ΜΠρΠατρών 231/2016

Σύγκρουση πλοίων - Εις ολόκληρον ευθύνη περισσότερων προσώπων - Δυσμενείς καιρικές συνθήκες - Ένσταση ανωτέρας βίας - Αποζημίωση - Χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης - Ανακοίνωση δίκης-Παρεμπίπτουσα αγωγή - Σύμβαση ασφάλισης - Κάλυψη ασφαλιστικής περίπτωσης -.

Κρίθηκε ότι το ατύχημα και οι εξ αυτού υλικές ζημιές στο σκάφος του ενάγοντος οφείλονται κατʼ αιτιώδη συνάφεια αποκλειστικά σε αμέλεια των εναγομένων ιδιοκτητών των δύο ζημιογόνων σκαφών οι οποίοι, από έλλειψη της προσοχής την οποία όφειλαν να καταβάλουν ως κάθε μέσος συνετός ιδιοκτήτης σκάφους ελλιμενισμένου σε μαρίνα στη θέση τους, αν και επρόκειτο για την περίοδο του χειμώνα όπου συχνά εμφανίζονται δυσμενή καιρικά φαινόμενα και ειδικά στην συγκεκριμένη ημερομηνία όπου επικρατούσε κακοκαιρία, δεν έλαβαν υπόψη τις επικρατούσες κακές καιρικές συνθήκες στην περιοχή και δεν προσπάθησαν να εξασφαλίσουν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο το σταθερό ελλιμενισμό των σκαφών τους εντός της μαρίνας ώστε σε περίπτωση έξαρσης της κακοκαιρίας να μην καταστεί δυνατό να αποδεσμευτούν αυτά και να κινηθούν ανεξέλεγκτα με κίνδυνο να συγκρουστούν με άλλα σκάφη. Έτσι, δεν έδεσαν όπως έπραξε ο ενάγων την πλώρη των σκαφών τους με δύο κάβους (ρεμέντζο), αλλά με ένα, ούτε έδεσαν την πρύμνη τους με ισχυρούς κάβους ανάλογους με το μέγεθος και την κατάσταση των σκαφών τους. Αποτέλεσμα της ανωτέρω συμπεριφοράς τους, ήταν να μην μπορέσουν οι κάβοι που είχαν τοποθετήσει να συγκρατήσουν τα σκάφη τους από τους σφοδρούς ανέμους και τον κυματισμό που προκλήθηκε στη μαρίνα και να κοπούν, ακολούθως δε τα σκάφη τους να κινηθούν ανεξέλεγκτα πλάγια προς το σκάφος του ενάγοντος και να το χτυπήσουν. Οι ανωτέρω συνθήκες, ουδόλως αποδείχθηκε ότι αποτέλεσαν συνθήκες ανωτέρας βίας, δηλαδή καιρικά φαινόμενα τα οποία ήταν αδύνατον να προβλεφθούν, ούτε να αποτραπούν οι δυσμενείς τους συνέπειες με μέτρα άκρας επιμέλειας και σύνεσης, απορριπτόμενης ως ουσία αβάσιμης της ένστασης ανωτέρας βίας των εναγομένων και της βάσει αυτής αιτούμενης απαλλαγής τους από την αδικοπρακτική τους ευθύνη έναντι του ενάγοντος. Ακολούθως, επειδή η ανωτέρω πράξη των εναγομένων συνιστά αδικοπραξία που τελέστηκε από περισσότερους και δεν μπορεί να εξακριβωθεί ποια συγκεκριμένη επιμέρους πράξη κάθε εναγομένου προκάλεσε τη ζημία στο σκάφος του ενάγοντος και ποιο το ποσοστό συμβολής της στην πρόκληση της ζημιάς, πρέπει οι εναγόμενοι να υποχρεωθούν να τον αποζημιώσουν ευθυνόμενοι εις ολόκληρον ο καθένας. Τέλος, όσον αφορά στην παρεμπίπτουσα αγωγή της τρίτης εναγομένης προς την ασφαλιστική εταιρία, αποδείχθηκε ότι η εναγομένη της κύριας αγωγής και ο σύζυγος της δεύτερος εναγόμενος, ως ιδιοκτήτες του δεύτερου ζημιογόνου σκάφους κατά το χρόνο του επίδικου ατυχήματος, το είχαν ασφαλισμένο σ' αυτήν με έγκυρη και ισχυρή σύμβαση ασφάλισης. Κρίθηκε ότι η σύμβαση ασφάλισης καλύπτει την ανωτέρω ασφαλιστική περίπτωση του επίδικου ατυχήματος και η παρεμπιπτόντως εναγομένη οφείλει να πληρώσει στην τρίτη εναγομένη της κύριας αγωγής κάθε ποσό που αυτή θα υποχρεωθεί να καταβάλει στον ενάγοντα.

Αριθμός 231/2016

(Γεν. Ειδ. 2539/2012, Γεν. Ειδ. 2505/2014 και Γεν. Ειδ. 730/2015)

ΤΑΚΤΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ

ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΑΤΡΩΝ

Αποτελούμενο από τον Δικαστή Μιχαήλ Τσέφα, Πρωτοδίκη, τον οποίο όρισε η Πρόεδρος Πρωτοδικών και από τη Γραμματέα Κωνσταντίνο Καλλάη.

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριο του στην Πάτρα την 1η Δεκεμβρίου 2015, για να δικάσει τις παρακάτω υποθέσεις μεταξύ:

Αʼ ΑΓΩΓΗ

Του ενάγοντος: ..., κατοίκου Πατρών, ο οποίος παραστάθηκε μετά του πληρεξουσίου δικηγόρου του Γεωργίου Παπασωτηρίου.

Των εναγομένων: 1] ..., κατοίκου Πατρών, ο οποίος παραστάθηκε μετά του πληρεξουσίου δικηγόρου του Γεωργίου Μιχαλόπουλου, 2] ...., κατοίκου Γ. Πατρών, ο οποίος δεν παραστάθηκε και 3] ..., κατοίκου ομοίως, η οποία παραστάθηκε μετά του πληρεξουσίου δικηγόρου της Νικολάου Παπάκου.

Βʼ ΑΙΤΗΣΗ-ΚΛΗΣΗ

Του αιτούντος-καλούντος: ..., κατοίκου Πατρών, ο οποίος παραστάθηκε μετά του πληρεξουσίου δικηγόρου του Γεωργίου Παπασωτηρίου.

Της καθ' ής η αίτηση-κλήση: ..., κατοίκου Γ. Πατρών, η οποία παραστάθηκε μετά του πληρεξουσίου δικηγόρου της Νικολάου Παπάκου.

Γʼ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΔΙΚΗΣ - ΠΡΟΣΕΠΙΚΛΗΣΗ - ΠΑΡΕΜΠΙΠΤΟΥΣΑ ΑΓΩΓΗ - ΑΝΑΓΩΓΗ

Της ανακοινώνουσας τη δίκη - προσεπικαλούσας - ενάγουσας: ..., κατοίκου Γ. Πατρών, η οποία παραστάθηκε μετά του πληρεξουσίου δικηγόρου της Νικολάου Παπάκου.

Καθ' ης η ανακοίνωση δίκης-προσεπίκληση-παρεμπίπτουσα αγωγή-αναγωγή: Ανώνυμης Ασφαλιστικής Εταιρείας, με την επωνυμία «ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΙΑ ΓΕΝΙΚΩΝ ΑΣΦΑΛΙΣΕΩΝ» που εδρεύει στην Αθήνα και εκπροσωπείται νόμιμα, η οποία παραστάθηκε δια του πληρεξουσίου δικηγόρου Αθηνών Σπυρίδωνα Παπαναστασίου.

