ΜΠρΑθ 4210/2014

 

Εκμίσθωση Δημοτικού στεγασμένου και περιβάλλοντα χώρου στο Πάρκο Ελευθερίας - Προϋποθέσεις μειώσεως του μισθώματος  στα πλαίσια προσωρινής ρύθμισης κατάστασης -.

 

Οι μισθώσεις των ΟΤΑ α βαθμού διέπονται από το ΠΔ 270/1981 που προβλέπει ότι ο συμβατικός χρόνος δεν μπορεί να παραταθεί  ρητά η σιωπηρά και επιτρέπεται μόνο η επαναδημοπράτηση του μισθίου. Μετά την λήξη του συμβατικού χρόνου η  αποβολή  του μισθωτή δεν μπορεί να αποτραπεί από αυτόν, σε περίπτωση δε ασκήσεως αγωγής αυτή απορρίπτεται λόγω ελλείψεως εννόμου συμφέροντος. Αίτημα για αναστολή μη εισέτι εκδοθείσης απόφασης η διαταγής δεν είναι νόμιμο. Δεν επηρεάζει την δίκη ο ισχυρισμός των αιτούντων ότι ο εκμισθωτής Δήμος δεν είναι κύριος του μισθίου,  ενώ παράλληλα έκαναν ακώλυτη χρήση του μισθίου, διότι η μίσθωση είναι ενοχική σχέση και ο εκμισθωτής Δήμος έχει  [μόνον αυτός] το δικαίωμα να ασκεί τις αγωγές απόδοσης μισθίου και όχι ο κύριος [πλήρης η ψιλός]  η ο επικαρπωτής, που μπορούν να ασκήσουν μόνον τις αγωγές από την κυριότητα η την νομή. Απορρίπτει την αίτηση, για την αιτούμενη προσωρινή δικαστική προστασία, σαν απαράδεκτη, λόγω ελλείψεως εννόμου συμφέροντος των αιτούντων.

 

 

ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ

ΤΜΗΜΑ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΜΕΤΡΩΝ

 

 

                               Αριθμός 4210/2014

 

                     ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ

 

 

 

      Συγκροτήθηκε από τη Δικαστή Αικατερίνη Σπηλιωτοπούλου, Πρόεδρο Πρωτοδικών, η οποία ορίστηκε κατόπιν κληρώσεως σύμφωνα με τις διατάξεις του ν. 3327/2005.

 

      Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριο του στις 4 Νοεμβρίου 2013, χωρίς τη σύμπραξη γραμματέως, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:

 

      ΤΩΝ ΑΙΤΟΥΝΤΩΝ: 1) ..., κατοίκου Ν. Σμύρνης (οδός ...), και 2) Ετερόρρυθμης εταιρίας με την επωνυμία «... ΚΑΙ ΣΙΑ ΕΕ», νομίμως εκπροσωπούμενης, που έχει την έδρα της στο Δήμο Αθηναίων, τους οποίους εκπροσώπησε ο πληρεξούσιος δικηγόρος Δημήτριος Πετρόπουλος.

 

      ΤΟΥ ΚΑΘ' ΟΥ Η ΑΙΤΗΣΗ Νομικού Προσώπου Δημοσίου Δικαίου - Ο.Τ.Α. α' βαθμού με την επωνυμία «Δήμος Αθηναίων», νομίμως εκπροσωπούμενου, που έχει την έδρα του στην Αθήνα [οδός Λιοσίων αρ. 22), το οποίο εκπροσώπησε ο πληρεξούσιος δικηγόρος Στέλιος Μπεζαντές.

 

      Οι αιτούντες ζητούν να γίνει δεκτή η από 15.7.2010 αίτηση τους, η οποία κατατέθηκε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου αυτού με αριθμό 101591/12533/2013 και ορίστηκε ημερομηνία συζήτησης της η αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας (4.11.2013).

 

      Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων ανέπτυξαν τους ισχυρισμούς τους και ζήτησαν να γίνουν δεκτοί.

