ΜΠρΑθ (ΑσφΜ) 114/2010

 

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

 

Επαγγελματική ελευθερία - Αμοιβή υποθηκοφύλακα - Συνταγματικότητα ρύθμισης -.

 

Η εγγραφή της προσημείωσης υποθήκης (ως εμπράγματο δικαίωμα), υπόκειται μόνο σε πάγια δικαιώματα υποθ/κων (εμμίσθων ή αμίσθων) ποσού 100 ευρώ και όχι στα προβλεπόμενα από το ν. 325/1976 αναλογικά δικαιώματα ανερχόμενα σε τρία τοις χιλίοις επί του κεφαλαίου του ομολογιακού δανείου. O ανωτέρω περιορισμός της αμοιβής των υποθ/κων αποτελεί επιτρεπτό περιορισμό της κατοχυρωμένης με το άρθρο 5 παρ. 1 του Συντάγματος οικονομικής και επαγγελματικής ελευθερίας αυτών.

 

ΚΕΙΜΕΝΟ

 

ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ

ΤΜΗΜΑ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΜΕΤΡΩΝ

 

Αριθμός απόφασης 114/2010

ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ

(Διαδικασία Ασφαλιστικών Μέτρων)

 

 

   Αποτελούμενο από το Δικαστή Αθανάσιο Λεπέτσο, Πρόεδρο Πρωτοδικών, ο οποίος ορίστηκε κατόπιν κληρώσεως σύμφωνα με τις διατάξεις του ν. 3327/1005.

   Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις 20 Νοεμβρίου 2009 χωρίς τη σύμπραξη Γραμματέα για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:

   Της αιτούσας εταιρείας με την επωνυμία «ΜΑΡΟΥΣΙ PLAZA ΕΠΕΝΔΥΤΙΚΑ ΑΚΙΝΗΤΑ ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ», που έχει την έδρα της στο Μαρούσι Αττικής και εκπροσωπείται νόμιμα, την οποία εκπροσώπησαν οι πληρεξούσιοι δικηγόροι Γ. Σμυρναίου και Ζ. Σαλούστρος.

   Του καθ' ού η αίτηση Γ. Α. Φ., κατοίκου Αμαρουσίου Αττικής, ο οποίος εμφανίστηκε στο Δικαστήριο με τον πληρεξούσιο δικηγόρο Κ. Φλώρο.

   Η αιτούσα ζητεί να γίνει δεκτή η από 8-7-2009 αίτηση της, που κατατέθηκε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου με αριθμό 10382/2009 και προσδιορίστηκε για την παραπάνω δικάσιμο.

   Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων ανέπτυξαν τους ισχυρισμούς τους και ζήτησαν να γίνουν δεκτοί.

 

   ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

   ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ

 

   Με την ένδικη αίτηση η αιτούσα επικαλείται επικείμενο κίνδυνο, ζητεί να διαταχθεί, ως ασφαλιστικό μέτρο, η συντηρητική κατάσχεση των περιουσιακών στοιχείων του καθ' ου μέχρι του ποσού των 220.000 ευρώ, που περιγράφονται στην αίτηση, προκειμένου να εξασφαλιστεί η απαίτηση της, που αναφέρεται στην αίτηση και κινδυνεύει λόγω της ελαττωμένης περιουσιακής κατάστασης της τελευταίας.

   Η αίτηση παραδεκτά εισάγεται για να συζητηθεί ενώπιον του Δ/ρίου τούτου κατά τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων (άρθρα 686 επ. ΚΠολΔ) και είναι νόμιμη, στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 914 ΑΚ και 707 επ. ΚΠολΔ. Πρέπει, επομένως, να ερευνηθεί κατ' ουσία.

