ΕιρΚαλαβρύτων 4/2015

Διαδικασία εκουσίας δικαιοδοσίας - Αίτηση ανήλικης στο Ειρηνοδικείο Καλαβρύτων για άδεια γάμου - Κύρια παρέμβαση γονέων -.

Λαμβάνοντας υπόψη την ωριμότητα της αιτούσας, την ψυχική επαφή και τη διαφορά ηλικίας μεταξύ των μελλονύμφων, κρίνεται ότι δεν είναι προς το συμφέρον της ανήλικης η τέλεση γάμου πριν συμπληρώσει το 18ο έτος της ηλικίας της. Συνεκδικάζει αίτηση και κύρια παρέμβαση. Απορρίπτει αίτηση. Δέχεται κύρια παρέμβαση.

ΕΙΡΗΝΟΔΙΚΕΙΟ ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ

ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΕΚΟΥΣΙΑΣ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑΣ

Αριθμός απόφασης 4/2015

ΤΟ ΕΙΡΗΝΟΔΙΚΕΙΟ ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ

ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΗΚΕ από την Ειρηνοδίκη Καλαβρύτων Ελένη Καραγιαννοπούλου, την οποία όρισε η Πρόεδρος Πρωτοδικών Καλαβρύτων με την υπ' αριθμ. 154/2014 πράξη της και τη Γραμματέα Αγγελική Παπαδημητροπούλου.

ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΕ δημόσια στο ακροατήριο του στα Καλάβρυτα στις 14 Ιανουαρίου 2015 για να δικάσει την από 4-11-2014 αίτηση με αριθμό έκθεσης κατάθεσης 13/5-11-2014, με αντικείμενο την παροχή άδειας τέλεσης γάμου ανηλίκου, που προσδιορίσθηκε για την παραπάνω δικάσιμο μετά από αναβολή, καθώς και την από 10-12-2014 κύρια παρέμβαση με αριθμό έκθεσης κατάθεσης 16/10-12-2014, που προσδιορίσθηκε για την παραπάνω δικάσιμο:

ΤΗΣ ΑΙΤΟΥΣΑΣ - ΚΑΘ' ΗΣ Η ΚΥΡΙΑ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ: Π. Σ., κατοίκου Καλαβρύτων, η οποία παραστάθηκε στο Δικαστήριο μετά της πληρεξούσιας δικηγόρου της Φρειδερίκης Βλαχαντώνη, δικηγόρου Αθηνών.

ΚΟΙΝΟΠΟΙΟΥΜΕΝΗΣ ΤΗΣ ΑΙΤΗΣΗΣ: Α) ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ - ΚΥΡΙΩΣ ΠΑΡΕΜΒΑΙΝΟΝΤΕΣ: 1. Α.Σ., κάτοικο Καλαβρύτων και 2. Σ. Σ., κάτοικο ομοίως, οι οποίοι παραστάθηκαν στο Δικαστήριο μετά του πληρεξουσίου δικηγόρου τους Νικολάου Σπανού, δικηγόρου Αθηνών.

ΚΑΙ Β) Στην Εισαγγελέα Πρωτοδικών Καλαβρύτων, η οποία ήταν απούσα και δεν παραστάθηκε στο Δικαστήριο.

Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης, οι πληρεξούσιοι δικηγόροι της αιτούσας και των κυρίως παρεμβαινόντων ζήτησαν να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στα πρακτικά και στις έγγραφες προτάσεις που κατέθεσαν.

ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

Σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 1350 παρ. 2 εδ. α' ΑΚ, οι μελλόνυμφοι πρέπει να έχουν συμπληρώσει το δέκατο όγδοο έτος της ηλικίας τους. Σε εξαιρετικές περιπτώσεις ο νόμος συγχωρεί το γάμο σε πρόσωπα μικρότερης ηλικίας από το 18° έτος. Η εξαίρεση αυτή, που μπορεί να αφορά τον ένα ή και τους δύο μελλονύμφους, προβλέπεται στο άρθρο 1350 παρ. 2 εδ. β' ΑΚ. Μία από τις προϋποθέσεις της είναι η ύπαρξη σπουδαίου λόγου για την τέλεση του γόμου σε μικρότερη ηλικία. Ο σπουδαίος λόγος θα κριθεί βασικά από το συμφέρον του ανήλικου μελλονύμφου, π.χ. εγκυμοσύνη, κίνδυνος από αναβολή γάμου, μακρά ολοκληρωμένη σχέση των μελλονύμφων κ.λπ. Με τον πρόωρο γάμο δεν αρκεί να μη βλάπτεται το συμφέρον του ανηλίκου (π.χ. να μην υπάρχουν σοβαρές αντενδείξεις για την τέλεση του γάμου), αλλά πρέπει και να εξυπηρετείται το συμφέρον αυτό (κοινωνικό ή οικονομικό ή ηθικό κ.λπ.) (βλ. Α. Γεωργιάδης - Μ. Σταθόπουλος, Αστικός Κώδιξ, Κατ' άρθρο ερμηνεία, Τόμος VII, άρθρα 1350-1352, αρ. 26). Το Δικαστήριο θα πρέπει να λαμβάνει σοβαρώς υπόψη την ωριμότητα, τη σταθερότητα των απόψεων, την όλη προσωπικότητα, την ψυχική επαφή και την ηλικία των μελλονύμφων, εφόσον, από την λεκτική διατύπωση του άρθρου 1350 ΑΚ (όπως ισχύει μετά την τροποποίηση του ΑΚ με τις διατάξεις του ν. 1329/83) προκύπτει ότι ο γάμος μεταξύ ατόμων, εκ των οποίων το ένα τουλάχιστον είναι ανήλικο, επιτρέπεται μόνο μετά από άδεια του Δικαστηρίου (ασχέτως συναινέσεως ή μη των ασκούντων τη γονική μέριμνα στον ανήλικο) και μόνον εφόσον επιβάλλεται από σπουδαίο λόγο, τον οποίο καλείται να κρισιολογήσει και αποδεχθεί ή απορρίψει το Δικαστήριο αυτό, η απόφαση του οποίου πρέπει να έχει, ως αποκλειστικό γνώμονα, το αληθές συμφέρον του ανηλίκου και μάλιστα μακροπροθέσμως (βλ. ΜΠρΚατερ 644/1988 ΑρχΝ 1998. 687).

