ΜΠρΘηβών 441/2015

Επίδοση σε αλλοδαπό Δημόσιο - Ερημοδικία - Διεθνής δικαιοδοσία ημεδαπών δικαστηρίων - Ετεροδικία - Αμοιβές μηχανικών - Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδος - Αγωγή καταβολής αμοιβής επιβλέποντος μηχανικού - Σύμβαση σωρευτικής αναδοχής χρέους -.

Νόμιμη επίδοση σε αλλοδαπό Δημόσιο. Το προνόμιο της ετεροδικίας δεν ισχύει σε σχέσεις στις οποίες το αλλοδαπό Δημόσιο ενεργεί ως fiscus, καθώς σε αυτά αυτό δεν εμφανίζεται να ασκεί πολιτειακή εξουσία αλλά ως απλό υποκείμενο δικαίου. Η διάκριση των πράξεων των αλλοδαπών δημοσίων σε πράξεις άσκησης πολιτειακής εξουσίας ή πράξεις διαχείρισης κρίνεται κατά το ημεδαπό δίκαιο. Διεθνής δικαιοδοσία των ημεδαπών δικαστηρίων. Στη δίκη που ανοίγεται επί αγωγής καταβολής αμοιβής μηχανικού, το ΤΕΕ ενεργεί ως μη δικαιούχος διάδικος, καθόσον θεσπίζεται ειδική περίπτωση άσκησης αγωγής από τρίτο που δεν είναι φορέας της ασκούμενης αξίωσης. Απαγόρευση αναλογικής εφαρμογής της σχετικής διάταξης. Υποχρέωση ανακοίνωσης της δίκης στο Τεχνικό Επιμελητήριο της Ελλάδος του μελετητή μηχανικού και όχι του επιβλέποντος όπως στην υπό κρίση αγωγή. Δεκτή αγωγή επιδίκασης αμοιβής για επιβλέψεις και εργασίες διάφορες της σύνταξης μελέτης.

Αριθμός Απόφασης 441/2015

(Αριθμός έκθεσης κατάθεσης αγωγής: 346/ΕΓ/2014)

ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΘΗΒΩΝ

(Διαδικασία άρθρων 677 επ. ΚΠολΔ)

ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΗΚΕ από το Δικαστή Νικόλαο Τσίτρο, Πρωτοδίκη, ο οποίος ορίσθηκε από τον διευθύνοντα το Πρωτοδικείο Πρόεδρο Πρωτοδικών, και από τη Γραμματέα Μαρία Σκούμα.

ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΕ δημόσια στο ακροατήριο του στη Θήβα στις 23 Απριλίου 2015, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:

ΤΟΥ ΕΝΑΓΟΝΤΟΣ: ..., κατοίκου Θηβών, που παραστάθηκε μετά του πληρεξούσιου δικηγόρου Ελευθέριου Κτιστάκι (Δ.Σ. Θηβών), ο οποίος κατέθεσε προτάσεις.

ΤΟΥ ΕΝΑΓΟΜΕΝΟΥ: Κράτους του Κουβέιτ, νομίμως εκπροσωπουμένου και εδρεύοντος στο Κουβέιτ, που δεν παραστάθηκε.

Ο ενάγων κατέθεσε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου την υπ' αριθμ. έκθεσης κατάθεσης 346/ΕΓ/2014 αγωγή, η οποία προσδιορίσθηκε προς συζήτηση για την αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας δικάσιμο και γράφτηκε στο πινάκιο.

Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης ο πληρεξούσιος δικηγόρος του ενάγοντος ανέπτυξε τους ισχυρισμούς του και ζήτησε να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στα πρακτικά και στις προτάσεις του.

ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

Όπως προκύπτει από την προσκομιζόμενη από τον ενάγοντα υπ' αριθμ. 946Γ708-08-20Ί4 έκθεση επίδοσης της δικαστικής επιμελήτριας στην περιφέρεια του Πρωτοδικείου Θηβών Κλεονίκης Αραμπατζιδάκη σε συνδυασμό προς το προσκομιζόμενο από τον ενάγοντα αντίγραφο της υπό κρίση αγωγής με την πράξη κατάθεσης και ορισμού δικασίμου και την παραγγελία του πληρεξούσιου δικηγόρου του ενάγοντος προς τη δικαστική επιμελήτρια για επίδοση του εν λόγω αντιγράφου στον Εισαγγελέα Πρωτοδικών Θηβών, το οποίο (αντίγραφο) φέρει επ' αυτού τον αριθμό πρωτοκόλλου 600/08-08-2014 της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Θηβών, ακριβές αντίγραφο της υπό κρίση αγωγής με την πράξη κατάθεσης και ορισμού δικασίμου επιδόθηκε νόμιμα και εμπρόθεσμα στον Εισαγγελέα Πρωτοδικών Θηβών με επιμέλεια του ενάγοντος κατά το άρθρο 134 ΚΠολΔ ενόψει του ότι το εναγόμενο έχει την έδρα του στην αλλοδαπή και δη στο Κουβέιτ, που έχει προσχωρήσει στην από 15/11/1965 πολυμερή Σύμβαση της Χάγης σχετικά με την επίδοση και κοινοποίηση στο εξωτερικό δικαστικών και εξώδικων πράξεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις, η οποία έχει κυρωθεί με το ν. 1334/1983 και ισχύει στην Ελλάδα από την 18/09/1983. Από τα προσκομιζόμενα από τον ενάγοντα έγγραφα και δη την από 02/02/2014 βεβαίωση, που έχει συνταχθεί από τις αρχές του Κράτους του Κουβέιτ κατά το άρθρο 6 και το αντίστοιχο Παράρτημα της Σύμβασης, και το από 08/02/2015 έγγραφο του Βοηθού Υφυπουργού για Νομικά Θέματα (Asst. Undersecretary for Legal Affairs) του Κράτους του Κουβέιτ νομίμως μεταφρασμένα από την αγγλική στην ελληνική γλώσσα, καθώς και το από 17/03/2015 έγγραφο «VERBAL ΝΟΤΕ» της Πρεσβείας του Κράτους του Κουβέιτ στην Αθήνα προκύπτει ότι το εισαγωγικό της δίκης έγγραφο (αγωγή) με την πράξη κατάθεσης και ορισμού δικασίμου επιδόθηκε έγκαιρα στο εναγόμενο και ότι η συζήτηση της αγωγής στην αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας δικάσιμο, που ορίσθηκε κατά την κατάθεση της αγωγής, επισπεύδεται με επιμέλεια του ενάγοντος. Το εναγόμενο, ωστόσο, δεν παραστάθηκε κατά την εν λόγω δικάσιμο, όταν η υπόθεση εκφωνήθηκε κατά τη σειρά της, και συνεπώς πρέπει αυτό να δικασθεί ερήμην (ΚΠολΔ 271 §§ 1, 2).

