ΕιρΚαλλιθέας 112/2017

Ρύθμιση οφειλών υπερχρεωμένων φυσικών προσώπων - Αίτηση υπαγωγής σε ρύθμιση - Αδυναμία πληρωμών - Καλόπιστος οφειλέτης - Μηνιαίες καταβολές - Εξαίρεση κύριας κατοικίας -.

Στοιχεία της αίτησης υπαγωγής στη ρύθμιση. Ο χρόνο κατάρτισης των δανειακών συμβάσεων, η κατάσταση της περιουσίας του αιτούντος κατά τον χρόνο δανεισμού του, η αιτία του δανεισμού αυτού και οι μηνιαίες δόσεις που κατέβαλε, όπως και το πώς περιήλθε ο δανειστής σε κατάσταση γενικής και μόνιμης αδυναμίας πληρωμών δεν αποτελούν αναγκαίο περιεχόμενο της αίτησης. Πότε θεωρείται ότι ο οφειλέτης είναι δόλιος. Δεν νοείται δολιότητα οφειλέτη μόνο βάσει του γεγονότος ότι προέβη σε ανάληψη υποχρεώσεων των οποίων η εξυπηρέτηση είναι επισφαλής, αλλά απαιτείται και πρόκληση άγνοιας της επισφάλειας στους πιστωτές του. Ρύθμιση χρεών υπερχρεωμένου φυσικού προσώπου στο πρόσωπο του οποίου συντρέχουν τα στοιχεία του καλόπιστου οφειλέτη, με μηνιαίες καταβολές από τα εισοδήματά του και με μηνιαίες καταβολές προκειμένου να εξαιρεθεί από την εκποίηση η κύρια κατοικία του.

ΑΡΙΘΜΟΣ 112/2017

ΤΟ ΕΙΡΗΝΟΔΙΚΕΙΟ ΚΑΛΛΙΘΕΑΣ

(ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΕΚΟΥΣΙΑΣ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑΣ)

Συγκροτήθηκε από τον Δόκιμο Ειρηνοδίκη Ηλία Κουλιανόπουλο και τη Γράμμα Βρυνιώτη.

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριο του στις 18 Οκτωβρίου 2016 για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:

ΤΟΥ ΑΙΤΟΥΝΤΟΣ: .., κατοίκου Καλλιθέας Αττικής, οδός ..., που παραστάθηκε δια της πληρεξούσιας δικηγόρου του Ελένης Ρούσσου και κατέθεσε προτάσεις.

ΤΩΝ ΚΑΘ' ΩΝ Η ΑΙΤΗΣΗ: 1) ανώνυμης τραπεζικής εταιρείας με την επωνυμία «ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ Α.Ε.», που εδρεύει στην Αθήνα, οδός Αιόλου αρ. 86, όπως νομίμως εκπροσωπείται, που παραστάθηκε δια του πληρεξουσίου δικηγόρου της Παναγιώτη Παναγόπουλου και κατέθεσε προτάσεις 2) αλλοδαπής τραπεζικής εταιρείας με την επωνυμία «CITIΒΑΝΚ INTERNATIONAL plc», που εδρεύει στο Λονδίνο Ηνωμένου Βασιλείου και είναι εγκατεστημένη στην Αθήνα, οδός Όθωνος αρ. 8, όπως νομίμως εκπροσωπείται, που δεν παραστάθηκε 3) ανώνυμης τραπεζικής εταιρείας με την επωνυμία «ΤΡΑΠΕΖΑ EUROBANK ERGASIAS Α.Ε.», που εδρεύει στην Αθήνα, οδός Όθωνος αρ. 8, όπως νομίμως εκπροσωπείται, που παραστάθηκε δια της πληρεξούσιας δικηγόρου της Χριστίνας Γυφτοπούλου και κατέθεσε προτάσεις.

Ο αιτών κατέθεσε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου αυτού την από 7-5-2015 και με αριθμό κατάθεσης 312/2015 αίτηση του, που προσδιορίστηκε για να συζητηθεί στη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας, στης οποίας το πινάκιο ενεγράφη.

Κατά την εκφώνηση της υποθέσεως από τη σειρά της στο οικείο πινάκιο, οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των παρισταμένων διαδίκων ανέπτυξαν τους ισχυρισμούς τους και ζήτησαν να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στα πρακτικά και στις προτάσεις τους.

Από τη με αριθμό 5873/8-5-2015 έκθεση επιδόσεως του δικαστικού επιμελητή στο Πρωτοδικείο Αθηνών ..., που προσκομίζει και επικαλείται ο αιτών, προκύπτει ότι ακριβές επικυρωμένο αντίγραφο της υπό κρίση αιτήσεως με πράξη ορισμού δικασίμου και κλήση προς συζήτηση για τη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας επιδόθηκε νόμιμα και εμπρόθεσμα στη δεύτερη καθ' ης «(CITIΒΑΝΚ INTERNATIONAL plc». Κατά την δικάσιμο αυτή, κατά την οποία η υπόθεση εκφωνήθηκε από τη σειρά του πινακίου, αυτή δεν παραστάθηκε, ως εκ τούτου πρέπει να δικαστεί σαν να ήταν παρούσα.

Μελέτησε τη δικογραφία.

Σκέφθηκε σύμφωνα με το νόμο.

