ΤΡΑΠΕΖΑ ΝΟΜΙΚΩΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ «ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ»

ΜονΕφΠατρών 244/2020

Οφειλή εις ολόκληρον - Συνιδιοκτήτες πολυώροφης οικοδομής - Κοινόχρηστες δαπάνες - Ανώτατο όριο τόκων - Ποινική ρήτρα - Επανάληψη της συζήτησης -.

Οι περισσότεροι που οφείλουν διαιρετή παροχή έχουν υποχρέωση να καταβάλουν ο καθένας από ίσο μέρος. Οι ιδιοκτήτες πολυώροφης οικοδομής μπορούν με ιδιαίτερη συμφωνία όλων που πρέπει να περιβληθεί τον τύπο του συμβολαιογραφικού εγγράφου και να μεταγραφεί, να κανονίσουν τη συμμετοχή του καθενός στα κοινά βάρη της πολυκατοικίας. Η κατανομή των δαπανών αυτών μπορεί να γίνει και με την πράξη συστάσεως οριζόντιας ιδιοκτησίας νόμιμα μεταγεγραμμένης. Η κατ’ αυτόν τον τρόπο γενόμενη κατανομή των κοινόχρηστων δαπανών είναι νόμιμη και υποχρεωτική για τους συνιδιοκτήτες. Μπορεί να διαφοροποιηθεί με τροποποίηση του σχετικού Κανονισμού. Επί οροφοκτησίας προκειμένου για υποχρέωση καταβολής εκ μέρους του ιδιοκτήτου διαμερίσματος δαπανών κοινοχρήστων σε περίπτωση υπερημερίας αυτού, ως προς την εκπλήρωση της υποχρεώσεώς του αυτής, ο διαχειριστής δικαιούται να ζητήσει την καταβολή των οφειλών αυτών εκ μέρους του συνιδιοκτήτη καθώς και τον από τον νόμο ή τη σύμβαση προβλεπόμενο τόκο υπερημερίας, όχι δε και τυχόν πρόσθετο χρηματικό αντάλλαγμα, που για τον λόγο αυτόν έχει συμφωνηθεί με τον οφειλέτη ως ποινική ρήτρα. Διαταγή επανάληψης της συζήτησης στο ακροατήριο η οποία έχει κηρυχθεί περαιωμένη όταν κατά τη μελέτη της υποθέσεως ή της διάσκεψης παρουσιάζονται κενά ή αμφίβολα σημεία που χρειάζονται συμπλήρωση ή επεξήγηση.

(Η απόφαση δημοσιεύεται επιμελεία του δικηγόρου Πατρών Βασίλη Γαλανόπουλου, εκ μέρους του Δικηγορικού Συλλόγου Πατρών).

Αριθμός απόφασης 244/2020

ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΑΤΡΩΝ

ΑΠΟΤΕΛΟΥΜΕΝΟ από την Δικαστή Ευκαρπίδου Δέσποινα, Εφέτη που ορίσθηκε από την Πρόεδρο Εφετών και από την Γραμματέα Αφροδίτη Γεωργίου.

ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΕ δημόσια στο ακροατήριο του στις 5 Δεκεμβρίου 2019 για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ :

ΤΟΥ ΕΚΚΑΛΟΥΝΤΟΣ- ΕΝΑΓΟΝΤΟΣ: …, κατοίκου Πατρών, …, ως διαχειριστή της ένωσης των συνιδιοκτητών της πολυκατοικίας επί της οδού … των Πατρών, με ΑΦΜ …, που παραστάθηκε μετά του πληρεξουσίου του δικηγόρου, Φαίδωνα Κουλούρη, ο οποίος κατέθεσε προτάσεις

ΤΩΝ ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΩΝ - ΕΝΑΓΟΜΕΝΩΝ: 1) … και 2) …, κατοίκων Πατρών, …, εκ των οποίων η πρώτη παραστάθηκε μετά και η δεύτερη δια, του πληρεξουσίου τους δικηγόρου, Αθανασίου Γαβριηλόπουλου, ο οποίος κατέθεσε προτάσεις.

Ο εκκαλών- ενάγων κατέθεσε στο Μονομελές Πρωτοδικείο Πατρών, την από 14-11-2016 και με αριθμό κατάθεσης ./2016 αγωγή. Επί της αγωγής αυτής, εκδόθηκε η με αριθμό 108/2018 απόφαση του ως άνω Δικαστηρίου. Κατά της ανωτέρω αποφάσεως ο εκκαλών- ενάγων κατέθεσε στην Γραμματέα του ως άνω Πρωτοδικείου, την από 10-1-2019 και με αριθμό καταθέσεως ./2019 έφεση του, η οποία απευθύνεται στο Δικαστήριο αυτό (αριθμ.εκθ.καταθ. ./2019 ) και επί της οποίας ορίστηκε δικάσιμος η αναφερόμενη στην αρχή της παρούσης κατά την οποία εκφωνήθηκε η υπόθεση από τη σειρά του οικείου πινακίου και παραστάθηκαν οι διάδικοι όπως πιο πάνω σημειώνεται.

ΚΑΤΑ τη συζήτηση της υποθέσεως οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων ζήτησαν να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στα πρακτικά και τις έγγραφες προτάσεις τους.

ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ

Η κρινόμενη έφεση κατά της υπ' αριθμ. 108/2018 οριστικής αποφάσεως του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πατρών, που δίκασε κατά την διαδικασία των περιουσιακών διαφορών, έχει ασκηθεί νομότυπα και εμπρόθεσμα, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 495 παρ.1, 496, 498, 511, 513 παρ.1, 516 παρ.1, 517 και 518 παρ.2 του Κ.Πολ.Δ. Ειδικότερα, η έφεση κατατέθηκε στη γραμματεία του ως άνω πρωτοβαθμίου δικαστηρίου στις 22-2-2019 (βλ. την υπ' αριθμ. ./2019 πράξη καταθέσεως της αρμόδιας γραμματέως κάτω από το δικόγραφο της εφέσεως), ενώ από τα έγγραφα του φακέλου της δικογραφίας δεν προκύπτει ότι έγινε επίδοση της εκκαλούμενης απόφασης, ούτε οι διάδικοι ισχυρίζονται το αντίθετο και ακόμη δεν παρήλθε η προβλεπόμενη από την παράγραφο 2 του άρθρου 518 Κ.Πολ.Δ διετής προθεσμία από της δημοσιεύσεως της (27-2-2018), συντρέχουν δε ακόμη όλες οι προϋποθέσεις του παραδεκτού της ασκήσεως αυτής, έχει δε κατατεθεί και το εκ του άρθρου 495 παρ.3Α ΚΠολΔ απαιτούμενο παράβολο. Επομένως, πρέπει αυτή να γίνει τυπικά δεκτή και να ερευνηθεί ως προς το παραδεκτό και βάσιμο των λόγων της.

