ΕιρΒασιλικών 30/2016

Υπαγωγή στο πεδίο εφαρμογής του ν. 3869/2010 αιτούντος με ΜΟΝΑΔΙΚΟ  πιστωτή το ΤΠΔ -. 

Το ληξιπρόθεσμο των οφειλών ως προϋπόθεση του παραδεκτού της αιτήσεως θα εξετασθεί εν συνδυασμώ με την αδυναμία πληρωμής της οφειλής, δηλαδή με την ρευστότητα των εισοδημάτων και την διακινδύνευση του στοιχειώδους επιπέδου των αιτούντων και των οικογενειών τους. Δεκτή η αίτηση.   

ΑΡΙΘΜΟΣ 30/2016

Διαδικασία: ΕΚΟΥΣΙΑ

ΤΟ ΕΙΡΗΝΟΔΙΚΕΙΟ ΒΑΣΙΛΙΚΩΝ

ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΗΚΕ από την Ειρηνοδίκη Ελένη Τομαρά παρουσία και της Γραμματέως Ευμορφίας Τζίκα

ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΕ δημόσια στο ακροατήριο του την 30η Ιουνίου 2016 για να δικάσει την παρακάτω υπόθεση των:

ΤΩΝ ΑΙΤΟΥΝΤΩΝ: 1) ... κατοίκου Τριλόφου Θεσσαλονίκης, ... (ΑΦΜ ... ΔΟΥ ...), ο οποίος παραστάθηκε στο Δικαστήριο μετά της πληρεξούσιας δικηγόρου του Αικατερίνης Χλιούμη (AM 8695), 2) ... κατοίκου Τριλόφου Θεσσαλονίκης … (ΑΦΜ …. ΔΟΥ ...), η οποία παραστάθηκε στο δικαστήριο μετά της πληρεξούσιας δικηγόρου της Αικατερίνης Χλιούμη (AM 8695)

Οι αιτούντες με την από 13-11-2015 αίτηση τους εκούσιας δικαιοδοσίας, που κατατέθηκε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου τούτου με αριθμό έκθεσης κατάθεσης 182/2015, ζήτησαν όσα αναφέρονται σε αυτή.

Για τη συζήτηση της αιτήσεως αυτής ορίστηκε η δικάσιμος της 2-2-2016, κατά την οποία αναβλήθηκε η συζήτηση της αίτησης για την δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσης απόφασης.

Κατά την εκφώνηση της υπόθεσης οι αναφερόμενοι στην αίτηση πιστωτές των αιτούντων δήλωσαν ότι παρίστανται ως εξής:

1. Το Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου με την επωνυμία «ΤΑΜΕΙΟ ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΩΝ ΚΑΙ ΔΑΝΕΙΩΝ» που εδρεύει στην Αθήνα, οδός Ακαδημίας αρ.40, και εκπροσωπείται νόμιμα, το οποίο παραστάθηκε στο Δικαστήριο διά της πληρεξούσιας δικηγόρου του Μαρίας Φανοπούλου (AM 2906)

Το δικαστήριο μετά την εκφώνηση της υπόθεσης από το οικείο πινάκιο και κατά τη σειρά της εγγραφής της σ' αυτό.

ΜΕΛΕΤΗΣΕ τη δικογραφία.

ΣΚΕΦΘΗΚΕ σύμφωνα με το νόμο.

Με την διάταξη του άρθρ. 1 του Ν. 3869/2010, που αφορά τη «Ρύθμιση οφειλών υπερχρεωμένων φυσικών προσώπων και άλλες διατάξεις» (ΦΕΚ Α'130/3-8-2010), ορίζεται ότι: «1. Φυσικά πρόσωπα που δεν έχουν πτωχευτική ικανότητα κι έχουν περιέλθει, χωρίς δόλο, σε μόνιμη αδυναμία πληρωμής ληξιπρόθεσμων χρηματικών οφειλών τους (εφεξής οφειλέτες) δικαιούνται να υποβάλουν στο αρμόδιο δικαστήριο την αίτηση που προβλέπεται στην παράγραφο 1 του άρθρου 4 για τη ρύθμιση των οφειλών αυτών και απαλλαγή. Την ύπαρξη δόλου αποδεικνύει ο πιστωτής.

2. Δεν επιτρέπεται η ρύθμιση οφειλών που: α) έχουν αναληφθεί το τελευταίο έτος πριν την υποβολή της αίτησης για την έναρξη της διαδικασίας, κατά την παράγραφο 1 του άρθρου 4 του παρόντος νόμου και β) που προέκυψαν από αδικοπραξία που διαπράχθηκε με δόλο, διοικητικά πρόστιμα, χρηματικές ποινές, φόρους και τέλη προς το Δημόσιο και τους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης πρώτου και δευτέρου βαθμού, τέλη προς Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου και εισφορές προς οργανισμούς κοινωνικής ασφάλισης. 3. Απαλλαγή του οφειλέτη από τα χρέη του συμφωνά με τις διατάξεις του παρόντος νόμου μπορεί να γίνει μόνο μία φορά». Ακολούθως, στις διατάξεις των άρθρων 2, 3 και 4 του ίδιου νόμου, γίνεται αναφορά στη διαδικασία εξωδικαστικοΰ συμβιβασμού, στο αρμόδιο δικαστήριο και στην κατάθεση των εγγράφων στη γραμματεία του δικαστηρίου και ιδίως της αίτησης, για την έναρξη της διαδικασίας ενώπιον αυτού. Εξάλλου, η εισοδηματική στενότητα, τα υψηλά επιτόκια στο χώρο ιδίως της καταναλωτικής πίστης, οι επιθετικές πρακτικές προώθησης των πιστώσεων, ατυχείς προγραμματισμοί, απρόβλεπτα γεγονότα στη ζωή των δανειοληπτών (απώλεια εργασίας κ.ά.), αποτέλεσαν παράγοντες που - δρώντας υπό την απουσία θεσμών συμβουλευτικής υποστήριξης των καταναλωτών σε θέματα υπερχρέωσης - συνέβαλαν ανενόχλητα στην αυξανόμενη υπερχρέωση νοικοκυριών, τα οποία - αδυνατώντας στη