Από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρ. 747 παρ. 2, 118 ΚΠολΔ και 1 επ. Ν.3869/2010 συνάγεται ότι η αίτηση του άρθρ. 4 παρ. 1 Ν. 3869/2010 για να είναι ορισμένη πρέπει να αναφέρει ότι ο οφειλέτης είναι φυσικό πρόσωπο στερούμενο πτωχευτικής ικανότητας, ότι κατέβαλε προσπάθεια εξωδικαστικού συμβιβασμού, ο οποίος απέτυχε και ότι βρίσκεται σε μόνιμη αδυναμία πληρωμής των ληξιπρόθεσμων οφειλών του. Περαιτέρω, στην αίτηση πρέπει να περιέχεται ακριβής περιγραφή της οικογενειακής του κατάστασης (έγγαμος ή μη, προστατευόμενα μέλη), όπως και το συνολικό ύψος των βιοτικών του αναγκών, δίχως όμως να χρειάζεται ανάλυση των επιμέρους στοιχείων του κόστους αυτών. Εξάλλου, η ανωτέρω αίτηση πρέπει να περιλαμβάνει: α) κατάσταση της περιουσίας του αιτούντος και των εισοδημάτων του ίδιου και του συζύγου του. Ο λόγος που η παραπάνω διάταξη αναφέρεται και στα εισοδήματα του συζύγου είναι ότι ο οφειλέτης διαβιώνει όχι μόνο από τα δικά του εισοδήματα, αλλά και από αυτά του συζύγου του, που έχει υποχρέωση συνεισφοράς κατά τα άρθρ. 1389-1390 ΑΚ. Συνεπώς, στην περίπτωση εκείνη κατά την οποία ο οφειλέτης δεν μπορεί να αναμένει το συνυπολογισμό των εισοδημάτων του συζύγου του στην κάλυψη των βιοτικών του αναγκών, δεν υποχρεούται να αναφέρει τα εισοδήματα του. Τούτο συμβαίνει στην περίπτωση λύσης του γάμου, αλλά και στην περίπτωση διάστασης των συζύγων, αφού η διάσταση επιφέρει τέτοια πνευματική και φυσική αποξένωση μεταξύ των συζύγων, ώστε να καλύπτει κάθε σύζυγος αυτόνομα τις βιοτικές του ανάγκες (βλ. Βενιέρης - Κατσάς «Εφαρμογή του Ν. 3869/2010 Για Τα Υπερχρεωμένα Φυσικά Πρόσωπα», Νομική Βιβλιοθήκη, 2011, σελ. 126-127). β) κατάσταση των πιστωτών του και των απαιτήσεων τους κατά κεφάλαιο, τόκους και έξοδα και γ) σχέδιο διευθέτησης οφειλών. Κατά βάση, το σχέδιο αυτό αποτελεί πρόταση του οφειλέτη προς τους πιστωτές του για τον τρόπο ρύθμισης των χρεών και δύναται να καθορισθεί ελευθέρως από αυτόν, αφού ο Νόμος δεν ορίζει το περιεχόμενο του. Ωστόσο, η διατύπωση του σχεδίου πρέπει να γίνεται κατά τρόπο σαφή, ορισμένο και ολοκληρωμένο. Στην ακραία περίπτωση που ο οφειλέτης αδυνατεί να προβεί σε οποιαδήποτε καταβολή, πρέπει να διαλάβει τούτο στην αίτηση του, δηλαδή ότι με βάση την προσωπική και οικονομική του κατάσταση μόνο μηδενικές καταβολές μπορεί να επιχειρεί, ώστε να κριθεί τούτο από το Δικαστήριο, το οποίο θα ερευνήσει όλα τα δεδομένα του οφειλέτη· πρέπει, επομένως, το σχέδιο, σε κάθε περίπτωση, να έχει τέτοια σαφή διατύπωση, ώστε να έχουν και οι πιστωτές και το Δικαστήριο υπόψη τους τις θέσεις του οφειλέτη (βλ. Κρητικός «Ρύθμιση των οφειλών υπερχρεωμένων φυσικών προσώπων», Β' έκδοση, 2012, σελ. 97-98 και 107, Βενιέρης-Κατσάς ό.π. σελ. 133-136). Το αν το προτεινόμενο από τον οφειλέτη σχέδιο λαμβάνει υπόψη κατά εύλογο τρόπο τα συμφέροντα των πιστωτών, το κατά πόσον είναι ρεαλιστικό, ενόψει των ειδικών συνθηκών που αντιμετωπίζει κάθε οφειλέτης, και αν το σχέδιο αυτό ανταποκρίνεται στις πραγματικές δυνατότητες του για την αποπληρωμή των οφειλών του είναι ζήτημα ουσίας που θα το κρίνει το Δικαστήριο μετά το πέρας της αποδεικτικής διαδικασίας. Εκτός των ως άνω αναφερομένων, ουδέν άλλο στοιχείο απαιτείται για την πληρότητα του ορισμένου της εν λόγω αίτησης. Ως εκ τούτου, ο χρόνος κατάρτισης των δανειακών συμβάσεων, η κατάσταση της περιουσίας του αιτούντος κατά τον χρόνο δανεισμού του, η αιτία του δανεισμού αυτού και οι μηνιαίες δόσεις που κατέβαλλε, όπως και το πώς περιήλθε ο οφειλέτης σε κατάσταση γενικής και μόνιμης αδυναμίας πληρωμών, δεν αποτελούν αναγκαίο περιεχόμενο της αίτησης, αλλά ζητήματα κρίσεως κατόπιν απόδειξης (βλ. Αιτιολογική Έκθεση Ν. 3994/2011, ο οποίος αντικατέστησε το άρθρ. 236 ΚΠολΔ, ΜΠρΗρακλείου 21/2013 ΕΔΥΠ 1/2014 σελ. 17 επ., ΜΠρΑλεξανδρούπολης 190/2012, ΜΠρΠειρ 141/2014, ΕιρΠειρ 60/2012, ΕιρΑκράτας 7 και 8/2012 αδημ., ΕιρΝικαίας 39/2012 NοB 2012/1444, ΕιρΚορίνθου 67/2012 Α' Δημοσίευση NOMOS, Βενιέρης ό.π. σελ. 137).