Κατά το άρθρο 3 ΚΠολΔ στη δικαιοδοσία των ελληνικών πολιτικών δικαστηρίων υπάγονται έλληνες και αλλοδαποί, φυσικά ή νομικά πρόσωπα, εφόσον υπάρχει αρμοδιότητα ελληνικού δικαστηρίου. Εξαιρούνται από τη δικαιοδοσία των ελληνικών δικαστηρίων οι αλλοδαποί, που έχουν το προνόμιο της ετεροδικίας, εκτός εάν πρόκειται για διαφορές, που αναφέρονται στο άρθρο 29 ΚΠολΔ. Τα πρόσωπα, τα οποία έχουν το προνόμιο της ετεροδικίας, καθορίζονται από τη διεθνή σύμβαση της Βιέννης της 18/04/1961, η οποία έχει ικυρωθεί από την Ελλάδα με το ν.δ. 503/1970, κατά πάγια δε αρχή του διεθνούς δικαίου το προνόμιο της ετεροδικίας έχουν και οι αλλοδαπές πολιτείες. Η απαλλαγή όμως αυτή δεν είναι απόλυτη, αλλά εκτείνεται μόνο επί σχέσεων του δημοσίου δικαίου, τουτέστιν επί εκείνων, οι οποίες συνδέονται με την ενάσκηση πολιτειακής δημόσιας εξουσίας (imperium) εκ μέρους των αλλοδαπών δημοσίων, και όχι επί των σχέσεων διαχείρισης, τις οποίες αυτά επιχειρούν ως fiscus, αφού στις τελευταίες αυτές σχέσεις το αλλοδαπό Δημόσιο δεν εμφανίζεται να ασκεί πολιτειακή εξουσία, αλλά ως απλό υποκείμενο δικαίου συμβάλλεται ως ίσος προς ίσο με άλλο υποκείμενο, φυσικό ή νομικό πρόσωπο. Εξάλλου στις περιπτώσεις, κατά τις οποίες δεν υπάρχουν κανόνες διεθνούς δικαίου, που κατανέμουν τις διεθνείς, έννομες διαφορές στα δικαστήρια των διάφορων πολιτειών και προσδιορίζουν τα όρια της διεθνούς δικαιοδοσίας τους, κάθε πολιτεία προσδιορίζει μόνη της τα όρια της διεθνούς δικαιοδοσίας κατά το εσωτερικό της δίκαιο, που επηρεάζεται όμως από τις διεθνείς συμβάσεις. Συνεπώς και η διάκριση των πράξεων των αλλοδαπών δημοσίων σε πράξεις άσκησης πολιτειακής εξουσίας ή πράξεις διαχείρισης κρίνεται κατά το ημεδαπό δίκαιο (ΕφΑΘ 2513/2004 ΝΟΜΟΣ, ΕφΑΘ 5288/1993 ΝΟΜΟΣ, ΕφΑΘ 1822/1992 ΝΟΜΟΣ). Κατά τη διάταξη του άρθρου 2 § 4 β.δ. της 30/31.05.1956 σε περίπτωση άρνησης, δυστροπίας ή καθυστέρησης καταβολής της οφειλόμενης αμοιβής ή τμηματικών πληρωμών έχει δικαίωμα έγερσης αγωγής είσπραξης της οφειλόμενης αμοιβής ο δικαιούχος μηχανικός ή τα δικαιούχα γραφεία μελετητών με οποιαδήποτε εταιρική μορφή συμπεριλαμβανομένων και των κοινοπραξιών. Το αυτό δικαίωμα έχει και το Τεχνικό Επιμελητήριο της Ελλάδος. Αίτημα της αγωγής θα είναι η αναγνώριση υποχρέωσης καταβολής ή η καταβολή του οφειλόμενου ποσού στο μελετητή μηχανικό. Κατά την § 5 του ίδιου άρθρου όταν η αγωγή εγείρεται από έναν από τους παραπάνω δικαιούχους, ανακοινώνεται στον έτερο υποχρεωτικά, ο οποίος έχει και δικαίωμα παρέμβασης. Η ανακοίνωση γίνεται με μόνη την κοινοποίηση του εισαγωγικού της δίκης δικογράφου. Από τις ανωτέρω διατάξεις συνάγεται ότι στη δίκη, που ανοίγεται από μία τέτοια αγωγή, το Τ.Ε.Ε. ενεργεί ως μη δικαιούχος διάδικος, καθόσον θεσπίζεται ειδική περίπτωση άσκησης αγωγής από τρίτο, που δεν είναι φορέας της ασκούμενης αξίωσης, κατ1 εξαίρεση της γενικής δικονομικής αρχής ότι ενεργητικά νομιμοποιείται προς άσκηση της αγωγής μόνο ο δικαιούχος και όχι τρίτος. Επομένως η ως• άνω εξαιρετική διάταξη, που ρυθμίζει ειδική περίπτωση ενεργητικής νομιμοποίησης μη δικαιούχου, είναι στενώς ερμηνευτέα, απαγορευομένης της αναλογικής εφαρμογής της και πέραν των περιπτώσεων, για τις οποίες δικαιούται το Τ.Ε.Ε. να εγείρει αγωγή για την αξίωση του μηχανικού μέλους του για την είσπραξη της αμοιβής του (ΕφΠατρ 1263/2006 ΝΟΜΟΣ, ΕφΠατρ 991/2004 ΝΟΜΟΣ).