συνέχεια να αποπληρώνουν τα χρέη τους - υπέστησαν και υφίστανται τις αλυσιδωτά επερχόμενες καταστροφικές συνέπειες της. Προκειμένου δε να αντιμετωπιστεί το πραγματικό - ιδιαίτερα μεγάλο και οξυμένο - πρόβλημα της ελληνικής κοινωνίας, κατά τρόπο ουσιαστικό, σύγχρονο, θεσμικό, εναρμονισμένο με τις επιταγές ενός συγχρόνου κοινωνικού κράτους δικαίου, θεσπίστηκαν οι διατάξεις αυτοΰ του νόμου, με τους όρους και τις προϋποθέσεις, που θέτει (βλ. σχετ. ΜΠρΑΘ 8326/2010, ΜΠρΑΘ 7794/2010, ΤΝΠ Νομός). Επειδή κατά τη διάταξη του άρθρ.1 Ν.3869/2010 "Φυσικά πρόσωπα που δεν έχουν πτωχευτική ικανότητα και έχουν περιέλθει χωρίς δόλο σε μόνιμη αδυναμία πληρωμής ληξιπρόθεσμων χρηματικών οφειλών τους, δικαιούνται να υποβάλλουν στο αρμόδιο δικαστήριο την αίτηση που προβλέπεται στην παράγραφο 1 του άρθρου 4 για τη ρύθμιση των οφειλών τους και απαλλαγή. Την ύπαρξη δόλου αποδεικνύει ο πιστωτής...». Σύμφωνα, λοιπόν, με την παραπάνω διάταξη για να υπαχθεί οφειλέτης στο ρυθμιστικό πεδίο εφαρμογής του νόμου, πρέπει χωρίς δόλο να έχει περιέλθει σε μόνιμη αδυναμία πληρωμής των ληξιπρόθεσμων χρηματικών οφειλών του. Το ληξιπρόθεσμο του χρέους κρίνεται κατά τις διατάξεις των άρθρ. 323-324 Α.Κ. Το ληξιπρόθεσμο της παροχής καθορίζει το χρονικό σημείο από το οποίο q δανειστής δικαιούται να απαιτήσει την καταβολή του χρέους. Ωστόσο το ληξιπρόθεσμο των οφειλών απαιτείται κατά νόμον ως στοιχείο για τη συγκρότηση της μόνιμης αδυναμίας του αιτούντα για την υποβολή της αίτησης προς υπαγωγή στις ρυθμίσεις του νόμου (Κρητικός, έκδοση Τρίτη σελ.43 σημ. 25). Ωστόσο, η αδυναμία πληρωμής των ληξιπρόθεσμων οφειλών ως προϋπόθεση ρύθμισης των οφειλών του, κατά την κρίση του δικαστηρίου αυτού δύναται να πληρούται και όταν ο οφειλέτης με βάση τα εισοδήματα του δύναται μεν να εξοφλεί ακόμη και το σύνολο των χρεών του αλλά σε βάρος των στοιχειωδών αναγκών του. Η εξόφληση των πιστωτών με αδυναμία ικανοποίησης των βιοτικών αναγκών του οφειλέτη δεν αναιρεί την αδυναμία πληρωμών του οφειλέτη. Η προστασία της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και η διατήρηση ενός στοιχειώδους επιπέδου αντιμετώπισης των οφειλετών επιβάλλουν να χαρακτηρισθεί ως αδυναμία πληρωμών η περίπτωση του οφειλέτη που δύναται να ικανοποιήσει των σύνολο των οφειλών του αν διαθέσει το σύνολο των εισοδημάτων του αλλά χωρίς να εξασφαλίζει το στοιχειώδες επίπεδο διαβίωσης για τον ίδιο και την οικογένεια του. Και αυτό το πρόσωπο βρίσκεται σε μόνιμη και γενική αδυναμία πληρωμών. Διαφορετική αντιμετώπιση θα προέτασσε την ικανοποίηση των πιστωτών σε βάρος της ανθρώπινης, αξιοπρέπειας του οφειλέτη ακόμα και της επιβίωσης του, κατάσταση που δεν γίνεται αποδεκτή από το σκοπό αλλά και το γράμμα του ν.3869/2010. Συνεπώς η αδυναμία πρέπει να αξιολογηθεί σε συνδυασμό με την κάλυψη των βασικών βιοτικών αναγκών του οφειλέτη. Εξάλλου, στη ρύθμιση των οφειλών συμφωνά με τις διατάξεις του ν. 3869/2010 υπάγονται και οι οφειλές του Ταμείου Παρακαταθηκών και Δανείων, δεδομένου ότι από τις κείμενες διατάξεις δεν προκύπτει εξαίρεση τους. Συγκεκριμένα στις προβλεπόμενες εξαιρέσεις του άρθρου 1 παρ. 2 του ν. 3869/2010 δεν συμπεριλαμβάνεται η οφειλή προς το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων. Εάν ο νομοθέτης ήθελε να μην υπαγάγει τις οφειλές αυτές στο νόμο θα το έπραττε, όπως έπραξε με την προσθήκη της γ' περίπτωσης στη διάταξη του άρθρου 1 παρ. 1 νόμου με το άρθρο 20 παρ. 15 ν. 4019/2011 (ΦΕΚ Α' 216/30-9-2011), όπου προβλέφθηκε εξαίρεση από την προκειμένη ρύθμιση των χορηγουμένων δανείων σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 15 και 17 του ν. 3588/2007. Όσον αφορά το ειδικότερο νομικό καθεστώς που διέπει τους όρους χορήγησης των δανείων από το εν λόγω ταμείο επίσης δεν προκύπτει ότι αυτές εμποδίζουν νομικά τη συμπεριέλευση των δανείων αυτού (του Ταμείου) στην προκείμενη ρύθμιση, για τους παρακάτω λόγους: Πρώτον με το άρθρο 62 του ν. 2214/1994 προβλέπεται για την εξυπηρέτηση και ασφάλεια των χορηγούμενων από το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων τοκοχρεολυτικών δανείων για την απόκτηση πρώτης κατοικίας, προς τους δημοσίους υπαλλήλους κάθε δανειζόμενος υποχρεούται να εκχωρεί υπέρ του δανειστού μέχρι τα 6/10 όλων γενικά των μηνιαίων απολαβών του (μισθός), εξακολουθεί να ισχύει και απλώς θα μεταβάλλεται το ποσοστό του μισθού που παρακρατείται, το οποίο προφανώς θα είναι κατώτερο του ποσοστού των 6/10, καθότι ο οφειλέτης ευρισκόμενος σε μόνιμη αδυναμία πληρωμής των ληξιπρόθεσμων οφειλών του, και φέροντας στο Δικαστήριο προς ρύθμιση τα χρέη του, συμπεριλαμβανομένης και της οφειλής προς το εν λόγω Ταμείο, θα αιτείται και σε περίπτωση ευόδωσης της αίτησης θα καθορίζεται ποσοστό μικρότερο των 6/10. Δεύτερον με το άρθρο 25 παρ. 6 του ν. 3867/2010 παρέχεται στους δανειολήπτες του εν λόγω ταμείου η δυνατότητα ρύθμισης των οφειλών τους και καθορίζονται οι όροι της εν λόγω ρύθμισης, σύμφωνα με τους οποίους το Διοικητικό Συμβούλιο του εν λόγω Ταμείου αποφασίζει τους όρους ρύθμισης. Η εν λόγω ρύθμιση δεν αποκλείει την προκείμενη ρύθμιση του ν. 3869/2010, καθότι κατά την πρώτη (ν. 3867/2010) προβλέπεται μια ρύθμιση των μελών του ταμείου με απόφαση του Δ.Σ., ενώ στην προκείμενη προβλέπεται ρύθμιση, η οποία είναι απότοκος δικαστικής κρίσης (Α. Κρητικός ν.3869/2010 έκδοση 2012 σελ. 62, ΕΙΡΘΕΣ 6958/2011 ΔΕΕ 2012/42 με ευνοϊκά σχόλια του συγγραφέα). Σε κάθε δε περίπτωση η εξαίρεση του εν λόγω ταμείου, θα προσέκρουε στην αρχή της ισότητας, που προβλέπεται στο άρθρο 4 του Συντάγματος, καθότι οι δανειολήπτες του εν λόγω ταμείου σε σχέση με τους δανειολήπτες των υπολοίπων πιστωτικών ιδρυμάτων θα στερούνταν αναιτιολόγητα των ευνοϊκών διατάξεων του ν. 3869/2010, καθότι από τον προαναφερόμενο νόμο (3867/2010) δεν προκύπτουν ευνοϊκές διατάξεις ανάλογες του ν. 3869/2010 καθώς η παράγραφος 6 του άρθρου 25 του ν. 3867/2010 προβλέπει όρους διευκόλυνσης και εξυπηρέτησης των δανείων και όχι απαλλαγής όπως προβλέπει ο προκείμενος νόμος (ΕΙΡΘΕΣ 1238/2012, 1239/2012, 1913/2012, ΕΙΡΚΑΛΥΜΝ 1/2012 ΤΝΠ "ΝΟΜΟΣ", Βενιέρη σε Ι. Βενιέρη - Θ. Κατσά, Εφαρμογή του Ν. 3869/2010 για τα υπερχρεωμένα φυσικά πρόσωπα, σελ. 87-88) (βλ. σχ.Ειρ Χαλανδρ 65/2012, Ειρ Κρωπ 214/2013 δημ. Τράπεζα νομικών πληροφοριών ΔΣΑ ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ). Επομένως, η ένσταση του καθ’ ου πιστωτή ΝΠΔΔ με την επωνυμία «ΤΑΜΕΙΟ ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΩΝ ΚΑΙ ΔΑΝΕΙΩΝ» περί του ότι ο α αιτών ως δημόσιος υπάλληλος υπάγεται στον Ν.3867/2010 θα πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμη.

