ΤρΔΠρΠειρ 394/2010

 

Αρμοδιότητα ΣτΕ. - Απαγόρευση απόπλου πλοίου βαρυνόμενου με ασφαλιστικές εισφορές -.

 

Η διαφορά, που αναφύεται από την έκδοση απόφασης του Προέδρου του Ν.Α.Τ. περί απαγόρευσης απόπλου πλοίου, για το λόγο ότι βαρυνόταν με ασφαλιστικές εισφορές προς το Ταμείο δεν είναι διαφορά περί την κοινωνική ασφάλιση, καθότι η εν λόγω απόφαση, έστω και αν αποσκοπεί στην εξασφάλιση της καταβολής των εκ του ναυτολογίου οφειλομένων δικαιωμάτων υπέρ του Ν.Α.Τ., αποτελεί μέτρο περιοριστικό της ελευθεροπλοίας του πλοίου. Συνεπώς, η διαφορά αυτή υπάγεται στην αρμοδιότητα  του  ΣτΕ.

 

 

Αριθμός απόφασης A 394/2010

 

ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΑ

 

Τμήμα

1ο ΤΡΙΜΕΛΕΣ

 

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του, στις 21 Σεπτεμβρίου 2009, με δικαστές τους: Ιωάννα Καραμπάτσου, Πρόεδρο Πρωτοδικών Διοικητικών Δικαστηρίων, Δήμο Χρυσό (εισηγητή) και Σταύρο Βρουστούρη, Πρωτοδίκες Διοικητικών Δικαστηρίων, και γραμματέα την Ασημίνα Μώρου, δικαστική υπάλληλο,

 

γ ι α  να δικάσει την προσφυγή με ημερομηνία κατάθεσης 24-3-2006

 

τ η ς  εταιρείας με την επωνυμία «PELORUS MARITIME INC.», εδρεύουσας στα Μάρσαλ ʼιλαντς, που εκπροσωπείται νόμιμα και παραστάθηκε δια της φερόμενης ως πληρεξούσιας δικηγόρου της Μαρίνας Αλειφεροπούλου,

 

κ α τ ά  του νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου με την επωνυμία «Ναυτικό Απομαχικό Ταμείο» (Ν.Α.Τ.), που εκπροσωπείται νόμιμα και παραστάθηκε δια του πληρεξου-σίου δικηγόρου του Κωνσταντίνου Σουμάκη.

 

Εξάλλου, πρόσθετη παρέμβαση υπέρ του Ν.Α.Τ. άσκησαν: 1) το πρωτοβάθμιο ναυτεργατικό σωματείο με την ε-πωνυμία «ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΝΩΣΗ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΕΝ», που εδρεύει στον Πειραιά, οδός Μπουμπουλίνας αριθ. 21, 2) το πρωτοβάθμιο ναυτεργατικό σωματείο με την επωνυμία «ΠΑΝΕΛΛΗ-ΝΙΑ ΕΝΩΣΗ ΚΑΤΩΤΕΡΩΝ ΠΛΗΡΩΜΑΤΩΝ ΜΗΧΑΝΗΣ ΕΝΟ ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ», που εδρεύει στον Πειραιά, οδός Νοταρά αριθ. 106, και 3) το πρωτοβάθμιο σωματείο συνταξιούχων με την επωνυμία «ΕΝΩΣΗ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΩΝ ΝΑΤ», που εδρεύει στον Πειραιά, οδός Κολοκοτρώνη αριθ. 99, για τους οποίους παραστάθηκε η πληρεξούσια δικηγόρος τους Ουρανία Σαμπροβαλάκη.

 

Κατά τη συζήτηση, οι διάδικοι που παραστάθηκαν ανέπτυξαν τους ισχυρισμούς τους και ζήτησαν όσα αναφέρονται στα πρακτικά.

 

Μετά τη δημόσια συνεδρίαση το Δικαστήριο συνήλθε σε διάσκεψη και αφού μελέτησε τα σχετικά έγγραφα.

 

Σκέφτηκε κατά το νόμο.

 

 

1. Επειδή με την κρινόμενη πρoσφυγή, για την άσκηση της οποίας καταβλήθηκε παράβολο ποσού 4,50 ευρώ (βλ. τα υπ αριθ. 950095 και 2177229 σειράς Α ειδικά έντυπα παραβόλου), ζητείται η ακύρωση της απόφασης με αριθ. πρωτ. 132809/1-11-2005 του Προέδρου του Ν.Α.Τ., με την οποία απαγορεύτηκε ο απόπλους του πλοίου με το όνομα «WORLD RENNAISANCE» Ν.Π. 10525,  και νυν με το όνομα «GRAND VICTORIA», σημαίας Παναμά, με την αιτιολογία ότι το πλοίο αυτό βαρύνεται με οφειλές προς το ανωτέρω Ταμείο.