Με την με αριθμό κατάθεσης ./2016 αγωγή του, ο ενάγων και ήδη εκκαλών ισχυριζόταν, ότι εξελέγη νόμιμα, με τον αναφερόμενο τρόπο, διαχειριστής της πολυόροφης οικοδομής, που βρίσκεται επί της οδού … στην Πάτρα η οποία έχει υπαχθεί στις διατάξεις του Ν. 3741/1929 και των άρθρων 1002 και 1117 του ΑΚ, δυνάμει του με αριθμ. ./2008 συμβολαίου σύστασης οριζόντιας και κανονισμού πολυκατοικίας που μεταγράφηκαν νόμιμα. Ότι η δεύτερη και η τρίτη των εναγομένων και ήδη εφεσίβλητων, είναι συνιδιοκτήτριες και συγκύριες κατά ποσοστό 50% της αναφερόμενης στην αγωγή οριζόντιας ιδιοκτησίας και δη, του με αριθμού . διαμερίσματος, το οποίο απέκτησαν με το αναφερόμενο συμβόλαιο που μεταγράφηκε νόμιμα και το οποίο, έχει αναλογία επιφάνειας κοινοχρήστων 28,02 τ, μ., ποσοστό κοινοχρήστων χώρων 172,26/1000, ποσοστό ανελκυστήρα 191,37/1000 και ποσοστό καλοριφέρ 191,37/1000. Ότι ο πρώτος εναγόμενος και μη διάδικος στην παρούσα δίκη …, τύγχανε μισθωτής του ως άνω διαμερίσματος, κατά το χρονικό διάστημα από το μήνα Δεκέμβριο του έτους 2009 έως το μήνα Μάρτιο του έτους 2016, χωρίς να καταβάλει τις αναφερόμενες κοινόχρηστες δαπάνες ποσού 2.702,36 ευρώ και τις δαπάνες θέρμανσης ποσού 670 ευρώ. Ότι η δεύτερη και τρίτη των εναγομένων, οι οποίες με το ως άνω νομίμως μετεγγραμμένο συμβόλαιο, αποδέχθηκαν όλους τους όρους του ως άνω συμβολαίου σύστασης οριζόντιας ιδιοκτησίας και κανονισμού πολυκατοικίας, δεν έχουν καταβάλλει, το συνολικό ποσό των 2.852,96 ευρώ, για τις αναλυτικά περιγραφόμενες κοινόχρηστες δαπάνες της οικοδομής του χρονικού διαστήματος από το μήνα Δεκέμβριο του έτους 2009 έως το μήνα Σεπτέμβριο του έτους 2016 που αντιστοιχούν στην οριζόντια ιδιοκτησία συνιδιοκτησίας τους, βάση των ως άνω ποσοστών συμμετοχής της σ ‘αυτές, ενώ επιπροσθέτως δεν έχουν καταβάλει και τις αναλυτικά περιγραφόμενες δαπάνες θέρμανσης, ποσού 670 ευρώ. Ότι επιπροσθέτως, οι εναγόμενοι, οφείλουν με βάση το άρθρο 12 του Κανονισμού της πολυκατοικίας, να καταβάλλουν, ως ποινική ρήτρα, το διπλάσιο ποσό των οφειλόμενων κοινοχρήστων και δη, ο μεν πρώτος εναγόμενος, το ποσό των 6.744,72 ευρώ, οι δε δεύτερη και τρίτη των εναγομένων το ποσό των 7.045,92 ευρώ. Ότι ο πρώτος εναγόμενος, από τις αρχές του έτους 2010 έως και την 31-3-2016, είχε καταλάβει και χρησιμοποιούσε παράνομα και χωρίς την έγκριση των υπόλοιπων ιδιοκτητών της πολυκατοικίας, τον περιγραφόμενο κοινόχρηστο χώρο του φωταγωγού, έκτοτε δε, τούτον τον χρησιμοποιούν παρανόμως οι δεύτερη και τρίτη των εναγομένων. Με βάση το ιστορικό αυτό ζητούσε, α) να υποχρεωθούν η δεύτερη και τρίτη των εναγομένων και ήδη εφεσίβλητων, να του καταβάλουν ως συγκύριες της ως άνω οριζόντιας ιδιοκτησίας, το συνολικό ποσό των 10.568,88 ευρώ (2.852,96 ευρώ για κοινόχρηστες δαπάνες + 670 ευρώ για δαπάνες θέρμανσης +7.045,92 για ποινική ρήτρα), με το νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγής, ο δε πρώτος εναγόμενος, το συνολικό ποσό των 10.117,08 ευρώ και β) να υποχρεωθούν οι εναγόμενοι να του αποδώσουν ελεύθερη τη χρήση του κοινόχρηστου χώρου του φωταγωγού. Επί της αγωγής αυτής, εκδόθηκε αντιμωλία των διαδίκων η εκκαλουμένη απόφαση, η οποία : α) απέρριψε την αγωγή ως προς τον πρώτο εναγόμενο, στο σύνολο της, ως μη νόμιμη (διάταξη που δεν προσβάλλεται με την εκκαλουμένη), β) απέρριψε την αγωγή ως προς την δεύτερη και τρίτη των εναγομένων, αναφορικά με τα αιτούμενα κονδύλια της που αφορούσαν την καταβολή των ποσών για τις κοινόχρηστες δαπάνες, τις δαπάνες θέρμανσης και την ποινική ρήτρα, ως μη νόμιμη, με την αιτιολογία ότι ζητούνταν σε ολόκληρο και όχι διαιρετά και γ) απέρριψε ως ουσιαστικό αβάσιμο ως προς την τρίτη εναγόμενη, το αίτημα περί απόδοσης από αυτήν ελεύθερης της χρήσης του φωταγωγού (διάταξη που δεν προσβάλλεται με την εκκαλουμένη) και δ) δέχτηκε κατά ένα μέρος την αγωγή ως προς την δεύτερη εναγόμενη υποχρεώνοντας την, να άρει την προσβολή της απόλυτης χρήσης του κοινόχρηστου χώρου του φωταγωγού και να αποδώσει ελεύθερη τη χρήση του (διάταξη που δεν προσβάλλεται με την εκκαλουμένη). Κατά της αποφάσεως αυτής, παραπονείται ο εκκαλών- ενάγων για λόγους, οι οποίοι, συνιστούν αιτιάσεις για εσφαλμένη εφαρμογή του νόμου και κακή εκτίμηση των αποδείξεων, αιτούμενος την εξαφάνιση αυτής, ώστε, να γίνει δεκτή, η αγωγή του, ως προς την δεύτερη και τρίτη των εναγομένων, ως προς τα ανωτέρω αιτήματα του για καταβολή από αυτές των κοινοχρήστων δαπανών, των δαπανών θέρμανσης και της ποινικής ρήτρας.