   Από την εκτίμηση των ενόρκων καταθέσεων των μαρτύρων, που εξετάστηκαν νομότυπα στο ακροατήριο, την υπ' αρ. 20469/19-11-2009 ένορκη βεβαίωση της Συμφ/φου Αθηνών Π. Ι., που λήφθηκε μετά από νομότυπη κλήτευση του αντιδίκου να παραστεί στη λήψη της και τα προσαγόμενα έγγραφα, πιθανολογήθηκε ότι η αιτούσα έχει κατά του καθ' ου απαίτηση συνολικού ύψους 136.000 ευρώ περίπου, η οποία προέρχεται από παράνομη παρακράτηση του τελευταίου του ανωτέρω ποσού, αντί του νόμιμου 200 ευρώ, για την εγγραφή δύο προσημειώσεων υποθήκης με δικαστικές απόφασης σε ακίνητα της αιτούσας υπέρ της Τράπεζας Πειραιώς ΑΕ στο Κτηματολογικό Γραφείο Αμαρουσίου, του οποίου ο καθ' ού είναι Υποθηκοφύλακας, προς εξασφάλιση δύο ομολογιακών δανείων που εξέδωσε η αιτούσα. Ειδικότερα, στη διάταξη του άρθρου 14 παρ. 2 του ν. 3156/2003 προβλέπεται καταβολή πάγιων δικαιωμάτων ποσού 100 ευρώ υπέρ των Υποθ/κων για κάθε εγγραφή - μεταξύ άλλων - προσημείωσης υποθήκης, αποκλειόμενης οποιασδήποτε άλλης επιβάρυνσης ή τέλους, ενώ στην παράγρ. 1 του ίδιου άρθρου προβλέπεται η απαλλαγή από κάθε φόρο, τέλος, ανταποδοτικό ή μη - προμήθεια, δικαίωμα ή άλλη επιβάρυνση υπέρ του Δημοσίου ή τρίτων του ομολογιακού δανείου του νόμου αυτού, η παροχή κάθε  είδους ασφαλειών γι' αυτό ... καθώς και κάθε παρεπόμενη σύμβαση ή πράξη και η καταχώρηση αυτή σε δημόσια βιβλία. Περαιτέρω, κατά το άρθρο 1 του ν. 325/1976 οι άμισθοι υποθ/κες εισπράττουν από τους αιτούντες στα υπ' αυτών τηρούμενα βιβλία, ανεξάρτητα των νομίμων τελών, δικαιώματα πάγια και αναλογικά κατά τις διακρίσεις που διαλαμβάνονται στα επόμενα άρθρα του νόμου αυτού. Τα δικαιώματα αυτά που δικαιούται ο άμισθος υποθ/κας δεν είναι δικαιώματα υπέρ τρίτου, αλλά ίδια αυτού δικαιώματα τα οποία αποτελούν τις αποδοχές του. Επομένως, ενόψει ότι ο περιορισμός του άρθρου 14 παρ. 2 του ν. 3156/2003 δεν αφορά μόνο τα εισπραττόμενα από τον καθ' ού δικαιώματα υπέρ τρίτων (Δημόσιο, ΤΑΧΔΙΚ), αλλά και τα δικά του δικαιώματα, δηλαδή την αμοιβή του, η εγγραφή της προσημείωσης υποθήκης (ως εμπράγματο δικαίωμα), υπόκειται μόνο σε πάγια δικαιώματα υποθ/κων (εμμίσθων ή αμίσθων) ποσού 100 ευρώ και όχι στα προβλεπόμενα από το ν. 325/1976 αναλογικά δικαιώματα ανερχόμενα σε τρία τοις χιλίοις επί του κεφαλαίου του ομολογιακού δανείου. Ο προβλεπόμενος από την ανωτέρω διάταξη περιορισμός της αμοιβής του υποθ/κα, που αφορά σε εμπράγματες ασφάλειες προς εξασφάλιση ειδικών μορφών χρηματοδότησης, που ρυθμίστηκαν με το νόμο αυτό και όχι βέβαια η κατάργηση αυτής (αμοιβής), υπαγορεύεται από το γενικότερο δημόσιο συμφέρον και δεν είναι αντίθετος στην αρχή της αναλογικότητας, αφού τελεί σε εύλογη σχέση προς τον επιδιωκόμενο από το νομοθέτη του νόμου γενικότερο σκοπό της διευκόλυνσης της μακροπρόθεσμης χρηματοδότησης των ελληνικών επιχειρήσεων μέσω ομολογιακών δανείων, ενόψει ιδίως του έντονου ευρωπαϊκού ανταγωνισμού μεταξύ των επιχειρήσεων, του γεγονότος ότι οι ευρωπαϊκές επιχειρήσεις δεν υπόκεινται σε αντίστοιχες δαπάνες, όταν παραχωρούν δικαιώματα εμπράγματης ασφάλειας σε δανειστές τους καθώς και του ότι, προς ευόδωση του ανωτέρω σκοπού, και το ίδιο το Δημόσιο υφίσταται αποστέρηση σημαντικών εσόδων λόγω των θεσπιζόμενων με την ανωτέρω διάταξη φοροαπαλλαγών. Έτσι, ο ανωτέρω περιορισμός της αμοιβής των υποθ/κων αποτελεί επιτρεπτό περιορισμό της κατοχυρωμένης με το άρθρο 5 παρ. 1 του Συντάγματος οικονομικής και επαγγελματικής ελευθερίας των υποθ/κων (βλ. 6959/2008 ΕφΑθ προσαγόμ.). Πιθανολογείται επίσης ότι η περιουσιακή κατάσταση του καθ' ού είναι επισφαλής, γεγονός που δημιουργεί κίνδυνο νια την ικανοποίηση της αξίωσης της αιτούσας και επιβάλλει να διαταχθεί το ζητούμενο ασφαλιστικό μέτρο, δεδομένου ότι η προσκομιζόμενη ασφάλιση της επαγγελματικής αστικής ευθύνης του καθ' ου μέχρι του ποσού 400.000 ευρώ για κάθε απαίτηση έχει λήξει στις 17-9-2009.

   Πρέπει, επομένως, η αίτηση να γίνει δεκτή ως ουσιαστικά βάσιμη, όπως ορίζεται στο διατακτικό. Έξοδα δεν επιδικάζονται λόγω του αντικειμένου της αίτησης (άρθρο 178 παρ.3 ΚωδΔικηγ).

 

   ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

 

   Δικάζει αντιμωλία των διαδίκων.

   Δέχεται την αίτηση.

   Διατάσσει τη συντηρητική κατάσχεση κάθε κινητής και ακίνητης περιούσιος του καθ' ου που βρίσκεται στα χέρια τα δικά του ή τρίτου και κάθε απαίτησης του έναντι τρίτων, προκειμένου να εξασφαλιστεί η απαίτηση της αιτούσας, μέχρι του ποσού των διακοσίων χιλιάδων (200.000) ευρώ.

   Κρίθηκε, αποφασίστηκε και δημοσιεύτηκε σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του με απόντες τους διαδίκους και τους πληρεξουσίους αυτών δικηγόρους στις 11-1-2010.