Με την κρινόμενη αίτηση της, η αιτούσα εκθέτει ότι άγει το 17ο έτος της ζωής της, ότι τον μήνα Αύγουστο του έτους 2011 αναπτύχθηκε ερωτικό αίσθημα μετά του Ι.Λ., κάτοικο Καλαβρύτων, ότι ήδη η σχέση τους διανύει τον τέταρτο χρόνο και επικαλούμενη την ύπαρξη σπουδαίου λόγου, αφού ήδη βρίσκονται μαζί με τη θέληση της και αποχώρησε εκουσίως από το σπίτι της, εξαιτίας του ότι οι σχέσεις της με τον πατέρα και τη μητέρα της είναι ιδιαίτερα τεταμένες και οι συγκρούσεις τους καθημερινές, ενώ συνεπεία της άρνησης τους, μετά βεβαιότητας θα βιώσει σε ένα μικρό κοινωνικό περίγυρο τα ιδιαίτερα δυσμενή σχόλια, ούσα ανύπαντρη, με όλες τις άσχημες συνέπειες και τις αρνητικές κοινωνικές προεκτάσεις, ήτοι υφίσταται ανάγκη προστασίας της από τέτοιου είδους κοινωνικές συνθήκες διαβίωσης και συνάδει προς το συμφέρον της η ένδικη αίτηση της, ότι με την τέλεση του γάμου της θα αποκατασταθούν και οι σχέσεις της με την οικογένεια της, αφού θα πάψει να υπάρχει ο καθημερινός φόβος της βίας και απειλής από μέρους τους στο άτομο της, προκειμένου να αναγκασθεί να διακόψει οποιαδήποτε επαφή και σχέση με τον άντρα που αγαπά, ότι το συμφέρον της επιβάλλει την τέλεση του γάμου όσο το δυνατόν γρηγορότερα με τον Ι. Λ. και την επιστροφή της στο σχολείο, ώστε να καταστεί δυνατή η αποφοίτηση της και ότι ο πατέρας της αρνείται αδικαιολόγητα να συναινέσει στο γάμο της, παρά το γεγονός ότι οι σχέσεις του με το συγκεκριμένο άνθρωπο ήταν άριστες και τον γνωρίζει από μικρό παιδί, απασχολούμενοι και οι δύο με κτηνοτροφικές εργασίες, ζητά, κατ' ορθή εκτίμηση του αιτήματος της, να δοθεί σε αυτήν η άδεια να τελέσει γάμο πριν από την ενηλικίωσή της με τον ανωτέρω ενήλικο, Ι. Λ. Με αυτό το περιεχόμενο και αίτημα η αίτηση παραδεκτώς και αρμοδίως καθ' ύλην και κατά τόπον εισάγεται για να συζητηθεί ενώπιον αυτού του Δικαστηρίου κατά τη διαδικασία της εκούσιας δικαιοδοσίας (άρθρα 739, 740 παρ. 1, 742, 797 ΚΠολΔ και 121 ΕισΝΑΚ) και είναι νόμιμη, στηριζόμενη στη διάταξη του άρθρου 1350 παρ. 2 εδ. β' ΑΚ. Πρέπει, επομένως, να ερευνηθεί κατ' ουσίαν, αφού για το παραδεκτό της συζήτησής της έχει τηρηθεί η προδικασία που προβλέπει η διάταξη του άρθρου 748 παρ. 2 και 4 ΚΠολΔ (βλ. την υπ' αριθμ. 5109/10-11-2014 έκθεση επιδόσεως της δικαστικής επιμελήτριας στο Πρωτοδικείο Καλαβρύτων ..., που νομίμως προσκομίζει μετ' επικλήσεως η αιτούσα, προς την αρμόδια Εισαγγελέα Πρωτοδικών Καλαβρύτων) και του άρθρου 742 εδ. β' ΚΠολΔ [βλ. τις υπ' αριθμ. 5103/6-11-2014 και 5104/6-11-2014 εκθέσεις επιδόσεως της ίδιας ως άνω δικαστικής επιμελήτριας, που νομίμως προσκομίζει μετ' επικλήσεως η αιτούσα, προς τον Α. Σ. (πατέρα της ανήλικης) και τη Σ.Σ. (μητέρα της ανήλικης)].

Αν ο νόμιμος εκπρόσωπος του ανηλίκου εκφράζει αντιρρήσεις για την πρωτοβουλία του, μπορεί να ασκήσει παρέμβαση, η οποία τότε χαρακτηρίζεται ως κύρια (Αρβανιτάκη, σε Κεραμέα/Κονδύλη/Νίκα Ερμ. ΚΠολΔ, αρθρ. 742 αρ. 3- ΕφΑΘ 2891/1972 ΕΕΝ 1972.498- Δεληγιάννης, ΟικΔ Ι [1986] 99• αντίθ. ΜΠΘηβ 227/1986 ΕΕΝ 1987.221). Επομένως, η παρέμβαση την οποία οι διαφωνούντες με τον γάμο γονείς του ανηλίκου μελλονύμφου ασκούν στην εκκρεμή δίκη για παροχή στον αιτούντα ανήλικο αδείας γάμου (αρθρ. 742 του ΚΠολΔ) είναι κύρια παρέμβαση και κατά συνέπεια, σύμφωνα με το άρθρο 752 παρ. 1 ΚΠολΔ, πρέπει να ασκείται με ιδιαίτερο δικόγραφο όπως και η αίτηση (αρθρ. 747 επ. ΚΠολΔ), αλλιώς είναι απαράδεκτη και απορριπτέα (βλ. όμως, ΜΠρΑγρ 226/2001 ΑρχΝ 2003.685, καθώς και Β. Μπρακατσούλα, Εκούσια Δικαιοδοσία, Θεωρία - Νομολογία - Πράξη, Έβδομη Έκδοση, 2002, σελ.62).