Α. Σύμφωνα με το άρθρο 480 ΑΚ «Αν περισσότεροι οφείλουν διαιρετή παροχή ή αν περισσότεροι έχουν δικαίωμα σε διαιρετή παροχή, σε περίπτωση αμφιβολίας κάθε οφειλέτης έχει την υποχρέωση να καταβάλει και κάθε δανειστής έχει το δικαίωμα να λάβει ίσο μέρος». Σύμφωνα με το άρθρο 481 ΑΚ «Οφειλή εις ολόκληρον υπάρχει, όταν σε περίπτωση περισσότερων οφειλετών της ίδιας παροχής καθένας απ’ αυτούς έχει την υποχρέωση να την καταβάλει ολόκληρη, ο δανειστής όμως έχει το δικαίωμα να την απαιτήσει μόνο μια φορά». Από τις διατάξεις αυτές προκύπτει ότι για να υπάρξει ενοχή εις ολόκληρον, πρέπει η απαίτηση καθενός των περισσοτέρων δανειστών ή η υποχρέωση καθενός των περισσοτέρων οφειλετών να αφορά την ίδια παροχή και, επιπλέον, οι περισσότερες ενοχές (απαιτήσεις ή υποχρεώσεις) που αφορούν τους περισσότερους δανειστές ή οφειλέτες να έχουν μεταξύ τους καθολική συνδετική σχέση, δηλαδή να συνδέονται με τον ίδιο κοινό σκοπό και τον ίδιο γενεσιουργό λόγο. Με τις ανωτέρω διατάξεις καθιερώνεται ως κανόνας στις πολυπρόσωπες ενοχές, οι οποίες αφορούν διαιρετές παροχές, η κατ' ισομοιρία ευθύνη και το κατ' ισομοιρία δικαίωμα, αντίστοιχα, ενώ η εις ολόκληρο ενοχή και, ειδικότερα, η παθητική εις ολόκληρον ενοχή αναγνωρίζεται μόνο όταν αυτή συνιστάται με αναμφίβολη δήλωση βούλησης των συμβαλλομένων ή καθιερώνεται από το νόμο. Όσον αφορά τη σύμβαση ως γενεσιουργό λόγο της παθητικής εις ολόκληρον ενοχής, πρέπει να συνάγεται από τη σύμβαση με σαφήνεια ότι επιδιωκόταν εις ολόκληρον υποχρέωση όλων, διότι σε περίπτωση αμφιβολίας, δηλαδή αν δεν συνάγεται κάτι άλλο, ισχύει ο κανόνας του αρθ. 480 ΑΚ, ήτοι δημιουργούνται περισσότερες υποχρεώσεις ισομερείς μεταξύ τους. Οι διατάξεις των ανωτέρω άρθρων εμπεριέχουν ενδοτικό δίκαιο και δεν έχουν αναγκαστικό χαρακτήρα. Επομένως, σύμφωνα με την αρχή της ελευθερίας των συμβάσεων, οι συμβαλλόμενοι δύνανται να διαμορφώσουν ελεύθερα την πολυπρόσωπη ενοχική σχέση τους και τις ειδικότερες ενοχές που απορρέουν από αυτή (βλ. ΑΠ 454/06 Δνη 49.497). Όσα αναφέρθηκαν ανωτέρω ως προς την παθητική ενοχή εις ολόκληρον, ισχύουν, αναλογικά, και ως προς την ενεργητική ενοχή εις ολόκληρον, η οποία ρυθμίζεται από το άρθρο 489 ΑΚ, όπου ορίζεται ότι «Απαίτηση εις ολόκληρον υπάρχει, όταν σε περίπτωση περισσότερων δανειστών για την ίδια παροχή, ο καθένας απ' αυτούς έχει το δικαίωμα να την απαιτήσει ολόκληρη, ο οφειλέτης όμως έχει την υποχρέωση να την καταβάλει μόνο μια φορά» (βλ. ΑΠ 846/1998,ΕφΛαρ. 255/2012, ΕφΘεσ.1847/2010 δημοσιευμένες στην Τρ.Ν.Πλ. ΝΟΜΟΣ). Από δε την ανωτέρω διάταξη του άρθρου 480 ΑΚ που ορίζει ότι σε περίπτωση αμφιβολίας η ενοχή δεν είναι σε ολόκληρο και ότι οι περισσότεροι που οφείλουν διαιρετή παροχή έχουν υποχρέωση να καταβάλουν ο κάθε ένας από ίσο μέρος, συνάγεται ότι όταν ενάγεται ένας από τους περισσοτέρους συνοφειλέτες, χωρίς να συντρέχει νόμιμη περίπτωση οφειλής σε ολόκληρο (από το νόμο ή από σύμβαση), τότε η καταψήφιση του εναγομένου περιορίζεται στο ίσο μέρος που αναλογεί στο πρόσωπο του, σε σχέση με τους λοιπούς συνοφειλέτες (ΑΠ 1266/1996 ΕλλΔνη 1997 1117, ΑΠ 1180/1995 ΕλλΔνη 1997 778). Εκ τούτων συνάγεται, περαιτέρω, ότι σε περίπτωση που υποβάλλεται αγωγικό αίτημα για την σε ολόκληρο καταδίκη περισσοτέρων εναγομένων σε εκπλήρωση, αυτό απορρίπτεται ως μη νόμιμο, εφ' όσον στο αγωγικό δικόγραφο δεν εκτίθενται τα στοιχεία που κατά νόμο στηρίζουν το τοιούτο αίτημα. Το Δικαστήριο, όμως, ακόμη και αν δεν διατυπώνεται επικουρική αίτηση για σύμμετρη καταδίκη των εναγομένων, θα θεωρήσει νόμιμο το αίτημα κατά το μέτρο αυτό, ως το έλασσον που εμπεριέχεται στο μείζον υποβληθέν, δεχόμενο δε την αγωγή θα υποχρεώσει καθένα των εναγομένων σε ίση προς τον νικώντα ενάγοντα καταβολή (ΑΠ 846/1998 ΕλλΔνη 40. 132, ΕφΠειρ 500/2016, ΕφΠειρ 317/2016 , ΕφΘεσ/1847/ 2010 δημ στη ΝΟΜΟΣ).

