 89. Σημειωτέον ότι για τα λοιπά 49 bins [851 - 802 (891-89)=49], μολονότι αρχικά οι εναγόμενοι στη σελίδα 7 των πρωτόδικων προτάσεων τους επικαλούνται λάθος καταγραφή και στο υπ'αριθμ. 230/4-10-2010 δελτίο ποσοτικής παραλαβής και ειδικότερα ότι από παραδρομή ανεγράφη ότι παρελήφθησαν 176 bins, ενώ το ορθό είναι 127 (176-127=49), στη συνέχεια στη σελίδα 10 των ίδιων προτάσεών τους ομολογούν ότι ορθά στο εν λόγω δελτίο αναγράφεται ότι παρελήφθησαν 176 bins. Περαιτέρω, οι εναγόμενοι ισχυρίζονται ότι τα 89 bins, που πραγματικά παρέλαβαν, είναι μήλα του παραγωγού Γ. Ρ., για τα οποία έχει εκδοθεί το υπ’αριθμ. …/27-9-2010 δελτίο αποστολής. Το Πρωτοβάθμιο Δικαστήριο δέχτηκε ότι παρελήφθησαν 891 bins και όχι 89, όπως ισχυρίζονται οι εναγόμενοι, με την αιτιολογία ότι «Η διαφορά που ανέρχεται στα 802 bins είναι τέτοιου μεγέθους που κατά τα διδάγματα της κοινής πείρας είναι αδύνατο να μην είχε γίνει αντιληπτή και να μην είχε γίνει σχετική διόρθωση άμεσα, και όχι μετά χρονικό διάστημα πέντε μηνών, όπως ισχυρίζονται οι εναγόμενοι, διότι επρόκειτο για μια σημαντική ποσότητα μήλων, ήτοι κατά τα ειδικότερα εκτεθέντα στην οικεία θέση (περί της χωρητικότητας εκάστου bin) περί τα 200.000 κιλά και ένα σημαντικό αριθμό bins, ικανό να καταλάβει έναν ψυκτικό θάλαμο περίπου, ο οποίος, κατά τα δελτία ποσοτικής παραλαβής, θα έπρεπε να είναι γεμάτος, χωρίς αυτό να ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα, και αυτό το γεγονός να λαμβάνει χώρα στις εγκαταστάσεις μια ανώνυμης εταιρίας με ISO, όπως η πρώτη εναγόμενη, επί πεντάμηνο. Εξάλλου, στο προαναφερθέν υπ’αριθμ. ./27-9-2010 δελτίο αποστολής του Γ. Ρ. αναγράφεται μεν ο αριθμός 89, αλλά αφορά μεταφορά πραγματοποιηθείσα στις 27-9-2010, ενώ η διαφορά αφορά σε bins που παραλήφθηκαν στις 4-10-2010, αλλά πέραν αυτού, σε καμία παραλαβή δεν αναφέρεται ποιου μέλους του ενάγοντος τα μήλα παραλαμβάνονται τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή, ώστε να αποδεικνύεται έστω και με την ως άνω χρονική απόκλιση ότι η ελεγχόμενη παραλαβή αφορά τα μήλα του ως άνω παραγωγού». Όμως,η παραπάνω κρίση του Πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου είναι εσφαλμένη και η ορθή ποσότητα ήταν 89 παλετοκιβώτια κι όχι 891 παλετοκιβώτια, για τους παρακάτω λόγους: Η αμφισβητούμενη ποσότητα των μήλων είναι υπερβολική,καθόσον ανέρχεται περίπου στους 200 τόνους μήλων (891 bins - 89 bins = 802 bins διαφοράς X 250 κιλά μήλων που περιέχει κάθε bin κατά τους ισχυρισμούς του ενάγοντος = 200.500 κιλά). Εκτός αυτού,ο ενάγων συνεταιρισμός δεν προσκόμισε παραστατικά των μελών του,από τα οποία να προκύπτουν οι ποσότητες των μήλων που απέστειλε στην πρώτη εναγομένη,ενώ ο ενόρκως εξετασθείς ενώπιον του Πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου μάρτυράς του (καθηγητής γεωπονίας Μ. Β.) δεν κατέθεσε οτιδήποτε σχετικό. Αντιθέτως, η ενόρκως εξετασθείσα μάρτυρας των εναγομένων Μ.Κ. (υπεύθυνη λογιστηρίου της πρώτης εναγομένης), κατέθεσε ότι η αναγραφή του αριθμού «…» στο …./4-10- 2010 δελτίο ποσοτικής παραλαβής ήταν καθαρά ένα γραφικό- αριθμητικό λάθος του αποθηκάριου και ότι το ορθό ήταν «89» παλετοκιβώτια,επίσης ότι η χρέωση ψυκτικών από την πλευρά της πρώτης εναγομένης γινόταν με βάση την ποσότητα των 89 παλετοκιβωτίων κι όχι των 891.Επίσης,κατέθεσε ότι για τις επίδικες (παραδοθείσες - παραληφθείσες) ποσότητες των μήλων έγινε αντιπαραβολή των αντιστοίχων επιμέρους παραστατικών των δύο πλευρών και συντάχθηκε από κοινού μία ιδιόχειρη κατάσταση, απεικονίζουσα αναλυτική καταγραφή των διακινηθεισών ποσοτήτων μήλων, η οποία και προσκομίζεται από τους εναγόμενους.Το ότι η ορθή ποσότητα ήταν 89 παλετοκιβώτια κι όχι 891, όπως εσφαλμένα δέχθηκε η εκκαλουμένη, αποδεικνύεται και από το ότι τα μήλα έχουν αντοχή παραμονής στο χωράφι ή σε αποθήκες όχι μόνο για 6 ημέρες μετά τη συγκομιδή, αλλά μέχρι και δύο εβδομάδες (αρκεί να μην είναι εκτεθειμένα στον ήλιο), ενώ οι θερμοκρασίες της περιόδου συγκομιδής των μήλων, από τα τέλη Σεπτεμβρίου μέχρι τα μέσα Νοεμβρίου, είναι τέτοιες που επιτρέπουν την παραμονή των μήλων εκτός ψυγείου για μακρό χρονικό διάστημα. Αξίζει, επίσης, να σημειωθεί ότι, εκείνη την περίοδο υπήρχε απεργία των φορτηγών αυτοκινήτων, οπότε η ροή των φορτίων δεν ήταν ομαλή και, συνεπώς, δικαιολογείται και εξ αυτού του λόγου η καθυστέρηση των έξι ημερών στη μεταφορά-παράδοση της ποσότητας των μήλων του Γ. Ρ.. Επιπροσθέτως, η χρονική υστέρηση, που επικαλείται η εκκαλουμένη απόφαση, δεν εντοπίζεται μόνον στο επίμαχο δελτίο αποστολής, αλλά και στα υπόλοιπα έξι δελτία (με αυξ. αρ. 26 έως και 30) της αγωγής, που παραδόθηκαν και αυτά με χρονική υστέρηση. Συγκεκριμένα, α) το με α/α 26 της αγωγής με αρ. …/4-10-2010 δελτίο παραλαβής αφορά το με αρ. …/27-9-2010 δελτίο αποστολής του παραγωγού Γ. Ρ., β) το με α/α 27 της αγωγής με αρ. …/4-10-2010 δελτίο παραλαβής αφορά το με αρ. …/26-9-2010 δελτίο αποστολής του ίδιου παραγωγού (Γ. Ρ.), γ) το με α/α 28 της αγωγής με αρ. …/4-10-2010 δελτίο παραλαβής αφορά το με αρ. …/26-9-2010 δελτίο αποστολής του αυτού παραγωγού, δ) το με α/α 29 της αγωγής με αρ. …/4-10-2010 δελτίο ποσοτικής παραλαβής αφορά το με αρ. …/25-9-2010 δελτίο αποστολής του Γ. Ρ. και ε) το με α/α 30 της αγωγής με αρ. …/4- 10-2010 δελτίο ποσοτικής παραλαβής αφορά το με αρ. 1/25-9-2010 δελτίο αποστολής του Γ. Ρ.. Και σε αυτές τις παραδόσεις των μήλων παρατηρείται χρονική υστέρηση από 6 έως 9 ημέρες. Κατά συνέπεια, η καθυστέρηση παραλαβής του επίμαχου φορτίου κατά 6 ημέρες, δεν αποτελεί από μόνη της λόγο αποκλείοντα την αντιστοιχία μεταξύ του υπ’ αριθμ. …/04.10.2010 δελτίου ποσοτικής παραλαβής (για 891 παλετοκιβώτια) και του υπ’ αριθμ. …/27.09.2010 δελτίου αποστολής του παραγωγού Γ. Ρ. (για 89 παλετοκιβώτια). Ως προελέχθη, το περιεχόμενο των 891 