 

 

2. Επειδή, στο άρθρο 94 του Συντάγματος, όπως αυτό ισχύει μετά την αναθεώρησή του με το από 6-4-2001 Ψήφισμα της Ζ΄ Αναθεωρητικής Βουλής (Α΄ 85), ορίζεται ότι: «1. Στο Συμβούλιο της Επικρατείας και τα τακτικά διοικητικά δικαστήρια υπάγονται οι διοικητικές διαφορές, όπως νόμος ορίζει, με την επιφύλαξη των αρμοδιοτήτων του Ελεγκτικού Συνεδρίου. 2», και στο άρθρο 95, ορίζεται ότι: «1. Στην  αρμοδιότητα του Συμβουλίου της Επικρατείας ανήκουν ιδίως: α) Η μετά από αίτηση ακύρωση των εκτελεστών πράξεων των διοικητικών αρχών για υπέρβαση εξουσίας ή για παράβαση νόμου 3. Κατηγορίες υποθέσεων της ακυρωτικής αρμοδιότητας του Συμβουλίου της Επικρατείας μπορεί να υπάγονται με νόμο, ανάλογα με τη φύση ή τη σπουδαιότητά τους, στα τακτικά διοικητικά δικαστήρια. Το Συμβούλιο της Επικρατείας δικάζει σε δεύτερο βαθμό, όπως νόμος ορίζει. 4». Από τις ανωτέρω διατάξεις συνάγεται ότι δεν αναιρέθηκε η διάκριση των διοικητικών διαφορών σε ακυρωτικές και ουσίας, ούτε το τεκμήριο αρμοδιότητας του Συμβουλίου της Επικρατείας (που είχαν θεσπισθεί, με τα εν λόγω άρθρα, πριν από την προαναφερθείσα αναθεώρηση), με την έννοια ότι, ο νομοθέτης μπορεί να αναθέτει στα τακτικά διοικητικά δικαστήρια την εκδίκαση διοικητικών διαφορών ουσίας που γεννώνται από εκτελεστές διοικητικές πράξεις, υπό την προϋπόθεση όμως, λόγω της γενικής ακυρωτικής αρμοδιότητας του Συμβουλίου της Επικρατείας επί των εκτελεστών πράξεων των διοικητικών αρχών, ότι η ανάθεση της εκδίκασης τέτοιων διαφορών στα τακτικά διοικητικά δικαστήρια θα είναι ειδική, θα αφορά, δηλαδή, συγκεκριμένες κατηγορίες υποθέσεων. Σε περιπτώσεις, επομένως, που δεν προβλέπεται από ειδική διάταξη νόμου, η άσκηση ένδικου βοηθήματος κατά των διοικητικών πράξεων ενώπιον των τακτικών διοικητικών δικαστηρίων, η εκδίκαση της σχετικής διαφοράς, εξακολουθεί να υπάγεται στην ακυρωτική αρμοδιότητα του Συμβουλίου της Επικρατείας (πρβλ. ΣτΕ 3076/2005, ΣτΕ Ολομ. 1315/1992 κ.α.).

 

 

3. Επειδή στο άρθρο 7 του ν. 702/1977 (Φ.Ε.Κ. Α΄ 268) ορίζεται ότι: «1. Εις την αρμοδιότητα του τριμε-λούς διοικητικού πρωτοδικείου υπάγονται αι διοικητικαί διαφοραί ουσίας, αι αναφυόμεναι εκ της αναγνωρίσεως παραχωρήσεως ή απονομής δικαιώματος, ή ευεργετήματος ή οιασδήποτε άλλης παροχής της αρνήσεως ικανοποιήσεως, εν όλω ή εν μέρει, τοιούτου αιτήματος, ως και της μεταβολής δημιουργηθείσης διά διοικητικής πράξεως καταστάσεως κατά την εφαρμογήν της νομοθεσίας: α) Περί κοινωνικής ασφαλίσεως, καθ`όσον αφορά εις τας εν γένει ασφαλιστικάς σχέσεις μεταξύ των φορέων και των ησφαλισμένων ή των εργοδοτών των, ιδία δε αι διαφοραί περί την υπαγωγήν εις την ασφάλισιν και την διάρκειαν ταύτης, τας καταβλητέας εισφοράς υπό εργοδοτών και ησφαλισμένων και τας πάσης φύσεως παροχάς υπό του φορέως. β) 2. Αι εκδιδόμεναι κατ εφαρμογήν νομοθεσίας εκ των αναφερομένων εις την προηγουμένην  παράγραφον εκτελεσταί ατομικαί πράξεις ή κατά το άρθρον 45 παρ. 5 του Ν.Δ. 170 του 1973 παραλείψεις διοικητικών αρχών ή νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου, υπόκεινται εις προσφυγήν  ενώπιον του κατά την προηγουμένην παράγραφον δικαστηρίου, κρίνοντος κατά τον νόμον και την ουσίαν και δυναμένου να ακυρώση ή τροποποιήση αυτάς.».

