ΕφΠατρών 546/2017

Πτώχευση - Εξασφαλιστικά και προληπτικά μέτρα - Αναστολή ατομικών διώξεων - Βίαιη διακοπή της δίκης -.

Αίτηση για κήρυξη του οφειλέτη σε πτώχευση. Αίτηση λήψης προληπτικών μέτρων και χορήγησης προσωρινής διαταγής. Αναστολή ατομικών διώξεων. Έννοια αναστολής των ατομικών καταδιώξεων. Απαράδεκτη διενέργεια διαδικαστικών πράξεων συνέχισης της δευτεροβάθμιας δίκης παρά την απαγόρευση που είχε διαταχθεί με την προσωρινή διαταγή. Απαράδεκτη και η δήλωση επανάληψης της βιαίως διακοπείσας λόγω θανάτου του αρχικώς ενάγοντος-εφεσιβλήτου δίκης. Η γνωστοποίηση του θανάτου του εν λόγω προσώπου δεν αντίκειται στη διάταξη του άρθρου 25 παρ. 1 ΠτΚ, καθόσον αυτή δεν αποτελεί διαδικαστική ενέργεια για τη συνέχιση της δίκης, αλλά αναγκαία διαδικαστική πράξη για την επέλευση των αποτελεσμάτων της διακοπής της δίκης.

ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΑΤΡΩΝ

Αριθμός απόφασης 546/2017

ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΑΤΡΩΝ

Συγκροτούμενο από το Δικαστή Δημήτριο Κοντόπουλο, Εφέτη, ο οποίος ορίστηκε από τον Πρόεδρο Εφετών Πατρών και από τη Γραμματέα Αφροδίτη Γεωργίου.

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριο του, στις 12 Ιανουαρίου 2017, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:

Της καλούσας ..., κατοίκου Πατρών, ως εξ αδιαθέτου κληρονόμου του αρχικώς διαδίκου ... του ..., την οποία εκπροσώπησε ο πληρεξούσιος δικηγόρος της Σωτήριος Κολλιόπουλος.

Της καθ' ης η κλήση εταιρίας με την επωνυμία «MALCO HELLAS ΑΒΕΤΤΕ ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΚΤΗΜΑΤΙΚΩΝ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΙΚΩΝ ΟΙΚΟΔΟΜΙΚΩΝ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΩΝ ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΑΚΩΝ ΚΑΙ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ» και το διακριτικό τίτλο «MALCO HELLAS ΑΒΕΤΤΕ», που εδρεύει στην Πάτρα (Ρήγα Φεραίου αρ. 61) και εκπροσωπείται νόμιμα, την οποία εκπροσώπησε ο πληρεξούσιος δικηγόρος της Αναστάσιος Τελώνης βάσει δήλωσης του άρθρου 242 § 2 ΚΠολΔ.

Η ενάγουσα άσκησε ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πατρών την από 18-1-2010 και με αριθμό κατάθεσης δικογράφου 250/2010 αγωγή. Επ' αυτής εκδόθηκε η υπ' αριθ. 83/2013 οριστική απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πατρών, με την οποία έγινε δεκτή η αγωγή.

Την παραπάνω απόφαση προσέβαλε η εναγομένη και ήδη καθ' ης η κλήση-εκκαλούσα με την από 26-6-2013 έφεσή της, που κατατέθηκε στη Γραμματεία του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου με αριθμό κατάθεσης δικογράφου ενδίκου μέσου 159/2013 και συζητήθηκε στις 5-3-2015. Επ' αυτής εκδόθηκε η υπ' αριθ. 101/2016 μη οριστική απόφαση του παρόντος Δικαστηρίου, με την οποία διατάχθηκε η επανάληψη της συζήτησης στο ακροατήριο.

Η παραπάνω έφεση επαναφέρεται προς συζήτηση από τη φερόμενη ως υπεισελθούσα στη δικονομική θέση του αρχικώς εφεσίβλητου με την από 15-6-2016 κλήση, που κατατέθηκε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου τούτου με αριθμό κατάθεσης δικογράφου 36/2016 και προσδιορίστηκε να συζητηθεί κατά την αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας δικάσιμο.

Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης οι διάδικοι παραστάθηκαν όπως αναφέρεται παραπάνω και κατέθεσαν σημειώματα.

ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ

Κατά το άρθρο 10 ΠτΚ (Ν. 3588/2007), «1. Μετά την υποβολή της αίτησης για κήρυξη του οφειλέτη σε πτώχευση, ο πρόεδρος του αρμόδιου κατά το άρθρο 4 δικαστηρίου, δικάζοντας κατά τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων (άρθρα 682 επ. ΚΠολΔ), μετά από αίτηση οποιουδήποτε έχει έννομο συμφέρον, μπορεί να διατάξει όποιο μέτρο κρίνει αναγκαίο για να αποτραπεί κάθε επιζήμια για τους πιστωτές μεταβολή της περιουσίας του οφειλέτη ή μείωση της αξίας της, μέχρι να δημοσιευθεί η απόφαση επί της αίτησης για κήρυξη της πτώχευσης. Ο πρόεδρος μπορεί, ιδίως, να απαγορεύσει οποιαδήποτε διάθεση περιουσιακού στοιχείου από τον οφειλέτη ή προς αυτόν, να διατάξει την αναστολή των ατομικών διώξεων των πιστωτών, να ορίσει μεσεγγυούχο. Η απόφαση υποβάλλεται στη δημοσιότητα του άρθρου 8. 2. Τα διατασσόμενα μέτρα παύουν αυτοδικαίως με την έκδοση της απόφασης του δικαστηρίου επί της αίτησης για κήρυξη της πτώχευσης». Εξάλλου, κατά το χρονικό διάστημα που μεσολαβώ από την κατάθεση της αίτησης του άρθρου 10 ΠτΚ έως τη συζήτηση της ή την έκδοση απόφασης επ' αυτής μπορούν να διαταχθούν τα ίδια εξασφαλιστικά και προληπτικά μέτρα από τον αρμόδιο Δικαστή με προσωρινή διαταγή, κατ' άρθρο 691 § 2 ΚΠολΔ (όπως ίσχυε πριν το Ν. 4335/2015), που καταχωρίζεται κάτω από την αίτηση, της οποίας τα αποτελέσματα επέρχονται έναντι παντός τρίτου πιστωτή, ανεξαρτήτως καλής ή κακής πίστης αυτού, με μόνη την παραπάνω καταχώρηση της, σύμφωνα με τα οριζόμενα στο άρθρο 700 § 3 ΚΠολΔ (ΑΠ 133/2004 ΝοΒ 52, 1549 - ΑΠ 561/1999 ΕλλΔνη 1999, 63 - ΕφΠατρ 1002/2006 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ), χωρίς να είναι αναγκαία η δημοσίευση της στο Δελτίο Δικαστικών Δημοσιεύσεων του Ταμείου Νομικών, αφού τέτοια δημοσίευση απαιτείται μόνο για την απόφαση που εκδίδεται επί της αίτησης του άρθρου 10 ΠτΚ. Περαιτέρω, όταν το Δικαστήριο διατάσσει γενικώς «την αναστολή των ατομικών διώξεων και των μέτρων αναγκαστικής εκτέλεσης», το περιεχόμενο των απαγορεύσεων αυτών ταυτίζεται με το περιεχόμενο της αρχής της «αναστολής των ατομικών καταδιώξεων», που ανέκαθεν ίσχυε στο πτωχευτικό δίκαιο και καθιερώθηκε ρητά στο άρθρο 25 § 1 ΠτΚ (Λ. Κοτσίρης, Η διαδικασία συνδιαλλαγής κατά τον Πτωχευτικό Κώδικα, έκδ. 2010, σελ. 58-59). Κατ' ακολουθίαν, η αναστολή των ατομικών καταδιώξεων συνεπάγεται τις εξής έννομες συνέπειες: α) η συζήτηση κάθε είδους ασκηθεισών, αναγνωριστικού ή καταψηφιστικού περιεχομένου, αγωγών των πιστωτών κηρύσσεται απαράδεκτη, β) η συνέχιση εκκρεμών δικών επί αγωγών αντίστοιχου χαρακτήρα αναστέλλεται αυτοδικαίως, γ) η έναρξη διαδικασιών αναγκαστικής εκτέλεσης με την επίδοση επιταγής προς πληρωμή θεωρείται άκυρη, δ) η διενέργεια πράξεων συντηρητικής ή αναγκαστικής εκτέλεσης και η συνέχιση αντίστοιχων διαδικασιών κατά της περιουσίας του πτωχού αναστέλλονται, ε) η άσκηση και η εκδίκαση ενδίκων μέσων εκ μέρους των πιστωτών επί εγερθεισών αξιώσεών τους απαγορεύεται (ΛΠ 294/2017 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Μάλιστα, το δικαστήριο οφείλει να ενεργήσει αυτεπαγγέλτως, εφαρμόζοντας την αναγκαστικού δικαίου διάταξη του άρθρου 25 ΠτΚ και κηρύσσοντας απαράδεκτη είτε τη συνέχιση της διαδικασίας είτε τη συζήτηση των εισαγωγικών δικογράφων και ενδίκων μέσων (ΑΠ 822/2015 ΔΕΕ 2015, 1124).

Εν προκειμένω, με την από 15-6-2016 κλήση φέρεται προς επανάληψη της συζήτησης ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου η από 26-6-2013 και με αριθμό κατάθεσης δικογράφου ενδίκου μέσου 159/2013 έφεση της ερημοδικασθείσας στον πρώτο βαθμό δικαιοδοσίας εναγομένης και ήδη εκκαλούσας εταιρίας, μετά την έκδοση της υπ' αριθ. 101/2016 απόφασης του Δικαστηρίου αυτού, με την οποία διατάχθηκε η επανάληψη της συζήτησης στο ακροατήριο, προκειμένου να προσκομιστεί από τον αρχικώς ενάγοντα, ..., πιστοποιητικό του Επιμελητηρίου Αχαΐας για την ιδιότητα του αφενός μεν ως μέλους του συγκεκριμένου Επιμελητηρίου κατά τον Ιούνιο του έτους 2006 και αφετέρου ως επαγγελματία μεσίτη. Μετά την προφορική συζήτηση της έφεσης στη δικάσιμο της 5-3-2015, την οποία ακολούθησε η έκδοση της παραπάνω μη οριστικής απόφασης, έλαβαν χώρα τα ακόλουθα ουσιώδη, για τη διαδικαστική πορεία της δίκης ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, περιστατικά:

1) Στις 20-7-2015 απεβίωσε ο αρχικώς ενάγων-εφεσίβλητος ..., αφήνοντας την από 30-4-2009 ιδιόγραφη διαθήκη του, που δημοσιεύτηκε με τα υπ' αριθ. .../21-3-2016 πρακτικά δημοσίευσης του Ειρηνοδικείου Πατρών, με την οποία εγκατέστησε μοναδική κληρονόμο του την κόρη του ... (βλ. απόσπασμα της υπ' αριθ. .../21-7-2015 ληξιαρχικής πράξης θανάτου του Ληξιάρχου του Δήμου Πατρέων και τα υπ' αριθ. .../21-3-2016 πρακτικά δημοσίευσης ιδιόγραφης διαθήκης του Ειρηνοδικείου Πατρών). 2) Η εναγομένη-εκκαλούσα κατέθεσε ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πατρών την από 7-6-2016 (αριθμ. καταθ. δικογρ. 736/2016) αίτηση πτώχευσης της και ακολούθως κατέθεσε ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πατρών την από 8-6-2016 (αριθ. καταθ. δικογρ. 272/2016) αίτηση λήψης προληπτικών μέτρων, κατ' άρθρο 10 ΠτΚ, και χορήγησης προσωρινής διαταγής, η τελευταία των οποίων έγινε δεκτή, εκδοθείσας της από 9-6-2016 προσωρινής διαταγής του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πατρών, με την οποία διατάχθηκε η «αναστολή των ατομικών διώξεων κατά της αιτούσας μέχρι τη συζήτηση της αίτησης στις 18-7-2016». Κατά τη δικάσιμο της 18-7-2016 συζητήθηκε η αίτηση λήψης προληπτικών μέτρων και διατηρήθηκε η ισχύς της προσωρινής διαταγής μέχρι την έκδοση απόφασης επ' αυτής (βλ. το υπ' αριθ. πρωτ. 1/11-1-2017 πιστοποιητικό του Τμήματος Ασφαλιστικών Μέτρων του Πρωτοδικείου Πατρών). Στις 14-11-2016 δημοσιεύτηκε η υπ' αριθ. 789/2016 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πατρών, με την οποία απορρίφθηκε η αίτηση λήψης προληπτικών μέτρων και έκτοτε έπαυσε αυτοδικαίως η ισχύς της προσωρινής διαταγής. Εν τω μεταξύ, η εκ διαθήκης κληρονόμος του αρχικώς ενάγοντος-εφεσιβλήτου, ..., στις 17-6-2017, κατέθεσε στη Γραμματεία του παρόντος Δικαστηρίου την προαναφερθείσα κλήση, που επιδόθηκε στην εκκαλούσα στις 30-9-2016, δυνάμει της οποίας επισπεύδεται η επαναλαμβανόμενη συζήτηση για την αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας δικάσιμο (12-1-2017), γνωστοποιώντας συγχρόνως μ' αυτήν, ως έχουσα σχετικό εκ του νόμου δικαίωμα (άρθρο 287 § 1 ΚΠολΔ), το θάνατο του δικαιοπαρόχου της, αρχικού διαδίκου (ενάγοντος-εφεσιβλήτου) και δηλώνοντας επιπλέον ρητά ότι επαναλαμβάνει τη διακοπείσα δίκη επ' ονόματι της. Όμως, κατά τα παραπάνω χρονικά σημεία της κατάθεσης και επίδοσης στην εκκαλούσα της από 15-6-2016 κλήσης ήταν σε ισχύ η από 9-6-2016 προσωρινή διαταγή του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πατρών, με την οποία είχε διαταχθεί η αναστολή των ατομικών διώξεων κατά της εκκαλούσας και ως εκ τούτου τελούσε σε αναστολή κάθε διαδικαστική πράξη συνέχισης εκκρεμούς δίκης, ακόμη κι ενώπιον του Εφετείου, με αντικείμενο την αναγνώριση ή καταψήφιση χρηματικής απαίτησης σε βάρος της εκκαλούσας, όπως είναι και η προκείμενη δίκη, αφού με την επανακρινόμενη από 18-1-2010 αγωγή του αποβιώσαντος αρχικώς ενάγοντος-εφεσιβλήτου επιδιώκεται η καταψήφιση χρηματικής απαίτησης ποσού ευρώ 77.172, πλέον τόκων. Επομένως, απαράδεκτος διενεργήθηκαν οι συγκεκριμένες διαδικαστικές πράξεις συνέχισης της ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου δευτεροβάθμιας δίκης (κατάθεση και επίδοση κλήσης για επανάληψη της συζήτησης), παρά την απαγόρευση που είχε διαταχθεί με την προσωρινή διαταγή και για το λόγο τούτο πρέπει, κατ' εφαρμογή του άρθρου 25 § 2 ΠτΚ, να κηρυχθεί απαράδεκτη η από 15-6-2016 κλήση προς επανάληψη της συζήτησης, ανεξαρτήτως συνδρομής ή μη καλής πίστης στο πρόσωπο της υπεισελθούσας στη δικονομική θέση του αρχικώς ενάγοντος-εφεσιβλήτου καθολικής διαδόχου αυτού. Το παραπάνω απαράδεκτο δεν αίρεται από το γεγονός ότι κατά το χρόνο συζήτησης της κλήσης είχε παύσει πλέον να ισχύει η αναστολή των ατομικών διώξεων, λόγω της μεταγενέστερης δημοσίευσης της υπ' αριθ. 789/2016 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πατρών, με την οποία απορρίφθηκε η αίτηση λήψης προληπτικών μέτρων και τούτο επειδή το κύρος διαδικαστικής πράξης λόγω παράβασης της απαγόρευσης του άρθρου 25 § 1 ΠτΚ κρίνεται αποκλειστικά από το χρόνο διενέργειας της, χωρίς να επιδρά σ' αυτήν θεραπευτικά τυχόν μετέπειτα παύση της διαταχθείσας αναστολής. Με το ίδιο ακριβώς σκεπτικό κρίνεται απαράδεκτη και η περιληφθείσα στο από 15-6-2016 δικόγραφο κλήσης δήλωση επανάληψης της βιαίως διακοπείσας λόγω θανάτου του αρχικώς ενάγοντος-εφεσιβλήτου δίκης, αφού η εν λόγω ρητή δήλωση αποτελεί διαδικαστική ενέργεια για τη συνέχιση της ίδιας εκκρεμούς δίκης από την πλευρά της διαδίκου υπέρ της οποίας επήλθε η διακοπή (άρθρο 290 ΚΠολΔ). Αντιθέτως, ή γνωστοποίηση του θανάτου του αρχικώς ενάγοντος-εφεσιβλήτου δεν αντίκειται στη διάταξη του άρθρου 25 § 1 ΠτΚ, καθόσον αυτή δεν αποτελεί διαδικαστική ενέργεια για τη συνέχιση της δίκης, αλλά αναγκαία διαδικαστική πράξη για την επέλευση των αποτελεσμάτων της κατ' άρθρο 286 ΚΠολΔ διακοπής της δίκης και επομένως η περιλαμβανομένη στο από 15-6-2016 δικόγραφο κλήσης γνωστοποίηση του θανάτου του ... από την έχουσα δικαίωμα να επαναλάβει τη δίκη καθολική διάδοχο του, ..., δεν πάσχει από απαράδεκτο, αλλά έχει επιφέρει τη δικονομική συνέπεια της βίαιης διακοπής της δίκης (άρθρο 287 ΚΠολΔ). Τέλος, αν και η συζήτηση ενδίκου βοηθήματος ή ενδίκου μέσου αποτελεί διαφορετική διαδικαστική πράξη από την κατάθεση και την επίδοση της κλήσης με την οποία αυτή επισπεύδεται, εντούτοις η απαράδεκτη κλήση εμποδίζει τη διεξαγωγή της επισπευδόμενης συζήτησης και στην προκείμενη περίπτωση της κατ' άρθρα 254 §§ 2, 3 και 290 ΚΠολΔ επαναλαμβανόμενης συζήτησης λόγω έλλειψης της αναγκαίας νόμιμης προδικασίας, καθόσον η έγκυρη κλήση αποτελεί το αναγκαίο διαδικαστικό υπόβαθρο αυτής. Ενόψει όλων των ανωτέρω, πρέπει να κηρυχθεί απαράδεκτη η από 15-6-2016 κλήση σε σχέση με τη δι' αυτής επίσπευση της κατ' άρθρο 254 §§ 2, 3 ΚΠολΔ επαναλαμβανόμενης συζήτησης και συγχρόνως την κατ' άρθρο 290 ΚΠολΔ επανάληψη της βιαίως διακοπείσας δίκης, όχι δε και σε σχέση με τη γνωστοποίηση του διακοπτικού της δίκης γεγονότος του θανάτου του αρχικώς ενάγοντος-εφεσιβλήτου, εν μέρει δεκτού γενομένου του σχετικού ισχυρισμού της καθ' ης η κλήση, που ερευνάται και αυτεπαγγέλτως. Διάταξη δικαστικών εξόδων δεν θα περιληφθεί στην παρούσα, επειδή αυτή δεν είναι οριστική, κατά την έννοια του άρθρου 191 § 1 ΚΠολΔ.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

Κηρύσσει απαράδεκτη την από 15-6-2016 και με αριθμό κατάθεσης δικογράφου 36/2016 κλήση, κατά τις αναφερόμενες στο σκεπτικό διακρίσεις.

Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε σε έκτακτη, δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του στην Πάτρα, με απόντες τους διαδίκους και τους πληρεξούσιους δικηγόρους τους στις

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