ΣτΕ 4952/2014

Εγκατάσταση δραστηριοτήτων χαμηλής όχλησης εντός οικισμών -Πλυντήριο-λιπαντήριο αυτοκινήτων - Αντισυνταγματικότητα ρύθμισης -.

Η επίμαχη έγκριση περιβαλλοντικών όρων χορηγήθηκε διότι, κατά την αντίληψη της Διοικήσεως, μετά την κατάργηση του άρθ. 9 παρ. 1 του π.δ. της 2-13.3.1981 με το άρθρο 39 παρ. 1 του ν. 3325/2005 και εν όψει του άρθ. 7 παρ. 3 του π.δ. της 24.4-3.5.1985, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 1 παρ. 4 του π.δ. της 29.4-16.5.1989, εντός των προϋφισταμένων του 1923 οικισμών κάτω των 2.000 κατοίκων, όπως οι Αμύκλες Σπάρτης, και σε ζώνη 500 μ. πέριξ αυτών, επιτρέπεται η εγκατάσταση και λειτουργία δραστηριοτήτων χαμηλής όχλησης, μεταξύ των οποίων και τα πλυντήρια-λιπαντήρια αυτοκινήτων. Κρίθηκε ότι η αιτιολογία αυτή δεν είναι νόμιμη διότι η κατάργηση του άρθ. 9 παρ. 1 του π.δ. της 2-13.3.1981 με το άρθ. 39 παρ. 1 περ. β του ν. 3325/2005 και η ρύθμιση του άρθ. 6 παρ. 1 περ. γ΄ του νόμου αυτού αντίκεινται στο Σύνταγμα, η δε διάταξη του άρθ. 9 παρ. 1 του π.δ. της 2-13.3.1981 είναι ισχυρή, και συνεπώς η εγκατάσταση της επίμαχης δραστηριότητας χαμηλής οχλήσεως δεν είναι επιτρεπτή εντός προϋφισταμένου του 1923 οικισμού κάτω των 2.000 κατοίκων. Δεκτή η αίτηση.

Αριθμός 4952/2014

ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ

ΤΜΗΜΑ Ε΄

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις 14 Μαρτίου 2012, με την εξής σύνθεση: Αγγ. Θεοφιλοπούλου, Αντιπρόεδρος, Προεδρεύουσα, σε αναπλήρωση του Προέδρου του Τμήματος, που είχε κώλυμα, Μ. Γκορτζολίδου, Θ. Αραβάνης, Σύμβουλοι, Μ. Τριπολιτσιώτη, Α. Σκούφαλος, Πάρεδροι. Γραμματέας η Π. Μερτζανάκη.

Για να δικάσει την από 30 Απριλίου 2008 αίτηση:

του ..., κατοίκου Αμυκλών Σπάρτης, ο οποίος παρέστη με τον δικηγόρο Απόστολο Παπακωνσταντίνου (Α.Μ. 25904), που τον διόρισε με πληρεξούσιο,

κατά των: 1) Υπουργού Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων και ήδη Υπουργού Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, ο οποίος παρέστη με την Χριστίνα Διβάνη, Πάρεδρο του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους και 2) Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Λακωνίας και ήδη Περιφέρειας Πελοποννήσου, η οποία δεν παρέστη.

Με την αίτηση αυτή ο αιτών επιδιώκει να ακυρωθούν: 1) η υπʼ αριθμ. 1429/3.3.2008 απόφαση του Νομάρχη Λακωνίας, 2) η σιωπηρή απόρριψη από τον Γενικό Γραμματέα Περιφέρειας Πελοποννήσου, της από 28.3.2008 προσφυγής του [αιτούντος] κατά της προηγούμενης αποφάσεως, 3) η υπʼ αριθμ. 2821/063391/18.3.2008 απόφαση του Νομάρχη Λακωνίας και κάθε άλλη σχετική πράξη ή παράλειψη της Διοικήσεως.

