ΤρΔΕφΑθ 364/2015

Προσφυγή - Ειδικό τέλος λατομικών προϊόντων - Βεβαιωτικοί κατάλογοι οφειλετών ειδικού τέλους - Ομοδικία - Χωρισμός δικογράφου προσφυγής - Ανώνυμη εταιρεία - Μη νομιμοποίηση δικηγόρου - Απαράδεκτη προσφυγή -.

Κρίθηκε ότι δεν συντρέχουν στο πρόσωπο των προσφευγόντων (ανώνυμης εταιρίας και διευθύνοντος σύμβουλου αυτής) οι προϋποθέσεις της ομοδικίας (απλής ή αναγκαστικής), η πλημμέλεια δε αυτή, η οποία αναφέρεται στην ύπαρξη των διαδικαστικών προϋποθέσεων της δίκης, εξετάζεται αυτεπαγγέλτως από το δικαστήριο και ως εκ τούτου εκδικάσθηκε η προσφυγή ως προς την εταιρία και διατάχθηκε ο χωρισμός του δικογράφου ως προς τον διευθύνοντα σύμβουλο της εταιρίας. Περαιτέρω, επειδή α) ανώνυμη εταιρεία, η οποία στερείται διοικήσεως, υπάρχει μεν στο νομικό κόσμο, πλην όμως αυτή δεν εκπροσωπείται νομίμως και, συνεπώς, δεν δύναται να εξουσιοδοτήσει και νομιμοποιήσει δικηγόρο για να ασκήσει ένδικο μέσο ή να παραστεί στη σχετική δίκη ενώπιον Δικαστηρίου, β) εν προκειμένω δεν αποδείχθηκε η νόμιμη σύσταση και ύπαρξη της προσφεύγουσας ανώνυμης εταιρείας, εφ' όσον δεν προσκομίσθηκε το καταστατικό της εταιρείας με το σχετικό ΦΕΚ, ούτε σχετική απόφαση του Δ.Σ. αυτής, νομίμως δημοσιευμένη, από την οποία να προκύπτει ότι η προσφυγή ασκήθηκε νομίμως, ύστερα από απόφαση του αρμοδίου οργάνου ή ότι ο εμφανισθείς δικηγόρος είχε πράγματι ορισθεί ως πληρεξούσιος δικηγόρος από όργανο της εταιρείας, το οποίο διέθετε τη σχετική αρμοδιότητα, γ) το συμβολαιογραφικό πληρεξούσιο δεν αρκεί για τη νομιμοποίηση του δικηγόρου και δ) δεν τίθεται θέμα εφαρμογής της διατάξεως του άρθρου 28 παρ. 3 του Κ.Δ.Δ., διότι η διάταξη αυτή προϋποθέτει έγκυρη, κατ' αρχήν, νομιμοποίηση και δεν έχει εφαρμογή στην περίπτωση, κατά την οποία ο διάδικος ή ο δικηγόρος δεν προσκόμισε όλα τα στοιχεία, τα οποία απαιτούνται από το νόμο για τη νομιμοποίηση του, αλλά ορισμένα μόνον από αυτά, όπως εν προκειμένω, αλλά ούτε και της διατάξεως του άρθρου 139Α του ίδιου Κώδικα, όπως αναλύθηκε ανωτέρω, ανεξαρτήτως και του ότι εν προκειμένω η προσφεύγουσα Α.Ε. παραστάθηκε με δήλωση, η προσφυγή απορρίπτεται ως απαράδεκτη λόγω μη νομιμοποίησης του δικηγόρου.

ΑΡΙΘΜΟΣ ΑΠΟΦΑΣΕΩΣ 364/2015

TO ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΕΦΕΤΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ

Τμήμα 19ο, Τριμελές

Αποτελούμενο από τους: Μαρίνα Πιπεράκη-Πρέκα, Πρόεδρο Εφετών Διοικητικών Δικαστηρίων, Φωτεινή Βούξινου και Ελένη Ιατρού-Εισηγήτρια, Εφέτες Διοικητικών Δικαστηρίων και γραμματέα την Αποστολία Τηλαβερίδου, δικαστική υπάλληλο,

συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριο του στις 12 Σεπτεμβρίου 2014, για να δικάσει την από 16 Οκτωβρίου 2012 (αριθμ. καταχ. ΑΒΕΜ 2988/16-10-2012) προσφυγή,

τ ω ν α) ανώνυμης εταιρείας με την επωνυμία «... Α.Ε.», εδρεύουσας στην Παλλήνη Αττικής (...) και β) ..., κατοίκου Μελισσιών Αττικής (οδός ...), οι οποίοι δεν εμφανίσθηκαν στο ακροατήριο, αλλά λογίζεται ότι παραστάθηκαν μετά την υποβολή της από 9-9-2014 δηλώσεως, κατ' άρθρο 133 παρ. 2 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας (Κ.Δ.Δικ.), όπως συμπληρώθηκε με το άρθρο 29 παρ.1 του Ν. 2915/2001, του φερομένου ως πληρεξουσίου δικηγόρου Αθηνών Αναστασίου Κόρακα για την πρώτη προσφεύγουσα και δια του αυτού δικηγόρου ως προς το δεύτερο των προσφευγόντων,

κατά του Ν.Π.Δ.Δ. με την επωνυμία «Δήμος Μαραθώνος», εδρεύοντος στο Μαραθώνα Αττικής, το οποίο εκπροσωπείται νόμιμα, και δεν εμφανίσθηκε στο ακροατήριο, αλλά λογίζεται ότι παραστάθηκε μετά την υποβολή της από 9-9-2014 δηλώσεως, κατ' άρθρο 133 παρ. 2 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας (Κ.Δ.Δικ.), όπως συμπληρώθηκε με το άρθρο 29 παρ. 1 του Ν. 2915/2001, του δικηγόρου Αθηνών Αποστόλου Παπακωνσταντίνου.

Μετά τη συνεδρίαση το Δικαστήριο συνήλθε σε διάσκεψη και

αφού μελέτησε τη δικογραφία σκέφτηκε κατά το νόμο.

1.- Επειδή, για την υπό κρίση προσφυγή καταβλήθηκε παράβολο, συνολικού ποσού 3.000,00 ευρώ επ' ονόματι της προσφεύγουσας ανώνυμης εταιρείας [σχετ. τα υπ' αριθμ.Α/Α:21680/15-10-2012 Σειρά Ζ 4039935 και Α/Α:6210/15-4-2013 Σειρά Η 2736590/15-4-2013 Διπλότυπα Είσπραξης Τύπου- Α της Δ.Ο.Υ. Δ' Αθήνας και της Δ.Ο.Υ. Παλλήνης, αντιστοίχως, όπως και το από 15-10-2012 (Αριθμ.Πρωτ.26503) έγγραφο του Προϊσταμένου Οικονομικού Τμήματος Εσόδων του Δήμου Μαραθώνος].