παλετοκιβωτίων είναι μία τεράστια ποσότητα μήλων, περίπου 222.750 κιλά (891 X 250 κιλά/παλετοκιβώτιο κατά τους ισχυρισμούς του ενάγοντος). Δεδομένου, λοιπόν, ότι τα δελτία ποσοτικής παραλαβής της πρώτης των εναγομένων αντιστοιχούσαν κατά κανόνα σε ποσότητες που παραδίδονταν με κάθε φορτηγό, είναι λογικά αδύνατο να μεταφέρθηκε αυτή η ποσότητα (222 τόνων) με ένα φορτηγό αυτοκίνητο. Έπρεπε να χρησιμοποιηθούν τουλάχιστον 8-10 φορτηγά για τη μεταφορά της επίδικης ποσότητας μήλων,αφού ένα φορτηγό έχει χωρητικότητα περίπου 100 παλετοκιβωτίων. Κάτι τέτοιο,όμως, δεν αποδείχθηκε. Αντίθετα,από το σύνολο των δελτίων παραλαβής παλετοκιβωτίων που εξέδωσε η πρώτη από τους εναγομένους προς τον ενάγοντα, κατά τη χρονολογική ροή της περιόδου παραγωγής, προκύπτει ότι, όλα τα δελτία παραλαβής αφορούν σε ένα παλετοκιβώτιο το μικρότερο (βλ. …/20.12.2010) έως 149 παλετοκιβώτια το μεγαλύτερο (βλ. π.χ. …/01.10.2010). Ο μέσος όρος παλετοκιβωτίων ανά δελτίο παραλαβής κυμαίνεται γύρω στα 50-60 παλετοκιβώτια.Επίσης, δεν εκδόθηκε ένα συγκεντρωτικό δελτίο παραλαβής για όλα τα επιμέρους φορτία εκείνης της ημέρας (04.10.2010), αλλά συνολικά εκδόθηκαν 5 δελτία παραλαβής, ανάλογα με τη ροή των φορτίων τους και ειδικότερα τα υπ’ αριθμ. 230, 234, 235, 236 και 237 δελτία παραλαβής, όπως ήταν και η συνήθης πρακτική(βλ.σχετικό πίνακα). Η διαφορά δεν έγινε αντιληπτή διότι στα βιβλία της πρώτης εναγομένης διορθώθηκε αμέσως μόλις έγινε η αντιπαραβολή και συσχέτιση με το με το δελτίο του Γ. Ρ., ενώ ακόμη και η χειρόγραφη κατάσταση δέχεται τον ορθό αριθμό των παλετοκιβωτίων. Τέλος, ο ενάγων συνεταιρισμός δεν διέθετε δικά του παλετοκιβώτια και τα είχε μισθώσει από τους εναγομένους, μέσω της αδελφής εταιρίας Ο. ΑΕ και για να δικαιολογήσει την προμήθεια παλετοκιβωτίων ίσου αριθμού με αυτά που ισχυρίζεται ότι παρέδωσε στην πρώτη εναγομένη,αναφέρει ότι ποσότητα 800 παλετοκιβωτίων,όση δηλαδή και η διαφορά μεταξύ τους, χρησιδανείστηκε από την εταιρία F. ΑΕΒΕ. Ο ισχυρισμός,όμως αυτός,δεν είναι πειστικός, αφού από τα έγγραφα που προσκόμισαν οι εναγόμενοι,προκύπτει ότι η εν λόγω εταιρία,δεν έχει δημοσιεύσει απόφαση διορισμού διοικητικού συμβουλίου από το έτος 2004, δεν έχει δημοσιευθεί ισολογισμός από το 2004, είναι δηλαδή μια ανενεργής επιχείρηση. Εκτός αυτού, δεν προσκομίστηκε από τον ενάγοντα κανένα αποδεικτικό μεταφοράς των εν λόγω παλετοκιβωτίων - bins από τις εγκαταστάσεις της F. ΑΕΒΕ σε δικιές του εγκαταστάσεις. Επομένως, παραδόθηκαν συνολικά 2.035 παλετοκιβώτια με μήλα στα ψυγεία τα πρώτης των εναγομένων και όχι 1.986 που αναφέρει το από 13-5-2011 έγγραφο της Ο.ΑΕ και 27.056 κλούβες με μήλα.Τα παραπάνω έγινα δεκτά και με το υπ’αριθμ. 693/2013 βούλευμα του Συμβουλίου Πλημ/κών Λάρισας, το οποίο αποφάνθηκε ότι δεν πρέπει να γίνει κατηγορία σε βάρος του δευτέρου εναγομένου γιά υπεξαίρεση των παραπάνω 802 παλετοκιβωτίων με μήλα. Ωστόσο, το Πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, παρότι δέχθηκε ότι «από τις 30-6- 2007 που έληξε η θητεία του ΔΣ της εν λόγω εταιρίας (βλ. το υπ’αριθμ. 11709/21-9-2004 ΦΕΚ ανωνύμων εταιρειών και εταιριών περιορισμένης ευθύνης) δεν δημοσιεύτηκε απόφαση της ΓΣ της για διορισμό νέου ΔΣ και ως εκ τούτου στον αναγραφόμενο στο ως άνω έγγραφο χρόνο κατάρτισης της σύμβασης δεν υφίστατο ΔΣ και συνεπώς νόμιμος εκπρόσωπος της εν λόγω εταιρίας. Εκτός αυτού, όμως, ο ενάγων δεν προσκομίζει κανένα αποδεικτικό μεταφοράς των εν λόγω bins από τις εγκαταστάσεις της εταιρίας αυτής σε δικιές του εγκαταστάσεις και κυρίως κανένα αποδεικτικό καταβολής του ποσού των 40.000,00 ευρώ, το οποίο ισχυρίζεται ότι κατέβαλε στην εν λόγω εταιρία, λόγω αδυναμίας επιστροφής των ως άνω bins συνεπεία της υπεξαίρεσης αυτών από τον δεύτερο εναγόμενο», εν τούτοις έκρινε ότι παραδόθηκαν στην πρώτη εναγομένη από τον ενάγοντα και εισήχθησαν στους ψυκτικούς της θαλάμους, επιπλέον 802 παλετοκιβώτια και συνολικά 2.837. Κρίνοντας, όμως, έτσι, εσφαλμένα ερμήνευσε το νόμο και εκτίμησε τις αποδείξεις, κατά παραδοχή των σχετικών λόγων της έφεσης και ως ουσιαστικά βασίμων.

Περαιτέρω, αποδείχθηκε ότι κατά το χρονικό διάστημα από 15-10-2010 έως 3-2-2011, ο ενάγων εξήγαγε από τους ψυκτικούς θαλάμους της πρώτης εναγομένης, προς επεξεργασία και συσκευασία, τμηματικά, 23.141 κλούβες, γεγονός το οποίο ομολογούν με τις προτάσεις τους οι εναγόμενοι. Για κάθε εξαγωγή κλουβών ή παλετοκιβωτίων-bins συντασσόταν από την πρώτη εναγόμενη δελτίο αποστολής, όπου αναγραφόταν ο αριθμός των κλουβών ή των bins που εξάγονταν τη συγκεκριμένη ημέρα από τις εγκαταστάσεις της. Ειδικότερα, σε σχέση με τον αριθμό των bins που εξήχθησαν, ο ενάγων ισχυρίζεται ότι ανέρχονται σε 1.146 και οι εναγόμενοι σε 1.227, δηλαδή υπάρχει διαφορά 81 bins. Όπως αποδεικνύεται από δελτία αποστολής που προσκόμισε ο ενάγων,η ποσότητα των εξαχθέντων bins ήταν 1.146 (1.136 δέχτηκε το ως άνω βούλευμα). Ο ίδιος αριθμός προκύπτει, σε κάθε περίπτωση, από την προαναφερόμενη χειρόγραφη κατάσταση. Κατ’ ακολουθία των ανωτέρω, μετά την τελευταία εξαγωγή κλουβών και bins από τις εγκαταστάσεις της πρώτης εναγομένης, που έλαβε χώρα στις 3-2-2011, παρέμειναν στους ψυκτικούς θαλάμους αυτής 3.915 (27.056 -23.141) κλούβες, γεγονός το οποίο ομολογούν με τις προτάσεις τους οι εναγόμενοι, και 889 (2.035-1.146) bins. Περαιτέρω, από τα ίδια ως άνω αποδεικτικά μέσα αποδείχθηκε ότι στις αρχές Φεβρουάριου 2011, μετά την 3η-2-2011, ο ενάγων, δια του νομίμου εκπροσώπου του, ειδοποίησε τον δεύτερο εναγόμενο, ως νόμιμο εκπρόσωπο της πρώτης, ότι στις 7-2-2011 θα πραγματοποιούσε μια ακόμη εξαγωγή προϊόντων, γεγονός το οποίο ο τελευταίος δεν επέτρεψε, ισχυριζόμενος ότι ο ενάγων θα έπρεπε στο χρονικό αυτό σημείο να έχει ήδη εξοφλήσει το σύνολο της συμφωνηθείσας αμοιβής για την εμβάπτιση των μήλων, τη συντήρηση και τη διαλογή τους, τόσο στην πρώτη εναγόμενη όσο και στην εταιρία με την επωνυμία «Ο.