ΤΡΑΠΕΖΑ ΝΟΜΙΚΩΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ «ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ»

ΤρΔΕφ (Ακ) Αθ 1866/2020

Εκπαιδευτικό προσωπικό του πρώην ΤΕΙ Αθηνών που διορίστηκε σε προσωποπαγείς θέσεις Λεκτόρων Εφαρμογών δυνάμει του άρθρου 20 παρ. 6 του ν. 4452/2017 -.

Το διατακτικό της αμετάκλητης απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών που έκρινε ότι οι διαδοχικές συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου του ως άνω προσωπικού αποτελούν μία ενιαία σύμβαση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου δεν ανέφερε ρητά ότι σημείο έναρξης της ενιαίας σύμβασης εργασίας αορίστου χρόνου είναι η πρώτη σύμβαση εργασίας ορισμένου χρόνου εκάστου των εναγόντων με το πρώην ΤΕΙ Αθηνών και έτσι ο διορισμός τους σε προσωποπαγείς θέσεις Λεκτόρων Εφαρμογών δεν ανέτρεξε στο χρονικό αυτό σημείο, αλλά ίσχυσε για το μέλλον. Το Δικαστήριο έκρινε ότι εκπεφρασμένη βούληση του νομοθέτη στη διάταξη του άρθρου 20 παρ. 6 του ν. 4452/2017 ήταν να προβεί στη ρύθμιση υπηρεσιακής κατάστασης αναδρομικά από το χρόνο που αναγνωρίστηκε με τη δικαστική απόφαση ως χρόνος αφετηρίας της ενιαίας σύμβασης εξαρτημένης εργασίας αορίστου χρόνου και αυτό όχι μόνο όταν ο χρόνος αυτός αναφέρεται ρητά στο διατακτικό των εν λόγω αποφάσεων, αλλά και όταν αυτός προσδιορίζεται στις αιτιολογικές σκέψεις που στηρίζουν το διατακτικό. Δέχεται την αίτηση ακύρωσης και ακυρώνει την πράξη διορισμού σε προσωποπαγή θέση Λέκτορα Εφαρμογών του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής κατά το μέρος με το οποίο δεν προσδόθηκε στο διορισμό των αιτούντων σε προσωποπαγείς θέσεις Λεκτόρων Εφαρμογών αναδρομική ισχύς από τον αναγνωρισθέντα με την αμετάκλητη απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών χρόνο.

Αριθμός απόφασης: 1866/2020

ΤΟ

ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΕΦΕΤΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ

Τμήμα ΙΒ΄

Σχηματισμός Ακυρωτικής Διαδικασίας

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις 5 Ιουνίου 2020, με δικαστές τις Βασιλική Ταουσιάνη, Πρόεδρο Εφετών Δ.Δ., Μαρία Τσίρλη και Ευαγγελία Καραβέλατζη, Εφέτες Δ.Δ. και Γραμματέα την Ελευθερία Καλαϊτζάκη, δικαστική υπάλληλο,

για να δικάσει την από 27 Φεβρουαρίου 2019 αίτηση ακυρώσεως (ΑΚ 283/28.2.2019)

των 1……, 2. …….., 3. ……4……. 5. …….. 6. …….. 7. …….. 8. ……. 9. ……… 10…….., 11. …….. και 12. ………………… οι οποίοι παραστάθηκαν με τη δικηγόρο Χριστίνα Καραγιαννίδου, που την διόρισαν με συμβολαιογραφικά πληρεξούσια,

κατά του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής, που εδρεύει στο Αιγάλεω (Πανεπιστημιούπολη 1, οδός Αγ. Σπυρίδωνα), το οποίο παραστάθηκε με την Πάρεδρο του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους Σταυρούλα Μπανάκου, η οποία υπέβαλε δήλωση περί μη εμφανίσεώς της, κατ’ άρθρο 33 παρ. 6 του π.δ. 18/1989 (Α΄8), όπως ισχύει.

Η εκδίκαση άρχισε με την ανάγνωση της έκθεσης της εισηγήτριας Ε. Καραβέλατζη, Εφέτη Δ.Δ.

Κατόπιν το Δικαστήριο άκουσε την πληρεξουσία των αιτούντων, η οποία ανέπτυξε και προφορικά τους προβαλλόμενους λόγους ακυρώσεως και ζήτησε να γίνει δεκτή η αίτηση.

Μετά τη συνεδρίαση, το Δικαστήριο συνήλθε σε διάσκεψη και

α φ ο ύ μ ε λ έ τ η σ ε τ α σ χ ε τ ι κ ά έ γ γ ρ α φ α

Σ κ έ φ θ η κ ε κ α τ ά τ ο ν ό μ ο

Επειδή, για την υπό κρίση αίτηση καταβλήθηκε το νόμιμο παράβολο (., ., . και . ειδικά έντυπα παραβόλου, σειράς Α΄).