2.- Επειδή, νομίμως εισάγεται η υπό κρίση προσφυγή, καθώς και οι από 27-9-2013 κατατεθέντες πρόσθετοι λόγοι (ΠΛ 237), μετά την έκδοση της υπ'αριθμ.761/2014 αποφάσεως του Συμβουλίου της Επικρατείας. Με τα εν λόγω δικόγραφα επιδιώκεται η ακύρωση της υπ' αριθμ.320/Αριθμ.Πρωτ. 18.808/17-7-2012 εγγραφής εκάστου των προσφευγόντων στους βεβαιωτικούς καταλόγους του καθ' ού Δήμου ως οφειλετών του ειδικού τέλους λατομικών προϊόντων, συμφώνως με τις διατάξεις του άρθρου 15 του Ν. 2115/1993, κατά τα έτη 2007 έως και 2011, συνολικού ύψους 734.717,76 ευρώ για έκαστο αυτών.

3.- Επειδή, ο Κώδικας Διοικητικής Δικονομίας, κυρωθείς με το άρθρο πρώτο του Ν. 2717/1999 (ΦΕΚ Α' 97), ορίζει στην μεν παράγραφο 1 του άρθρου 115, όπως αντικαταστάθηκε με την παράγραφο 1 του άρθρου 22 του Ν. 3226/2004 (ΦΕΚ Α' 24/4.2.2004), ότι: «Περισσότεροι μπορούν, με το ίδιο δικόγραφο, να ασκήσουν κοινή προσφυγή κατά της ιδίας πράξης ή παράλειψης, εφόσον οι λόγοι που προβάλλουν στηρίζονται σε όμοια κατά τα ουσιώδη στοιχεία νομική και πραγματική βάση, ή κοινή αγωγή, εφόσον συνδέονται με κοινό δικαίωμα ή τα δικαιώματα τους στηρίζονται σε όμοια κατά τα ουσιώδη στοιχεία νομική και πραγματική βάση», στις δε παραγράφους 4 και 5 του ιδίου άρθρου, - όπως αναριθμήθηκαν με την παρ. 1 του άρθρου 11 του Ν. 2944/2001 (ΦΕΚ Α' 222)-, ότι: «4. Η δυνητική ομοδικία δεν επηρεάζει τις ουσιαστικές έννομες σχέσεις των ομοδίκων. Οι διαδικαστικές πράξεις του ενός δεν ωφελούν ούτε βλάπτουν τους άλλους. 5. Κάθε ομόδικος έχει δικαίωμα, κατά χωρισμό του κοινού δικογράφου ως την πρώτη συζήτηση, να ασκήσει νέο ένδικο βοήθημα, οπότε ως χρονολογία άσκησης του θεωρείται εκείνη του κοινού δικογράφου». Περαιτέρω, το άρθρο 116 του ίδιου Κώδικα ορίζει ότι: «1. Περισσότεροι ομοδικούν αναγκαστικώς, εφόσον: α) η διαφορά από τη φύση της επιδέχεται μόνο ενιαία ρύθμιση, ή β) η ισχύς της απόφασης που θα εκδοθεί εκτείνεται, σύμφωνα με το νόμο, σε όλους τους ομοδίκους, ή γ) κατά το νόμο, συγκεκριμένο ένδικο βοήθημα μόνο από κοινού μπορεί να ασκηθεί από αυτούς ή κατ' αυτών, ή δ) λόγω των συνθηκών της συγκεκριμένης διαφοράς, δεν είναι δυνατόν να υπάρξουν αντίθετες αποφάσεις. 2. ...». Τέλος, οι παράγραφοι 2 και 3 του άρθρου 121 του Κ.Δ.Δικ., όπως αντικαταστάθηκαν με την παρ. 4 του άρθρου 22 του ν. 3226/2004, ορίζουν ότι: «2. Αν δεν συντρέχουν οι προϋποθέσεις ομοδικίας, το ένδικο βοήθημα κρατείται ως προς τον πρώτο και τους ομόδικους με αυτόν και διατάσσεται ο χωρισμός του ως προς τους υπολοίπους. 3. Με την απόφαση που διατάσσει το χωρισμό προσδιορίζονται, κατά προτίμηση, σε συγκεκριμένη δικάσιμο, για να δικαστούν οι χωριζόμενες υποθέσεις.».

4.- Επειδή κατά την έννοια των ως άνω διατάξεων, το κύριο γνώρισμα της δυνητικής (απλής) ομοδικίας είναι ότι η διεξαγωγή της δίκης μεταξύ περισσοτέρων, ή κατά περισσοτέρων γίνεται όχι κατ' επιταγήν του νόμου, αλλά κατά τη βούληση του διαδίκου, ο οποίος επισπεύδει τη δίκη, και εις τον οποίο παρέχεται η ευχέρεια να εμφανίσει όχι έναν αλλά περισσοτέρους διαδίκους ως προσφεύγοντες ή ενάγοντες ή εναγομένους. Σε αντίθεση, δηλαδή, με την αναγκαστική ομοδικία, - όπου η συνένωση των ομοδίκων σε κοινή διαδικασία δεν ανατίθεται στη διακριτική τους ευχέρεια, αλλά επιβάλλεται από το νόμο (άρθρα 116-120 του Κ.Δ.Δικ.)-, η δυνητική ομοδικία συνιστά εκούσια διαδικαστική απλώς συνένωση των περισσοτέρων διαδίκων και δεν επηρεάζει τις ουσιαστικές έννομες σχέσεις τους, στρέφεται κατά της αυτής πράξεως, οι δε κοινοί προβαλλόμενοι λόγοι στηρίζονται σε παρόμοια κατά τα ουσιώδη στοιχεία νομική και πραγματική βάση. Για το λόγο αυτό κάθε απλός ομόδικος ενεργεί, κατ' αρχήν, ανεξάρτητα από τους υπολοίπους και οι πράξεις ή παραλείψεις του δεν βλάπτουν, ούτε ωφελούν τους υπολοίπους. Επίσης, τα ένδικα μέσα δύνανται να ασκούνται από τους δυνητικώς ομοδίκους είτε από κοινού είτε αυτοτελώς. Όμως, σε περίπτωση ελλείψεως ομοδικίας, το Δικαστήριο, κρατεί και εκδικάζει το δικόγραφο ως προς τον προτασσόμενο εις αυτό και τους ομοδίκους με αυτόν, αναβάλλει δε σε ρητή δικάσιμο την εκδίκαση της υποθέσεως ως προς τους λοιπούς ασκούντες και διατάσσει, ως προς αυτούς, τον χωρισμό του δικογράφου, με κατάθεση αυτοτελούς δικογράφου (πρβλ. ΣτΕ 3047/2013, 2657, 2021/2012).