Με την υπό κρίση αγωγή εκθέτει ο ενάγων ότι στις 02/08/2004 το εναγόμενο συμφώνησε στην Αθήνα με την ανώνυμη τεχνική εταιρία «ΕΜΠΕΔΟΣ Α.Ε.» την κατασκευή του αναφερόμενου στην αγωγή τεχνικού έργου στη Φιλοθέη Αττικής. Ότι την ίδια ημερομηνία η ως άνω εργολάβος εταιρία συμφώνησε με αυτόν ως υπεργολάβο, που είναι μηχανολόγος μηχανικός και ασκεί το επάγγελμα του στη Θήβα, την επίβλεψη της μελέτης εφαρμογής των ηλεκτρικών και μηχανολογικών σχεδίων, την επίβλεψη της κατασκευής των ηλεκτρικών και μηχανολογικών εγκαταστάσεων και την επιλογή των υλικών για τις παραπάνω εγκαταστάσεις σε συνεργασία με το γραφείο μελετητών. Ότι η αμοιβή του με την παραπάνω εταιρία συμφωνήθηκε κατ' αποκοπή στο ποσό των 3.875,00 ευρώ μηνιαίως πλέον Φ.Π.Α από 19%. Ότι το μήνα Νοέμβριο του έτους 2004 ο ενάγων συμφώνησε με το εναγόμενο να συνεχίσει την εκτέλεση του έργου και να πληρώνεται απευθείας από αυτό (εναγόμενο) για λογαριασμό της εργολάβου εταιρίας «ΕΜΠΕΔΟΣ Α.Ε.». Ότι στα τέλη Ιουνίου 2006 λύθηκε η σύμβαση μεταξύ του εναγομένου και της «ΕΜΠΕΔΟΣ Α.Ε.». Ότι μέχρι την 23/06/2006 το υπόλοιπο της αμοιβής, που είχε λαμβάνειν ο ενάγων, ανερχόταν στο ποσό των 23.202,50 ευρώ πλέον Φ.Π.Α. 19%, δηλαδή στο συνολικό ποσό των 27.610,97 ευρώ. Ότι έχει οχλήσει το εναγόμενο για την καταβολή του ανωτέρω ποσού στις 17/11/2006, 20/01/2010 και 03/09/2010, όμως το εναγόμενο εξακολουθεί να μην έχει προβεί στην πληρωμή του. Κατόπιν τούτων ζητεί την πληρωμή του παραπάνω ποσού με το νόμιμο τόκο από την 18/11/2006 μέχρι την εξόφληση κυρίως μεν κατά τις προαναφερθείσες συμβάσεις, επικουρικά δε κατά τις διατάξεις για τον αδικαιολόγητο πλουτισμό, επειδή το εναγόμενο κατέστη πλουσιότερο χωρίς νόμιμη αιτία από την περιουσία του.