Οι προαναφερόμενοι γονείς της αιτούσας άσκησαν κύρια παρέμβαση με ιδιαίτερο δικόγραφο (με αριθμό έκθεσης κατάθεσης 16/10-12-2014) και ζητούν την απόρριψη της ανωτέρω ένδικης αίτησης, καθώς και να αιτηθεί το παρόν Δικαστήριο από τις αρμόδιες αρχές: α) την έκδοση αντιγράφου ποινικού μητρώου και β) την έκδοση αντιγράφου της ληξιαρχικής πράξης γέννησης του Ι.Λ., κατοίκου Καλαβρύτων. Η ασκηθείσα κύρια παρέμβαση ασκήθηκε παραδεκτά με ιδιαίτερο δικόγραφο, σύμφωνα με τα εκτιθέμενα στην ανωτέρω νομική σκέψη, είναι ορισμένη, καθότι περιέχει όλα τα απαραίτητα στοιχεία κατ' άρθρο 747 ΚΠολΔ, απορριπτόμενου του ισχυρισμού περί αοριστίας της αιτούσας και είναι νόμω βάσιμη ερειδόμενη στις διατάξεις των άρθρων 752, 747 και 748 ΚΠολΔ), έχει τηρηθεί η προδικασία που προβλέπει η διάταξη του άρθρου 748 παρ. 2 ΚΠολΔ (βλ. την υπ' αριθμ. 5152/18-12-2014 έκθεση επιδόσεως της δικαστικής επιμελήτριας στο Πρωτοδικείο Καλαβρύτων ... προς την αρμόδια Εισαγγελέα Πρωτοδικών Καλαβρύτων), ενώ έχει επιδοθεί και στην αιτούσα (βλ. την υπ' αριθμ. 5151/17-12-2014 έκθεση επιδόσεως της δικαστικής επιμελήτριας στο Πρωτοδικείο Καλαβρύτων …) και συνεπώς πρέπει, συνεκδικαζόμενη με την αίτηση λόγω συνάφειας και προς το σκοπό διευκόλυνσης και επιτάχυνσης της δίκης και μείωσης των εξόδων της (άρθρα 31, 79, 246, 741 και 752 ΚΠολΔ), να ερευνηθεί περαιτέρω ως προς την ουσιαστική της βασιμότητα.

