ΔιατΕισΠρΑθ 241/2017

 

Απάτη - Ψευδείς παραστάσεις -.

 

Αιτιώδης συνάφεια μεταξύ της παραπλάνησης και της περιουσιακής διάθεσης. Δεν συντρέχει αυτός ο όρος εφόσον ο διαθέτων έχει την κυριαρχία της συμπεριφοράς του.

 

 

ΕΙΣΑΓΓΕΛΙΑ ΠΡΩΤΟΔΙΚΩΝ ΑΘΗΝΩΝ     

 

 

 

                                                                        ΕΓ 98-17/241/47Δ/17

 

 

                                    ΔΙΑΤΑΞΗ

                       Ο ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΥΣ ΠΛΗΜΜΕΛΕΙΟΔΙΚΩΝ ΑΘΗΝΩΝ

 

 

Αφού λάβαμε υπ όψιν μας την υποβληθείσα στις 17.5.2016 έγκληση της ..., κατοίκου Ιλίου Αττικής, οδός ... και αγνώστων προσώπων δια της οποίας καταγγέλλει, εξετασθείσα ενόρκως κατά την ανωτέρω ημερομηνία από τη δ/νση δίωξης ηλεκτρονικού εγκλήματος, δια της οποίας καταγγέλλει ότι κατέθεσε σε τράπεζα της Αγγλίας χρηματικό ποσό 11.312,05 για λογαριασμό της εταιρείας "Casa del Dolce c.p.a." ως τίμημα αγοράς ζαχαρωδών προϊόντων που όμως δεν παρέλαβε διότι η πωλήτρια δεν εισέπραξε το τίμημα που κατατέθηκε σε τράπεζα με την οποία αυτή δεν συνεργαζόταν, εκθέτουμε τα εξής:

 

Από το άρθρο 47 παρ. 1, 2 ΚΠΔ προκύπτει ότι ο Εισαγγελέας Πρωτοδικών απορρίπτει την υποβληθείσα έγκληση με σκοπτικώς αιτιολογημένη διάταξή του εάν αυτή δεν στηρίζεται στο νόμο ή εάν μετά τη διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης δεν προκύψουν επαρκείς ενδείξεις με την άσκηση ποινικής δίωξης. Περαιτέρω, από το άρθρο 386 παρ. 1α ΠΚ προκύπτει ότι κυρίαρχο στοιχείο για τη στοιχειοθέτηση του εγκλήματος της απάτης είναι εκείνο του ψευδούς γεγονότος που παρουσιάζεται από τον δράστη σαν αληθινό και παραπλανά τον παθόντα· εάν δε τούτο το στοιχείο δεν συντρέχει παρέλκει ή διερεύνηση των λοιπών στοιχείων της ποινικής υπόστασης του εγκλήματος της απάτης (ΑΠ 320/2015, ΠΧρ ΞΣΤ, 517, ΑΠ 138/2015, ΠΧρ ΞΣΤ,517). Εν προκειμένω από τη διενεργηθείσα προκαταρκτική εξέταση (σχετ. η από 27.1.17 αρμοδίως απευθυνθείσα παραγγελία υπό το εν αυτή περιεχόμενο) προέκυψαν τα εξής: Η εγκαλούσα συνεργάζεται από ετών, ως η ίδια αναφέρει, με την εδρεύουσα στην Ιταλία εταιρεία υπό την επωνυμία "Casa del Dolce c.p.a.", από την οποία προμηθεύεται ζαχαρώδη προϊόντα. Στην επίμαχη υπόθεση η εγκαλούσα ισχυρίζεται ότι συμφώνησε να αγοράσει από την εν λόγω εταιρεία ποσότητες ζαχαρωδών προϊόντων έναντι τιμήματος ίσο προς 11.312,05. Επειδή όμως έλαβε μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, του οποίου την προέλευση δεν ενδιαφέρθηκε να διακριβώσει, κατέθεσε στον υποδειχθέντα κατά τον ανωτέρω τρόπο λογαριασμό, διαφορετικό από τον συνήθης χρησιμοποιούμενο. Ειδικότερα, η εγκαλούσα δεν επικοινώνησε με την πωλήτρια ως προς το ζήτημα αυτό ενώ, επιπροσθέτως, εμφανίζεται βεβαία ότι ο τραπεζικός λογαριασμός δεν είναι προσιτός στην πωλήτρια. Τα παραπάνω αποκτούν ιδιαίτερη σημασία διότι τα χρήματα κατατέθηκαν επ ονόματι και για λογαριασμό της πωλήτριας εταιρείας. Εξ άλλου τα ηλεκτρονικά μηνύματα που έλαβε η μηνύτρια ομοιάζουν κατά τα στοιχεία τους που είναι export@casadeldolce.it και exportcasadeld@mail.com. Την ομοιότητα αυτή επικαλείται η εγκαλούσα για να θεμελιώσει τον ισχυρισμό της περί παραπλανήσεως. Κατά τα ανωτέρω, οι εκπρόσωποι της πωλήτριας εταιρείας δεν προέβησαν σε ψευδείς παραστάσεις γεγονότων, δηλ. πραγματικών περιστατικών του εξωτερικού κόσμου, διυποκειμενικώς ελέγξιμων (ΑΠ 320/2015, εα, ΑΠ 138/2015, εα) και ως εκ τούτου δεν διέπραξαν το έγκλημα της απάτης. Δεδομένου όμως ότι η έγκληση στρέφεται κατά παντός υπευθύνου, ακόμα κι αν είναι αληθινό ότι ο τραπεζικός λογαριασμός όπου κατέθεσε η εγκαλούσα τα χρήματα γνωστοποιήθηκε σε αυτήν από τρίτα πρόσωπα, μη σχετιζόμενα με την πωλήτρια εταιρεία, υπό την ψευδή παράσταση ότι ανήκει στην πωλήτρια εταιρεία, η υποβληθείσα έγκληση είναι νόμω αστήρικτη και ως εκτούτου, απορριπτέα, διότι: α) σύμφωνα με το γράμμα του άρθρου 386 παρ. 1 ΠΚ που χρησιμοποιεί τη μετοχή «πείθοντας» δεν αρκεί για τη χρέωση της περιουσιακής βλάβης σε κάποιον τρίτον όταν αυτός απλώς συνέβαλλε στην πρόκληση της πλάνης του διαθέτοντος (βλ. Καρανίκα = Ποινικό Δίκαιο - Ειδικό Μέρος, τόμος Γ΄, τεύχος Β΄, εκδ. 1964, όπου προ πενήντα και πλέον ετών ο συγγραφέας διορατικώς και με γραφικό τρόπο επισήμανε ότι δεν υφίσταται απάτη όταν κάποιος ενεπλανήθη επειδή «ηθέλησε» να πλανηθεί τρόπον τινά), β) η καταγγελόμενη ζημία- λόγω του νόμω αστήρικτω της εγκλήσεως παρέλκει η διερεύνηση τυχόν ακυρώσεως της συναλλαγής για την οποία ασαφώς κάνει λόγο η εγκαλούσα - είναι συνειδητά έργο της ..., διότι ενόψει της χρόνιας επαγγελματικής δραστηριότητας και της συνεργασίας της με την εδρεύουσα στην Ιταλία εταιρεία με την οποία συναλλάσσονταν χρησιμοποιώντας συγκεκριμένο τραπεζικό ίδρυμα, ευχερέστατα ήταν εις θέσιν να διαγνώσει την ψευδή παράσταση που μεταγενέστερα κατήγγειλε (ΑΠ 241/2014, ΠΧρ ΞΕ, 179), γ) Ακόμα κι αν γίνει δεκτό ότι υπήρξε ψευδής δήλωση ως προς το τραπεζικό ίδρυμα και τον τραπεζικό λογαριασμό και ότι ουδεμία σχέση υπήρχε με την εταιρεία "Casa del Dolce" (περί τούτου, εφεκτικές είναι οι αιτιάσεις της ...), προκληθείσης έτσι κινδυνώδους κατάστασης για την περιουσία της, η ενέργειά της να αποστείλει τα χρήματα κατέστη κυρίαρχη των γεγονότων, αυτόνομη βουλητικά (βλ. Μυλωνόπουλος: Ποινικό Δίκαιο - Γενικό Μέρος, εκδ. 2007, τόμ. Ι, σελ. 195, όπου ανάπτυξη της θεωρίας του αντικειμενικού καταλογισμού).