 

 

                        ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

                        ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

        

 

       Κατά την έννοια του άρθρου 388 ΑΚ, οι προϋποθέσεις υπό τις οποίες παρέχεται στον ένα από τους συμβαλλόμενους σε αμφοτεροβαρή σύμβαση το διαπλαστικό δικαίωμα να ζητήσει από το δικαστήριο την αναγωγή της οφειλόμενης παροχής στο μέτρο που αρμόζει, ή και τη λύση ολόκληρης της σύμβασης εφόσον η τελευταία δεν έχει ακόμη εκτελεστεί είναι: α) μεταβολή των περιστατικών, στα οποία κυρίως, ενόψει της καλής πίστης και των συναλλακτικών ηθών, τα μέρη στήριξαν τη σύναψη της αμφοτεροβαρούς συμβάσεως, β) η μεταβολή μπορεί να είναι μεταγενέστερη της κατάρτισης της συμβάσεως και να οφείλεται σε λόγους που ήταν έκτακτοι και δεν μπορούσαν να προβλεφτούν, γ) από την μεταβολή αυτή η παροχή του οφειλέτη ενόψει και της αντιπαροχής να καθίσταται υπέρμετρα επαχθής. Έκτακτα και απρόβλεπτα περιστατικά κατά την έννοια του άνω άρθρου είναι αυτά που δεν επέρχονται κατά την κανονική πορεία των πραγμάτων και προκαλούνται από ασυνήθιστα γεγονότα, φυσικά, πολιτικά, κοινωνικά, οικονομικά κ.λπ. Η γενική οικονομική κρίση, η επιβολή μέτρων λιτότητας και γενικώς δημοσιονομικών και φορολογικών μέτρων, που συνεπάγονται μείωση της αγοραστικής δύναμης των καταναλωτών και συνακόλουθα της εμπορικής κίνησης των καταστημάτων δεν αποτελούν γεγονότα έκτακτα και απρόβλεπτα, ιδίως στην ελληνική οικονομία, στην οποία είναι από μακρόν συνεχείς οι διακυμάνσεις της σταθερότητας, ιδίως κάτω από τις σημερινές κρατούσες συνθήκες ρευστότητας και της διεθνούς οικονομίας (ΑΠ 1171/2004 ΕλλΔνη 46. 157, ΕφΑΘ 7313/2006 ΕλλΔνη 2006. 295, ΕφΑΘ 3627/1997 ΑρχΝ 1998. 602, βλ σχ. Γ. Αρχανιωτάκη, Η επαγγελματική μίσθωση I, 2003, § 15, σ. 466). Εφόσον δεν συντρέχει, από τις ως άνω προϋποθέσεις εφαρμογής του άρθρου 388 ΑΚ, εκείνη της απρόοπτης και ανυπαίτιας μεταβολής των συνθηκών, είναι επιτρεπτή, η εφαρμογή του άρθρου 288 ΑΚ, εφόσον συντρέχουν οι υπόλοιπες προϋποθέσεις εφαρμογής αυτού. Η διάταξη του άρθρου αυτού προβλέπει τη δυνατότητα διαμόρφωσης της έννομης σχέσης όταν αυτό επιβάλλεται από την καλή πίστη αφού ληφθούν υπόψη και τα συναλλακτικά ήθη και εφαρμόζεται σε οποιαδήποτε ενοχή ασχέτως αν απορρέει από σύμβαση ετεροβαρή ή αμφοτεροβαρή ή πηγάζει από άλλη δικαιοπραξία ή αν πηγάζει ευθέως από το νόμο, εκτός αν προβλέπεται άλλη ειδική προστασία ή συντρέχουν οι προϋποθέσεις του άρθρου 388 ΑΚ. Παρέχει δε στο δικαστή τη δυνατότητα, όταν λόγω συνδρομής ειδικών συνθηκών, η εμμονή στην εκπλήρωση της παροχής είναι αντίθετη προς την ευθύτητα και εντιμότητα, που επιβάλλονται στις συναλλαγές, να την επεκτείνει ή να την περιορίσει εφόσον υπάρχει ιδιαίτερος σοβαρός λόγος και συντρέχουν αντικειμενικά κριτήρια αντλούμενα από την ίδια την έννομη τάξη και τις κρατούσες στις συναλλαγές αντιλήψεις στο επίπεδο εκείνο που ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις της συναλλακτικής καλής πίστης. Με βάση την πιο πάνω διάταξη, η οποία είναι εφαρμοστέα και επί των εμπορικών μισθώσεων, ενόψει του άρθρου 44 του π.