ΔΕφ (Ακ) Αθ 564/2016

Αθλητισμός - Ποδοσφαιρικές Ομάδες - Αντιμετώπιση βίας στα γήπεδα - Πρόκληση επεισοδίων σε ποδοσφαιρικό αγώνα - Απαγόρευση διάθεσης εισιτηρίων σε ζώνες γηπέδου - Σωρευτική επιβολή πολλαπλών διοικητικών προστίμων “ποινικής φύσεως” -Super League -.

Κρίση ότι ορθά επιβλήθηκε σε ποδοσφαιρική Ομάδα πρόστιμο 90.000 ευρώ και απαγόρευση διάθεσης εισιτηρίων σε ορισμένες ζώνες του γηπέδου της, εφόσον ο μηχανισμός ελέγχου της εισόδου των φιλάθλων εντός της θύρας 14 είχε τεθεί εκτός λειτουργίας, επειδή είχαν αποκοπεί τα καλώδια που εξυπηρετούσαν την λειτουργία του και οι σωματικοί έλεγχοι που γίνονταν στους φιλάθλους ειδικά στις επίμαχες θύρες 13 και 14 εκ μέρους του προσωπικού ασφαλείας της ΠΑΕ ήταν πλημμελείς και αναποτελεσματικοί, με αποτέλεσμα την είσοδο στην αθλητική εγκατάσταση οπαδών της ΠΑΕ, οι οποίοι έφεραν απαγορευμένα και επικίνδυνα αντικείμενα με αποτέλεσμα, πέραν των υλικών ζημιών, τον τραυματισμό παικτών και αστυνομικών. Κρίση ότι δεν παραβιάστηκε η αρχή ne bis in idem, εφόσον η διαδικασία ενώπιον των πειθαρχικών οργάνων της Super League και της ΕΠΟ αποτελεί διαδικασία ιδιωτικού δικαίου.

Αριθμός απόφασης: 564/2016

ΤΟ

ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΕΦΕΤΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ

Τμήμα Θ΄

ΑΚΥΡΩΤΙΚΟΣ ΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΣ

Με μέλη τις: Ευγενία Μυλωνοπούλου, Πρόεδρο Εφετών Δ.Δ., Χρήστο Χόρτη και Αγγελική Παπαπαναγιώτου –Λέζα, Εφέτες Διοικητικών Δικαστηρίων,

σ υ ν ε δ ρ ί α σ ε δημόσια στο ακροατήριό του στις 10 Μαρτίου 2016, με γραμματέα την Αλίκη Σπήλιου –Ανδριανάκη, για να δικάσει την από 1-2-2016 αίτηση (αριθ.καταχ.ΑΚ 143/1-2-2016) .

Της Ανώνυμης Ποδοσφαιρικής Εταιρείας με την επωνυμία «ΠΑΕ ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟΣ», που εδρεύει στο Αμαρούσιο Αττικής, στην οδό Γερμανικής Σχολής Αθηνών (πρώην Ζηρίδη) αρ.10,για την οποία παραστάθηκε ο δικηγόρος Σπυρίδων Φλογαίτης, που τον διόρισε με συμβολαιογραφικό πληρεξούσιο ο Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου και νόμιμος εκπρόσωπος αυτής

κατά του Υπουργού Πολιτισμού και Αθλητισμού, που παραστάθηκε με τον Αναστάσιο Ράλλη, Πάρεδρο του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους.

Κατά τη δημόσια συζήτηση που ακολούθησε το Δικαστήριο άκουσε την εισηγήτρια, Εφέτη Δ.Δ Αγγελική Παπαπαναγιώτου-Λέζα, η οποία εξέθεσε τα ζητήματα που προκύπτουν σύμφωνα με τη σχετική έκθεσή της.

Κατόπιν, το Δικαστήριο άκουσε τον πληρεξούσιο της αιτούσας, ο οποίος ανέπτυξε και προφορικά τους προβαλλόμενους λόγους ακυρώσεως και ζήτησε να γίνει δεκτή η αίτηση και τoν αντιπρόσωπο του Υπουργού, o oποίος ζήτησε την απόρριψή της.

Μετά τη συνεδρίαση το Δικαστήριο συνήλθε σε διάσκεψη και

Αφού μελέτησε τα σχετικά έγγραφα

Σκέφθηκε κατά το Νόμο

1. Επειδή, με το υπό κρίση ένδικο βοήθημα, το οποίο επιγράφεται «αίτηση ακυρώσεως» και για την άσκηση του οποίου έχει καταβληθεί το νόμιμο παράβολο (βλ τα ειδικά γραμμάτια παραβόλου με αριθμούς 1401050, 3022468 και 2518847, σειράς Α) ζητείται η ακύρωση της αποφάσεως ΥΠΠΟΑ/ ΓΔΥΑ/ΔΕΑΕΑ/ΤΕΚΑΕΑΣ/14701/1077/159/38/19-1-2016 του Υφυπουργού Πολιτισμού και Αθλητισμού. Με την τελευταία, αφενός επιβλήθηκε στην αιτούσα ανώνυμη ποδοσφαιρική εταιρεία «ΠΑΕ ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟΣ» χρηματικό πρόστιμο, ύψους ενενήντα χιλιάδων (90.000) ευρώ, και αφετέρου απαγορεύτηκε η διάθεση εισιτηρίων «καθ’ οιονδήποτε τρόπο σε όλες τις ζώνες και τα τμήματα στις θύρες 13 και 14 του γηπέδου Απόστολος Νικολαΐδης μέχρι και την 17η Απριλίου 2016, ημερομηνία λήξεως του πρωταθλήματος της Super League της τρέχουσας αθλητικής περιόδου (2015-2016) και σε κάθε περίπτωση μετάθεσης της ημερομηνίας λήξεως του πρωταθλήματος, εξαιρουμένων των αγώνων κατάταξης, και για κάθε ποδοσφαιρικό αγώνα, ήτοι για αγώνες πρωταθλήματος και κυπέλλου» κατ’ επίκληση των διατάξεων του άρθρου 1 του ν.4326/2015 (A49).

