ΜΠρΑθ (ΑσφΜ) 9839/2014

 

Ασφαλιστικά μέτρα - Εγγραφή προσημείωσης υποθήκης - Επικείμενος κίνδυνος - Καταδολιευτική δικαιοπραξία -.

 

Αποδοχή αίτησης τράπεζας για εγγραφή προσημείωσης υποθήκης διότι πιθανολογήθηκε η ευδοκίμηση της αγωγής διάρρηξης δικαιοπραξίας, δοθέντος ότι πρόκειται για καταδολιευτική δικαιοπραξία, αφού πιθανολογήθηκε ότι αυτή έγινε αποκλειστικά προς το σκοπό ματαίωσης της ικανοποίησης της αιτούσας τράπεζας με γνώση της δεύτερης των καθ' ων της καταδολιευτικής πρόθεσης του πρώτου, ο οποίος κατέστη αφερέγγυος, στερούμενος επαρκούς εμφανούς και κατασχετής περιουσίας, ικανής να καλύψει την ένδικη απαίτηση της αιτούσας τράπεζας.

 

 

ΑΠΟΦΑΣΗ 9839/2014

 

Αριθμός Κατάθεσης Αίτησης 8957/10-7-2014

 

 

ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ

 

ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΜΕΤΡΩΝ

 

 

ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΗΚΕ από την Πρόεδρο Πρωτοδικών, Ευανθία - Ευαγγελία Δαρκούδη, η οποία ορίσθηκε από την Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διεύθυνσης του Πρωτοδικείου Αθηνών.

 

ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΕ δημόσια στο ακροατήριό του στις 4 Σεπτεμβρίου 2014, χωρίς τη σύμπραξη Γραμματέα, για να δικάσει την από 26-6-2014 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης 8957/10-7-2014 αίτηση, μεταξύ:

 

ΤΗΣ ΑΙΤΟΥΣΑΣ Ανώνυμης Τραπεζικής Εταιρίας, με την επωνυμία «ATTICA BANK ΑΝΩΝΥΜΗ ΤΡΑΠΕΖΙΚΗ ΕΤΑΙΡΙΑ», που εδρεύει στην Αθήνα (Ομήρου 23) και εκπροσωπείται νόμιμα, που παραστάθηκε δια της πληρεξούσιας δικηγόρου της, Αικατερίνης Μπαντή - Βαδή (ΑΜΔΣΑΘ 25418).

 

ΤΩΝ ΚΑΘ' ΩΝ Η ΑΙΤΗΣΗ 1) ........., του .... και 2) ...., συζ. ........, κατοίκων Αττικής (...... .. - Χαλάνδρι), που παραστάθηκαν, δια του πληρεξούσιου δικηγόρου τους, Κωνσταντίνου Αλεξίου (ΑΜΔΣΑΘ 4518).

 

Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων ανέπτυξαν προφορικά τους ισχυρισμούς τους και ζήτησαν να γίνουν αυτοί δεκτοί, όπως εκτενώς αναλύονται στο σημείωμά τους.

 

 

ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

 

ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

 

 