ΑΕΒΕ» με έδρα τη Λ., ιδίων συμφερόντων με την πρώτη εναγομένη, η οποία επιπλέον της αμοιβής για τη διαλογή των μήλων, ζητούσε και το μίσθωμα για τη μίσθωση κλουβών και bins από τον ενάγοντα. Ωστόσο, όπως προαναφέρθηκε, η συμφωνία μεταξύ των διαδίκων ήταν η αμοιβή της πρώτης εναγομένης να καταβάλλεται σταδιακά. Σε εκτέλεση δε αυτής της συμφωνίας, ο ενάγων είχε ήδη παραδώσει μέχρι τις αρχές Φεβρουάριου του έτους 2011, τέσσερες επιταγές και συγκεκριμένα: α) την υπ’ αριθ. … επιταγή της Π. Τράπεζας, ποσού 13.000 ευρώ, με ημερομηνία έκδοσης την 28-2-2011, β) την υπ’ αριθ. … επιταγή της Α.Τ.Ε, ποσού 4.000 ευρώ, με ημερομηνία έκδοσης την 10-3- 2011, γ) την υπ’ αριθ. 20337540-8 επιταγή της E.-E., ποσού 14.068.65 ευρώ, με ημερομηνία έκδοσης την 31-3-2011 και δ) την υπ’ αριθ. …/13-5-2011 επιταγή της E.F.E.-E., ποσού 15.504 ευρώ, με ημερομηνία έκδοσης την 13-5-2011, συνολικού ποσού 46.572.65 ευρώ. Ενόψει των ανωτέρω ο ενάγων επιδίδει στην πρώτη εναγομένη στις 14-2-2011 εξώδικη πρόσκληση, καλώντας την να του επιτρέψει την πρόσβαση στα προϊόντα του, προκειμένου να συνεχίσει την μέχρι τότε διαδικασία εξαγωγής αυτών και σε περίπτωση που δεν επιθυμεί τη συνέχιση της συνεργασίας τους, να του επιτρέψει να αναλάβει το σύνολο αυτών με ταυτόχρονη εκπλήρωση των συμβατικών του υποχρεώσεων. Ακολούθως, στις 16-2-2011, η πρώτη εναγομένη επιδίδει στον ενάγοντα εξώδικη πρόσκληση καλώντας τον να καταβάλει την οφειλόμενη αμοιβή της, η οποία, κατά τους ισχυρισμούς της, ανερχόταν,αφαιρουμένων των ποσών των ως άνω επιταγών, στο ποσό των 117.389,19 ευρώ και την ίδια ημέρα η προαναφερθείσα εταιρία με την επωνυμία «Ο. ΑΕΒΕ» επιδίδει και αυτή εξώδικη πρόσκληση στον ενάγοντα, καλώντας τον να καταβάλει τη δική της αμοιβή, τα μισθώματα των bins και κλουβών και το τίμημα για την αγορά bins και κλουβών από αυτή, συνολικού ποσού 71.267,15 ευρώ, χωρίς, όμως, σε καμία από τις εν λόγω εξώδικες προσκλήσεις να γίνεται αναφορά και να δίδεται κάποια απάντηση στα ως άνω αιτήματα του ενάγοντος. Στη συνέχεια, στις 18-2-2011 και οι δύο ως άνω εταιρίες αιτούνται την έκδοση διαταγής πληρωμής κατά του ενάγοντος και έτσι στις 24-2-2011 εκδίδονται οι υπ’αριθμ. 144/2011 και 145/2011 διαταγές πληρωμής του Δικαστή του Μονομελούς Πρωτοδικείου Λάρισας, δυνάμει των οποίων ο ενάγων υποχρεώθηκε να καταβάλει στην πρώτη εναγομένη το ποσό των 151.633,45 ευρώ και στην «Ο. ΑΕΒΕ» το ποσό των 44.353,80 ευρώ αντίστοιχα, πλέον τόκων και εξόδων, οι οποίες επιδίδονται στον ενάγοντα στις 25-2-2011. Δυνάμει δε της ως άνω διαταγής πληρωμής η πρώτη εναγομένη επέσπευσε αναγκαστική εκτέλεση κατάσχοντας την εναπομείνασα στους ψυκτικούς θαλάμους της ποσότητα μήλων του ενάγοντος με την υπ’αριθμ. …/3-3-2011 έκθεση αναγκαστικής κατάσχεσης κινητών του δικαστικού επιμελητή Ν.Κ., με την οποία ορίστηκε μεσεγγυούχος αυτών ο Α. Κ.. Ο ενάγων την ίδια μέρα ζήτησε και πέτυχε την έκδοση της από 3-3-2013 προσωρινής διαταγής που απαγόρευσε κάθε πράξη αναγκαστικής εκτέλεσης με βάση την υπ'αριθμ. 144/2011 διαταγή πληρωμής μέχρι τη συζήτηση της αίτησης αναστολής εκτέλεσης που είχε ήδη καταθέσει με αίτημα την αναστολή εκτέλεσης της ως άνω διαταγής πληρωμής μέχρι την έκδοση τελεσίδικης απόφασης επί της ανακοπής του άρθρου 632 και 933 ΚΠολΔ που είχε ασκήσει. Εν συνεχεία, στις 14-3-2011, συζητήθηκε η αίτηση της πρώτης εναγόμενης για ανάκληση της ως άνω προσωρινής διαταγής, η οποία, δυνάμει της υπ’αριθμ.447/2011 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Λάρισας (διαδικασία ασφαλιστικών μέτρων), απορρίφθηκε ως νομικά αβάσιμη. Εν τω μεταξύ, ο ενάγων κατέθεσε, ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Λάρισας, την υπ’αριθμ. 40/2011 αίτησή του κατά της πρώτης εναγομένης, επικαλούμενος προσβολή της νομής του επί της εναπομείνασας στους ψυκτικούς θαλάμους της ποσότητας μήλων, με αίτημα να του επιτραπεί η πρόσβαση στην εν λόγω ποσότητα με σκοπό να την αναλάβει καταβάλλοντας τη συμφωνηθείσα αμοιβή, άλλως να του επιτραπεί η επεξεργασία και συσκευασία της εν λόγω ποσότητας στις εγκαταστάσεις της πρώτης εναγομένης, δικάσιμος για τη συζήτηση της οποίας ορίστηκε η 24-3-2011, κατά την οποία η συζήτηση αναβλήθηκε για την 31η-3-2011, ενόψει της πρότασης της καθ’ής-πρώτης εναγομένης, να αποδώσει άμεσα την εναπομείνασα ποσότητα «βάσει των τιμολογίων που υπάρχουν», με την καταβολή εκ μέρους του αιτούντος-ενάγοντος του ποσού των 50.000,00 ευρώ. Επί της ανωτέρω αίτησης εκδόθηκε στις 21-4-2011 η υπ’αριθμ. 30/2011 απόφαση (διαδικασία ασφαλιστικών μέτρων) που την απέρριψε, διότι πιθανολογήθηκε ότι η καθ’ης- πρώτη εναγομένη δεν νομιμοποιείται παθητικά, διότι η εναπομείνασα ποσότητα ήταν κατασχεμένη και κάτοχος αυτής ήταν πλέον ο ως άνω ορισθείς μεσεγγυούχος και σε κάθε περίπτωση ακόμα και αν ήθελε κριθεί ότι κάτοχος αυτής ήταν η καθ’ης-πρώτη εναγομένη, η τελευταία τα κατείχε νόμιμα, δυνάμει της μεταξύ των διαδίκων σύμβασης και δεν υπήρχε εκ μέρους της αντιποίηση της νομής αυτών, καθόσον ασκούσε νόμιμα δικαίωμα επίσχεσης λόγω μη καταβολής της συμφωνηθείσας αμοιβής. Μετά την έκδοση της ως άνω απόφασης ο ενάγων στις 10-5-2011 κατέβαλε το κεφάλαιο, τους τόκους και τα έξοδα των ως άνω υπ’αριθ. 144 και 145/2011 διαταγών πληρωμής, (μεταξύ αυτών και τα έξοδα εκτέλεσης της υπ’αριθμ. 144/2011), ήτοι συνολικά για κάθε μία διαταγή πληρωμής το ποσό των 160.000,96 ευρώ και 47.154,15 ευρώ,αντίστοιχα (βλ. τις από 10-5-2011 αποδείξεις του δικαστικού επιμελητή Χ.