Εξάλλου, ο Νομοθέτης δεν επιδιώκει την ένταξη στην διαδικασία του Ν. 3869/2010 των οφειλετών εκείνων που καρπώθηκαν οφέλη από την υπερχρέωση τους και βρέθηκαν σε κατάσταση αδυναμίας πληρωμών με έντονη την δική τους υπαιτιότητα. Προς τούτο, στο αρθρ. 1 παρ. 1 Ν.3869/2010 επιβάλλεται ως προϋπόθεση υπαγωγής στην διαδικασία ο δανειολήπτης να μην έχει περιέλθει με δόλο σε αδυναμία πληρωμών. Στην έννοια του δόλου εκ του άρθρ. 330 ΑΚ εμπίπτει τόσο ο άμεσος δόλος όσο και ο ενδεχόμενος δόλος. Ως εκ τούτου, ο οφειλέτης ο οποίος με τις πράξεις ή παραλείψεις του επιδιώκει την αδυναμία πληρωμών του ή προβλέπει ότι οδηγείται σε αδυναμία πληρωμών και δεν αλλάζει συμπεριφορά, αποδεχόμενος το αποτέλεσμα, δεν δικαιούται να υπαχθεί στην διαδικασία του Ν.3869/2010, να ρυθμίσει τις οφειλές του και να απαλλαγεί από αυτές. Η παραπάνω διάταξη του αρθρ. 1 παρ. 1 Ν. 3869/2010, όπως προκύπτει εξ αντιδιαστολής, δεν εφαρμόζεται για το πρόσωπο εκείνο που με αμέλεια, ακόμα και βαριά ή συνειδητή, προκάλεσε ή δεν απέτρεψε την αδυναμία του προς πληρωμή των πιστωτών του. Έτσι, ο οφειλέτης δεν είναι δόλιος αν προβλέπει μεν ότι από τη συμπεριφορά του μπορεί να οδηγηθεί σε υπερχρέωση και αδυναμία πληρωμών, αλλά ελπίζει ή πιστεύει ότι κάποια ευνοϊκή ρύθμιση με τις τράπεζες ή αλλαγή στις συνθήκες της ζωής του και τα εισοδήματα του θα αποτρέψουν μία τέτοια κατάσταση. Η δολιότητα πρέπει, σε κάθε περίπτωση, να καταφάσκεται με πλήρη δικανική πεποίθηση, γι' αυτό και συνυπολογίζονται όλοι οι παράγοντες που οδήγησαν τον οφειλέτη σε κατάσταση αδυναμίας πληρωμών, όπως και γεγονότα εκτός της σφαίρας επιρροής του που άλλαξαν τις συνθήκες και συνέτειναν στην αδυναμία του αυτή. Ο δανειολήπτης άλλωστε, ο οποίος είναι το ασθενέστερο μέρος της δανειακής σύμβασης, δεν έχει την δυνατότητα να υποχρεώσει τους πιστωτές του να αποδεχθούν την αίτηση του για δανεισμό, ενώ οι τραπεζικές εταιρείες, εκτός από την έρευνα των οικονομικών δυνατοτήτων του αιτούμενου δάνειο (με την προσκομιδή Εκκαθαριστικού Σημειώματος, Βεβαίωσης Αποδοχών κ.ο.κ.), έχουν ήδη από το μήνα Σεπτέμβριο του έτους 1997 την δυνατότητα να διαπιστώσουν και τις λοιπές δανειακές υποχρεώσεις του σε άλλες τράπεζες ή την εν γένει οικονομική του συμπεριφορά (ύπαρξη ακάλυπτων επιταγών, διαταγών πληρωμής κατασχέσεων) μέσω του συστήματος πληροφοριών με την ονομασία «ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ». Πράγματι, οι συμβάσεις παροχής τραπεζικών προϊόντων σε ιδιώτες - δανειολήπτες είναι συμβάσεις προσχώρησης σε εκτέλεση των οποίων οι τράπεζες αφού εκτιμήσουν πρώτα ορισμένες παραμέτρους στο πρόσωπο του δανειολήπτη και αξιολογήσουν την πιστοληπτική του ικανότητα, χορηγούν σε αυτόν το αντίστοιχο ανά περίπτωση δάνειο. Στην περίπτωση επομένως που τραπεζική εταιρεία, σταθμίζοντας τον επιχειρηματικό της κίνδυνο και το πρόσκαιρο επιχειρηματικό όφελος που θα είχε εκ της συναλλαγής της με τον οφειλέτη, αγνοήσει τις καταχωρήσεις και τα οικονομικά στοιχεία εκείνα που καθιστούν τον αιτούντα οφειλέτη αφερέγγυο ως προς την εξασφάλιση αποπληρωμής ενός δανείου και, παρά ταύτα, του το χορηγήσει, φέρει ευθύνη για την επισφάλεια αυτή ως μη προβαίνουσα στον λεγόμενο «υπεύθυνο δανεισμό», ο οποίος έχει θεσμοθετηθεί πλέον και στην Χώρα μας δια του άρθρ. 8 ΚΥΑ Ζ1-699/ΦΕΚ Β' 917/2010 περί καταναλωτικής πίστης που ενσωμάτωσε την Οδηγία 2008/48/ΕΚ. Εξάλλου, δολιότητα του οφειλέτη κατά τον χρόνο σύναψης των δανειακών συμβάσεων θα μπορούσε να γίνει νοητή μόνο αν ο δανειολήπτης εξαπάτησε τους υπαλλήλους της τράπεζας προσκομίζοντας πλαστά στοιχεία ή αποκρύπτοντας υποχρεώσεις του που για οποιονδήποτε λόγο δεν είχαν καταχωρηθεί στην ανωτέρω Βάση Δεδομένων (βλ. Μακρής ό.π., σελ. 489-490). Έτσι, δεν νοείται δολιότητα του οφειλέτη μόνο βάσει του γεγονότος ότι προέβη σε ανάληψη υποχρεώσεων των οποίων η εξυπηρέτηση είναι επισφαλής αλλά απαιτείται και πρόκληση άγνοιας της επισφάλειας στους πιστωτές του, ούτε στην περίπτωση που ο οφειλέτης έκανε χρήση αναχρηματοδοτήσεων για να εξασφαλίσει επίπεδο ζωής ανώτερο εκείνου που τού επέτρεπε το εισόδημα του ή όταν απλώς δεν βρίσκεται σε συνεχή αναζήτηση αύξησης των εισοδημάτων του ή των περιουσιακών του στοιχείων.