Από την ακρόαση της αιτούσας, την ανωμοτί εξέταση των κυρίως παρεμβαινόντων, τις ένορκες καταθέσεις των μαρτύρων αποδείξεως και ανταποδείξεως που εξετάστηκαν στο ακροατήριο και περιέχονται στα ταυτάριθμα με την παρούσα πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης, από τις υπ' αριθμ. 1, 2 και 3/13-1-2015 ένορκες βεβαιώσεις ενώπιον της Ειρηνοδίκη Καλαβρύτων που έχουν ληφθεί με επιμέλεια των κυρίως παρεμβαινόντων για να προσκομισθούν στην παρούσα δίκη, ύστερα από κλήτευση της αιτούσας, όπως προκύπτει από την προσκομιζόμενη από τους κυρίως παρεμβαίνοντες υπ' αριθμ. 5151/17-12-2014 έκθεση επιδόσεως της δικαστικής επιμελήτριας στο Πρωτοδικείο Καλαβρύτων ... και από τα έγγραφα που προσκομίζουν και επικαλούνται η αιτούσα και οι κυρίως παρεμβαίνοντες αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Η αιτούσα γεννήθηκε την 24-6-1998 (βλ. το προσκομισθέν αντίγραφο του υπ' αριθμ. ΑΚ ... ΑΔΤ της αιτούσας), είναι δηλαδή άνω των 16 ετών και η γονική της μέριμνα ανήκει στους κυρίως παρεμβαίνοντες γονείς της. Ο κ. Ι. Λ., με τον οποίο επιθυμεί η αιτούσα να τελέσει γάμο πριν από την ενηλικίωσή της γεννήθηκε το έτος 1982, όπως κατέθεσε στο ακροατήριο του παρόντος Δικαστηρίου. Αμφότεροι κατέθεσαν ότι έχουν σχέση διάρκειας τριών ετών. Ειδικότερα, αποδείχθηκε ότι ο κ. Ι. Λ. επισκεπτόταν την οικία της αιτούσας, καθότι βοηθούσε τον πατέρα της (πρώτο των κυρίως παρεμβαινόντων) σε αγροτικές εργασίες. Όπως κατέθεσε ο κ. Ι. Λ., αρχικά η σχέση του με την αιτούσα ήταν φιλική και αργότερα συνήψαν δεσμό. Λίγες ημέρες πριν την κατάθεση της ένδικης αίτησης (ημέρα Πέμπτη της προηγούμενης εβδομάδας), ο πατέρας της αιτούσας πληροφορήθηκε για τον δεσμό της ανήλικης θυγατέρας του με κάποιον, του οποίου το όνομα δεν αποκάλυψαν, αλλά τον πληροφόρησαν μόνο για την ηλικία του, σχολιάζοντας τον αρνητικά (βλ. στα ταυτάριθμα με την παρούσα πρακτικά: «... του είχαν πει ότι είναι αρκετά μεγαλύτερος και κακός άνθρωπος... Ο πατέρας μου αντέδρασε άσχημα, του είπαν ότι η κόρη του τα έχει με έναν μεγαλύτερο και δεν είναι καλός άνθρωπος»). Την Δευτέρα, 3 Νοεμβρίου 2014, ο πατέρας της αιτούσας μετέβη στα Καλάβρυτα προκειμένου να μάθει την ταυτότητα του ανθρώπου αυτού. Το απόγευμα της Δευτέρας, η αιτούσα τηλεφώνησε στον κ. Ι. Λ. και έφυγε μαζί του, φοβούμενη για την αντίδραση του πατέρα της. Έως το συμβάν αυτό, η αιτούσα είχε πολύ καλές σχέσεις με τους γονείς της. Όπως χαρακτηριστικά κατέθεσε η ίδια: «Δεν με πίεζαν οι γονείς μου μέχρι που έγινε αυτό, δεν είχα παράπονο πριν