Β. Από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 1, 2 παρ. 1, 5 εδ. β' και 13 του ν. 3741/1929, που διατηρήθηκε σε ισχύ και μετά την εισαγωγή του ΑΚ (άρθρο 54ΕισΝΑΚ), προκύπτει ότι, οι συνιδιοκτήτες πολυώροφης οικοδομής, μπορούν με ιδιαίτερη κοινή συμφωνία όλων, που πρέπει να περιβληθεί τον τύπο του συμβολαιογραφικού εγγράφου και να μεταγραφεί, να κανονίσουν τη συμμετοχή του καθενός στα κοινά βάρη της πολυκατοικίας, όπως είναι η δαπάνη της κεντρικής θέρμανσης, της συντήρησης και κατασκευής των αδιαιρέτων (και κοινοχρήστων) μερών του ακινήτου και, γενικά, κάθε δαπάνης, που αποσκοπεί στην καλή λειτουργία της πολυκατοικίας, προς το κοινό συμφέρον των συνιδιοκτητών. Η κατανομή, εξ άλλου, των δαπανών αυτών, μπορεί να γίνει και με την πράξη συστάσεως οριζόντιας ιδιοκτησίας, νόμιμα μεταγεγραμμένης, που γίνεται από τον ή τους ιδιοκτήτες του οικοπέδου, επί του οποίου η οικοδομή, με βάση προσαρτόμενου σ’ αυτήν (πράξη) πίνακα, που έχει συσταθεί από ειδικό επιστήμονα και στην οποία, οι μετέπειτα ιδιοκτήτες ορόφων ή διαμερισμάτων ορόφων προσχωρούν, με το σχετικό συμβολαιογραφικό έγγραφο αγοράς διαμερίσματος. Η κατ' αυτόν τον τρόπο γενόμενη κατανομή των "κοινόχρηστων δαπανών" είναι νόμιμη και υποχρεωτική για τους συνιδιοκτήτες. Μπορεί, όμως, να διαφοροποιηθεί, με τροποποίηση του σχετικού Κανονισμού, σύμφωνα με τα προβλεπόμενα από το νόμο (ΑΠ 1504/1985 ΕΔΠ 1986/27, ΕφΑΘ 9469/2001 ΕλΔ 43. 1488, ΕφΑΘ 5239/1996 ΕλΔ 38.663, ΕφΑΘ 3072/1991 ΕλΔ 34.1651, ΕφΘεσ 693/1993 ΕλΔ 34.1507). Περαιτέρω, κατά το άρθρο 293 του ΑΚ, το ανώτατο όριο του τόκου, που οφείλεται από δικαιοπραξία προσδιορίζεται όπως ο νόμος ορίζει. Οι προμήθειες ή άλλα ανταλλάγματα που συνομολογούνται ή καταβάλλονται επί πλέον του τόκου λογίζονται ως τόκος. Το ποσοστό του νόμιμου τόκου ή του τόκου υπερημερίας προσδιορίζεται όπως ορίζει ο νόμος. Κατά το άρθρο 294 ΑΚ, κάθε δικαιοπραξία για τόκο, που υπερβαίνει το ανώτατο θεμιτό όριο, είναι άκυρη ως προς το επί πλέον, κατά δε το άρθρο 345 του ίδιου Κώδικα, όταν πρόκειται για χρηματική οφειλή, ο δανειστής, σε περίπτωση υπερημερίας του οφειλέτη, έχει δικαίωμα να απαιτήσει τον τόκο υπερημερίας, που ορίζεται από το νόμο ή με δικαιοπραξία, χωρίς να είναι υποχρεωμένος να αποδείξει ζημία. Αν, όμως, αποδείξει και άλλη θετική ζημία, εφόσον στο νόμο δεν ορίζεται διαφορετικά, έχει δικαίωμα να αποκτήσει και αυτήν. Περαιτέρω, κατά το άρθρο 341 ΑΚ, αν για την εκπλήρωση της παροχής συμφωνήθηκε ορισμένη (δήλη) ημέρα, ο οφειλέτης καθίσταται υπερήμερος με την πάροδο και μόνο της ημέρας αυτής. Τέλος, κατά το άρθρο 404 του ίδιου Κώδικα, ο οφειλέτης μπορεί να υποσχεθεί στο δανειστή, ως ποινή, χρηματικό ποσόν ή κάτι άλλο (ποινική ρήτρα) για την περίπτωση που δεν θα εκπλήρωνε ή που δεν θα εκπλήρωνε προσηκόντως την παροχή. Από τον συνδυασμό των πιο πάνω διατάξεων και ιδίως αυτών των άρθρων 293 εδ. β, 294 και 345 του ΑΚ, σκοπός των οποίων είναι να αποτρέψει την καταστρατήγηση του θεμιτού ορίου τόκου, δια τον συνυπολογισμόν στο ποσοστό του τόκου όλων των πρόσθετων παροχών, οι οποίες, υπό διάφορο του τόκου νομική μορφή, επιβαρύνουν ουσιαστικά τον οφειλέτη συνάγεται ότι, επί χρηματικής, κυρίως, οφειλής, ως κύριας παροχής, η συνομολόγηση σε περίπτωση υπερημερίας του οφειλέτη περί την εκπλήρωση της, επί πλέον του θεμιτού τόκου και πρόσθετου χρηματικού ποσού, ως ποινικής ρήτρας, αντιβαίνει στις παραπάνω διατάξεις του νόμου και είναι άκυρη, κατά το υπερβάλλον, η ακυρότητα δε αυτή της εν λόγω "ποινικής ρήτρας", είναι άσχετη με το υπέρμετρο αυτής, που ρυθμίζεται κατά το άρθρο 409 ΑΚ (ΑΠ 1438/1997 ΕλΔ 39. 391). Επομένως, επί οροφοκτησίας, προκειμένου για υποχρέωση καταβολής εκ μέρους του ιδιοκτήτου διαμερίσματος δαπανών κοινοχρήστων, σε περίπτωση υπερημερίας αυτού, ως προς την εκπλήρωση της υποχρεώσεως του αυτής, ο διαχειριστής δικαιούται να ζητήσει την καταβολή των οφειλών αυτών εκ μέρους του συνιδιοκτήτη, καθώς και τον από το νόμο ή τη σύμβαση προβλεπόμενο τόκο υπερημερίας, όχι δε και τυχόν πρόσθετο χρηματικό αντάλλαγμα, που για το λόγο αυτόν έχει συμφωνηθεί με τον οφειλέτη, ως "ποινική ρήτρα" (ΑΠ 1438/1997 ό.π, ΕφΑΘ 5524/2004 δημ ΝΟΜΟΣ, ΕφΑΘ 9469/2001 ο.π. ΕφΑΘ 6743/1999 ΕλΔ 42.494). Η αγωγή με βάση το ανωτέρω περιεχόμενο της και ειδικότερα, των εκκληθέντων ως άνω αιτημάτων της, με τα οποία, ο ενάγων ζητούσε να υποχρεωθούν οι εναγόμενες - εφεσίβλητες να του καταβάλλουν το ποσό των 2.852,96 ευρώ για κοινόχρηστες δαπάνες και το ποσό των 670 ευρώ για δαπάνες θέρμανσης, η οποία είναι πλήρως ορισμένη παρά τα αντιθέτως από τις τελευταίες ισχυριζόμενα, εσφαλμένα απορρίφθηκε συλλήβδην ως μη νόμιμη χωρίς να ερευνηθεί ως προς τα ανωτέρω στην ουσία της, διότι, σύμφωνα και με τα όσα αναφέρονται στην υπό στοιχείο Α σκέψη της παρούσας, ναι μεν η ένδικη υπόθεση κατά τα εν λόγω κονδύλια της αποτελεί διαιρετή παροχή, πλην όμως, το Δικαστήριο, ακόμη και αν δεν διατυπώνεται επικουρική αίτηση για σύμμετρη καταδίκη των εναγομένων, θεωρεί νόμιμο το αίτημα κατά το μέτρο αυτό, ως το έλασσον που εμπεριέχεται στο μείζον υποβληθέν και έτσι, σε περίπτωση που δεχθεί την αγωγή, θα υποχρεώσει καθένα των εναγομένων σε ίση προς τον νικώντα ενάγοντα καταβολή. Όμως, η αγωγή, ως προς το επί πλέον του οφειλομένου ποσού κοινοχρήστων και των νομίμων τόκων που αναλογούν σ’ αυτό, δηλαδή ως προς το αιτούμενο ποσόν για ποινική ρήτρα (7045,92ευρώ), είναι μη νόμιμη και απορριπτέα, αφού, σύμφωνα και με τα όσα διαλαμβάνονται στην υπό στοιχείο β' μείζονα σκέψη, προκειμένου για υποχρέωση καταβολής εκ μέρους του ιδιοκτήτη διαμερίσματος δαπανών κοινοχρήστων, σε περίπτωση υπερημερίας αυτού, ως προς την εκπλήρωση της υποχρεώσεως του αυτής, ο διαχειριστής δικαιούται να ζητήσει την καταβολή των οφειλών αυτών εκ μέρους του ιδιοκτήτη, καθώς και τον από το νόμο ή τη σύμβαση προβλεπόμενο τόκο υπερημερίας, όπως συμβαίνει εν προκειμένω με την παραπάνω αγωγή, όχι όμως και το πρόσθετο χρηματικό αντάλλαγμα, που για το λόγο αυτό έχει συμφωνηθεί ως "ποινική ρήτρα". Συνεπώς, το πρωτοβάθμιο δικαστήριο που απέρριψε ως μη νόμιμο το εν λόγω αίτημα έστω και με άλλη αιτιολογία που αντικαθίσταται με την παρούσα, ορθώς κατά αποτέλεσμα έκρινε. Επομένως, ενόψει των προαναφερομένων, το πρωτοβάθμιο δικαστήριο, κρίνοντας εσφαλμένα ως ανωτέρω και απορρίπτοντας στο σύνολο τους τα ως άνω κονδύλια της αγωγής που αφορούσαν τις κοινόχρηστες δαπάνες και τις δαπάνες θέρμανσης, ως προς τα οποία, η αγωγή είναι νόμιμη, για σύμμετρη καταδίκη των εναγομένων, ως το έλασσον που εμπεριέχεται στο μείζον υποβληθέν, στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 1, 2 παρ. 1, 4 παρ. 1, 13 του Ν. 3741/1929 «περί ιδιοκτησίας κατ’ ορόφους», 54 ΕισΝΑΚ, 346, 1002, 1117 ΑΚ και 176 ΚΠολΔ, χωρίς να ερευνήσει τούτα στην ουσία τους, εσφαλμένα το νόμο ερμήνευσε και εφάρμοσε, γι’ αυτό κατά τον βάσιμο περί τούτου λόγο της έφεσης με τον οποίο ο εκκαλών ισχυρίζεται ότι το πρωτοβάθμιο δικαστήριο έπρεπε να του επιδικάσει τα ως άνω ποσά συμμέτρως, (χωρίς ενόψει των προαναφερομένων το αίτημα του αυτό να συνιστά όπως αβάσιμα ισχυρίζονται οι εφεσίβλητες μεταβολή της βάσης της αγωγής του) πρέπει να εξαφανισθεί η εκκαλουμένη απόφαση, να κρατηθεί από το Δικαστήριο τούτο η υπόθεση και να ερευνηθεί περαιτέρω και στην ουσία της η ένδικη αγωγή κατά τα ανωτέρω κονδύλια της, κατά την προκειμένη διαδικασία των περιουσιακών διαφορών.