δ. 34/1995, ο μισθωτής εμπορικής μίσθωσης μπορεί να ζητήσει κατά το άρθρο 288 ΑΚ αναπροσαρμογή του οφειλόμενου αρχικού ή μετά από αναπροσαρμογή συμβατική ή νόμιμη (αντικειμενική) μισθώματος, εφόσον εξαιτίας προβλεπτών ή απρόβλεπτων περιστάσεων επήλθε αδιαμφισβήτητα τόσο ουσιώδης μείωση της μισθωτικής αξίας του μισθίου, ώστε με βάση τις συγκεκριμένες συνθήκες η εμμονή του εκμισθωτή στην καταβολή του ίδιου μισθώματος να είναι αντίθετη προς την ευθύτητα και εντιμότητα που απαιτούνται στις συναλλαγές και να επιβάλλεται, σύμφωνα με την καλή πίστη και τα συναλλακτικά ήθη - παρά την ανάγκη διασφάλισης των σκοπών του ως άνω νόμου και κατοχύρωσης της ασφαλείας των συναλλαγών, η οποία πρέπει πάντοτε να συνεκτιμάται - η αναπροσαρμογή του μισθώματος στο επίπεδο εκείνο το οποίο αίρει τη δυσαναλογία των εκατέρωθεν παροχών και αποκαθιστά τη διαταραχθείσα καλή πίστη (ΟλΑΠ 9/1997, ΑΠ 103/2001 ΕλλΔνη 2002. 715]. Μεταβολή των συνθηκών, με την έννοια του άρθρου 288 ΑΚ, μπορεί να αποτελέσουν η σημαντική αύξηση ή μείωση της μισθωτικής αξίας του μισθίου και άλλων όμορων και ομοειδών ακινήτων, η υποτίμηση του νομίσματος, η από διαφόρους λόγους αυξομείωση της ζητήσεως των ακινήτων και άλλοι λόγοι. Για την αναπροσαρμογή του μισθώματος με βάση το άρθρο 288 ΑΚ απαιτείται, μεταξύ άλλων, η ύπαρξη έγκυρης μισθωτικής σύμβασης (Ολ ΑΠ 927/82 ΕλΔνη 24/45,1. Κατρά, "Πανδέκτης μισθώσεων και οροφοκτησίας", έκδοση 2000, σελ 71). Περαιτέρω, όπως προκύπτει από το συνδυασμό των ως άνω διατάξεων των άρθρων 388 παρ. 1, 288 ΑΚ σε συνδ. με 682 παρ. 1 εδ. α', 731 και 732 ΚΠολΔ, το δικαστήριο μπορεί, ώσπου να εκδώσει στο πλαίσιο της κύριας δίκης την τελεσίδικη ή οριστική (διαπλαστική ή μη) δικαστική απόφαση για τη μείωση ή όχι της παροχής «στο μέτρο που αρμόζει» στην περίπτωση του άρθρου 388 παρ. 1 ΑΚ ή στο μέτρο που απαιτείται για την άρση του ουσιώδους της διαφοράς μεταξύ παροχής και αντιπαροχής και για την αποκατάσταση της διαταραχθείσας καλής πίστης στην περίπτωση του άρθρου 288 ΑΚ, να διατάξει την προσωρινή ρύθμιση της κατάστασης και συγκεκριμένα της απορρέουσας από τη σύμβαση έννομης σχέσης, επιλέγοντας το κατά την κρίση του προσφορότερο ασφαλιστικό μέτρο σύμφωνα με τα άρθ,ρα 731 και (ιδίως) 732 ΚΠολΔ [Μπέης, Πολιτική Δικονομία τ. 16 (1990), υπό το άρθρο 732 παρ. 3.12 σελ 809]. Ειδικότερα, ώσπου να εκδοθεί στο πλαίσιο της κύριας δίκης η τελεσίδικη ή οριστική (διαπλαστική ή μη) δικαστική απόφαση για τη μείωση ή όχι του (αρχικά συμφωνημένου ή κατ' αναπροσαρμογή διαμορφούμενου) καταβαλλόμενου μισθώματος (της παροχής) «στο μέτρο που αρμόζει» στην περίπτωση του άρθρου 388 παρ. 1 ΑΚ ή στο μέτρο που απαιτείται για την άρση του ουσιώδους της διαφοράς μεταξύ του καταβαλλόμενου μισθώματος (της παροχής) και της αληθούς αξίας της παραχωρούμενης χρήσης του μισθίου (της αντιπαροχής) και για την αποκατάσταση της διαταραχθείσας καλής πίστης στην περίπτωση του άρθρου 288 ΑΚ, το δικαστήριο μπορεί, σύμφωνα με τα άρθρα 731 και 732 ΚΠολΔ να διατάξει την προσωρινή ρύθμιση της απορρέουσας από τη σύμβαση μισθώσεως διαρκούς μισθωτικής ενοχικής σχέσης και συγκεκριμένα μπορεί να διατάξει τον εκμισθωτή: α) να παραλείπει προσωρινά (μέχρι τελεσιδίκου ή οριστικής αποφάνσεως για μείωση ή όχι του μισθώματος) την καταγγελία της μισθώσεως που τον συνδέει με το μισθωτή για το λόγο της καθυστερήσεως καταβολής από τον τελευταίο αυτού ακριβώς του μισθώματος αμείωτου και όχι βέβαια για άλλο λόγο και β) να παραλείπει προσωρινά (μέχρι τελεσιδίκου ή οριστικής αποφάνσεως για μείωση ή όχι του μισθώματος) την εναντίον του μισθωτή άσκηση της απαιτήσεως αποδόσεως της (κατοχής και) χρήσεως του μισθίου και την αποβολή αυτού (μισθωτή) από το μίσθιο για τον ίδιο παραπάνω λόγο (καθυστέρηση καταβολής από τον τελευταίο αυτού ακριβώς του μισθώματος αμείωτου) και όχι βέβαια για άλλο λόγο [βλ. Κράνη σε Κεραμέως/Κονδύλη/Νίκα ΕρμΚΠολΔ (2000) υπό τα άρθρα 731-732 αρ. 5 ΚΠολΔ αναφορικά με τις διαφορές από διαρκείς παροχές κοινής ωφέλειας]. Στην υπό στ. α περίπτωση διατάσσεται επιτρεπτώς κατά τα άρθρα 731 και 732 ΚΠολΔ [Κράνης ό.