από τους γονείς μου. Πριν φύγω δεν είχα κάποιο πρόβλημα με τους γονείς μου. Ο πατέρας μου, μου είχε μεγάλη αδυναμία... Στο σπίτι ο πατέρας μου δεν μου χαλούσε κανένα χατίρι. Βοηθούσα στο σπίτι αλλά ότι του ζητούσα το είχα» (βλ. ταυτάριθμα με την παρούσα πρακτικά συνεδρίασης). Οι γονείς της αιτούσας δεν συναινούν στην τέλεση του γάμου της με τον κ. Λ. Ειδικότερα, ο πατέρας της αιτούσας εξέφρασε τη διαφωνία του σχετικά με την τέλεση αυτού του γάμου, εστιάζοντας στην ηλικία του και στον χαρακτήρα του, αναφέροντας κληρονομικές διαφορές που είχε στο παρελθόν με τα αδέλφια του, ενώ κατέθεσε ότι επιθυμεί η θυγατέρα του να σπουδάσει και να «έχει μια καλύτερη ζωή». Η μητέρα της αιτούσας κατέθεσε ότι η θυγατέρα της είχε όνειρα να σπουδάσει, ότι πρόκειται για αντίδραση της ανήλικης και ότι δεν είναι κατασταλαγμένη, ενώ κατέθεσε ότι η αιτούσα επανειλημμένα είχε δηλώσει την πρόθεση της «να αποσύρει» την υπό κρίση αίτηση. Περί των μεταστροφών της άποψης της αιτούσας σχετικά με την ένδικη αίτηση κατέθεσε και ο μάρτυρας των κυρίως παρεμβαινόντων, Π.Μ., νονός της αιτούσας, ο οποίος κατέθεσε, επίσης, ότι η αιτούσα εξέφρασε την επιθυμία να «αποσύρει» την ένδικη αίτηση και ο πατέρας της να «αποσύρει» αίτηση λήψης ασφαλιστικών μέτρων απευθυνόμενη στο Μονομελές Πρωτοδικείο Καλαβρύτων. Από την ακρόαση της αιτούσας στο ακροατήριο συνάγεται η απουσία ωριμότητας της αιτούσας κατά τον παρόντα χρόνο για τη λήψη κρίσιμων αποφάσεων και επιλογών που θα επηρεάσουν το μέλλον και την εξέλιξη της. Τούτο καταδεικνύεται με σαφήνεια από τα ακόλουθα που κατέθεσε: «Δεν επιθυμώ να σπουδάσω ... Θέλω να παντρευτώ τον κ. Λ. και να κάνω πολλά παιδιά... Προς το παρόν δεν θέλω να σπουδάσω, στο μέλλον δεν ξέρω... Αν παντρευτώ θα συνεχίσω το σχολείο, θα αποφασίσω αν δώσω εξετάσεις... Μέχρι να τελειώσω το σχολείο δεν πιστεύω να προκύψει εγκυμοσύνη αλλά αν προκύψει θα σταματήσω το σχολείο». Εξάλλου, σχετικά με την αιτία για την οποία επιθυμεί την τέλεση αυτού του γάμου, η αιτούσα κατέθεσε: «Έτσι κι αλλιώς αφού το μάθανε οι δικοί μου, έχουμε φασαρίες στο σπίτι γι' αυτό θέλω να παντρευτώ... Θέλω να παντρευτώ γιατί γίνονται φασαρίες στο σπίτι». Σημειωτέον είναι ότι η απόφαση της αιτούσας για κατάθεση της υπό κρίση αίτησης δεν λήφθηκε κατόπιν ωρίμου σκέψεως, αλλά υπό συνθήκες ψυχολογικής φόρτισης και δη, ενώ η αιτούσα είχε φύγει από την οικία της μαζί με τον κ. Ι. Λ. και τους αναζητούσε η αστυνομία και πλέον συγκεκριμένα, όπως προσδιορίσθηκε χρονικά από τον τελευταίο, όταν έφτασαν σε ξενοδοχείο στον Πειραιά τις μεταμεσονύκτιες ώρες (1:00 π.