5.- Επειδή, στην προκειμένη περίπτωση, από τα στοιχεία της δικογραφίας προκύπτουν τα εξής: Η ανώνυμη εταιρεία με την επωνυμία " ... Α.Ε. ", εδρεύουσα στο 19ο χιλιόμετρο της Λ. Μαραθώνος στην Παλλήνη του Νομού Αττικής, έκανε χρήση του δημόσιου λατομείου, το οποίο ευρίσκεται στη θέση Μάλεζι Αγίας Μαρίνας-Γραμματικού από το έτος 2007 έως και το έτος 2011, χωρίς να καταβάλλει τα αντίστοιχα λατομικά τέλη, κατ' άρθρο 15 του Ν. 2115/1993. Ο Δήμος Μαραθώνος, στη διοικητική περιφέρεια του οποίου ευρίσκεται η ως άνω περιοχή, ζήτησε από τη Φ.Α.Ε.Ε. Αθηνών να του γνωστοποιήσει τις πωλήσεις της ανωτέρω εταιρείας κατά τα έτη 2007-2011. Εν συνεχεία, ο Δήμος, αφού έλαβε υπ' όψιν το υπ' αριθμ. πρωτ.28.412/9-7-2012 έγγραφο της φορολογικής αρχής περί των αιτηθεισών πωλήσεων της εταιρείας το συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, εχώρησε σε εν ευρεία εννοία βεβαίωση του αναλογούντος τέλους εις βάρος τόσο της προαναφερθείσας Α.Ε. όσο και εις βάρος του Προέδρου και Διευθύνοντος Συμβούλου αυτής ... με την έκδοση εις βάρος εκάστου αυτών του ομορίθμου υπ' αριθμ. 320/αριθμ.πρωτ. 18880/17-7-2012 χρηματικού καταλόγου (σχ. το υπ' αριθμ.πρωτ.11898/22-5-2013 έγγραφο του Προϊσταμένου της Ταμειακής Υπηρεσίας του διάδικου Δήμου). Αμφισβητούντες την ορθότητα των εν λόγω πράξεων (ομορίθμων εγγραφών) οι προαναφερθέντες με την από 22-10-2012 ασκηθείσα κοινή προσφυγή, συμφώνως με το άρθρο 116 παρ.1 περίπτωση γ' του Κ.Δ.Δικ. (εν προκειμένω μία εγγραφή στον υπ' αριθμ. 320/2012 χρηματικό κατάλογο), κατά τους ισχυρισμούς τους, και τους από 27-9-2013 κατατεθέντες προσθέτους λόγους επιδιώκουν την ακύρωση της εις βάρος εκάστου αυτών εγγραφής και υποστηρίζουν α) με την προσφυγή ότι: 1) μη νομίμως καταλογίσθηκε εις βάρος της εταιρείας το λατομικό τέλος του άρθρου 15 του Ν. 2115/1993, το οποίο αφορά σε λατομεία αδρανών υλικών, ενώ η ίδια είναι εκμεταλλεύτρια λατομείου μαρμάρων, επί του οποίου εφαρμόζεται ο Ν. 669/1977, 2) το ένδικο τέλος έχει ανταποδοτικό χαρακτήρα και δεν δύναται να της επιβάλλεται αναδρομικώς, αφού πρέπει να υφίσταται προϋπολογισμός για την εκτέλεση των κοινωφελών έργων εις τα οποία θα διατεθεί, 3) ο τρόπος υπολογισμού του επιβληθέντος τέλους είναι εσφαλμένος και αντίκειται στις διατάξεις του άρθρου 15 του Ν. 2115/1993, 4) δεν τηρήθηκε πριν από την έκδοση των ενδίκων πράξεων ο ουσιώδης τύπος της προηγουμένης ακροάσεως, κατ' άρθρο 20 του Συντάγματος, 5) κανένα λατομείο μαρμάρων στην Ελλάδα δεν καταβάλλει το συγκεκριμένο τέλος, η επιβολή δε αυτού δημιουργεί συνθήκες αθέμιτου ανταγωνισμού εις βάρος της εταιρείας και ομοειδών επιχειρήσεων και 6) παρανόμως επιβλήθηκε τέλος για τα χρονικά διαστήματα από 31-12-2009 έως 22-12-2010 και από 30-6-2011 έως 2-9-2011 κατά τα οποία το λατομείο παρέμεινε κλειστό και β) με τους προσθέτους λόγους ότι: 1) κατ' άρθρο 115 του Ν. 2238/1994, με τις οποίες προβλέπεται η προσωπική και αλληλέγγυος ευθύνη των διευθυνόντων συμβούλων Α.Ε. για χρέη αυτής είναι στενώς ερμηνευτέες και αφορούν τα χρέη της Α.Ε., τα προερχόμενα μόνον από φόρο εισοδήματος, από παρακρατούμενους φόρους και από Φ.Π.Α. και όχι οφειλές άλλης φύσεως, για τις οποίες ειδικές διατάξεις δεν παραπέμπουν ρητώς στο ανωτέρω άρθρο και 2) μη νομίμως ενεγράφη ο δεύτερος προσφεύγων στον προσβαλλόμενο βεβαιωτικό κατάλογο ως συνυπόχρεως με την πρώτη προσφεύγουσα και πρωτοφειλέτιδα εταιρεία, λόγω της ιδιότητας του ως νομίμου εκπροσώπου της κατά το επίμαχο χρονικό διάστημα, καθ" όσον, κατ' άρθρο 15 του Ν. 2115/1993, δεν προβλέπεται συνευθύνη του εκπροσώπου του νομικού προσώπου για τη συγκεκριμένη οφειλή.

6.- Επειδή, ι) η, κατ' άρθρο 116 του ΚΔ.Δ.ικ., αναγκαστική ομοδικία επιβάλλεται σε συγκεκριμένες περιοριστικώς καθοριζόμενες περιπτώσεις, ιι) σε καμμία των αναφερομένων στην παράγραφο 1 του άρθρου 116 του Κ.Δ.Δικ. περιπτώσεων δεν υπάγονται οι προσφεύγοντες και ειδικότερα ούτε στην περίπτωση γ), την οποία αναφέρουν ρητώς στους προσθέτους λόγους, εφ' όσον εν προκειμένω δεν υπάρχει διάταξη ουσιαστικού δικαίου, η οποία να προβλέπει ότι συγκεκριμένο ένδικο βοήθημα ασκείται μόνον από κοινού, δεν ασκεί δε καμμία επιρροή το γεγονός ότι η εις βάρος των προσφευγόντων διενεργηθείσα αυτοτελής εγγραφή στους χρηματικούς καταλόγους του διάδικου Δήμου φέρει τον αυτό αριθμό (320/2012), αφού αυτό (γεγονός) δεν αποτελεί κριτήριο περί υπάρξεως αναγκαστικής ομοδικίας και ιιι) εξ άλλου, δεν υφίσταται ούτε δυνητική ομοδικία εν προκειμένω, καθ' όσον οι προσφεύγοντες δεν επικαλούνται όμοια νομική και πραγματική βάση, προκειμένου να θεμελιώσουν την παρανομία της προσβαλλομένης για έκαστο, έστω και ομόριθμης, εγγραφής. Εν όψει αυτών, το Δικαστήριο, κρίνει, ότι δεν συντρέχουν στο πρόσωπο των προσφευγόντων οι προϋποθέσεις της ομοδικίας (απλής ή αναγκαστικής), η πλημμέλεια δε αυτή, -η οποία αναφέρεται στην ύπαρξη των διαδικαστικών προϋποθέσεων της δίκης-, εξετάζεται αυτεπαγγέλτως από το Δικαστήριο (ΣτΕ 3488/2008 Ολομ.). Ως εκ τούτου, και συμφώνως με τις προμνημονευθείσες διατάξεις στη σκέψη 3 της παρούσας, πρέπει η προσφυγή να κρατηθεί και εκδικασθεί ως προς την προτασσόμενη στο δικόγραφο προσφεύγουσα ανώνυμη εταιρεία και να διαταχθεί ο χωρισμός του δικογράφου ως προς το δεύτερο προσφεύγοντα ..., κατά τα ειδικότερα αναφερόμενα στο διατακτικό της παρούσας.