 

 

4. Επειδή, εξάλλου, στην παρ. 1 του άρθρου 88 του κωδικοποιητικού πδ/τος 913/1978 (Φ.Ε.Κ. Α΄ 220) περί του Ναυτικού Απομαχικού Ταμείου (Ν.Α.Τ.) ορίζεται ότι: «Δύναται να απαγορεύεται ο απόπλους πλοίου εκ λιμένων εσωτερικού, εάν, συντρεχούσης της περιπτώσεως της παρ. 4 του άρθρου 86 του παρόντος νόμου δεν καταβληθούν τα εκ του ναυτολογίου οφειλόμενα δικαιώματα υπέρ του Ν.Α.Τ.». Η απόφαση δε, με την οποία επιβάλλεται η ανωτέρω απαγόρευση, ανεξαρτήτως του γεγονότος ότι αποσκοπεί στην εξασφάλιση της καταβολής των εκ του ναυτολογίου οφειλόμενων δικαιωμάτων υπέρ του Ν.Α.Τ., δεν γεννά πάντως διαφορά περί την κοινωνική ασφάλιση, αλλά ως μέτρο περιοριστικό της ελευθεροπλοΐας του πλοίου, προκαλεί ακυρωτική διαφορά, για την εκδίκαση της οποίας  αρμόδιο είναι το Συμβούλιο της Επικρατείας (βλ. ΣτΕ 121/2009, πρβλ. Ολ. ΣτΕ 3438/1988, 3936/1999).

 

 

5. Επειδή, τέλος, στο άρθρο 12 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας (Κ.Δ.Δ. ν. 2717/1999, ΦΕΚ Α΄ 97), ορίζεται ότι: «1. Το δικαστήριο εξετάζει και αυτεπαγγέλτως τη δικαιοδοσία και την αρμοδιότητά του. 2. Αν το δικαστήριο διαπιστώσει ότι η υπόθεση υπάγεται στα πολιτικά-ποινικά δικαστήρια, απορρίπτει το σχετικό ένδικο βοήθημα ή μέσο, ενώ, αν διαπιστώσει ότι αυτή υπάγεται στο Συμβούλιο της Επικρατείας, στο Ελεγκτικό Συνέδριο ή σε άλλο τακτικό διοικητικό δικαστήριο, παραπέμπει το ένδικο βοήθημα ή μέσο στο αρμόδιο δικαστήριο».

 

 

6. Επειδή, ενόψει των διατάξεων που παρατέθηκαν και ερμηνεύθηκαν, η διαφορά που αναφύεται από την προσβαλλόμενη πράξη υπάγεται στην αρμοδιότητα του Συμβουλίου της Επικρατείας, στο οποίο και πρέπει να παραπεμφθεί η κρινόμενη υπόθεση, δυνάμει του άρθρου 12 παρ. 2 του Κ.Δ.Δ.. Περαιτέρω, σύμφωνα με το άρθρο 34 παρ. 2 του ν. 1968/1991 (διάταξη η οποία, ως αφορώσα θέμα μη ρυθμιζόμενο από τον Κ.Δ.Δ., εξακολουθεί να ισχύει και μετά την έναρξη εφαρμογής αυτού άρθρο 285 παρ. 1 του ως άνω Κώδικα), όταν συντρέχει περίπτωση παραπομπής στο αρμόδιο δικαστήριο, η κρίση περί νομιμοποίησης ή παράστασης των διαδίκων ή των πληρεξουσίων, περί της καταβολής τελών και παραβόλου και γενικά περί του παραδε-κτού του ένδικου βοηθήματος ανήκει στο αρμόδιο δικαστήριο (ΣτΕ 133/2009, 2530/1997 Ολομ., 2510/1997, 5433/1995 κ.α.).

 

 

               ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ

 

 

Κηρύσσει εαυτό αναρμόδιο προς εκδίκαση της υπόθεσης.

 

Παραπέμπει αυτήν προς εκδίκαση στο Συμβούλιο της Επικρατείας.

 

Κρίθηκε και αποφασίστηκε στις 7-12-2009 και δημοσιεύθηκε σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριο του Δικαστηρίου στις 29-1-2010.

 

Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ                Ο ΕΙΣΗΓΗΤΗΣ

 

Ιωάννα Καραμπάτσου             Δήμος Χρυσός

                Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

 

                Ασημίνα Μώρου