Αλλωστε, ο υπερβολικός δανεισμός ο οφειλόμενος σε κακό υπολογισμό των οικονομικών δυνατοτήτων του πιστούχου δεν αποτελεί στοιχείο δόλου - αντιθέτως είναι από τις κύριες αιτίες θεσμοθέτησης του Ν. 3869/2010.

Περαιτέρω, η διάταξη του άρθρ. 388 ΑΚ, σε συνδυασμό με την αρχή της καλόπιστης εκτέλεσης των ενοχών που καθιερώνεται από την διάταξη του αρθρ. 288 ΑΚ, στοχεύει στην οριοθέτηση της παροχής του οφειλέτη και την επαναφορά της ισορροπίας μεταξύ των μερών, αφού ληφθεί υπόψη η παροχή εκείνη που διαταράχθηκε λόγω διαφόρων απρόβλεπτων περιστατικών, χωρίς να παραβλέπεται η ασφάλεια των συναλλαγών και γενικότερα του Δικαίου. Περαιτέρω, η υπερχρέωση των πολιτών και ο εξ αυτής αποκλεισμός τους από την οικονομική και κοινωνική δραστηριότητα οδήγησε στην θέσπιση του Ν. 3869/2010, με σκοπό την απελευθέρωση των οφειλετών από την κατάσταση παραγωγικής αδράνειας και εγκλωβισμού στην οποία έχουν περιέλθει. Ο ως άνω Νόμος αποβλέπει στην δυνατότητα να δοθεί δεύτερη ευκαιρία στο υπερχρεωμένο φυσικό πρόσωπο για επανένταξη στην κοινωνική και οικονομική ζωή με την επανάκτηση της οικονομικής ελευθερίας που συνεπάγεται η εξάλειψη των χρεών που αδυνατεί να αποπληρώσει (βλ. Αιτιολογική Έκθεση Ν. 3869/2010 και ΕιρΑκράτας 7 και 8/2012 αδημ.).

Γίνεται μνεία ότι υπερχρεωμένο είναι το νοικοκυριό εκείνο, του οποίου, μετά την αφαίρεση των αναγκαίων δαπανών για την κάλυψη των καθημερινών αναγκών, το εναπομείναν υπόλοιπο των εισοδημάτων δεν επαρκεί για την εκ μέρους του οφειλέτη εκπλήρωση των ληξιπρόθεσμων και μη οφειλών του προς τους πιστωτές του. Βασικότερες αιτίες υπερχρέωσης θεωρούνται η εισοδηματική στενότητα, τα υψηλά επιτόκια στον χώρο της καταναλωτικής πίστης, οι επιθετικές πρακτικές προώθησης των πιστώσεων από τραπεζικές εταιρείες, οι ατυχείς προγραμματισμοί, αλλά και τυχόν απρόβλεπτα γεγονότα στη ζωή των δανειοληπτών. Ως εκ τούτου, η επιδίωξη του αιτούντος για ρύθμιση των χρεών του σύμφωνα με το γράμμα και το πνεύμα του Ν. 3869/2010 δεν συνιστά κατάχρηση δικαιώματος, δηλαδή άσκηση με τρόπο αντίθετο στην καλή πίστη, τα χρηστά ήθη και τον κοινωνικοοικονομικό σκοπό του, αφού ο δανειολήπτης ασκεί νόμιμο δικαίωμα του σε ένα σύγχρονο Κράτος Δικαίου που επιτάσσει τον οικονομικό και κοινωνικό απεγκλωβισμό του, προκειμένου να ενταχθεί στην κοινωνική και οικονομική δραστηριότητα, με γνώμονα το γενικότερο συμφέρον. Συνεπώς, δεν μπορεί να υποστηριχθεί ούτε η δημιουργία εύλογης πεποίθησης στις πιστώτριες ότι ο οφειλέτης δεν θα ασκούσε το δικαίωμα του αυτό, ενώ οι επαχθείς γι' αυτές συνέπειες από την υπαγωγή των αιτούντων στον Ν. 3869/2010 συνιστούν, βέβαια, επέμβαση στις απαιτήσεις τους, οι οποίες όμως διαμορφώθηκαν σε υψηλά σε σχέση με το ύψος του χορηγηθέντος κεφαλαίου ποσά, λόγω των επιτοκίων που ισχύουν στον χώρο της καταναλωτικής πίστης, με συνέπεια την υπερχρέωση των πολιτών, που καθιστά αναγκαία τη μείωση των απαιτήσεων τους αυτών ή/και την επιμήκυνση τους, ώστε να εξασφαλιστεί στους οφειλέτες ελάχιστο επίπεδο αξιοπρεπούς διαβίωσης και να μπορέσουν αυτοί να επανενταχθούν στην οικονομική και κοινωνική δοαστηριότητα κατι που αποτελεί σκοπό του Νόμου και εξυπηρετεί το γενικότερο κοινωνικό συμφέρον, το οποίο υπερτερεί αυτού των πιστωτριών τραπεζών (βλ. ΜΠρΑλεξανδρούπολης 190/2012 και ΕιρΛάρισας 65/2013 αδημ.).