Ο ενάγων και αιτών-καλών (Αʼ ΑΓΩΓΗ) και (Βʼ ΑΙΤΗΣΗ-ΚΛΗΣΗ) με την από 29-6-2012 αγωγή του (αριθ. έκθ. κατάθ. 2539/11-7-2012) και την από 9-9-2014 αίτηση - κλήση του (αριθμ. έκθ. κατάθ. 2505/11-9-2014), και η ανακοινούσα τη δίκη - προσεπικαλούσα (Γʼ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΔΙΚΗΣ - ΠΡΟΣΕΠΙΚΛΗΣΗ - ΠΑΡΕΜΠΙΠΤΟΥΣΑ ΑΓΩΓΗ - ΑΝΑΓΩΓΗ) με την από 2012-2014 ανακοίνωση δίκης - προσεπίκληση (αριθμ. έκθ. κατάθ. 730/3-32015) που απευθύνονται στο Δικαστήριο αυτό και συνεκδικάζονται λόγω συνάφειας, ζήτησαν όσα αναφέρονται σʼ αυτές.

Στις 29-6-2012 λόγω θανάτου του β' εναγόμενου διακόπηκε βιαίως η συζήτηση της υπόθεσης και τώρα ο αιτών-καλών ζητά την επανάληψη της συζήτησης ενώπιον του ίδιου δικαστηρίου σύμφωνα με την από 9-9-2014 αίτηση-κλήση του (αριθμ. έκθ. κατάθ. 2505/11-9-2014).

Κατά τη συζήτηση των υποθέσεων, οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων, αφού ανέπτυξαν τους ισχυρισμούς τους ζήτησαν να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στα πρακτικά και στις έγγραφες προτάσεις τους.

ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

Η κατωτέρω: 1) από 29.06.2012 με αριθμό κατάθεσης 2539/11.07.2012 αγωγή, 2) από 09.09.2014 με αριθμό κατάθεσης 2505/11.09.2014 αίτηση - κλήση και 3) από 20.12.2014 με αριθ. κατάθ. 730/03.03.2015 ανακοίνωση δίκης - προσεπίκληση - παρεμπίπτουσα αγωγή, που εκκρεμούν ενώπιον του Δικαστηρίου αυτού, πρέπει να ενωθούν και να συνεκδικαστούν, λόγω της συνάφειας που υπάρχει μεταξύ τους, αλλά και γιατί έτσι διευκολύνεται και επιταχύνεται η διεξαγωγή της δίκης, ενώ παράλληλα επέρχεται μείωση των εξόδων της (άρθ. 246, 285 ΚΠολΔ).

Από το συνδυασμό των άρθρων 235, 236 του ΚΙΝΔ και 914 του ΑΚ προκύπτει ότι, επί συγκρούσεως πλοίων, η ευθύνη και η προς αποζημίωση υποχρέωση κανονίζεται ανάλογα με το βαθμό υπαιτιότητας του κάθε πλοίου. Ειδικότερα, εάν η σύγκρουση πλοίων συνέβη από τυχαίο γεγονός ή από ανώτερη βία, ή αν υπάρχουν αμφιβολίες για τα αίτια της, τότε οι ζημίες βαρύνουν αυτούς που τις υπέστησαν. Αν υπάρχει κοινή υπαιτιότητα, κάθε πλοίο ευθύνεται προς αποζημίωση ανάλογα με το βαθμό της υπαιτιότητας που το βαρύνει. Όταν η σύγκρουση συνέβη από υπαιτιότητα του ενός πλοίου, τότε το πλοίο αυτό, δηλαδή ο πλοιοκτήτης του, είναι υποχρεωμένος να αποκαταστήσει όλες τις ζημίες που προκλήθηκαν σε βάρος του άλλου πλοίου ή του φορτίου ή των προσώπων (ΕφΠειρ 335/2003 ΕΝΔ 31. 187, ΕφΠειρ 739/2000 ΕΝΔ 29.57, ΕφΠειρ 274/1999 ΕΝΔ 27. 18, ΕφΠειρ 1373/84 ΕΝΔ 13. 285). Ανώτερη βία νοείται κάθε απρόβλεπτο και εξαιρετικό γεγονός, είτε αντικειμενικό, είτε σχετικό με το πρόσωπο του δικαιούχου, το οποίο στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν μπορεί να αποτραπεί με μέτρα εξαιρετικής επιμέλειας και συνέσεως του μέσου ανθρώπου (ΟλΑΠ 15/1987, ΑΠ 623/2000 ΕλλΔνη 42. 84, ΑΠ 1264/2000 ΕλΜνη 41. 1468, ΑΠ 742/1998 ΕλλΔνη 39. 1440). Περίπτωση ανώτερης βίας συνιστά και η ορμητικότητα του ανέμου, η σφοδρότητα της θαλασσοταραχής και οι εν γένει εξαιρετικά δυσμενείς καιρικές συνθήκες, συνεπεία των οποίων το πλοίο αδυνατεί να κυβερνηθεί ή να παραμείνει προσδεδεμένο στο αγκυροβόλιο του, εφόσον τα καιρικά αυτά φαινόμενα δεν είναι δυνατόν να προβλεφθούν ούτε να αποτραπούν οι δυσμενείς συνέπειες τους με μέτρα άκρας επιμέλειας και συνέσεως, έτσι ώστε το αποτέλεσμα να αποβαίνει αναπόφευκτο (ΕφΠειρ 274/1999 ό.π.). Στην αντίθετη περίπτωση, αν δηλαδή πρόκειται για επίταση ήδη υφισταμένων δυσμενών καιρικών συνθηκών ή τα έντονα καιρικά φαινόμενα ήταν δυνατόν να προβλεφθούν από ορισμένες ατμοσφαιρικές ενδείξεις ή είχαν ήδη προαναγγελθεί με τα εκδιδόμενα σχετικώς από τις αρμόδιες υπηρεσίες (ΕΜΥ) δελτία καιρού, και ο πλοίαρχος δεν λαμβάνει εγκαίρως τις προφυλάξεις που υπαγορεύουν οι κανόνες της ναυτικής τέχνης και η ναυτική πείρα προς εξουδετέρωση του κινδύνου, δεν συνιστά περίπτωση ανώτερης βίας η πρόσκρουση ή σύγκρουση του πλοίου συνεπεία των έντονων αυτών καιρικών φαινομένων (ΕφΠειρ 1003/2003 ΕπΕμπΔ 2004.128, ΕφΠειρ 274/1999 ό.π.). Εξάλλου, από τις διατάξεις του άρθρου 926 ΑΚ, καθορίζονται στα πλαίσια της αδικοπρακτικής ευθύνης, οι κατηγορίες των περιπτώσεων στις οποίες αναγνωρίζεται από το νόμο ευθύνη περισσότερων προσώπων. Οι περιπτώσεις αυτές είναι τρεις α) κοινή πράξη περισσοτέρων προσώπων, β) παράλληλη ευθύνη περισσοτέρων προσώπων και γ) περιπτώσεις διαζευκτικής αιτιότητας. Στην πρώτη περίπτωση, η ζημία προέρχεται από κοινή πράξη περισσότερων προσώπων. Ο όρος κοινή πράξη λαμβάνεται με την ευρεία έννοια της αιτιώδους συμπράξεως ή συμμετοχής - με οποιαδήποτε μορφή - στην αδικοπραξία και ειδικότερα, είτε στην τέλεση της πράξεως, είτε στην επαγωγή της ζημίας. Έτσι εμπίπτει στην έννοια αυτή μεταξύ άλλων, και η μορφή συμμετοχής της παραυτουργίας, δηλαδή, η περίπτωση κατά την οποία δύο ή περισσότερα πρόσωπα πραγματώνουν με τη συμπεριφορά τους ορισμένη αδικοπραξία, χωρίς να υπάρχει μεταξύ τους καμία συνεννόηση. Τέτοια περίπτωση υπάρχει και όταν από τη σύγκρουση δύο αυτοκινήτων, η οποία οφείλεται σε συνυπαιτιότητα και των δύο οδηγών, τραυματίζεται τρίτο πρόσωπο. Στη δεύτερη περίπτωση της παράλληλης ευθύνης, περισσότερα πρόσωπα ευθύνονται από το νόμο αυτοτελώς το καθένα, για την αποκατάσταση της ίδιας ζημίας. Η περίπτωση αυτή μπορεί να υπάρχει στο πεδίο της αντικειμενικής, αλλά και της υποκειμενικής ευθύνης. Στην τρίτη περίπτωση η ζημία προήλθε από ανεξάρτητες πράξεις ή παραλείψεις περισσότερων προσώπων, οι οποίες αποτελούν όλες δυνατούς αιτιώδεις όρους επαγωγής της ζημίας, αλλά δεν μπορεί να εξακριβωθεί ποια συγκεκριμένη πράξη προκάλεσε πράγματι τη ζημία ή ποιο το ποσοστό συμβολής της κάθε μιας στην πρόκληση της ζημιάς (ΑΠ 1229/2013 ΧρΙΔ 2014.198. ΑΠ 1958/2009 ΝοΒ 2011.80, ΑΠ 901/2004 ηλ.ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, Ειδικό Ενοχικό Δίκαιο, I. Δεληγιάννη - Π. Κορνηλάκη τ. IΙΙ, έκδ. 1992, σελ. 217, 225, ιδίως 222, 225). Όταν συντρέχει μια από τις πιο πάνω τρεις περιπτώσεις εφαρμογής του άρθρου 926 ΑΚ, θεμελιώνεται εις ολόκληρον ευθύνη των περισσοτέρων προσώπων, δηλαδή δημιουργείται παθητική εις ολόκληρον ενοχή κατά την έννοια του άρθρου 481 ΑΚ. Προϋπόθεση όμως της εις ολόκληρον ευθύνης δεν είναι η κοινή εναγωγή από τον ζημιωθέντα περισσότερων προσώπων, φερόμενων ως συνοφειλετών, αλλά η πραγματική συνδρομή των νόμιμων όρων ευθύνης για τον κάθε συνοφειλέτη χωριστά. Εξάλλου, στην περίπτωση που ενάγονται περισσότεροι εις ολόκληρον ευθυνόμενοι δεν μπορούν να αντιδικούν μεταξύ τους ούτε ως προς την ύπαρξη ούτε ως προς την έκταση της ευθύνης τους. Στη δίκη αποζημίωσης αν εναχθούν περισσότεροι εις ολόκληρον ευθυνόμενοι δεν μπορούν αυτοί να ζητήσουν από το δικαστήριο να τους προσδιορίσει με την απόφαση του, το βαθμό συμμετοχής τους στο ατύχημα. Αυτό θα κριθεί στα πλαίσια της δίκης αναγωγής μεταξύ των εις ολόκληρον ευθυνόμενων (ΑΠ 1229/2013 ο.π.).

Με την πρώτη κύρια αγωγή, ο ενάγων εκθέτει ότι στον αναφερόμενο σ' αυτήν τόπο και χρόνο, από ατύχημα που προκλήθηκε εντός της θάλασσας, στη μαρίνα της Πάτρας, από την παράνομη και υπαίτια συμπεριφορά των εναγομένων ιδιοκτητών των εκεί ελλιμενισμένων σκαφών, προκλήθηκαν υλικές ζημιές στο επίσης στην ίδια μαρίνα ελλιμενισμένο σκάφος ιδιοκτησίας του, κατά την πρόσκρουση των σκαφών τους η οποία έγινε υπό τις συνθήκες που αναλυτικά περιγράφονται στην αγωγή. Για την αιτία αυτή, ζητεί μετά από παραδεκτό περιορισμό του αιτήματος (άρθ.223 ΚΠολΔ), με διάταξη προσωρινά εκτελεστή, να υποχρεωθούν οι εναγόμενοι εις ολόκληρον ο καθένας, να του καταβάλουν, για αποζημίωση και για χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης, το συνολικό ποσό των 68.589,38 ευρώ, με το νόμιμο τόκο από την επέλευση του ατυχήματος, άλλως από την επίδοση της αγωγής. Η αγωγή αρμόδια καθ' ύλην και κατά τόπο (άρθ. 14παρ.2, 22 ΚΠολΔ) και παραδεκτά εισάγεται προς συζήτηση ενώπιον αυτού του Δικαστηρίου κατά την προκείμενη τακτική διαδικασία (άρθ. 208επ. ΚΠολΔ). Είναι ορισμένη (άρθ. 216 παρ.1 ΚΠολΔ), πλην του κατωτέρω αναφερόμενου κονδυλίου αποζημίωσης και νόμιμη, στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 297, 298, 299, 330εδ.β', 346, 481 επ., 914, 932, 926 ΑΚ, 1, 236 ΚΙ ΝΔ, 907, 908 ΚΠολΔ, πλην του αιτήματος περί τοκοδοσίας από την επέλευση του ατυχήματος το οποίο είναι μη νόμιμο και απορριπτέο διότι ο ενάγων δεν επικαλείται προηγούμενη όχληση (άρθ.341 ΑΚ). Επομένως, πρέπει να ερευνηθεί περαιτέρω στην ουσία της, καθώς καταβλήθηκε το ανάλογο για το αντικείμενο της δικαστικό ένσημο με τις νόμιμες υπέρ τρίτων προσαυξήσεις (βλ. το υπ' αριθ. 12877885/2015 διπλότυπα είσπραξης της ΔΟΥ Π Πατρών).

Περαιτέρω, από τις διατάξεις των άρθρων 286 παρ. 1 στοιχ. α', 291 και 292 ΚΠολΔ, συνδυαζόμενες και με τις διατάξεις των άρθρων 1846, 1847 και 1858 ΑΚ, σαφώς συνάγεται ότι ο αντίδικος του διαδίκου, υπέρ του οποίου επήλθε η διακοπή της δίκης λόγω θανάτου και ο ομόδικος του μπορούν να προκαλέσουν την επανάληψη της, προσκαλώντας τους κληρονόμους του αποβιώσαντος, για το σκοπό αυτό, με κοινοποίηση δικογράφου. Αυτοί μπορούν να κοινοποιήσουν την πρόσκληση και πριν τη γνωστοποίηση του θανάτου μετά την παρέλευση της προθεσμίας που ορίζεται από το άρθρο 1847 ΑΚ για την αποδοχή ή αποποίηση της κληρονομιάς. Η επανάληψη της δίκης χωρεί αυτοδικαίως τριάντα ημέρες μετά την κοινοποίηση της πρόσκλησης. Η πρόσκληση αυτή γίνεται με κοινοποίηση δικογράφου που κατατίθεται στη γραμματεία του δικαστηρίου, ενώπιον του οποίου εκκρεμεί η διακοπείσα δίκη {ΑΠ 812/1994 ΕλΔνη 1997, 579, ΕφΑΘ 2732/1987 ΕλΔνη 29, 326, ΕφΘεσ 37/1990 Αρμ 1990, 108, ΕφΛαρ 179/2007 ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ 2007.489). Την παραπάνω πρόσκληση, αναπληρώνει η κλήση προς συζήτηση αγωγής ή ενδίκου μέσου (ΑΠ 866/1977 ΝοΒ 26, 297, ΕφΑθ 2732/1987 ό.π). Στην προκείμενη περίπτωση, με την παραπάνω αίτηση-κλήση του ενάγοντος, νόμιμα επαναλαμβάνεται η δίκη στο πρόσωπο της κληρονόμου του δεύτερου εναγομένου της ανωτέρω κύριας αγωγής (τρίτης εναγομένης της ίδιας αγωγής), για τον οποίο επήλθε κατά την αρχικά ορισθείσα δικάσιμο συζήτησης της αγωγής στις 18.03.2014, βίαιη διακοπής της δίκης λόγω του επελθόντος θανάτου αυτού στις 06.12.2012 (βλ. το υπ' αριθ. 18790/27.06.2013 πιστοποιητικό της υπ' αριθ. 1261/06.12.2012 ληξιαρχικής πράξης θανάτου του δήμου Πατρέων) και η οποία κληρονόμος σιωπηρώς αποδέχθηκε την επαχθείσα σ' αυτήν κληρονομιά (βλ. τα 68/01.04.2013 πρακτικά δημοσίευσης ιδιόγραφης διαθήκης και το 805/27.03.2014 πιστοποιητικό μη αποποίησης κληρονομιάς του Ειρηνοδικείου Πατρών) (άρθ. 286, 291, 292 ΚΠολΔ).

Με την ανακοίνωση δίκης-προσεπίκληση-παρεμπίπτουσα αγωγή, η τρίτη εναγομένη της κύριας αγωγής, αφού παραθέτει αυτολεξεί το περιεχόμενο της αγωγής, επικαλούμενη έγκυρη και ισχυρή σύμβαση ασφάλισης, ζητεί να παρέμβει υπέρ της η καθής η ανακοίνωση δίκης -προσεπίκληση και παρεμπιπτόντως εναγομένη ανώνυμη ασφαλιστική εταιρία στην ανοιγείσα με την κύρια αγωγή δίκη και να υποχρεωθεί, με διάταξη προσωρινά εκτελεστή, να της καταβάλει το αιτούμενο με την αγωγή ποσό, άλλως, κάθε ποσό που αυτή θα υποχρεωθεί εκ της ανωτέρω κύριας αγωγής σε περίπτωση που αυτή γίνει δεκτή, να καταβάλει στον ενάγοντα της αγωγής, αποτελούμενο από κεφάλαιο, τόκους και έξοδα, με το νόμιμο τόκο από την καταβολή στην κυρίως ενάγουσα. Η ανακοίνωση δίκης - προσεπίκληση - παρεμπίπτουσα αγωγή, παραδεκτά εισάγεται για να συζητηθεί ενώπιον του Δικαστηρίου αυτού (άρθρα 31 ΚΠολΔ) κατά την ίδια τακτική διαδικασία και είναι νόμιμη, στηριζόμενη στις διατάξεις των. άρθρων 340, 345, 361 ΑΚ, 1, 26 ν. 2496/1997. 1,8 ν. 2743/1999, 282, 283, 88, 91, 69 παρ.1 περ. ε', 907, 908 ΚΠολΔ. Επομένως πρέπει να εξεταστεί περαιτέρω κατ' ουσίαν καθόσον για το αντικείμενο της καταβλήθηκε το ανάλογο δικαστικό ένσημο με τις νόμιμες υπέρ τρίτων προσαυξήσεις (βλ. το υπ'αριθ. 12877851/2015 διπλότυπο είσπραξης της ΔΟΥ Γ Πατρών).

Από τις ένορκες καταθέσεις των μαρτύρων που εξετάστηκαν στο ακροατήριο κατά τη συζήτηση οι οποίες περιλαμβάνονται στα με τον ίδιο αριθμό με την παρούσα πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης του Δικαστηρίου, από τα έγγραφα που νόμιμα προσκομίζουν με επίκληση οι διάδικοι μεταξύ των οποίων και οι προσκομιζόμενες φωτογραφίες (άρθ. 444 παρ.3 ΚΠολΔ) η γνησιότητα των οποίων δεν αμφισβητείται, από τις ένορκες βεβαιώσεις ενώπιον του Ειρηνοδικείου Πατρών που προσκομίζει με επίκληση ο πρώτος των εναγομένων με αριθ.2464, 2468/25.11.2015 μετά από νόμιμη και εμπρόθεσμη κλήτευση του ενάγοντος κατ' άρθ. 270 ΚΠολΔ προ δύο εργάσιμων ημερών (βλ. την έκθεση επίδοσης με. αριθ. 10561 Β720.11.2015 της δικαστικής επιμελήτριας στο Πρωτοδικείο αυτό ...) και από τις ένορκες βεβαιώσεις που προσκομίζει με επίκληση ο ενάγων με αριθ. 1462, 1463/06.09.2012, ενώπιον του Ειρηνοδικείου Πατρών, οι οποίες λήφθηκαν χωρίς κλήτευση των εναγομένων στα πλαίσια άλλης προγενέστερης δίκης ασφαλιστικών μέτρων μεταξύ των ίδιων διαδίκων και λαμβάνονται υπόψη ως δικαστικά τεκμήρια (βλ. ΑΠ 146/1997, ΝοΒ 1998.1058, ΑΠ 49/1997, Δ. 1997.470, ΠΠΠατρ 655/2013 αδημ.), αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Ο ενάγων είναι αποκλειστικός κύριος του υπό ελληνική σημαία επαγγελματικού σκάφους αναψυχής με την επωνυμία «Α», Νηολογίου Πειραιά, αρ. …., το οποίο τους χειμερινούς μήνες ελλιμενίζει στη Μαρίνα Πατρών. Ο πρώτος των εναγομένων είναι αποκλειστικός κύριος του υπό ελληνική σημαία σκάφους αναψυχής ιστιοφόρου με την επωνυμία «T» Νηολογίου Λευκάδος με αριθ. ….. Η τρίτη των εναγομένων (…..) ήταν αρχικά συγκύρια κατά ποσοστό εξ αδιαιρέτου 50% με τον σύζυγο της δεύτερο των εναγομένων (……) συγκύριο στο υπόλοιπο ποσοστό, του υπό ελληνική σημαία σκάφους αναψυχής με την επωνυμία «C S» Νηολογίου Κέρκυρας με αρ. 1658. Ήδη μετά το θάνατο του τελευταίου στις 06.12.2012 απέκτησε ως κληρονόμος εξ ιδιογράφου διαθήκης νόμιμα δημοσιευθείσας (βλ. υπ' αριθ. 68/2013 πρακτικά του Ειρηνοδικείου Πατρών) το υπόλοιπο ποσοστό του ανωτέρω σκάφους καθιστάμενη αποκλειστική κυρία αυτού. Στις 06.01.2012, το άνω σκάφος του ενάγοντος ήταν ασφαλώς και νόμιμα δεμένο στην βόρεια λεκάνη της μαρίνας Πατρών, ήτοι με δύο (2) κάβους στην πλώρη από την αλυσίδα προσδέσεως των σκαφών (ρεμέντζο) της μαρίνας και με άλλους δύο (2) κάβους στην πρύμνη του στην προβλήτα της μαρίνας. Παράλληλα με το δικό του σκάφος, ήταν ελλιμενισμένα και τα προαναφερόμενα σκάφη των εναγομένων και συγκεκριμένα δυτικά, δίπλα και παράλληλα από το δικό του σε μικρή απόσταση το σκάφος «T L» και αμέσως παράλληλα το σκάφος «C S». Ο καιρός που επικρατούσε στον ανωτέρω χρόνο στην περιοχή, ήταν νεφελώδης με βροχή, από το πρωί, ενώ τις απογευματινές ώρες εκδηλώθηκε πρόσκαιρη καταιγίδα. Οι άνεμοι έπνεαν αρχικά από νότιες κατευθύνσεις μέτριοι 4-5 βαθμούς μποφόρ, με ριπές που έφθαναν του ισχυρούς με 6 βαθμούς, αλλά στράφηκαν σταδιακά σε δυτικές κατευθύνσεις και ενισχύθηκαν σε ισχυρούς 6 βαθμών με ριπές που έφθαναν τους πολύ ισχυρούς και τοπικά θυελλώδεις με 7-8 βαθμούς μποφόρ (βλ. το πιστοποιητικό με αριθ. 1286/11.04.2012 της Εθνικής Μετεωρολογικής Υπηρεσίας). Εξαιτίας των ισχυρών ανέμων και του κυματισμού που προκλήθηκε τις απογευματινές ώρες στην περιοχή της μαρίνας Πατρών, κόπηκαν οι εμπρόσθιοι κάβοι (ρεμέντζο) των σκαφών των εναγομένων καθώς και ο ένας δεξιός πρυμναίος κάβος και από τα δύο, με αποτέλεσμα αυτά να κινούνται ανεξέλεγκτα στη μαρίνα. Ειδικότερα, με την επίδραση των κυμάτων κάκτων ανέμων, είχαν διπλώσει αριστερά (ανατολικά) προς την πλευρά του σκάφους του ενάγοντος. Έτσι, το «C S» προσέκρουε επί του σκάφους «T L» και το τελευταίο προσέκρουε επανειλημμένα επί της δεξιάς πλευράς και της πρύμνης του σκάφους του ενάγοντος, προκαλώντας του υλικές ζημιές. Ο ενάγων ειδοποιήθηκε για το συμβάν περί τις 19.15' και αμέσως μετέβη στο σημείο όπου με τη βοήθεια τρίτων, χρησιμοποιώντας δικά του σχοινιά, προσπάθησε να περιορίσει τη ζημιά στο σκάφος του και τελικά κατάφερε να απομακρύνει τα σκάφη των εναγομένων ώστε να μην συνεχίζουν να χτυπούν πάνω στο δικό του και να προκαλούν μεγαλύτερες ζημιές. Το ανωτέρω ατύχημα και οι εξ αυτού υλικές ζημιές στο σκάφος του ενάγοντος οφείλονται κατʼ αιτιώδη συνάφεια αποκλειστικά σε αμέλεια των εναγομένων ιδιοκτητών των ανωτέρω ζημιογόνων σκαφών οι οποίοι, από έλλειψη της προσοχής την οποία όφειλαν να καταβάλουν ως κάθε μέσος συνετός ιδιοκτήτης σκάφους ελλιμενισμένου σε μαρίνα στη θέση τους, αν και επρόκειτο για την περίοδο του χειμώνα όπου συχνά εμφανίζονται δυσμενή καιρικά φαινόμενα και ειδικά στην ανωτέρω ημερομηνία άπου επικρατούσε κακοκαιρία, δεν έλαβαν υπόψη τις επικρατούσες κακές καιρικές συνθήκες στην περιοχή και δεν προσπάθησαν να εξασφαλίσουν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο το σταθερό ελλιμενισμό των σκαφών τους εντός της μαρίνας ώστε σε περίπτωση έξαρσης της κακοκαιρίας να μην καταστεί δυνατό να αποδεσμευτούν αυτά και να κινηθούν ανεξέλεγκτα με κίνδυνο να συγκρουστούν με άλλα σκάφη. Έτσι, δεν έδεσαν όπως έπραξε ο ενάγων την πλώρη των σκαφών τους με δύο κάβους (ρεμέντζο), αλλά με ένα, ούτε έδεσαν την πρύμνη τους με ισχυρούς κάβους ανάλογους με το μέγεθος και την κατάσταση των σκαφών τους. Αποτέλεσμα της ανωτέρω συμπεριφοράς τους, ήταν να μην μπορέσουν οι κάβοι που είχαν τοποθετήσει να συγκρατήσουν τα σκάφη τους από τους σφοδρούς ανέμους και τον κυματισμό που προκλήθηκε στη μαρίνα και να κοπούν, ακολούθως δε τα σκάφη τους να κινηθούν ανεξέλεγκτα όπως εκτέθηκε πλάγια προς το σκάφος του ενάγοντος και να το χτυπήσουν. Οι ανωτέρω συνθήκες, ουδόλως αποδείχθηκε ότι αποτέλεσαν συνθήκες ανωτέρας βίας, δηλαδή καιρικά φαινόμενα τα οποία ήταν αδύνατον να προβλεφθούν, ούτε να αποτραπούν οι δυσμενείς τους συνέπειες με μέτρα άκρας επιμέλειας και σύνεσης (βλ. ΕφΠειρ 274/1999 ο.π.). Αντίθετα αποτέλεσαν συνθήκες οι οποίες μπορούσαν να προβλεφθούν και να αντιμετωπιστούν με μέτρα άκρας επιμέλειας τα οποία αναφέρθηκαν παραπάνω, αφού από το πρωί της ίδιας ημέρας του ατυχήματος επικρατούσαν στην περιοχή ισχυροί άνεμοι και το γνώριζαν οι εναγόμενοι (βλ. καταθέσεις μαρτύρων εναγομένων και δημοσιεύματα στον τοπικό ηλεκτρονικό τύπο «best news» και «patras times.gr»). Εξάλλου, από την έξαρση των καιρικών φαινομένων το απόγευμα της ίδιας ημέρας, από τα ελλιμενισμένα στο ανωτέρω σημείο της μαρίνας σκάφη, μόνον των εναγομένων απώλεσαν την πρόσδεση τους και προσέκρουσαν στο ασφαλώς προσδεμένο σκάφος του ενάγοντος το οποίο διατήρησε την πρόσδεση του παρά την επίταση των ανέμων και της πρόκλησης κυματισμού κατά τα προαναφερθέντα. Συνεπώς η νόμιμα προβληθείσα ένσταση ανωτέρας βίας των εναγομένων (άρθ. 235 ΚΙΝΔ) και η βάσει αυτής αιτούμενη απαλλαγή τους από την αδικοπρακτική τους ευθύνη έναντι του ενάγοντος πρέπει να απορριφθεί ως ουσιαστικά αβάσιμη. Ακολούθως, επειδή η ανωτέρω πράξη των εναγομένων συνιστά αδικοπραξία που τελέστηκε από περισσότερους και δεν μπορεί να εξακριβωθεί ποια συγκεκριμένη επιμέρους πράξη κάθε εναγομένου προκάλεσε τη ζημία στο σκάφος του ενάγοντος και ποιο το ποσοστό συμβολής της στην πρόκληση της ζημιάς, πρέπει οι εναγόμενοι σύμφωνα και όσα αναφέρθηκαν στη μείζονα σκέψη να υποχρεωθούν να τον αποζημιώσουν ευθυνόμενοι εις ολόκληρον ο καθένας (άρθ. 926 εδ. β' ΑΚ). Από τα ίδια αποδεικτικά μέσα, αποδείχθηκε ότι το σκάφος του ενάγοντος από το ανωτέρω ατύχημα υπέστη κατ' αιτιώδη συνάφεια υλικές ζημιές ως εκτέθηκε στη δεξιά πλευρά και στην πρύμνη, συνιστώμενες σε μικρά σπασίματα και σε γδαρσίματα. Για την αποκατάσταση των ζημιών αυτών θα απαιτηθεί: α) για αγορά ανταλλακτικών και υλικών, και συγκεκριμένα για περιμετρικό λάστιχο, δεξιό αεραγωγό, φινιστρίνι, χειρολαβή πρίμα δεξιά, αυτοκόλλητες ταινίες, χρώμα πολυουρεθάνης δύο συστατικών και υφαλόχρωμα, το συνολικό ποσό των 1.935 ευρώ, β) για εργασίες και δη για ανέλκυση και μεταφορά σε χώρο επισκευής, για υδροβολή, τρίψιμο υφάλων και πέρασμα μουράβια, για καθέλκυση του σκάφους μετά την επισκευή, για εξάρμωση χειρολαβής δεξιάς πλευράς και τοποθέτηση νέας, για επισκευή των γδαρσιμάτων της δεξιάς πλευράς, για εξάρμωση του περιμετρικού λάστιχου ζωνάρι και αντικατάσταση, για εξάρμωση του δεξιού αεραγωγού και αντικατάσταση, για βαφή δεξιάς πλευράς με βαφή υψηλών προδιαγραφών, για εξαγωγή και αντικατάσταση στο εξωτερικό αλουμίνιο του φινιστρινιού, τοποθέτηση αυτοκόλλητων ταινιών στη δεξιά πλευρά (θα απαιτηθεί) το συνολικό ποσό των 5.130 ευρώ και συνολικά για εργασίες και ανταλλακτικά θα απαιτηθεί το ποσό 7.065 ευρώ χωρίς ΦΠΑ. Η κρίση του Δικαστηρίου για την έκταση των ζημιών και το κόστος επισκευής τους επιβεβαιώνεται από την προσκομιζόμενη από 21.06.2015 τεχνική έκθεση εκτίμησης ζημιάς του ειδικού διατηρούντος κατάστημα γενικών επισκευών σκαφών και ναυτιλιακού εξοπλισμού στην Πάτρα, ... που προσκομίζει ο πρώτος των εναγομένων, η οποία με σαφήνεια και πληρότητα αναλύει το πραγματικό κόστος αποκατάστασης των υλικών ζημιών που συνδέεται αιτιωδώς με το επίδικο ατύχημα. Αντίθετα δεν αποδείχθηκαν οι ισχυρισμοί του ενάγοντος ότι για αγορά ανταλλακτικών θα απαιτηθεί, για ανοξείδωτο ρέλι δεξιάς πλευράς το ποσό των 450 ευρώ, για προφίλ αλουμινίου περιφερειακά 201 ευρώ για καλύμματα τελειώματος λάστιχου 10 ευρώ, για πλατφόρμα κομπλέ 9.000 ευρώ. για λογότυπο αεραγωγού, 34 και 15 ευρώ αντίστοιχα, για πλήρες σετ τέντας μονού υφάσματος 2.645 ευρώ, για πρίζα παροχής 63 ευρώ, για καλώδιο με κονέκτορες παροχής 110 ευρώ, για τέσσερα μπαλόνια προστασίας 128 ευρώ, για κάλυμμα τέντερ αρίμας 130 ευρώ και για μπράτσο συγκράτησης ίνοξ 80 ευρώ, και συνολικά (για αγορά ανταλλακτικών) περιλαμβανομένων και όσων αναφέρονται στην άνω τεχνική έκθεση του ... (με διαφορετική επιμέρους αξία) θα απαιτηθεί το ποσό των 14.406 ευρώ. Ούτε αποδείχθηκε ότι για εργασίες επισκευής και τοποθέτησης των άνω ανταλλακτικών περιλαμβανομένων και όσων αναφέρονται στην άνω τεχνική έκθεση του ... θα απαιτηθεί συνολικά το ποσό των 19.000 ευρώ και συνολικά για τις ανωτέρω αιτίες 33.406 ευρώ, χωρίς ΦΠΑ. Στις ανωτέρω παραδοχές, το Δικαστήριο κατέληξε, λαμβάνοντας ιδίως υπόψη τις προσκομιζόμενες φωτογραφίες οι οποίες εμφανίζουν τα σημεία των υλικών ζημιών στο σκάφος του ενάγοντος οι οποίες δεν προσέβαλαν καίρια σημεία αυτού, σε συνδυασμό με τις μαρτυρικές καταθέσεις και το γεγονός ότι ο ενάγων με πρόχειρη και χαμηλού σχετικά κόστους επισκευή ανερχόμενη για ανταλλακτικά σε (1.862,60+540) 2.402 ευρώ και για εργασίες 1.845 ευρώ (βλ. το τιμολόγιο με αριθ. .../2013 του καταστήματος ναυτιλιακών εργασιών και ανταλλακτικών στην Πάτρα του ..., το τιμολόγιο παροχής υπηρεσιών του ιδίου με αριθ. .../2013 και το τιμολόγιο .../2013 του καταστήματος ναυτιλιακών στην Αθήνα της εταιρίας Αφοι ... Α.Ε.) και συνολικά σε 4.247,6 ευρώ, μπόρεσε σε σημαντικό βαθμό να το καταστήσει αξιόπλοο και να το εκμεταλλεύεται σύμφωνα με τον προορισμό του έως σήμερα. Στο ανωτέρω ποσό της ζημιάς που έγινε δεκτό των 7.065 ευρώ πρέπει να περιληφθεί και ο αναλογούν ΦΠΑ 23% ποσού 1.624,95 ευρώ που βασίμως ζητεί ο ενάγων ανεξάρτητα αν τον έχει καταβάλει, διότι αποτελεί και αυτό το ποσό, δαπάνη αποκατάστασης της ζημιάς η οποία πρέπει να επιδικαστεί στον δικαιούχο ανεξάρτητα αν ο δικαιούχος την δαπανήσει για την ανωτέρω αιτία (βλ. Αθ. Κρητικό, Αποζημίωση από Τροχαία Αυτοκινητικά Ατυχήματα, έκδ. 1998, αριθ. περιθωρίου 822, 838, 844). Σημειώνεται ότι για το ανωτέρω κονδύλιο της αγωγής (αποζημίωση εργασιών), δεν τίθεται ζήτημα αοριστίας της αγωγής ως αβάσιμα ισχυρίζονται οι εναγόμενοι, διότι ως επικαλούνται ο ενάγων δεν αναφέρει αναλυτικά το κόστος των εργασιών κατά εργασία, καθόσον αρκεί να αναφέρονται οι εργασίες και το συνολικό τους κόστος όπως και τα ανταλλακτικά και το συνολικό τους κόστος χωρίς κατ'ίδιαν εξειδίκευση (βλ. Αθ. Κρητικό, ο.π. αριθ. περιθωρ. 843, 842). Συνεπώς ο ενάγων δικαιούται για αποκατάσταση των υλικών ζημιών στο σκάφος του το ποσό των (7.065 ευρώ + 23% ΦΠΑ 1.624,95 ευρώ) 8.689,95 ευρώ. Ως προς το επιμέρους κονδύλιο της αγωγής ποσού 49.500 ευρώ το οποίο περιόρισε σε 16.500 ευρώ, για αποκατάσταση της εμπορικής υπαξίας του σκάφους εκ του ατυχήματος και της επισκευής του, ο ενάγων παραλείπει στοιχειωδώς να αναφέρει στην αγωγή τα κατασκευαστικά χαρακτηριστικά του σκάφους, όπως τον τύπο, το εργοστάσιο κατασκευής, τις διαστάσεις του, την ιπποδύναμη, την παλαιότητα του, περιορίζεσαι μόνον στην αναφορά ότι πρόκειται για επαγγελματικό σκάφος αναψυχής. Τα ανωτέρω στοιχεία τα οποία ούτε με τις προτάσεις του ανέφερε, καθιστούν κατ' άρθ. 216 παρ 1 ΚΠολΔ, το ανωτέρω κονδύλιο αόριστο και ανεπίδεκτο δικαστικής εκτίμησης και ως εκ τούτου απορριπτέο. Προσθέτως, ως προς το κονδύλιο του διαφυγόντος κέρδους ποσού 18.000 ευρώ το οποίο ο ενάγων περιόρισε στις 10.000 ευρώ, δεν αποδείχθηκε ότι για την επισκευή του σκάφους θα απαιτηθεί χρονικό διάστημα τριάντα (30) ημερών κατά το οποίο θα μπορούσε να εκμισθώσει αυτό σε τρίτους με ναύλα 600 ευρώ την ημέρα, ποσό το οποίο απώλεσε εξαιτίας του ατυχήματος. Τούτο διότι το ατύχημα έγινε το χειμώνα (06.01.2012), ενώ ο ενάγων εκμισθώνει το σκάφος τους καλοκαιρινούς μήνες, κυρίως Ιούλιο και Αύγουστο (βλ. ειδικό έντυπο πληροφοριακών στοιχείων της λιμενικής αρχής Πατρών με αριθ. 1691 για το επίδικο σκάφος), οπότε δεν αποδείχθηκε ότι η επισκευή του θα πραγματοποιηθεί εντός του διαστήματος εμπορικής εκμετάλλευσης του ώστε να απολέσει κέρδη. Επομένως εφόσον δεν αποδείχθηκε ότι ο ενάγων με πιθανότητα θα αποκόμιζε κέρδη από την εκμετάλλευση του σκάφους του κατά το χρόνο επισκευής του, το ανωτέρω κονδύλιο διαφυγόντος κέρδους πρέπει να απορριφθεί ως ουσιαστικά αβάσιμο. Από τα παραπάνω πραγματικά περιστατικά τα οποία αποδείχθηκαν πλήρως δεν καθίσταται αναγκαία η συμπλήρωση των αποδείξεων με πρόσθετα αποδεικτικά μέσα, κι επομένως το αίτημα για τη διενέργεια πραγματογνωμοσύνης του πρώτου των εναγομένων (άρθ. 368 ΚΠολΔ) πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμο. Εξάλλου, εξαιτίας της επίδικης σύγκρουσης, του είδους και της έκτασης της ζημιάς του ανωτέρω σκάφους, του βαθμού του πταίσματος των εναγομένων, καθώς και της οικονομικής και κοινωνικής κατάστασης των διαδίκων, ο ενάγων στεναχωρήθηκε και ταλαιπωρήθηκε κι ως εκ τούτου υπέστη ηθική βλάβη. Πρέπει επομένως να του επιδικαστεί για τη χρηματική του ικανοποίηση το ποσό των 300 ευρώ, το οποίο κρίνεται εύλογο μετά τη στάθμιση και των κατά νόμο στοιχείων του άρθ.932 ΑΚ. Ύστερα λοιπόν από τα παραπάνω, η αγωγή πρέπει να γίνει εν μέρει δεκτή ως βάσιμη και ουσιαστικά και να υποχρεωθούν οι εναγόμενοι να καταβάλουν εις ολόκληρον ο καθένας στον ενάγοντα το συνολικό ποσό (8.689,95 ευρώ+300 ευρώ) 8.989,95 ευρώ με το νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγής. Η απόφαση, πρέπει να κηρυχθεί προσωρινά εκτελεστή για το ποσό των 4.000 ευρώ, διότι το Δικαστήριο κρίνει ότι η επιβράδυνση της εκτέλεσης είναι δυνατόν να επιφέρει σημαντική ζημιά στον ενάγοντα (άρθ. 908 παρ.1 ΚΠολΔ). Επίσης, οι εναγόμενοι πρέπει να καταδικαστούν σε μέρος της δικαστικής δαπάνης του ενάγοντος ανάλογα με την ήττα τους, κατόπιν σχετικού αιτήματος (άρθ. 178, 191 παρ. 2 ΚΠολΔ), όπως ειδικότερα ορίζεται στο διατακτικό. Περαιτέρω, όσον αφορά στην παρεμπίπτουσα αγωγή της τρίτης εναγομένης προς την ασφαλιστική εταιρία με την επωνυμία «ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΤΑΙΡΙΑ ΓΕΝΙΚΩΝ ΑΣΦΑΛΙΣΕΩΝ», αποδείχθηκε ότι η ανωτέρω εναγομένη της κύριας αγωγής και ο σύζυγος της δεύτερος εναγόμενος ήδη αποβιώσας ..., ως ιδιοκτήτες του ζημιογόνου σκάφους «C S» το οποίο κατείχε νόμιμη άδεια εκτέλεσης πλόων (βλ. το με αριθ. 511.1/2012 έγγραφο παροχής στοιχείων του Λιμεναρχείου Πάτρας) κατά το χρόνο του επίδικου ατυχήματος (06.01.2012), το είχαν ασφαλισμένο σ' αυτήν με έγκυρη και ισχυρή σύμβαση ασφάλισης που είχαν συνάψει μαζί της δυνάμει του υπ' αριθμ. 161001/3 ασφαλιστήριου συμβολαίου, για το χρονικό διάστημα από 07.09.2011 έως 06.09.2012, με πληρωμή των ασφαλίστρων (βλ. την .../07.09.2011 απόδειξη πληρωμής). Με το συμβόλαιο αυτό, η παρεμπιπτόντως εναγομένη, ανέλαβε την ασφαλιστική κάλυψη της αστικής ευθύνης των ιδιοκτητών, του κατόχου και του χειριστή του σκάφους αυτού, για τις υλικές ζημιές που θα προκαλούσε το ανωτέρω σκάφος σε τρίτους από τη λειτουργία του κατά το ανωτέρω χρονικό διάστημα. Η ανωτέρω σύμβαση ασφάλισης καλύπτει την ανωτέρω ασφαλιστική περίπτωση του επίδικου ατυχήματος και η παρεμπιπτόντως εναγομένη οφείλει να πληρώσει στην τρίτη εναγομένη της κύριας αγωγής κάθε ποσό που αυτή θα υποχρεωθεί να καταβάλει στον ενάγοντα. Οι ενστάσεις απαλλαγής της παρεμπιπτόντως εναγομένης ασφαλιστικής εταιρίας, διότι αφενός, το ατύχημα έλαβε χώρα όταν το ασφαλισμένο σκάφος ήταν ακινητοποιημένο στην μαρίνα και όχι εν λειτουργία όπως ορίζει η ασφαλιστική σύμβαση στον όρο 2 και ειδικό όρο 1, αφετέρου, διότι οι εναγόμενοι ιδιοκτήτες του σκάφους κατά παράβαση της σύμβασης στον όρο 7 και με ποινή αποκλεισμού της ευθύνης της, δεν ειδοποίησαν αυτήν εντός διαστήματος τριών ημερών, οποίες είναι νόμιμες (άρθ. 361 ΑΚ, 1 ν. 2496/1997, 1,8 ν.2743/1999), πρέπει να απορριφθούν ως ουσιαστικά αβάσιμες. Τούτο διότι στην πρώτη περίπτωση, η έννοια της λειτουργίας του ασφαλισμένου σκάφους αφορά σκάφος που βρίσκεται νόμιμα εν λειτουργία, δηλαδή έχει την απαιτούμενη από την αρμόδια αρχή άδεια να κυκλοφορεί και να εκτελεί πλόες, όπως συμβαίνει με το συγκεκριμένο σκάφος. Οπότε η ασφαλιστική κάλυψη περιλαμβάνει σαφώς και την περίπτωση πρόκλησης ατυχήματος ενώ το ασφαλισμένο σκάφος είναι ελλιμενισμένο και ακινητοποιημένο στην μαρίνα όπως εν προκειμένω. Αυτό σαφώς προκύπτει από το άρθ. 8 παρ.1 εδ. α' ν. 2743/1999 που αφορά την ασφάλιση σκαφών, όπου ορίζεται ότι «η μετακίνηση και κυκλοφορία επαγγελματικών πλοίων αναψυχής επιτρέπεται μόνον αν αυτά είναι ασφαλισμένα….», σε συνδυασμό με το γεγονός ότι για παρόμοιες νομοθετικές ρυθμίσεις, όπως η ασφάλιση αυτοκινήτων (όπου στη διάταξη του άρθ. 2 εδ.α ν. 489/1976 όπως κωδικοποιήθηκε με το π.δ.237/1986 ορίζεται ότι «ο κύριος ή κάτοχος αυτοκινήτου που κυκλοφορεί μέσα στην Ελλάδα επί οδού υποχρεούται να έχει καλύψει με ασφάλιση την εκ τούτου έναντι τρίτων αστική ευθύνη, σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος»), έχει κριθεί και γίνεται παγίως δεκτό ότι η κυκλοφορία για την ασφάλιση του αυτοκινήτου, δεν έχει την έννοια της κίνησης, αλλά της παραχώρησης από την αρχή άδειας που δίδει στον κύριο και κάτοχο του αυτοκινήτου το δικαίωμα να κυκλοφορεί επί "των οδών (βλ. Αθ. Κρητικό ο.π., αριθ. 1571, 1570). Συνεπώς η ανωτέρω ασφαλιστική σύμβαση δεν περιέχει όρο εξαίρεσης από την ασφάλιση του επίδικου σκάφος για ατύχημα που προκαλείται όταν αυτό είναι ελλιμενισμένο και δεν κινείται στην θάλασσα εκτελώντας θαλάσσια διαδρομή. Επίσης, ως προς την δεύτερη περίπτωση (η ένσταση απαλλαγής είναι απορριπτέα), διότι η παρεμπιπτόντως εναγομένη η οποία σημειωτέον ειδοποιήθηκε από τον ιδιοκτήτη του επίδικου σκάφους «C S» στις 11.01.2012, δηλαδή μετά πέντε (5) ημέρες από το ατύχημα (βλ. φύλλο φαξ της ασφαλιστικής εταιρίας που υπογράφει η αποστολέας υπάλληλος ...), δεν απέδειξε, ούτε επικαλείται ότι ζημιώθηκε και με ποιο τρόπο εκ της ειδοποίησης της από τον ιδιοκτήτη του ανωτέρω σκάφους μετά από πέντε ημέρες και όχι εντός τριών ημερών όπως ορίζει η ασφαλιστική σύμβαση. Κατόπιν αυτών, η ανακοίνωση της δίκης - προσεπίκληση - παρεμπίπτουσα αγωγή, πρέπει να γίνει δεκτή ως βάσιμη κατ' ουσίαν και να υποχρεωθεί η παρεμπιπτόντως εναγομένη να καταβάλει στην τρίτη εναγομένη της κύριας αγωγής το ανωτέρω ποσό που επιδικάστηκε με την αγωγή ύψους 8.989,95 ευρώ πλέον τόκων και εξόδων, με το νόμιμο τόκο από την καταβολή του στον ενάγοντα. Η απόφαση δεν πρέπει να κηρυχθεί προσωρινά εκτελεστή ως προς την παρεμπίπτουσα αγωγή, διότι δε συντρέχουν εξαιρετικοί προς τούτο λόγοι (άρθ. 908 παρ.1 ΚΠολΔ), λαμβανομένου υπόψη ότι η παρεμπιπτόντως ενάγουσα είναι εις ολόκληρον και όχι μόνη υπόχρεη για την πληρωμή του επιδικασθέντος με την κύρια αγωγή ποσού, καθώς και ότι η απόφαση επί της παρεμπίπτουσας αγωγής, δεν μπορεί να εκτελεστεί πριν την απόφαση επί της κύριας αγωγής. Τα δικαστικά έξοδα πρέπει να επιβληθούν σε βάρος της παρεμπιπτόντως εναγομένης κατόπιν σχετικού αιτήματος λόγω της ήττας της (άρθ. 176, 191 παρ.2 ΚΠολΔ), ενώ δεν αποδείχθηκε ότι για την ενωθείσα με την παρεμπίπτουσα αγωγή, προσεπίκληση υπήρξαν πρόσθετα έξοδα τα οποία δεν πρέπει να επιδικαστούν στην παρεμπιπτόντως εναγομένη όπως αβάσιμα ισχυρίζεται η τελευταία.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