Η αγωγή, για την εκδίκαση της οποίας έχουν δικαιοδοσία τα ελληνικά δικαστήρια, καθόσον η επικαλούμενη από τον ενάγοντα έννομη σχέση του με το εναγόμενο δεν εντάσσεται στις πράξεις, τις οποίες το εναγόμενο ασκεί ως πράξεις πολιτειακής δημόσιας εξουσίας, οπότε θα απολάμβανε του προνομίου της ετεροδικίας, αλλά σε εκείνες που ανάγονται στο πεδίο της ιδιωτικής δραστηριότητας του ως fiscus, καθόσον δεν εκτίθενται στην αγωγή περιστατικά τέτοια, που να ανάγουν το εναγόμενο σε υπερέχουσα θέση σε σχέση με τον ενάγοντα λόγω άσκησης δημόσιας εξουσίας, αρμοδίως εισάγεται προς συζήτηση ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου (ΚΠολΔ 16 αρ. 7, 678 § 2) κατά την ειδική διαδικασία των άρθρων 677 επ. ΚΠολΔ. Είναι νόμιμη σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 681, 477, 340, 341, 345 ΑΚ κατά την κύρια αυτής βάση, όχι όμως και κατά την επικουρική του αδικαιολόγητου πλουτισμού, επειδή δεν εκτίθενται περιστατικά διαφορετικά ή πρόσθετα σε σχέση με εκείνα της κύριας βάσης (ΑΠ 449/2014 ΝΟΜΟΣ). Οι παραπάνω διατάξεις του ΑΚ ως εγχώριο δίκαιο είναι εν προκειμένω εφαρμοστέες κατά το άρθρο 23 ΑΚ, καθόσον ελλείψει υποβολής των μερών σε άλλο δίκαιο, αυτό είναι το αρμόζον στη σύμβαση από το σύνολο των εκτιθέμενων στην αγωγή ειδικών συνθηκών, αφού ο τόπος σύναψης των συμβάσεων (Αθήνα) και ο τόπος εκπλήρωσης της χαρακτηριστικής παροχής, ήτοι εκείνης του υπεργολάβου ενάγοντος (εκτέλεση έργου στη Φιλοθέη), ήταν η Ελλάδα. Σημειωτέον ότι και κατά το άρθρο 4 §§ 1, 2 της Διεθνούς Σύμβασης για το εφαρμοστέο δίκαιο στις συμβατικές ενοχές («Σύμβαση Ρώμης»), που έχει κυρωθεί από την Ελλάδα με το ν. 1792/1988, όταν το εφαρμοστέο στη σύμβαση δίκαιο δεν έχει επιλεγεί από τα μέρη, η σύμβαση διέπεται από το δίκαιο της χώρας με την οποία συνδέεται στενότερα και κατά κανόνα τεκμαίρεται ότι αυτή είναι η χώρα, όπου ο συμβαλλόμενος, που οφείλει να εκπληρώσει τη χαρακτηριστική παροχή και συμβάλλεται κατά την άσκηση της επαγγελματικής του δραστηριότητας, έχει κατά το χρόνο σύναψης της σύμβασης την κύρια εγκατάσταση του. Επομένως, εφόσον για το αντικείμενο της έχει καταβληθεί το δικαστικό ένσημο με τις ανάλογες προσαυξήσεις, όπως προκύπτει από τα προσκομιζόμενα από τον ενάγοντα α) υπ' αριθμ. 6169/2012 διπλότυπο είσπραξης τύπου Α -Δ.Ο.Υ. Θηβών και υπ' αριθμ. 6902408/2012 γραμμάτιο εισπράξεως Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος, που είχαν εκδοθεί για την πληρωμή του δικαστικού ενσήμου και των ανάλογων προσαυξήσεων ενόψει της συζήτησης της υπ' αριθμ. έκθεσης κατάθεσης 320/ΕΓ/2011 προγενέστερης αγωγής του ίδιου ενάγοντος κατά του ίδιου εναγομένου με το ίδιο αντικείμενο και το αυτό αίτημα, η συζήτηση της οποίας ματαιώθηκε και ο ενάγων παραιτήθηκε από το δικόγραφο της αγωγής εκείνης με δήλωση περιλαμβανόμενη στην υπό κρίση αγωγή, οπότε το δικαστικό ένσημο και οι προσαυξήσεις δεν αναλώθηκαν, β) υπ' αριθμ. 2851/2015 διπλότυπο είσπραξης τύπου Α - Δ.Ο.Υ. Θηβών, που προσκομίσθηκε προς συμπλήρωση του δικαστικού ενσήμου και των προσαυξήσεων, καθόσον στο μεταξύ χρονικό διάστημα τροποποιήθηκαν οι ποσοστιαίοι συντελεστές επί του ζητούμενου ποσού, βάσει των οποίων υπολογίζονται τα σχετικά ποσά, και πέραν των προσαυξήσεων υπέρ ΤΑ.Χ.ΔΙ.Κ. και Ταμείων προβλέφθηκε και η καταβολή χαρτοσήμου. Σημειωτέον ότι κατά τις διατάξεις του άρθρου 2 §§ 4, 5 β.δ. της 30./31.05.1956, που για τους εκτιθέμενους στη μείζονα σκέψη λόγους είναι στενά ερμηνευτέες, δεν ήταν αναγκαία η ανακοίνωση της δίκης στο Τεχνικό Επιμελητήριο της Ελλάδος, επειδή την υποχρέωση αυτή κατά την § 4 του παραπάνω άρθρου κατά παραπομπή από την § 5 έχει ο «μελετητής μηχανικός», δηλαδή ο μηχανικός, που ζητεί την καταβολή του οφειλόμενου ποσού ως αμοιβή για τη σύνταξη μελέτης, και όχι ο επιβλέπων μηχανικός, όπως στην υπό κρίση αγωγή, με την οποία ζητείται η επιδίκαση αμοιβής για τις επικαλούμενες επιβλέψεις και για εργασίες διάφορες της σύνταξης μελέτης (επιλογή υλικών).