Ο αιτών, με την κρινομένη αίτηση του, με την οποία παραιτήθηκε από την από 14-3-2012 και με αρ. κατ. 168/2012 όμοια αίτηση του, επικαλούμενος έλλειψη πτωχευτικής ικανότητας και μόνιμη αδυναμία πληρωμής των ληξιπρόθεσμων χρηματικών οφειλών του προς τις καθ' ων πιστώτριες του, ζητά, σύμφωνα με το σχέδιο διευθέτησης που υποβάλλει και αφού ληφθούν υπόψη η προσωπική, περιουσιακή και εισοδηματική του κατάσταση, τη ρύθμιση των οφειλών του και την απαλλαγή του από τα χρέη. Με το παραπάνω περιεχόμενο, η αίτηση αρμόδια κατ' άρθρ. 3 Ν. 3869/2010 φέρεται προς συζήτηση ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, ως αυτού στην περιφέρεια αρμοδιότητος του οποίου βρίσκεται η κατοικία του αιτούντος, κατά την διαδικασία της Εκούσιας Δικαιοδοσίας (άρθρ. 741 επ. ΚΠολΔ). Γίνεται μνεία ότι προσκομίζεται η προβλεπόμενη από το άρθρ. 4 παρ. 2β) Ν. 3869/2010 από 9-5-2015 Υπεύθυνη Δήλωση, που υποβλήθηκε στις 12-5-2015, στον φάκελο που τηρείται στην Γραμματεία του παρόντος Δικαστηρίου. Ως εκ των ανωτέρω, η αίτηση είναι νόμιμη κατά τις διατάξεις του ν. 3869/2010, καθόσον με βάση τα εκτιθέμενα σε αυτήν περιστατικά συντρέχουν οι προϋποθέσεις υπαγωγής του αιτούντος στις ρυθμίσεις του ανωτέρω Νόμου. Εξάλλου είναι και ορισμένη, απορριπτόμενου του ισχυρισμού περί αοριστίας αφού στην αίτηση αυτήν περιλαμβάνονται όλα τα κατά Νόμο απαιτούμενα στοιχεία, ενώ δεν απαιτείται να περιέχονται και άλλα στοιχεία, τα οποία αποτελούν αντικείμενο της αποδεικτικής διαδικασίας. Ειδικότερα, αναφέρεται στην αίτηση η επαγγελματική κατάσταση του αιτούντος, το ύψος των μηνιαίων βιοτικών του αναγκών, καθώς και όλα τα στοιχεία που περιέχονται στο άρθρ. 4 παρ. 1 Ν. 3869/2010, συμπεριλαμβάνεται δε η κατάσταση των πιστωτών του και των απαιτήσεων τους κατά κεφάλαιο, τόκους και έξοδα, καθώς και το σχέδιο διευθέτησης των οφειλών του. Εξάλλου, απορριπτέα ως νόμω αβάσιμη είναι, κατά τα διαλαμβανόμενα στη μείζονα σκέψη της παρούσας και η ένσταση καταχρηστικής άσκησης της αίτησης που υπέβαλε η τρίτη καθ' ης. Επομένως η κρινομένη αίτηση πρέπει να εξεταστεί περαιτέρω και ως προς την ουσιαστική της βασιμότητα.

Από την δέουσα εκτίμηση της ένορκης κατάθεσης του μάρτυρα αποδείξεως, που εξετάστηκε στο ακροατήριο του παρόντος δικαστηρίου, η κατάθεση του οποίου περιέχεται στα ταυτάριθμα με την παρούσα Πρακτικά, όλων ανεξαιρέτως των αποδεικτικών μέσων που προσκομίστηκαν στον φάκελο της κρινομένης υπόθεσης και τα οποία οι διάδικοι επικαλούνται, εκ των οποίων μνημονεύονται ρητά στην παρούσα και άλλα όχι, χωρίς όμως να παραλείπεται κανένα για την ουσιαστική εκτίμηση της διαφοράς αλλά και από την όλη εν γένει διαδικασία αποδείχθηκαν, κατά την κρίση του παρόντος δικαστηρίου, τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Ο αιτών γεννήθηκε την 25-10-1961, είναι σε διάσταση με τη σύζυγο του ..., ήδη από το έτος 2006 και έχει δύο τέκνα, την ..., που γεννήθηκε την 27-10-1989 και την ..., που γεννήθηκε την 10-12-1992. Διαμένει μαζί με τα δύο τέκνα του σε μισθωμένη οικία, επί της οδού ..., στην Καλλιθέα Αττικής, για την οποία καταβάλλει μηνιαίο μίσθωμα 300,00 ευρώ. Μέχρι και το έτος 2006 εργαζόταν ως μισθωτός λαμβάνοντας από την εργασία του αυτή μηνιαίο μισθό 900,00 - 1.100,00 ευρώ, ενώ συγχρόνως εργαζόταν και η σύζυγος του, με την οποία ακόμη δεν είχαν περιέλθει σε διάσταση, η οποία αποκόμιζε αντίστοιχη μηνιαία αμοιβή. Το έτος 2006 απολύθηκε από την εργασία του, εντασσόμενος στο πρόγραμμα επιδότησης ανεργίας του ΟΑΕΔ για το χρονικό διάστημα 27-1-2006 μέχρι 26-1-2008, με μηνιαίο επίδομα 395,00 ευρώ περίπου.