Η εκδίκαση άρχισε με την ανάγνωση της εκθέσεως του εισηγητή, Συμβούλου Θ. Αραβάνη.

Κατόπιν το δικαστήριο άκουσε τον πληρεξούσιο του αιτούντος, ο οποίος ανέπτυξε και προφορικά τους προβαλλόμενους λόγους ακυρώσεως και ζήτησε να γίνει δεκτή η αίτηση και την αντιπρόσωπο του Υπουργού, η οποία ζήτησε την απόρριψή της.

Μετά τη δημόσια συνεδρίαση το δικαστήριο συνήλθε σε διάσκεψη σε αίθουσα του δικαστηρίου κ α ι

Α φ ο ύ μ ε λ έ τ η σ ε τ α σ χ ε τ ι κ ά έ γ γ ρ α φ α

Σ κ έ φ θ η κ ε κ α τ ά τ ο ν Ν ό μ ο

1. Επειδή, για την άσκηση της κρινόμενης αιτήσεως έχει καταβληθεί το νόμιμο παράβολο 2104077, 896590/2008 γραμμάτια παραβόλου).

2. Επειδή, με την αίτηση ζητείται η ακύρωση α) της αποφάσεως 1429/3.3.2008 του Νομάρχη Λακωνίας, με την οποία εγκρίθηκαν περιβαλλοντικοί όροι για τη λειτουργία πλυντηρίου-λιπαντηρίου αυτοκινήτων του ... εντός του οικισμού των Αμυκλών, β) της σιωπηρής απορρίψεως, από τον Γενικό Γραμματέα Περιφέρειας Πελοποννήσου, της από 28.3.2008 προσφυγής του αιτούντος κατά της προηγούμενης πράξεως και γ) της αποφάσεως 2821/63391/18.3.2008 του Νομάρχη Λακωνίας, με την οποία ανανεώθηκε η άδεια λειτουργίας του επίμαχου πλυντηρίου-λιπαντηρίου αυτοκινήτων.

3. Επειδή, οι δύο πρώτες των προσβαλλομένων υπάγονται στην ακυρωτική αρμοδιότητα του Συμβουλίου της Επικρατείας και νομίμως εισάγονται ενώπιον του παρόντος Τμήματος (ΣΕ 3740/2010 κ.ά.). Οι πράξεις αυτές προσβάλλονται με έννομο συμφέρον από τον αιτούντα, ο οποίος φέρεται ως κάτοικος Αμυκλών και ιδιοκτήτης ακινήτου πλησίον του επίμαχου πλυντηρίου-λιπαντηρίου αυτοκινήτων, και εν γένει παραδεκτώς.

4. Επειδή, νομίμως συζητήθηκε η υπόθεση χωρίς την παρουσία της Περιφέρειας Πελοποννήσου, η οποία συνεχίζει αυτοδικαίως τη δίκη μετά την κατάργηση της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Λακωνίας, κατʼ άρθρο 283 παράγρ. 2 του ν. 3852/2010 (Α΄ 87), δεδομένου ότι έγιναν προς την τελευταία οι νόμιμες κοινοποιήσεις.

5. Επειδή, η προσβαλλόμενη νομαρχιακή πράξη ορίζει ότι ισχύει για τρία χρόνια από την έκδοσή της και συνεπώς η ισχύς της έληξε κατά τον χρόνο συζητήσεως της υποθέσεως. Εξ αυτού του λόγου όμως δεν συντρέχει λόγος καταργήσεως της δίκης διότι ο αιτών έχει ιδιαίτερο έννομο συμφέρον για τη συνέχισή της, κατʼ άρθρο 32 του π.δ. 18/1989 (Α΄ 8), εφʼ όσον κατά τα βασίμως προβαλλόμενα η τρίτη προσβαλλόμενη πράξη περί ανανεώσεως της άδειας λειτουργίας του επίμαχου πλυντηρίου-λιπαντηρίου, η οποία κατά τα εκτιθέμενα στην 10η σκέψη διακρατείται προς εκδίκαση από το παρόν Δικαστήριο, ερείδεται στην πρώτη πράξη και ισχύει μέχρι τις 17.3.2018 (βλ. ΣΕ 2727/2011, 1364/2006, 2203/1993).