Κατά τη διάταξη του άρθρου 254 ΚΠολΔ, που εφαρμόζεται και στο Εφετείο (βλ.ΕφΠειρ 63/2014 και 134/2014 δημ ΝΟΜΟΣ, ΕφΘεσ 925/2000 Αρμ 54 1132, ΕφΑΘ 9839/1995 ΕλλΔνη 37 1099), το δικαστήριο μπορεί να διατάξει την επανάληψη της συζητήσεως στο ακροατήριο, η οποία έχει κηρυχθεί περαιωμένη, όταν κατά τη μελέτη της υποθέσεως ή τη διάσκεψη παρουσιάζονται κενά ή αμφίβολα σημεία που χρειάζονται συμπλήρωση ή επεξήγηση. Η παρεχομένη από την παραπάνω διάταξη ευχέρεια περιλαμβάνει τη δυνατότητα του δικαστηρίου να διατάξει, πλην άλλων, την προσκομιδή των αναγκαίων για το σχηματισμό της κρίσεως του εγγράφων ή άλλων αποδεικτικών στοιχείων που, αν και γίνεται επίκληση τους δεν προσκομίστηκαν (ΑΠ 820/2018, ΑΠ1212/2017, 2154/2014, ΑΠ 2114/2009, ΑΠ 145/2011 δημοσιευμένες στη ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 108/1987 ΕλλΔνη 1988.295, ΕφΠειρ 63/2014 και 134/2014 ό.π, ΕφΑΘ 9839/1995 ό.π, ΕφΑΘ 1675/1991 ΑρχΝ 1992.28, ΕφΘεσ 1043/1994 Αρμ. 1994.818).