Α.) στην πρώτη εναγομένη και στην εταιρία «Ο. ΑΕΒΕ», αντίστοιχα. Παρά τις ως άνω καταβολές, ο δεύτερος εναγόμενος συνέχισε να μην επιτρέπει την πρόσβαση του ενάγοντος στα προϊόντα του. Έτσι, ο τελευταίος, αφού είχε προηγηθεί ακρόαση των διαδίκων από τον Εισαγγελέα Πλημμελειοδικών Λάρισας, επιδίδει στην πρώτη εναγομένη, στις 12-5-2011, εξώδικη πρόσκληση ζητώντας να του απαντήσει, εντός της ίδιας ημέρας, εγγράφως, ορίζοντας η ίδια τον χρόνο και τον τρόπο με τον οποίο αυτός θα αναλάβει όλα τα προϊόντα του από τις εγκαταστάσεις της. Η πρώτη εναγομένη δεν απάντησε και ο ενάγων της επέδωσε στις 16-5-2011 νέα εξώδικη πρόσκληση καλώντας την όπως, εντός μία ώρας από τη λήψη της, επικοινωνήσει με το νόμιμο εκπρόσωπο της για να του γνωστοποιήσει την ώρα που του επιτρέπει να προσέλθει στις εγκαταστάσεις της για τον ανωτέρω σκοπό. Η πρώτη εναγομένη δεν απάντησε ούτε στη δεύτερη εξώδικη πρόσκληση του ενάγοντος και γι’ αυτό το λόγο ο τελευταίος αυθημερόν κατέθεσε, ενώπιον του Ειρηνοδικείου Λάρισας, την υπ’αριθμ. κατάθεσης 96/2011 αίτηση του, δικάσιμος για τη συζήτηση της οποίας ορίστηκε η 26η Μαΐου 2011, με την οποία επικαλούμενος και πάλι προσβολή της νομής του επί της εναπομείνασας ποσότητας μήλων στις εγκαταστάσεις της πρώτης εναγομένης ζητούσε να του επιτραπεί η πρόσβαση σε αυτή με σκοπό την ανάληψη της και την προώθηση της προς πώληση. Παράλληλα ζήτησε και πέτυχε την έκδοση προσωρινής διαταγής, δυνάμει της οποίας η πρώτη εναγομένη υποχρεώθηκε να επιτρέψει στον ενάγοντα την πρόσβαση στα ψυγεία της, όπου βρίσκονται τα προϊόντα του, προκειμένου ο τελευταίος να διαπιστώσει την κατάσταση τους και να ενεργήσει καταγραφή αυτών, μέχρι τη συζήτηση της ως άνω αίτησης. Σε εκτέλεση της εν λόγω προσωρινής διαταγής, η οποία επιδόθηκε στη πρώτη εναγόμενη στις 18-5-2011, ο νόμιμος εκπρόσωπος του ενάγοντος, Α. Κ., συνοδευόμενος από τον γεωπόνο Ν.Σ. μαζί με το δικαστικό επιμελητή Δ.Τ., μετέβη στις εγκαταστάσεις της πρώτης εναγομένης στις 19-5-2011. Εκεί, ο δεύτερος εναγόμενος, με την ιδιότητα του νομίμου εκπροσώπου της πρώτης εναγομένης, δήλωσε ότι τα προϊόντα του ενάγοντος φυλάσσονται στο θάλαμο 13 σε συνθήκες ελεγχόμενης ατμόσφαιρας και ότι αν ανοιχτεί ο θάλαμος υπάρχει κίνδυνος να «ξεκινήσει η κατάσταση φθοράς» των μήλων του ενάγοντος και ότι «τίθεται και θέμα υγείας για όσους θα εισέλθουν στον θάλαμο μετά από συγκεκριμένη ώρα» και για αυτούς τους λόγους ζήτησε από το νόμιμο εκπρόσωπο του ενάγοντος να υπογράψει έγγραφη εντολή αποσφράγισης του θαλάμου,αναλαμβάνοντας την ευθύνη για πιθανή καταστροφή των μήλων. Ο τελευταίος δήλωσε «ότι δεν πρόκειται να πράξει κάτι τέτοιο γιατί στο παρελθόν είχε ανοίξει ο θάλαμος χωρίς να του ζητηθεί έγγραφη εντολή και τότε δεν είχε υπάρξει κανένα πρόβλημα και αυτό που του ζητείται το θεωρεί πρόφαση για να μην αποσφραγιστεί ο θάλαμος» (βλ. την υπ’αριθμ. …/19-5-2011 έκθεση αναγκαστικής εκτέλεσης προσωρινής διαταγής του ως άνω δικαστικού επιμελητή). Μετά ταύτα ο δικαστικός επιμελητής αποχώρησε από τις εγκαταστάσεις της πρώτης εναγομένης χωρίς να ανοιχθεί ο ως άνω θάλαμος. Οι εναγόμενοι, με τις πρωτόδικες προτάσεις τους, ισχυρίσθηκαν ότι μετά τα ως άνω γεγονότα που έλαβαν χώρα στις 19-5-2011, ημέρα Πέμπτη, ο δεύτερος εξ αυτών «έμεινε με την εντύπωση» ότι ο εκπρόσωπος του ενάγοντος θα επέστρεφε την επόμενη μέρα, όταν θα είχε παρέλθει το απαιτούμενο 24ώρο για την ασφαλή είσοδο ανθρώπου στο θάλαμο 13 και γι’ αυτό άνοιξε τον εν λόγω θάλαμο και διαπίστωσε ότι τα μήλα σε 397 bins και σε 2.251 κλούβες είχαν σαπίσει βάζοντας σε άμεσο κίνδυνο εγκαταστάσεις προσωπικό και εμπορεύματα. Για το λόγο αυτό οι εναγόμενοι προέβησαν στην καταστροφή αυτών, στις 21-5-2011, ημέρα Σάββατο, με ταφή τους σε αγρό, χωρίς να ειδοποιηθεί σχετικά ο ενάγων, διότι ήταν Σαββατοκύριακο και δεν κατέστη αυτό δυνατό, όπως αναφέρεται στην από 2-1-2013 πρωτόδικη προσθήκη τους. Για την απόδειξη δε του ανωτέρω ισχυρισμού τους οι εναγόμενοι επικαλούνται και προσάγουν ένα έγγραφο με τίτλο «πρωτόκολλο καταστροφής εμπορευμάτων» και ημερομηνία 21-5-2011 που υπογράφεται από την «επιτροπή καταστροφής εμπορευμάτων», η οποία αποτελείται από τους Ι. Κ., γεωπόνο, εξωτερικό συνεργάτη της πρώτης εναγομένης, Κ. Κ., αποθηκάριο της πρώτης εναγόμενης Μ. Κ., υπάλληλο(λογίστρια) της πρώτης εναγομένης και μάρτυρός της και από τον Ε. Χ. ο οποίος, κατά τους ισχυρισμούς των εναγόμενων, μετέφερε τα σάπια μήλα και τα έθαψε σε αγρό ιδιοκτησίας του εκδίδοντας τα υπ'αριθμ. …/21-5-2011, …/23-5-2011 τιμολόγια παροχής υπηρεσιών «για μεταφορά-εκσκαφή και ταφή σάπιων μήλων σε ιδιωτικό χωράφι» συνολικού ποσού 3.013, 50 (430,50 ευρώ X 7) ευρώ. Σχετικά με το ζήτημα αυτό ο μάρτυρας του ενάγοντος, Μ. Β., καθηγητής δενδροκομίας και μετασυλλεκτικής μεταχείρισης / οπωροκηπευτικών της Γεωπονικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, κατέθεσε: πρώτον ότι η καταστροφή προϊόντων, όπως στην κρινόμενη περίπτωση, απαιτεί ενημέρωση της Διεύθυνσης Γεωργίας της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης και ήδη Περιφερείας με ευθύνη της οποίας συστήνεται επιτροπή, στην οποία συμμετέχει οπωσδήποτε Γεωπόνος της εν λόγω διεύθυνσης και εκπρόσωπος του ιδιοκτήτη των υπό καταστροφή προϊόντων, η οποία αποφασίζει για την καταστροφή και περαιτέρω για την ταφή αυτών, ώστε να μην μολυνθεί ο υπόγειος ορίζοντας υδάτων, διαδικασία που δεν τηρήθηκε στην κρινόμενη περίπτωση, δεύτερον ότι τα μήλα γενικά υπό συνθήκες ελεγχόμενης ατμόσφαιρας μπορούν να συντηρηθούν μέχρι και ένα έτος χωρίς κανένα πρόβλημα, τρίτον ότι είναι αδύνατο τα μήλα του ενάγοντος, τα οποία μαζί με τα μήλα του Πηλίου είναι ποιοτικώς τα καλύτερα μήλα της Ελλάδος, να σάπισαν και μάλιστα υπό συνθήκες ελεγχόμενης ατμόσφαιράς σε βαθμό που έχρηζαν καταστροφής, διότι τα μήλα αυτά που συντηρήθηκαν υπό συνθήκες κοινής ψύξης από 19-5- έως 13-7, (κατά τα αναλυτικώς εκτεθέντα παρακάτω στην οικεία θέση) είχαν σαπίσει μόλις σε ποσοστό 7% και τέταρτον τα μήλα όταν η σήψη τους είναι μικρότερη από 20% δεν καταστρέφονται αλλά διατίθενται για χυμό.