Σύμφωνα με η διάταξη του άρθρου 939 του ΑΚ οι δανειστές έχουν το δικαίωμα ν' απαιτήσουν τη διάρρηξη κάθε απαλλοτριώσεως περιουσιακού στοιχείου του οφειλέτη, γενομένης προς βλάβης τους, εφόσον η υπολειπόμενη περιουσία του δεν επαρκεί για την ικανοποίησή τους. Μετά δε τις τροποποιήσεις που επέφερε ο Ν. 2298/1995 στις διατάξεις των άρθρων 936 και 992 του ΚΠολΔ, η διάρρηξη καταδολιευτικής δικαιοπραξίας δεν γεννά πλέον ενοχική υποχρέωση αναμεταβίβασης του αντικειμένου της απαλλοτριώσεως, ώστε στη συνέχεια ο δανειστής να προβεί στην κατάσχεση του απαλλοτριωθέντος εις χείρας του οφειλέτη, αλλά μπορεί ο δανειστής που πέτυχε τη διάρρηξη της καταδολιευτικής δικαιοπραξίας να προέλθει στην κατάσχεση του πράγματος στην περιουσία αυτού (οφειλέτη), σαν να μην είχε μεσολαβήσει η διαρρηχθείσα απαλλοτρίωση. Διαρκούσης πάντως της δίκης επί της παυλιανής αγωγής, είναι δυνατόν ο τρίτος, που απέκτησε το καταδολιευτικώς απαλλοτριωθέν περιουσιακό στοιχείο του οφειλέτη, να το μεταβιβάσει περαιτέρω πριν την, κατά το άρθρο 922 παρ. 1 ΚΠολΔ, σημείωση της διαρρήξεως στο περιθώριο της μεταγραφής της απαλλοτριωτικής πράξης, στην περίπτωση δε αυτή ο ειδικός διάδοχος του τρίτου προστατεύεται και η προς αυτόν απαλλοτρίωση υπόκειται μόνο σε αυτοτελή διάρρηξη υπό τους όρους των άρθρων 944 και 945 του ΑΚ (βλ. Στ. Ματθία, Τροποποιήσεις στην αναγκαστική εκτέλεση με το νόμο 2298/1995, σε ΕλλΔνη 36.1453, Δ. Κλαβανίδου, Η καταδολίευση δανειστών μετά το νόμο 2298/1995, σε ΕλλΔνη 36.1463). Επομένως, σε περίπτωση καταδολιευτικής απαλλοτριώσεως προκύπτει το έννομο συμφέρον του δανειστή να ζητήσει τη λήφη ασφαλιστικών μέτρων για τη διασφάλιση του αντικειμένου της δίκης και ενόσω αυτή διαρκεί, καθόσον η μη αντιταξιμότητα της μεταβίβασης δεν καταλαμβάνει τον ειδικό διάδοχο του τρίτου. Θα μπορούσε να υποστηριχθεί ότι το προσήκον στην προκειμένη περίπτωση ασφαλιστικό μέτρο είναι η θέση υπό δικαστική μεσεγγύηση του καταδολιευτικώς μεταβιβασθέντος περιουσιακού στοιχείου του οφειλέτη, μέτρο το οποίο αληθώς διασφαλίζει, ενόψει των συνδυασμένων διατάξεων των άρθρων 727 και 715 παρ. 1α του ΚΠολΔ, το δανειστή, που άσκησε παυλιανή αγωγή, από περαιτέρω μεταβίβασή του από τον τρίτο που απέκτησε αυτό με καταδολιευτική δικαιοπραξία. Παρατηρείται ωστόσο ότι το μέτρο αυτό δεν διασφαλίζει το δανειστή του δικαιοπαρόχου του τρίτου έναντι των δανειστών του τελευταίου, οι οποίοι μπορούν ελευθέρως, κατά τις συνδυασμένες διατάξεις των άρθρων 727 και 721 του ΚΠολΔ, να κατάσχουν το καταδολιευτικώς μεταβιβασθέν στον οφειλέτη τους - τρίτο και υπό μεσεγγύηση τεθέν περιουσιακό στοιχείο, χωρίς ο υπέρ ου διετάχθη η μεσεγγύηση να έχει τη δυνατότητα ν' αντιταχθεί σε μία τέτοια εξέλιξη (βλ. ΑΠ 1306/2006, δημοσιευμένη στην Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών «ΝΟΜΟΣ»). Επομένως, δραστικότερη προστασία του δανειστή του οφειλέτη που ενήργησε καταδολιευτική δικαιοπραξία, παρέχει, προκειμένου περί καταδολιευτικούς μεταβιβασθέντος ακινήτου, το ασφαλιστικό μέτρο της εγγραφής επ' αυτού προσημειώσεως υποθήκης, η οποία ακολουθεί το επίμαχο ακίνητο σε κάθε μεταβίβασή του και το οποίο μπορεί να ληφθεί με αίτηση του ανωτέρω δανειστή, στρεφόμενη κατά του αποκτήσαντος, δυνάμει της καταδολιευτικής δικαιοπραξίας, το ακίνητο τρίτου (βλ. ΜονΠρωτΘεσ 8/2009 Αρμεν 2009.252). Στην προκειμένη περίπτωση η αιτούσα τράπεζα με την υπό κρίση αίτησή της, επικαλούμενη επικείμενο κίνδυνο, ζητεί να διαταχθεί ως ασφαλιστικό μέτρο, κυρίως η εγγραφή προσημείωσης υποθήκης μέχρι του ποσού των 60.000,00 ευρώ επί του λεπτομερώς περιγραφόμενου στο δικόγραφο ακινήτου, το οποίο απέκτησε η δεύτερη των καθ' ων από τον πρώτο, δυνάμει μεταβιβαστικής πράξης (αγοραπωλησίας) καταρτισθείσας αποκλειστικά προς το σκοπό να ματαιωθεί η ικανοποίηση αξίωσης, που η ίδια (αιτούσα) διατηρεί κατά του τελευταίου, ύψους κατά κεφάλαιο 252.474,06 ευρώ, την οποία μεταβιβαστική πράξη ήδη προσέβαλε με αγωγή της ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, ως καταδολιευτική. Με αυτό το περιεχόμενο η αίτηση, η οποία είναι επαρκώς ορισμένη, απορριπτομένου του προτεινόμενου από μέρους της πρώτης των καθ' ων ισχυρισμού περί αοριστίας του δικογράφου της, αρμόδια φέρεται ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου, κατά τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων (άρθρα 682, 683, 686 επ. ΚΠολΔ) είναι δε, σύμφωνα και με όσα αναφέρθηκαν στη μείζονα σκέψη, νόμιμη, στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 1257, 1274, 1277, 939 επ. του ΑΚ, 682 παρ. 1, 706, 725, 726, 727 και 176 του ΚΠολΔ και επομένως πρέπει να ερευνηθεί περαιτέρω και κατ' ουσίαν.