 

Πέραν τούτων, η εγκαλούσα ουδέν ανέφερε περί της εξελίξεως της συμβάσεως δηλ. εάν απαιτήθηκε από αυτήν η απόδοση των παραληφθέντων εμπορευμάτων, εάν κατέβαλλε ή όχι το τίμημα, εάν ακυρώθηκε ή όχι η αποστολή των χρημάτων στον, παραπλανητικώς, κατά την ίδια, γνωστοποιηθέντα τραπεζικό λογαριασμό.

 

Συμφώνως προς τα ανωτέρω η υποβληθείσα έγκληση είναι απορριπτέα ως νόμω αστήρικτη, επιβαλλομένων εξόδων εκ ποσού 80 εις βάρος της εγκαλούσας η οποία προέβη στην υποβολή της εν γνώσει της αβασιμότητας της κατά τρόπο αναπόδεικτο προκειμένου να μετακυλήσει τη δαπάνη διεκδίκησης των όποιων αξιώσεων της στο Ελληνικό Δημόσιο. Είναι δε χαρακτηριστικό ότι: α) δεν αναφέρει κατ όνομα κάποιον εκπρόσωπο της Ιταλικής εταιρείας με την οποία συναλάσσεται επί μακρόν, β) δεν προσκόμισε κάποια, ηλεκτρονική έστω, επιστολή - γνωστοποίηση προς αυτή ως προς το επίμαχο ζήτημα, γ) τα έγγραφα που προσεκόμισε, αθεώρητα ως προς τη γνησιότητά τους, δεν μετέφρασε προηγουμένως, καίτοι η ίδια θεωρεί αποδεικτικά κρίσιμα, προκειμένου να αποφύγει τη σχετική δαπάνη (585 παρ. 4 ΚΠΔ).

 

 

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

 

 

ΑΠΟΡΡΙΠΤΟΥΜΕ την από 17.5.2016 έγκληση της ..., ΑΔΤ .../19.9.2007/Τ.Α. Αχαρνών, κάτοικο Ιλίου Αττικής, οδός ... ως νόμω αστήρικτη.

 

ΕΠΙΒΑΛΛΟΥΜΕ στην ... έξοδα εκ ποσού 80.

 

 

                                        Ο Εισαγγελέας

 

                                     Νικόλαος Δεληδήμος

                                    Εισαγγελέας Πρωτοδικών