ΤρΔΠρΠειρ 4837/2010

Αρμοδιότητα Ελεγκτικού Συνεδρίου - Χορήγηση οικογενειακής παροχής σε συνταξιούχο Ν.Π.Δ.Δ. -.

Από τις διατάξεις των άρθρων 98 παρ. 1 περ. στ΄ και 73 παρ. 2 του ισχύοντος Συντάγματος συνάγεται ότι το Ελεγκτικό Συνέδριο είναι αποκλειστικά αρμόδιο να δικαιοδοτεί επί των διαφορών που γεννώνται από την απονομή συντάξεων, οι οποίες καταβάλλονται από το Δημόσιο Ταμείο ή βαρύνουν τον προϋπολογισμό ν.π.δ.δ., εκδικάζοντας τα ένδικα βοηθήματα που η κείμενη νομοθεσία προβλέπει κατά των σχετικών πράξεων απονομής συντάξεων της, ως διαφορές δε περί την απονομή συντάξεως υπό την προαναφερόμενη έννοια - σε αντιδιαστολή προς την ασφαλιστική διαφορά, η οποία γεννάται κατ' εφαρμογή της ασφαλιστικής νομοθεσίας επ’ ευκαιρία ασφαλιστικών παροχών (συντάξεων κ.λπ.) σε κοινούς ασφαλισμένους και σε υπαλλήλους εν γένει του Δημοσίου και ν.π.δ.δ. με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου για την εκδίκαση της οποίας αρμόδια είναι κατ’ άρθρο 7 παρ. 1 και 2 του ν. 702/1977 τα τακτικά διοικητικά δικαστήρια - νοείται η διαφορά που ανακύπτει από σχετική πράξη οργάνου του Δημοσίου ή ν.π.δ.δ., με την οποία απονέμεται σύνταξη σε τακτικό υπάλληλό του βάσει συνταξιοδοτικών διατάξεων, δηλαδή διατάξεων για τις οποίες πριν από την ψήφισή τους από τη Βουλή έχει προηγηθεί γνωμοδότηση της Ολομέλειας του Ελεγκτικού Συνεδρίου, γνωμοδότηση πάντως η οποία δεν προβλέπεται από το άρθρο 73 παρ. 2 του Συντάγματος προκειμένου περί διατάξεων της ασφαλιστικής νομοθεσίας. Κρίθηκε περαιτέρω ότι η ως άνω αποκλειστική δικαιοδοσία του Ελεγκτικού Συνεδρίου για την εκδίκαση ένδικων μέσων επί διαφορών που προκύπτουν από διοικητικές πράξεις σχετικές με την απονομή συντάξεων, δεν αναιρείται από το ότι οι πράξεις αυτές δεν εκδίδονται κατά τη θεσπιζόμενη από τον α.ν. 599/1968 διαδικασία (προκειμένου για συντάξεις που βαρύνουν το Δημόσιο Ταμείο) και το ν. 3163/1955 (προκειμένου για συντάξεις που βαρύνουν το Ι.Κ.Α. ή άλλα ν.π.δ.δ.), οι διατάξεις του οποίου παραπέμπουν στο νόμο αυτό (α.ν. 599/1968), αλλά βάσει άλλων διατάξεων, οι οποίες δεν προβλέπουν ειδικότερο τρόπο επιλύσεως των διαφορών αυτών. Και αυτό, διότι και στην περίπτωση αυτή εφαρμόζονται αναλόγως - ενόψει και του άρθρου 20 παρ. 1 του Συντάγματος, με το οποίο θεσπίζεται το δικαίωμα στην παροχή έννομης προστασίας από τα δικαστήρια και η δυνατότητα να αναπτύξει ο καθένας σ’ αυτά τις απόψεις του για τα δικαιώματα και συμφέροντα του - οι διατάξεις των άρθρων 48 και 50 του π.δ. 1225/ 1981 "περί εκτελέσεως των περί Ελεγκτικού Συνεδρίου διατάξεων" (ΦΕΚ Α΄304), με τις οποίες θεσπίζεται η έφεση ως γενικό ένδικο βοήθημα ασκούμενο ενώπιον του Ελεγκτικού Συνεδρίου κατά των διοικητικών πράξεων που δημιουργούν διαφορές υπαγόμενες ευθέως από το Σύνταγμα (άρθρο 98 παρ. 1 περ. στ΄) στη δικαιοδοσία του Ελεγκτικού Συνεδρίου, όπως είναι οι κατά τα ανωτέρω διαφορές περί την απονομή των συντάξεων έστω και αν οι πράξεις αυτές δεν εκδίδονται από τα όργανα που προβλέπονται από τις διατάξεις του α.ν. 599/1968 και ν. 3163/1955 ή από όργανα άλλων ν.π.δ.δ., οι διατάξεις των οποίων παραπέμπουν στα νομοθετήματα αυτά, αλλά από άλλα όργανα βάσει ειδικών διατάξεων, που δεν προβλέπουν και διαδικασία επίλυσης των αναφυόμενων σχετικών διαφορών. Τέλος, κρίθηκε ότι οι διαφορές, των οποίων η υποκείμενη αιτία αφορά σε παρακολούθημα του δημόσιου δικαιώματος της σύνταξης που ορίζεται και οφείλεται ευθέως από το νόμο, όπως η οικογενειακή παροχή που προβλέπεται από τις διατάξεις του άρθρου 12 παρ. 1 του ν. 2470/1997, ανήκουν στην αποκλειστική δικαιοδοσία του Ελεγκτικού Συνεδρίου, χωρίς να απαιτείται η ύπαρξη για κάθε συγκεκριμένη κατηγορία περιπτώσεων και νομοθετικής πρόβλεψης που να καθιερώνει την προσφυγή ενώπιον αυτού. Με το σκεπτικό αυτό έγινε δεκτό ότι αρμοδιότητα για την εκδίκαση αγωγής, με την οποία συνταξιούχος υπάλληλος Ν.Π.Δ.Δ. επιδίωκε να του καταβληθεί η οικογενειακή παροχή του άρθρου 12 του Ν. 2470/1997 έχει το Ελεγκτικό Συνέδριο.