Από το συνδυασμό των άρθρ. 216 παρ.1 ΚΠολΔ και 4 του Ν. 3869/2010 προκύπτει ότι η αίτηση οφειλέτη για υπαγωγή του στις ευεργετικές ρυθμίσεις του Ν.3869/2010 για να είναι ορισμένη πρέπει να γίνεται αναφορά σ’ αυτήν 1) της μόνιμης και γενικής (όχι απλής) αδυναμίας πληρωμής των ληξιπρόθεσμων οφειλών του φυσικού προσώπου 2) της κατάστασης της περιουσίας του 3) της κατάστασης των πιστωτών του και των απαιτήσεων τους κατά κεφάλαιο, τόκους και έξοδα 4) σχέδιο διευθέτησης των οφειλών του 5) αίτημα ρύθμισης αυτών με σκοπό την προβλεπόμενη από το νόμο απαλλαγή του (Αθ. Κρητικός έκδοση 2010 ερμ. Ν.3869/2010 σελ. 64 και Ε. Κιουπτσίδου Αρμ. 64 Ανάτυπο σελ. 1477), παράλληλα δε πρέπει να περιλαμβάνει σε αυτή αίτημα προς επικύρωση του προτεινόμενου σχεδίου διευθέτησης ώστε να αποκτήσει αυτό ισχύ δικαστικού συμβιβασμού και επικουρικά να ζητεί τη ρύθμιση των χρεών του από το Δικαστήριο σύμφωνα με το άρθρ.8 παρ.1 του Ν.3869/2010.Δεν απαιτείται πανηγυρική διατύπωση των παραπάνω στοιχείων και του αιτήματος της αίτησης, αλλά μπορούν να περιέχονται οπουδήποτε στο δικόγραφο, γιατί δεν καθορίζεται από το νόμο ή παράθεση τους σε ορισμένη θέση ή σειρά, αρκεί μόνον αυτά να προκύπτουν με σαφήνεια.