Από την ένορκη κατάθεση του εξετασθέντος στο ακροατήριο μάρτυρα και τα έγγραφα, τα οποία επικαλέσθηκε και προσκόμισε ο ενάγων, εκτός εκείνων από τα ξενόγλωσσα έγγραφα, τα οποία δεν προσκομίσθηκαν μεταφρασμένα, αποδείχθηκαν τα • εξής: Τον Αύγουστο του έτους 2004 το εναγόμενο διά της Πρεσβείας του στην Αθήνα συμφώνησε με την ανώνυμη τεχνική εταιρία με την επωνυμία «ΕΜΠΕΔΟΣ Α.Ε.» την ανέγερση από την τελευταία έναντι αμοιβής της κατοικίας του Πρέσβεως του εναγομένου και τριών κατοικιών διπλωματών στη Φιλοθέη Αττικής. Η ανωτέρω εταιρία ανέθεσε με σύμβαση έργου (υπεργολαβίας) στον ενάγοντα, που είναι μηχανολόγος μηχανικός και ασκεί το επάγγελμα του κατά κύριο λόγο στη Θήβα, την επίβλεψη της μελέτης εφαρμογής των ηλεκτρικών και μηχανολογικών σχεδίων, την επίβλεψη της κατασκευής των ηλεκτρικών και μηχανολογικών εγκαταστάσεων και την επιλογή των υλικών για τις εν λόγω εγκαταστάσεις σε συνεργασία με το γραφείο μελετητών. Η αμοιβή του ενάγοντος συμφωνήθηκε κατ' αποκοπή στο ποσό των 3.875,00 ευρώ μηνιαίως πλέον Φ.Π.Α. Περί το μήνα Οκτώβριο του ίδιου έτους η προαναφερθείσα εργολάβος εταιρία παρουσίασε προβλήματα χρηματικής ρευστότητας με συνέπεια να μην είναι δυνατή η πληρωμή των υπεργολάβων, μεταξύ των οποίων και ο ενάγων, οπότε υφίστατο κίνδυνος να σταματήσει το έργο. Σε συνάντηση, που έγινε στην Αθήνα μεταξύ εκπροσώπου του Υπουργείου Οικονομικών του εναγομένου, της Πρεσβείας του στην Αθήνα και εκπροσώπου της «ΕΜΠΕΔΟΣ Α.Ε.», συμφωνήθηκε να εξακολουθήσει η εκτέλεση του έργου από την εργολάβο και το εναγόμενο ανέλαβε για λογαριασμό εκείνης την πληρωμή των εμπλεκόμενων προσώπων. Στα πλαίσια αυτά το εναγόμενο κατόπιν συμφωνίας με τον ενάγοντα ανέλαβε την πληρωμή της κατ' αποκοπήν μηνιαίας αμοιβής του για λογαριασμό της «ΕΜΠΕΔΟΣ Α.Ε.». Η συμφωνία αυτή έχει το χαρακτήρα της σύμβασης σωρευτικής αναδοχής χρέους (ΑΚ 477), αφού το εναγόμενο υποσχέθηκε προς τον ενάγοντα την εκπλήρωση ξένου χρέους, ήτοι της αντισυμβαλλομένης του ενάγοντος εργολάβου εταιρίας, χωρίς να έχει συμφωνηθεί απαλλαγή της εν λόγω εταιρίας. Περί το μήνα Ιούνιο του έτους 2006 η εργολάβος εταιρία υπήχθη στις διατάξεις του άρθρου 46 ν. 1892/1990 και κατόπιν τούτου ήταν αδύνατη η περάτωση του έργου από εκείνην. Το Σεπτέμβριο του ίδιου έτους το εναγόμενο συμφώνησε με τους εμπλεκόμενους στο έργο, μεταξύ των οποίων και ο ενάγων, την εξακολούθηση των εργασιών τους με τη συμφωνία να πληρώνονται απευθείας από το ίδιο, για δικό του λογαριασμό, αφού η σύμβαση με την «ΕΜΠΕΔΟΣ Α.Ε.» είχε παύσει να ισχύει. Μέχρι τότε, όμως, παρόλο που ο ενάγων ήταν συνεπής στις υποχρεώσεις του και παρείχε τις υπηρεσίες του κατά την εκτέλεση του έργου, εξακολουθούσε να οφείλεται σε αυτόν το ποσό των 23.202,50 ευρώ πλέον Φ.Π.