Αριθμός απόφασης Α4837/2010

ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΑ

Τμήμα 8ο ΤΡΙΜΕΛΕΣ

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του, στις 29 Σεπτεμβρίου 2010, με σύνθεση τους δικαστές: Κυριακούλα Τασούλα, Πρόεδρο Πρωτοδικών, Αικατερίνη Στρατή και Βασιλική Καμβασινού (εισηγήτρια), Πρωτοδίκες Διοικητικών Δικαστηρίων και γραμματέα τον Γεώργιο Λαμπρόπουλο, δικαστικό υπάλληλο.

Για να δικάσει την από 31.12.2003 αγωγή,

Της ..., κατοίκου Αμπελοκήπων Αθηνών (...), η οποία παραστάθηκε διά του πληρεξούσιου δικηγόρου της Νικολάου Αναγνωστόπουλου, βάσει δηλώσεως του άρθρου 29 παρ. 1 του ν. 2915/2001,

κατά του νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου (ν.π.δ.δ.) με την επωνυμία «Ταμείο Προνοίας και Ασθενείας Εργαζομένων στα Λιμάνια» και ήδη ν.π.δ.δ. με την επωνυμία «Ταμείο Πρόνοιας Ιδιωτικού Τομέα», ως καθολικού διαδόχου του, σύμφωνα με τα άρθρα 104 και 114 του ν.3655/2008 (Φ.Ε.Κ. A΄58), που εδρεύει στην Αθήνα, οδός Ακαδημίας αρ.58, για το οποίο παρέστη η πληρεξούσια δικηγόρος του Αγγελική Γαβαλά, βάσει δηλώσεως του άρθρου 29 παρ. 1 του ν. 2915/2001.

Μετά τη δημόσια συνεδρίαση, το Δικαστήριο συνήλθε σε διάσκεψη και αφού μελέτησε τα σχετικά έγγραφα.

Σκέφτηκε κατά το νόμο.

1. Επειδή, με την κρινόμενη αγωγή, η οποία νόμιμα επαναφέρεται για περαιτέρω συζήτηση μετά την έκδοση της 3569/2009 προδικαστικής απόφασης του Δικαστηρίου, η ενάγουσα ζητά να υποχρεωθεί το εναγόμενο ν.π.δ.δ. να της καταβάλει, κατ’ εφαρμογή των συνταγματικών αρχών της ισότητας και της προστασίας της οικογένειας, το ποσό των τριών χιλιάδων οκτακοσίων τριάντα οκτώ ευρώ και πενήντα επτά λεπτών (3.838,57 ευρώ), που αντιστοιχεί στην οικογενειακή παροχή του άρθρου 12 του ν.2470/1997 που θα ελάμβανε ως συνταξιούχος του εναγομένου κατά το χρονικό διάστημα από 1-1-1997 έως 30-6-2002, νομιμοτόκως από την τελευταία μέρα κάθε μήνα του ένδικου χρονικού διαστήματος, άλλως από την κατάθεση της σχετικής αίτησής της προς το εναγόμενο Ταμείο, άλλως από την επίδοση της αγωγής.