2. Επειδή, στον ν.4326/2015«Επείγοντα μέτρα για την αντιμετώπιση της βίας στον αθλητισμό και άλλες διατάξεις» (Α49/13-5-2015), στο άρθρο 1 αυτού ορίζονται τα εξής: «1.Κάθε φυσικό ή νομικό πρόσωπο που σχετίζεται με τον αθλητισμό, όπως και κάθε αθλητικός φορέας, οφείλει να προβαίνει σε κάθε δυνατή ενέργεια πρόληψης και αποτροπής φαινομένων βίας στο χώρο του αθλητισμού, εντός ή εκτός των αθλητικών χώρων. 2.Σε σοβαρές περιπτώσεις τέλεσης επεισοδίων, παρότρυνσης σε πρόκληση επεισοδίων, ρατσιστικών συμπεριφορών και εν γένει φαινομένων βίας που σχετίζονται με τον αθλητισμό, εντός ή εκτός αγωνιστικών χώρων, ο αρμόδιος για τον Αθλητισμό Υπουργός, με αιτιολογημένες αποφάσεις του, που λαμβάνονται ύστερα από γνώμη της Διαρκούς Επιτροπής για την Αντιμετώπιση της Βίας (ΔΕΑΒ) μπορεί να επιβάλει στα οικεία αθλητικά σωματεία, Τμήματα Αμειβομένων Αθλητών (ΤΑΑ) και Αθλητικές Ανώνυμες Εταιρείες (ΑΑΕ), καθώς και στις οικείες αθλητικές ομοσπονδίες ή και επαγγελματικούς συνδέσμους, αλλά και μεμονωμένα σε φυσικά πρόσωπα, μετά από προηγούμενη κλήση και ακρόασή τους,πρόστιμα ύψους από δέκα χιλιάδες (10.000) έως ένα εκατομμύριο (1.000.000) ευρώ, σε ιδιαίτερα δε σοβαρές περιπτώσεις μπορεί να προβαίνει και σε ανάκληση της υφισταμένης ειδικής αθλητικής αναγνώρισης. Η συνεργασία των ανωτέρω νομικών και φυσικών προσώπων με τις Αρχές και η παροχή στοιχείων,όταν έχουν ως αποτέλεσμα τον εντοπισμό και την σύλληψη των δραστών, αποτελούν ελαφρυντικές περιστάσεις που λαμβάνονται υπόψη κατά τον καθορισμό του ύψους του προστίμου 3.Στις περιπτώσεις της παραγράφου 2, ο αρμόδιος για τον Αθλητισμό Υπουργός μπορεί επίσης, για προληπτικούς λόγους, προκειμένου να αποτραπεί η επανάληψη τέτοιων γεγονότων και συμπεριφορών, να απαγορεύει προσωρινά, για μία ή περισσότερες αγωνιστικές, τη διεξαγωγή συγκεκριμένων αγώνων ή να διακόπτει οριστικά πρωταθλήματα ή άλλες διοργανώσεις, με αιτιολογημένη απόφαση που λαμβάνεται έπειτα από γνώμη της Διαρκούς Επιτροπής για την Αντιμετώπιση της Βίας, καθώς και της οικείας αθλητικής ομοσπονδίας. Μπορεί εξάλλου, να απαγορεύει τη με οποιοδήποτε τρόπο διάθεση εισιτηρίων και την εν γένει χρήση συγκεκριμένων ζωνών ή τμημάτων των κερκίδων αθλητικών εγκαταστάσεων. Σε περίπτωση παράβασης των παραπάνω απαγορεύσεων, πέραν των άλλων συνεπειών και κυρώσεων, ο αρμόδιος για τον αθλητισμό Υπουργός μπορεί να επιβάλει στα νομικά ή φυσικά πρόσωπα της παραγράφου 1, με αιτιολογημένη απόφασή του και μετά από προηγούμενη κλήση και ακρόαση, πρόστιμα ύψους από είκοσι πέντε χιλιάδες (25.000) έως πέντε εκατομμύρια (5.000.000) ευρώ, ανάλογα, και για καθεμιά από τις ανωτέρω περιπτώσεις, με την βαρύτητα της παράβασης, την τυχόν υποτροπή, το βαθμό και το εύρος των συνεπειών που επήλθαν ή απειλήθηκαν ή και το όφελος που τυχόν αποκτήθηκε ή επιδιώχθηκε 4.………5……….6……..7.Κατά των αποφάσεων επιβολής προστίμου είναι δυνατή η άσκηση προσφυγής ενώπιον του αρμόδιου σύμφωνα με τον νόμο δικαστηρίου. ……Σε περίπτωση άσκησης έφεσης κατά πρωτόδικης απόφασης που απορρίπτει εν όλω ή εν μέρει προσφυγή ή ανακοπή, ο εκκαλών οφείλει να καταβάλει κατά την κατάθεση της έφεσης, με ποινή απαραδέκτου αυτής, ποσοστό πενήντα τοις εκατό(50%) του οφειλομένου, σύμφωνα με την πρωτόδικη απόφαση ποσού…». Στην αιτιολογική έκθεση που συνοδεύει τον προρρηθέντα νόμο αναφέρεται ότι «η αποφασιστικότητα της Πολιτείας στην αντιμετώπιση φαινομένων τυφλής, εκτεταμένης και επικίνδυνης βίας πρέπει να είναι και να αποδεικνύεται στην πράξη αδιαπραγμάτευτη και σταθερή, σηματοδοτείται δε με την παροχή από τον νομοθέτη προς το κατεξοχήν αρμόδιο όργανο του Κράτους των όπλων εκείνων που αξιολογούνται ως απαραίτητα. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο κρίνεται σκόπιμη και αναγκαία η εισαγωγή διοικητικών κυρώσεων (προστίμων) και μέτρων ( παγόρευση διεξαγωγής συγκεκριμένων αγώνων ή αθλητικών διοργανώσεων για συγκεκριμένο χρόνο –υπό την έννοια αυτή χρησιμοποιείται στο νόμο η λέξη «οριστικά»-, απαγόρευση διάθεσης εισιτηρίων σε συγκεκριμένα τμήματα ή ζώνες κερκίδων, αποκλεισμός από την συμμετοχή ελληνικών ομάδων σε διεθνείς διοργανώσεις),ώστε σε ιδιαιτέρως σοβαρές και κλιμακούμενες περιπτώσεις διασάλευσης της δημόσιας τάξης, διακινδύνευσης σπουδαίων αγαθών όπως η υγεία και η ζωή και αμαύρωσης της διεθνούς εικόνας της χώρας, να επιτυγχάνεται άμεσο αποτέλεσμα, τόσο στο επίπεδο καταστολής, όσο και σε αυτό της πρόληψης».