Με την κρινόμενη αίτηση τους, οι αιτούντες επικαλούμενοι ότι έχουν έλλειψη πτωχευτικής ικανότητας, εκθέτουν ότι λόγω του ότι έχει μειωθεί σημαντικά το μηνιαίο εισόδημα τους έχουν μόνιμη αδυναμία πληρωμής των ληξιπρόθεσμων χρεών τους προς τους πιστωτές που αναφέρονται στην αναλυτική κατάσταση που περιέχεται στην αίτηση. Ζητούν α) να ρυθμισθούν οι οφειλές τους σε τρία-πέντε έτη β) να συμψηφισθεί η δικαστική δαπάνη μεταξύ των διαδίκων, γ) να εξαιρεθεί από την εκποίηση το ακίνητο που περιγράφεται στην αίτηση ως πρώτη τους κατοικία δ) να αναγνωρισθεί ότι με βάση την τήρηση της ανωτέρω ρύθμισης των οφειλών τους θα απαλλαγούν από τα χρέη τους με την επιφύλαξη αυτών που ρυθμίσθηκαν για την ανωτέρω εξαίρεση της Α’ κατοικίας τους.

Η αίτηση με το παραπάνω περιεχόμενο και αίτημα, αρμοδίως καθ’ ύλην και κατά τόπο εισάγεται να δικασθεί από το Δικαστήριο τούτο (ΑΡΘΡ. 3 περίοδος 1 τοί.ι Ν.3869/2010) κατά την εκούσια δικαιοδοσία (αρθρ.1 περ.β του ΚΠολΔ σε συνδ. με περίοδο 2'1, αρ|θρ.3 του Ν3869/2010 και αρθρ.739 επ.ΚΠολΔ). Περαιτέρω, η αίτηση είναι νόμιμη, στηριζόμενη στις διατάξεις των αρθρ.1 επ. του Ν.3869/2010 πλην του αιτήματος δ) να αναγνωρισθεί ότι με την τήρηση της ρύθμισης του Δικαστηρίου θα απαλλαγεί από τα χρέη του, το οποίο είναι απαράδεκτο, αφού η αιτούμενη αναγνώριση δεν αποτελεί υπόθεση εκούσιας δικαιοδοσίας κατ’ αρθρ.739 ΚΠολΔ ώστε να κριθεί κατά την εφαρμοζόμενη εν προκειμένω διαδικασία. Πάντως, το αίτημα να απαλλαγεί ο υπερχρεωμένος οφειλέτης (και όχι η αιτούμενη αναγνώριση) από κάθε υπόλοιπο οφειλής κατ’ άρθ.11 παρ. 1 του Ν.3869/2010 συνιστά αίτημα και περιεχόμενο μεταγενέστερης αιτήσεως που υποβάλλει στο Δικαστήριο μετά την κανονική εκτέλεση των υποχρεώσεων που του επιβάλλονται με την απόφαση που εκδίδεται επί της αιτήσεως του αρθ.4 παρ. 1 του αυτού νόμου, ως τούτο ρητά αναφέρεται στην παρ. 3 του άρθ. 11 του Ν.3869/2010 σύμφωνα με το οποίο "Το δικαστήριο με αίτηση του οφειλέτη που κοινοποιείται στους πιστωτές πιστοποιεί την απαλλαγή του από το υπόλοιπο των οφειλών". Επίσης για το παραδεκτό της αίτησης δεν εκκρεμεί άλλη αίτηση των αιτούντων για ρύθμιση των χρεών τους στο Δικαστήριο αυτό ή άλλο Ειρηνοδικείο της χώρας, ούτε έχει απορριφθεί προγενέστερη αίτηση τους για ουσιαστικούς λόγους, όπως διαπιστώθηκες μετά από αυτεπάγγελτο έλεγχο κατ’ άρθ. 13 παρ. 2, (βλ. σχετικές βεβαιώσεις των Γραμματέων του Δικαστηρίου αυτού και του Ειρηνοδικείου Αθηνών).

Παραδεκτά εισάγεται προς συζήτηση μετά: α) την εμπρόθεσμη και νομότυπη κλήτευση των μετεχόντων πιστωτών και επίδοση σ αυτούς των εγγράφων του άρθ. 5 παρ. 1 ν. 3869/2010, β) την εμπρόθεσμη κατάθεση στη γραμματεία του δικαστηρίου αυτού των εγγράφων του άρθ. 4 παρ.2 και 4 ν. 3869/2010, Παραπέρα η αίτηση είναι επαρκώς ορισμένη, απορριπτόμενης ως ουσιαστικά αβάσιμης της ενστάσεως περί του αντιθέτου, την προβληθείσα από την κάθ’ ου πιστώτρια εταιρία, δεδομένου ότι πέραν των παραπάνω αναφερομένων στοιχείων κανένα άλλο δεν απαιτείται για το ορισμένο της αίτησης, τα αναφερόμενα δε από αυτήν ελλείποντα στοιχεία δεν αποτελούν στοιχεία του ορισμένου της αίτησης και είναι αντικείμενο αποδείξεως και ανταποδείξεως κατά την έρευνα της ουσιαστικής βασιμότητας και ειδικότερα των όρων υπαγωγής των αιτούντων στη ρύθμιση του Ν.3869/2010. Ακόμη είναι νόμιμη, καθόσον το ληξιπρόθεσμο των οφειλών ως προϋπόθεση του παραδεκτού και νομίμου της αίτησης τους, θα εξετασθεί κατ’ ουσίαν σε συνδυασμό με την αδυναμία πληρωμής της οφειλής τους (αιτούντων) υπό την έννοια που αναπτύσσεται στη νομική σκέψη της απόφασης, δηλ. με την ρευστότητα των εισοδημάτων τους και τη διακινδύνευση του στοιχειώδους επιπέδου των αιτούντων και της οικογένειας τους. Επομένως πρέπει να εξεταστεί παραπέρα ως προς την ουσιαστική της βασιμότητα μετά την καταβολή των νομίμων τελών της συζήτησης.