Από την εκτίμηση των αποδεικτικών μέσων που προσκομίστηκαν νόμιμα με επίκληση στο πρωτοβάθμιο δικαστήριο, προσκομίζονται δε νόμιμα με επίκληση και πάλι στο παρόν δευτεροβάθμιο δικαστήριο και ειδικότερα από τις καταθέσεις των ενόρκως εξετασθέντων μαρτύρων που περιέχονται στα ταυτάριθμα με την εκκαλουμένη απόφαση πρακτικά, απ' όλα τα έγγραφα, που νομίμως προσκομίζονται μετ' επικλήσεως εκ μέρους των διαδίκων, είτε προς άμεση απόδειξη είτε για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων (ά. 336§3, 339, 340, 390, 395 και 432 επ. ΚΠολΔ), καθώς και από την επισκόπηση των προσκομιζόμενων φωτογραφιών, των οποίων η γνησιότητα δεν αμφισβητείται (άρθρα 444 αρ.3, 448 παρ. 2, 457 παρ. 4 ΚΠολΔ), αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά : Ο ενάγων και ήδη εκκαλών τυγχάνει διαχειριστής μιας πολυώροφης πολυκατοικίας, η οποία βρίσκεται στην Πάτρα επί της οδού … και η οποία έχει υπαχθεί στις διατάξεις του Ν. 3741/1929 και των άρθρων 1002 και 1117 του ΑΚ , δυνάμει της υπ' αριθμ. ./7-1-1-2008 πράξης σύστασης οριζόντιας ιδιοκτησίας και κανονισμού διοικήσεως της πολυκατοικίας, που έχει καταχωρηθεί νόμιμα στο σχετικό φύλλο του Κτηματολογικού Γραφείου Πατρών, με αριθμό καταχώρισης ./10-10-2008. Η ως άνω οικοδομή, αποτελείται από το υπόγειο, το ισόγειο-πιλοτή, τον πρώτο (Α') πάνω από το ισόγειο-πιλοτή όροφο, τον δεύτερο (Β') πάνω από το ισόγειο-πιλοτή όροφο, τον τρίτο (Γ) πάνω από το ισόγειο-πιλοτή όροφο και το δώμα. Ειδικότερα η άνω οριζόντια ιδιοκτησία αποτελείται από: 1) Το υπόγειο, που είναι κοινόχρηστος χώρος και περιλαμβάνει τον χώρο καυσίμων, τον χώρο καυστήρα, το μηχανοστάσιο, το φρεάτιο ανελκυστήρα, το κλιμακοστάσιο και τον κοινόχρηστο διάδρομο. Οι κοινόχρηστοι χώροι του υπογείου είναι επιφάνειας 48,65 τ.μ. και όγκο»138,65 κυβ.μ. και αναλογία κοινοχρήστων στον Α' όροφο 16,22, στον Β' όροφο 16,22 και στον Γ' όροφο 16,21. 2) Το ισόγειο- πυλωτή που περιλαμβάνει τις υπό στοιχεία … και … (13) κλειστές θέσεις γκαράζ και τον κοινόχρηστο χώρο. 3) Τον πρώτο πάνω από το ισόγειο-πιλοτή όροφο, που περιλαμβάνει: (α) το υπό στοιχείο . διαμέρισμα, επιφάνειας 61,86τ.μ. με ποσοστό ιδιοκτησίας επί του οικοπέδου αδιαιρέτως 158,01/1000, (β) το υπό στοιχείο . διαμέρισμα, επιφάνειας 73,22τ.μ. και με ποσοστό ιδιοκτησίας επί του οικοπέδου αδιαιρέτως 187,02/1000 και (γ) τα κοινόχρηστα. 4) Τον δεύτερο πάνω από το ισόγειο-πιλοτή όροφο, που περιλαμβάνει: (α) το υπό στοιχείο . διαμέρισμα, επιφάνειας 61,86τ.μ. με ποσοστό ιδιοκτησίας επί του οικοπέδου αδιαιρέτως 158,01/1000, (β) το υπό στοιχείο . διαμέρισμα, επιφάνειας 73,22τ.μ. και με ποσοστό ιδιοκτησίας επί του οικοπέδου αδιαιρέτως 187,02/1000 και (γ) τα κοινόχρηστα. 5) Τον τρίτο πάνω από το ισόγειο-πιλοτή όροφο, που περιλαμβάνει: (α) το υπό στοιχείο … διαμέρισμα, επιφάνειας 32,22τ.μ. με ποσοστό ιδιοκτησίας επί του οικοπέδου αδιαιρέτως 98,45/1000, (β) το υπό στοιχείο … διαμέρισμα, επιφάνειας 50,23τ.μ. και με ποσοστό ιδιοκτησίας επί του οικοπέδου αδιαιρέτως 159,49/1000 και (γ) τα κοινόχρηστα και 6) Το δώμα που περιλαμβάνει την απόληξη του κλιμακοστασίου, έχει επιφάνεια 21,12 τετραγωνικά μέτρα και αναλογία κοινοχρήστων 7,04. Περαιτέρω, όπως αποδείχθηκε, δυνάμει του υπ' αριθ. ./18-11-2009 συμβολαίου της Σ/φου Πατρών ., νόμιμα μεταγεγραμμένου στα βιβλία μεταγραφών του Υποθ/κείου Πατρών, η δεύτερη και τρίτη των εναγομένων και ήδη εφεσίβλητων, κατέστησαν συγκύριες, συννομείς και συγκάτοχοι και κατά ποσοστό 1/2 εξ αδιαιρέτου η κάθε μια, του υπό στοιχείο … διαμερίσματος του 1ου υπέρ το ισόγειο ορόφου, με ΚΑΕΚ …, που έχει επιφάνεια 73,22 τ.μ. και αποτελείται από 2 δωμάτια, σαλονοκουζίνα, λουτρό, με ποσοστό συνιδιοκτησίας 187,02/1000 επί του όλου οικοπέδου αδιαίρετα, έχει δε αναλογία επιφάνειας κοινοχρήστων τετραγωνικών μέτρων 28,02, ποσοστό κοινοχρήστων χώρων 172,26/1000, ποσοστό ανελκυστήρα 191,37/1000 και ποσοστό καλοριφέρ 191,37/1000. Σύμφωνα με την υπ' αριθ. 21073/2008 πράξη σύστασης οριζόντιας ιδιοκτησίας και κανονισμού της πολυκατοικίας, η οποία τροποποιήθηκε δυνάμει της υπ' αριθμ. ./2- 3-2010 πράξης σύστασης οριζόντιας ιδιοκτησίας της συμβολαιογράφου Πατρών, …, που έχει καταχωρηθεί νόμιμα στο σχετικό φύλλο του Κτηματολογικού Γραφείου Πατρών, με αριθμό καταχώρισης ./9-3-2010, το υπό στοιχείο … διαμέρισμα, επιφάνειας 73,22τ.μ., έχει αναλογία επιφάνειας κοινοχρήστων τετραγωνικών μέτρων 28,02, ποσοστό κοινοχρήστων χώρων 172,26/1000, ποσοστό ανελκυστήρα 191,37/1000 και ποσοστό καλοριφέρ 191,37/1000. Η δε τρίτη εναγόμενη, …, έχει ήδη μεταβιβάσει το ποσοστό συγκυριότητας της, ήτοι, ποσοστό 1/2 εξ αδιαιρέτου , επί της ως άνω οριζόντιας ιδιοκτησίας, στον …- μη διάδικο στην παρούσα δίκη- δυνάμει του με αριθμ. ./27-2-2015 συμβολαίου αγοραπωλησίας της συμβολαιογράφου Πατρών, …, που έχει καταχωρηθεί νόμιμα στο σχετικό φύλλο του Κτηματολογικού Γραφείου Πατρών, με αριθμό καταχώρισης ./18-3-2015. Εξάλλου, σύμφωνα με το άρθρο 13 παρ. 1 του ως άνω υπ' αριθ. ./7-10-2008 κανονισμού πολυκατοικίας, η πολυκατοικία διοικείται από τη γενική συνέλευση των συνιδιοκτητών, στην οποία δικαιούται να μετέχει κάθε συνιδιοκτήτης αυτοπροσώπως ή με ειδικό αντιπρόσωπο του , με έγγραφη εξουσιοδότηση. Στην παρ. 2 του ίδιου ως άνω άρθρου ορίζεται ότι η γενική συνέλευση συνεδριάζει και έγκυρα αποφασίζει αν είναι παρόντα σε αυτήν ή εκπροσωπούνται τα 3/4 της όλης συνιδιοκτησίας. Επιπρόσθετα σύμφωνα με το άρθρο 14 του άνω κανονισμού πολυκατοικίας η τακτική συνέλευση εκλέγει έναν από τους συνιδιοκτήτες ή και πρόσωπο μη συνιδιοκτήτη ως διαχειριστή της πολυκατοικίας, κατά δε το άρθρο 19 αυτού, το σύνολο των συνιδιοκτητών από κοινού μπορεί να στραφεί κατά οποιουδήποτε συνιδιοκτήτη αν δεν τηρεί τους όρους του κανονισμού αυτού ή δεν εκπληρώνει γενικά όλες τις υποχρεώσεις που απορρέουν από τον κανονισμό της πολυκατοικίας. Το σύνολο των συνιδιοκτητών εκπροσωπείται από τον διαχειριστή, ο οποίος μπορεί να εγείρει κάθε ένδικο μέσο, τακτικό ή έκτακτο και δικαιούται ο διαχειριστής να παρίσταται για λογαριασμό τους σε δικαστήριο ως ενάγοντας ή εναγόμενος ή και με οποιαδήποτε άλλη ιδιότητα διαδίκου. Ο ενάγων- εκκαλών, είχε εκλεγεί διαχειριστής από την Γενική Συνέλευση των ιδιοκτητών της άνω πολυκατοικίας που έλαβε χώρα, στις 6-9-2009, έκτοτε δε, συνέχισε για όλα τα μετέπειτα έτη να έχει την ιδιότητα αυτή και να ασκεί τα καθήκοντα του διαχειριστή της πολυκατοικίας αυτής λόγω συνεχών παρατάσεων της θητείας του. Κατά την Γενική Συνέλευση των ιδιοκτητών της άνω πολυκατοικίας που έγινε την 6-10-2016 και στην κοινόχρηστη είσοδο της πολυκατοικίας αυτής μετά από νόμιμη πρόσκληση κατά την οποία παραστάθηκαν όλοι οι ιδιοκτήτες πλην των εναγομένων, όπως και όλοι οι ενοικιαστές των διαμερισμάτων (…) αποφασίστηκε η εκ νέου εκλογή του ως διαχειριστή για το επόμενο έτος, εγκρίθηκαν τα πεπραγμένα της διαχείρισης για το έως τότε χρονικό διάστημα, αποφασίστηκε η έκδοση κοινοχρήστων από διαχειριστικό γραφείο και αποφασίστηκε η έγερση αγωγής κατά των εφεσίβλητων …, για τα οφειλόμενα έως τότε ποσά κοινοχρήστων δαπανών. Ο ισχυρισμός των εφεσίβλητων τον οποίο νομίμως επαναφέρουν ενώπιον αυτού του δικαστηρίου περί έλλειψης ενεργητικής νομιμοποίησης του ενάγοντος-εκκαλούντος διότι η σύγκληση της τακτικής συνέλευσης που έλαβε χώρα την 6-10-2016 δεν ήταν νόμιμη για το λόγο ότι δεν είχε κοινοποιηθεί προς αυτές πρόσκληση με τον τρόπο που προέβλεπε το άρθρο 13 παρ. 2 και 4 του Κανονισμού της πολυκατοικίας, είναι απορριπτέος ως αβάσιμος. Και τούτο διότι, οι αποφάσεις της Γενικής Συνέλευσης των συνιδιοκτητών πολυκατοικίας, διατηρούν πλήρως την ισχύ τους, ανεξαρτήτως πλημμελειών ως προς την λήψη τους, εωσότου, ακυρωθούν, κατά ανάλογη εφαρμογή του άρθρου 101 ΑΚ. Η δε τυχόν ακυρότητα, εξαιτίας ελαττώματος, της απόφασης της γενικής συνέλευσης των συνιδιοκτητών για την εκλογή διαχειριστή πρέπει να προσβάλλεται με αγωγή μέσα στην αποσβεστική προθεσμία των έξι μηνών από τη λήψη της απόφασης της συνέλευσης (ΑΠ 791/2009 δημ ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 853/2001 ΕΔΠ 2003.199, ΑΠ 1489/1999 ΕλλΔνη 2000.18), περίπτωση που δεν συντρέχει στην προκειμένη περίπτωση. Περαιτέρω, ο εκκαλών- ενάγων, αν και επικαλείται με τις προτάσεις του, και ενώπιον αυτού του δικαστηρίου, τα κάτωθι έγγραφα και δη, τις αναλυτικές καταστάσεις κοινοχρήστων (ηλεκτροδότηση αυτών, συντήρηση ασανσέρ κ.λπ.) καθώς και τις με αριθμ. ./14-12-2009 και ./28-1-2010 αποδείξεις πληρωμής που αφορούν την αγορά πετρελαίου θέρμανσης και τις από 29-1-2010 και 10-3-2010 καταστάσεις δαπάνης πετρελαίου θέρμανσης, οι δε εφεσίβλητες επ' αυτών αμφισβητούν το ύψος τους, ωστόσο δεν τις προσκομίζει.