7.- Επειδή, ο Κώδικας Διοικητικής Δικονομίας στο άρθρο 23 ορίζει ότι: «Ικανότητα να είναι διάδικοι έχουν, εκτός από τα φυσικά και τα νομικά πρόσωπα, οι ενώσεις προσώπων, καθώς και οι ομάδες περιουσίας», στο άρθρο 25 ότι: «1. ... 2. Τα νομικά πρόσωπα δημοσίου και ιδιωτικού δικαίου εκπροσωπούνται από τους νόμιμους εκπροσώπους τους, ... 3. ... 4. ... », στο άρθρο 26 ότι : «Τα στοιχεία νομιμοποίησης των νόμιμων αντιπροσώπων και των εκπροσώπων των διαδίκων υποβάλλονται στο δικαστήριο ως την πρώτη συζήτηση. Οι διατάξεις των παρ. 2, 3 και 4 του άρθρου 28 εφαρμόζονται αναλόγως και ως προς τους νόμιμους αντιπροσώπους και τους εκπροσώπους των διαδίκων», στο άρθρο 27 ότι : «1 .Οι διάδικοι, οι νόμιμοι αντιπρόσωποι και οι εκπρόσωποι τους διενεργούν τις διαδικαστικές πράξεις και παρίστανται κατά τη συζήτηση με δικαστικούς πληρεξουσίους....», στο άρθρο 28 ότι: «1. Για τις πράξεις της προδικασίας θεωρείται ότι υπάρχει η πληρεξουσιότητα, εφόσον είτε επακολουθήσει η νομιμοποίηση δικαστικού πληρεξουσίου είτε εμφανιστεί στο ακροατήριο ο διάδικος ή ο νόμιμος αντιπρόσωπος ή ο εκπρόσωπος του και δηλώσει ότι εγκρίνει τη διενέργεια τους. 2. Αν, ως την πρώτη συζήτηση, δεν έχουν υποβληθεί τα στοιχεία της νομιμοποίησης ή αυτά που έχουν υποβληθεί δεν είναι πλήρη, το δικαστήριο, ύστερα από αίτηση του διαδίκου ή του νόμιμου αντιπροσώπου ή του εκπροσώπου ή του εμφανιζόμενου ως δικαστικού πληρεξουσίου του, είτε αναβάλλει τη συζήτηση είτε προχωρεί σε αυτή χορηγώντας εύλογη προθεσμία για την υποβολή τους. 3. Αν, κατά τη διάσκεψη, διαπιστωθεί ότι τα κατά νόμο στοιχεία της νομιμοποίησης έχουν μεν υποβληθεί όλα, είτε εξαρχής είτε ύστερα από τη χορήγηση της κατά την προηγούμενη παράγραφο προθεσμίας, πλην αυτά παρουσιάζουν ελλείψεις, ο πρόεδρος του δικαστηρίου ή του οικείου τμήματος, με πράξη του, καλεί τον εμφανιζόμενο ως δικαστικό πληρεξούσιο να τα συμπληρώσει, μέσα σε τασσόμενη από αυτόν ανατρεπτική προθεσμία. 4. Τα στοιχεία της νομιμοποίησης που υποβάλλονται σύμφωνα με τις προηγούμενες παραγράφους μπορούν να είναι και μεταγενέστερα από την ημερομηνία της συζήτησης. 5. Αν ο δικαστικός πληρεξούσιος του διαδίκου τελικώς δεν νομιμοποιηθεί, οι διαδικαστικές πράξεις που διενεργήθηκαν από αυτόν είναι αυτοδικαίως άκυρες και το σχετικό ένδικο βοήθημα ... απορρίπτεται. 6. ...», στο άρθρο 30 ότι: «1. Δικαστικοί πληρεξούσιοι των λοιπών, πλην του Δημοσίου και των άλλων νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου, διαδίκων ορίζονται δικηγόροι, σύμφωνα με το Δικηγορικό Κώδικα.... 2. Η, κατά την προηγούμενη παράγραφο, δικαστική πληρεξουσιότητα παρέχεται: α) με προφορική δήλωση του διαδίκου ή του νόμιμου αντιπροσώπου ή του εκπροσώπου του, στο ακροατήριο, η οποία και καταχωρείται στα πρακτικά, ή β) με συμβολαιογραφική πράξη ή με ιδιωτικό έγγραφο, οπότε όμως απαιτείται η βεβαίωση του γνησίου της υπογραφής του διαδίκου ή του νόμιμου αντιπροσώπου ή του εκπροσώπου του, από οποιαδήποτε δημόσια, δημοτική ή κοινοτική αρχή 3 ... 4 ... 5....6 .. 7....», στο άρθρο 45 ότι: «5. Τα δικόγραφα και τα υπομνήματα υπογράφονται από τους δικαστικούς πληρεξουσίους των διαδίκων» και στο άρθρο 35 ότι: «Το δικαστήριο ελέγχει και αυτεπαγγέλτως τη συνδρομή των διαδικαστικών προϋποθέσεων». ’λλωστε, με την παρ. 5 του άρθρου 22 του Ν. 3226/2004 (ΦΕΚ Α' 24) προστέθηκε στον εν λόγω Κώδικα νέο άρθρο με τον αριθμό 139Α, το οποίο ορίζει ότι: «1. Αν υπάρχουν τυπικές παραλείψεις, ο πρόεδρος του πολυμελούς δικαστηρίου ή ο εισηγητής ή ο δικαστής του μονομελούς δικαστηρίου καλεί, και μετά τη συζήτηση, τον πληρεξούσιο δικηγόρο ή το διάδικο, εφόσον παρίσταται αυτοπροσώπως, να τις καλύψει, τάσσοντας εύλογη κατά την κρίση του προθεσμία. 2. Η πρόσκληση γίνεται τηλεφωνικώς από το γραμματέα...».

8.- Επειδή, περαιτέρω, ο Αστικός Κώδικας [(Α.Κ.), Π.Δ. 456/1984, ΦΕΚ Α' 164 ] ορίζει στο άρθρο 65 ότι: « Το Νομικό πρόσωπο διοικείται από ένα ή περισσότερα πρόσωπα. Όταν η διοίκηση είναι πολυμελής, αν δεν ορίζεται κάτι άλλο στη συστατική πράξη ή στο καταστατικό, οι αποφάσεις λαμβάνονται με απόλυτη πλειοψηφία των παρόντων.», στο άρθρο 67 ότι: «Όποιος έχει τη διοίκηση νομικού προσώπου φροντίζει τις υποθέσεις του και το αντιπροσωπεύει δικαστικά και εξώδικα», στο άρθρο 68 ότι: «Η έκταση της εξουσίας εκείνου που έχει τη διοίκηση προσδιορίζεται από τη συστατική πράξη ή το καταστατικό. Ο προσδιορισμός αυτός ισχύει και για τους τρίτους. Με τη συστατική πράξη ή το καταστατικό ορισμένες υποθέσεις μπορούν να ανατεθούν σε ιδιαίτερο πρόσωπο» και στο άρθρο 70 ότι: «Δικαιοπραξίες που επιχείρησε μέσα στα όρια της εξουσίας του το όργανο που διοικεί το Νομικό πρόσωπο υποχρεώνουν το Νομικό πρόσωπο».