π. υπό τα άρθρα 731-732 αρ. 3 ΠΠρΑΘ 27/1979 Δ 10,444] η προσωρινή παράλειψη νομικής πράξεως (της διαπλαστικής - καταργητικής της μισθώσεως - δικαιοπραξίας της καταγγελίας). Δεν πρόκειται, εδώ, για την αντίθετη περίπτωση της προσωρινής καταδίκης σε δήλωση βουλήσεως (σε ενέργεια νομικής πράξεως) με ασφαλιστικά μέτρα, η οποία όντως απαγορεύεται, αφενός επειδή το άρθρο 949 εδ. α' ΚΠολΔ απαιτεί τελεσίδικη (καταψηφιστική) απόφαση στην κύρια διαγνωστική δίκη, αφετέρου επειδή οδηγεί σε πλήρη ικανοποίηση του αντίστοιχου δικαιώματος κατά παράβαση του άρθρου 692 παρ. 4 ΚΠολΔ (Κράνης ό.π.). Στις παραπάνω περιπτώσεις ασφαλιστέο και προσωρινώς ρυθμιστέο δικαίωμα είναι η εκ του άρθρου 574 ΑΚ διαρκής ενοχική αξίωση του μισθωτή κατά του εκμισθωτή για παραχώρηση σε αυτόν της (κατοχής και) συμφωνημένης χρήσεως του μισθίου αντί μισθώματος μειωμένου στο μέτρο του άρθρου 388 παρ. 1 ΑΚ, άλλως στο μέτρο του άρθρου 288 ΑΚ, αξίωση δηλαδή που απορρέει από το ουσιαστικό δίκαιο και δη όχι από τη μεμονωμένη εφαρμογή της διατάξεως του άρθρου 574 ΑΚ, αλλά από τη συνδυασμένη εφαρμογή της διατάξεως αυτής (του άρθρου 574 ΑΚ) με εκείνη του άρθρου 388 παρ. 1 ΑΚή με εκείνη του άρθρου 288 ΑΚ. Επιπλέον, στις παραπάνω περιπτώσεις η - κατά παραδοχή της οικείας αιτήσεως ασφαλιστικών μέτρων του μισθωτή - έκδοση αποφάσεως που διατάσσει: α) την προσωρινή (με την ανωτέρω έννοια) παράλειψη της καταγγελίας της μισθώσεως από τον εκμισθωτή λόγω υπερημερίας του μισθωτή ως προς το πληττόμενο από τη μεταβολή των συνθηκών (με την έννοια του άρθρου 388 παρ. 1 ΑΚ άλλως με την έννοια του άρθρου 288 ΑΚ) μίσθωμα και β) την προσωρινή (με την ανωτέρω έννοια) παράλειψη της ασκήσεως από τον εκμισθωτή εναντίον του μισθωτή της απαιτήσεως αποδόσεως της (κατοχής και) χρήσεως του μισθίου και της αποβολής του μισθωτή από το μίσθιογιατον ίδιο παραπάνω λόγο (υπερημερία του μισθωτή ως προς το πληττόμενο από τη μεταβολή των συνθηκών μίσθωμα) δεν προσκρούει στην απαγορευτική διάταξη του άρθρου 692 παρ. 4 ΚΠολΔ. Και αυτό γιατί η λήψη των ως άνω ασφαλιστικών μέτρων δεν οδηγεί στην ολοκληρωτική ικανοποίηση της προαναφερόμενης ασφαλιστέας και προσωρινώς ρυθμιστέας αξιώσεως του μισθωτή κατά του εκμισθωτή εκ του ουσιαστικού δικαίου, καθόσον τούτη έχει ως αντικείμενο παροχή διαρκή και όχι εφάπαξ εκπληρωτέα, αλλά απλώς διατηρεί προσωρινά σε λειτουργία την διαρκή ενοχική σχέση της μίσθωσης κρατώντας την ζωντανή και αποτρέποντας την απονέκρωση της, με την ικανοποίηση μερικότερων μόνον εκδηλώσεων της. Έτσι, η λήψη των ως άνω ασφαλιστικών μέτρων δεν δημιουργεί αμετάκλητες ή δυσχερώς αναστρέψιμες καταστάσεις, που ματαιώνουν τον πρακτικό σκοπό της κύριας δίκης (βλ Κράνη ό.π., υπό το άρθρο 692 αρ. 3 και υπό τα άρθρα 731-732 αρ. 5 ϊη ΠΠΘ αναφορικά με τις διαφορές από διαρκείς παροχές κοινής ωφέλειας για την τελευταία αυτή περίπτωση βλ και Μπέη ό.π., υπό το άρθρο 731 παρ. 4.4.1 σελ 781) {ΜΠρΧαλκιδικής 123/2013 ΝΟΜΟΣ}.