Πλην όμως αν και τα ανωτέρω έγγραφα είναι απολύτως κρίσιμα και αναγκαία για τον σχηματισμό της κρίσης αυτού του δικαστηρίου το οποίο καλείται να αποφανθεί στην παρούσα δευτεροβάθμια δίκη για το ουσιαστικά βάσιμο ή μη των εκατέρωθεν αιτημάτων και ισχυρισμών των διαδίκων, ωστόσο δεν προσκομίζονται ενώπιον του (Σημειώνεται ότι οι περιλαμβανόμενες στην αγωγή καταστάσεις μέρους των επικαλούμενων δαπανών, αποτελούν μόνο περιεχόμενο αυτής). Κατ’ ακολουθίαν των προεκτεθέντων, πρέπει κατ' εφαρμογήν του άρθρου 254 του ΚΠολΔ, σύμφωνα και με τα όσα αναφέρονται στην ως άνω μείζονα σκέψη της παρούσας, να διαταχθεί η επανάληψη της συζήτησης για να προσκομιστούν τα προαναφερθέντα έγγραφα, με επιμέλεια του ενάγοντος- εκκαλούντος, κατά την επαναλαμβανόμενη συζήτηση της υπόθεσης, που θα επαναφερθεί προς συζήτηση, με την επιμέλεια του επιμελέστερου από τους διαδίκους. Τα δικαστικά έξοδα των διαδίκων, όπως και η τύχη του παραβόλου έφεσης, θα αντιμετωπισθούν κατά την τελειωτική κρίση αυτού του δικαστηρίου.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