6. Επειδή, με το άρθρο 9 παρ. 1 του π.δ. της 2-13.3.1981 "Περί των ληπτέων υπʼ όψιν στοιχείων και του τρόπου καθορισμού των ορίων των προ της 16-8-1923 υφισταμένων οικισμών των στερουμένων εγκεκριμένου ρυμοτομικού σχεδίου ως και καθορισμού των όρων και περιορισμών δομήσεως των οικοπέδων αυτών" (Δ΄ 138), όπως η παρ. 1 αντικαταστάθηκε με το άρθρο 1 παρ. 1 του π.δ. της 5.5-5.6.1984 (Δ΄ 341), απαγορεύθηκε η ανέγερση οχλουσών εν γένει επαγγελματικών βιομηχανικών ή βιοτεχνικών εγκαταστάσεων εντός των ορίων των οικισμών αυτών, καθώς σε απόσταση 500 μέτρων περιμετρικώς των καθοριζομένων ορίων τους. Στη συνέχεια, με το άρθρο 7 παρ. 3 του π.δ. της 24.4-3.5.1985 "Τρόπος καθορισμού ορίων οικισμών της Χώρας μέχρι 2.000 κατοίκους, κατηγορίες αυτών και καθορισμός όρων και περιορισμών δόμησής τους" (Δ΄ 181) ορίσθηκε ότι, εντός των ορίων των οικισμών και εντός κύκλου ακτίνας 800 μ. από το κέντρο των παραλιακών, τουριστικών, περιαστικών, δυναμικών και αξιολόγων συνεκτικών οικισμών, απαγορεύεται η ανέγερση ή και η επέκταση βιοτεχνικών ή βιομηχανικών εγκαταστάσεων μέσης και υψηλής οχλήσεως, ως κέντρο δε του οικισμού ορίσθηκε με το άρθρο 4 του π.δ/τος αυτού, το πρωτεύον κέντρο του, το οποίο συγκεντρώνει τις κύριες κοινωνικές λειτουργίες, όπως πλατεία, εκκλησία, σχολείο, κοινοτικό κατάστημα, εμπορικές εγκαταστάσεις. Περαιτέρω, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 2 παρ. 2, 3 παρ. 1 και 5 παρ. 1 του ιδίου π.δ/τος, η διάκριση και κατάταξη των οικισμών σε κατηγορίες, τα όρια των οικισμών και η αρτιότητα των γηπέδων, καθορίζονται με απόφαση του οικείου Νομάρχη, κατά δε το άρθρο 9 παρ. 1 αυτού, από τη δημοσίευση της νομαρχιακής απόφασης καθορισμού των ορίων των οικισμών, κατάταξής τους σε κατηγορίες και προσδιορισμού της αρτιότητας των γηπέδων δεν εφαρμόζονται, πλην των άλλων, και οι διατάξεις του ανωτέρω από 2.3.1981 π.δ/τος. Η ως άνω όμως διάταξη του άρθρου 7 παρ. 3 του π.δ. της 24.4-3.5.1985 είναι ανίσχυρη, όπως κρίθηκε με την 4996/1988 απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, διότι επιφέρει, σε σύγκριση με την κανονιστική ρύθμιση του διατάγματος του έτους 1981, επιδείνωση στο οικιστικό περιβάλλον, κατά παράβαση του άρθρου 24 παρ. 2 του Συντάγματος. Ακολούθησε το νεότερο από 25.4-16.5.1989 π.δ/γμα "Τροποποίηση του από 24-4-1985 Π.Δ/τος ...)" (Δ΄ 293), με το άρθρο 1 παρ. 4 του οποίου αντικαταστάθηκε η κριθείσα ως ανίσχυρη διάταξη της παρ. 3 του άρθρου 7 του δ/τος του έτους 1985 ως εξής: «3. Απαγορεύεται η ανέγερση βιομηχανικών και βιοτεχνικών εγκαταστάσεων μέσης και υψηλής όχλησης εντός των εγκεκριμένων ορίων των οικισμών και εντός ζώνης που εκτείνεται περιμετρικά του οικισμού και σε απόσταση 500 μ. από τα όρια του οικισμού, όπως αυτά ισχύουν ...». Και η νεότερη αυτή κανονιστική ρύθμιση, όμως, κρίθηκε ότι επιφέρει, σε σχέση με εκείνη του διατάγματος του 1981, επιδείνωση στο οικιστικό περιβάλλον, κατά παράβαση της συνταγματικής επιταγής του άρθρου 24 παρ. 2 του Συντάγματος διότι εξαιρεί από τη θεσπιζόμενη απαγόρευση τις εγκαταστάσεις χαμηλής οχλήσεως και, συνεπώς, και ότι η διάταξη του άρθρου 1 παρ. 4 του από 25.4-16.5.1989 π.δ/τος δεν θεσπίσθηκε νομίμως και είναι ανίσχυρη (ΣΕ 2133/2002, βλ. και 646/1995, 2769/ 1998).