Επειδή από την χωρίς όρκο κατάθεση του Α' αιτούντος, που δόθηκε ενώπιον του ακροατηρίου του Δικαστηρίου τούτου και περιέχεται στα ταυτάριθμα με την παρούσα πρακτικά, καθώς και από όλα τα έγγραφα που προσκομίζουν και επικαλούνται οι διάδικοι, αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Ο α' αιτών, γεννήθηκε το έτος 1966 και είναι έγγαμος μετά της β' αιτούσας η οποία γεννήθηκε το έτος 1967, από το γάμο τους δε αυτό έχουν αποκτήσει δύο τέκνα, ήτοι την ..., η οποία πλέον είναι 24 ετών και τον ..., ο οποίος ήδη είναι 17 ετών. Ο α αιτών ανήκει στο διοικητικό προσωπικό του Νοσοκομείου ΑΧΕΠΑ και ο καθαρός μηνιαίος μισθός του τον μήνα Ιούνιο του 2016 ανέρχεται στο ποσό των 1.011,74 ευρώ, από το οποίο όμως παρακρατείται το ποσό των 263,32 ευρώ από το καθ’ ου η αίτηση, και επομένως το καθαρό ποσό που του αποδίδεται ανέρχεται στα 748,42 ευρώ (βλ. προσκομισθείσα από τον ανωτέρω απόδειξη). Η β’ αιτούσα παλαιότερα και μέχρι το έτος 2013 εργαζόταν ως πωλήτρια σε αρτοζαχαροπλαστείο με μηνιαίο μισθό 700,00 ευρώ, πλην όμως το έτος 2013 απολύθηκε και έκτοτε είναι άνεργη (βλ. προσκομισθείσα από την ανωτέρω βεβαίωση του ΟΑΕΔ). Επίσης η ως άνω θυγατέρα των αιτούντων είναι άνεργη (βλ. προσκομισθείσα από τους αιτούντες βεβαίωση του ΟΑΕΔ). Από το προσκομισθέν από τους αιτούντες εκκαθαριστικό του οικονομικού έτους 2012, της ΔΟΥ ... προκύπτει ότι το ετήσιο εισόδημα για τον α'

αιτούντα ανέρχεται στο ποσό των 16.430,17 ευρώ από μισθωτές υπηρεσίες και για την β' αιτούσα στο ποσό των 10.645,02 επίσης από μισθωτές υπηρεσίες. Από το προσκομισθέν από τους ίδιους εκκαθαριστικό του οικονομικού έτους 2013, προκύπτει ότι το ετήσιο

εισόδημα για τον α’ αιτούντα ανέρχεται σίτο ποσό των 13.395,24 ευρώ και για την β’ αιτούσα στο ποσό των 10.481,02 ευρώ (βλ. σχετικά εκκαθαριστικά). Από το προσκομισθέν από τους ίδιους εκκαθαριστικό του οικονομικού έτους 2014, προκύπτει ότι το ετήσιο εισόδημα για τον α’ αιτούντα ανέρχεται στο ποσό των 12.963,20 ευρώ και για την β' αιτούσα στο ποσό των 4.459,20 ευρώ από επίδομα ανεργίας. Από το προσκομισθέν από τους ίδιους εκκαθαριστικό του οικονομικού έτους 2015, προκύπτει ότι το ετήσιο εισόδημα για τον α’ αιτούντα ανέρχεται στο ποσό των 12.854,20 ευρώ και για την β’ αιτούσα είναι μηδενικό (βλ. σχετικά εκκαθαριστικά).

Επίσης η β' αιτούσα διαγνώσθηκε τον Απρίλιο του 2015 με καρκίνο στον δεξιό μαστό, υποβλήθηκε σε μερική μαστεκτομή και σε ακτινοθεραπείες, μέχρι δε και σήμερα υποβάλλεται σε ενδοκρινή αγωγή (βλ. προσκομισθέντα σχετικά ιατρικά πιστοποιητικά). Οι ανωτέρω έχουν περιέλθει χωρίς δική τους υπαιτιότητα σε μόνιμη και διαρκή αδυναμία να πληρώνουν τις παρακάτω αναφερόμενες ληξιπρόθεσμες χρηματικές οφειλές τους. Σε χρόνο προγενέστερο του έτους από την κατάθεση της ένδικης αίτησης οι αιτούντες είχαν αναλάβει τα παρακάτω χρέη προς τις μετέχουσες στη δίκη πιστώτριες τράπεζες, τα οποία είτε είναι εξασφαλισμένα με εγγυήσεις είτε όχι, θεωρούνται με την κοινοποίηση της αίτησης ληξιπρόθεσμα και υπολογίζονται με την τρέχουσα αξία τους κατά το χρόνο κοινοποίησης της αίτησης (Αθ. Κρητικός, Ρύθμιση των οφειλών υπερχρεωμένων φυσικών προσώπων και άλλες διατάξεις - Νόμος 3869/2010, Αθήνα - 2010 σελ. 98 επ.) με εξαίρεση τα παρακάτω εμπραγμάτως ασφαλισμένο, στεγαστικά δάνεια, των οποίων ο εκτοκισμός συνεχίζεται με το επιτόκιο ενήμερης οφειλής μέχρι το χρόνο έκδοσης της παρούσας απόφασης (άρθρ. 6 παρ. 3 Ν. 3869/2010) (βλ. και ΕιρΧαλανδρ. 10/2011 δημ. Τράπεζα νομικών πληροφοριών ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ).