ΔΙΚΑΖΕΙ αντιμωλία των διαδίκων.

ΔΕΧΕΤΑΙ τυπικά και ουσιαστικά την έφεση.

ΕΞΑΦΑΝΙΖΕΙ την με αριθμό 108/2018 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πατρών, κατά τη διάταξη αυτής που απέρριψε τα κονδύλια της αγωγής που αναφέρονται στο σκεπτικό της παρούσας και αφορούν τις κοινόχρηστες δαπάνες και τις δαπάνες θέρμανσης, ως προς την δεύτερη και τρίτη των εναγομένων.

ΚΡΑΤΕΙ την αγωγή ως προς την δεύτερη και τρίτη των εναγομένων, κατά τα κονδύλια αυτής που αφορούν τις κοινόχρηστες δαπάνες και τις δαπάνες θέρμανσης, σύμφωνα με τα ειδικότερα στο σκεπτικό.

ΑΝΑΒΑΛΛΕΙ κατά τα λοιπά την έκδοση της οριστικής απόφασης του.

ΔΙΑΤΑΣΣΕΙ την επανάληψη της συζήτησης της υπόθεσης προκειμένου να προσκομισθούν, με την επιμέλεια του ενάγοντος- εκκαλούντος, τα αναφερόμενα, στο σκεπτικό έγγραφα.

ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίστηκε και δημοσιεύθηκε σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριο του στην Πάτρα, στις 29 Μαΐου 2020 χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων τους δικηγόρων.

Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