9.- Επειδή, περαιτέρω, ο Ν. 2190/1920 «Θεσμικός Νόμος περί Ανωνύμων Εταιρειών», όπως κωδικοποιήθηκε με το Β.Δ. 174/1963 (ΦΕΚ Α' 37) και ισχύει, τροποποιηθείς με το Ν. 3604/2007 (ΦΕΚ Α' 189), ορίζει στο μεν άρθρο 18 παρ. 1 ότι το Διοικητικό Συμβούλιο (Δ.Σ.) της Α.Ε., ενεργώντας συλλογικά, την εκπροσωπεί δικαστικώς και εξωδίκως, στο δε άρθρο 22 ότι το Δ.Σ. είναι αρμόδιο να αποφασίζει για κάθε πράξη, η οποία αφορά στη διοίκηση της εταιρείας, στη διαχείριση της περιουσίας της και γενικώς στην επιδίωξη του σκοπού της (παρ. 1) και ότι το καταστατικό δύναται να ορίζει θέματα για τα οποία το Δ.Σ. μπορεί να αναθέτει τις εξουσίες του διαχειρίσεως και εκπροσωπήσεως σε ένα ή περισσότερα πρόσωπα, μέλη του ή μη (παρ. 3). ’λλωστε, το άρθρο 7α αυτού, όπως προστέθηκε με το άρθρο 7 του Π.Δ. 409/1986 (ΦΕΚ Α 191) και αντικαταστάθηκε εν τέλει με το άρθρο 2 του Π.Δ. 360/1993 (ΦΕΚ Α' 154), ορίζει, μεταξύ άλλων, τα εξής : «1. Πράξεις και στοιχεία ημεδαπών Ανωνύμων Εταιρειών. Σε δημοσιότητα υποβάλλονται οι εξής πράξεις και στοιχεία : α. Οι αποφάσεις της Διοίκησης για τη σύσταση ανώνυμων εταιρειών, καθώς και το καταστατικό που εγκρίθηκε, β. Οι αποφάσεις της διοίκησης για την έγκριση της τροποποίησης ή κωδικοποίησης καταστατικών ανωνύμων εταιριών, καθώς και ολόκληρο το νέο κείμενο του καταστατικού μαζί με τις τροποποιήσεις που έγιναν, γ. Ο διορισμός και η για οποιοδήποτε λόγο παύση με τα στοιχεία ταυτότητας των προσώπων που: ασκούν τη διαχείριση της εταιρείας, έχουν την εξουσία να την εκπροσωπούν από κοινού ή μεμονωμένα, είναι αρμόδια να ασκούν τον τακτικό της έλεγχο». Εξ άλλου, το άρθρο 7β του ίδιου Ν. 2190/1920, προστεθέν με το άρθρο 7 του Π.Δ. 409/1986, ορίζει ότι: «1. Η δημοσιότητα πραγματοποιείται: α. Με την καταχώριση, ύστερα από έλεγχο, των πράξεων και στοιχείων στο Μητρώο Ανώνυμων Εταιρειών, που τηρείται από την υπηρεσία του Υπουργείου Εμπορίου της Νομαρχίας όπου έχει την έδρα της η εταιρεία, και β. Με τη δημοσίευση, με επιμέλεια της αρμόδιας υπηρεσίας και με δαπάνες της ενδιαφερόμενης εταιρείας, στο τεύχος Ανώνυμων Εταιρειών και Εταιρειών Περιορισμένης Ευθύνης της Εφημερίδας της Κυβέρνησης, ανακοίνωσης για την καταχώριση στο οικείο Μητρώο Ανώνυμων Εταιρειών των πράξεων και των στοιχείων που υποβάλλονται σε δημοσιότητα ... 2. Το Μητρώο Ανώνυμων Εταιρειών αποτελείται τουλάχιστον από: α. το βιβλίο μητρώου ανώνυμων εταιρειών, β. τη μερίδα κάθε εταιρείας, γ. το φάκελλο της εταιρείας και δ. το ευρετήριο των εταιρειών. 3. Στο βιβλίο μητρώου καταχωρίζεται με χρονολογική σειρά η επωνυμία κάθε ανώνυμης εταιρείας. Οι καταχωριζόμενες εταιρείες αριθμούνται, ο δε αριθμός καταχώρισης, που αποτελεί τον αριθμό μητρώου της εταιρείας, αναγράφεται στο φάκελλο και τη μερίδα της εταιρείας ... Ο αριθμός μητρώου εταιρείας δεν μπορεί να δοθεί σε άλλη, ακόμα και μετά τη λήξη της. 4. Στη μερίδα της εταιρείας καταχωρίζονται οι πράξεις και τα στοιχεία που προβλέπονται από το άρθρο 7α καθώς και κάθε στοιχείο που υποβάλλεται στο Υπουργείο Εμπορίου για την άσκηση της Κρατικής Εποπτείας. Στη μερίδα αυτή αναγράφονται η επωνυμία, η έδρα, η διάρκεια και το κεφάλαιο της εταιρείας, τα ονοματεπώνυμα και οι διευθύνσεις κατοικίας των μελών του Διοικητικού Συμβουλίου, τα ονοματεπώνυμα και οι διευθύνσεις των προσώπων τα οποία από κοινού ή μεμονωμένα εκπροσωπούν την εταιρεία και το ονοματεπώνυμο και η διεύθυνση του προσώπου που είναι εξουσιοδοτημένο για την παραλαβή των προς την εταιρεία κοινοποιούμενων εγγράφων. Μεταγενέστερες μεταβολές των ανωτέρω σημειώνονται στη μερίδα της εταιρείας αμέσως μετά τις σχετικές καταχωρήσεις ή την υποβολή των σχετικών εγγράφων. 5. Στο φάκελλο της εταιρείας τηρούνται όλα τα έγγραφα που καταχωρίζονται στη μερίδα της. 6. . . . 10. Η εταιρία αποκτά νομική προσωπικότητα με την καταχώρηση στο οικείο Μητρώο Ανώνυμων Εταιρειών της διοικητικής απόφασης για τη σύσταση της εταιρείας και την έγκριση του καταστατικού της. 11. . . ». Περαιτέρω, κατά μεν το άρθρον 26α του ως άνω νόμου «1. Αι Ελληνικαί Ανώνυμοι Εταιρείαι υποχρεούνται, όπως υποβάλλωσιν εις το Υπουργείον του Εμπορίου είκοσι τουλάχιστον πλήρεις ημέρας προ πάσης γενικής Συνελεύσεως των μετόχων αυτών κεκυρωμένον αντίγραφον της ημερησίας αυτής διατάξεως μετ' επεξηγηματικής εκθέσεως των εν αυτή αναγραφομένων θεμάτων και ενός αντιτύπου των φύλλων των εφημερίδων εν αις εδημοσιεύθη αύτη. Η πρόσκλησις επαναληπτικών Γενικών Συνελεύσεων ανακοινούται ως ανωτέρω προ δέκα τουλάχιστον πλήρων ημερών. 2. Αι αυταί ανώνυμοι εταιρείαι υποχρεούνται όπως μετά πάσαν Γενικήν Συνέλευσιν των μετόχων αυτών υποβάλλωσιν εις το Υπουργείον του Εμπορίου εντός είκοσιν ημερών κεκυρωμένον αντίγραφον των πρακτικών αυτής. 3», κατά δε το άρθρο 34 με τίτλο «Αποκλειστική αρμοδιότητα της γενικής συνέλευσης» ότι «1. Η γενική συνέλευσις είναι μόνη αρμοδία να αποφασίζη περί: α)τροποποιήσεων του καταστατικού, β) εκλογής μελών του Διοικητικού Συμβουλίου και ελεγκτών».