3. Επειδή, από τις προαναφερθείσες διατάξεις και όσα αναφέρονται στην αιτιολογική έκθεση συνάγεται ότι ο αρμόδιος για τον αθλητισμό Υπουργός σε σοβαρές περιπτώσεις τέλεσης επεισοδίων και εν γένει φαινομένων βίας, που λαμβάνουν χώρα με αφορμή αθλητικές εκδηλώσεις, δύναται να επιβάλλει στους εμπλεκόμενους φορείς, εν προκειμένω στις Αθλητικές Ανώνυμες Ποδοσφαιρικές Εταιρείες (ΠΑΕ), τόσο χρηματικά πρόστιμα, όσο και να λαμβάνει σε βάρος τους μέτρα προληπτικού χαρακτήρα, μεταξύ των οποίων να απαγορεύει την διάθεση εισιτηρίων σε συγκεκριμένα τμήματα ή ζώνες κερκίδων, υπαγορευόμενα από λόγους δημοσίου συμφέροντος, συνισταμένου εν προκειμένω στην δημόσια τάξη και ασφάλεια, και ειδικότερα στην ανάγκη προστασίας της ζωής και της σωματικής ακεραιότητας όλων των παραγόντων ενός ποδοσφαιρικού αγώνα, προς τον σκοπό της αποτροπής φαινομένων βίας στο μέλλον και της αποκατάστασης του τρωθέντος κύρους του ποδοσφαίρου. Η ως άνω διαδικασία επιβολής διοικητικών κυρώσεων και μέτρων από τον αρμόδιο για τον Αθλητισμό Υπουργό είναι αυτοτελής και σαφώς διακεκριμένη εν σχέση με την αντίστοιχη διαιτητική αθλητική δικαιοσύνη, η οποία απονέμεται με τα πειθαρχικά όργανα της ΕΠΟ και των ποδοσφαιρικών ενώσεων (Super League), κατά τις διατάξεις του ν.2725/ 1999(A121/17.6.99), όπως ισχύουν, για την επίλυση των διαφορών από την επιβολή ποινών, οι οποίες προβλέπονται από τις διατάξεις των κανονισμών αγώνων ποδοσφαίρου, διαφορές που αποτελούν, πάντως, διαφορές ιδιωτικού δικαίου (βλ ΣτΕ 1376/ 2008, 3011/2009). Εξάλλου, οι Ανώνυμες Αθλητικές Ποδοσφαιρικές Εταιρείες (ΠΑΕ), οι οποίες, μετά τον ν.879/79, λειτουργούν μεν ως ιδιότυπες ανώνυμες εταιρείες προς διεξαγωγή του ποδοσφαιρικού πρωταθλήματος με ποδοσφαιρικές ομάδες συγκροτούμενες από αμειβόμενους ποδοσφαιριστές, είναι συγχρόνως, όμως, επιφορτισμένες με την προαγωγή του αθλήματος του ποδοσφαίρου, σύμφωνα με τις αρχές του φιλάθλου πνεύματος(πρβλ ΣτΕ 1376/2008). Ετσι, οι αρχές αυτές και οι παραδόσεις του αθλητισμού επιβάλλουν στις εν λόγω ΠΑΕ οι οποίες, κατά τα κοινώς γνωστά, μπορούν να διαδραματίσουν καταλυτική επιρροή στους φιλάθλους τους και δη στους οργανωμένους οπαδούς τους, όπως, εξαντλώντας κάθε νόμιμο και θεμιτό μέσο, λαμβάνουν κάθε αναγκαίο μέτρο, ώστε να προλαμβάνουν και να αποτρέπουν φαινόμενα βίας εντός των αθλητικών χώρων προς προαγωγή του αθλήματος του ποδοσφαίρου εν γένει.