 

 

Από την εκτίμηση όλων των νομίμως προσκομιζόμενων εγγράφων και τους εκατέρωθεν ισχυρισμούς των διαδίκων πιθανολογήθηκαν τα ακόλουθα: Με την υπ' αριθμ. 241/15-11-2007 σύμβαση πίστωσης με ανοικτό (αλληλόχρεο) λογαριασμό η αιτούσα τραπεζική εταιρία χορήγησε στην ανώνυμη εταιρία με την επωνυμία «L. B. B. ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΜΠΟΡΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΕΠΙΠΛΩΝ» και το διακριτικό τίτλο «L.B.B. THE ART OF OUTDOOR LIFE» πίστωση, έως του ποσού των 600.000,00 ευρώ. Την εμπρόθεσμη εξόφληση του χρεωστικού υπολοίπου της ανωτέρω σύμβασης και μέχρι του ποσού των 600.000,00 ευρώ, πλέον τόκων και εξόδων εγγυήθηκε ως πρωτοφειλέτης και ενεχόμενος εις ολόκληρον με την πιστούχο εταιρία, παραιτούμενος της ενστάσεως διζήσεως, ο πρώτος των καθ' ων, με ειδικό όρο των οποίων συμφωνήθηκε ότι κάθε αναγνώριση ακόμη και μελλοντική της οφειλής από την πιστούχο δεσμεύει και υποχρεώνει τον εγγυητή. Οι λογαριασμοί που τηρήθηκαν προς εξυπηρέτηση της σύμβασης την 30-6-2011 εμφάνιζαν χρεωστικό σε βάρος της πιστούχου εταιρίας υπόλοιπο, ύψους 204.944,64 ευρώ, το οποίο η τελευταία αναγνώρισε ανεπιφύλακτα με την από 30-6-2011 δήλωσή της, μετά δε την ανωτέρω αναγνώριση οι εν λόγω λογαριασμοί κινήθηκαν μέχρι τις 30-10-2013 και τελικά την ίδια ημέρα έκλεισαν νομίμως από τη δικαιούμενη προς τούτο αιτούσα τράπεζα εμφανίζοντας χρεωστικό σε βάρος της πιστούχου εταιρίας κατάλοιπο, ύφους 252.474,09 ευρώ, πλέον τόκων υπερημερίας από την επομένη του κλεισίματος (31-10-2013), των τόκων κεφαλαιοποιουμένων και ανατοκιζόμενων ανά εξάμηνο σύμφωνα με τους όρους της άνω σύμβασης. Ακολούθως, μετά τη σχετική εξώδικη δήλωση - καταγγελία, που επιδόθηκε στον πρώτο των καθ' ων δυνάμει της υπ' αριθμ. 4837 Ε'/31-10-2013 έκθεσης επίδοσης, του δικαστικού επιμελητή του Πρωτοδικείου Πειραιά, ..........., κατόπιν υποβολής από την αιτούσα σχετικής αίτησης, εκδόθηκε η με αριθμό 8050/2014 Διαταγή Πληρωμής του παρόντος Δικαστηρίου, με την οποία ο τελευταίος επιτάχθηκε να καταβάλει το άνω ποσό. Συνακόλουθα, πιθανολογήθηκε ότι η αιτούσα τράπεζα διατηρεί ληξιπρόθεσμη απαίτηση έναντι του πρώτου των καθ' ων. Περαιτέρω πιθανολογήθηκε ότι, ενώ η αιτούσα τράπεζα διατηρούσε την ως άνω ληξιπρόθεσμη απαίτηση έναντι του τελευταίου, ο οποίος γνώριζε την οικονομική δυσπραγία της πρωτοφειλέτιδος εταιρίας, με το υπ' αριθμ. 18436/21-12-2012 συμβόλαιο του συμβολαιογράφου Αθηνών, ..........., που νόμιμα μεταγράφηκε στα οικεία βιβλία μεταγραφών στον τόμο ... και αριθμό ..., αυτός (πρώτος των καθ' ων) μεταβίβασε, λόγω πώλησης, στην δεύτερη των καθ' ων, σύζυγό του, κατά κυριότητα ποσοστό 1/2 εξ' αδιαιρέτου, του λοιπού ανήκοντος ήδη στην τελευταία, μία αυτοτελούς και ανεξάρτητης ιδιοκτησίας, ήτοι του με στοιχεία Β-1 διαμερίσματος του ισογείου ορόφου του νότιου μεγάλου κτηρίου, συγκροτήματος δύο κτηρίων, ευρισκόμενο σε οικόπεδο κείμενο στον οικισμό ...... της νήσου Σίκινου, επιφάνειας 65,07 τ.