10.- Επειδή, από τις ανωτέρω περί ανωνύμων εταιρειών διατάξεις, αντιστοίχου περιεχομένου με εκείνο των άρθρων 65, 67, 68 και 70 του Αστικού Κώδικα (Α.Κ.), συνάγεται ότι το Δ.Σ. αποτελεί το όργανο, το οποίο διοικεί και εκπροσωπεί την Α.Ε. και διαχειρίζεται όλες τις υποθέσεις της (εκτός από τις υπαγόμενες κατά το νόμο ή το καταστατικό στην αρμοδιότητα της Γενικής Συνελεύσεως), μη όντας, απέναντι στην εταιρεία, πρόσωπο διαφορετικό από αυτήν, αλλά όργανο της. Περαιτέρω, εφ' όσον προβλέπεται από το καταστατικό της Α.Ε., η εξουσία αυτή της οργανικής, δηλαδή υπό την ιδιότητα του οργάνου της ανωνύμου εταιρείας, εκπροσωπήσεως της, είναι δυνατόν, κατά τις ανωτέρω διατάξεις, να ανατίθεται, σε σχέση με τα οριζόμενα θέματα, εν όλω ή εν μέρει, σε μέλη του Δ.Σ. ή διευθυντές της εταιρείας ή και σε τρίτα πρόσωπα. Στην περίπτωση αυτή τα εν λόγω πρόσωπα, στα οποία μεταβιβάζεται, σε σχέση με τα οριζόμενα θέματα, ολικώς ή μερικώς η εξουσία του Δ.Σ. με σχετική απόφαση του, είναι υποκατάστατα αυτού, και ενεργούν ως όργανα εκπροσωπήσεως του νομικού προσώπου της Α.Ε., τα οποία, αντλώντας την εξουσία τους από το νόμο και το καταστατικό, εκφράζουν τη βούληση του, και θεωρείται ότι ενεργούν ως αυτό τούτο το νομικό πρόσωπο [ΣτΕ 178/2010, 391/2009 (ΕΑ), πρβλ. ΣτΕ 3441/2006, 1273/2005, ΑΠ 148, 376/2013, 1827/2012, 461, 704/2010, 456/2005, 1204/2000]. Στην αρμοδιότητα του Δ.Σ. ανήκει, κατ' άρθρο 22 παρ.1 του Ν. 2190/1920, και η απόφαση για την άσκηση ενδίκων μέσων και τη διενέργεια των απαιτούμενων διαδικαστικών πράξεων (πρβλ. ΑΠ 1979/2008, 186/1989).

11.- Επειδή, άλλωστε, από το συνδυασμό των παρατεθεισών διατάξεων προκύπτει ότι για τη νομιμοποίηση ανώνυμης εταιρείας ενώπιον Διοικητικού Δικαστηρίου πρέπει να προσκομίζονται μέχρι την πρώτη επ' ακροατηρίου συζήτηση (ή, πάντως, μέσα στην προθεσμία την οποία έχει, ενδεχομένως, χορηγήσει το Δικαστήριο) όλα τα αναγκαία στοιχεία με τα οποία αποδεικνύεται ότι το ένδικο βοήθημα έχει ασκηθεί από το όργανο της εταιρείας, το οποίο έχει την αρμοδιότητα να την εκπροσωπεί και ειδικότερα να αποφασίσει την άσκηση του ενδίκου μέσου. Μεταξύ των στοιχείων αυτών περιλαμβάνεται και το καταστατικό της εταιρείας, ώστε να δύναται το Διοικητικό Δικαστήριο να κρίνει αυτεπαγγέλτως το ίδιο, συμφώνως με την υποχρέωση την οποία έχει εκ του νόμου, εάν το ένδικο μέσο ασκήθηκε μετά από απόφαση του αρμοδίου οργάνου της εταιρείας και εάν ο δικηγόρος, ο εμφανισθείς στο ακροατήριο ως πληρεξούσιος της εταιρείας, έχει πράγματι ορισθεί από το όργανο της εταιρείας, το οποίο είχε τη σχετική προς τούτο εξουσία [ΣτΕ 1753/2014, 485/1991 (Ολομ.), 1059/1992, 3037-3043/1994, 1432/2009). Περαιτέρω, η παρ. 3 του άρθρου 28 αναφέρεται στην έκταση των εξουσιών του Δικαστηρίου, όχι σε περίπτωση ελλείψεως νομιμοποιήσεως του διαδίκου ή του νόμιμου αντιπροσώπου ή του εκπροσώπου ή του πληρεξουσίου του, αλλά σε περίπτωση αμφιβολιών, οι οποίες ανακύπτουν ακολούθως κατά τη διάσκεψη, εφ' όσον τα νομιμοποιητικά στοιχεία αυτών έχουν μεν υποβληθεί όλα εξαρχής ή εντός της χορηγηθείσας προθεσμίας, παρουσιάζουν όμως «ελλείψεις», δηλαδή ατέλειες ή ασάφειες ή ανεπάρκεια ως προς το περιεχόμενο τους. Συνεπώς, δεν διατάσσεται συμπλήρωση της νομιμοποιήσεως στην περίπτωση κατά την οποία δεν προσκομίσθηκε κανένα από τα απαιτούμενα νομιμοποιητικά έγγραφα ή εάν προσκομίσθηκαν ορισμένα μόνον από αυτά, αφού στις περιπτώσεις αυτές θεωρείται ότι δεν υπάρχει νομιμοποίηση [πρβλ. ΣτΕ 3301/2012, 3145/2011, 1215/2007, 1926/2005, 1996, 1997, 2194/2004, 412, 2750/2003 (Ολομ.) ΣτΕ 3615/2002, (Ολομ.) ΣτΕ 4284, 3339, 2072/2001]. Εξ άλλου, στην ευρύτερη έννοια των «τυπικών παραλείψεων» του άρθρου 139Α του Κ.Διοικ.Δικ. δύνανται να περιλαμβάνονται και κάποιες «ελλείψεις», ως προς τη νομιμοποίηση των διαδίκων και των πληρεξουσίων τους. Όμως, η έλλειψη πληρεξουσιότητας δεν συνιστά «τυπική παράλειψη», κατά την έννοια του άρθρου 139Α του Κ.Διοικ.Δικ., και δεν τυγχάνει εφαρμογής το άρθρο αυτό σε περίπτωση μη νομιμοποιήσεως ή ελλιπούς νομιμοποιήσεως του εμφανισθέντος ως πληρεξουσίου δικηγόρου, αλλά το άρθρο 28 του ως άνω Κώδικα, με τις διατάξεις του οποίου ρυθμίζεται διεξοδικά το θέμα αυτό. Και ναι μεν το άρθρο 8 παρ. 3, 4 και 5 του Κώδικα Συμβολαιογράφων (Ν. 2830/2000, ΦΕΚ Α' 96) ορίζει ότι: «3. Η νομιμοποίηση των εμφανιζομένων ως αντιπροσώπων των δικαιοπρακτούντων αποδεικνύεται από τα έγγραφα που ορίζει ο νόμος. 4. Τα έγγραφα νομιμοποίησης αναγράφονται στο συμβολαιογραφικό έγγραφο και προσαρτώνται σε αυτό, αν δεν βρίσκονται στο αρχείο του συμβολαιογράφου. 5. Στις δικαιοπραξίες των νομικών προσώπων αναγράφεται στο συμβολαιογραφικό έγγραφο η έδρα, η επωνυμία και το είδος τους, όπως προκύπτουν από τη συστατική ή τροποποιητική τους πράξη». Οι διατάξεις, όμως, αυτές, οι οποίες αποβλέπουν στην ασφάλεια των συναλλαγών και στην κατοχύρωση των συμβολαιογράφων (όπως ακριβώς και οι όμοιες διατάξεις του ίδιου άρθρου 8 του προϊσχύοντος συμβολαιογραφικού κώδικα, Ν. 670/1977, ΦΕΚ Α'232), δεν δημιουργούν δέσμευση του Διοικητικού Δικαστηρίου να στηρίξει την κρίση του για τη νομιμοποίηση μιας εταιρείας στα στοιχεία, τα οποία περιλαμβάνονται στο συμβολαιογραφικό πληρεξούσιο προς τον παραστάντα στο ακροατήριο για λογαριασμό αυτής δικηγόρο. Συνεπώς, η προσκομιδή στο Δικαστήριο συμβολαιογραφικού δικαστικού πληρεξουσίου και όχι και των λοιπών στοιχείων, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνεται το καταστατικό της εταιρείας μετά του σχετικού ΦΕΚ, όπως και τα λοιπά έγγραφα από τα οποία θα ήτο δυνατό να αποδειχθεί ότι αυτός, ο οποίος χορήγησε την πληρεξουσιότητα ήτο πράγματι ο νόμιμος εκπρόσωπος της εταιρείας, νομίμως δημοσιευμένα, κατά τα προαναφερθέντα, συνιστά λόγο απορρίψεως του ενδίκου μέσου, είναι δε αδιάφορο ότι τα άλλα αυτά στοιχεία μνημονεύονται στο πληρεξούσιο, ή ενδεχομένως είναι προσαρτημένα στο πρωτότυπο του πληρεξουσίου ή ευρίσκονται στο αρχείο του ίδιου συμβολαιογράφου [ΣτΕ 2580/1996, 1059/1992, 3037-3043/1994, 485/1991 (Ολομ.), ΣτΕ 1753/2014, 3410/2010, 1432/2009].