 

       Στην υπό κρίση αίτηση, οι αιτούντες εκθέτουν ότι δυνάμει του από 1.11.2007 συμφωνητικού μισθώσεως το καθ' ου νομικό πρόσωπο εκμίσθωσε στον πρώτο απ' αυτούς τον δημοτικό στεγασμένο και περιβάλλοντα χώρο που βρίσκεται μέσα στο Πάρκο Ελευθερίας και το οποίο περιλαμβάνει: 1) Στεγασμένο χώρο: α) αίθουσα 65 τ.μ., β) παρασκευαστήριο 62 τ.μ., γ) κουζίνα λάντζα 38,15 τ.μ., δ) WC 10 τ.μ., ε) αποθήκη 1,60 τ.μ. και ζ) είσοδο 24 τ.μ. σύνολο 200,75, 2) Περιβάλλοντα χώρο 339 τ.μ., για πέντε χρόνια προκειμένου να το χρησιμοποιήσει σύμφωνα με τους ειδικότερους όρους και συμφωνίες που περιλαμβάνονται στο ως άνω μισθωτήριο συμβόλαιο. Ότι κατά του καθ' ου, ως εκμισθωτή, άσκησαν την από 22-2-2012 (αρ. καταθ. 750/2012 αγωγή τους ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών (διαδικασία ασφαλιστικών μέτρων), με την οποία ζητούν να αναγνωριστεί ότι συντρέχει περίπτωση αναπροσαρμογής του μηνιαίως καταβαλλόμενου μισθώματος του ως άνω μισθίου και να αναπροσαρμοστεί τούτο δικαστικά, κατά τα ειδικότερα αναφερόμενα. Επικαλούμενοι δε, επικείμενο κίνδυνο εξώσεώς τους από το ως άνω μίσθιο, το οποίο αποτελεί την επαγγελματική τους στέγη, μετά από καταγγελία - εκ μέρους των καθ' ων - της μισθωτικής σύμβασης και απαίτηση απόδοσης της χρήσης του ακινήτου, λόγω της μέχρι τη συζήτηση της ως άνω αγωγής αδυναμίας της να καταβάλει το ποσό του μισθώματος, όπως έχει διαμορφωθεί συμβατικά και προ της προσδοκώμενης δικαστικής του αναπροσαρμογής, ζητούν να ρυθμιστεί προσωρινά η κατάσταση, και, πιο συγκεκριμένα, ζητούν να υποχρεωθεί το καθ' ου να παραλείπει προσωρινά και μέχρι την έκδοση τελεσίδικης απόφασης επί της άνω αγωγής τους: 1) την καταγγελία της μεταξύ τους μίσθωσης λόγω καθυστερήσεως καταβολής από αυτούς των μισθωμάτων του έτους 1012 και 2013 (με άσκηση αγωγής αποδόσεως της χρήσεως του μισθίου ακινήτου και καταβολής των μισθωμάτων ή κατάθεση αιτήσεως εκδόσεως διαταγής αποδόσεως της χρήσεως του μίσθιου ακινήτου και πληρωμής των οφειλομένων μισθωμάτων] και 2) την άσκηση της απαιτήσεως αποδόσεως του μίσθιου ακινήτου και την (με εκτέλεση της οικείας δικαστικής αποφάσεως ή διαταγής αποδόσεως της χρήσεως του μίσθιου ακινήτου και καταδίκης για χρηματική απαίτηση από οφειλόμενα μισθώματα] αποβολή τους από το μίσθιο ακίνητο για τον ίδιο παραπάνω λόγο (καθυστέρηση καταβολής των μισθωμάτων των ετών 2012 και 2013). Τέλος, ζητούν, να καταδικαστεί το καθ' ου στην εν γένει δικαστική τους δαπάνη.