4. Επειδή,από τα στοιχεία του φακέλου προκύπτουν τα εξής: Στις 21 Νοεμβρίου 2015 επρόκειτο να διεξαχθεί στην Αθήνα, και συγκεκριμένα στο γήπεδο «Απόστολος Νικολαΐδης», στο πλαίσιο της 11ης αγωνιστικής του πρωταθλήματος επαγγελματικού ποδοσφαίρου «Super League Ελλάδας», περιόδου 2015-2016, ο αγώνας μεταξύ της ομάδας της «ΠΑΕ ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ» ως γηπεδούχου και της «ΠΑΕ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ» ως φιλοξενούμενης, ο οποίος όμως δεν πραγματοποιήθηκε εξ αιτίας σοβαρών και εκτεταμένων επεισοδίων βίας που έλαβαν χώρα εντός και εκτός αγωνιστικών χώρων. O Yφυπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού με την προσβαλλόμενη πράξη επέβαλε στην ΠΑΕ ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ, ήδη αιτούσα, χρηματικό πρόστιμο, ύψους 90.000 ευρώ και απαγόρευσε την διάθεση εισιτηρίων για τις θύρες 13 και 14 του γηπέδου μέχρι και την 17η Απριλίου 2016 (κατά τα ειδικότερα αναφερόμενα στην 1 σκέψη). Συγκεκριμένα, αφού έλαβε υπόψη του, μεταξύ άλλων, την από 18/11/2015 απόφαση του Δ/ντή της Αστυνομικής Διεύθυνσης Αθηνών, Ταξιάρχου... με την οποία αποφασίστηκε η λήψη συγκεκριμένων μέτρων για την τήρηση της τάξης κατά την διεξαγωγή του επίμαχου αγώνα, την από 22/11/2015 έκθεση (αναφορά) του ίδιου ως άνω Αστυνομικού Δ/ντή για τα πιο πάνω επεισόδια, που έλαβαν χώρα κατά την διάρκεια της ως άνω αθλητικής διοργάνωσης, το φύλλο αγώνα και τις από 21-11-2015 εκθέσεις των παρατηρητών ... και, μετά την από 8/1/2016 γνώμη της Διαρκούς Επιτροπής για την Αντιμετώπιση της Βίας (Δ.Ε.Α.Β), δέχθηκε ότι συνέβησαν τα ακόλουθα περιστατικά: Περί ώρα 17:15, στη συμβολή των οδών Παναθηναΐκού και Τσόχα, Παναθηναΐκού και Λ. Αλεξάνδρας, πολυπληθείς ομάδες φιλάθλων του Παναθηναΐκού που δεν διέθεταν εισιτήριο, επιτέθηκαν κατά των αστυνομικών δυνάμεων, που ευρίσκοντο στους αστυνομικούς φραγμούς στο ανωτέρω σημείο με μολότοφ, πέτρες, ξύλα και άλλα αντικείμενα, ενώ ταυτόχρονα φίλαθλοι που είχαν ήδη εισέλθει στη θύρα 13 εκσφενδόνιζαν από το υψηλότερο σημείο αυτής πλαστικά καθίσματα κατά των ανωτέρω αστυνομικών δυνάμεων. Οι επιτιθέμενοι φίλαθλοι απωθήθηκαν από τις αστυνομικές δυνάμεις στην γύρω περιοχή, όπου συνέχισαν τις επιθέσεις τους κατά των αστυνομικών, ιδίως στις παρακείμενες του γηπέδου οδούς, για μια και πλέον ώρα. Οι ανωτέρω δύο αστυνομικοί φραγμοί είχαν ενεργοποιηθεί από ώρα 13:30,σύμφωνα με το Γενικό Αστυνομικό Σχέδιο, ώστε η οδός Παναθηναικού από την οποία εισέρχονταν οι φίλαθλοι στις θύρες 13 και 14,να είναι καθαρή από φιλάθλους και στα σημεία φραγμών να πραγματοποιείται έλεγχος των εισερχομένων στις ανωτέρω θύρες. Περαιτέρω, περί ώρα 17:20 διαπιστώθηκε από τις αστυνομικές δυνάμεις ότι το ένα από τα δύο τουρνικέ της εισόδου των φιλάθλων εντός της θύρας 14 είχε τεθεί εκτός λειτουργίας, καθόσον είχαν αποκοπεί τα καλώδια, που εξυπηρετούσαν την λειτουργία του. Η σχετική βλάβη ήταν αδύνατο να αποκατασταθεί από τον τεχνικό, τον οποίο είχαν καλέσει στο σημείο αυτό οι υπεύθυνοι της ΠΑΕ. Λόγω της βλάβης αυτής, συγκεντρώθηκε μεγάλος αριθμός φιλάθλων στη θύρα 14, οι οποίοι, κατέχοντας σχετικώς εισιτήρια, επιθυμούσαν να εισέλθουν στη συγκεκριμένη θύρα, με αποτέλεσμα οι διενεργούντες τον σωματικό έλεγχο υπάλληλοι της εταιρείας, συνεπικουρούμενοι από τους Αστυνομικούς, να δέχονται αφόρητες πιέσεις από το πλήθος των φιλάθλων και να καθίσταται δυσχερής και ανεπαρκής ο έλεγχος των εισερχομένων. Εν συνεχεία, περί ώρα 18:15 κατά την είσοδο των ποδοσφαιριστών του Ολυμπιακού για τον αναγνωριστικό περίπατο στον αγωνιστικό χώρο του γηπέδου, από τις θύρες 13 και 14, εκτοξεύτηκαν εναντίον των παικτών πέντε φωτοβολίδες τύπου στυλό, με αποτέλεσμα μια εξ αυτών να χτυπήσει τον παίκτη του Ολυμπιακού .... ʼμεσα η φιλοξενούμενη ομάδα αποχώρησε και κατά την είσοδό της στη φυσούνα δέχτηκε άλλες δύο φωτοβολίδες ίδιου τύπου. Ακολούθως, περί ώρα 18:50, στην θύρα 11, εκδηλώθηκε επίθεση κατά των αστυνομικών δυνάμεων, οι οποίοι βρίσκονταν στο σημείο για την προστασία των ομάδων κατά την είσοδό τους στον αγωνιστικό χώρο.