12.- Επειδή, στην προκειμένη περίπτωση η κρινόμενη προσφυγή ασκείται στο όνομα της προσφεύγουσας Α.Ε., υπογράφεται δε μόνο από το δικηγόρο Αθηνών Αναστάσιο Κόρακα, με την ιδιότητα του πληρεξουσίου αυτής, κατά τη συζήτηση δε της υποθέσεως στο ακροατήριο, η εταιρεία δεν εμφανίσθηκε δια του νομίμου εκπροσώπου της, ώστε να εγκρίνει την άσκηση της προσφυγής, αλλά παραστάθηκε με δήλωση, κατ' άρθρο 133 παρ.2 του Κ.Δ.Δικ., όπως ισχύει. Η προσφεύγουσα για τη νομιμοποίηση της προσκόμισε στις 17-10-2013 αντίγραφο του υπ' αριθμ..../15-4-2013 εγγράφου της Συμβολαιογράφου Αθηνών ..., συμφώνως με το οποίο την ως άνω ημερομηνία ενεφανίσθησαν ενώπιον της οι 1) ... και 2) η ... η οποία ενεργεί στο παρόν ως Πρόεδρος του ΔΣ και εκπρόσωπος της στον Δήμο Παλλήνης και στο 19ο χιλιόμετρο Λεωφόρου Μαραθώνος εδρεύουσας ανώνυμης εταιρείας με την επωνυμία «ΕΤΑΙΡΙΑ ΕΞΟΡΥΞΗΣ, ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΕΜΠΟΡΙΑΣ ΛΑΤΟΜΙΚΩΝ ΠΡΟΙΟΝΤΩΝ-...-ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΤΑΙΡΙΑ», η οποία συνεστήθη με το υπ' αριθμόν 1110/2-6-2003 καταστατικό συμβόλαιο μου, όπως διορθώθηκε με την υπ' αριθμόν 1172/15-7-2003 πράξη μου, και το οποίο καταστατικό δημοσιεύθηκε, με την, δια της οποίας δόθηκε άδεια και ενεκρίθη υπό στοιχεία ΕΜ-4702/23-7-2003 απόφαση του Νομάρχη Ανατολικής Αττικής, στο υπ' αριθμόν 8309/31-7-2003 φύλλο Εφημερίδος της Κυβερνήσεως (τεύχος ΑΕ-ΕΠΕ), αντίτυπο του οποίου προσαρτάται στο παρόν. Η στο παρόν εκπροσωπούμενη ανώνυμη εταιρεία διοικείται από Διοικητικό Συμβούλιο που εξελέγη από την Γενική Συνέλευση των μετόχων της της 30-6-2011 με θητεία πενταετή (5ετή), δηλαδή μέχρι την Γενική Συνέλευση του έτους 2016, και συγκροτήθηκε σε σώμα και ορίστηκε η εκπροσώπηση της εταιρείας με την από 30-6-2011 απόφαση του ΔΣ, οι οποίες αποφάσεις (της ΓΣ περί εκλογής ΔΣ καθώς και της συγκροτήσεως του ΔΣ σε σώμα και ορισμού εκπροσώπων της εταιρείας) καταχωρήθηκαν στο Μητρώο Ανωνύμων Εταιρειών της Διευθύνσεως Αναπτύξεως Περιφερειακής Ενότητας Ανατολικής Αττικής την 22-7-2011 και δημοσιεύθηκαν στο υπ' αριθμόν 8493/17-8-2011 ΦΕΚ (Τεύχος ΑΕ-ΕΠΕ και ΓΕΜΗ), αντίτυπο του οποίου προσαρτάται στο παρόν. Η στο παρόν εμφανισθείσα νομίμως εκπροσωπεί την ανωτέρω εταιρεία σύμφωνα με το καταστατικό της και την από 30-6-2011 απόφαση του ΔΣ αυτής, κατά ρητή δε δήλωση της εδώ εμφανιζόμενης, δεν έχει αυτή ανακληθεί μέχρι σήμερα και εξακολουθούν να ισχύουν. Οι ανωτέρω, υπό την ιδιότητα που παρίστανται, εζήτησαν την σύνταξη του παρόντος, με το οποίο εδήλωσαν ότι διορίζουν και αποκαθιστούν ειδικούς πληρεξουσίους αυτών τους δικηγόρους 1. Αναστάσιο Κόρακα 2.... προς τους οποίους χορηγούν και την ειδική εντολή, όπως ο καθένας χωριστά, να παραστεί ενώπιον του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών (Τμήμα 19ο) κατά την εκδίκαση της με αριθμό καταθέσεως ΠΡΦ 2988/16-10-2012 προσφυγής που έχουν ασκήσει κατά: α) του Δήμου Μαραθώνα και β) της εγγραφής αυτών στον υπ' αριθμόν 320/17-7-2012 βεβαιωτικό κατάλογο του ως άνω Δήμου για το τέλος του άρθρου 15 του ν. 2115/1993, κατά την δικάσιμο της 16ης Απριλίου 2013 ή σε οποιαδήποτε μετ' αναβολή συζήτηση».