Από τα μέσα 2008 παρείχε υπηρεσίες τεχνικού ελέγχου οχημάτων οδικών μεταφορών ως ελεύθερος επαγγελματίας, δραστηριότητα την οποία διέκοψε την 31-12-2011, δεδομένου ότι αποκέρδαινε πολύ χαμηλά εισοδήματα, που δεν επαρκούσαν για τη διαβίωση του (συνολικό καθαρό εισόδημα από ελευθέρια επαγγέλματα: το έτος 2008, 5.106,54 ευρώ, το έτος 2009, 7.251,53 ευρώ και το έτος 2010, 6.100,78 ευρώ). Το έτος 2012 είχε ως μοναδικό εισόδημα το μίσθωμα από την εκμίσθωση του κατωτέρω περιγραφόμενου ακινήτου του, ύψους 2.100 ευρώ, τα έτη 2013 και 2014 απασχολήθηκε περιστασιακά σε επιχείρηση λιανικού εμπορίου παγωτών, αποκερδαίνοντας ετησίως ποσό ευρώ 5.000,00 και 2.784,01 αντίστοιχα, ενώ από την 9-9-2015 προσλήφθηκε από την εταιρεία «... ΚΑΙ ΣΙΑ Ε.Ε.», με σύμβαση εργασίας αορίστου χρόνου και μηνιαίες καθαρές αποδοχές 492,31 ευρώ. Ο αιτών έχει στην εξ αδιαιρέτου κυριότητα του και σε ποσοστό 50 %, το κατωτέρω περιγραφόμενο ακίνητο, το οποίο εκμισθώνει από ετών, από κοινού με τη συγκυρία εν διαστάσει σύζυγο του, αντί μηνιαίου μισθώματος 350,00 ευρώ συνολικά. Ακόμη, ο αιτών λαμβάνει σήμερα μηνιαία οικονομική ενίσχυση από τους γονείς του, ποσού ευρώ 200,00. Επομένως, ο αιτών διαθέτει σήμερα συνολικό μηνιαίο εισόδημα 492,31 + 175,00 + 200,00 = 867,31 ευρώ. Εξάλλου, δυνάμει του με αριθ. .../3-3-2004 Αγοραπωλητηρίου Συμβολαίου της Συμβολαιογράφου Αθηνών ..., θυγατέρας ..., ο αιτών απέκτησε κατά το 1/2 εξ αδιαιρέτου την κυριότητα της υπό στοιχεία … οριζοντίου ιδιοκτησίας - διαμερίσματος του ισόγειου ορόφου, αποτελουμένου δύο υπνοδωμάτια, λιβιγκ - ρουμ, κουζίνα, λουτρό, διάδρομο επικοινωνίας, συνολικής επιφανείας 80,47 τ.μ., με ποσοστό συνιδιοκτησίας εξ αδιαιρέτου επί του οικοπέδου 115%ο, ευρισκομένου επί πολυκατοικίας κτισμένης επί οικοπέδου κειμένου στην Αθήνα, επί της οδού ..., που μπορεί να χρησιμεύσει ως κύρια κατοικία του αιτούντος, ο οποίος ζητά την εξαίρεση της από την εκποίηση. Η αντικειμενική αξία του μεριδίου του αιτούντος επί του ανωτέρω διαμερίσματος ανέρχεται σε 21.509,63€ (βλ. πράξη διοικητικού προσδιορισμού φόρου - ΕΝΦΙΑ 2015) και το 80% αυτής σε 17.207,70. Σε χρόνο προγενέστερο του έτους από την κατάθεση της κρινομένης αίτησης ο αιτών δανείσθηκε από τις καθ' ων πιστώτριες του και οφείλει σε αυτές συνολικό το ποσό των 148.840,52€. Συγκεκριμένα στην πρώτη καθ' ης οφείλει: ι) εκ του με αριθ. λογαριασμού ... στεγαστικού δανείου, το συνολικό ποσό των 81.044,02€, που αναλύεται σε κεφάλαιο 55.417,35 ευρώ, τόκους 25.572,67 ευρώ και έξοδα 54,00 ευρώ. Προς εξασφάλιση του δανείου αυτού, που χορηγήθηκε την 26-4-2004, ενεγράφη υπέρ της ανωτέρω πιστώτριας προσημείωση υποθήκης για το ποσό των 95.810,00€, στα Βιβλία Υποθηκών του Υποθηκοφυλακείου Αθηνών, επί του ανωτέρω περιγραφόμενου ακινήτου συνιδιοκτησίας του αιτούντος, ιι) εκ του με αριθ. λογαριασμού ... στεγαστικού δανείου, το συνολικό ποσό των 12.667,70€, που αναλύεται σε κεφάλαιο 8.990,74 ευρώ, τόκους 3.482,18 ευρώ και έξοδα 194,78 ευρώ. Προς εξασφάλιση του δανείου αυτού, που χορηγήθηκε την 26-4-2004, ενεγράφη υπέρ της ανωτέρω πιστώτριας προσημείωση υποθήκης για το ποσό των 16.250,00€, στα Βιβλία Υποθηκών του Υποθηκοφυλακείου Αθηνών, επί του ανωτέρω περιγραφόμενου ακινήτου συνιδιοκτησίας του αιτούντος, ιιι) εκ του με αριθ. λογαριασμού ... στεγαστικού δανείου, το συνολικό ποσό των 21.776,39€, που αναλύεται σε κεφάλαιο 16.875,93 ευρώ, τόκους 4.900,46 ευρώ και έξοδα 0,00 ευρώ. Προς εξασφάλιση του δανείου αυτού, που χορηγήθηκε την 10-1-2006, ενεγράφη υπέρ της ανωτέρω πιστώτριας προσημείωση υποθήκης για το ποσό των 26.000,00€, στα Βιβλία Υποθηκών του Υποθηκοφυλακείου Αθηνών, επί του ανωτέρω περιγραφόμενου ακινήτου συνιδιοκτησίας του αιτούντος, ιν) εκ της με αριθ. ... σύμβασης χορήγησης πιστωτικής κάρτας το συνολικό ποσό των 4.811,94 €, που αναλύεται σε κεφάλαιο 853,89 ευρώ, τόκους 3.985,05 ευρώ και έξοδα 0,00 ευρώ, ν) εκ της με αριθ. ... σύμβασης χορήγησης πιστωτικής κάρτας, το συνολικό ποσό των 5.442,79€, που αναλύεται σε κεφάλαιο 2.996,91 ευρώ, τόκους 2.387,88 ευρώ και έξοδα 58,00 ευρώ. Στη δεύτερη καθ' ης οφείλει: εκ της με αριθ. ... σύμβασης χορήγησης πιστωτικής κάρτας το συνολικό ποσό των 5.593,05€, που αναλύεται σε κεφάλαιο 5.162,85 ευρώ, τόκους 430,20 ευρώ και έξοδα 0,00 ευρώ.