Οι επιτιθέμενοι φίλαθλοι απωθήθηκαν τόσο από τις δυνάμεις της Αστυνομίας, όσο και με την βοήθεια των υπαλλήλων της ιδιωτικής εταιρείας παροχής υπηρεσιών ασφάλειας. Επίσης, περί ώρα 19:25 από την θύρα 11 εκτοξεύθηκαν αντικείμενα στην στατική αστυνομική δύναμη, η οποία υπήρχε στην είσοδο της θύρας, με αποτέλεσμα τον τραυματισμό στο κεφάλι του επικεφαλής Αξιωματικού της δύναμης, από πλαστική καρέκλα. Όταν, περί ώρα 20:15, ανακοινώθηκε από τα μεγάφωνα του γηπέδου η απόφαση του διαιτητή περί μη διεξαγωγής του αγώνα, οπαδοί από τις θύρες 13 και 14, έσπασαν τα κιγκλιδώματα και εισήλθαν εντός του αγωνιστικού χώρου, όπου επιτέθηκαν με σφοδρότητα στις αστυνομικές δυνάμεις, χρησιμοποιώντας καθίσματα, πέτρες, φωτοβολίδες, πυρσούς, μεταλλικά κοντάρια κ.α, με σκοπό να εισέλθουν στα αποδυτήρια. Η διάρκεια των επιθέσεων διήρκεσε περίπου μία ώρα, ενώ οι επιθέσεις των φιλάθλων κατά των αστυνομικών δυνάμεων συνεχίσθηκαν και σε παρακείμενες του γηπέδου οδούς με ιδιαίτερη σφοδρότητα και σημειώθηκαν συνολικά δεκαεπτά (17) τραυματισμοί αστυνομικών.Εν συνεχεία,ο αρμόδιος Υφυπουργός Αθλητισμού κάλεσε την ΠΑΕ ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟΣ σε απολογία για τα πιο πάνω επεισόδια (σχ.η από 7-12-2015 κλήση).Με το από 14-12-2015 υπόμνημα της η ΠΑΕ υποστήριξε ότι ουδεμία ευθύνη έφερε γι’αυτά, αφού έλαβε όλα τα δυνατά μέτρα πρόληψης και αποτροπής, συμμορφούμενη πλήρως στα οριζόμενα στην προαναφερθείσα από 18-11-2015 απόφαση του Διευθυντή της Διεύθυνσης της Αστυνομίας Αθηνών, Ταξιάρχου ... περί των «Μέτρων Τήρησης τάξης κατά την διεξαγωγή του εν λόγω αγώνα ποδοσφαίρου» καθώς και στις σχετικές εντολές και υποδείξεις αυτού, όπως επίσης παρείχε την συνδρομή της στις αστυνομικές αρχές για την ταυτοποίηση των δραστών. Με βάση τα ανωτέρω στοιχεία, με την προσβαλλόμενη απόφαση ο ίδιος ως άνω Υφυπουργός έκρινε την ΠΑΕ ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟΣ υπαίτια τέλεσης των πιο πάνω επεισοδίων, με την αιτιολογία ότι τα σοβαρά φαινόμενα βίας που έλαβαν χώρα την ως άνω ημερομηνία (21-11-2015) εντός του γηπέδου και του αγωνιστικού χώρου από οπαδούς της οφείλονται σε γεγονότα (όπως η μη λειτουργία του μηχανισμού ελέγχου της θύρας 14 και του αναποτελεσματικού τρόπου που διενεργούνταν ο σωματικός έλεγχος),τα οποία, κατά τα διαλαμβανόμενα στα σχετικά έγγραφα, θεμελιώνουν πλημμεληματική συμπεριφορά της διοίκησης της ΠΑΕ και των εντεταλμένων οργάνων της και της επέβαλε το προαναφερόμενο πρόστιμο. Περαιτέρω, με την ίδια απόφαση, ενόψει των παραπάνω επεισοδίων, απαγόρευσε στην ΠΑΕ ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟΣ την διάθεση εισιτηρίων και χρήση των ζωνών και τμημάτων στις θύρες 13 και 14 έως την λήξη του πρωταθλήματος, κατά τα ανωτέρω, ως το αναγκαίο προληπτικό μέτρο «που έχει υποχρέωση η πολιτεία να λαμβάνει για αποφυγή παρόμοιων επεισοδίων στο μέλλον». Εξάλλου,για τα επεισόδια, που έλαβαν χώρα στον επίμαχο αγώνα, με την 353/30-11-2015 απόφαση του Πρωτοβαθμίου Μονομελούς Πειθαρχικού Οργάνου της Super League Ελλάδας επιβλήθηκε στην αιτούσα ΠΑΕ α) συνολική χρηματική ποινή, ποσού εκατόν ενενήντα χιλιάδων( 190.000) ευρώ και β) η συνολική ποινή της διεξαγωγής αγώνων χωρίς θεατές, τεσσάρων αγωνιστικών ημερών, σύμφωνα με τις διατάξεις του Πειθαρχικού Κώδικα της ΕΠΟ.Η απόφαση αυτή επικυρώθηκε με την 92/2015 απόφαση της Επιτροπής Εφέσεων της ΕΠΟ. Κατά της τελευταίας αυτής αποφάσεως η αιτούσα άσκησε προσφυγή ενώπιον του Τακτικού Διαιτητικού Δικαστηρίου της ΕΠΟ, η εκδίκαση της οποίας εκκρεμεί (σχετικό το από 21-1-2016 δελτίο τύπου της ΕΠΟ).

