ΔΕφ(Ακυρ) 2766/2013

 

Κατεδάφιση αυθαιρέτων κατασκευών σε δημόσια δασική έκταση -Αίτηση ακύρωσης - Οικοδομικό τετράγωνο - Εξαίρεση από την κατεδάφιση - Αναστολή κατεδάφισης - Αναβολή εκδίκασης - Ανάκληση άδειας -.

 

Αίτηση για την ακύρωση απόφασης Γενικού Γραμματέα Περιφέρειας με την οποία διατάχθηκε η κατεδάφιση αυθαιρέτων κατασκευών σε δημόσια δασική έκταση. Κρίθηκε ότι η ιδιοκτησία της αιτούσας δεν αποτελεί οικοδομικό τετράγωνο ενταγμένο στο εγκεκριμένο ρυμοτομικό σχέδιο, αλλά περιοχή εκτός σχεδίου, για την οποία δεν αποκλείεται η εφαρμογή της δασικής νομοθεσίας. Δεν επιτρέπεται να διαταχθεί η κατεδάφιση κτίσματος που έχει ανεγερθεί με βάση σχετική οικοδομική άδεια, η οποία δεν έχει ανακληθεί ή ακυρωθεί. Εφόσον διαπιστωθεί παράβαση των διατάξεων αυτών, το μέτρο της κατεδάφισης μπορεί να επιβληθεί από τη δασική αρχή μόνο μετά την ανάκληση ή ακύρωση της οικοδομικής άδειας. Αναστολή κατεδάφισης αυθαίρετων κτισμάτων αν οι ιδιοκτήτες τους υποβάλουν εμπρόθεσμα τις προβλεπόμενες από τον νόμο δηλώσεις. Δεν υπάγονται στη ρύθμιση αυτή τα αυθαίρετα που έχουν ανεγερθεί εντός δασών ή αναδασωτέων εκτάσεων. Αναβολή της εκδίκασης της υπόθεσης προκειμένου να βεβαιωθεί από τη Διοίκηση αν υφίσταται ή έχει ανακληθεί άδεια για την αποθήκη, αν για την υπάρχουσα οικοδομή κρίθηκε η οριστική διατήρησή της με απόφαση της πολεοδομικής Αρχής, αν οι κατασκευές στις οποίες αφορά η προσβαλλόμενη πράξη ταυτίζονται με τα υπάρχοντα κτίσματα κ.λπ. Η αιτούσα οφείλει να θέσει εγκαίρως στη διάθεση της δασικής υπηρεσίας τα στοιχεία της οικοδομικής άδειας από τα οποία να προκύπτει η ακριβής θέση της ανεγερθείσας βάσει αυτής αποθήκης, κ.λπ.

 

Αριθμός απόφασης 2766/2013

 

ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΕΦΕΤΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ

Ακυρωτικός Σχηματισμός Τμήμα Α'

 

          Με μέλη τους: Μαρία Αντζουλάτου, Εφέτη Δ.Δ., η οποία άσκησε καθήκοντα Προέδρου, επειδή κωλύονταν οι Πρόεδροι και οι αρχαιότεροι της δικαστές, Αναστασία Σαββοπούλου και Ελένη Παναγοπούλου, Εφέτες Διοικητικών Δικαστηρίων,

 

          συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριο του, στις 3 Ιουνίου 2013, με Γραμματέα τη Βαλεντίνη Παπαντωνίου, δικαστική υπάλληλο,

 

γ ι α να δικάσει την αίτηση ακύρωσης με χρονολογία 4.10.2011,

 

          του νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου με την επωνυμία «Ιερά Γυναικεία Κοινοβιακή Μονή Αγίου Ιωάννη Προδρόμου Καρέα-Πεντελικού» που παραστάθηκε με το δικηγόρο Απόστολο Παπακωνσταντίνου, τον οποίο διόρισε με πληρεξούσιο

 

          κατά των α) Υπουργού Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής και β) Γενικού Γραμματέα Περιφέρειας Αττικής και ήδη Γενικού Γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αττικής(Διεύθυνση Δασών Ανατολικής Αττικής), οι οποίοι παραστάθηκαν με τη Δικαστική Αντιπρόσωπο του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους Δήμητρα Καββαδά

 

          Οι πληρεξούσιοι των διαδίκων δήλωσαν σύμφωνα με τη διάταξη της παρ. 2 του άρθρου 33 του π.δ/τος 18/1989 που προστέθηκε με την παρ. 2 του άρθρου 32 του ν. 3772/2009(ΦΕΚ ΑΊ12)και αντικαταστάθηκε με την παρ.4 του άρθρου 6 του ν.3900/2010 ( ΦΕΚ Α' 213), ότι προτίθενται να αναφερθούν στο δικόγραφο με υπόμνημα που θα καταθέσουν, χωρίς προφορική ανάπτυξη.