 

       Με αυτό το περιεχόμενο, η αίτηση αρμοδίως εισάγεται ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου (άρθρα 682 - 683 ΚΠολΔ), το οποίο δικάζει κατά την προκειμένη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων (άρθρα 686 επ. ΚΠολΔ). Είναι δε νόμιμη στηριζόμενη στις διατάξεις που μνη μονεύονται στη μείζονα πρόταση, πλην του αιτήματος να διαταχθεί το καθ' ου να παραλείπει την αποβολή τους από το μίσθιο ακίνητο με εκτέλεση της οικείας δικαστικής αποφάσεως ή διαταγής αποδόσεως της χρήσεως του μίσθιου ακινήτου και καταδίκης για χρηματική απαίτηση από οφειλόμενα μισθώματα, το οποίο, κατά την ορθή εκτίμηση αυτού, κατατείνει στην αναστολή εκτέλεσης τυχόν εκδοθησόμενης και δη, μη δοθείσας ακόμη δικαστικής απόφασης και διαταγής, το οποίο πρέπει βνα απορριφθεί αφενός διότι με αυτό ζητείται η αναστολή εκτέλεσης απόφασης που δεν προσδιορίζεται επαρκώς, αφετέρου ως πρόωρα προβαλλόμενο, καθότι ζητείται η αναστολή εκτέλεσης απόφασης ή διαταγής απόδοσης που δεν έχει ακόμα εκδοθεί. Συνεπώς κατά το μέρος που κρίθηκε νόμιμη η αίτηση, πρέπει να ερευνηθεί περαιτέρω κατ' ουσίαν.

 