Από τα προεκτεθέντα αποδεικνύεται ότι ουδέποτε υπήρξε καταστροφή μήλων του ενάγοντος από τους εναγομένους, διότι αυτά ήταν αδύνατο, λόγω της ποιότητας, των συνθηκών αλλά και του χρόνου συντήρησής τους, να σαπίσουν σε τέτοια έκταση, ώστε να επιβάλλεται η καταστροφή τους. Αλλά και αν αυτό, παρόλα αυτά, είχε συμβεί, οι σχέσεις των διαδίκων στο χρονικό σημείο της ισχυριζόμενης καταστροφής ήταν τόσο τεταμένες μετά από τις προεκτεθείσες δικαστικές και εξώδικες ενέργειες, ώστε, κατά τα διδάγματα της κοινής πείρας,αλλά και βάσει της συμπεριφοράς του δεύτερου εναγόμενου, κατά τη διαδικασία αναγκαστικής εκτέλεσης της προαναφερθείσας προσωρινής διαταγής, ο οποίος, αν και ήταν εκ του νόμου υποχρεωμένος να ανοίξει τον ως άνω ψυκτικό θάλαμο, ζήτησε, προς πλήρη εξασφάλιση των συμφερόντων των εναγόμενων, έγγραφη συναίνεση του ενάγοντος, ώστε, αν προκαλούνταν οποιαδήποτε φθορά στα μήλα του, να αποκλείσει κάθε ενδεχόμενο αναζήτησης ευθυνών από τον ίδιο και την εταιρία που εκπροσωπεί, είναι λογικά αδύνατο ο τελευταίος να μη φρόντιζε να ενημερώσει ή να προσπαθήσει να ενημερώσει με τρόπο αδιαμφισβήτητο τον νόμιμο εκπρόσωπο του ενάγοντος, ότι ανέκυψε σοβαρό πρόβλημα (σήψη μεγάλης ποσότητας των μήλων του), από τη αντιμετώπιση του οποίου, εν αγνοία του ενάγοντος, με τον ανωτέρω τρόπο (και μάλιστα με δαπάνη που ανήλθε στο ποσό των 3.000,00 ευρώ περίπου), ήταν βέβαιο ότι θα δημιουργούνταν ζητήματα ευθύνης για τους εναγομένους. Μάλιστα, ο δεύτερος εναγόμενος, ως εκπρόσωπος της πρώτης εναγόμενης, ακόμα και μετά την ισχυριζόμενη καταστροφή των μήλων του ενάγοντος, τη Δευτέρα 23 Μαίου 2011, επέλεξε να δώσει εντολή στον πληρεξούσιο δικηγόρο του να υποβάλει αίτηση, κατά τα παρακάτω εκτεθέντα, για την δια πλειστηριασμού πώληση των υπόλοιπων μήλων, αντί να ενημερώσει, ακόμη και σε αυτό το χρονικό σημείο, τον ενάγοντα, τόσο για την επικαλούμενη καταστροφή μέρους αυτών, όσο και για το γεγονός ότι οι συνθήκες συντήρησης είχαν μεταβληθεί και να επιτρέψει σε αυτόν, ως όφειλε, την πρόσβαση στις εγκαταστάσεις της πρώτης εναγομένης, ώστε ο ενάγων να αποφασίσει, όπως είχε δικαίωμα, για την διάθεση των προϊόντων του ανάλογα με την κατάσταση στην οποία βρίσκονταν στο χρονικό αυτό σημείο. Επομένως,οι ισχυρισμοί των εναγομένων,που προβλήθηκαν πρωτοδίκως και επαναφέρονται με την έφεσή τους,ότι αφενός ο θάλαμος δεν ανοίχτηκε διότι ο νόμιμος εκπρόσωπος του ενάγοντος αρνήθηκε να δώσει σχετική εντολή και αφετέρου ότι ο ενάγων σκοπίμως απείχε από τη διαδικασία καταστροφής των μήλων,οι οποίοι λειτουργούν ως ένσταση για την βάση της αγωγής, της ενδοσυμβατικής ευθύνης (άρθρ. 342 ΑΚ), είναι αβάσιμοι και απορριπτέοι.

Ακολούθως, όπως ήδη αναφέρθηκε, η πρώτη εναγομένη, στις 23-5-2011, κατέθεσε, ενώπιον του Ειρηνοδικείου Λάρισας, την υπ’αριθμ. κατάθεσης 97/2011 αίτηση της, δικάσιμο για τη συζήτηση της οποίας ορίστηκε η 31-5- 2011, με την οποία εξέθετε ότι κατά του ενάγοντος έχει ασκήσει, ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Λάρισας, αγωγή, αιτούμενη το ποσό των 56.272, 75 ευρώ ως αμοιβή για αποθήκευση και συντήρηση των προϊόντων του σε συνθήκες ελεγχόμενης ατμόσφαιρας και ότι τα εν λόγω προϊόντα, επί των οποίων έχει νόμιμο ενέχυρο, κινδυνεύουν με άμεση καταστροφή, όπως αποδείχθηκε από την ήδη καταστραφείσα ποσότητα, κατά τα προεκτεθέντα, και ζητούσε να διαταχθεί η δια πλειστηριασμού πώληση της εναπομείνασας ποσότητας. Επί των προαναφερθέντων υπ’αριθμ. …/2011 και …/2011 αιτήσεων του ενάγοντος και της πρώτης εναγομένης, εκδόθηκαν στις 30-6- 2011 οι υπ’αριθμ. 83/2011 και 80/2011 αποφάσεις του Ειρηνοδικείου Λάρισας (διαδικασία ασφαλιστικών μέτρων) αντίστοιχα. Δυνάμει της πρώτης εξ αυτών, έγινε δεκτή η αίτηση του ενάγοντος και υποχρεώθηκε η πρώτη εναγομένη να επιτρέψει την πρόσβαση των νομίμων εκπροσώπων του ενάγοντος στους ψυκτικούς θαλάμους της όπου βρίσκονται τα προϊόντα του και να αποδώσει στον ενάγοντα τη νομή αυτών, καθόσον κρίθηκε ότι υπάρχει συγκαλυμμένη αντιποίηση της νομής των προϊόντων του ενάγοντος εκ μέρους της πρώτης εναγομένης «μη κρινόμενων ευλογοφανών των ισχυρισμών της για τους λόγους άρνησης αυτής να παραδώσει τα επίδικα προϊόντα που βρίσκονται στην κατοχή της για φύλαξη και συντήρηση», ενώ δυνάμει της δεύτερης εξ αυτών απορρίφθηκε η αίτηση της πρώτης εναγομένης. Η ανωτέρω υπ’αριθμ. 83/ 2011 απόφαση του Ειρηνοδικείου Λάρισας, (στο σκεπτικό της οποίας αναφέρεται ότι η εναπομείνασα ποσότητα μήλων του ενάγοντος βρίσκεται στους ψυκτικούς θαλάμους της πρώτης εναγομένης μέσα σε 3915 κλούβες και 1691 bins), επιδόθηκε στη πρώτη εναγομένη στις 11-7-2011 μαζί με επιταγή προς εκτέλεση και επειδή δεν υπήρξε εκούσια συμμόρφωση σε αυτή της πρώτης εναγομένης, στις 13 -7- 2011 ημέρα Τετάρτη και ώρα 10.00 πμ, μετέβη στις εγκαταστάσεις της ο δικαστικός επιμελητής Δ.Τ. προκειμένου να προβεί σε αναγκαστική εκτέλεση της ανωτέρω απόφασης, ήτοι σε βίαιη αφαίρεση της εναπομείνασας ποσότητας μήλων και απόδοση της νομής τους στον επισπεύδοντα ενάγοντα, συνοδευόμενος από τους α) τον Θ. Θ., δικαστικό επιμελητή του ίδιου Πρωτοδικείου, β) τον νόμιμο εκπρόσωπό τον ενάγοντος Α. Κ., γ) τον Μ. Β., καθηγητή της Γεωπονικής Σχολής του Αριστοτελείου Θεσσαλονίκης και δ) τον Ν.