 

         Η υπόθεση συζητήθηκε κατά προτεραιότητα μετά την προεκφώνηση χωρίς ανάγνωση της έκθεσης της εισηγήτριας Αναστασίας Σαββοπούλου.

 

Μετά τη συνεδρίαση το Δικαστήριο συνήλθε σε διάσκεψη.

 

 

Η   κρίση   του   είναι   η   εξής:

 

 

          1. Επειδή, για την άσκηση της κρινόμενης αίτησης δεν απαιτείται κατά το νόμο η καταβολή παραβόλου από το αιτούν νομικό πρόσωπο [άρθρο 1 παρ. 4 του ν. 590/1977 (Α' 146), σε συνδυασμό με άρθρο 28 παρ. 4 του ν. 2579/1998 (Α' 31), βλ. ΣΕ 1974/2011, 2474/2009, 3846 - 47, 3301/2007 κ.ά.].

 

 

          2. Επειδή, με την αίτηση αυτή ζητείται να ακυρωθεί η 2282/16-12-2010 απόφαση του Γενικού Γραμματέα Περιφέρειας Αττικής, με την οποία διατάχθηκε η κατεδάφιση αυθαίρετων κατασκευών σε δημόσια δασική έκταση, στη θέση «Αγ. Γεώργιος-Μορτερό» της Κοινότητας Ν. Πεντέλης Αττικής.

 

 

          3. Επειδή, στο άρθρο 71 του ν. 998/1979 «Περί προστασίας των δασών και των δασικών εν γένει εκτάσεων της χώρας» ( ΦΕΚ 289 Α'), όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 46 παρ. 1 του ν. 2145/1993 (Α' 88), ορίζεται ότι: «1. Εργολάβοι, υπεργολάβοι, κατασκευαστές, οι εντολείς τους και κάθε τρίτος που επιχειρεί άνευ δικαιώματος...την ανέγερση οποιουδήποτε κτίσματος ή κατασκευάσματος...ή πραγματοποιεί οποιασδήποτε φύσεως εγκατάσταση εντός δάσους ή δασικής εκτάσεως, δημόσιας ή ιδιωτικής, τιμωρούνται με φυλάκιση...και με χρηματική ποινή ... 2... Η δασική αρχή διατάσσει και, εν αρνήσει του υπόχρεου, εκτελεί άνευ ετέρας διατυπώσεως την κατεδάφισιν των κτισμάτων». Στο δε άρθρο 114 του ν. 1892/1990 (Α' 101), όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 45 παρ. 2 του ν. 2145/1993, ορίζεται, μεταξύ άλλων, ότι: «1. Απαγορεύεται η ανέγερση οικοδομών, κτισμάτων και πάσης φύσεως εγκαταστάσεων εντός δημοσίων ή ιδιωτικών δασών ή δασικών ή αναδασωτέων εκτάσεων, που καταστράφηκαν ή καταστρέφονται από πυρκαϊά ...2. Ανεγερθείσες ή ανεγειρόμενες οικοδομές, κτίσματα και πάσης φύσεως εγκαταστάσεις στις ανωτέρω εκτάσεις κατεδαφίζονται υποχρεωτικά κατόπιν αποφάσεως του οικείου Γενικού Γραμματέα της Περιφέρειας με τεχνική υποστήριξη ...και με τη συνδρομή της αρμόδιας δασικής υπηρεσίας...3. Η απόφαση περί κατεδαφίσεως εκδίδεται μετά από κλήτευση προ δύο (2) τουλάχιστον εργασίμων ημερών του φερόμενου ως κυρίου ή νομέα ή κατόχου ή του εργολάβου της οικοδομής, του κτίσματος ή της εγκαταστάσεως... Αν τα παραπάνω πρόσωπα είναι άγνωστα ή άγνωστης διαμονής, η κλήτευση τοιχοκολλάται στην είσοδο του κτίσματος. Κατά της αποφάσεως (ήδη) του Γενικού Γραμματέα της Περιφέρειας περί κατεδαφίσεως επιτρέπεται προσφυγή ενώπιον του προέδρου του διοικητικού πρωτοδικείου (και ήδη από την έναρξη ισχύος του ν. 3659/2008 αίτηση ακύρωσης ενώπιον του τριμελούς διοικητικού εφετείου) της τοποθεσίας του ακινήτου... 6. Οι προηγούμενες παράγραφοι 2 έως και 5 εφαρμόζονται αναλόγως και για τις περιπτώσεις κατεδάφισης κτιρίων ή εγκαταστάσεων, που προβλέπονται στην παράγραφο 2 του άρθρου 71 του ν. 998/1979...». Κατά την έννοια των διατάξεων αυτών, προϋπόθεση για τη νομιμότητα διαταγής κατεδάφισης αυθαίρετου κτίσματος, στο οποίο περιλαμβάνεται και η περίφραξη, είναι, μεταξύ άλλων, η διαπίστωση της ανέγερσης του μέσα σε δάσος ή δασική ή αναδασωτέα έκταση, ανεξαρτήτως του αν είναι δημόσια ή ιδιωτική. Η σχετική κρίση της Διοίκησης πρέπει, εν όψει των συνεπειών της, να είναι πλήρως αιτιολογημένη, η αιτιολογία δε αυτή μπορεί να προκύπτει και από τα στοιχεία του φακέλου (Σ.τ.Ε. 1943/2008, 2274, 1641/2004 κ.ά.). Τέλος, στο άρθρο 3 του ν. 998/1979 «Περί προστασίας των δασών και των δασικών εν γένει εκτάσεων της Χώρας» (Α 289) ορίζεται ότι «Δεν υπάγονται οπωσδήποτε εις τας διατάξεις του παρόντος νόμου α) ... ε) Αι περιοχαί δια τας οποίας υφίστανται εγκεκριμένα σχέδια πόλεως ή καταλαμβάνονται υπό οικισμών προϋφισταμένων του έτους 1923 ή πρόκειται περί οικοδομήσιμων εκτάσεων των οικιστικών περιοχών του Ν. 947/1979 και στ)...».