Περαιτέρω, οι αιτούντες διαθέτουν τα εξής περιουσιακά στοιχεία: 1) κατά ποσοστό 50% εξ αδιαιρέτου έκαστος εξ αυτών μία κατοικία αποτελούμενη από α) ισόγειο με την κύρια είσοδο εμβαδού 49,61 τ.μ. περιλαμβάνον σαλόνι, κουζίνα, WC-ντούς και τμήμα του εσωτερικού κλιμακοστασίου β) όροφο πάνω από το ισόγειο, εμβαδού 39,72 τ.μ. που περιλαμβάνει δυο δωμάτια, λουτροαποχωρητήριο, διάδρομο και την απόληξη του εσωτερικού κλιμακοστασίου. Το ισόγειο και ο όροφος πάνω με εσωτερική σκάλα, ολόκληρη δε η ανωτέρω κατοικία συμμετέχει με ποσοστό εκατόν εβδομήντα τοις χιλίοις σε οικόπεδο που βρίσκεται στη συνοικία «...» του χωρίου Τρίλοφος του Δήμου Μίκρας, συνολικής εκτάσεως (του οικοπέδου) 665,41 τ.μ. Το ανωτέρω περιήλθε στους αιτούντες με το υπ’ αριθμ..../5-6-2003 συμβόλαιο πώλησης διώροφης κατοικίας σε συγκρότημα κατοικιών του συμβολαιογράφου Θεσσαλονίκης .... Η ανωτέρω κατοικία αποτελεί την οικογενειακή στέγη των αιτούντων, η δε αντικειμενική της αξία ορίζεται στα 48.406,71 ευρώ συμφωνά με τα προσκομισθέντα σημειώματα εκτίμησης της συμβολαιογράφου Θεσσαλονίκης .... Επίσης ο α αιτών έχει στην κυριότητα τοι ένα ΙΧΕ αυτοκίνητο εργοστασίου κατασκευής TOYOTA τύπου CARINA, ... CC, έτους κατασκευής 1995, εμπορικής αξίας κατά την κρίση του δικαστηρίου 800,00 ευρώ. Το περιουσιακό αυτό στοιχείο δεν πρόκειται να προκαλέσει αγοραστικό ενδιαφέρον, ούτε να αποφέρει κάποιο αξιόλογο τίμημα για την ικανοποίηση της πιστώτριας του α' αιτούντος, μετά την αφαίρεση και των εξόδων της σχετικής διαδικασίας (αμοιβή εκκαθαριστή, έξοδα δημοσιεύσεων κλπ) καθ’ όσον πρόκειται για όχημα παλαιότητας 20 ετών με πολύ μικρή εμπορική αξία. Επίσης η β αιτούσα είναι κυρία α) ποσοστού 50 % εξ αδιαιρέτου σε τεμάχιο οικοπέδου εμβαδού 822 τ.μ. το οποίο φέρει αριθμό ... και βρίσκεται στη θέση «...» Πετριτσίου Σερρών καθώς και κατοικίας εμβαδού 132 τ.μ. η οποία έχει κτισθεί επί του ανωτέρω το έτος 1995. Στην ανωτέρω οικία διαμένουν οι γονείς της β αιτούσας η δε αντικειμενική αξία του ανωτέρω ποσοστού της εξ αδιαιρέτου ανέρχεται στα 22.711,20 ευρώ. Το ανωτέρω ακίνητο δεν πρόκειται να προκαλέσει αγοραστικό ενδιαφέρον, διότι πρόκειται για ποσοστό 50% εξ αδιαιρέτου η δε εμπορική του αξία, η οποία κατά την κρίση του Δικαστηρίου ισούται με την ανωτέρω αντικειμενική του αξία είναι σχετικά μικρή. Β) ποσοστού 50 % εξ αδιαιρέτου σε τεμάχιο οικοπέδου εμβαδού 81 τ.μ. το οποίο φέρει αριθμό ... και βρίσκεται στη θέση «Μεγάλες πέτρες» Πετριτσίου Σερρών, η αντικειμενική αξία του οποίου ανέρχεται στα 162,00 ευρώ (βλ. πιστοποιητικά ΕΝΦΙΑ έτους 2015). Το ανωτέρω ακίνητο δεν πρόκειται να προκαλέσει αγοραστικό ενδιαφέρον, διότι πρόκειται για ποσοστό 50% εξ αδιαιρέτου η δε εμπορική του αξία, η οποία κατά την κρίση του Δικαστηρίου ισούται με την ανωτέρω αντικειμενική του αξία είναι ελάχιστη γ) ένα ΙΧΕ αυτοκίνητο εργοστασίου κατασκευής FIAT AUTO SPA τύπου FIAT PANDA, 1242 cc, έτος κατασκευής 2005, εμπορικής αξίας κατά την κρίση του δικαστηρίου 3.000,00 ευρώ. Το περιουσιακό αυτό στοιχείο δεν πρόκειται να προκαλέσει αγοραστικό ενδιαφέρον, ούτε να αποφέρει κάποιο αξιόλογο τίμημα την ικανοποίηση της πιστώτριας της β' αιτούσας, μετά την αφαίρεση εξόδων της σχετικής διαδικασίας (αμοιβή εκκαθαριστή, έξοδα δημοσιεύσεων κλπ) καθ’ όσον πρόκειται για όχημα παλαιότητας 11 ετών με σχετικά μικρή εμπορική αξία.