        Από την εκτίμηση των ενόρκων καταθέσεων των μαρτύρων των διαδίκων που εξετάστηκαν στο ακροατήριο του Δικαστηρίου και όλων των εγγράφων που προσκόμισαν νόμιμα οι διάδικοι, πιθανολογήθηκαν τα ακόλουθα: Ο καθ' ου Δήμος Αθηναίων μετά τήρηση των νομίμων διαδικασιών που προβλέπονται από το Π.Δ. 270/11-30.3.1981 «περί καθορισμού των οργάνων, της διαδικασίας και των όρων διενέργειας δημοπρασιών δι' εκποίησιν ή εκμίσθωσιν πραγμάτων των δήμων και κοινοτήτων» εκμίσθωσε στον πρώτο αιτούντα δημοτικό στεγασμένο και περιβάλλοντα χώρο εντός του πάρκου Ελευθερίας. Ειδικότερα η Δημαρχιακή Επιτροπή του Δήμου Αθηναίων με διακήρυξη της που δημοσιεύτηκε νόμιμα και καταρτίστηκε ως προς του όρους της με την 2064/2007 Πράξη της, έθεσε σε πλειοδοτική δημοπρασία την εκμίσθωση το δημοτικού στεγασμένου και περιβάλλοντα χώρου που βρίσκεται μέσα στο πάρκο Ελευθερίας και συμφωνά με το με το σχετικό τοπογραφικό διάγραμμα της Δ/νσης Αρχιτεκτονικού του Δήμου Αθηναίων περιλαμβάνει: 1) Στεγασμένο Χώρο: α) αίθουσα 65 τμ, β) παρασκευαστήριο 62 τμ, γ) κουζίνα-λάντζα 38,15 τμ, δ) 10 τμ ε] αποθήκη 1,60 τμ, ζ) είσοδο 24 τμ, σύνολο 207 τμ, 2) Περιβάλλοντα χώρο 339, τμ, έναντι μηναίου μισθώματος 16.000 ευρώ. Η Δημοπρασία διεξήχθη ενώπιον της Δημαρχιακής Επιτροπής στις 10.10.2007 και αναδειχτήκατε ο πρώτος αιτών ως τελευταίος πλειοδότης, ο οποίος με την εγγύηση του .... του ... προσέφερε μηναίο μίσθωμα 16.000 ευρώ, αναπροσαρμοζόμενο προς 5% ετησίως. Το αποτέλεσμα της Δημοπρασίας επικυρώθηκε από την  Δημαρχιακή  Επιτροπή με το 3560/2007 πρακτικό της. Σε εκτέλεση της τελευταίας αυτής απόφασης ο Δήμαρχος Αθηναίων ... εκμίσθωσε το ως άνω μίσθιο δημοτικό κατάστημα - εστιατόριο, με βάση το με ΑΠ .../11.12.2007 μισθωτήριο και σύμφωνα με τους όρους που περιέχονται σε αυτό, για 5 χρόνια, ήτοι έως 30.10.2012. Μεταξύ άλλων συμφωνήθηκε ότι το μίσθωμα κάθε μισθωτικού μήνα, ύψους 16.000 ευρώ, αναπροσαρμοζόμενο προς 5% ετησίως, θα καταβάλλεται από τον μισθωτή στο Ταμείο Εισπράξεων του Δήμου, και ότι η σχετική απόδειξη καταβολής του Ταμείου αποτελεί το μοναδικό μέσο καταβολής του μισθώματος αποκλειόμενου παντός άλλου αποδεικτικού μέσου. Σύμφωνα με το άρθρο 4 του άνω μισθωτηρίου απαγορεύεται ρητά η πρόσληψη συνεταίρου, καθώς και η ολική ή μερική μεταβίβαση σε άλλον κάθε δικαιώματος χρήσεως στο μισθωμένο χώρο. Επιτρέπεται μόνο η σύσταση εταιρίας προσωπικής ή περιορισμένης ευθύνης, οπότε θα ευθύνεται έναντι του Δήμου σε ολόκληρο με τον πλειοδότη και το νομικό πρόσωπο της εταιρίας. Στην εταιρία αυτή θα συμμετέχει υποχρεωτικά ο πλειοδότης κατά ποσοστό 51% τουλάχιστον. Η σύσταση και τυχόν τροποποίηση του καταστατικού της εταιρίας θα γνωστοποιείται με έγγραφο στο Δήμο σε προθεσμία δέκα ημερών από τη νόμιμη δημοσίευση του καταστατικού της. Με τη λήξη του χρόνου της μισθώσεως ο μισθωτής είναι υποχρεωμένος, χωρίς άλλη ειδοποίηση, να παραδώσει ελεύθερη τη χρήση του μισθίου ενώ, σύμφωνα με το άρθρο 10 του ίδιου συμφωνητικού σιωπηρά αναμίσθωση ή παράτασης της χρονική διάρκειας της μισθωτικής συμβάσεως δεν μπορεί να γίνει σε καμία περίπτωση. Ο πρώτος αιτών έκανε ακώλυτη χρήση του μισθίου με τη λειτουργία σ' αυτό εστιατορίου, το οποίο εκμεταλλευόταν η εταιρία «...& ΣΙΑ Ο.Ε.», της οποίας ήταν ομόρρυθμο μέλος, και η οποία στη συνέχεια τροποποιήθηκε σε ετερόρρυθμη εταιρία με την επωνυμία «...& ΣΙΑ Ε.Ε. Ο μισθωτής έκανε χρήση του μισθίου κατά τον προαναφερθέντα τρόπο, μέχρι τις 31.10.2012 που έληξε η μίσθωση, αλλά κατά τη λήξη της δεν προσήλθε να το παραδώσει στον καθ' ου, όπως όφειλε σύμφωνα με το προαναφερθέν άρθρο 4 της σύμβασης. Όμως το καθ' ου, παρότι στην αρχή είχε ζητήσει από τους αιτούντες την απόδοση του μίσθιου, στη συνέχεια τους επέτρεψε να παραμείνουν στο μίσθιο, μέχρι ότου ολοκληρωθούν οι διαδικασίες επαναδημοπράτησής του καινά αναδειχθεί νέος μισθωτής. Έτσι, με βάση αυτή τη νέα συμφωνία ο μισθωτής παρέμεινε στο μίσθιο, με υποχρέωση καταβολής αποζημίωσης χρήσης, χωρίς όμως να υφίσταται μεταξύ αυτού και του καθ' ου έγκυρη μισθωτική σύμβαση, αφού, όπως προαναφέρθηκε, ο συμβατικός χρόνος της μισθωτικής σύμβασης είχε λήξει από 31.10.2012 και βάσει της σύμβαση και του ΠΔ 270/11-30.3.1981, που ορίζει τη διαδικασία και τους όρους δημοπρασίας εκποίησης - εκμίσθωσης ΟΤΑ, δεν μπορεί να παραταθεί σιωπηρά, αλλά μόνο μέσω της διαδικασίας επαναδημοπράτησης, η οποία εξάλλου ακολουθήθηκε και για την εκμίσθωση του μίσθιου χώρου από τον πρώτο αιτούντα. Ενόψει των ανωτέρω, ο καθ' ου Δήμος, ως εκμισθωτής, έχει σε βάρος του μισθωτή αξίωση για επιστροφή του μισθίου λόγω λήξεως της μισθώσεως και συνεπώς, ακόμα και αν υποτεθεί ότι γίνει δεκτή η κρινόμενη αίτηση, δεν μπορεί να αποτρέψει την αποβολή του από το μίσθιο, γεγονός που στερεί τους αιτούντες εννόμου συμφέροντος για την αξίωση της αιτούμενης έννομης προστασίας. Ο ισχυρισμός των αιτούντων ότι η κυριότητα του μίσθιου ακινήτου ανήκει στο «Μετοχικό Ταμείο Αεροπορίας» και όχι στο καθ' ου νομικό πρόσωπο, ανεξαρτήτως της βασιμότητας του ή μη, δεν ασκεί έννομη επιρροή στην παρούσα δίκη δεδομένου η εκμίσθωση αλλότριου πράγματος, κινητού ή ακινήτου είναι καθ' όλα έγκυρη, διότι η μίσθωση είναι ενοχική σχέση και δεν ασκεί επιρροή στην ισχύ και λειτουργία της σύμβασης αυτής η κυριότητας ή οποιοδήποτε άλλο εμπράγματο δικαίωμα επί του μισθίου, με αποτέλεσμα τα δικαιώματα και οι υποχρεώσεις απ' αυτή ν' ανήκουν μόνο στα συμβαλλόμενα μέρη, δηλαδή στον εκμισθωτή και στο μισθωτή, οι οποίοι και νομιμοποιούνται αντιστοίχως στις σχετικές (μισθωτικές) δίκες.