Επειδή, με την αίτηση αυτή και το από 20.9.2019 δικόγραφο προσθέτων λόγων, ζητείται να ακυρωθεί η Φε.1/.28.11.2018 πράξη του Προέδρου της Διοικούσας Επιτροπής του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής (Γ΄./31.12.2018), με την οποία συστάθηκαν στο εν λόγω Πανεπιστήμιο δεκαπέντε (15) προσωποπαγείς θέσεις Λεκτόρων Εφαρμογών, με το μισθολογικό καθεστώς Καθηγητή Εφαρμογών Τ.Ε.Ι. και διορίσθηκαν στις θέσεις αυτές, μεταξύ άλλων, οι αιτούντες, βάσει του άρθρου 20 παρ. 6 του ν. 4452/2017 και της 772/2018 αμετάκλητης απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, κατά το μέρος που με την πράξη αυτή δεν προσδόθηκε στο διορισμό των αιτούντων αναδρομική ισχύ από το χρόνο έναρξης της απασχόλησης βάσει της πρώτης εκ των διαδοχικών συμβάσεων εργασίας ορισμένου χρόνου που καθένας από αυτούς είχε συνάψει με το πρώην Τεχνολογικό Εκπαιδευτικό Ίδρυμα (Τ.Ε.Ι.) Αθηνών, ως εργαστηριακός συνεργάτης αυτού.

Επειδή, με την παράγραφο 6 του υπό τον τίτλο «Θέματα υπηρεσιακής κατάστασης του προσωπικού των Α.Ε.Ι.» άρθρου 20 του ν. 4452/2017 (Α΄17) ορίζεται ότι «Τα μέλη του Εκπαιδευτικού Προσωπικού (Ε.Π.) των Τ.Ε.Ι. τα οποία, με αμετάκλητες δικαστικές αποφάσεις, κρίθηκε ότι συνδέονται με το οικείο Τ.Ε.Ι. με μία ενιαία σύμβαση εξαρτημένης εργασίας αορίστου χρόνου, καταλαμβάνουν, μετά από αίτησή τους, συνιστώμενες προς τούτο προσωποπαγείς θέσεις καθηγητών εφαρμογών. Η πράξη διορισμού στις άνω θέσεις εκδίδεται εντός ενός (1) μηνός από την υποβολή της σχετικής αίτησης και ανατρέχει στον αναγνωρισθέντα με το διατακτικό της δικαστικής απόφασης χρόνο. Με την πράξη διορισμού καθορίζεται και το γνωστικό αντικείμενο του αιτούντος».

Επειδή, σύμφωνα με το άρθρο 1 του ν. 4485/2017 (Α΄114/4.8.2017), η ανώτατη εκπαίδευση παρέχεται από τα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα (Α.Ε.Ι.) που είναι νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου πλήρως αυτοδιοικούμενα (παρ. 1) και, αποτελείται από δύο διακριτούς παράλληλος τομείς, α) τον πανεπιστημιακό τομέα που περιλαμβάνει τα Πανεπιστήμια και β) τον τεχνολογικό τομέα που περιλαμβάνει τα Τ.Ε.Ι και την Α.Σ.ΠΑΙ.Τ.Ε. (παρ. 2). Σύμφωνα δε με το άρθρο 2 περ. ια΄ του ίδιου νόμου, ως μέλη Δ.Ε.Π. νοούνται το Διδακτικό Ερευνητικό Προσωπικό των Α.Ε.Ι., το οποίο αποτελείται από καθηγητές πρώτης βαθμίδας, αναπληρωτές καθηγητές, επίκουρους καθηγητές και υπηρετούντες λέκτορες, ενώ ως υπηρετούντες λέκτορες νοούνται οι υπηρετούντες κατά την έναρξη ισχύος του νόμου αυτού λέκτορες Πανεπιστημίων και καθηγητές εφαρμογών Τ.Ε.Ι. Εξάλλου, με το άρθρο 1 του ν. 4521/2018 (Α΄38/2.3.2018, διορθ. σφαλμ. Α΄45), ιδρύθηκε το Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής, τα δε Τ.Ε.Ι Πειραιά και Αθηνών συγχωνεύθηκαν διά απορροφήσεως από το Πανεπιστήμιο αυτό, που υπεισήλθε αυτοδικαίως από την ίδρυσή του στα ενοχικά και εμπράγματα δικαιώματα και σε όλες τις υποχρεώσεις των ως άνω συγχωνευόμενων Ιδρυμάτων. Κατά το άρθρο 4 του τελευταίου νόμου, το πάσης φύσεως προσωπικό των συγχωνευόμενων αυτών Τ.Ε.Ι., με τις αντίστοιχες θέσεις, συμπεριλαμβανομένων και των προσωρινών ή προσωποπαγών θέσεων, μεταφέρονται αυτοδικαίως στο νεοσυσταθέν Πανεπιστήμιο (παρ.1), ειδικώς δε, οι υπηρετούντες λέκτορες (πρώην καθηγητές εφαρμογών) εντάσσονται σε οργανικές θέσεις επί θητεία ή σε προσωποπαγείς θέσεις “λεκτόρων εφαρμογών”, αναλόγως με τη θέση που κατέχουν κατά την έναρξη ισχύος του νόμου αυτού, διατηρώντας το μισθολογικό καθεστώς καθηγητή εφαρμογών Τ.Ε.Ι (παρ. 2 περ. δ΄).