Πιστωτές των αιτούντων είναι οι παρακάτω προς τους οποίους οι ως άνω έχουν τις εξής οφειλές: 1) Στο «ΤΑΜΕΙΟ ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΩΝ ΚΑΙ ΔΑΝΕΙΩΝ» από την υπ' αριθ. 1/96191/27.8.2003 σύμβαση τοκοχρεολυτικού δανείου οι αιτούντες (ο α' ως πρωτοφειλέτης και η β' ως εκ τρίτου συμβαλλόμενη) οφείλουν το συνολικό ποσό των 46.696,96 ευρώ. Η ανωτέρω απαίτηση είναι εξασφαλισμένη με προσημείωση υποθήκης α σειράς επί της ανωτέρω οικίας - Α' κατοικίας, συγκυριότητας των αιτούντων. Για την εξυπηρέτηση του παραπάνω δανείου ο α αιτών εκχώρησε, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 62 παρ.1 του ν.2214/1994 μέχρι τα 6/10 όλων γενικά των τακτικών μηνιαίων απολαβών του, ως και τα δικαιώματά του επί της κύριας και επικουρικής συντάξεως του. Δυνάμει δε της σύμβασης αυτής (σύμβασης εκχώρησης) το παραπάνω νομικό πρόσωπο παρακρατούσε από το μηνιαίο μισθό του α’ αιτούντος το ποσό των 26232 ευρώ μέχρι και το χρόνο δημοσίευσης της προσωρινής διαταγής (22-6-2016) που εκδόθηκε κατά τις διατάξεις του άρθ. 5 παρ.2 ν.3869/2010 επί της κύριας αιτήσεως του. Συνεπεία της συμβάσεως αυτής (εκχώρησης - παρακράτησης) αφενός μεν κατά το χρόνο υποβολής της αιτήσεως η οφειλή των αιτούντων ήταν ενήμερη προς το Ταμείο, αφετέρου δε ο α' αιτών κατά το χρόνο υποβολής της αιτήσεως ελάμβανε ως υπόλοιπο μισθού το ποσό των 728,46 ευρώ. Ωστόσο, η ανωτέρω εκ του νόμου αναγκαστική εκπλήρωση της ενοχής που βάρυνε τους αιτούντες, τους περιέφερε σε πραγματική αδυναμία καθ’ όσον με το υπόλοιπο του μισθού του α’ αιτούντος, που ανέρχονταν στο ανωτέρω ποσό, το οποίο κατ’ αντικειμενική κρίση είναι χαμηλό για την κάλυψη των βιοτικών αναγκών των αιτούντων, αδυνατούσαν οι ανωτέρω να καλύψουν τις βιοτικές τους ανάγκες, οι οποίες ανέρχονται στο ποσό των 910,00 ευρώ. Κατά συνέπεια, λοιπόν, το μη ληξιπρόθεσμο των οφειλών των αιτούντων, στην υπό κρίση περίπτωση, δεν ασκεί έννομη επιρροή, καθ’ όσον πληρούται η προϋπόθεση του ληξιπρόθεσμου της οφειλής των αιτούντων από την υφιστάμενη και προερχόμενη εκ της αναγκαστικής εκπληρώσεως της παροχής τους, αδυναμία τους ως και την διακινδύνευση της διατροφής τους. Κατά συνέπεια, λοιπόν, κατά τα ως άνω αποδειχθέντα οι αιτούντες περιήλθαν σε μόνιμη αδυναμία πληρωμής που δεν οφείλεται σε δόλο, υπό εκπλήρωση της παροχής τους, το υπόλοιπο του δεν εξασφάλιζε το στοιχειώδες επίπεδο της διαβίωσης τους.

Περαιτέρω τα μηνιαία εισοδήματα για τον α αιτούντα ανέρχονται στο μηνιαίο ποσό των 1.010,00 ευρώ για δε την β αιτούσα είναι μηδενικά, το δε ποσό που απαιτείται για την κάλυψη των μηνιαίων εξόδων διαβίωσης εκτεθέντα συντρέχουν συμπλεκτικά οι θετικές και ελλείπουν οι αρνητικές προϋποθέσεις στα πρόσωπα των αιτούντων για την υπαγωγή τους στη ρύθμιση του νόμου της διάταξης της παρ. 2 του άρθρου 8 ν.3869/2010 για τον α των αιτούντων και της παρ.5 του άρθρου 8 ν. 3869/2010, περί καταβολής μηδενικών μηνιαίων δόσεων για τα επόμενα τρία έτη για την β των αιτούντων, Επομένως η ρύθμιση των οφειλών με τις καταβολές του άρθρου 8 παρ.2 εν όψει, της ηλικίας του α αιτούντος και του ύψους της οφειλής του θα πρέπει να ορισθούν επί τριετία καταβάλλοντος ο ανωτέρω μηνιαία το ποσό των 100 ευρώ, ποσό που εκτιμάται ότι βρίσκεται μέσα στις οικονομικές του δυνατότητες. Με τις παραπάνω καταβολές θα έχει καταβάλλει επί μία τριετία το ποσό των 3.600 ευρώ, Το συνολικό ποσό των οφειλών των αιτούντων προς το ΝΠΔΔ ανέρχεται σε 46.696,96 ευρώ. Το υπόλοιπο της συνολικής οφειλής των αιτούντων μετά τις καταβολές επί τριετία από τον α αιτούντα θα ανέρχεται στο ποσό των 43.096,96 ευρώ (46.696,96 -3.600). Έτσι, πρέπει να ορισθούν μηνιαίες καταβολές για τη διάσωση του δικαιώματος κυριότητας της κύριας κατοικίας συγκυριότητας των αιτούντων, για την οποία θα πρέπει να καταβάλλουν το 80% της αντικειμενικής της αξίας δηλ. το ποσό των 38.725,36 ευρώ (48.406,71 Χ 80%).