 

 

          4. Επειδή, όπως έχει κριθεί, από τα άρθρα 2 παρ. 7, 8, 9, 10, 12 και 13, 6 και 29 παρ. 1 του ν. 1577/1985«Γενικός Οικοδομικός Κανονισμός» (Α' 210) συνάγεται ότι ως οικοδομικό τετράγωνο, εντός του οποίου επιτρέπεται κατ' αρχήν η δόμηση σύμφωνα με τους κανόνες δομήσεως των εντός σχεδίου περιοχών, νοείται η ενιαία εντός εγκεκριμένου ρυμοτομικού σχεδίου δομήσιμη έκταση που περιβάλλεται από κοινόχρηστους χώρους, από τους οποίους χωρίζεται με ρυμοτομικές γραμμές που την περικλείουν από όλες τις πλευρές. Συνεπώς, δεν εμπίπτει στην έννοια του οικοδομικού τετραγώνου και δεν μπορεί να δομηθεί κατά τους κανόνες της εντός εγκεκριμένου ρυμοτομικού σχεδίου όρους δομήσεως έκταση που περιβάλλεται από κοινόχρηστους χώρους σε μερικές μόνον πλευρές της και δεν περικλείεται από συνεχόμενη κλειστή ρυμοτομική γραμμή. Επομένως, στις παραπάνω πολεοδομικές διατάξεις είναι άγνωστη η έννοια του "ανοικτού οικοδομικού τετραγώνου" και σ' αυτήν ακόμη την περίπτωση όπου η μη περιβαλλόμενη από κοινόχρηστο χώρο και μη περικλεισμένη από ρυμοτομική γραμμή πλευρά της εκτάσεως έχει ως φυσικό ή διαμορφωμένο όριο χώρο με ειδικά προσδιορισμένη χρήση (ΣτΕ 1744/2012).

 

 

          5. Επειδή η παράγραφος 2 του άρθρου 29 του Ν. 1577/1985, όπως αντικαταστάθηκε με τη διάταξη του άρθρου 24 του ν. 2831/2000 (ΦΕΚ Α' 140/13.6.2000), ορίζει τα εξής : «... Αν απέναντι από τα οικοδομικά τετράγωνα που βρίσκονται στα ακραία σημεία του ρυμοτομικού σχεδίου που έχει εγκριθεί μέχρι τις 13.3.1983 προβλέπεται οικοδομική γραμμή, τα γήπεδα που έχουν πρόσωπο στη γραμμή αυτήν, εφόσον έχουν δημιουργηθεί μέχρι τη δημοσίευση του νόμου αυτού είναι οικοδομήσιμα μόνο κατά το τμήμα τους, το οποίο έχει επιφάνεια που αντιστοιχεί στις ελάχιστες απαιτούμενες για το εμβαδόν και το πρόσωπο διαστάσεις αρτιότητας οι οποίες προβλέπονται από τις πολεοδομικές διατάξεις που ισχύουν για το απέναντι οικοδομικό τετράγωνο. Τα γήπεδα αυτά οικοδομούνται μόνο κατά το παραπάνω τμήμα τους σύμφωνα με τους όρους δόμησης που  ισχύουν για το απέναντι οικοδομικό τετράγωνο,  με τον περιορισμό ότι ο συντελεστής δόμησης δεν επιτρέπεται να είναι μεγαλύτερος από τον οριζόμενο στο άρθρο 6 του ν. 1337/1983, όπως ισχύει. Για τα παραπάνω τμήματα οικοπέδων, τα οποία θεωρούνται ότι ευρίσκονται εντός σχεδίου, έχουν εφαρμογή όλες οι πολεοδομικές διατάξεις που εφαρμόζονται για τις εντός σχεδίου περιοχές...... Οι διατάξεις αυτές, με τις οποίες εισάγεται ειδική ρύθμιση της δόμησης των εκτός σχεδίου πόλεως ακινήτων που βρίσκονται απέναντι από τα ακραία όρια ρυμοτομικού σχεδίου, το οποίο περιβάλλεται από οδό με προβλεπόμενες εκατέρωθεν αυτής ρυμοτομικές και οικοδομικές γραμμές (ΣτΕ 4450/2005 επταμ.), αφορούν μόνο την εφαρμογή της πολεοδομικής νομοθεσίας και δεν αποκλείουν, προκειμένου για γήπεδα που βρίσκονται εκτός σχεδίου πόλεως, την εφαρμογή της δασικής νομοθεσίας.

 

 

          6. Επειδή, στην προκείμενη περίπτωση, από τα στοιχεία της δικογραφίας προκύπτουν τα ακόλουθα: Κατά την αυτοψία που διενεργήθηκε στις 19-12-2007, από τη ..., δασοπόνο του δασαρχείου Πεντέλης στη θέση «’γιος Γεώργιος-Μορτερό» της περιφερείας Δήμου Ν. Πεντέλης Αττικής, διαπιστώθηκε ότι η αιτούσα Ιερά Μονή, ως εκ διαθήκης κληρονόμος της ..., κατοίκου εν ζωή Πειραιά, οδός Νεοσοίκων αριθμός 84-90, κατέλαβε παράνομα δημόσια δασική έκταση εμβαδού 1.120τ.μ. και προέβη στην κατασκευή μαντρότοιχου από τσιμεντόλιθους επικαλυμμένους με τσιμέντο, μήκους 40,40μ., (1,30μ. μεταλλική πόρτα) στην Ανατολική πλευρά επί της οδού Αγ. Γεωργίου, ύψους από 0,20μ. έως 1,20μ. σταδιακά, πάχος τοιχίου 25εκ., με πακτωμένη μεταλλική σχάρα ύψους ενός(1) μέτρου, ενώ οι υπόλοιπες πλευρές ήταν περιφραγμένες με παλαιό συρματόπλεγμα που σε διάφορα σημεία δεν υπήρχε. Σύμφωνα με την από 22-1-2008 έκθεση αυτοψίας που συντάχθηκε, στην έκταση αυτή, που είχε καταληφθεί στο παρελθόν από τη ..., υπήρχαν α) δύο παλαιά κτίσματα, β) 12 ελαιόδεντρα μικρής και μεγάλης ηλικίας, 15 δένδρα χαλεπίου πεύκης μεγάλης ηλικίας και διάφορα καλλωπιστικά φυτά. Η έκταση περιλαμβάνεται στον Προσωρινό Κτηματικό χάρτη και πίνακα Κοινότητας Ν. Πεντέλης με ΚΑ 11598401707 και χαρακτηρίζεται ως Δημόσια δασική έκταση σύμφωνα με την 12863/7-6-1991 Διαταγή του Υπ. Γεωργίας. Έχει έδαφος αργιλλώδες, μέση κλίση 10%, έκθεση νοτιοδυτική, μεγάλη οικοπεδική αξία, καθόσον βρίσκεται πλησίον του εντός σχεδίου πόλεως της Ν. Πεντέλης. Καλυπτόταν από χαλέπιο πεύκη, ελιές, πουρνάρια και καλλωπιστικά φυτά. Συνορεύει ανατολικά με την οδό Αγίου Γεωργίου και πέραν αυτής με δημόσιο πευκοδάσος, δυτικά και βόρεια με δημόσιο πευκοδάσος και νότια με οδό Πεύκων και πέραν αυτής με δημόσιο πευκοδάσος. Ακολούθως, σύμφωνα με την από 24-11-2009 έκθεση φωτοερμηνείας της δασολόγου του δασαρχείου Πεντέλης ..., μετά από έλεγχο αεροφωτογραφιών ετών λήψης 1937, 1945, 1960, 1967, 1988 και 2001 προέκυψαν τα εξής: α) Το έτος 1937, (αρ. α/φ 17781) η επίμαχη έκταση ήταν δασική με χαμηλή βλάστηση και ποσοστό βλάστησης πάνω από 25%. Δεν υπήρχε κτίσμα ή κάποια άλλη ένδειξη χρήσης της έκτασης, β) το έτος 1945 (αρ. α/φ 133-134 ), η έκταση είχε αραιή χαμηλή δασική βλάστηση πιθανολογώ φωτιάς ή ξύλευσης κατά τη διάρκεια του πολέμου, γ)το έτος 1960 (αρ. α/φ 515-514), υπήρχε κατά τόπους εκχερσωμένη έκταση με κτίριο και διάνοιξη δρόμου ανατολικά της έκτασης. Η υπόλοιπη έκταση είχε χαμηλή δασική βλάστηση, δ) το έτος 1978 (αρ. α/φ 104222, 104223), υπήρχε εκχερσωμένη έκταση. Εκτός από ένα πολύ μικρό τμήμα που έφερε δασική βλάστηση, περιελάμβανε μη αυτοφυή βλάστηση (δέντρα με φυτευτικό σύνδεσμο). Υπήρχε ένα κτίριο μεγάλο και 1 ή 2 μικρότερα, διακρίνεται μονοπάτι και σε τμήμα της έκτασης περίφραξη, ε) το έτος 1988 (αρ. α/φ 185 747 μονοσκοπική παρατήρηση), παρατηρείται η ίδια φυσική κατάσταση, στ) το έτος 1998 (αρ. α/φ 28020-28021), η έκταση έφερε άτομα δασικής βλάστησης (μεγάλα πεύκα). Σε ένα της τμήμα διακρίνονται δύο (2) κτίσματα ενώ σε άλλο τμήμα υπήρχαν δέντρα τοποθετημένα σε φυτευτικό σύνδεσμο και άρα δεν ήταν αυτοφυή. Σε ένα τρίτο τμήμα της έκτασης η δασική βλάστηση ήταν υποβαθμισμένη και ζ) το έτος 2001 (αρ. α/φ 12821-12820), παρατηρείται η ίδια φυσική κατάσταση. Μετά τα ανωτέρω, η έκθεση φωτοερμηνείας διατυπώνει το συμπέρασμα ότι η έκταση των 1.120,99 τ.μ είναι δασική έκταση της παρ. 2 του άρθρου 3 του Ν. 998/79 όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 1 του ν. 3208/03 και προτείνεται η κήρυξη αυτής ως αναδασωτέας λόγω εκχέρσωσης. Κατόπιν τούτων, εκδόθηκε η προσβαλλόμενη πράξη (2282/2010) με την οποία διατάχθηκε η κατεδάφιση του μαντρότοιχου και των δύο(2) παλαιών κτισμάτων και η απομάκρυνση 12 ελαιοδέντρων, 15 δένδρων χαλεπίου πεύκης και διάφορων καλλωπιστικών φυτών. Εξάλλου, στο όνομα της ……., είχε εκδοθεί η 481/2001/20-11-2001 απόφαση του Γενικού Γραμματέα Περιφέρειας Αττικής, με την οποία είχε διαταχθεί η κατεδάφιση περίφραξης με σιδηροπασσάλους και δικτυωτό συρματόπλεγμα που ήταν τοποθετημένη στις υπόλοιπες πλευρές της επίμαχης έκτασης, σε αντικατάσταση μερικώς προϋπάρχουσας περίφραξης, με αιτιολογικό έρεισμα την κήρυξη αυτής ως αναδασωτέας με την 4231/6-2-2001 απόφαση του Γενικού Γραμματέα Αττικής. Η τελευταία απόφαση ακυρώθηκε με την 670/2007 απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, διότι κρίθηκε ότι η κατασκευή περίφραξης με σιδηροπασσάλους και δικτυωτό σύρμα καθ' εαυτή, χωρίς να προκύπτει και συγκεκριμένη καταστροφή δασικής βλάστησης, δεν αρκεί για την κήρυξη αναδάσωσης, ούτε για την κήρυξη αναδασωτέας όλης της έκτασης που είχε περιφραχθεί.