7. Επειδή, στη συνέχεια, ο ν. 3325/2005 (Α΄ 68) όρισε στο άρθρο 3 παρ. 1 ότι στις διατάξεις του υπάγονται, μεταξύ άλλων, οι βιομηχανικές και βιοτεχνικές μονάδες, καθώς και τα επαγγελματικά εργαστήρια που αναφέρονται στη διάταξη του άρθρου 2 παρ. 1 περ. β΄ του νόμου αυτού. Με το άρθρο 4 παρ. 1 του ίδιου νόμου ορίστηκε ότι για την εγκατάσταση ή την επέκταση ή τον εκσυγχρονισμό των δραστηριοτήτων του ως άνω νόμου απαιτείται, με την επιφύλαξη του άρθρου 5, άδεια εγκατάστασης, με την παράγραφο 1 δε του τελευταίου αυτού άρθρου προβλέπεται η απαλλαγή από την υποχρέωση εφοδιασμού με άδεια εγκατάστασης και με άδεια λειτουργίας των επαγγελματικών εργαστηρίων χαμηλής όχλησης της περίπτωσης β΄ του ως άνω άρθρου 2. Περαιτέρω, με το άρθρο 6 παρ. 1 περ. γ΄, του ίδιου νόμου, επετράπη «… σε περιοχές εντός οικισμών προϋφισταμένων της 16.8.1923, σύμφωνα με το Π.Δ. 2/13.3.1981 (ΦΕΚ 138 Δ΄), η εγκατάσταση μόνο επαγγελματικών εργαστηρίων και αποθηκών της παρ. 1γ του άρθρου 2, που διαθέτουν για τη λειτουργία τους μηχανολογικό εξοπλισμό του οποίου η κινητήρια ισχύς δεν υπερβαίνει τα είκοσι δύο (22) KW ή η θερμική τα πενήντα (50) KW, … εφόσον οι πιο πάνω δραστηριότητες ανήκουν στη χαμηλή όχληση. Σε απόσταση 500 μέτρων από τα όρια των πιο πάνω οικισμών επιτρέπεται η εγκατάσταση δραστηριοτήτων χαμηλής όχλησης». Τέλος, με το άρθρο 39 παρ. 1 περ. β του ως άνω νόμου καταργήθηκε η παρ. 1 του άρθρου 9 του π.δ. της 2.3.1981, όπως είχε αντικατασταθεί με το π.δ. της 5.5.1984. Όπως κρίθηκε με την απόφαση ΣΕ 3218/2010 Ολομ., από την αντιπαραβολή της καταργούμενης με το άρθρο 39 παρ. 1 β του ν. 3325/2005 διατάξεως του άρθρου 9 παρ. 1 του π.δ/τος της 2-13.3.1981 προς τη διάταξη του άρθρου 6 παρ. 1 εδ. γ΄ του ν. 3325/2005 προκύπτει ότι, ενώ με το ως άνω διάταγμα απαγορευόταν η ανέγερση οχλουσών εν γένει εγκαταστάσεων, ανεξάρτητα από το βαθμό οχλήσεως, δηλαδή και των εγκαταστάσεων χαμηλής οχλήσεως, μέσα στους οικισμούς τους υφισταμένους προ της 16.8.1923 και σε απόσταση 500 μέτρων περιμετρικώς των ορίων αυτών, με την ως άνω διάταξη του ν. 3325/2005 επετράπη η εγκατάσταση εντός των οικισμών αυτών επαγγελματικών εργαστηρίων χαμηλής όχλησης, κινητήριας ισχύος μέχρι 22 KW ή θερμικής ισχύος μέχρι 50 KW, και η εγκατάσταση των λοιπών δραστηριοτήτων χαμηλής όχλησης σε απόσταση 500 μέτρων από τα όρια τους. Δεδομένου, όμως, ότι, όπως έχει παγίως κριθεί (ΣΕ 10/1988, 1159/1989, 645/1995, 2769/1998 κ.ά.), από το άρθρο 24 του Συντάγματος, επιβάλλονται ως κριτήρια για τη χωροταξική αναδιάρθρωση της χώρας, την ανάπτυξη και την πολεοδόμηση των οικιστικών περιοχών, η εξυπηρέτηση της λειτουργικότητας και ανάπτυξης των οικισμών και η εξασφάλιση των καλύτερων δυνατών όρων διαβιώσεως με τη λήψη των κατάλληλων μέτρων για την αναβάθμιση του οικιστικού περιβάλλοντος και, πάντως, δεν επιτρέπονται ρυθμίσεις και μέτρα που συνεπάγονται επιδείνωση αυτού, η νέα ρύθμιση του άρθρου 6 παρ. 1 εδ. γ΄ του ν. 3325/2005, συνεπαγομένη επιβάρυνση των ανωτέρω οικισμών από την άποψη χρήσεως των ακινήτων, επιφέρει επιδείνωση του οικιστικού περιβάλλοντος, κατά παράβαση της ως άνω συνταγματικής επιταγής και είναι συνεπώς ανίσχυρη. Εξυπακούεται όμως ότι με τα προβλεπόμενα από τη νομοθεσία εργαλεία χωροταξικού σχεδιασμού μπορούν, μετά την οριοθέτησή τους, να επιτραπούν και μέσα στους οικισμούς τους υφιστάμενους προ της 16.8. 1923 καθώς και σε απόσταση 500 μέτρων περιμετρικώς των ορίων αυτών χρήσεις χαμηλής όχλησης που είναι συμβατές με το χαρακτήρα του οικισμού (ΣΕ 3218/2010 Ολομ., βλ. και ΣΕ 2468/2011 7μ., 3175/2009). Κατʼ ακολουθίαν τούτων, η διάταξη της παρ. 1 του άρθρου 9 του από 2.3-13. 3.1981 π.δ/τος είναι ισχυρή (ΣΕ 152/2012).