μ., με ορισθείσα αντικειμενική αξία το ποσό των 15.821,00 ευρώ και συμφωνηθέν τίμημα το ποσό των 10.000 ευρώ. Η εναπομείνασα δε ακίνητη περιουσία του καθ' ου, όπως αυτή αναλυτικά εκτίθεται στο δικόγραφο πιθανολογείται ότι πράγματι δεν επαρκεί για την ολοσχερή ικανοποίηση της απαίτησης της αιτούσας, καθώς συνολικά εκτιμάται ότι ανέρχεται σε 86.791,76 ευρώ, ενώ η δεύτερη καθ' ης είχε πλήρη επίγνωση των οικονομικών δυσχερειών και παραμέτρων της κατάστασης του πρώτου των καθ' ων - συζύγου της, αλλά και του σκοπού της διενεργηθείσας απαλλοτρίωσης, επί τη βάσει της ματαίωσης της ικανοποίησης της απαίτησης της αιτούσας, με την ταυτόχρονη διατήρηση του εν λόγω περιουσιακού στοιχείου στην οικογένεια. Στο σημείο αυτό πρέπει να επισημανθεί ότι ο ισχυρισμός των καθ' ων περί εφαρμογής στην προκειμένη περίπτωση της διάταξης του άρθρου 940 παρ.2 ΑΚ, μη θεωρούμενης ως απαλλοτρίωσης της άνω μεταβιβαστικής δικαιοπραξίας, καθώς με το ποσό που εισπράχθηκε από αυτή, εξοφλήθηκε απαίτηση του Δημοσίου σε βάρος του πρώτου από τους καθ' ων, πιθανολογείται απορριπτέος, καθώς υπόκειται σε διάρρηξη και η απαλλοτρίωση για την εξεύρεση των μέσων για την εξόφληση ληξιπρόθεσμου χρέους (ΑΠ 941/2007 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ), περίπτωση που συντρέχει εν προκειμένω, καθώς πιθανολογήθηκε ότι η εν λόγω πώληση, είχε αυτό ακριβώς το σκοπό. Συνακόλουθα, απορριπτέοι πιθανολογούνται και οι συναφείς ισχυρισμοί περί έλλειψης πρόθεσης βλάβης και καταχρηστικής άσκησης δικαιώματος, που ερείδονται στην ίδια αιτίαση, ήτοι ότι με την επίδικη απαλλοτρίωση εξοφλήθηκε χρέος προς το Δημόσιο. Ενόψει δε της ανωτέρω εξέλιξης η αιτούσα τράπεζα και προ του κινδύνου να ματαιωθεί η ικανοποίηση της απαίτησης, που διατηρεί έναντι του πρώτου των καθ' ων, άσκησε ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών την από 14-5-2015 αγωγή της, με την οποία ζητεί τη διάρρηξη της ανωτέρω μεταβιβαστικής πράξης ως καταδολιευτικής, προκειμένου επιλαμβανόμενη της αναγκαστικής εκτέλεσης του ανωτέρω ακινήτου να επιτύχει την ικανοποίηση της απαίτησης της. Ήδη το Δικαστήριο, ενόψει των ανωτέρω περιστάσεων και της όλης διαδρομής των γεγονότων, πιθανολογεί την ευδοκίμηση της προαναφερόμενης αγωγής, δοθέντος ότι πρόκειται για καταδολιευτική δικαιοπραξία, αφού πιθανολογήθηκε ότι αυτή έγινε αποκλειστικά προς το σκοπό ματαίωσης της ικανοποίησης της αιτούσας τράπεζας με γνώση της δεύτερης των καθ' ων της καταδολιευτικής πρόθεσης του πρώτου, ο οποίος κατέστη αφερέγγυος, στερούμενος επαρκούς εμφανούς και κατασχετής περιουσίας, ικανής να καλύψει την ένδικη απαίτηση της αιτούσας τράπεζας. Εξάλλου, ενόψει του σκοπού που επιδιώχθηκε με την ανωτέρω μεταβίβαση, το Δικαστήριο πιθανολογεί και τον κίνδυνο να χωρήσει περαιτέρω μεταβίβαση του ακινήτου, η οποία θα δυσχεράνει ή και θα αποκλείσει την διωκόμενη, δια της προαναφερόμενης αγωγής, ικανοποίηση της αξίωσης της αιτούσας. Κατ' ακολουθίαν όσων προαναφέρθηκαν, πρέπει, ενόψει και του προαναφερόμενου επικείμενου κινδύνου, ο οποίος στον παρόντα χρόνο παραμένει άμεσος και υπαρκτός, να γίνει δεκτή η κρινόμενη αίτηση κατά την κύρια βάση της και να επιτραπεί στην αιτούσα να εγγράφει προσημείωση υποθήκης, μέχρι του αιτούμενου ποσού των 60.000,00 ευρώ, επί του ανωτέρω περιγραφόμενου ακινήτου της δεύτερης των καθ' ων, το οποίο απέκτησε από τον πρώτο με μεταβιβαστική πράξη, η οποία πιθανολογήθηκε καταδολιευτική. Τέλος, η δικαστική δαπάνη της αιτούσας πρέπει να επιβληθεί σε βάρος των καθ' ων (άρθρο 176 ΚΠολΔ), κατά τα ειδικότερα οριζόμενα στο διατακτικό.

