ΑΠ 2201/2005

 

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

 

Απαράδεκτη αναίρεση - Παραγραφή ποινών - Αδίκημα μη καταβολής ασφαλιστικών εισφορών - Εκτέλεση αποφάσεων -.

 

Απαράδεκτη αναίρεση - Παραγραφή ποινών - Αδίκημα μη καταβολής ασφαλιστικών εισφορών - Εκτέλεση αποφάσεων-. Οι επιβληθείσες μέχρι την 17-6-05 ποινές ως έξι μηνών, εφόσον δεν έχουν καταστεί αμετάκλητες και δεν έχουν μέχρι τότε εκτιθεί, παραγράφονται και δεν εκτελούνται, υπό τον όρο ότι ο καταδικασθείς δεν θα υποπέσει μέσα σε 18 μήνες από 17-6-05 σε νέα από δόλο τελεσθείσα πράξη, για την οποία θα καταδικασθεί αμετάκλητα οποτεδήποτε σε ποινή στερητική της ελευθερίας ανώτερη των έξι μηνών. Οι μη εκτελεσθείσες αποφάσεις τίθενται στο αρχείο με πράξη του αρμόδιου Εισαγγελέα ή δημόσιου κατηγόρου κατά περίπτωση. Δεν εκδικάζεται η παρούσα αναίρεση και κηρύσσεται η συζήτηση απαράδεκτη, διότι η υπόθεση έπρεπε να τεθεί στο αρχείο, αφού η ποινή φυλάκισης έξι μηνών και χρηματική ποινή 300 ευρώ για κάθε πράξη μη καταβολής ασφαλιστικών εισφορών και συνολική ποινή οκτώ μηνών και 400 ευρώ, που ανεστάλη επί τριετία, δεν είχε μέχρι τις 17-6-2005 εκτιθεί.

 

 

ΚΕΙΜΕΝΟ

 

   Αριθμός 2201/2005

   TO ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ

   Ε' Ποινικά Τμήμα

 

   Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές: Ανδρέα Μοσχανδρέου, Αντιπρόεδρο, Γεώργιο Ναυπλιώτη, Δημήτριο Κιτρίδη, Αθανάσιο Μπρίλλη και Ελένη Παναγιωτάκη Εισηγήτρια, Αρεοπαγίτες.

   Συνήλθε σε δημόσια συνεδρίαση στο Κατάστημά του στις 11 Νοεμβρίου 2005, με την παρουσία του Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Ανδρέα Ζύγουρα (γιατί κωλύεται ο Εισαγγελέας) και της Γραμματέως Ευδοκίας Φραγκίδη, για να δικάσει τις αιτήσεις των αναιρεσειόντων -κατηγορουμένων: 1) Χ. Κ. του Γ., 2) Γ. Κ. του Κ. και 3) Κ. Κ. του Γ., κατοίκων Γλυφάδας Αττικής, που εκπροσωπήθηκαν από τον πληρεξούσιο δικηγόρο τους Γεώργιο Αντωνόπουλο, περί αναιρέσεως της 26186/2005 αποφάσεως του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών.

   Το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Αθηνών με την ως άνω απόφασή του διέταξε όσα λεπτομερώς αναφέρονται σ' αυτή, και οι αναιρεσείοντες - κατηγορούμενοι ζητούν την αναίρεση αυτής, για τους λόγους που αναφέρονται στις από 24 Ιουνίου 2005 τρεις αιτήσεις αναιρέσεως, οι οποία καταχωρίστηκαν στο οικείο πινάκιο με τον αριθμό 1243/2005.

   Αφού άκουσε

   Τον πληρεξούσιο δικηγόρο των αναιρεσειόντων, που ζήτησε όσα αναφέρονται στα σχετικά πρακτικά και τον Αντεισαγγελέα, που πρότεινε να γίνουν δεκτές οι προκείμενες αιτήσεις αναίρεσης.

   ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

   1.- Από τις συνδυασμένες διατάξεις των άρθρων 32 παρ 1 και 2 του Ν. 3346/2005, 2, 114 Π.Κ και 568 ΚΠοινΔ προκύπτει ότι οι επιβληθείσες μέχρι την 17-6-2005 ποινές έως έξι μηνών, εφόσον δεν έχουν καταστεί αμετάκλητες και δεν έχουν μέχρι την ως άνω ημεροχρονολογία εκτιθεί παραγράφονται και δεν εκτελούνται, υπό τον όρο, ότι ο καταδικασθείς δεν θα υποπέσει μέσα σε δέκα οκτώ μήνες από 17-6-2005 σε νέα από δόλο προερχόμενη αξιόποινη πράξη για την οποία θα καταδικασθεί αμετάκλητα οποτεδήποτε σε ποινή στερητική της ελευθερίας ανώτερη των έξι μηνών, ενώ οι μη εκτελεσθείσες κατά την παρ 1 του άρθρου 32 του Ν. 3346/2005 αποφάσεις τίθενται στο αρχείο με πράξη του αρμόδιου εισαγγελέα ή δημόσιου κατηγόρου κατά περίπτωση.

   2.- Στην προκειμένη περίπτωση, εισάγονται προς συζήτηση ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου, τρεις αιτήσεις αναιρέσεως, ήτοι οι με αριθ. 125/24.6.05, 126/24.6.05, και 127/24.6.05, των Χ. Κ., Γ. Κ. και Κ. Κ., αντιστοίχως, οι οποίες στρέφονται κατά της αυτής καταδικαστικής απόφασης του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών, που δίκασε ως Εφετείο, με αριθμό 26186/2005. Όπως όμως προκύπτει από την επισκόπηση του φακέλου της δικογραφίας επί της οποίας εκδόθηκε η άνω προσβαλλόμενη απόφαση, οι αναιρεσείοντες κηρύχθηκαν ένοχοι για τα εγκλήματα της μη καταβολής εργατικών και εργοδοτικών εισφορών, και επιβλήθηκε στον καθένα τους ποινή φυλακίσεως έξι μηνών και χρηματική ποινή 300 ευρώ για κάθε πράξη, και συνολική ποινή οκτώ μηνών και 400 ευρώ, που ανεστάλη επί τριετία, η οποία δεν είχε μέχρι τις 17-6-2005 εκτιθεί. Συνεπώς δεν μπορεί να εκδικασθεί η προκειμένη αναίρεση με τα σημερινά δεδομένα, αφού η υπόθεση έπρεπε κατά νόμο να τεθεί στο αρχείο από τον αρμόδιο εισαγγελέα, και πρέπει η συζήτηση των ως άνω αιτήσεων αναίρεσης να κηρυχθεί απαράδεκτη. Διαφορετική αντιμετώπιση του ζητήματος τούτου θα προσέκρουε στο άρθρο 2 παρ. 1 του Π.Κ και 470 ΚΠοινΔ.

   ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

   Κηρύσσει απαράδεκτη τη συζήτηση των με αριθ. 125/24.6.05, 126/24.6.05, και 127/24.6.05, αιτήσεων των Χ. Κ., Γ. Κ. και Κ. Κ., αντιστοίχως, για αναίρεση της 26186/2005 απόφασης του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών.

   Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στην Αθήνα στις 16 Νοεμβρίου 2005 Και

   Δημοσιεύθηκε στην Αθήνα, σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του, στις 18 Νοεμβρίου 2005.