8. Επειδή, στην προκειμένη περίπτωση, από τα στοιχεία του φακέλου προκύπτουν τα εξής: Με την απόφαση 2658/21.6.2000 του Νομάρχη Λακωνίας εγκρίθηκαν περιβαλλοντικοί όροι για τη λειτουργία πλυντηρίου-λιπαντηρίου αυτοκινήτων συνολικής ισχύος 73,39 HP της εταιρείας «... & Σια ΕΕ» στον οικισμό των Αμυκλών του Δήμου Σπάρτης. Με την 4270/31.5.2007 αίτησή του προς τη Ν. Α. Λακωνίας ο ... ζήτησε την έγκριση επʼ ονόματί του περιβαλλοντικών όρων για τη λειτουργία του ανωτέρω πλυντηρίου-λιπαντηρίου, το οποίο είχε εν τω μεταξύ περιέλθει στην ιδιοκτησία του, χωρίς άλλη μεταβολή των στοιχείων της εγκαταστάσεως. Ο Νομάρχης Λακωνίας, με την απόφαση 1429/3.3.2008 ενέκρινε περιβαλλοντικούς όρους του επίμαχου πλυντηρίου-λιπαντηρίου, συνολικής ισχύος 52,50 KW, εντός του ανωτέρω οικισμού των Αμυκλών ο οποίος, όπως προκύπτει από τα στοιχεία του φακέλου και βεβαιώνει η Διοίκηση, είναι προϋφιστάμενος του 1923 (βλ. 2873/20.5.2008 έγγραφο του Τμήματος Χωροταξίας και Περιβάλλοντος της Ν. Α. Λακωνίας προς την Περιφέρεια Πελοποννήσου και 4051/2.7.2008 έγγραφο απόψεων της αυτής Ν. Α. προς το Δικαστήριο, αντιστοίχως), είναι δε κάτω των 2.000 κατοίκων (:735 κάτοικοι σύμφωνα με τα στοιχεία της απογραφής 2001, ΦΕΚ Β΄ 715/2002, σελ. 9278). Κατά της ανωτέρω αποφάσεως ο αιτών κατέθεσε την από 28.3.2008 προσφυγή ενώπιον του Γενικού Γραμματέα Περιφέρειας Πελοποννήσου (α.π. 15791/3/05/3.4.2008), με την οποία προέβαλε, μεταξύ άλλων, ότι κατʼ άρθ. 9 παρ. 1 του π.δ. της 2-13.3.1981, η εγκατάσταση οχλουσών εν γένει δραστηριοτήτων απαγορεύεται εντός των προϋφισταμένων του 1923 οικισμών κάτω των 2.000 κατοίκων εν όψει της ιδιαίτερης προστασίας αυτών και ότι η κατάργηση της διατάξεως αυτής με το άρθρο 39 παρ. 1 του ν. 3325/2005 αντίκειται στο Σύνταγμα, η προσφυγή δε αυτή απορρίφθηκε σιωπηρώς με την πάροδο της νόμιμης προθεσμίας.