Στην τρίτη καθ' ης οφείλει: ι) εκ της με αριθ. ... σύμβασης καταναλωτικού δανείου, το συνολικό ποσό των 11.564,31€, που αναλύεται σε κεφάλαιο 7.975,52 ευρώ, τόκους 3.588,79 ευρώ και έξοδα 0,00 ευρώ και ιι) εκ του με αριθ. ... σύμβασης επισκευαστικού δανείου στην οποία ενέχεται ως εγγυητής το συνολικό ποσό των 5.940,32 ευρώ, που αναλύεται σε κεφάλαιο 5.786,86 ευρώ, τόκους 136,46 ευρώ και έξοδα 17,00 ευρώ. Από το γεγονός της απόλυσης του αιτούντος από την εργασία του το έτος 2006, που είχε ως αποτέλεσμα να διανύσει ο αιτών μακρά διαστήματα ανεργίας, σε συνδυασμό με την εύρεση εργασίας με σημαντικά κατώτερο μηνιαίο μισθό σε σχέση με αυτόν που ελάμβανε προ της απόλυσης του και τη συνακόλουθη μείωση των εισοδημάτων του, προκύπτει ότι ο αιτών έχει ήδη περιέλθει, χωρίς δόλο, από το έτος 2011 σε μόνιμη και γενική αδυναμία πληρωμής των ληξιπρόθεσμων χρηματικών οφειλών του προς τις καθ' ων πιστώτριες του. Εξάλλου, η ένσταση περί δόλιος περιέλευσης του αιτούντος σε γενική και μόνιμη αδυναμία πληρωμής των ληξιπρόθεσμων οφειλών του, που υπέβαλε η τρίτη καθ' ης, είναι απορριπτέα, δεδομένου ότι δεν αποδείχθηκε δολιότητα του αιτούντος, όπως αυτή προσδιορίστηκε στη μείζονα σκέψη της παρούσας. Ως εκ τούτου, ο αιτών διαθέτει τα στοιχεία του καλόπιστου οφειλέτη, που δύναται να υπαχθεί στο Ν. 3869/2010.

Επομένως συντρέχουν στο πρόσωπο του αιτούντος οι προϋποθέσεις για υπαγωγή του στις ρυθμίσεις του Ν.3869/2010 και δη: I) σε αυτήν του άρθρ. 8 παρ. 2 για μηνιαίες καταβολές από τα εισοδήματα του και II) σε αυτήν του άρθρ. 9 παρ. 2 για μηνιαίες καταβολές, προκειμένου να εξαιρεθεί από την εκποίηση το ακίνητο που μπορεί να αποτελέσει κύρια κατοικία του. Η διάρκεια της ρύθμισης της παρ. 2 του αρθρ. 8 Ν. 3869/2010 θα προσδιοριστεί σε 48 μήνες, καθώς συνυπολογίζεται η ηλικία του αιτούντος και το είδος και ύψος των οφειλών του, αρχόμενη από το μήνα Ιούνιο 2017 μέχρι και το μήνα Μάιο 2021. Ως προς τη ρύθμιση αυτή σημειώνονται τα εξής: α) Οι μηνιαίες απολαβές του αιτούντος ανέρχονται πλέον περίπου στα 860,00€. β) Το ποσό που απαιτείται για την κάλυψη των στοιχειωδών μηνιαίων βιοτικών αναγκών του προσδιορίζεται από το παρόν Δικαστήριο στο ποσό των 660,00€, ενόψει του γεγονότος ότι τα ενήλικα τέκνα του αιτούντος είναι σε θέση να εργαστούν, ως εκ τούτου δεν εμπίπτουν στην έννοια του προστατευόμενου μέλους. Συνεπώς, το ποσό που απομένει από το εισόδημα του αιτούντος για την κάλυψη των απαιτήσεων των πιστωτριών, ενόψει όσων ανωτέρω εκτέθηκαν, ανέρχεται σε (860,00€ -660,00€) = 200,00€. Επομένως θα πρέπει ο αιτών να καταβάλλει στις πιστώτριες τράπεζες το ποσό των 200,00 ευρώ μηνιαίως, εντός του πρώτου δεκαημέρου εκάστου μηνός, στα πλαίσια της ρύθμισης της παρ. 2 του άρθρ. 8 Ν. 3869/2010, συμμέτρως διανεμόμενο στις απαιτήσεις τους, το οποίο είναι εύλογο και εντός των οικονομικών δυνατοτήτων του. Ως προς την υπό στοιχείο II) ρύθμιση: Πρέπει να οριστούν μηνιαίες καταβολές και για την διάσωση της κύριας κατοικίας του αιτούντος, για την οποία θα πρέπει αυτός να καταβάλει το 80% της αντικειμενικής αξίας της, δοθέντος ότι, εν προκειμένω, το υπόλοιπο της συνολικής της οφειλής εκ των επίδικων δανείων, όπως η οφειλή αυτή θα έχει διαμορφωθεί μετά το πέρας των καταβολών από τα εισοδήματα του, θα είναι υψηλότερο του 80% της αντικειμενικής αξίας της κύριας κατοικίας. Από τις καταβολές αυτές θα ικανοποιηθούν προνομιακά οι υπό στοιχεία ι) και ιι) απαιτήσεις της πρώτης καθ' ης, οι οποίες είναι εμπραγμάτως εξασφαλισμένες και μάλιστα συμμέτρως δεδομένου ότι είναι εμπραγμάτως εξασφαλισμένες με βάρη που ενεγράφησαν την ίδια ημέρα και ως εκ τούτου έχουν την ίδια τάξη (αρ. 1272 και 1301 ΑΚ). Η υπό στοιχείο ιιι) απαίτηση της πρώτης καθ' ης δεν θα ικανοποιηθεί δεδομένου ότι η εμπράγματη εξασφάλιση της ενεγράφη μεταγενέστερα, το δε ποσό της ρύθμισης δεν επαρκεί για την ικανοποίηση και των τριών αυτών απαιτήσεων ούτε όμως οι λοιπές (ανέγγυες) απαιτήσεις των καθ' ων δύνανται να ικανοποιηθούν στο πλαίσιο της ανωτέρω ρύθμισης. Συνεπώς, η πρώτη καθ' ης θα λάβει, για την εξυπηρέτηση των επίδικων υπό ι) και ιι) απαιτήσεων της, που είναι αμφότερες εμπραγμάτως εξασφαλισμένες, ποσό που αντιστοιχεί στο 80% της αντικειμενικής αξίας του παραπάνω ακινήτου, ήτοι 17.207,70€, σε βάθος 20/ετίας, δηλαδή 240 μηνιαίες δόσεις από 71,70 € εκάστη δόση, αφού ελήφθη υπόψη η οικονομική δυνατότητα του αιτούντος, η ηλικία του, το είδος και ύψος των οφειλών του, η συμβατική διάρκεια των επίδικων δανείων και η ευθύνη που ανέλαβε εξ αυτών. Περαιτέρω, πρέπει να δοθεί στον αιτούντα περίοδος χάριτος 48 μηνών, ενόψει της ηλικίας του, της σημερινής εισοδηματικής και οικογενειακής του κατάστασης και η αποπληρωμή των δόσεων αυτών να ξεκινήσει από το μήνα Ιούνιο 2021 και να διαρκέσει έως και το μήνα Μάιο 2041, των καταβολών λαμβανομένων χώρα εντός του πρώτου 10ημέρου εκάστου μηνός. Η αποπληρωμή θα γίνει εντόκως, χωρίς ανατοκισμό, με το μέσο επιτόκιο στεγαστικού δανείου με το κυμαινόμενο επιτόκιο που θα ισχύει κατά τον χρόνο της αποπληρωμής, σύμφωνα με το στατιστικό δελτίο της Τράπεζας της Ελλάδος, αναπροσαρμοζόμενο με επιτόκιο αναφοράς αυτό των Πράξεων Κύριας Αναχρηματοδότησης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.