 

 

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

 

 

ΔΙΚΑΖΕΙ αντιμωλία των διαδίκων.

 

ΔΕΧΕΤΑΙ την αίτηση.

 

ΕΠΙΤΡΕΠΕΙ στην αιτούσα τράπεζα, προς εξασφάλιση της διαλαμβανόμενης στο ιστορικό απαίτησης της, να εγγράφει προσημείωση υποθήκης μέχρι του ποσού των εξήντα χιλιάδων (60.000,00) ευρώ επί του αναφερόμενου στο ιστορικό ακινήτου και δη μίας αυτοτελούς και ανεξάρτητης ιδιοκτησίας, ήτοι του με στοιχεία Β-1 διαμερίσματος του ισογείου ορόφου του νότιου μεγάλου κτηρίου, συγκροτήματος δύο κτηρίων, ευρισκόμενο σε οικόπεδο κείμενο στον οικισμό ....... της νήσου Σίκινου, επιφάνειας 65,07 τ.μ., το οποίο μεταβιβάστηκε στην δεύτερη των καθ' ων κατά κυριότητα σε ποσοστό 1/2 εξ' αδιαιρέτου με το υπ' αριθμ. 18436/21-12-2012 συμβόλαιο του συμβολαιογράφου Αθηνών, ........, που νόμιμα μεταγράφηκε στα οικεία βιβλία μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Σίκινου, στον τόμο ... και αριθμό

 

ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ σε βάρος των καθ' ων τα δικαστικά έξοδα της αιτούσας, τα οποία προσδιορίζει στο ποσό των τριακοσίων σαράντα (340,00) ευρώ.

 

ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στο ακροατήριο του Δικαστηρίου στην Αθήνα, σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στις 16 Σεπτεμβρίου 2014.

 

Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ                                                     Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