5. Επειδή, το ένδικο βοήθημα κατά το μέρος, που διώκεται η ακύρωση της προσβαλλόμενης πράξεως για το ληφθέν σε βάρος της αιτούσας ΠΑΕ προληπτικό μέτρο της απαγόρευσης διάθεσης εισιτηρίων στις θύρες 13 και 14, αποτελεί αίτηση ακυρώσεως, καθόσον αφορά διαφορά ανακύπτουσα από πράξη εκδοθείσα, κατ’ εφαρμογή της αθλητικής νομοθεσίας, ήτοι της παρ.3 του άρθρου 1 του προπαρατεθέντος ν.4326/2015, για την εκδίκαση της οποίας αρμόδιο είναι το Διοικητικό Εφετείο, κατ’άρθρο 47 παρ.1 περ ιγ του ν.3900/2010,όπως η περίπτωση αυτή προστέθηκε στην παρ.1 του άρθρου 1 του ν.702/1977. Κατά το μέρος, που διώκεται η ακύρωση της προσβαλλόμενης πράξεως για την επιβληθείσα διοικητική κύρωση του χρηματικού προστίμου, αποτελεί προσφυγή ουσίας, που υπάγεται, καταρχήν, στην αρμοδιότητα του Διοικητικού Πρωτοδικείου Αθηνών, σύμφωνα με την παρ. 7 του άρθρου 1 του ν.4326/2015, στο οποίο θα έπρεπε να παραπεμφθεί. Το Δικαστήριο, όμως, κρίνει ότι, ενόψει των περιστάσεων (επιβολή κύρωσης και προληπτικού μέτρου με την ίδια πράξη, επ’αφορμή των ίδιων πραγματικών περιστατικών, κατ’επίκληση διατάξεων του ίδιου νόμου) και για λόγους οικονομίας της δίκης (μη διάσπαση της υποθέσεως σε επιμέρους δίκες ενώπιον πλειόνων δικαστηρίων), συντρέχει περίπτωση να κρατήσει και να δικάσει το ένδικο βοήθημα και κατά το μέρος που αποτελεί προσφυγή ουσίας, εφαρμοζομένης αναλόγως της διατάξεως του τελευταίου εδαφίου της παραγράφου 1 του άρθρου 34 του ν.1968/1991(Α150) (πρβλ ΣτΕ 64/2016, 2788/2015, 1927/2015, 3613/2015, 1517/2014 κ.α).