9. Επειδή, όπως προκύπτει από τα στοιχεία του φακέλου (βλ. 19134/20.9.2007 έγγραφο της Διεύθυνσης Νομοθετικού Έργου του Υπουργείου ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. και την από 4.1.2008 γνωμοδότηση της δικηγόρου Α.Β., που μνημονεύονται στο προοίμιο της προσβαλλόμενης νομαρχιακής αποφάσεως, έγγραφο 7540/07/11.3.2008 του Τμήματος Χωροταξίας και Περιβάλλοντος της Ν. Α. Λακωνίας προς τον αιτούντα και προαναφερθέν έγγραφο 2873/20.5.2008 της ίδιας υπηρεσίας προς την Περιφέρεια Πελοποννήσου), η επίμαχη έγκριση περιβαλλοντικών όρων χορηγήθηκε διότι, κατά την αντίληψη της Διοικήσεως, μετά την κατάργηση του άρθρου 9 παρ. 1 του π.δ. της 2-13.3.1981 με το άρθρο 39 παρ. 1 του ν. 3325/2005 και εν όψει του άρθρου 7 παρ. 3 του π.δ. της 24.4-3.5.1985, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 1 παρ. 4 του π.δ. της 29.4-16.5.1989, εντός των προϋφισταμένων του 1923 οικισμών κάτω των 2.000 κατοίκων, όπως οι Αμύκλες, και σε ζώνη 500 μ. πέριξ αυτών, επιτρέπεται η εγκατάσταση και λειτουργία δραστηριοτήτων χαμηλής όχλησης, μεταξύ των οποίων και τα πλυντήρια-λιπαντήρια αυτοκινήτων. Η αιτιολογία όμως αυτή δεν είναι νόμιμη διότι, σύμφωνα με τα ήδη εκτεθέντα, η κατάργηση του άρθρου 9 παρ. 1 του π.δ. της 2-13.3.1981 με το άρθρο 39 παρ. 1 περ. β του ν. 3325/2005 και η ρύθμιση του άρθρου 6 παρ. 1 περ. γ΄ του νόμου αυτού αντίκεινται στο Σύνταγμα, η δε διάταξη του άρθρου 9 παρ. 1 του π.δ. της 2-13.3.1981 είναι ισχυρή, και συνεπώς η εγκατάσταση της επίμαχης δραστηριότητας χαμηλής οχλήσεως δεν είναι επιτρεπτή εντός προϋφισταμένου του 1923 οικισμού κάτω των 2.000 κατοίκων. Για τον λόγο αυτό, που προβάλλεται βασίμως, πρέπει να γίνει δεκτή η κρινόμενη αίτηση και να ακυρωθούν η απόφαση 1429/3.3.2008 του Νομάρχη Λακωνίας και η σιωπηρή απόρριψη από τον Γενικό Γραμματέα Περιφέρειας Πελοποννήσου της από 28.3.2008 προσφυγής του αιτούντος, κατόπιν δε αυτού παρέλκει η έρευνα των λοιπών λόγων ακυρώσεως κατά των πράξεων αυτών.