2. Επειδή, από τις διατάξεις των άρθρων 98 παρ. 1 περ. στ΄ και 73 παρ. 2 του ισχύοντος Συντάγματος συνάγεται ότι το Ελεγκτικό Συνέδριο είναι αποκλειστικά αρμόδιο να δικαιοδοτεί επί των διαφορών που γεννώνται από την απονομή συντάξεων, οι οποίες καταβάλλονται από το Δημόσιο Ταμείο ή βαρύνουν τον προϋπολογισμό ν.π.δ.δ., εκδικάζοντας τα ένδικα βοηθήματα που η κείμενη νομοθεσία προβλέπει κατά των σχετικών πράξεων απονομής συντάξεων της Διοίκησης (βλ. Ολ.Ελ.Συν. 1510/1996 ΕΔΚΑ 1996, 747, ΙΙ Τμ. Ελ.Συν. 323/2008). Ως διαφορές δε περί την απονομή συντάξεως υπό την προαναφερόμενη έννοια - σε αντιδιαστολή προς την ασφαλιστική διαφορά, η οποία γεννάται κατ` εφαρμογή της ασφαλιστικής νομοθεσίας επ’ ευκαιρία ασφαλιστικών παροχών (συντάξεων κ.λπ.) σε κοινούς ασφαλισμένους και σε υπαλλήλους εν γένει του Δημοσίου και ν.π.δ.δ. με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου (πρβλ. Ολ. ΣτΕ 3813/1997 ΔιΔικ 2000, 487), για την εκδίκαση της οποίας αρμόδια είναι κατ’ άρθρο 7 παρ. 1 και 2 του ν. 702/1977 τα τακτικά διοικητικά δικαστήρια - νοείται η διαφορά που ανακύπτει από σχετική πράξη οργάνου του Δημοσίου ή ν.π.δ.δ., με την οποία απονέμεται σύνταξη σε τακτικό υπάλληλό του βάσει συνταξιοδοτικών διατάξεων, δηλαδή διατάξεων για τις οποίες πριν από την ψήφισή τους από τη Βουλή έχει προηγηθεί γνωμοδότηση της Ολομέλειας του Ελεγκτικού Συνεδρίου, γνωμοδότηση πάντως η οποία δεν προβλέπεται από το άρθρο 73 παρ. 2 του Συντάγματος προκειμένου περί διατάξεων της ασφαλιστικής νομοθεσίας. Η ως άνω αποκλειστική δικαιοδοσία του Ελεγκτικού Συνεδρίου για την εκδίκαση ένδικων μέσων επί διαφορών που προκύπτουν από διοικητικές πράξεις σχετικές με την απονομή συντάξεων, δεν αναιρείται από το ότι οι πράξεις αυτές δεν εκδίδονται κατά τη θεσπιζόμενη από τον α.ν. 599/1968 διαδικασία (προκειμένου για συντάξεις που βαρύνουν το Δημόσιο Ταμείο) και το ν. 3163/1955 (προκειμένου για συντάξεις που βαρύνουν το Ι.Κ.Α. ή άλλα ν.π.δ.δ.), οι διατάξεις του οποίου παραπέμπουν στο νόμο αυτό (α.ν. 599/1968), αλλά βάσει άλλων διατάξεων, οι οποίες δεν προβλέπουν ειδικότερο τρόπο επιλύσεως των διαφορών αυτών. Και αυτό, διότι και στην περίπτωση αυτή εφαρμόζονται αναλόγως - ενόψει και του άρθρου 20 παρ. 1 του Συντάγματος, με το οποίο θεσπίζεται το δικαίωμα στην παροχή έννομης προστασίας από τα δικαστήρια και η δυνατότητα να αναπτύξει ο καθένας σ’ αυτά τις απόψεις του για τα δικαιώματα και συμφέροντα του - οι διατάξεις των άρθρων 48 και 50 του π.δ. 1225/ 1981 "περί εκτελέσεως των περί Ελεγκτικού Συνεδρίου διατάξεων" (ΦΕΚ Α΄304), με τις οποίες θεσπίζεται η έφεση ως γενικό ένδικο βοήθημα ασκούμενο ενώπιον του Ελεγκτικού Συνεδρίου κατά των διοικητικών πράξεων που δημιουργούν διαφορές υπαγόμενες ευθέως από το Σύνταγμα (άρθρο 98 παρ. 1 περ. στ΄) στη δικαιοδοσία του Ελεγκτικού Συνεδρίου, όπως είναι οι κατά τα ανωτέρω διαφορές περί την απονομή των συντάξεων έστω και αν οι πράξεις αυτές δεν εκδίδονται από τα όργανα που προβλέπονται από τις διατάξεις του α.ν. 599/1968 και ν. 3163/1955 ή από όργανα άλλων ν.π.δ.δ., οι διατάξεις των οποίων παραπέμπουν στα νομοθετήματα αυτά, αλλά από άλλα όργανα βάσει ειδικών διατάξεων, που δεν προβλέπουν και διαδικασία επίλυσης των αναφυόμενων σχετικών διαφορών (βλ. Ολ.Ελ. Συν. 1510/1996, II Τμ. Ελ. Συν. 323/2008, 1447, 1915/2004,1668/2003). Περαιτέρω, οι διαφορές, των οποίων η υποκείμενη αιτία αφορά σε παρακολούθημα του δημόσιου δικαιώματος της σύνταξης που ορίζεται και οφείλεται ευθέως από το νόμο, όπως η οικογενειακή παροχή που προβλέπεται από τις διατάξεις του άρθρου 12 παρ. 1 του ν. 2470/1997, ανήκουν στην αποκλειστική δικαιοδοσία του Ελεγκτικού Συνεδρίου, χωρίς να απαιτείται η ύπαρξη για κάθε συγκεκριμένη κατηγορία περιπτώσεων και νομοθετικής πρόβλεψης που να καθιερώνει την προσφυγή ενώπιον αυτού (Ολ.Ελ.Συν.1374/2008).