Α. από 19%, ήτοι συνολικά το ποσό των 27.610,97 ευρώ, ως ληξιπρόθεσμο υπόλοιπο της αμοιβής του για το χρονικό διάστημα από τον Οκτώβριο του έτους 2004 μέχρι τον Ιούνιο του έτους 2006, για το οποίο ευθυνόταν και το εναγόμενο λόγω της προαναφερθείσης αναδοχής. Παρά το ότι στην προαναφερθείσα συμφωνία ενάγοντος και εναγομένου περιελήφθη και αυτό το χρέος και το εναγόμενο ανέλαβε την εξόφληση του, εντούτοις δεν έχει αποπληρωθεί μέχρι και τη συζήτηση της αγωγής και εξακολουθεί να οφείλεται. Επομένως η αγωγή πρέπει να γίνει δεκτή και ως ουσία βάσιμη και να καταδικασθεί το εναγόμενο στην πληρωμή του ανωτέρω ποσού με το νόμιμο τόκο υπερημερίας μέχρι την εξόφληση. Εφόσον μεταξύ του ενάγοντος και της «ΕΜΠΕΔΟΣ Α.Ε.» συμφωνήθηκε κατά το άρθρο 361 ΑΚ απόκλιση από την ενδοτικού δικαίου διάταξη του άρθρου 694 ΑΚ και με βάση τη συμφωνία τους έπρεπε να καταβάλλεται αμοιβή σε μηνιαία βάση κατ' αποκοπή, το δε ποσό των 23.202,50 ευρώ αναφέρεται σε παρασχεθείσες υπηρεσίες έργου μέχρι και το μήνα Ιούνιο του έτους 2006, είναι προφανές ότι η υπερημερία της «ΕΜΠΕΔΟΣ Α.Ε.», αλλά και του εναγομένου, που αναδέχθηκε το χρέος της και προέβη στη σύναψη σχετικής σύμβασης με τον ενάγοντα αναδεχόμενο την οφειλή εκείνης με τους ίδιους όρους (καταβολή μηνιαίας κατ' αποκοπή αμοιβής), άρχεται τουλάχιστον από το μήνα Ιούλιο του έτους 2006, ωστόσο επειδή ο ενάγων ζητεί την επιδίκαση τόκων υπερημερίας από την 18/11/2006, αυτοί δυνάμει της αρχής της διάθεσης (ΚΠολΔ 106) θα επιδικασθούν από εκείνο το χρονικό σημείο. Το περιλαμβανόμενο στην αγωγή αίτημα για την κήρυξη της απόφασης ως προσωρινά εκτελεστής είναι απορριπτέο, επειδή δεν κρίνεται ότι συντρέχουν εξαιρετικοί προς τούτο λόγοι ή ότι η καθυστέρηση στην εκτέλεση θα προκαλέσει σημαντική ζημία στον ενάγοντα. Κατά παραδοχή του σχετικού, νόμιμου αιτήματος του ενάγοντος (ΚΠολΔ 176, 191 § 2) πρέπει το εναγόμενο να καταδικασθεί λόγω της ήττας του στην πληρωμή των δικαστικών εξόδων του αντιδίκου του, όπως ειδικότερα ορίζεται στο διατακτικό. Τέλος για την περίπτωση άσκησης ανακοπής ερημοδικίας κατά της παρούσας από το εναγόμενο πρέπει να ορισθεί το προκαταβλητέο παράβολο ερημοδικίας (ΚΠολΔ 501, 502 § 1, 505 παρ. 2) κατά τα ειδικότερα στο διατακτικό οριζόμενα.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

ΔΙΚΑΖΟΝΤΑΣ ερήμην του εναγομένου

ΟΡΙΖΕΙ το παράβολο ερημοδικίας στο ποσό των διακοσίων (200,00) ευρώ.

ΔΕΧΕΤΑΙ την αγωγή.

ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ το εναγόμενο να καταβάλει στον ενάγοντα το ποσό των είκοσι επτά χιλιάδων εξακοσίων δέκα ευρώ και ενενήντα επτά λεπτών (27.610,97) με το νόμιμο τόκο από την 18/11/2006 μέχρι την εξόφληση.

ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΙ το εναγόμενο στην πληρωμή των δικαστικών εξόδων του ενάγοντος, τα οποία ορίζει στο ποσό των χιλίων τετρακοσίων (1.400,00) ευρώ.

ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριο του στη Θήβα χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξούσιων δικηγόρων τους στις 30/12/2015.

Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