 

 

          7.           Επειδή, με το από 15-8-1958 β.δ/γμα επεκτάθηκε το ρυμοτομικό σχέδιο της Νέας Πεντέλης στη θέση «Μορτερό» (Α 128) και με το από 17-9-1959 β.δ/γμα εγκρίθηκε η τροποποίηση του ρυμοτομικού σχεδίου αυτού στα Ο.Τ. 7, 8, 10 και 11 και στην πλατεία 9 (Α 211). Όπως προκύπτει από το με ημερομηνία 1-9-1959 διάγραμμα, που συνοδεύει το παραπάνω από 17-9-1959 β.δ/γμα, με το εν λόγω διάταγμα καθορίσθηκε, μεταξύ άλλων, ανοιχτή οικοδομική και ρυμοτομική γραμμή σε έκταση που βρίσκεται απέναντι από το Ο.Τ. 9 και φέρει τον αριθμό 8, σύμφωνα δε με την 2231/1960 έκθεση καθορισμού γραμμών περιτοίχισης οικοπέδου του Πολεοδομικού Γραφείου Αθηνών, που εκδόθηκε για λογαριασμό της δικαιοπαρόχου της αιτούσας I. Μονής, ..., καθώς και το συνημμένο σε αυτήν τοπογραφικό διάγραμμα, το επίμαχο ακίνητο εντάσσεται στην προαναφερόμενη έκταση που φέρει τον αριθμό 8. Εξάλλου, με την 15691/30.8.1960 άδεια οικοδομής του Πολεοδομικού Γραφείου του Υπουργείου Συγκοινωνιών και Δημοσίων Έργων, η οποία αναθεωρήθηκε με την 1147/31.5.1961 πράξη της ίδιας υπηρεσίας, επετράπη στη ... η προσθήκη αποθήκης κατ' επέκταση υπάρχουσας οικοδομής, ενώ η ίδια υπέβαλε την από 19.12.1968 δήλωση αυθαίρετης οικοδομικής κατασκευής του άρθρου 2 παρ. 4 του α.ν. 410/1968 για την εξαίρεση από την κατεδάφιση της παραπάνω οικοδομής, η οποία, σύμφωνα με τη δήλωση αυτή, είχε ανεγερθεί χωρίς άδεια.

 

 

          8. Επειδή, προβάλλεται ότι η προσβαλλόμενη απόφαση κατεδάφισης είναι μη νόμιμη, διότι τα κτίσματα αυτά δεν έχουν ανεγερθεί σε δασική έκταση, δεδομένου ότι η επίμαχη έκταση έχει ενταχθεί στο σχέδιο          πόλεως Νέας Πεντέλης με τα από 15.8.1958 και 17.9.1959 β.δ/τα και στο Ο.Τ. 8, όπως προκύπτει από το από 1-9-1959 διάγραμμα που συνοδεύει το παραπάνω από 17-9-1959 β.δ/γμα, από το σκαρίφημα της 15691/30.8.1960 άδειας οικοδομής που αφορά στην προσθήκη αποθήκης κατ' επέκταση στην επίμαχη έκταση και από την από 19.12.1968 δήλωση αυθαίρετης οικοδομικής κατασκευής του άρθρου 2 παρ. 4 του α.ν. 410/1968. Ο λόγος αυτός ακυρώσεως πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμος, εφόσον, σύμφωνα με όσα αναφέρθηκαν στις σκέψεις 3, 4 και 5, η έκταση στην οποία εντάσσεται η ιδιοκτησία της αιτούσας, περιβαλλόμενη από ανοιχτή οικοδομική και ρυμοτομική γραμμή, δεν αποτελεί οικοδομικό τετράγωνο ενταγμένο στο εγκεκριμένο ρυμοτομικό σχέδιο αλλά περιοχή εκτός σχεδίου, για την οποία δεν αποκλείεται η εφαρμογή της δασικής νομοθεσίας. ’λλωστε, την κρίση αυτή διατύπωσε το Συμβούλιο της Επικρατείας με την 1744/2012 απόφαση του, απαντώντας στον ίδιο ισχυρισμό της αιτούσας, σε έφεση που άσκησε η ίδια κατά της 512/2003 απόφασης του Διοικητικού Πρωτοδικείου Αθηνών, με την οποία απορρίφθηκε η αίτηση ακύρωσης της δικαιοπαρόχου της, ..., κατά της προαναφερόμενης 481/2001 πράξης κατεδάφισης αυθαίρετων κατασκευών του Γενικού Γραμματέα της Περιφέρειας Αττικής.

 

 

          9. Επειδή, ο δασικός χαρακτήρας του επίμαχου ακινήτου αιτιολογείται επαρκώς με βάση την έκθεση αυτοψίας, από την οποία προκύπτει ότι το εν λόγω ακίνητο περιβάλλεται βόρεια και δυτικά από δημόσιο πευκοδάσος και συνορεύει ανατολικά και νότια με οδούς και πέραν αυτών επίσης με δημόσιο πευκοδάσος, ενώ το ίδιο το ακίνητο φέρει δασική βλάστηση από πεύκα και πουρνάρια. Επίσης, σύμφωνα με την από 24-11-2009 έκθεση φωτοερμηνείας της δασολόγου ..., από το έτος 1937 μέχρι το έτος 2001, η επίμαχη έκταση παρουσίαζε δασική βλάστηση άλλοτε πυκνή και άλλοτε αραιή, το δε έτος 1978,περιελάμβανε ένα κτίριο μεγάλο και ένα(1) ή δύο(2) μικρότερα. Κατόπιν τούτου, ο λόγος ότι μη νομίμως εκδόθηκε η προσβαλλόμενη απόφαση μετά την 670/2007 απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, με την οποία ακυρώθηκε η 4231/2000 απόφαση του Γενικού Γραμματέα Περιφέρειας Αττικής περί κηρύξεως της επίμαχης έκτασης ως αναδασωτέας, απορρίπτεται ως αβάσιμος, διότι η απόφαση αυτή δεν αποτελεί αιτιολογικό έρεισμα της προσβαλλόμενης πράξης. Ακολούθως, προβάλλεται ότι για την κατασκευή του μαντρότοιχου είχε εκδοθεί η 465/2002 οικοδομική άδεια της Διεύθυνσης Πολεοδομίας Αγίας Παρασκευής, η οποία ανακλήθηκε με την από 9.2.2006 απόφαση της Διεύθυνσης Πολεοδομίας της Νομαρχίας Αθηνών, με την αιτιολογία ότι η επίμαχη έκταση είχε κηρυχθεί αναδασωτέα με την 4231/2000 απόφαση του Γενικού Γραμματέα Περιφέρειας Αττικής. Μετά τα ανωτέρω, ο λόγος ότι μη νομίμως διατάχθηκε με την προσβαλλόμενη πράξη η κατεδάφιση του μαντρότοιχου μετά την ακύρωση με την 670/2007 απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας της παραπάνω απόφασης επί της οποίας ερείδεται η πράξη ανάκλησης, πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμος, διότι πρόκειται για κατασκευή που ανεγέρθηκε σε δασική έκταση ανεξαρτήτως της κηρύξεως της έκτασης ως αναδασωτέας.

 

 

           10. Επειδή, κατά την έννοια των διατάξεων που παρατίθενται στην τρίτη σκέψη, ερμηνευομένων ενόψει και της αρχής του ενιαίου της Διοίκησης, δεν επιτρέπεται να διαταχθεί η κατεδάφιση κτίσματος που έχει ανεγερθεί με βάση σχετική οικοδομική άδεια, η οποία δεν έχει ανακληθεί ή ακυρωθεί. Εφόσον, επομένως, διαπιστωθεί παράβαση των διατάξεων αυτών, το μέτρο της κατεδάφισης μπορεί να επιβληθεί από τη δασική αρχή μόνο μετά την ανάκληση ή ακύρωση της οικοδομικής άδειας (πρβλ. ΣτΕ 3998/2008, 3843/2007, 3632/2003 κ.ά.).

 

 

           11. Επειδή, στο άρθρο 15 παρ. 1 του Ν. 1337/1983 (Α' 33) προβλέπεται ότι αναστέλλεται η κατεδάφιση των αυθαίρετων κτισμάτων που έχουν ανεγερθεί μέχρι 31.1.1983 και βρίσκονται σε περιοχές εντός ή εκτός σχεδίου πόλης ή εντός οικισμών που υπάρχουν πριν από το έτος 1923, αν οι ιδιοκτήτες τους υποβάλλουν εμπρόθεσμα τις δηλώσεις που προβλέπονται από τις παρ. 4 και 5 του άρθρου αυτού καθώς και για τις δηλώσεις που έχουν ήδη υποβληθεί κατά τις διατάξεις του α.ν. 410/1968 «περί αυθαιρέτων οικοδομικών κατασκευών», σύμφωνα με την παρ. 7 του ίδιου άρθρου. Περαιτέρω, στην ίδια διάταξη προβλέπεται ότι η αναστολή ισχύει μέχρις ότου κριθεί η οριστική ή μη διατήρηση κάθε συγκεκριμένου αυθαιρέτου. Ωστόσο, στην παρ. 2 του παραπάνω άρθρου 15 ορίζεται ότι δεν υπάγονται στη ρύθμιση αυτή και κατεδαφίζονται κατά τις οικείες διατάξεις, μεταξύ των άλλων, και τα αυθαίρετα που έχουν ανεγερθεί εντός δασών ή αναδασωτέων εκτάσεων (περίπτ. ε').

 

 

          12. Επειδή, με την αίτηση ακύρωσης προβάλλεται ότι τα επίμαχα κτίσματα εξαιρούνται από την κατεδάφιση, διότι το μεν, υφίσταται η 15691/1960 άδεια που αφορά στην προσθήκη αποθήκης επιφανείας 19 τμ2, κατ' επέκταση υπάρχουσας οικοδομής και η 1147/1961 αναθεώρηση αυτής, το δε, υποβλήθηκε η από 19.12.1968 δήλωση του ν. 410/1968 προς τον Οικονομικό Έφορο Χαλανδρίου για την εξαίρεση από την κατεδάφιση της υπάρχουσας οικοδομής διαστάσεων 5,10μ.μήκος επί 4,40μ. πλάτος, με την καταβολή της προβλεπόμενης από τις διατάξεις του νόμου αυτού εισφοράς και, επομένως, μη νομίμως με την προσβαλλόμενη πράξη διατάχθηκε η κατεδάφιση αυτών. Προς τούτο, προσκομίζονται από την αιτούσα η 15691/1960 οικοδομική άδεια, η 19.12.1968 δήλωση εξαίρεσης από την κατεδάφιση καθώς και το από 11-6-1969 τριπλότυπο είσπραξης ποσού 2962 δραχμών από τη ... για την εισφορά αυθαίρετης οικοδομής. Ενόψει τούτου, το Δικαστήριο κρίνει ότι πρέπει να αναβληθεί η περαιτέρω εκδίκαση της κρινόμενης αίτησης, προκειμένου η Διοίκηση να βεβαιώσει, εντός τριών(3) μηνών από την προς αυτήν κοινοποίηση της παρούσας απόφασης, αν για μεν την αποθήκη υφίσταται η 15691/1960 άδεια ή έχει ανακληθεί, αν για την υπάρχουσα οικοδομή κρίθηκε η οριστική διατήρηση της με απόφαση της πολεοδομικής Αρχής, αν υφίστανται τα κτίσματα στα οποία αφορούν τα παραπάνω στοιχεία, αν οι κατασκευές στις οποίες αφορά η προσβαλλόμενη πράξη, ταυτίζονται με τα κτίσματα αυτά. Περαιτέρω, πρέπει εντός της ίδιας προθεσμίας να προσκομισθεί σχεδιάγραμμα στο οποίο να εμφαίνονται οι κατασκευές, στις οποίες αφορά η προσβαλλόμενη πράξη, σε σχέση με το κτίσμα που έχει ανεγερθεί με βάση την ως άνω οικοδομική άδεια και την υπάρχουσα οικοδομή. Για το σκοπό αυτό η αιτούσα, στην οποία πρέπει επίσης να κοινοποιηθεί η παρούσα απόφαση, οφείλει να θέσει εγκαίρως στη διάθεση της δασικής υπηρεσίας τα στοιχεία της οικοδομικής αδείας, από τα οποία προκύπτει η ακριβής θέση της ανεγερθείσας με βάση αυτή αποθήκης καθώς και τα στοιχεία από τα οποία προκύπτει ότι με απόφαση της αρμόδιας Αρχής κρίθηκε η οριστική διατήρηση της αφορώσας τη δήλωση του ν. 410/1968 οικοδομής, ώστε να καταστεί δυνατή η συσχέτιση τους με τις κατασκευές, στις οποίες αφορά η προσβαλλόμενη πράξη, τα στοιχεία δε αυτά πρέπει να προσκομισθούν από την ίδια και στο Δικαστήριο.

 

 

          13. Επειδή, εξάλλου, η παρούσα απόφαση πρέπει να κοινοποιηθεί με επιμέλεια της Γραμματείας του Δικαστηρίου στους διαδίκους, δηλαδή τον Υπουργό Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, το Γενικό Γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αττικής (Διεύθυνση Δασών Ανατολικής Αττικής) και την αιτούσα, καθώς και στο Δασάρχη Πεντέλης. Πρέπει, τέλος, να ορισθεί νέα δικάσιμος η 5η Μαίου 2014.

 

 

ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ

 

 

Αναβάλλει την έκδοση οριστικής απόφασης.

 

Επιβάλλει στους διαδίκους να προσκομίσουν στο Δικαστήριο τα στοιχεία που αναφέρονται στο αιτιολογικό εντός προθεσμίας τριών (3) μηνών από την προς αυτούς κοινοποίηση της παρούσας απόφασης.

 

Εντέλλεται την κοινοποίηση της παρούσας απόφασης στον Υπουργό Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, το Γενικό Γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αττικής, το Δασάρχη Πεντέλης και την αιτούσα.

 

Ορίζει νέα δικάσιμο για την κρινόμενη αίτηση την 5η Μαΐου 2014.

 

Η διάσκεψη του Δικαστηρίου έγινε, στην Αθήνα, στις 4 Σεπτεμβρίου 2013 και η απόφαση δημοσιεύτηκε στο ακροατήριο του σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση, στις 13 Σεπτεμβρίου 2013.

 

              Η ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ            Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