3. Επειδή, με την 3569/2009 απόφαση του Δικαστηρίου αυτού διατάχθηκε η προσκόμιση της πράξης συνταξιοδότησης της ενάγουσας από την υπηρεσία της. Σε εκτέλεση της απόφασης αυτής προσκομίστηκε στο Δικαστήριο (σε επικυρωμένο αντίγραφο) η με αριθμό 368/10-6-1975 πράξη κανονισμού συντάξεως του «Ταμείου Ασφαλίσεως, Ασθενείας και Προνοίας Λιμενεργατών Πειραιώς», από την οποία προκύπτει ότι α) η ενάγουσα συνταξιοδοτήθηκε από το ανωτέρω Ταμείο, το οποίο αποτελούσε νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου, στις 16 Ιουλίου 1975 και β) για τον κανονισμό της σύνταξής της εφαρμόστηκαν οι ισχύουσες περί συνταξιοδοτήσεως των υπαλλήλων του Δημοσίου διατάξεις, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 4 παρ. 5 εδ. 1 του Κανονισμού Διοικητικής Λειτουργίας του ίδιου Ταμείου.

4. Επειδή, ενόψει των ανωτέρω, το Δικαστήριο, λαμβάνοντας υπόψη ότι από την κρινόμενη αγωγή, η υποκείμενη αιτία της οποίας αφορά στην οικογενειακή παροχή, η οποία αποτελεί παρακολούθημα του δημόσιου δικαιώματος της σύνταξης (άρθρ. 98 παρ. 1 Συντάγματος, απόφ. 4/2001 ΑΕΔ), γεννάται διαφορά από την απονομή σύνταξης, η οποία βαρύνει τον προϋπολογισμό του εναγόμενου ν.π.δ.δ., κρίνει ότι αρμόδιο για την εκδίκαση της υπόθεσης είναι το Ελεγκτικό Συνέδριο, στο οποίο πρέπει να παραπεμφθεί η κρινόμενη αγωγή.

ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ

Κηρύσσει εαυτό αναρμόδιο για την εκδίκαση της αγωγής.

Παραπέμπει την υπόθεση στο Ελεγκτικό Συνέδριο.

Η διάσκεψη του Δικαστηρίου έγινε στον Πειραιά στις 25-10-2010 και η απόφαση δημοσιεύθηκε στον ίδιο τόπο, στο ακροατήριο του Δικαστηρίου, κατά τη δημόσια συνεδρίαση της 30-11-2010.

Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΕΙΣΗΓΗΤΡΙΑ

ΚΥΡΙΑΚΟΥΛΑ ΤΑΣΟΥΛΑ ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΚΑΜΒΑΣΙΝΟΥ

Ο Γραμματέας

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΣ