ΜΠρΠατρών
(ΑσφΜ) 158/2015
Επιμέλεια
- Διατροφή -.
Πρωτότυπη απόφαση ασφαλιστικών μέτρων:
συγχωρείται η έκδοση μη οριστικής απόφασης στη διαδικασία των ασφαλιστικών
μέτρων, διατάσσεται διενέργεια ψυχιατρικής πραγματογνωμοσύνης για την ψυχική κατάσταση
της αιτούσας - μητέρας.
ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΑΤΡΩΝ
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΜΕΤΡΩΝ
Αριθμός Απόφασης 158/2015
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΑΤΡΩΝ
ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΗΚΕ από την Πρόεδρο Πρωτοδικών
Βασιλική Καρβέλα.
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΕ δημόσια στο ακροατήριο του, στις
24-09-2014, χωρίς τη σύμπραξη Γραμματέα, για να δικάσει:
Α) Την από 24-06-2014 (με αριθμό κατάθεσης
820/30-06-2014) αίτηση :
ΤΗΣ ΑΙΤΟΥΣΑΣ : ..., κατοίκου Πατρών, ως
εκπροσώπου των ανηλίκων τέκνων της ...., κατοίκων ομοίως, η οποία παραστάθηκε
μετά της πληρεξουσίου δικηγόρου της Αδαμαντίας Παχουμίου (Δ.Σ. Πατρών) και
κατέθεσε σημείωμα,
ΚΑΤΑ
ΤΟΥ ΚΑΘ' ΟΥ Η ΑΙΤΗΣΗ : ..., κατοίκου
Πατρών, ο οποίος παραστάθηκε μετά του πληρεξουσίου δικηγόρου του Βασιλείου
Γαλανόπουλου (Δ.Σ. Πατρών) και κατέθεσε σημείωμα.
Β) Την προφορικώς στο ακροατήριο ασκηθείσα
ανταίτηση :
ΤΟΥ ΑΝΤΑΙΤΟΥΝΤΟΣ : ..., κατοίκου Πατρών, ο
οποίος παραστάθηκε μετά του πληρεξουσίου δικηγόρου του Βασιλείου Γαλανόπουλου
(Δ.Σ. Πατρών) και κατέθεσε σημείωμα,
ΚΑΤΑ
ΤΗΣ ΚΑΘ' ΗΣ Η ΑΝΤΑΙΤΗΣΗ : ..., κατοίκου
Πατρών, ως εκπροσώπου των ανηλίκων τέκνων της ..., κατοίκων ομοίως, η οποία
παραστάθηκε μετά της πληρεξουσίου δικηγόρου της Αδαμαντίας Παχουμίου (Δ.Σ.
Πατρών) και κατέθεσε σημείωμα.
Η αιτούσα ζήτησε να γίνει δεκτή η άνω
αίτηση της, της οποίας η συζήτηση προσδιορίσθηκε για τις 04-08-2014, οπότε
αναβλήθηκε για τη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας.
Ο καθ' ου η άνω αίτηση άσκησε προφορικώς
στο ακροατήριο ανταίτηση και ζήτησε να γίνει δεκτή.
Κατά τη συζήτηση των υποθέσεων, οι
πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων ανέπτυξαν τους ισχυρισμούς τους και ζήτησαν
να γίνουν δεκτοί.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
I. Στην υπό κρίση αίτηση της, η αιτούσα
ζητεί Α) να της ανατεθεί προσωρινά η αποκλειστική επιμέλεια των ανηλίκων τέκνων
της ..., τα οποία απέκτησε στις 10-04-2002, στις 31-10-2003 και στις 21-09-2006
αντίστοιχα από το γάμο της με τον καθ' ου, ο οποίος τελέσθηκε, κατά το δόγμα
της Ανατολικής Ορθοδόξου του Χριστού Εκκλησίας, στην Πάτρα στις 02-01-2000, Β)
να υποχρεωθεί ο καθ' ου να της καταβάλλει εντός του πρώτου πενθήμερου εκάστου
μηνός, αρχής γενομένης από την επίδοση της αίτησης και νομιμοτόκως από την
καθυστέρηση καταβολής κάθε δόσης έως την εξόφληση, ως προσωρινή μηνιαία διατροφή
των άνω τέκνων της, τα οποία στερούνται εισοδημάτων και περιουσίας, το ποσό των
350 ευρώ για την
και το ποσό των 300 ευρώ για έκαστο των λοιπών δύο τέκνων
(...), επικαλούμενη ότι ο καθ' ού αποκερδαίνει από την εργασία του ως τεχνικού
γραφέα στη ΔΕΗ Πατρών το ποσό των 1.500 ευρώ μηνιαίως, η δε απασχόληση του κατά
τις απογευματινές ώρες ως ηλεκτρολόγου - υδραυλικού - σιδηρουργού για την
επισκευή ηλεκτρολογικών και λοιπών εγκαταστάσεων αυξάνει τις μηνιαίες αποδοχές
του κατά 500 ευρώ, κατά τρόπον ώστε αυτές να ανέρχονται στο συνολικό ποσό των
2.000 ευρώ, ενώ διαθέτει την αναφερόμενη στο δικόγραφο κινητή και ακίνητη
περιουσία, Γ) να διαταχθεί η προσωρινή μετοίκηση του από την κείμενη επί της
οδού
στην Πάτρα συζυγική εστία (υπό στοιχεία Α-1 διαμέρισμα του πρώτου ορόφου
της εκεί πολυώροφης οικοδομής), της αποκλειστικής αυτού κυριότητας και να
απαγορευθεί η επάνοδος του σε αυτήν διότι από λόγους που ανάγονται σε
αποκλειστική υπαιτιότητα του καθ' ού, όπως αυτοί λεπτομερώς εκτίθενται στο
δικόγραφο, έχει καταστεί αφόρητη πλέον για την ίδια η εξακολούθηση της έγγαμης
με εκείνον συμβίωσης της και Δ) να καταδικασθεί ο καθ' ού στην καταβολή της
δικαστικής της δαπάνης.
II. Με τέτοιο περιεχόμενο και αίτημα, η
αίτηση παραδεκτά εισάγεται προς συζήτηση, κατά την προκείμενη διαδικασία των
ασφαλιστικών μέτρων (άρθρα 686 επ. ΚΠολΔ), ενώπιον αυτού του Δικαστηρίου, το
οποίο είναι προς τούτο αρμόδιο, τόσο καθ' ύλην (άρθρα 683 § 1 και 17 αριθ. 2
ΚΠολΔ), όσο και κατά τόπον, αφού στην περιφέρεια του βρίσκεται η κατοικία τόσο
των δικαιούχων της διατροφής (βλ. ΕφΘεσ 3312/1998 ΕλλΔικ 40/1387, ΕφΑθ 594/1996
Αρμ Ν/1137, Εφθεσ 386/1988 Αρμ ΜΒ/332, ΕφΘεσ 153/1988 Αρμ ΜΒ/602, ΕφΑθ
3961/1986 ΕλλΔικ 27/1323, Β. Βαθρακοκοίλη, Το Νέο Οικογενειακό Δίκαιο, άρθρο
1485, § 23, σελ. 701), όσο και του καθ' ού ως προς το αίτημα περί προσωρινής
ανάθεσης της επιμέλειας των ανηλίκων στην αιτούσα (ΕφΘεσ 805/2003 Αρμ
2003/1605), είναι δε πλήρως ορισμένη και νόμιμη, στηριζόμενη στις διατάξεις των
άρθρων 293 § 2, 341, 345 εδ. α, 346 εδ. α, 1485, 1486, 1489 εδ. β, 1493, 1496
εδ. α, 1498, 1510, 1513, 1514, 1518 § 1 Α.Κ., 176, 682 § 1, 728 § 1 περ. α, 729
§ 1 και 735 ΚΠολΔ, πρέπει επομένως να ερευνηθεί περαιτέρω και ως προς την
ουσιαστική της βασιμότητα. Σημειωτέον ότι από το όλο περιεχόμενο και αιτητικό
του υπό κρίση δικογράφου σαφώς προκύπτει ότι οι σε αυτό σωρευόμενες αιτήσεις
ανάθεσης στην αιτούσα της επιμέλειας των τέκνων και μετοίκησης του καθ' ού απ'
τη συζυγική εστία έχουν ασκηθεί από την τελευταία ατομικώς για την ίδια,
νομιμοποιούμενης έτσι ενεργητικώς στην άσκηση τους, παρά το ότι στην
επικεφαλίδα του δικογράφου αναγράφεται ότι αυτή ενεργεί ως εκπρόσωπος των
τέκνων, καθόσον γίνεται δεκτό ότι δεν είναι άκυρο το δικόγραφο εκ του ότι δεν
αναγράφονται στην επικεφαλίδα του τα στοιχεία από τα οποία προκύπτει η διαδικαστική
θέση κάθε διαδίκου, αρκεί αυτά να προκύπτουν από το όλο περιεχόμενο του
δικογράφου (ΕφΑΘ 11687/1995 ΕλλΔικ 37/1116, ΕφΑΘ 1527/1992 ΕλλΔικ 35/435, ΕφΑΘ
11675/1986 ΕλλΔικ 28/1336, ΜΠρΡοδ 2076/2009 ΝΟΜΟΣ, Βαθρακοκοίλης, ΕρμΚΠολΔ,
άρθρο 118, § 50, σελ. 741). Περαιτέρω παραδεκτώς, χωρίς την τήρηση προδικασίας,
με προφορική δήλωση του πληρεξουσίου δικηγόρου του που καταχωρίσθηκε από τη
Δικαστή στο δικόγραφο της αίτησης και περιέχεται σε έγγραφο που κατατέθηκε επί
της έδρας, επαναλαμβάνεται δε στο κατατεθέν έγγραφο σημείωμα του, άσκησε ο καθ'
ού η αίτηση ανταίτηση (Π. Τζίφρα "Ασφαλιστικά Μέτρα", έκδοση Δ, 1985,
σελ. 33, Κ. Γεωργίου "Ασφαλιστικά Μέτρα", έκδοση Β, αριθ. 16, 17 και
19, I. Χαμηλοθώρη, "Ασφαλιστικά Μέτρα", 2010, §§ 157 -159, σελ. 42),
με την οποία ζητεί Α) να ανατεθεί σε αυτόν προσωρινώς η αποκλειστική επιμέλεια
των τέκνων τους, ισχυριζόμενος ότι είναι ο μόνος κατάλληλος προς τούτο γονέας,
πλην της ιδιαίτερης αγάπης και στοργής που τρέφει προς τα τέκνα του "και
λόγω των πολύ σοβαρών ψυχολογικών προβλημάτων της αιτούσας που θέτουν σε μεγάλο
κίνδυνο τον εαυτό της και τα τέκνα τους", αναφέροντας, μεταξύ άλλων, ότι η
αιτούσα "έχει αποπειραθεί στο παρελθόν να αυτοκτονήσει", Β) να
υποχρεωθεί η τελευταία να του καταβάλλει ως προσωρινή μηνιαία διατροφή των
τέκνων το ποσό των 100 ευρώ για έκαστο αυτών και Γ) να διαταχθεί η μετοίκηση
της από τη συζυγική εστία της αποκλειστικής κυριότητας του, επικουρικώς δε Δ)
να ρυθμισθεί προσωρινά το δικαίωμα επικοινωνίας του με τα τέκνα του κατά τον
αναφερόμενο σε αυτήν τρόπο. Η ανταίτηση είναι νόμιμη, ερειδόμενη στις διατάξεις
των άρθρων 1485, 1486, 1489 εδ. β, 1493, 1496 εδ. α, 1498, 1510, 1513, 1514,
1518 § 1, 1520 Α.Κ., 176, 682 § 1, 728 § 1 περ. α, 729 § 1 και 735 ΚΠολΔ,
πρέπει επομένως να συνεκδικασθεί με την κύρια αίτηση, αφενός λόγω της φανερής
μεταξύ τους συνάφειας (άρθρο 31 § 3 ΚΠολΔ), αφετέρου επειδή αμφότερες υπάγονται
στη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων, με τη δε συνεκδίκασή τους επιταχύνεται
η διεξαγωγή της δίκης και επέρχεται μείωση των εξόδων (άρθρο 246 ΚΠολΔ).
III. Από την ενώπιον του παρόντος
Δικαστηρίου ένορκη κατάθεση της μάρτυρος της αιτούσας ..., την ανώμοτη εξέταση
του καθ' ού, τα έγγραφα που οι διάδικοι προσκόμισαν, μεταξύ των οποίων και οι
δοθείσες ενώπιον της Συμβολαιογράφου Πατρών ... υπ' αριθ. 24996-/15-07-2009 και
24998/16-07-2009 ένορκες βεβαιώσεις της ... του
... αντίστοιχα, οι οποίες νομίμως λαμβάνονται υπόψη, παρά το ότι
λήφθηκαν με επιμέλεια του καθ' ού χωρίς κλήτευση της αιτούσας [αφού, κατά την
άποψη που το Δικαστήριο αυτό ακολουθεί ως ορθότερη, σε υποθέσεις που δικάζονται
με τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων, παραδεκτώς λαμβάνονται υπόψη και
ένορκες βεβαιώσεις που έχουν ληφθεί χωρίς προηγούμενη κλήτευση του αντίδικου
(ΑΠ 221/1993 ΕΕΔ 53/343, ΑΠ 1515/1991 ΕλλΔικ 33/1544, ΑΠ 1435/1991 ΕλλΔικ
34/58, ΑΠ 739/1988 ΕΕΝ 1989/384, ΑΠ 6459/1987 ΑΝ 38/785, ΕφΘρακ 223/1999 Δ
31/-105, ΜΠρΑθ 4946/2007 ΕλλΔικ 49/302, Τζίφρας, "Ασφαλιστικά Μέτρα",
έκδοση τέταρτη, σελ. 53)], προκειμένου να χρησιμοποιηθούν στα πλαίσια
προηγουμένων μεταξύ των ιδίων διαδίκων αντιθέτων αιτήσεων ασφαλιστικών μέτρων,
επί των οποίων, συνεκδικασθεισών με προφορικώς ασκηθείσα ανταίτηση του εδώ καθ'
ου, εκδόθηκε η υπ' αριθ. 2732/2009 απόφαση του παρόντος Δικαστηρίου (διαδικασία
ασφαλιστικών μέτρων), επομένως θα εκτιμηθούν ως απλά έγγραφα για τη συναγωγή
δικαστικών τεκμηρίων καθόσον δεν συνιστούν ιδιαίτερο αποδεικτικό μέσο (ΑΠ
134-/2012 ΝΟΜΟΣ), γενομένης, για το λόγο αυτό, ως εκ περισσού ειδικής μνείας
τους στην παρούσα απόφαση (ΑΠ 411/2012 ΧΡΙΔ 2012/613), πλην της προσαχθείσας
απ' την αιτούσα από 25-09-2014 υπεύθυνης δήλωσης του άρθρου 8 του Ν 1599/1986
της
., η οποία δεν θα εκτιμηθεί ούτε προς συναγωγή δικαστικού τεκμηρίου, αφού
δόθηκε στα πλαίσια της παρούσας δίκης, συνεπώς συνιστά όχι απλώς άκυρο, αλλά
ανυπόστατο αποδεικτικό μέσο (ΟλΑΠ 8/1987 ΝοΒ 1988/75, ΑΠ 394/2012 ΝΟΜΟΣ, ΑΠ
554/2012 ΕΦΑΔ 2012/878 και πάγια περί αυτού νομολογία), καθώς και από το σύνολο
της αποδεικτικής διαδικασίας, πιθανολογήθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά
περιστατικά : Ο ... και η ... τέλεσαν νόμιμο (πρώτο γι' αμφότερους) γάμο, κατά
τους κανόνες της Ανατολικής Ορθοδόξου του Χριστού Εκκλησίας, στις 02-01-2000
στον Πύργο Ηλείας, από το γάμο τους δε αυτό απέκτησαν τρία τέκνα, την ... που
γεννήθηκε στις 10-04-2002, την ... που γεννήθηκε στις 31-10-2003 και τον ...
που γεννήθηκε στις 21-09-2006, ήτοι ηλικίας κατά το χρόνο συζήτησης της αίτησης
περίπου 12 ετών και 6 μηνών, 11 ετών και 8 ετών αντίστοιχα. Το ζευγάρι
γνωρίσθηκε στον Πύργο Ηλείας, όπου η αιτούσα σπούδαζε στην εκεί Σχολή
Νοσηλευτικής και συνδέθηκαν με τα δεσμά του γάμου λόγω του μεγάλου έρωτα που
αισθάνθηκαν ο ένας για τον άλλον, απόδειξη δε αυτού είναι ότι η αιτούσα, παρά
τις αντιρρήσεις των γονέων της να παντρευτεί τον καθ' ου, ο οποίος λόγω
ασθένειας που τον προσέβαλε σε ηλικία μόλις δύο (2) ετών υπέστη τελικώς
ακρωτηριασμό του δεξιού κάτω άκρου κάτωθεν του γόνατος του και χρησιμοποιεί
τεχνητό μέλος (κνημιαία πρόθεση με θήκη από carbon), δεν υποχώρησε στις
σχετικές πιέσεις που της ασκήθηκαν από το οικογενειακό της περιβάλλον και
προχώρησε στην τέλεση του γάμου της με τον καθ' ου. Τα πρώτα προβλήματα άρχισαν
να εμφανίζονται στην έγγαμη συμβίωση του ζεύγους περί το έτος 2002, όταν η
αιτούσα, θέλοντας να αποκαταστήσει τις, κλονισμένες λόγω του γάμου της με τον
καθ' ου, σχέσεις της με τους γονείς της, ζητούσε από αυτόν να επισκέπτονται
τους τελευταίους στην κατοικία τους στη Μαγούλα της Ηλείας, κάτι που ο καθ' ου
αρχικώς αποδέχθηκε, πλην όμως στη συνέχεια άρχισε να δυσανασχετεί λόγω της
βαθμιαίας αύξησης της συχνότητας αυτών των επισκέψεων, το εν λόγω δε γεγονός
αποτέλεσε την αφορμή για τη δημιουργία έντονων συγκρούσεων και διενέξεων μεταξύ
των συζύγων, στα πλαίσια των οποίων ο καθ' ου άρχισε να επιδεικνύει έντονα
υβριστική και επιθετική συμπεριφορά προς την αιτούσα λόγω του οξύθυμου
χαρακτήρα του, η οποία πολλές φορές εκδηλωνόταν με την άσκηση σωματικής και
ψυχολογικής βίας εναντίον της, ήτοι, ενδεικτικώς, τη γρονθοκοπούσε στην κεφαλή
και το πρόσωπο, την εξύβριζε με ακατονόμαστες φράσεις και την απειλούσε ότι θα
τη σκοτώσει, χαρακτηριστικά δε είναι τα κατατεθέντα από τη μάρτυρα της
αιτούσας, η οποία κάνει ιδιαίτερα μαθήματα στα τρία ανήλικα τέκνα των διαδίκων,
ότι το Φεβρουάριο του 2014, επειδή η αιτούσα θέλησε να παρακολουθήσει σεμινάριο
νοσηλευτικής στην Αθήνα, ο καθ' ου δεν δίστασε να βιαιοπραγήσει σε βάρος της
καθόσον είχε αντιρρήσεις για τη συμμετοχή της στο εν λόγω σεμινάριο,
σπρώχνοντας την με τέτοια ένταση ώστε έσπασε το περιδέραιο που έφερε η αιτούσα
στο λαιμό της, από τα χέρια δε του καθ' ου κατάφερε να τη γλυτώσει η ανωτέρω
μάρτυρας, η οποία ήταν παρούσα στο επεισόδιο, όπως το ίδιο συνέβη τον Απρίλιο
του 2014 όταν η αιτούσα, αφού την κτύπησε ο καθ' ού, κατέφυγε στην οικία της
μάρτυρος, όπου και παρέμεινε επί δύο ημέρες, αρνούμενη να επιστρέψει στην
οικογενειακή στέγη, φοβούμενη για τη σωματική της ακεραιότητα, αλλά και στις
16-05-2014 όταν το ζεύγος διαπληκτίσθηκε μέσα στο αυτοκίνητο του καθ' ου, ενώ
κατευθύνονταν προς τον Πύργο για να ασκήσουν το εκλογικό τους δικαίωμα στις
δημοτικές και περιφερειακές εκλογές της 18ης-05-2014, με αφορμή το γεγονός ότι
η αιτούσα εξέφρασε την επιθυμία της να παραμείνει στον Πύργο και την επομένη
των εκλογών ημέρα (Δευτέρα) μαζί με τα ανήλικα τέκνα τους, οπότε ο καθ' ου δεν
δίστασε να την κτυπήσει για μία ακόμη φορά στο πρόσωπο και στο λαιμό και
μάλιστα παρουσία των τέκνων τους, με αποτέλεσμα η αιτούσα να βρεθεί εκτός του
οχήματος υπό αδιευκρίνιστες συνθήκες (η ίδια λέγει στην αίτηση της ότι ο καθ'
ου την πέταξε έξω από το αυτοκίνητο, ο δε καθ' ου στην ανώμοτη εξέταση του
κατέθεσε ότι αναγκάσθηκε να σταματήσει το όχημα καθόσον η αιτούσα βρισκόταν σε
τόσο έξαλλη κατάσταση, ώστε προσπάθησε να ανοίξει το παράθυρο για να εξέλθει
του οχήματος όσο βρισκόταν εν κινήσει) και να βρεθεί μόνη επί της Εθνικής Οδού
Πατρών Πύργου (ενώ ο καθ' ου συνέχισε την πορεία του μαζί με τα τέκνα προς την
Ηλεία), απ' όπου - και συγκεκριμένα από την περιοχή της ΒΙ.ΠΕ. Πατρών - την
περιμάζεψε η εξετασθείσα στο ακροατήριο μάρτυρας, η οποία κατέθεσε ότι είδε την
αιτούσα κτυπημένη στο πρόσωπο και στο λαιμό και μάλιστα, όπως χαρακτηριστικά
κατέθεσε, "πρησμένη", μαρτυρία η οποία ως προς τις προαναφερθείσες
περικοπές της ως άκρως αξιόπιστη ελέγχεται λόγω της στενής και σχεδόν
καθημερινής επαφής της μάρτυρος με την οικογένεια των διαδίκων, γεγονός που την
καθιστούσε πολλές φορές αυτόπτη μάρτυρα των μεταξύ τους διενέξεων "εξ
αιτίας των οποίων όλη η γειτονιά ακούει τις φωνές τους" και της πάσης
μορφής βίας που η αιτούσα υφίστατο από τον καθ' ου, ενώ άλλωστε και ίδιος ο
καθ' ου κατέθεσε, εξεταζόμενος ανωμοτί, ότι "τσακώνεται συνεχώς με τη σύζυγο
του", χαρακτήρισε δε την επικρατούσα στην οικογενειακή στέγη κατάσταση ως
"μακελειό". Βέβαια στην ανωτέρω κακή συμπεριφορά του καθ' ού
συνέβαλλε και η αιτούσα με την υπερβολική προσκόλληση της στην πατρική της
οικογένεια, ενδεικτικό δε αυτής ήταν το γεγονός ότι ανάγκασε τον καθ' ου να
αποδεχθεί να φιλοξενήσουν στην οικία τους για δύο έτη την εξαδέλφη της ...,
προκειμένου να την φροντίζουν καθώς αντιμετώπιζε πρόβλημα υγείας, αγνοώντας τις
αντιρρήσεις του καθ' ού που οφείλονταν κυρίως στην οικονομική αδυναμία τους να
επιφορτισθούν με τα έξοδα συντήρησης ενός ακόμη ατόμου, στις οποίες όμως
(αντιρρήσεις) η αιτούσα όχι μόνο κώφευσε, αλλά επί πλέον δήλωσε στον καθ' ου
σύζυγο της ξεκάθαρα ότι "πρώτα θα φύγεις εσύ και μετά η εξαδέλφη
μου", η δε υβριστική και πολλές φορές απαξιωτική προς το πρόσωπο του καθ'
ου συμπεριφορά της αιτούσας, η οποία δεν δίσταζε να τον εκδιώκει από τη
συζυγική εστία, η οποία του ανήκει κατά πλήρη κυριότητα, οπότε ο καθ' ου
φιλοξενείτο από φίλους του , δύο δε φορές από το φίλο και συνάδελφο του ... - ο
οποίος ενόρκως βεβαίωσε ότι η αιτούσα με την άνω συμπεριφορά της
"δημιούργησε στον καθ' ου ψυχολογικά προβλήματα από την πίεση που του
ασκούσε, καθώς ήθελε να περνάει μόνο το δικό της και αδιαφορούσε πλήρως γι'
αυτόν", ενώ "έβγαινε και διασκέδαζε μόνη της με τους φίλους της και
τον καθ' ου τον ήθελε μόνο για να φυλάει και να φροντίζει τα παιδιά" -
αύξανε τον εκνευρισμό του και τροφοδοτούσε την τάση του να ασκεί σε βάρος της
συζύγου του σωματική, λεκτική και ψυχολογική βία, καθώς αισθανόταν ότι η αιτούσα,
όπως ο ίδιος κατέθεσε ανωμοτί στο Δικαστήριο "τον ακύρωνε στα μάτια των
τέκνων τους", αίσθηση που ασφαλώς γινόταν εντονότερη λόγω της αναπηρίας
του καθ' ού και της ανεπάρκειας που, όπως είναι φυσικό, ένιωθε έναντι της
αρτιμελούς συζύγου του με αφορμή την προς αυτόν κακή συμπεριφορά της, ανώμοτη
κατάθεση που συνάδει με την υπ αριθ. 24996/2009 ένορκη βεβαίωση της ... -
αναδόχου του καθ' ου και κουμπάρας του ζεύγους - ότι, όταν ο καθ' ου, κατά τη
διάρκεια νοσηλείας της πεθεράς του στο Νοσοκομείο της Πάτρας, όπου της
συμπαραστεκόταν η αιτούσα, ζήτησε από την κουνιάδα του (αδελφή της συζύγου του)
να βοηθήσει και αυτή τη μητέρα της κατά τη διάρκεια της νοσηλείας της ώστε να
ελαττωθούν οι ώρες απουσίας της αιτούσας από την οικογενειακή εστία, η
τελευταία κτύπησε τον καθ' ου με βέργα στην πλάτη "για να μην πει κάτι και
στενοχωρήσει την αδελφή της", παρά το γεγονός ότι ο τελευταίος είχε πολλές
φορές φιλοξενήσει την πεθερά του στην οικογενειακή στέγη κατά τη διάρκεια
θεραπειών στις οποίες εκείνη υποβαλλόταν στο Νοσοκομείο Πατρών, όπου την
πήγαινε και την επέστρεφε ο ίδιος στην οικία του μετά το τέλος εκάστης
θεραπείας, ενώ τα Σαββατοκύριακα τη μετέφερε με το αυτοκίνητο του στην οικία
της στη Μαγούλα. Πιθανολογήθηκε όμως περαιτέρω ότι η αιτούσα στις 18-10-2011
έκανε απόπειρα αυτοκτονίας, λαμβάνοντας είκοσι (20) ταμπλέτες (χάπια) του
φαρμάκου Xanax των 0,5 mg και δέκα (10) ταμπλέτες του φαρμάκου Seroxat των 20
mg, αμφότερα των οποίων ανήκουν στην κατηγορία των ψυχιατρικών φαρμάκων.
Ειδικότερα το σκεύασμα με την εμπορική ονομασία "Seroxat" περιέχει τη
χημική ουσία παροξετίνη, ανήκει σε μια κατηγορία φαρμάκων που ονομάζονται
εκλεκτικοί ανταγωνιστές της επαναπρόσληψης σεροτονίνης, επηρεάζει χημικές
ουσίες στον εγκέφαλο που μπορεί να προκαλούν κατάθλιψη, πανικό, άγχος ή
ιδεοψυχαναγκαστικά συμπτώματα, χρησιμοποιείται δε (η παροξετίνη) κυρίως στη
θεραπεία της κατάθλιψης, της ιδεοψυχαναγκαστικής διαταραχής, της γενικευμένης
αγχώδους διαταραχής, της κοινωνικής αγχώδους διαταραχής (κοινωνική φοβία) και
της μετατραυματικής αγχώδους διαταραχής και είναι αποτελεσματική σε δόσεις το
πολύ 20 mg ημερησίως για την αντιμετώπιση της κατάθλιψης, ενώ η αιτούσα έλαβε
την ημέρα εκείνη 200 mg του συγκεκριμένου φαρμάκου. Εξάλλου το σκεύασμα με την
εμπορική ονομασία "Xanax" περιέχει τη χημική ουσία αλπραζολάμη, η
οποία χρησημοποιείται για την αντιμετώπιση του άγχους, της νευρικότητας και της
υπερέντασης που σχετίζεται με τις αγχώδεις διαταραχές, καθώς και στη θεραπεία
των διαταραχών πανικού και του άγχους που συνοδεύει την κατάθλιψη, είναι δε
αποτελεσματική σε δόσεις από 2-6 mg ημερησίως, ενώ η αιτούσα έλαβε στις
18-10-2011 συνολικά 10 mg της άνω φαρμακευτικής ουσίας. Τα συμπτώματα
υπερδοσολογίας του ανωτέρω φαρμάκου περιλαμβάνουν υπνηλία, ζάλη, σύγχυση,
βραδυκαρδία, δυσκολία στην αναπνοή, δυσκολία στην ομιλία και τη βάδιση,
εμφάνιση σαν μεθυσμένου και στο τέλος αναισθησία, οπότε, σε περίπτωση εμφάνισης
οποιουδήποτε από τα συμπτώματα αυτά μετά από λήψη μεγάλης ποσότητας
αλπραζολάμης απαιτείται η άμεση παροχή ιατρικής βοήθειας. Πιθανολογήθηκε επίσης
ότι η αιτούσα στις 18-10-2011 βρισκόταν ήδη υπό φαρμακευτική αγωγή που
περιελάμβανε ημερησίως μισή ταμπλέτα Seroxat των 20 mg, ήτοι 10 mg του φαρμάκου
αυτού, 0,5 mg του φαρμάκου Xanax και 5 mg του φαρμάκου Tranxene, το οποίο
περιέχει τη χημική ουσία κλοραζεπάτη, η οποία ανήκει σε μια κατηγορία Φαρμάκων
που λέγονται βενζοδιαζεπίνες και έχουν αγχολυτικές, υπνωτικές, επιληπτικές και
μυοχαλαρωτικές ιδιότητες, χρησιμοποιείται για την του άγχους, της νευρικότητας
και της υπερέντασης που σχετίζεται με τις
αγχώδεις διαταραχές και για να ελαφρύνει κάποια συμπτώματα που
σχετίζονται με το σύνδρομο στέρησης από αλκοόλ (πληροφορίες ληφθείσες, κατ'
αυτεπάγγελτη του Δικαστηρίου ενέργεια, από το διαδίκτυο). Κατόπιν της
επείγουσας μεταφοράς της στην Παθολογική Κλινική του Πανεπιστημιακού Γενικού
Νοσοκομείου Πατρών, η αιτούσα υποβλήθηκε, μετά από επικοινωνία με το Κέντρο
Δηλητηριάσεων, σε πλύσεις στομάχου και σε χορήγηση ενεργού άνθρακα, ενώ στο
μεταξύ οι θεράποντες ιατροί την κρατούσαν σε καταστολή του σώματος και του
αναπνευστικού της συστήματος, τελικώς δε εξήλθε του Νοσοκομείου στις 20-10-2011
με διάγνωση εξόδου "Φαρμακευτική δηλητηρίαση επί εδάφους καταθλίψεως"
και της συνεστήθη τακτική ψυχιατρική παρακολούθηση, ενώ συνταγογραφήθηκε να
λαμβάνει μισή ταμπλέτα του φαρμάκου Seroxat των 20 mg μία φορά την ημέρα και
για πέντε ημέρες και έκτοτε μία ολόκληρη ταμπλέτα του ιδίου φαρμάκου μία φορά
την ημέρα. Όλα τα ανωτέρω προκύπτουν από το από 20-10-2011 "Ενημερωτικό
Σημείωμα Εξόδου" του Επιμελητή της Παθολογικής Κλινικής του ανωτέρω Νοσοκομείου
... και του ειδικευόμενου ιατρού ... που προσκόμισε ο καθ' ου, ο οποίος στο
έγγραφο σημείωμα του υποστηρίζει ότι η αιτούσα σύζυγος του ουδέποτε
συμμορφώθηκε στη σύσταση των ιατρών για τακτική ψυχιατρική παρακολούθηση της,
αφού ουδέποτε επισκέφθηκε Ψυχίατρο για τη βελτίωση της ψυχικής της κατάστασης,
ότι καταναλώνει ποσότητες ηρεμιστικών φαρμάκων, ότι είναι πολύ νευρική, ότι
πολλά Σαββατοκύριακα εγκαταλείπει χωρίς προειδοποίηση τον καθ' ου και τα τέκνα
τους στην οικογενειακή στέγη και απομονώνεται χωρίς να γνωρίζουν πού βρίσκεται,
ότι παθαίνει συχνά κρίσεις πανικού, ότι προσπάθησε για μία ακόμη φορά να βλάψει
τον εαυτό της στις 16-05-2014, όταν κατά τον μεταξύ τους προρρηθέντα
διαπληκτισμό που έλαβε χώρα στο αυτοκίνητο του καθ' ου κατά τη μετάβαση τους
στον Πύργο, παρόντων των τέκνων τους, "επεχείρησε να κατέβει απ' το
αυτοκίνητο ενώ εκινείτο με μεγάλη ταχύτητα αλλά ο καθ' ου τη συγκράτησε"
και ότι "διακατέχεται από αυτοκαταστροφικές και καταθλιπτικές
τάσεις". Ταυτοχρόνως ο καθ' ου προσκόμισε δύο (2) ιδιόγραφα σημειώματα της
αιτούσας, απευθυνόμενα το πρώτο στον ίδιο και το δεύτερο στην πατρική της
οικογένεια, τα οποία έγραψε πριν προβεί στην ανωτέρω προσπάθεια αφαίρεσης της
ζωής της, από την ανάγνωση των οποίων προκύπτει ότι η αιτούσα αισθάνθηκε προδομένη
από τον καθ' ου, τον οποίο "λάτρεψε αλλά εκείνος δεν το εκτίμησε" και
του αφιέρωσε όλη την αγάπη της, "την οποία αυτός μπέρδεψε τελείως στο
μυαλό του με την αγάπη της για τους άλλους (ενδεχομένως εννοεί την πατρική της
οικογένεια)", συμπληρώνοντας ότι επιλέγει να εγκαταλείψει τη ζωή "την
οποία του χαρίζει", γιατί ο καθ' ου "την πλήγωσε πολύ και πολλές
φορές", η ίδια δε "δεν μπορεί άλλο να πονάει, δεν αντέχει άλλο",
ενώ διατυπώνει τις τελευταίες επιθυμίες της για τα τέκνα τους, ζητώντας απ' τον
καθ' ου να τους δώσει αγάπη και να τα αγκαλιάζει, να φροντίσει για τις σπουδές
τους και να τα αποκαταστήσει οικονομικά, καταλήγοντας με την ευχή προς τον καθ'
ου "να διώξει από πάνω του το δηλητήριο που τους κατέστρεψε" και προς
τα τέκνα της να τη συγχωρήσουν που θα μεγαλώσουν χωρίς μητέρα "γιατί και η
ίδια γνωρίζει τι σημαίνει να στερηθείς τη μάνα σου", στο δε σημείωμα που
άφησε "προς τους δικούς της", τους ζητά "να δείξουν κατανόηση
και να συγχωρέσουν τον καθ' ού γι αυτά που έκανε, δεν το ήθελε, του έλειπε
αγάπη, φοβόταν μην την χάσει και γι' αυτό φερόταν έτσι", συμπληρώνοντας
ότι ο καθ' ού "κατά βάθος είναι καλό παιδί, είμαι σίγουρη γι αυτό".
Ενόψει των ανωτέρω, ο καθ' ού ζητεί να διατάξει το Δικαστήριο τη διενέργεια
ψυχιατρικής πραγματογνωμοσύνης, αφού "η ψυχιατρική εικόνα της συζύγου του
βαίνει διαρκώς επιδεινούμενη, μη αποκλειουμένης σε επόμενο στάδιο και της
ανάγκης εγκλεισμού της προς αποτροπή επόμενης απόπειρας αυτοκτονίας ...
λαμβανομένου υπόψη ότι είναι σύνηθες γεγονός οι αυτόχειρες γονείς να
"παίρνουν" μαζί τους και τα παιδιά τους, ιδίως εάν αυτά είναι
μικρά". Εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι η αιτούσα δεν προέβη στο έγγραφο
σημείωμα της σε αντίκρουση των ανωτέρω ισχυρισμών του αντιδίκου της περί της
κατάστασης της ψυχικής υγείας της, παρά το γεγονός ότι το περιστατικό της
απόπειρας αυτοκτονίας της τέθηκε όχι μόνο στην προφορικώς ασκηθείσα ανταίτηση
του καθ' ού, το περιεχόμενο της οποίας περιελήφθη σε έγγραφο που ο πληρεξούσιος
δικηγόρος του κατέθεσε επί της έδρας, αλλά και κατά τη συζήτηση της υπόθεσης, όπου
η μάρτυρας της, σε σχετική ερώτηση περί του ανωτέρω απονενοημένου διαβήματος
της αιτούσας, δεν το αρνήθηκε, αλλά το απέδωσε "στο θάνατο της μητέρας
της", το χρόνο επέλευσης του οποίου δεν προσδιόρισε (προκύπτει όμως από τα
ιδιόγραφα σημειώματα ότι συνέβη προ της 18-10-2011) και "στους ξυλοδαρμούς
που είχε υποστεί από τον καθ' ού". Κατ' ακολουθία των προρρηθέντων, το
Δικαστήριο δεν μπορεί να αχθεί με ασφάλεια στην κρίση περί του ποιος από τους
δύο γονείς είναι ο πλέον ικανός να αναλάβει την άσκηση της προσωρινής
επιμέλειας των τέκνων, αφενός διότι, όπως προεκτέθηκε, η αιτούσα ελάμβανε
προγενέστερα της απόπειρας αυτοκτονίας αγωγή με ψυχιατρικά φάρμακα που
χορηγούνται για την αντιμετώπιση της κατάθλιψης, αφετέρου διότι ο λόγος
πρόκλησης της ψυχικής αυτής κατάστασης της, όποιος και αν είναι, δεν μπορεί να
εξουδετερώσει τον κίνδυνο που κάθε καταθλιπτικός γονέας εν δυνάμει αποτελεί για
τα τέκνα του, ιδίως όταν δεν παρακολουθείται από Ψυχίατρο και δεν λαμβάνει την
απαιτούμενη φαρμακευτική αγωγή που οι ιατροί συνέστησαν μετά την αποφυγή του
θανάτου του πάσχοντος - αυτόχειρος γονέα, όπως πιθανολογείται ότι συμβαίνει
στην υπό κρίση περίπτωση ενόψει της απόλυτης επί του θέματος σιωπής της
αιτούσας (αντιθέτως, μία μητέρα που προσπάθησε να αφαιρέσει τη ζωή της ωθούμενη
στην πράξη της αυτή από απογοήτευση για την πορεία της σχέσης της με το σύζυγο
της καταδεικνύει άτομο που σε μία οποιαδήποτε δύσκολη φάση της ζωης του θα
μπορούσε να επιλέξει τον ίδιο αυτοκαταστροφικό δρόμο), εκ τρίτου δε και κατά
κύριο λόγο κατόπιν της συνεκτίμησης των συμπερασμάτων στα οποία η Δικαστής του
παρόντος Δικαστηρίου κατέληξε κατά την επικοινωνία της με τα τέκνα των
διαδίκων, από τα οποία τα δύο θήλεα τέκνα σαφέστατα εξεδήλωσαν όχι μόνο την
επιθυμία τους να διαμείνουν με τη μητέρα τους (ο
εξέφρασε την αγάπη του γι'
αμφότερους τους γονείς του και δεν μπορούσε να επιλέξει), αλλά και το φόβο τους
για τον πατέρα τους, ενώ η ανήλικη
διεφάνη ότι διακατέχεται από πολύ
περισσότερο αρνητικά συναισθήματα γι αυτόν (ως και η μάρτυρας της αιτούσας
κατέθεσε). Επομένως, το Δικαστήριο κρίνει ότι στην προκείμενη περίπτωση
συντρέχει σοβαρός λόγος απόκλισης από την ακολουθούμενη από την πλειοψηφία της
νομολογίας και μέρος της θεωρίας άποψη ότι δεν συγχωρείται η έκδοση μη
οριστικής απόφασης στη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων (ΜΠρΡοδ 3313/2005
ΝΟΜΟΣ, ΜΠρΗρακλ 389/2003 ΝΟΜΟΣ, I. Χαμηλοθώρη, Ασφαλιστικά Μέτρα, 2010, αριθ.
202, σελ. 51) και ότι πρέπει να διαταχθεί η επανάληψη της συζήτησης κατ' άρθρο
254 ΚΠολΔ προκειμένου να διεξαχθεί πραγματογνωμοσύνη περί του εάν η αιτούσα -
μητέρα των ανηλίκων βρίσκεται σε ψυχική κατάσταση που να της επιτρέπει να ασκεί
την επιμέλεια του προσώπου τους, χωρίς να προκύπτει από την εν λόγω άσκηση
κίνδυνος για τη ζωή, τη σωματική ακεραιότητα και την ψυχική υγεία της μητέρας
και των τέκνων, η οποία θα διενεργηθεί από την αναφερομένη στο διατακτικό
Ψυχίατρο που περιλαμβάνεται στον κατάλογο πραγματογνωμόνων του Δικαστηρίου
τούτου (άρθρα 371 και 372 ΚΠολΔ), κατά τα ειδικότερα στο διατακτικό
διαλαμβανόμενα (βλ. υπέρ της άποψης αυτής Β. Βαθρακοκοίλη, ΕρμΚΠολΔ, άρθρο 254,
αριθ. 5, σελ. 164 και a contrario ΜΠρΝαξ 524/2014 ΝΟΜΟΣ), διατηρούμενης στο
μεταξύ της συνοίκησης των συζύγων στην οικογενειακή στέγη, από την οποία δεν
απέστησαν ποτέ οριστικά, αφού, σύμφωνα και με τα εκτεθέντα στην αίτηση, μετά
από πλείστες όσες διαμάχες του ζεύγους που οδηγούσαν στην προσωρινή αποχώρηση
του καθ' ού από αυτήν, πάντοτε αποκαθίστατο η έγγαμη συμβίωση και η αιτούσα τον
δεχόταν πίσω, ακόμη και αφού είχαν εκδοθεί αποφάσεις ασφαλιστικών μέτρων του
Δικαστηρίου τούτου, δυνάμει των οποίων ανετίθετο προσωρινά η επιμέλεια των
τέκνων στη μητέρα τους και καταδικαζόταν ο πατέρας να καταβάλλει προσωρινή
μηνιαία διατροφή αυτών (ως οι υπ' αριθ. 2732/2009 και 841/2012 αποφάσεις του
παρόντος Δικαστηρίου), συνοίκηση η οποία εξακολουθεί μέχρι και σήμερα, ενόψει
του ότι η αιτούσα, κατά την κατάθεση της ένδικης αίτησης της, με την οποία
ζητεί μεταξύ άλλων τη μετοίκηση του καθ' ού από τη συζυγική οικία, δεν ζήτησε
την έκδοση προσωρινής διαταγής με αυτό το περιεχόμενο, όπως είθισται σε
ανάλογες περιπτώσεις όταν ο αιτών διάδικος κρίνει ότι συντρέχει εξαιρετικά
επείγων προς τούτο λόγος.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΣΥΝΕΚΔΙΚΑΖΕΙ αντιμωλία των διαδίκων την από
24-06-2014 (με αριθμό κατάθεσης 820/30-06-2014) αίτηση και την προφορικώς στο ακροατήριο
ασκηθείσα ανταίτηση.
ΔΙΑΤΑΣΣΕΙ την επανάληψη της ενώπιον του
συζήτησης των ανωτέρω υποθέσεων προκειμένου να διενεργηθεί προηγουμένως η
αμέσως κατωτέρω πραγματογνωμοσύνη με την φροντίδα του επιμελέστερου των
διαδίκων.
ΔΙΟΡΙΖΕΙ πραγματογνώμονα την Ψυχίατρο ...,
κάτοικο Πατρών, οδός Ερμού 56 - 58, τηλ. ..., η οποία, αφού δώσει το νόμιμο
όρκο του πραγματογνώμονα εντός προθεσμίας τριών (3) εργασίμων ημερών από την
προς αυτήν κοινοποίηση της παρούσας απόφασης ενώπιον της Δικαστού του παρόντος
Δικαστηρίου και, σε περίπτωση κωλύματος της, ενώπιον του νομίμου αναπληρωτή
της, στο κατάστημα του Πρωτοδικείου Πατρών, σε ημέρα και ώρα που θα ορισθεί
αρμοδίως κατόπιν κλήσης του επιμελέστερου των διαδίκων και αφού λάβει γνώση
όλων των κρίσιμων εγγράφων της δικογραφίας, συγκεντρώσει από τους διαδίκους
όσες πληροφορίες κρίνει απαραίτητες και ενεργήσει κάθε αναγκαία πράξη, όπως
π.χ. τη λήψη του ιατρικού ιστορικού της αιτούσας ..., του βιβλιαρίου ασθενείας
της κ.λπ., γνωμοδοτήσει με πλήρως αιτιολογημένη έκθεση της για την ψυχική
κατάσταση της ανωτέρω αιτούσας, για το εάν παρακολουθείται για την πορεία της
ψυχικής της υγείας από Ψυχίατρο, από ποιόν και με ποιά συχνότητα, για το εάν
ακολουθεί συγκεκριμένη φαρμακευτική αγωγή (ενδεχομένως αντιψυχωσική ή άλλη),
ποιά είναι η αγωγή αυτή και για ποιό λόγο της χορηγήθηκε και για το κατά πόσον
η παρούσα ψυχική της κατάσταση θα της επιτρέψει να ασκήσει την επιμέλεια του
προσώπου των ανηλίκων τέκνων της ... και της ... χωρίς να προκύψει από την εν
λόγω άσκηση κίνδυνος για τη ζωή, τη σωματική ακεραιότητα και την ψυχική υγεία
τόσο της ιδίας της αιτούσας - μητέρας όσο και, πρωτίστως, των άνω τέκνων της ή,
σε αντίθετη περίπτωση, ποιοι κίνδυνοι ελλοχεύουν κυρίως για τα τέκνα από την
ανάθεση της επιμέλειας τους στη μητέρα τους. Την άνω έκθεση της (γνωμοδότηση)
πρέπει να καταθέσει η προρρηθείσα Ψυχίατρος, εντός προθεσμίας ενός (1) μηνός
από την κατά τα άνω όρκιση της, στη Γραμματεία του Δικαστηρίου τούτου, η δε νέα
συζήτηση της υπόθεσης θα προσδιοριστεί με την κλήση του επιμελέστερου των
διαδίκων μετά τη διενέργεια της πραγματογνωμοσύνης με την τήρηση των
διατυπώσεων και της προθεσμίας του άρθρου 254 §§ 2 και 3 ΚΠολΔ, όπως
αντικαταστάθηκε με το άρθρο 25 § 2 του Ν 3994/2011.
ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στην
Πάτρα, στο ακροατήριο του, σε έκτακτη, δημόσια αυτού συνεδρίαση, χωρίς να
παρευρίσκονται οι διάδικοι και οι πληρεξούσιοι δικηγόροι τους, στις 13-02-2015.