10. Επειδή, στην παρ. 4 του άρθρου 1 του ν. 1406/1983 (Α΄ 183), η οποία προστέθηκε με το άρθρο 51 παράγρ. 1 του ν. 3659/2008 (Α΄ 77), ορίζεται ότι «4. Στη δικαιοδοσία των τακτικών διοικητικών δικαστηρίων υπάγονται, εκδικαζόμενες ως διαφορές ουσίας, οι διαφορές που προκύπτουν: … «θ) από τη χορήγηση αδειών εγκαταστάσεως και λειτουργίας πρατηρίων καυσίμων, σταθμών αυτοκινήτων και πλυντηρίων - λιπαντηρίων αυτοκινήτων και την επιβολή διοικητικών κυρώσεων για παράβαση της οικείας νομοθεσίας». Περαιτέρω, στην παράγραφο 6 του ίδιου άρθρου, η οποία προστέθηκε με την παράγρ. 3 του άρθρου 51 του ν. 3659/2008 και ισχύει, κατά το άρθρο 82 αυτού, ένα μήνα μετά τη δημοσίευση του νόμου, ορίστηκε ότι: «Στη δικαιοδοσία των τακτικών διοικητικών δικαστηρίων υπάγονται, εκδικαζόμενες ως διαφορές ουσίας, όλες οι διαφορές που αναφύονται στις περιπτώσεις των παραγράφων 2, 3 και 4, ανεξάρτητα από την ιδιότητα εκείνου που ασκεί το οικείο ένδικο βοήθημα». Κατά το άρθρο 51 παρ. 4 του ίδιου ν. 3659/2008 «Οι διατάξεις αυτού του άρθρου δεν καταλαμβάνουν τις εκκρεμείς κατά την έναρξη ισχύος του παρόντος υποθέσεις». Ακολούθησε ο ν. 3900/2010 (Α΄ 213), με τα άρθρα 46 έως 50 του οποίου μεταφέρθηκαν εκ νέου αρμοδιότητες στα τακτικά διοικητικά δικαστήρια και προβλέφθηκε ότι οι διατάξεις αυτές καταλαμβάνουν και τις εκκρεμείς την 1.1.2011, ημερομηνία έναρξης της ισχύος του ν. 3900/2010 (άρθρο 70 αυτού), δηλαδή, κατά την έννοια των διατάξεων αυτών, τόσο τις υποθέσεις, οι οποίες ανήκουν στις κατηγορίες διαφορών που μεταφέρονται στην αρμοδιότητα των διοικητικών δικαστηρίων με το νόμο αυτό, όσο και εκείνες οι οποίες είχαν μεταφερθεί στα εν λόγω δικαστήρια με προγενέστερα νομοθετήματα, όπως οι υπαχθείσες στα διοικητικά εφετεία και πρωτοδικεία με τα άρθρα 49 και 51 του ν. 3659/2008 (ΣΕ 4156/2012, 4193/ 2011, 2395/2011, πρακτικό ΣΕ 4/2011 Ολομ. εν Συμβουλίω). Συνεπώς η υπόθεση ως προς την τρίτη προσβαλλόμενη πράξη (απόφαση 2821/ 63391/18.3.2008 του Νομάρχη Λακωνίας περί ανανεώσεως άδειας λειτουργίας του επίμαχου πλυντηρίου-λιπαντηρίου αυτοκινήτων) θα έπρεπε να παραπεμφθεί στο οικείο Διοικητικό Πρωτοδικείο Τριπόλεως για να δικασθεί ως προσφυγή ουσίας. Δεδομένου όμως ότι η πράξη αυτή ερείδεται στην ανωτέρω μη νόμιμη και ακυρωτέα απόφαση 1429/3.3.2008 του Νομάρχη Λακωνίας, σε περίπτωση δε παραπομπής το Διοικητικό Πρωτοδικείο θα την ακύρωνε για τον λόγο αυτό, το Δικαστήριο κρίνει ότι, για λόγους οικονομίας της δίκης, πρέπει να διακρατήσει και να εκδικάσει την υπόθεση στο σύνολό της, δεδομένου άλλωστε ότι κατά της πράξεως αυτής δεν προβάλλονται αυτοτελείς αιτιάσεις (πρβλ. ΣΕ 668/2012 Ολομ., σκ. 20, ΣΕ 2641/2013, βλ. και ΣΕ 796/2009, 2392, 2394/2007, 1248/2004, 98, 799, 1328, 3135/2003).