6. Επειδή, περαιτέρω,το Δικαστήριο εξετάζοντας το κρινόμενο δικόγραφο, καθό μέρος αποτελεί αίτηση ακυρώσεως, απορρίπτει αυτό ως αβάσιμο. Τούτο διότι, υπό τα πραγματικά δεδομένα που εκτέθηκαν, όπως αυτά λεπτομερώς περιγράφονται στα έγγραφα στοιχεία του φακέλου, σύμφωνα με τα οποία την 21η Νοεμβρίου 2015 κατά την διάρκεια του επίμαχου αγώνα έλαβαν χώρα εντός του γηπέδου «Απόστολος Νικολαίδης» εκτεταμένα και σοβαρά επεισόδια βίας, από οπαδούς της γηπεδούχου ομάδας «ΠΑΕ ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟΣ», που βρίσκονταν, κυρίως, στις «παραδοσιακές» για την ομάδα θύρες 13 και 14,το επίδικο μέτρο της απαγόρευσης διάθεσης από την ως άνω ΠΑΕ εισιτηρίων στις επίμαχες ως άνω θύρες μέχρι το τέλος του πρωταθλήματος (17η Απριλίου 2016) και σε κάθε περίπτωση μετάθεσης της ημερομηνίας λήξεως αυτού, λήφθηκε ex ante με νομίμως και επαρκώς αιτιολογημένη απόφαση του αρμόδιου Υφυπουργού προς αποτροπή επαναλήψεως παρόμοιων επεισοδίων στο μέλλον, και ασυνδέτως με υποκειμενική συμπεριφορά αυτής. Αβασίμως δε προβάλλεται το αντίθετο. Περαιτέρω δε, ενόψει του σκοπού του, ήτοι της διαφύλαξης της κοινωνικής ειρήνης και της προστασίας της ζωής και της σωματικής ακεραιότητας των φιλάθλων, των αστυνομικών οργάνων και των παραγόντων εν γένει ενός ποδοσφαιρικού αγώνα, το επίδικο μέτρο δεν παρίσταται δυσανάλογο προς τον σκοπό αυτό, που εξυπηρετεί έντονο δημόσιο συμφέρον. Σε κάθε δε περίπτωση, η επίδικη απαγόρευση, η οποία έχει ως χρονικό ορίζοντα το τέλος του πρωταθλήματος, και όχι, πάντως, την λήξη της αγωνιστικής περιόδου, συμπεριλαμβανομένων δηλαδή και των αγώνων κατάταξης στους οποίους ήθελε συμμετάσχει η ομάδα του ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟΥ, δηλαδή έχει ως χρονικό όριο ένα σταθερό και αντικειμενικό κριτήριο, υπό τις εκτεθείσες ως άνω συνθήκες, ουδόλως ενέχει παράβαση κατά τούτο της αρχής της αναλογικότητας. Ούτε, εξάλλου, το επίδικο μέτρο, ενόψει των προεκτεθέντων, παρίσταται προδήλως απρόσφορο. Ο προβαλλόμενος δε λόγος ότι η απαγόρευση διάθεσης εισιτηρίων στις επίμαχες θύρες δεν αποκλείει την μετακίνηση των οργανωμένων οπαδών της ομάδας σε άλλες θύρες του γηπέδου, και ως εκ τούτου, κατά την αιτούσα, το επιβληθέν σε βάρος της ως άνω μέτρο δεν παρίσταται λυσιτελές, υπό την εκδοχή ότι ο λόγος αυτός πλήττει την αποτελεσματικότητα του μέτρου, είναι απορριπτέος καθώς ερείδεται σε αβέβαια και μελλοντικά γεγονότα. Τέλος, τα προβαλλόμενα περί παράβασης της αρχής ne bis in idem, λόγω της σωρευτικής επιβολής πολλαπλών διοικητικών κυρώσεων «ποινικής φύσεως», βάση των αυτών πραγματικών περιστατικών από διαφορετικές διοικητικές αρχές, αφενός τον Υπουργό Πολιτισμού και Αθλητισμού, και αφετέρου τα πειθαρχικά όργανα της Super League και της ΕΠΟ, είναι, επίσης, απορριπτέα ως αβάσιμα. Τούτο διότι η εν λόγω αρχή δεν έχει έδαφος εφαρμογής εν προκειμένω, καθόσον, πέραν του ότι η πειθαρχική διαδικασία ενώπιον των δικαιοδοτικών οργάνων της Super League και της ΕΠΟ αποτελεί διαδικασία ιδιωτικού δικαίου, κατά τα εκτεθέντα στην σκέψη 3, η επίδικη απαγόρευση δεν αποτελεί κύρωση αλλά διοικητικό μέτρο προληπτικού χαρακτήρα, κατά τα γενόμενα ως άνω δεκτά( πρβλ ΣτΕ 1536/2007, ΕΑΣτΕ 108/2015).