Σ., Γεωπόνο Εφαρμοστή. Αφού κατέφθασε ο γεωπόνος της επιλογής της πρώτης εναγόμενης, παρουσία του δεύτερου εναγόμενου, ως νόμιμου εκπρόσωπου αυτής, ο τελευταίος δήλωσε ότι η εναπομείνασα ποσότητα μήλων του ενάγοντος βρίσκεται στο θάλαμο 12 υπό συνθήκες κοινής ψύξης. Ο δικαστικός επιμελητής προέβη σε καταμέτρηση των κλουβών και των bins στον ως άνω θάλαμο από την οποία προέκυψε ότι εκεί υπήρχαν 1.664 κλούβες και 412 bins, ενώ θα έπρεπε, βάσει των ήδη εκτεθέντων σχετικά με τις εισαχθείσες και εξαχθείσες ποσότητες μήλων, κατά το χρονικό διάστημα από 25-9-2010 (ημερομηνία πρώτης εισαγωγής) έως 3-2-2011 (ημερομηνία τελευταίας εισαγωγής), να υπάρχουν 3915 κλούβες και 889 bins. Τα μήλα που βρέθηκαν ήταν κυρίως κόκκινα μήλα, ποικιλίας Starking Delicious, λίγα κίτρινα, ποικιλίας Golden Delicious, λίγα μήλα ποικιλίας Φιρίκι και λίγα μήλα ποικιλίας Fuji. Εξάλλου, αποδείχθηκε ότι κάθε bin έχει χωρητικότητα 247,50 κιλά και κάθε κλούβα 20 κιλά εμπορεύσιμα μήλα. Συνεπώς, στους ψυκτικούς θαλάμους της πρώτης εναγομένης έπρεπε να υπάρχουν επιπλέον 2.251 κλούβες και 477 bins, ήτοι 163.077,5 κιλά μήλα {(2.251 κλούβες χ 20 κιλά/κλούβα= 45.020 + (477 bins χ 247,50 κιλά/bin=118.057,5)}, τα οποία ο δεύτερος εναγόμενος, ως νόμιμος εκπρόσωπος της πρώτης εναγομένης, ιδιοποιήθηκε παράνομα, προσπάθησε δε να δικαιολογήσει την απουσία των ανωτέρω προϊόντων ισχυριζόμενος εσφαλμένη αναγραφή στο προαναφερθέν δελτίο ποσοτικής παραλαβής και καταστροφή λόγω αποσύνθεσης εν αγνοία του ενάγοντος. Στο σημείο αυτό πρέπει να επισημανθεί ότι ο δεύτερος εναγόμενος, όπως προκύπτει από τις αναλυτικώς προεκτεθείσες ενέργειες του, επεδίωκε, ακόμα και όταν δεν υπήρχε κανένας νόμιμος λόγος, να παρεμποδίσει την πρόσβαση του ενάγοντος στην εναπομείνασα ποσότητα προϊόντων του. Το πόσο σημαντικό δε ήταν για τον ενάγοντα να αναλάβει τα προϊόντα του και να τα διαθέσει μετά την περίοδο του Πάσχα (το Πάσχα το έτος 2011 ήταν 24 Απριλίου) τόσο από άποψη του κέρδους όσο και από άποψη εκπλήρωσης των υποχρεώσεων για την πώληση τους που είχε ήδη αναλάβει, αποδεικνύεται από το γεγονός ότι υποχρεώθηκε να καταβάλει, δυνάμει των ανωτέρω διαταγών πληρωμής, 160.000,96 και 47.154,15 ευρώ στις 10-5-2011, μολονότι άσκησε ανακοπές κατά αυτών, αλλά τελικά κατόρθωσε να έχει πρόσβαση στα προϊόντα του δύο μήνες μετά την ανωτέρω καταβολή. Συνεπώς, ο εναγών, κατά τη συνήθη πορεία των πραγμάτων, αν αναλάμβανε την ανωτέρω ποσότητα μήλων σταδιακά, κατά τα συμφωνηθέντα μεταξύ των διαδίκων, και σε κάθε περίπτωση το μήνα Μάιο του έτους 2011, ήτοι μετά την περίοδο του Πάσχα, όπου οι τιμές ανεβαίνουν, και βάσει των συνθηκών που επικράτησαν στην αγορά το πρώτο εξάμηνο του έτους 2011, λαμβανομένου υπόψη και του γεγονότος ότι τα μήλα του ενάγοντος ήταν αρίστης ποιότητας και μεγάλης ζήτησης, θα τη μεταπωλούσε σε χονδρέμπορους αποκερδαίνοντας 1 ευρώ το κιλό {καθαρό κέρδος αφού έχουν ήδη υπολογιστεί και αφαιρεθεί όλα τα έξοδα για τη συντήρηση (εμβάπτιση σε υγρο-ψυκτικά δικαιώματα)- διαλογή- επεξεργασία -συσκευασία κατά τη μεταξύ των διαδίκων σύμβαση}. Συνεπώς, από την ως άνω υπαίτια και παράνομη συμπεριφορά του δευτέρου εναγομένου, υπό την ιδιότητα του νομίμου εκπροσώπου της πρώτης εναγόμενης, απώλεσε το ποσό των 163.077,5 ευρώ (163.077,5 κιλά υπεξαιρεθέντα μήλα X 1 ευρώ/κιλό). Περαιτέρω αποδείχθηκε ότι, κατά το χρόνο έναρξης της παρακάτω αναλυτικά περιγραφόμενης διαδικασίας αναγκαστικής εκτέλεσης, στις 1.664 κλούβες που βρέθηκαν στους ψυκτικούς θαλάμους της πρώτης εναγομένης, θα έπρεπε να υπάρχουν 33.280 κιλά μήλα (1.664 X 20 κιλά/κλούβα) και στα 353 bins από τα 412 που βρέθηκαν, (καθόσον οι αξιώσεις που σχετίζονται με τα μήλα που βρέθηκαν σε 59 bins η ένδικη αγωγή έχει απορριφθεί ως απαράδεκτη λόγω αοριστίας -412-59=353 και όχι 363 κατά τους υπολογισμούς του ενάγοντος) θα έπρεπε να υπάρχουν 87.367,50 κιλά (353 X 247,50 κιλά/bin) και συνολικά 120.647,50 κιλά. Κατά τη συνήθη πορεία των πραγμάτων, αν ο ενάγων αναλάμβανε την ποσότητα αυτή σταδιακά, κατά τα συμφωνηθέντα μεταξύ των διαδίκων, και σε κάθε περίπτωση το μήνα Μάιο του έτους 2011, ήτοι μετά την περίοδο του Πάσχα, όπου οι τιμές ανεβαίνουν, και βάσει των συνθηκών που επικράτησαν στην αγορά το πρώτο εξάμηνο του έτους 2011 λαμβανομένου υπόψη και του γεγονότος ότι τα μήλα του ενάγοντος ήταν αρίστης ποιότητας και μεγάλης ζήτησης, θα τη μεταπωλούσε σε χονδρέμπορους αποκερδαίνοντας 1 ευρώ το κιλό {καθαρό κέρδος αφού έχουν ήδη υπολογιστεί και αφαιρεθεί όλα τα έξοδα για τη συντήρηση (εμβάπτιση σε υγρό-ψυκτικά δικαιώματα)- διαλογή- επεξεργασία -συσκευασία κατά τη μεταξύ των διαδίκων σύμβαση} και συνολικά το ποσό των 120.647,50 ευρώ. Όπως, όμως, προκύπτει από την έκθεση που συνέταξε ο μάρτυρας του ενάγοντος για την κατάσταση των μήλων αυτού στο χρόνο αναγκαστικής εκτέλεσης της ως άνω απόφασης, αλλά και από όσα ο ίδιος κατέθεσε, ποσοστό κατά μέσο όρο 6% (βλ. την ως άνω έκθεση όπου αναφέρεται ποσοστό σήψης από 5 έως 7%) επί των μήλων στις 1664 κλούβες και στα 353 bins σάπισε λόγω μακρόχρονης συντήρησης σε συνθήκες κοινής ψύξης (από 19 Μαίου και εντεύθεν). Η συνέπεια αυτή, σύμφωνα με όσα προαναφέρθηκαν, οφείλεται σε υπαιτιότητα της πρώτης εναγόμενης, η οποία από την εκπλήρωση των συμβατικών υποχρεώσεων του ενάγοντος, ήτοι από 10-5-2011, είχε περιέλθει σε υπερημερία οφειλέτη ως προς την εκπλήρωση των δικών της υποχρεώσεων από την επίδικη σύμβαση, μη επιτρέποντας στον ενάγοντα την πρόσβαση στους ψυκτικούς θαλάμους, όπου βρισκόντουσαν τα προϊόντα του, προκειμένου αυτός να συνεχίσει την τμηματική εξαγωγή αυτών προς διαλογή, επεξεργασία και συσκευασία κατά τα συμφωνηθέντα, επιπλέον και κατά τη διάρκεια αυτής (της υπερημερίας) μετέβαλε τις συνθήκες συντήρησης των επίδικων προϊόντων, χωρίς να ενημερώσει τον αντισυμβαλλόμενο της ενάγοντα, ως όφειλε, καθόσον η μεταβολή αυτή στο χρονικό αυτό σημείο επέβαλε, εν γνώσει της πρώτης εναγομένης, εντατικοποίηση και επίσπευση όλων των σταδίων της διαδικασίας για την πώληση αυτών και χωρίς τελικά να επιτρέψει την πρόσβαση στους θαλάμους της, έστω και καθυστερημένα,παρά έπραξε τούτο δύο περίπου μήνες μετά την ως άνω μεταβολή στα πλαίσια της προαναφερθείσας διαδικασίας αναγκαστικής εκτέλεσης. Συνεπεία, λοιπόν, των ως άνω αντισυμβατικών ενεργειών της πρώτης εναγόμενης, ο ενάγων απώλεσε, λόγω σήψης, 1.996,80 κιλά μήλα από αυτά που βρίσκονταν στις κλούβες (1664 κλούβες X 20 κιλά/ κλούβα = 33.280 κιλά Χ6%= 1.996,80 κιλά) και 5.242,05 κιλά μήλα από αυτά που βρίσκονταν στα bins (353 bins X 247,50 κιλά/bin=87.367,50 κιλά - 6%=5.242,05 κιλά ) και συνολικά 7.238,85 κιλά, από την έγκαιρη πώληση των οποίων, κατά τα ήδη εκτεθέντα, θα εισέπραττε το ποσό των 7.238,85 ευρώ.

