ΕιρΑθ 1242/2015

Ρύθμιση οφειλών υπερχρεωμένων φυσικών προσώπων - Δανειακή σύμβαση -Ασφαλιστικά νομής αυτοκινήτου - Υπερημερία οφειλέτη -.

Με την αίτηση η αιτούσα ζητάει, επειδή συντρέχει επείγουσα περίπτωση, να ληφθούν ασφαλιστικά μέτρα για να προστατευτεί η νομή της επί του αυτοκινήτου που περιγράφεται στην αίτηση και έχει μεταβιβασθεί κατά χρήση στον καθ' ου με την συμφωνία παρακράτησης της κυριότητας υπέρ της αιτούσας και να αποδοθεί το προαναφερόμενο κινητό σ' αυτήν. Κρίνεται ότι η υπερημερία του οφειλέτη με βάση την συμφωνηθείσα με την δανειακή σύμβαση δόση θα πρέπει να έχει επέλθει πριν την κατάθεση της αίτησης του άρθρου 4 του ν. 3869/2010. Μετά την κατάθεση της αίτησης του άρθρου 4 του ν. 3869/2010 οι υποχρεώσεις του οφειλέτη ως προς την καταβολή των δανειακών του δόσεων αναφέρονται στο τελευταίο εδάφιο της § 3 του άρθρου 4 του ως άνω νόμου, όπως η § αυτή αντικαταστάθηκε με την § 2 του άρθρου 1 του ν. 4161/2013 (ΦΕΚ Α 143/14-6-2013), στην οποία ορίζεται ότι από την ημέρα κατάθεσης της αίτησης ο οφειλέτης υποχρεούται να προβαίνει στις μηνιαίες καταβολές που ορίζονται στο άρθρο 5 § 2 εδάφιο γ' του νόμου, ήτοι υποχρεούται να καταβάλλει τουλάχιστον το 10% των τελευταίων ενήμερων δόσεων και συνεπώς τυχόν υπερημερία του θα κριθεί πλέον με βάση την υποχρέωση αυτή που ορίζει ο ανωτέρω νόμος και όχι η μεταξύ του οφειλέτη και της αιτούσας προγενέστερη συμφωνία. Περαιτέρω, μετά τη ρύθμιση των χρεών του στα πλαίσια της προσωρινής διαταγής του άρθρου 5 § 2 του ν. 3869/2010 και της οριστικής απόφασης που εκδίδεται επί της αιτήσεως του άρθρου 4 του ιδίου νόμου, τυχόν υπερημερία του οφειλέτη θα κριθεί με βάση τη δόση που καθορίστηκε με αυτές. Δεν υφίσταται δικαίωμα υπαναχώρησης της αιτούσας.

ΑΡΙΘΜΟΣ 1242/2015

ΤΟ ΕΙΡΗΝΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ

Συγκροτήθηκε από τον Ειρηνοδίκη Νικόλαο Τσαγκαράκη, τον οποίο όρισε η Πρόεδρος του Τριμελούς Συμβουλίου Διοίκησης του Ειρηνοδικείου Αθηνών, με την παρουσία και της Γραμματέως Αικατερίνης Μαλινδρέτου.

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριο του στις 23 Απριλίου 2015 για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:

Της αιτούσας: ανώνυμης τραπεζικής εταιρίας με την επωνυμία «CREDICOM CONSUMER FINANCE ΤΡΑΠΕΖΑ ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΤΑΙΡΙΑ», και διακριτικό τίτλο «CREDICOM CONSUMER FINANCE)), όπως μετονομάστηκε η ανώνυμη τραπεζική εταιρία με την επωνυμία «ΕΜΠΟΡΙΚΗ CREDICOM ΤΡΑΠΕΖΑ Α.Ε.», δυνάμει της από 15-7-2010 απόφασης της Γενικής Συνέλευσης της τελευταίας, η οποία καταχωρήθηκε νόμιμα στο ΜΑΕ την 2-12-2010 και της με αριθμ. πρωτ. Κ2-8627/2-12-2010 εγκριτικής απόφασης του Υπουργείου Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας, που εδρεύει στη Νέα Σμύρνη Αττικής, νόμιμα εκπροσωπούμενης, που παραστάθηκε διά της πληρεξούσιας της δικηγόρου Κανέλλας Κόττου.