Συνεκδικάζει με την παρουσία των διαδίκων: 1) την από 29.06.2012 με αριθμό κατάθεσης 2539/11.07.2012 αγωγή, 2) την από 09.09.2014 με αριθμό κατάθεσης 2505/11.09.2014 αίτηση - κλήση και 3) την από 20.12.2014 με αριθ. κατάθ. 730/03.03.2015 ανακοίνωση δίκης-προσεπίκληση- παρεμπίπτουσα αγωγή.

Δέχεται εν μέρει την από 29.06.2012 με αριθμό κατάθεσης 2539/11.07.2012 αγωγή.

Δέχεται την από 09.09.2014 με αριθμό κατάθεσης 2505/11.09.2014 αίτηση-κλήση.

Υποχρεώνει τους εναγομένους της ανωτέρω αγωγής (στη θέση του δεύτερου των οποίων μετά το θάνατο του υπεισήλθε νόμιμα ως εκ διαθήκης κληρονόμος η τρίτη εξ αυτών), ευθυνόμενους εις ολόκληρον τον καθένα, να καταβάλουν στον ενάγοντα το ποσό των οκτώ χιλιάδων εννιακοσίων ογδόντα εννέα ευρώ και ενενήντα πέντε λεπτών (8.989,95 ευρώ), με το νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγής.

Κηρύσσει την απόφαση ως προς την προηγούμενη καταψηφιστική διάταξη προσωρινά εκτελεστή για το ποσό των τεσσάρων χιλιάδων (4.000) ευρώ.

Καταδικάζει του εναγομένους στην πληρωμή μέρους των δικαστικών εξόδων του ενάγοντος τα οποία ορίζει στο ποσό των τετρακοσίων (400) ευρώ.

Δέχεται την από 20.12.2014 με αριθ. κατάθ. 730/03.03.2015 ανακοίνωση δίκης-προσεπίκληση - παρεμπίπτουσα αγωγή.

Υποχρεώνει την καθής η ανακοίνωση δίκης - καθής η προσεπίκληση - παρεμπιπτόντως εναγομένη, να καταβάλει στην ανακοινώνουσα τη δίκη - προσεπικαλούσα - παρεμπιπτόντως ενάγουσα το ποσό των οκτώ χιλιάδων εννιακοσίων ογδόντα εννέα ευρώ και ενενήντα πέντε λεπτών (8.989,95 ευρώ), που επιδικάστηκε με την ανωτέρω κύρια αγωγή, πλέον τόκων και εξόδων, με το νόμιμο τόκο από την καταβολή του ποσού αυτού από την παρεμπιπτόντως ενάγουσα προς στον ενάγοντα της κύριας αγωγής.

Καταδικάζει την καθής η ανακοίνωση δίκης - καθής η προσεπίκληση -παρεμπιπτόντως εναγομένη στην πληρωμή των δικαστικών εξόδων της ανακοινώνουσας τη δίκη - προσεπικαλούσας - παρεμπιπτόντως ενάγουσας, τα οποία ορίζει στο ποσό των τριακοσίων (300) ευρώ.

Κρίθηκε, αποφασίστηκε και δημοσιεύθηκε σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριο του χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων τους δικηγόρων στις 24 Μαΐου 2016.

Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