7. Επειδή, ακολούθως, το κρινόμενο δικόγραφο καθό μέρος εξετάζεται ως προσφυγή ουσίας είναι, επίσης, απορριπτέο ως αβάσιμο. Τούτο διότι το Δικαστήριο λαμβάνοντας υπόψη του τα στοιχεία του φακέλου και ειδικότερα ότι, σύμφωνα με όσα διατάχθηκαν με την από 18-11-2015 απόφαση του Δ/ντή της Διεύθυνσης Αστυνομίας Αθηνών, η ΠΑΕ ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟΣ προσέλαβε προσωπικό ιδιωτικής ασφάλειας, το οποίο συνεργαζόμενο με την αστυνομική αρχή είχε την ευθύνη της τήρησης της ευταξίας και της σειράς προτεραιότητας των φιλάθλων στον χώρο του γηπέδου, κατά τα οριζόμενα στις διατάξεις του κανονισμού ασφαλείας αθλητικών εκδηλώσεων (ΥΑ 38404/ 2009 ΦΕΚ Β1780),ο οποίος ρυθμίζει τα θέματα οργάνωσης και ασφάλειας κατά την διεξαγωγή αθλητικών εκδηλώσεων,ότι από την έκθεση (αναφορά) συμβάντων του ίδιου ως άνω Αστυνομικού Διευθυντή και τις εκθέσεις των παρατηρητών του αγώνα, προκύπτει ότι ο μηχανισμός ελέγχου της εισόδου των φιλάθλων εντός της θύρας 14 είχε τεθεί εκτός λειτουργίας, καθόσον είχαν αποκοπεί τα καλώδια που εξυπηρετούσαν την λειτουργία του και ότι οι σωματικοί έλεγχοι που γίνονταν στους εισερχόμενους στο γήπεδο φιλάθλους ειδικά στις επίμαχες θύρες 13 και 14 εκ μέρους του προσωπικού ασφαλείας της ΠΑΕ ήταν πλημμελείς και αναποτελεσματικοί, ότι το γεγονός αυτό είχε ως αποτέλεσμα την είσοδο στην αθλητική εγκατάσταση οπαδών της αιτούσας ΠΑΕ, οι οποίοι έφεραν απαγορευμένα και επικίνδυνα αντικείμενα με αποτέλεσμα, πέραν των υλικών ζημιών, τον τραυματισμό παικτών και αστυνομικών και τέλος, ότι οι ΠΑΕ, ως εκ του ειδικού τους ρόλου, οφείλουν, εξαντλώντας κάθε νόμιμο και θεμιτό μέσο, να εξασφαλίζουν πρωτίστως την προαγωγή του αθλήματος του ποδοσφαίρου, αποτρέποντας πράξεις βίας εντός των αθλητικών χώρων από τους οπαδούς τους και δη τους οργανωμένους, το Δικαστήριο κρίνει ότι, υπό τα δεδομένα αυτά, στοιχειοθετείται η αποδιδόμενη στην αιτούσα ΠΑΕ παράβαση της πλημμεληματικής συμπεριφοράς αυτής και των εντεταλμένων οργάνων της να λάβει όλα τα αναγκαία και επιβαλλόμενα μέτρα ασφαλείας για την πρόληψη και την αποτροπή των επίμαχων επεισοδίων, απορριπτομένου, προεχόντως, ως ερειδόμενου σε εσφαλμένη προϋπόθεση του αντίθετου ισχυρισμού αυτής ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι ακυρωτέα στο βαθμό που επικαλείται την αντικειμενική ευθύνη αυτής για την συμπεριφορά των φιλάθλων της. Περαιτέρω δε, δεν τίθεται θέμα παράβασης της αρχής ne bis in idem, απορριπτομένου του σχετικού λόγου καθόσον, όπως έγινε δεκτό σε προηγούμενη σκέψη, η διαδικασία ενώπιον των πειθαρχικών οργάνων της Super League και της ΕΠΟ αποτελεί διαδικασία ιδιωτικού δικαίου. Σε κάθε περίπτωση, πάντως, για την ενεργοποίηση της αρχής αυτής θα έπρεπε να γίνει δεκτό, ότι τα τελευταία ασκούν δημόσια εξουσία, ότι οι «ποινές» που επιβλήθηκαν από τις ως άνω παραλλήλως κινηθείσες δύο διαδικασίες συνιστούν κυρώσεις «ποινικής φύσεως» για τα αυτά πραγματικά περιστατικά και ότι η μία από αυτές τις διαδικασίες έχει ήδη οριστικοποιηθεί, προυποθέσεις που δεν συντρέχουν, εν προκειμένω (πρβλ ΣτΕ 4162/2012 επτ., 2067/2011 επτ., 4309/2015, σκ.12). Τέλος, το Δικαστήριο, λαμβάνοντας υπόψη τις ειδικότερες συνθήκες τέλεσης της παράβασης, σε συνδυασμό με τα προβλεπόμενα στον νόμο όρια επιβολής του προστίμου ( 10.000 έως 1.000.000 ευρώ) και το γεγονός ότι για την επιμέτρηση του επίδικου προστίμου λήφθηκε υπόψη η συνδρομή της ΠΑΕ στην σύλληψη τριών εκ των δραστών των επεισοδίων, σύμφωνα με το εδ β της παρ.1 του ν.4326/2015, κρίνει ότι το επιβληθέν σε βάρος της πρόστιμο των 90.000 ευρώ είναι εύλογο και προσήκον και συνεπώς, ουδόλως ο καθορισμός αυτού στο πιο πάνω ποσό ενέχει παράβαση κατά τούτο της αρχής της αναλογικότητας.

8. Επειδή, μετά ταύτα, το κρινόμενο ένδικο βοήθημα πρέπει να απορριφθεί.

ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ

Απορρίπτει το υπό κρίση ένδικο βοήθημα.

Διατάσσει την κατάπτωση του παραβόλου.

Επιβάλλει στην αιτούσα ΠΑΕ την δικαστική δαπάνη του Ελληνικού Δημοσίου που ανέρχεται στο ποσό των διακοσίων πενήντα (250) ευρώ.

Κρίθηκε και αποφασίστηκε στην Αθήνα στις 28, 29 Μαρτίου και 13 Απριλίου 2016 και δημοσιεύτηκε στον ίδιο τόπο στις 13 Απριλίου 2016.

Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

ΕΥΓΕΝΙΑ ΜΥΛΩΝΟΠΟΥΛΟΥ ΑΛΙΚΗ ΣΠΗΛΙΟΥ-ΑΝΔΡΙΑΝΑΚΗ