Περαιτέρω αποδείχθηκε ότι η διαδικασία αναγκαστικής εκτέλεσης της ως άνω υπ'αριθμ. 83/2011 απόφασης του Ειρηνοδικείου Λάρισας διήρκησε τρεις ημέρες. Ειδικότερα, όπως προκύπτει από την υπ’αριθμ. 630/2011 έκθεση βίαιης αφαίρεσης του δικαστικού επιμελητή Δ. Τ. σε συνδυασμό με την προαναφερθείσα έκθεση που συνέταξε ο Μ. Β. που ήταν παρών κατά τη διάρκεια αυτής και την κατάθεση της μάρτυρος των εναγομένων, την πρώτη μέρα, ήτοι στις 13-7-2011, ημέρα Τετάρτη, η διαδικασία άρχισε στις 10.00 και η απομάκρυνση των προϊόντων του ενάγοντος από τον ψυκτικό θάλαμο με αριθμό 12 από τις εγκαταστάσεις της πρώτης εναγομένης που βρίσκονται στο …° χλμ Λ.- Α. ξεκίνησε από αυτά που ήταν μέσα σε κλούβες με τα διακριτικά του ενάγοντος. Αυτές ήταν 667, φορτώθηκαν στο φορτηγό με αριθμό κυκλοφορίας … και μεταφέρθηκαν σε ψυκτικούς θαλάμους στην περιοχή της Α. Λ. ιδιοκτησίας Αδελφών Χ., γεγονός που δεν αμφισβητείται από τους εναγόμενους. Οι υπόλοιπες 997 κλούβες ανήκαν στην πρώτη εναγομένη και περί τις 14.00 βρίσκονταν στη ράμπα φόρτωσης. Τότε, ο δεύτερος εναγόμενος, υπό την ιδιότητα του νομίμου εκπροσώπου της πρώτης εναγομένης, απαγόρευσε την έξοδο αυτών, αλλά και των bins ιδιοκτησίας της πρώτης εναγομένης από τις εγκαταστάσεις της και ζήτησε την μετάγγιση όλων των μήλων σε κιβώτια αποθήκευσης του ενάγοντος. Στο σημείο αυτό διεκόπη η διαδικασία για την επόμενη μέρα. Την επόμενη μέρα, ήτοι στις 14-7-2011, ημέρα Πέμπτη, η διαδικασία άρχισε στις 13.00. Αρχικά μεταγγίστηκαν οι υπόλοιπες 997 κλούβες ιδιοκτησίας της πρώτης εναγομένης σε bins ιδιοκτησίας του ενάγοντος, τα οποία φορτώθηκαν σε δύο φορτηγά και μεταφέρθηκαν στα ως άνω ψυγεία και συγκεκριμένα στα υπ’αριθμ. κυκλοφορίας … και ….. Ακολούθως μεταγγίστηκαν τα bins με τα διακριτικά της πρώτης εναγομένης και άλλα bins χωρίς διακριτικά,σε bins ιδιοκτησίας του ενάγοντος συνεταιρισμού, συνολικά μεταγγίστηκαν 124 bins και φορτώθηκαν στα ως άνω φορτηγά με τον ίδιο προορισμό. Στις 19.00 διεκόπη η διαδικασία και συμφωνήθηκε μεταξύ του ενάγοντος και της πρώτης εναγομένης, δια του δευτέρου, αφενός η ολοκλήρωση της να γίνει το Σάββατο 16-7-2011 και αφετέρου μέχρι τότε τα υπόλοιπα 288 bins να παραμείνουν στον ψυκτικό θάλαμο 12. Στις 16-7-2011 η ως άνω διαδικασία μετάγγισης, μεταφοράς και εναπόθεσης άρχισε στις 9.30 και ολοκληρώθηκε στις 18.00. Στο σημείο αυτό πρέπει να αναφερθεί ότι αρχικά η μετάγγιση γινόταν με τα χέρια, αλλά επειδή η θερμοκρασία του περιβάλλοντος κυμαινόταν περί τους 38 βαθμούς και η ποσότητα των μήλων ήταν μεγάλη, η διαδικασία εξελίσσονταν ιδιαίτερα αργά και αυτό επιβάρυνε την ποιότητα των μήλων και ως εκ τούτου η μετάγγιση συνεχίστηκε και ολοκληρώθηκε με ανατροπή των bins και των κλουβών της πρώτης εναγομένης στα bins του ενάγοντος. Στην έναρξη αλλά και κατά τη διάρκεια της ανωτέρω διαδικασίας, ελέγχονταν συνεχώς η ποιότητα του μήλων, η οποία κρίθηκε από τους ειδικούς ικανοποιητική, ενόψει της συντήρησης αυτών για 10 μήνες περίπου, 8 εκ των οποίων σε συνθήκες ελεγχόμενης ατμόσφαιρας και 2 σε συνθήκες κοινής ψύξης. Το προαναφερθέν δε ποσοστό 5% έως 7% σάπιων κρίθηκε φυσιολογικό. Από τα παραπάνω συνάγεται ότι τα μήλα του ενάγοντος είναι εξαιρετικής ποιότητας. Περαιτέρω, ο δεύτερος εναγόμενος, υπό την ιδιότητα του νομίμου εκπροσώπου της πρώτης εναγόμενης, επιβάλλοντας, κατά την προπεριγραφείσα διαδικασία της αναγκαστικής εκτέλεσης, τη μετάγγιση των προϊόντων του ενάγοντος, τα οποία ήδη λόγω της μεταβολής του τρόπου συντήρησης του είχαν εισέλθει σε συνθήκες υποβάθμισης της ποιότητας τους, από τα bins και τις κλούβες ιδιοκτησίας της πρώτης εναγόμενης σε bins ιδιοκτησίας του ενάγοντος, αντί να επιτρέψει την απομάκρυνση αυτών μέσα στα bins και στις κλούβες που ήδη βρισκόντουσαν, ήτοι με τρόπο που θα εξασφάλιζε την γρήγορη και -ασφαλή (χωρίς περαιτέρω καταπόνηση τους) μεταφορά τους, μολονότι ο ενάγων προσφέρθηκε να παρέχει εγγύηση για την άμεση επιστροφή των bins και των κλουβών της πρώτης εναγομένης και μολονότι ήταν σαφές αλλά επισημάνθηκε και από τα όργανα εκτέλεσης και από τον καθηγητή Β. ότι ο τρόπος αυτός δεν ήταν ούτε επιστημονικά ούτε πρακτικά ο ενδεδειγμένος, παραβίασε την κοινωνικώς επιβεβλημένη και εκ της θεμελιώδους δικανικής αρχής της συνεπούς συμπεριφοράς απορρέουσα υποχρέωση λήψης μέτρων επιμέλειας, για την αποφυγή προκλήσεως ζημίας σε έννομα αγαθά τρίτου. Ειδικότερα, κατά τα ήδη εκτεθέντα, ο ίδιος είχε δημιουργήσει μία επικίνδυνη κατάσταση, η οποία συνίστατο στην επιμήκυνση του χρόνου συντήρησης των προϊόντων του ενάγοντος με το να παρεμποδίζει την πρόσβαση του σε αυτά αδικαιολόγητα από τις 10-5-2011 και στη μεταβολή του τρόπου συντήρησης αυτών από τις 19-5-2011 με αποτέλεσμα τη δημιουργία συνθηκών για τη σταδιακή περαιτέρω υποβάθμιση της ποιότητας των ανωτέρω προϊόντων και για το λόγο αυτό όφειλε, κατά την καλή πίστη, να λάβει κάθε ενδεικνυόμενο από τις περιστάσεις μέτρο για την αποτροπή κάθε περαιτέρω ζημίας του ενάγοντος, κατά τη διαδικασία απομάκρυνσης των προϊόντων του, το οποίο εν προκειμένω ήταν να επιτρέψει την απομάκρυνση αυτών με άμεση φόρτωση των κλουβών και των bins στα οποία αυτά ήταν ήδη αποθηκευμένα σε φορτηγά. Με το να επιβάλλει τη μετάγγιση αυτών προκάλεσε, αφενός περαιτέρω υποβάθμιση της ποιότητας των ανωτέρω προϊόντων, (η οποία, κατά τις παραδοχές του Πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου, δεν έφτασε στο σημείο μωλωπισμού 11,081,02 κιλών, σε βαθμό που ήταν αδύνατο να πωληθούν,γι’αυτό και το αντίστοιχο κονδύλιο απορρίφθηκε ως ουσιαστικά αβάσιμο) και αφετέρου υποχρέωσε τον ενάγοντα να προσλάβει 10 εργάτες για τη μετάγγιση, τους οποίους απασχόλησε επί τρεις ημέρες κατά τα προεκτεθέντα χρονικά διαστήματα, μεταφέροντας τους με τρία αυτοκίνητα από και προς τις εγκαταστάσεις της πρώτης εναγομένης, με ημερομίσθιο 50 ευρώ/ημέρα, δαπανώντας για το λόγο αυτό το ποσό των 1.500,00 ευρώ (μισθολογική δαπάνη) και 900,00 ευρώ (δαπάνη μεταφοράς) και δύο φορτηγά για τη μεταφορά των προϊόντων σε άλλους ψυκτικούς θαλάμους προκειμένου να εξασφαλιστεί η καλύτερη δυνατή συντήρηση ολόκληρης της ποσότητας μέχρι την ολοκλήρωση αυτής της διαδικασίας, δαπανώντας, κατ’ αποκοπή για τη μεταφορά και τη συντήρηση το ποσό των 5.000,00 ευρώ. Συνεπώς, από την ως άνω παράνομη και υπαίτια συμπεριφορά του δευτέρου εναγομένου, υπό την ιδιότητα του νομίμου εκπροσώπου της πρώτης εναγομένης, ο ενάγων υπέστη ζημία ανερχόμενη στο ποσό των 7.400,00 ευρώ (1.500,00+900,00+5.000,00).