13.- Επειδή, α)έκαστο νομικό πρόσωπο και, συνεπώς, και η ανώνυμη εταιρεία επιτάσσεται με αναγκαστικού δικαίου διάταξη (άρθρο 65 του Α.Κ.) να έχει διοίκηση. Ανώνυμη εταιρεία, η οποία στερείται διοικήσεως, υπάρχει μεν στο νομικό κόσμο, πλην όμως αυτή δεν εκπροσωπείται νομίμως και, συνεπώς, δεν δύναται να εξουσιοδοτήσει και νομιμοποιήσει δικηγόρο για να ασκήσει ένδικο μέσο ή να παραστεί στη σχετική δίκη ενώπιον Δικαστηρίου (Εφ.Πειρ. 39/2012, Εφ.Αθην. 2010/2011, 6529/2009, Εφ.Θεσ. 3023/2003), β) εν προκειμένω δεν αποδεικνύεται η νόμιμη σύσταση και ύπαρξη της προσφεύγουσας ανώνυμης εταιρείας, εφ' όσον δεν προσκομίσθηκε το καταστατικό της εταιρείας με το σχετικό ΦΕΚ, ούτε σχετική απόφαση του Δ.Σ. αυτής, νομίμως δημοσιευμένη, κατά τα προεκτεθέντα, από την οποία να προκύπτει ότι η προσφυγή ασκήθηκε νομίμως, ύστερα από απόφαση του αρμοδίου οργάνου ή ότι ο εμφανισθείς δικηγόρος είχε πράγματι ορισθεί ως πληρεξούσιος δικηγόρος από όργανο της εταιρείας, το οποίο διέθετε τη σχετική αρμοδιότητα, γ) το προαναφερόμενο υπ' αριθμ.4732/15-4-2013 συμβολαιογραφικό πληρεξούσιο δεν αρκεί για τη νομιμοποίηση του ανωτέρω δικηγόρου, κατά τα γενόμενα ανωτέρω ερμηνευτικώς δεκτά και δ) δεν τίθεται θέμα εφαρμογής της διατάξεως του άρθρου 28 παρ. 3 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας, διότι η διάταξη αυτή προϋποθέτει έγκυρη, κατ' αρχήν, νομιμοποίηση και δεν έχει εφαρμογή στην περίπτωση, κατά την οποία ο διάδικος ή ο δικηγόρος δεν προσκόμισε όλα τα στοιχεία, τα οποία απαιτούνται από το νόμο για τη νομιμοποίηση του, αλλά ορισμένα μόνον από αυτά, όπως εν προκειμένω, αλλά ούτε και της διατάξεως του άρθρου 139Α του ίδιου Κώδικα, όπως αναλύθηκε ανωτέρω (ΣτΕ 4416/2005, 3301/2012), ανεξαρτήτως και του ότι εν προκειμένω η προσφεύγουσα Α.Ε. παραστάθηκε με δήλωση (ΣτΕ 1906/2005, 2750/2003).

14.- Επειδή, με τα δεδομένα αυτά, το Δικαστήριο, κρίνει, ότι η ένδικη προσφυγή πρέπει να απορριφθεί ως απαράδεκτη, λόγω μη νομιμοποιήσεως του ανωτέρω δικηγόρου. Εξ άλλου, το καταβληθέν παράβολο των 3.000,00 ευρώ πρέπει να καταπέσει υπέρ του Ελληνικού Δημοσίου, ενώ πρέπει να καταλογισθεί εις βάρος της προσφεύγουσας και το υπόλοιπο οφειλόμενο, ποσού 7.000,00 ευρώ, κατ' άρθρο 277 παρ. 9 και 3 του Κ.Δ.Δικ., κατ' εκτίμηση, όμως, των περιστάσεων, να μη καταλογισθούν εις βάρος της τα δικαστικά έξοδα του καθ'ού, κατ' άρθρο 275 παρ.1 τελευταίο εδάφιο του αυτού Κώδικα.

ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ

Κρατεί και εκδικάζει την προσφυγή ως προς την προτασσόμενη στο δικόγραφο ανώνυμη εταιρεία.

Απορρίπτει την προσφυγή κατά το μέρος που κρατήθηκε και εκδικάσθηκε από το Δικαστήριο τούτο.

Διατάσσει την κατάπτωση του καταβληθέντος παραβόλου υπέρ του Ελληνικού Δημοσίου.

Καταλογίζει εις βάρος της προσφεύγουσας ανώνυμης εταιρείας το υπόλοιπο οφειλόμενο παράβολο, ποσού επτά χιλιάδων (7.000,00) ευρώ.

Απαλλάσσει την προσφεύγουσα των δικαστικών εξόδων του καθ' ού Δήμου.

Διατάσσει το χωρισμό της υποθέσεως ως προς τον δεύτερο προσφεύγοντα ...

Υποχρεώνει τον ….. να καταθέσει αυτοτελές δικόγραφο, κατά χωρισμό του αρχικού, εντός προθεσμίας τριάντα (30) ημερών από την κοινοποίηση εις αυτόν της παρούσας αποφάσεως, το οποίο θα δικασθεί κατά τη δικάσιμο της 15ης Δεκεμβρίου 2015, ημέρα Τρίτη και ώρα 3.30 μ.μ..

Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στην Αθήνα στις 9 Δεκεμβρίου 2014, όπου και δημοσιεύθηκε στις 29 Ιανουαρίου 2015 σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριο του Δικαστηρίου, απόντων των διαδίκων.

Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΕΙΣΗΓΗΤΡΙΑ

ΜΑΡΙΝΑ ΠΙΠΕΡΑΚΗ-ΠΡΕΚΑ ΕΛΕΝΗ ΙΑΤΡΟΥ

Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

ΑΠΟΣΤΟΛΙΑ ΤΗΛΑΒΕΡΙΔΟΥ