Επομένως πρέπει να γίνει δεκτή η κρινομένη αίτηση ως βάσιμη και στην ουσία της και να ρυθμιστούν τα χρέη του αιτούντος, με σκοπό την απαλλαγή του από αυτά με την τήρηση των όρων της ρύθμισης. Γίνεται, τέλος, μνεία ότι κατ' άρθρ. 11 παρ. 1 Ν. 3869/2010 η κανονική εκτέλεση από τον αιτούντα των υποχρεώσεων που επιβάλλονται με την παρούσα απόφαση επιφέρει, με την επιφύλαξη των όσων ορίζονται στην παρ. 6 του άρθρ. 4 και στην παρ. 2 του άρθρ. 9 Ν. 3869/2010, την απαλλαγή του από κάθε τυχόν υφιστάμενο υπόλοιπο οφειλής έναντι όλων των πιστωτών, ακόμη και έναντι εκείνων που δεν ανήγγειλαν τις απαιτήσεις τους. Δικαστική δαπάνη δεν επιδικάζεται σύμφωνα με το άρθρ. 8 παρ.6 του Ν. 3869/2010.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

ΔΙΚΑΖΕΙ ερήμην της δεύτερης των καθ' ων και κατ' αντιμωλία των λοιπών διαδίκων.

ΔΕΧΕΤΑΙ την αίτηση.

ΡΥΘΜΙΖΕΙ κατά τρόπο οριστικό τα χρέη του αιτούντος, για μια τετραετία (4/ετία), με καταβολές που ανέρχονται στο συνολικό ποσό των εννιά χιλιάδων εξακοσίων ευρώ (9.600,00€), ήτοι σαράντα οκτώ (48) μηνιαίες δόσεις από διακόσια ευρώ (200,00€) εκάστη, συμμέτρως διανεμόμενα στις απαιτήσεις των καθ' ων, της καταβολής των μηνιαίων δόσεων λαμβανομένης χώρα εντός του πρώτου δεκαημέρου (10/ημέρου) εκάστου μηνός, αρχομένης από το μήνα Ιούνιο 2017 και λήγουσας το μήνα Μάιο 2021.

ΕΞΑΙΡΕΙ από την εκποίηση το ανήκον στον αιτούντα, δυνάμει του με αριθ. .../3-3-2004 Αγοραπωλητηρίου Συμβολαίου της Συμβολαιογράφου Αθηνών ..., 1/2 εξ αδιαιρέτου της υπό στοιχεία … οριζοντίου ιδιοκτησίας - διαμερίσματος του ισόγειου ορόφου, αποτελουμένου από δύο υπνοδωμάτια, λίβινγκ-ρουμ, κουζίνα, λουτρό, διάδρομο επικοινωνίας, συνολικής επιφανείας 80,47 τ.μ., με ποσοστό συνιδιοκτησίας εξ αδιαιρέτου επί του οικοπέδου 115%ο, ευρισκομένου επί πολυκατοικίας κτισμένης επί οικοπέδου κειμένου στην Αθήνα, επί της οδού ... που μπορεί να χρησιμεύσει ως κύρια κατοικία του αιτούντος.

ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ τον αιτούντα να καταβάλλει, για την διάσωση της κύριας κατοικίας του, στην πρώτη καθ' ης «ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ Α.Ε.», εντός εικοσαετίας (20/ετίας), το συνολικό ποσό των δεκαεπτά χιλιάδων διακοσίων επτά ευρώ και εβδομήντα λεπτών (17.207,70€), ήτοι το ποσό των εβδομήντα ενός ευρώ και εβδομήντα λεπτών (71,70€) ανά μήνα και για είκοσι (20) χρόνια, σύμφωνα με τα διαλαμβανόμενα στο σκεπτικό της παρούσας, αρχής γενομένης από το μήνα Ιούνιο του έτους 2021 έως και το μήνα Μάιο του έτους 2041, εκάστης καταβολής γενομένης εντός του πρώτου δεκαημέρου (10/ημέρου) κάθε μήνα, και δη εντόκως, χωρίς ανατοκισμό, με το μέσο επιτόκιο στεγαστικού δανείου με το κυμαινόμενο επιτόκιο που θα ισχύει κατά τον χρόνο της αποπληρωμής, σύμφωνα με το στατιστικό δελτίο της Τράπεζας της Ελλάδος αναπροσαρμοζόμενο με επιτόκιο αναφοράς αυτό των Πράξεων Κύριας Αναχρηματοδότησης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.

Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στην Καλλιθέα στο ακροατήριο του σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση του την 9/5/2017 χωρίς την παρουσία των διαδίκων.

Ο ΕΙΡΗΝΟΔΙΚΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