Επομένως, έκαστος των αιτούντων θα πρέπει να καταβάλλει το ποσό των 19.362,68 ευρώ. Η καταβολή θα ξεκινήσει τρία χρόνια μετά τη δημοσίευση της παρούσας απόφασης, ο δε χρόνος εξόφλησης του πρέπει να ορισθεί σε 20 χρόνια και 240 μηνιαίες δόσεις, ποσού 80,67 ευρώ για κάθε έναν από τους αιτούντες, λαμβανομένων υπ’ όψη της ηλικίας τους και της οικονομικής τους δυνατότητας. Η αποπληρωμή του ποσού αυτού θα γίνει εντόκως, χωρίς ανατοκισμό με το μέσο επιτόκιο στεγαστικού δανείου με το κυμαινόμενο επιτόκιο, που θα ισχύει κατά το χρόνο της αποπληρωμής, σύμφωνα με το στατιστικό δελτίο της Τράπεζα της Ελλάδος αναπροσαρμοζόμενο με επιτόκιο αναφοράς αυτό των Πράξεων Κύριας Αναχρηματοδότησης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Κατά συνέπεια των παραπάνω πρέπει να γίνει δεκτή η ένδικη αίτηση ως εν μέρει βάσιμη και στην ουσία της και να ρυθμιστούν τα χρέη των αιτούντων με σκοπό την απαλλαγή τους α) με τον καθορισμό μηδενικών μηνιαίων καταβολών σύμφωνα με το άρθρο 8 παρ. 5 του Ν. 3869/2010, για την β' αιτούσα και μηνιαίων καταβολών ποσού 100,00 ευρώ για τον α αιτούντα και β) την εξαίρεση της κύριας κατοικίας των αιτούντων σύμφωνα με όσα ειδικότερα ορίζονται στο διατακτικό. Δικαστική δαπάνη δεν επιδικάζεται κατ' άρθρο 8 παρ. 6 του ν. 3869/2010.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

ΔΙΚΑΖΕΙ κατ' αντιμωλία των διαδίκων.

ΔΕΧΕΤΑΙ εν μέρει την αίτηση.

ΡΥΘΜΙΖΕΙ τα χρέη του α’ αιτούντος με μηνιαίες καταβολές προς την πιστώτρια τους επί τριετία, οι οποίες θα καταβάλλονται εντός του πρώτου πενταημέρου κάθε μήνα, αρχής γενομένης από τον πρώτο μήνα μετά την κοινοποίηση προς αυτούς της απόφασης και θα διαρκέσουν για 36 μήνες, καταβάλλων ο ανωτέρω μηνιαία το ποσό των εκατό (100) ευρώ, και τα χρέη της β’ αιτούσας με τον ορισμό μηδενικών μηνιαίων καταβολών για τρία (3) έτη.

ΕΞΑΙΡΕΙ της εκποίησης την κύρια κατοικία τους, δηλαδή μία κατοικία αποτελούμενη από α) ισόγειο με την κύρια είσοδο εμβαδού 49,61 τ.μ. περιλαμβάνον σαλόνι, κουζίνα, WC-ντούς και τμήμα του εσωτερικού κλιμακοστασίου β) όροφο πάνω από το ισόγειο, εμβαδού 39,72 τ.μ. που περιλαμβάνει δύο δωμάτια, λουτροαποχωρητήριο, διάδρομο και τη απόληξη του εσωτερικού κλιμακοστασίου. Το ισόγειο και ο όροφος πάνω από αυτό επικοινωνούν με εσωτερική σκάλα, ολόκληρη δε η ανωτέρω κατοικία συμμετέχει με ποσοστό εκατόν εβδομήντα τοις χιλίοις σε οικόπεδο που βρίσκεται στη συνοικία «...» του χωριού Τρίλοφος του Δήμου Μίκρας, συνολικής εκτάσεως (του οικοπέδου) 665,41 (τ.μ., η οποία ανήκει σε αυτούς κατά ποσοστό 50% εξ αδιαιρέτου

ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ σε κάθε έναν από τους αιτούντες την υποχρέωση να καταβάλλει το μήνα και επί 240 μήνες για τη διάσωση της ανωτέρω κυρίας κατοικίας τους το ποσό των ογδόντα ευρώ και εξήντα επτά λεπτών του ευρώ (80,67) στην ανωτέρω πιστώτρια «ΤΑΜΕΙΟ ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΩΝ ΚΑΙ ΔΑΝΕΙΩΝ» η δε καταβολή δε των μηνιαίων αυτών δόσεων θα ξεκινήσει τρία έτη μετά τη δημοσίευση της παρούσας απόφασης, θα γίνεται το πρώτο πενταήμερο κάθε μήνα και θα γίνει χωρίς ανατοκισμό με το μέσο επιτόκιο στεγαστικού δανείου με κυμαινόμενο επιτόκιο, που θα ισχύει κατά το χρόνο της αποπληρωμής, σύμφωνα με το στατιστική δελτίο της Τράπεζας της Ελλάδος αναπροσαρμοζόμενο με επιτόκιο αναφοράς αυτό των Πράξεων Κύριας Αναχρηματοδότησης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.

ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίστηκε και δημοσιεύτηκε στα Βασιλικά και στο ακροατήριο του Ειρηνοδικείου, σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στις 20-9-2016, απόντων των διαδίκων, ή των πληρεξούσιων δικηγόρων τους.

Η ΕΙΡΗΝΟΔΙΚΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