 

 

Συνεπώς, εν προκειμένω ο καθ' ου Δήμος, ως εκμισθωτής, ανεξαρτήτως αν είναι κύριος ή όχι του μισθίου, έχει το δικαίωμα (μόνο αυτός) να αξιώσει το μίσθωμα ή να ασκήσει τις συναφείς αγωγές απόδοσης του μισθίου και όχι ο κύριος (πλήρης ή ψιλός) ή ο επικαρπωτής του μισθίου, οι οποίοι μπορούν να ασκήσουν μόνο τις αγωγές από την κυριότητα ή νομή. (ΑΠ 108/2003 ΕλλΔνη 44.976, ΑΠ 515/1999 ΕλΛΔνη 40.1739 ΕφΛαμ 36/2011 δημ/ση ΝΟΜΟΣ, ΕΑ 7714/2004 ΕλλΔνη 46.574, ΕφΑΘ 5695/1992 ΕλλΔνη 34.1092). Ενόψει των ανωτέρω, η κρινόμενη αίτηση πρέπει να απορριφθεί ως απαράδεκτη λόγω ελλείψεως εννόμου συμφέροντος των αιτούντων για την αιτούμενη προσωρινή δικαστική προστασία. Τέλος, τα δικαστικά έξοδα του καθ' ου θα επιβληθούν σε βάρος των αιτούντων, λόγω της ήττας τους στην παρούσα δίκη (άρθρο 176 του ΚΠολΔ).

 

 

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

 

 

ΔΙΚΑΖΕΙ κατ' αντιμωλία των διαδίκων.

 

ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ την αίτηση.

 

ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΙ τους αιτούντες στα δικαστικά έξοδα του καθ' ου, τα οποία ορίζει στο ποσό των διακοσίων πενήντα (250) ευρώ.

      

Κρίθηκε, αποφασίστηκε και δημοσιεύθηκε στην Αθήνα την 7-4-2014 σε έκτακτη, δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριο του, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξούσιων δικηγόρων τους.

     

Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ                         Για τη δημοσίευση

                                    Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