Του καθ' ου η αίτηση: ..., κατοίκου Μακυνείας Αντιρρίου Ναυπάκτου, που παραστάθηκε μετά του πληρεξουσίου του δικηγόρου Νικολάου Κάντα.

Η αιτούσα με την από 29-10-2014 αίτηση της που κατέθεσε στο Δικαστήριο τούτο και καταχωρήθηκε στο βιβλίο αιτήσεων ασφαλιστικών μέτρων με αριθμό 7617/2014, ζήτησε τα όσα αναφέρονται σ' αυτήν.

Για την αίτηση αυτή με την από 31-10-2014 πράξη της Ειρηνοδίκου Αθηνών, ορίσθηκε ημέρα συζήτησης η 2-12-2014 και μετά από νόμιμη αναβολή η αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας.

ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

Με την κρινόμενη αίτηση η αιτούσα ζητάει, επειδή συντρέχει επείγουσα περίπτωση, να ληφθούν ασφαλιστικά μέτρα για να προστατευτεί η νομή της επί του αυτοκινήτου που περιγράφεται στην αίτηση και έχει μεταβιβασθεί κατά χρήση στον καθ' ου με την συμφωνία παρακράτησης της κυριότητας υπέρ της αιτούσας, κατά τα αναφερόμενα ειδικότερα στην αίτηση, να αποδοθεί το προαναφερόμενο κινητό σ' αυτήν, να χορηγηθεί προθεσμία 6 μηνών για την άσκηση της τακτικής αγωγής και να καταδικαστεί στην δικαστική της δαπάνη.

Μ' αυτό το περιεχόμενο και αίτημα η κρινόμενη αίτηση, η οποία τυγχάνει επαρκώς ορισμένη, συνεκτιμουμένων και των όποιων διασαφήσεων δόθηκαν στο πλαίσιο του άρθρου 236 ΚΠολΔ ως προς τις καθυστερούμενες δόσεις, όσα δε περί του αντιθέτου ισχυρίζεται ο καθ' ου απορρίπτονται ως αβάσιμα, αρμόδια και παραδεκτά φέρεται για συζήτηση ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου κατά την προκειμένη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων (άρθρα 733, 734, 42, 43 και 44 ΚΠολΔ), είναι δε νόμιμη στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 361, 389, 513, 974 επ., 984, 987, 532, 455 επ., ΑΚ, ως προς τα παρεπόμενα δε αιτήματα στις διατάξεις των άρθρων 693, 941 και 176 ΚΠολΔ. Πρέπει, επομένως, να εξετασθεί περαιτέρω στην ουσία της.

Από την ένορκη κατάθεση της μάρτυρος και την ανωμοτί εξέταση του καθ' ου, στο ακροατήριο του Δικαστρίου τούτου, από το σύνολο των επικαλούμενων και προσκομιζόμενων εγγράφων, δημόσιων και ιδιωτικών, άλλα εκ των οποίων λαμβάνονται υπ' όψιν προς άμεση απόδειξη και άλλα για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, και για ορισμένα εκ των οποίων γίνεται λόγος κατωτέρω, από τις προσκομιζόμενες φωτογραφίες καθώς και από τα διδάγματα κοινής πείρας και λογικής, τα οποία το Δικαστήριο λαμβάνει υπ' όψιν αυτεπαγγέλτως (άρθρο 336 § 4 ΚΠολΔ), πιθανολογήθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά:

Δυνάμει της από 10-11-2010 σύμβασης πώλησης αυτοκινήτου και χρηματοδότησης μέσω δανείου, που συνήφθη στο Ίλιον Αττικής μεταξύ της αιτούσας τράπεζας, της εταιρίας «.... ΑΕΒΕΕ», ως πωλήτριας και του καθ' ου, η αιτούσα τράπεζα χορήγησε στον καθ' ου δάνειο ύψους 20.570 ευρώ για την αγορά ενός IX επιβατικού αυτοκινήτου, μάρκας PEUGEOT, μοντέλο 3008, χρώματος μαύρου, με ημερομηνία έκδοσης πρώτης άδειας κυκλοφορίας 18-11-2010, με αριθμό πλαισίου ... και με αριθμ. κυκλοφορίας ΙΟΤ ... και υπό τον ρητό όρο της παρακράτησης της κυριότητας του χρηματοδοτούμενου αυτοκινήτου από την πωλήτρια εταιρία και υπέρ της αιτούσας μέχρι την ολοσχερή εξόφληση του δανείου. Με την ίδια σύμβαση ο καθ' ου έδωσε στην αιτούσα την εντολή να καταβάλει στον πωλητή το τίμημα της πώλησης του αυτοκινήτου. Το χορηγούμενο δάνειο συμφωνήθηκε να εξοφληθεί από τον καθ' ου σε 84 μηνιαίες ισόποσες δόσεις, ύψους 316,52 ευρώ εκάστη, ενώ συμφωνήθηκε επίσης ότι η αιτούσα τράπεζα θα μπορούσε να καταγγείλει την σύμβαση και σε περίπτωση καθυστέρηση πληρωμής οποιουδήποτε οφειλόμενου ποσού με βάση την σύμβαση που συνεχίζεται για τουλάχιστον 60 ημέρες. Συγχρόνως με το ίδιο συμφωνητικό, πέραν της παρακράτησης της κυριότητας υπέρ της αιτούσας, συμφωνήθηκε επιπλέον ότι η πωλήτρια εταιρία εκχωρεί και μεταβιβάζει τις αξιώσεις και όλα ανεξαιρέτως τα δικαιώματα (διαπλαστικά και μη) που απορρέουν από αυτή, όπως ενδεικτικά την νομή του αυτοκινήτου με έκταξη.

Περαιτέρω, ο καθ' ου, έχοντας παραλάβει ανεπιφύλακτα το επίδικο αυτοκίνητο και κάνοντας χρήση αυτού, κατέβαλε κανονικά τις συμφωνηθείσες δόσεις έως και τον Μάιο του 2013, όπως συνάγεται από την αναλυτική κίνηση λογαριασμού που προσκομίζει η αιτούσα. Παράλληλα όμως, ο καθ' ου, με την από 2-5-2013 αίτηση του για εξωδικαστικό συμβιβασμό του άρθρου 2 § 1 του ν. 3869/2010, ισχυριζόμενος ότι βρίσκεται πλέον σε μόνιμη αδυναμία να εκληρώσει τα χρέη τους προς τους πιστωτές του, μεταξύ των οποίων και η αιτούσα, υπέβαλε στους τελευταίους σχέδιο διευθέτησης των οφειλών του και επιχείρησε να έρθει σε εξωδικαστικό συμβιβασμό με αυτούς. Επειδή η ανωτέρω προσπάθεια απέτυχε, ο καθ' ου την 15-7-2013 κατέθεσε την με αριθμό κατάθεσης 76/2013 αίτηση του άρθρου 4 του ν. 3869/2010 ενώπιον του αρμοδίου Ειρηνοδικείου Ναυπάκτου και αιτήθηκε την ρύθμιση των ληξιπρόθεσμων οφειλών του - μεταξύ των οποίων και το χρέος από το ανωτέρω δάνειο, το οποίο την 1-4-2013 ανέρχονταν στο ποσό των 15.518,97 ευρώ - με βάση τις διατάξεις του ανωτέρω νόμου, ενώ κατά την κατάθεση της αιτήσεως ορίστηκε η 17-9-2013 ως ημερομηνία τυχόν επικύρωσης προδικαστικού συμβιβασμού ή συζήτησης της προσωρινής διαταγής. Κατά την ημερομηνία αυτή συζητήθηκε η προσωρινή διαταγή του άρθρου 5 § 2 του ν. 3869/2010, και εξεδόθη η υπ' αριθμ. 1/2013 προσωρινή διαταγή της Ειρηνοδίκου Ναυπάκτου, με την οποία αποφασίστηκε η αναστολή των καταδιωκτικών μέτρων και η διατήρηση της πραγματικής και νομικής κατάστασης της περιουσίας του καθ' ου μέχρι την έκδοση οριστικής απόφασης επί της αιτήσεως του, υποχρεώνοντας τον ταυτόχρονα να καταβάλει το συνολικό ποσό των 350 ευρώ μηνιαίως από την 1-10-2013, σύμμετρα σε όλους τους πιστωτές του, ήτοι στην αιτούσα θα έπρεπε να καταβάλει το ποσό των 20,27 ευρώ κάθε μήνα, εφόσον το επίδικο χρέος προς αυτήν αντιστοιχούσε στο 5,79% του συνολικού του χρέους, το οποίο ανέρχονταν στο ποσό των 268.059,19 ευρώ.

Περαιτέρω, στις 8-4-2014 η Ειρηνοδίκης Ναυπάκτου με την υπ' αριθμ. 24/2014 προσωρινή διαταγή, έκανε δεκτό το αίτημα του καθ' ου να μεταρρυθμιστεί η ως άνω 1/2013 προσωρινή διαταγή και μείωσε το συνολικό ποσό που όφειλε να καταβάλει ο καθ' ου στους πιστωτές του από το ποσό των 350 ευρώ μηνιαίως στο ποσό των 100 ευρώ από 1-5-2014 σύμμετρα καταβαλλόμενο, ήτοι στην αιτούσα από 1-5-2014 θα έπρεπε να καταβάλλει το ποσό των 5,79 ευρώ κάθε μήνα. Τέλος, με την υπ' αριθμ. 179/29-12-2014 οριστική απόφαση του Ειρηνοδικείου Ναυπάκτου, το οποίο την 14-10-2014 εκδίκασε την ανωτέρω αίτηση του καθ' ου για τη ρύθμιση των χρεών του, όρισε ότι το ποσό που θα έπρεπε να καταβάλέι ο καθ' ου στους πιστωτές του από τον επόμενο μήνα της δημοσίευσης της απόφασης, ήτοι από 1-1-2015, και για 5 έτη ήταν το ποσό των 80 ευρώ μηνιαίως, ήτοι στην αιτούσα θα έπρεπε να καταβάλλει το ποσό των 4,64 ευρώ κάθε μήνα.

Περαιτέρω, όπως συνάγεται από την επισκόπηση της προσκομιζόμενης αναλυτικής κατάστασης κίνησης λογαριασμού, ο καθ' ου από τον Οκτώβριο του 2013 έως και σήμερα όχι μόνο καταβάλλει στην αιτούσα τα ποσά που ορίζονταν στις ανωτέρω προσωρινές διαταγές και στην ως άνω οριστική απόφαση του Ειρηνοδικείου Ναυπάκτου αλλά έχει καταβάλει μεγαλύτερα ποσά και ειδικότερα για το διάστημα από τον Οκτώβριο του 2013 έως και τον Απρίλιο του 2015 έχει καταβάλλει το συνολικό ποσό των 599 ευρώ έναντι 206,73 ευρώ που ορίζονταν με τις ανωτέρω προσωρινές διαταγές και την ανωτέρω οριστική απόφαση. Δεδομένου ότι τυχόν υπερημερία του για το διάστημα αυτό θα πρέπει να κριθεί όχι με βάση την συμφωνηθείσα με την ως άνω δανειακή σύμβαση δόση, όπως εσφαλμένως εκτιμά η αιτούσα, αλλά με βάση την δόση που καθορίστηκε μετά την ρύθμιση των χρεών του στα πλαίσια της προσωρινής διαταγής του άρθρου 5 § 2 του ν. 3869/2010 και της οριστικής απόφασης που εκδίδεται επί της αιτήσεως του άρθρου 4 του ιδίου νόμου, καθίσταται σαφές ότι για το ανωτέρω διάστημα δεν υπάρχει υπερημερία του καθ' ου ως προς την καταβολή των δόσεων προς την αιτούσα. Ομοίως τέτοια υπερημερία δεν υπάρχει ούτε και για το διάστημα από Ιούνιο του 2013 έως και Σεπτέμβριο του 2013 (για τον διάστημα πριν τον Ιούνιο του 2013 δεν τίθεται θέμα υπερημερίας, εφόσον μέχρι και τον Μάϊο του έτους αυτού ο καθ' ου κατέβαλλε την συμφωνηθείσα δόση, σύμφωνα με τα προειρημμένα). Και τούτο διότι, ναι μεν ο καθ' ου τον μήνα Ιούνιο του 2013 μέχρι και την 15-7-2013 (όταν κατέθεσε την ανωτέρω αίτηση του άρθρου 4 του ν. 3869/2010) δεν κατέβαλλε τις συμφωνηθείσες δόσεις, ήτοι το ποσό των 330 ευρώ μηνιαίως, παρά μόνο το ποσό των 200 ευρώ την 1-7-2013, πλην όμως η καθυστέρηση αυτή έγινε για χρονικό διάστημα 45 ημερών (30 ημέρες τον Ιούνιο και 15 ημέρες τον Ιούλιο) και έτσι δεν συμπληρώθηκε το διάστημα των 60 ημερών, που τα διάδικα μέρη είχαν συμφωνήσει με το άρθρο 13 της προειρημμένης δανειακής σύμβασης ως χρόνος που απαιτείται προκειμένου να στοιχειοθετηθεί υπερημερία του οφειλέτη και άρα δικαίωμα υπαναχώρησης εκ μέρους της πιστώτριας τράπεζας. Περαιτέρω, οι υποχρεώσεις του οφειλέτη ως προς την καταβολή των δανειακών του δόσεων μετά την κατάθεση του άρθρου 4 του ν. 3869/2010 αναφέρονται στο τελευταίο εδάφιο της § 3 του άρθρου 4 του ως άνω νόμου, όπως η § αυτή αντικαταστάθηκε με την § 2 του άρθρου 1 του ν. 4161/2013 ΦΕΚ Α 143/14^6-2013, στην οποία ορίζεται ότι από την ημέρα κατάθεσης της αίτησης ο οφειλέτης υποχρεούται να προβαίνει στις μηνιαίες καταβολές που ορίζονται στο άρθρο 5 § 2 εδάφιο γ' του νόμου, ήτοι υποχρεούται να καταβάλλει τουλάχιστον το 10% των τελευταίων ενήμερων δόσεων και, συνεπώς, τυχόν υπερημερία του θα κριθεί πλέον με βάση την υποχρέωση αυτή που ορίζει ο ανωτέρω νόμος και όχι η μεταξύ τους προγενέστερη συμφωνία. Στην προκειμένη περίπτωση ο καθ' ου για το χρονικό διάστημα από 16-7-2013 έως 15-8-2013 κατέβαλλε στην αιτούσα το ποσό των 50 ευρώ (την 5-8-2013) και για το διάστημα από 16-8-2013 ώς 15-9-2013 το ποσό των 70 ευρώ (την 4-9-2013), ήτοι κατέβαλλε ποσά που υπερβαίνουν το 10% της ενήμερης μηνιαίας δόσης των 330 ευρώ, χωρίς μάλιστα να υπολογιστεί και το ποσό των 200 ευρώ που κατέβαλλε την 1-7-2013, ενώ για το μετέπειτα διάστημα τέθηκε σε ισχύ η ως άνω υπ' αριθμ. 1/25-9-2013 προσωρινή διαταγή της Ειρηνοδίκου Ναυπάκτου, την οποία ο καθ' ου ακολούθησε, σύμφωνα με τα προειρημμένα. Επομένως, ούτε και για το διάστημα από Ιούνιο του 2013 έως και Σεπτέμβριο του 2013 τίθεται θέμα υπερημερίας του καθ' ου για τους ανωτέρω λόγους.

Συνεπώς, εφόσον ο καθ' ου δεν κατέστη υπερήμερος ως προς την καταβολή των δόσεων προς την αιτούσα τράπεζα, η τελευταία δεν έχει δικαίωμα υπαναχώρησης από την σύμβαση, ο δε καθ' ου νομίμως εξακολουθεί να κατέχει το επίδικο όχημα. Η κρινόμενη αίτηση επομένως τυγχάνει απορριπτέα ως ουσία αβάσιμη, ενώ η δικαστική δαπάνη του καθ' ου θα πρέπει να επιδικαστεί σε βάρος της αιτούσας (άρθρο 176 και 191 § 2 ΚΠολΔ).

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

Δικάζει αντιμωλία των διαδίκων.

Απορρίπτει την αίτηση.

Επιβάλλει σε βάρος της αιτούσας τη δικαστική δαπάνη του καθ' ου την οποία ορίζει στο ποσό των διακοσίων πενήντα (250) ευρώ.

Κρίθηκε, αποφασίστηκε και δημοσιεύτηκε σε έκτακτη και δημόσια συνεδρίαση του ακροατηρίου του στην Αθήνα στις 11-5-2015.

Ο Ειρηνοδίκης Η Γραμματέας