μ. με 2:00 π.μ.) έως τα ξημερώματα της Τρίτης (4:00 π.μ.) και ενώ φοβόταν για τον κ. Ι. Λ. επειδή έμαθαν ότι έγινε μήνυση (βλ. στα πρακτικά: «Μάθαμε ότι έγινε μήνυση γιατί πήγε η αστυνομία στο σπίτι του κ. Λ. και στο δικό μου. Φοβόμουν για το Γ. και είπε στον πατέρα μου να αποσύρει τη μήνυση αλλά μου είπε ότι αυτός δεν έχει κάνει μήνυση, αυτεπάγγελτα έχει γίνει.»). Η ένδικη αίτηση κατατέθηκε την επόμενη ημέρα, Τετάρτη, 5 Νοεμβρίου 2014 (βλ. την υπ’ αριθμ. 13/5-11-2014 έκθεση κατάθεσης). Περαιτέρω, το Δικαστήριο δεν πείσθηκε για την ύπαρξη ψυχικής επαφής μεταξύ της αιτούσας και του κ. Ι. Λ., καθότι από τη συχνότητα των συναντήσεων τους και από τις συνθήκες υπό τις οποίες συναντιούνταν δεν δύναται να αχθεί το συμπέρασμα ότι έχουν αναπτύξει πραγματική ψυχική επαφή, η οποία είναι απαραίτητη για την τέλεση ενός γάμου. Συγκεκριμένα, αποδείχθηκε ότι η αιτούσα με τον κ. Ι. Λ. συμβίωσαν μόνον για το χρονικό διάστημα των 15 ημερών μετά την 3η Νοεμβρίου, οπότε η αιτούσε αποχώρησε από την οικία της και διέμενε μαζί του σε ξενοδοχεία, τα οποία άλλαζαν κάθε δύο ημέρες προκειμένου να μην τους βρουν. Πριν από το εν λόγω χρονικό διάστημα, η αιτούσα είχε σχολικές υποχρεώσεις και συναντιόταν το Σάββατο με τον κ. Λ., οπότε έπιναν καφέ στα Καλάβρυτα ή στο Αίγιο και πέραν τούτου, είχαν ολιγόλεπτες («πέντε λεπτά») συναντήσεις στο δρόμο και τηλεφωνική επικοινωνία. Τα αμέσως παραπάνω συνιστούν το περιεχόμενο της σχέσης τους, όπως διηγήθηκαν αμφότεροι στο ακροατήριο του παρόντος Δικαστηρίου. Μάλιστα, αποδείχθηκε ότι η αιτούσα ουδέποτε επισκέφθηκε, ούτε και έχει δει την οικία του κ. Ι. Λ., η οποία ανήκει σε αυτόν κατά ποσοστό 12,5% (βλ. προσκομισθέν Ε9) που συνιστά το κληρονομικό του μερίδιο στην κληρονομιά του πατέρα του και στην οποία κατοικεί μαζί με τη μητέρα του - την οποία δεν έχει γνωρίσει η αιτούσα - και την αδελφή του, την οποία η αιτούσα γνώρισε κατόπιν του ανωτέρω συμβάντος. Περαιτέρω, σύμφωνα με το προσκομισθέν από την αιτούσα αντίγραφο της από 24-11-2014 έκθεσης εξέτασής της χωρίς όρκο, η τελευταία κατέθεσε ότι απέκτησε ολοκληρωμένες σχέσεις με τον κ. Ι. Λ. προ ενός και ημίσεος μηνός και σύμφωνα με το προσκομισθέν ανυπόγραφο αντίγραφο των από 8-12-2014 έγγραφων εξηγήσεων του τελευταίου, αυτός προσδιόρισε το εν λόγω χρονικό διάστημα σε δύο μήνες προ της εν λόγω ημερομηνίας, ενώ ο τελευταίος κατέθεσε στο ακροατήριο του παρόντος Δικαστηρίου ότι δεν συντρέχει πιθανότητα εγκυμοσύνης της αιτούσας.

Επομένως, το Δικαστήριο δεν πείσθηκε περί ύπαρξης μακράς ολοκληρωμένης σχέσης μεταξύ των ανωτέρω. Περαιτέρω, αποδείχθηκε ότι μετά την παρέλευση των δεκαπέντε (15) ημερών και συγκεκριμένα, την 18η Νοεμβρίου 2014, η αιτούσα επέστρεψε στο σχολείο της και στην οικία των γονέων της. Μάλιστα, όπως κατέθεσε ο νονός της στο ακροατήριο του παρόντος Δικαστηρίου, μετά την επιστροφή της στο σχολείο, ο διευθυντής κάλεσε σύμβουλο, ο οποίος συζήτησε με την αιτούσα και τους γονείς της. Προσέτι δε, δεν αποδείχθηκε ο περιεχόμενος στην υπό κρίση αίτηση ισχυρισμός της ότι με την τέλεση του γάμου της θα αποκατασταθούν οι σχέσεις της με την οικογένεια της, αφού η ίδια κατέθεσε στο ακροατήριο του παρόντος Δικαστηρίου: «Οι γονείς μου, μου το έχουν ξεκαθαρίσει ότι αν τον παντρευτώ είτε τώρα είτε μετά δεν θα μου μιλάνε... Είναι κάθετοι οι γονείς μου, αρνητικοί, δεν θα αλλάξει κάτι, το έχουν δηλώσει». Ήδη δε, μετά την εκδίκαση της ένδικης αίτησης, όπως προκύπτει από την προσθήκη - ανάκρουση που κατέθεσε η αιτούσα, έχει λάβει χώρα η μεταγραφή της από το σχολείο που φοιτούσε στα Καλάβρυτα σε σχολείο στην Αθήνα, όπου διαμένει στην οικία των θείων της. Κατ' ακολουθίαν των ανωτέρω, δεν προέκυψε η ύπαρξη σπουδαίου λόγου που επιβάλλει την τέλεση γάμου της αιτούσας με τον κ. Ι. Λ. πριν την ενηλικίωση της, δεδομένου ότι δεν συντρέχει ο επικαλούμενος στην υπό κρίση αίτηση σπουδαίος λόγος, αφού η αιτούσα είχε επιστρέψει στην οικία των γονέων της και στο σχολείο πριν την εκδίκαση της υπό κρίση αίτησης και, ήδη, διαμένει και φοιτεί σε σχολείο στην Αθήνα, ενώ αποδείχθηκε ότι η οικογένεια της και ο διευθυντής του σχολείου που φοιτούσε έχουν καταβάλει προσπάθειες για την αποκατάσταση των σχέσεων της με τους γονείς της, χωρίς να αποδεικνύεται ότι η αιτούσα υφίσταται άσχημες συνέπειες και τις αρνητικές κοινωνικές προεκτάσεις, λόγω του ανωτέρω ολιγοήμερου συμβάντος. Συνεπώς, λαμβάνοντας υπόψη τα ανωτέρω σε συνδυασμό με τα κριτήρια που αναφέρονται στη μείζονα σκέψη της παρούσας και δη, την ωριμότητα της αιτούσας, τη μεταστροφή απόψεων της, την ψυχική επαφή και τη διαφορά ηλικίας της αιτούσας και του κ. Ι. Λ., κρίνεται ότι δεν είναι προς το συμφέρον της ανήλικης η τέλεση του ως άνω γάμου πριν συμπληρώσει το δέκατο όγδοο έτος της ηλικίας της. Τέλος, στις δίκες της εκούσιας δικαιοδοσίας υιοθετείται με το άρθρο 759 παρ. 3 ΚΠολΔ, το ανακριτικό σύστημα, το οποίο παρέχει στο δικαστή ελευθερία αυτεπάγγελτης ενέργειας και πρωτοβουλίας συλλογής του αποδεικτικού υλικού και εξακρίβωσης των πραγματικών γεγονότων που ασκούν ουσιώδη επιρροή στην έκβαση της δίκης. Στο πλαίσιο της αρχής αυτής ο δικαστής αποδεσμεύεται από την υποχρέωση να περιορισθεί μόνο στο πραγματικό υλικό που συνεισέφεραν στη δίκη οι διάδικοι και καλείται, αν διαπιστώσει ελλείψεις, να αναζητήσει ο ίδιος τα κρίσιμα γεγονότα (ΣχΠολ. Δικ ΥΤΙ 15, ΑΠ 1603/1984 421, ΑΠ 483/1997 ΕλΔ 1998, 338, ΑΠ 1131/1987 ΝοΒ 1988 1601). Αντίθετα ακόμα από όσα έχουν ισχύ σε ορισμένες περιπτώσεις της αμφισβητούμενης δικαιοδοσίας, όπου η απόδειξη είναι υποχρεωτική και δεσμευτική, στη διαδικασία της εκούσιας επικρατεί η αρχή της ελεύθερης εκτίμησης των αποδείξεων, σύμφωνα με την οποία το δικαστήριο δικαιούται να διατάξει την προσκόμιση εγγράφων από δημόσια υπηρεσία, να απευθύνει προς αυτήν ερώτημα ή να διατάξει την εξέταση συγκεκριμένου μάρτυρα (ΑΠ 723/1993 ΕλΔ 1995 100 - Β. Μπρακατσούλας, ό.π. σελ. 101-102). Στην προκειμένη περίπτωση, κρίνονται απορριπτέα τα αιτήματα των κυρίως παρεμβαινόντων για να αιτηθεί το παρόν Δικαστήριο από τις αρμόδιες αρχές, την έκδοση αντιγράφου ποινικού μητρώου και την έκδοση αντιγράφου της ληξιαρχικής πράξης γέννησης του Ι.Λ., καθότι το Δικαστήριο σχημάτισε πλήρη δικανική πεποίθηση περί των πραγματικών γεγονότων που ασκούν ουσιώδη επιρροή στην έκβαση της δίκης. Πρέπει, επομένως, γενομένης δεκτής της κύριας παρέμβασης ως ουσιαστικά βάσιμης, να απορριφθεί η κρινόμενη αίτηση ως ουσία αβάσιμη.

ΠΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

ΣΥΝΕΚΔΙΚΑΖΟΝΤΑΣ τη με αριθμό κατάθεσης 13/5-11-2014 αίτηση και τη με αριθμό έκθεσης κατάθεσης 16/10-12-2014 κύρια παρέμβαση.

ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ ότι κρίθηκε απορριπτέα στο σκεπτικό της παρούσας.

ΔΕΧΕΤΑΙ την κύρια παρέμβαση.

ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ την αίτηση.

ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στο ακροατήριο του στα Καλάβρυτα, σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στις 20 Φεβρουαρίου 2015, απόντων των διαδίκων και των πληρεξουσίων δικηγόρων τους.

Η ΕΙΡΗΝΟΔΙΚΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