Κατ’ ακολουθία των ανωτέρω αποδεδειγμένων πραγματικών γεγονότων, η εναπομείνασα προς διάθεση στην αγορά ποσότητα μήλων του ενάγοντος, ανέρχεται σε 102.327,63 κιλά (120.647,50 κιλά που έπρεπε να είναι -7.238,85 κιλά που σάπισαν= 113.408,65 - 11.081,02 κιλά η αξίωση ως προς τα οποία απορρίφθηκε ως ουσιαστικά αβάσιμη=102.327,63 κιλά). Την ποσότητα αυτή ο ενάγων πώλησε τους μήνες Ιούλιο και Αύγουστο του έτους 2011 σε διάφορους εμπόρους με τίμημα ανερχόμενο, κατά μέσο όρο, σε 0,35 ευρώ/κιλό, εισπράττοντας το ποσό των 35.814,67 ευρώ, ενώ αν την πωλούσε, κατά τα ήδη εκτεθέντα, έγκαιρα, θα είχε εισπράξει το ποσό των 102.327,63 ευρώ (με τίμημα 1 ευρώ/κιλό). Συνεπώς ο ενάγων απώλεσε, λόγω της αντισυμβατικής συμπεριφοράς της πρώτης εναγόμενης, το ποσό των 73.751,81 ευρώ (102.327,63 ευρώ- 35.814,67= 66.512,96 ευρώ + 7.238,85 ευρώ) και υπέστη επί πλέον, λόγω της αντισυμβατικής και αδικοπρακτικής συμπεριφοράς του πρώτου εναγόμενου, ο οποίος, όμως, ενήργησε κατά την εκτέλεση των καθηκόντων του ως νόμιμος εκπρόσωπος της πρώτης εναγομένης, και ως εκ τούτου η τελευταία ευθύνεται για τις πράξεις του, ζημία ανερχόμενη συνολικά στο ποσό 170.477,50 ευρώ (υπεξαίρεση: 163,077,50 ευρώ και έξοδα κατά τη διαδικασία αναγκαστικής εκτέλεσης: 7.400 ευρώ). Από την παραπάνω αδικοπρακτική συμπεριφορά των εναγόμενων, ο ενάγων συνεταιρισμός, υπέστη και ηθική βλάβη, καθόσον, λόγω της εξαιρετικής ποιότητας των προϊόντων του είχε εξ αρχής προτάσεις πώλησης αυτών σε χονδρεμπόρους, σε πολλές από τις οποίες δεν μπόρεσε να ανταποκριθεί, αλλά και σε αυτές, που τελικά ανταποκρίθηκε, υποχρεώθηκε να πουλήσει προϊόντα των οποίων η ποιότητα, κατά τα προεκτεθέντα, είχε υποβαθμιστεί, γεγονός που έπληξε τη φήμη και την αξιοπιστία του στην αγορά των οπωροκηπευτικών, η χρηματική ικανοποίηση για την οποία αποτιμάται στο ποσό των 30.000,00 ευρώ, το οποίο, ενόψει των συνθηκών τέλεσης των αδικοπραξιών, της αποκλειστικής υπαιτιότητας του δευτέρου εναγομένου, ως νομίμου εκπρόσωπου της πρώτης εναγομένης, του είδους και της έκτασης της ζημίας του ενάγοντος, της κοινωνικής κατάστασης του δευτέρου εναγομένου φυσικού προσώπου και της οικονομικής κατάστασης των διαδίκων, κρίνεται από το Δικαστήριο ως εύλογο. Σημειώνεται ότι για το κονδύλιο της χρηματικής ικανοποίησης δεν υπάρχει ειδικότερος λόγος εφέσεως. Μετά ταύτα, η κρινόμενη αγωγή έπρεπε να γίνει εν μέρει δεκτή ως και ουσιαστικά βάσιμη και να υποχρεωθούν οι εναγόμενοι να καταβάλουν, εις ολόκληρον ο καθένας τους, στο ενάγοντα το ποσό των 170.477,50+30.000 =200.477,50 ευρώ και επιπλέον η πρώτη εναγόμενη το ποσό των 73.751,81 ευρώ, με το νόμιμο τόκο από την επομένη της επίδοσης της αγωγής και μέχρι την εξόφληση. Επίσης, το Δικαστήριο λαμβάνοντας υπόψη το ύψος της απαίτησης, τη βαρύτητα της αδικοπραξίας και τις συνέπειες αυτής, το πταίσμα του δευτέρου εναγόμενου, τη μη απόδειξη ύπαρξης περιουσιακών στοιχείων και εν γένει φερεγγυότητας αυτού, κρίνει ότι πρέπει να απαγγελθεί κατ’ αυτού προσωπική κράτηση, διάρκειας δέκα μηνών ως μέσο αναγκαστικής εκτέλεσης της παρούσας. Σημειώνεται ότι για το κεφάλαιο της προσωπικής κράτησης δεν υπάρχει ειδικότερος λόγος εφέσεως. Τέλος, το αίτημα των εκκαλούντων-εναγομένων, που υποβάλλεται με τις προτάσεις τους στην παρούσα δίκη, περί αναβολής της συζητήσεως έως ότου περατωθεί αμετάκλητα η προαναφερόμενη εκκρεμής ποινική δίκη, που εναπόκειται στην διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου (ΑΠ 153/2000 ΕλλΔνη 2000.1370, ΕφΘεσ 1107/2006 ΤΝΠ Νόμος,1764/2004 Αρμ 2005.21),είναι απορριπτέο, καθόσον η ύπαρξη της παραπάνω εκκρεμούς ποινικής αγωγής δεν επηρεάζει τη διάγνωση της αστικής δικαιολογητικής σχέσεως, με την έννοια ότι τα πραγματικά περιστατικά, που συνθέτουν την υπόσταση των ανωτέρω πράξεων που τελέσθηκαν, δεν ασκούν ουσιώδη επιρροή, όσον αφορά τα θεμελιωτικά της αστικής δικαιολογητικής σχέσεως περιστατικά.

7.Το Πρωτοβάθμιο, επομένως, Δικαστήριο, που έκανε δεκτή την αγωγή και ως ουσιαστικά βάσιμη κατά ένα μέρος και υποχρέωσε τους εναγομένους να καταβάλουν στον ενάγοντα το ποσό των 398.972,50 ευρώ και επί πλέον την πρώτη εναγομένη επί πλέον το ποσό των 73.751,81 ευρώ, με το νόμιμο τόκο από την επομένη της επίδοσης της αγωγής και μέχρι την εξόφληση, έσφαλε εν μέρει ως προς την εφαρμογή του νόμου και την εκτίμηση των αποδείξεων. Πρέπει, συνεπώς, η έφεση των εναγομένων να γίνει εν μέρει δεκτή και να εξαφανισθεί η εκκαλουμένη απόφαση στο σύνολό της για την ενότητα του τίτλου εκτέλεσης. Στη συνέχεια, αφού κρατηθεί η υπόθεση και δικαστεί η αγωγή, να γίνει αυτή εν μέρει δεκτή και ως ουσιαστικά βάσιμη και να υποχρεωθούν οι εναγόμενοι να καταβάλουν στον ενάγοντα,εις ολόκληρον ο καθένας τους, 170.477,50+30.000= 200.477,50 ευρώ και επιπλέον η πρώτη εναγόμενη 73.751,81 ευρώ,με το νόμιμο τόκο από την επομένη της επίδοσης της αγωγής και μέχρι την εξόφληση, κατά τα προαναφερθέντα. Πρέπει, τέλος, να καταδικαστεί ο ενάγων σε μέρος των δικαστικών εξόδων των αντιδίκων του και των δύο βαθμών δικαιοδοσίας (άρθρα 178, 183 του ΚΠολΔ) και να διαταχθεί η επιστροφή του παραβόλου στον καταθέσαντα κατ' άρθρο 495 παρ. 4 του ΚΠολΔ.