11. Επειδή, μετά την ακύρωση της εγκρίσεως περιβαλλοντικών όρων πρέπει να ακυρωθεί και η απόφαση 2821/63391/18.3.2008 του Νομάρχη Λακωνίας, η οποία ερείδεται σʼ αυτήν, κατʼ αποδοχή της κρινόμενης αιτήσεως και κατά το μέρος αυτό.

Δ ι ά τ α ύ τ α

Δέχεται την αίτηση,

Ακυρώνει α) την απόφαση 1429/3.3.2008 του Νομάρχη Λακωνίας, με την οποία εγκρίθηκαν περιβαλλοντικοί όροι για τη λειτουργία πλυντηρίου-λιπαντηρίου αυτοκινήτων του ... στις Αμύκλες του Ν. Λακωνίας, β) την σιωπηρή απόρριψη από τον Γενικό Γραμματέα Περιφέρειας Πελοποννήσου της από 28.3.2008 προσφυγής του αιτούντος κατά της προηγούμενης πράξεως και γ) την απόφαση 2821/63391/18.3.2008 του Νομάρχη Λακωνίας, με την οποία ανανεώθηκε η άδεια λειτουργίας του πλυντηρίου-λιπαντηρίου αυτοκινήτων του ...,

Διατάσσει την κατάπτωση του παραβόλου και

Επιβάλλει στο Δημόσιο και την Περιφέρεια Πελοποννήσου να καταβάλουν στον αιτούντα το ποσό των εννιακοσίων είκοσι (920) ευρώ ως δικαστική δαπάνη.

Η διάσκεψη έγινε στην Αθήνα στις 4 Νοεμβρίου 2013

Η Προεδρεύουσα Αντιπρόεδρος Η Γραμματέας

και μετά την αποχώρησή της

Αγγ. Θεοφιλοπούλου Ειρ. Δασκαλάκη

και η απόφαση δημοσιεύθηκε σε δημόσια συνεδρίαση την 31η Δεκεμβρίου 2014.

Η Πρόεδρος του Ε´ Τμήματος Η Γραμματέας

Αγγ. Θεοφιλοπούλου Ε. Οικονόμου