Επειδή, στην προκείμενη περίπτωση, με την 772/2018 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών (Τμήμα Εργατικών Διαφορών), που έχει καταστεί αμετάκλητη, κατά μερική αποδοχή της από 6.6.2017 αγωγής που είχαν ασκήσει οι αιτούντες από κοινού με άλλα πρόσωπα, κατά του τότε Τ.Ε.Ι. Αθήνας, κρίθηκε ότι οι διαδοχικές συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου που αυτοί είχαν συνάψει με το εν λόγω Ιδρυμα, ως εργαστηριακοί συνεργάτες του, κατά τα αναφερόμενα στην απόφαση αυτή χρονικά διαστήματα, με συγκεκριμένο χρόνο έναρξης απασχόλησης βάσει της πρώτης σύμβασης καθενός από αυτούς, κάλυπταν από την αρχική πρόσληψή τους, που ανάγεται σε χρόνο προγενέστερο της 18.4.2001, πάγιες και διαρκείς ανάγκες του εν λόγω Ιδρύματος και είχαν συνοχή και χρονική ενότητα, δυνάμενες ως εκ τούτου να χαρακτηρισθούν ως μία ενιαία σύμβαση εξαρτημένης εργασίας αορίστου χρόνου, ενώ η επιλογή από το Τ.Ε.Ι. του ανωτέρω τύπου σύμβασης (ορισμένου χρόνου) δεν δικαιολογούνταν από κάποιον αντικειμενικό λόγο και ήταν καταχρηστική, βάσει δε των κρίσεων αυτών, αναγνωρίσθηκε ότι μεταξύ των διαδίκων μερών είχε καταρτισθεί σύμβαση εξαρτημένης εργασίας αορίστου χρόνου και, υποχρεώθηκε το Τ.Ε.Ι. να συνεχίσει να απασχολεί τους ήδη αιτούντες στην ίδια θέση, με τους ίδιους όρους εργασίας όπως και μέχρι τις 30.6.2017, οπότε και έληξαν οι συμβάσεις τους. Κατόπιν αυτού και ύστερα από σχετικό αίτημα των αιτούντων, εκδόθηκε, βάσει του άρθρου 20 παρ. 6 του ν. 4452/2017, σε συνδυασμό με τις διατάξεις των άρθρων 2 περ. ια΄του ν. 4485/2017 και 4 παρ. 2 περ. δ΄του ν. 4521/2018, η προσβαλλόμενη πράξη του Προέδρου της Διοικούσας Επιτροπής του καθ΄ού Πανεπιστημίου (Γ΄.), το οποίο, όπως προαναφέρθηκε, υπεισήλθε αυτοδικαίως στα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις του συγχωνευθέντος διά απορροφήσεως Τ.Ε.Ι. Αθήνας. Με την πράξη αυτή διορίσθηκαν οι αιτούντες σε προσωποπαγείς θέσεις Λεκτόρων Εφαρμογών, με το μισθολογικό καθεστώς Καθηγητή Εφαρμογών Τ.Ε.Ι., οι οποίες συστάθηκαν με την ίδια πράξη, χωρίς, ωστόσο, να προσδοθεί αναδρομικότητα στο διορισμό τους. Ως προς το τελευταίο ζήτημα της αναδρομικότητας ή μη του διορισμού των αιτούντων, είχε ζητηθεί, με το από 28.9.2018 έγγραφο του Προέδρου της ανωτέρω Διοικούσας Επιτροπής, η άποψη της οικείας νομικής υπηρεσίας, η οποία, με σχετική έγγραφη απάντηση, τοποθετήθηκε αρνητικά, για το λόγο ότι στο διατακτικό της προαναφερόμενης δικαστικής απόφασης, αναγνωρίζεται μόνον ότι η σύμβαση που συνδέει τους αιτούντες με το πρώην Τ.Ε.Ι Αθήνας, αποτελεί σύμβαση εξαρτημένης εργασίας αορίστου χρόνου, πλην, δεν γίνεται ρητή αναφορά σε “αναγνωρισθέντα χρόνο”, στον οποίο ανατρέχει, κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 20 παρ. 6 του ν. 4452/2017, η πράξη διορισμού και ως εκ τούτου, η πράξη διορισμού των αιτούντων δεν είναι δυνατόν να ανατρέξει στο χρόνο έναρξης της συμβατικής αυτής σχέσης εργασίας.

Eπειδή, οι διατάξεις της παραγράφου 6 του άρθρου 20 του ν. 4452/2017, κατ’ αρχήν στενώς ερμηνευτέες, ενόψει του σκοπού τους, που συνίσταται, σύμφωνα και με τη σχετική αιτιολογική έκθεση (επί του άρθρου 19 του οικείου νομοσχεδίου, στο οποίο αρχικώς περιλαμβάνονταν ως παρ. 16), στη ρύθμιση της υπηρεσιακής κατάστασης του ειδικώς προβλεπόμενου προσωπικού των Τ.Ε.Ι., σε συμμόρφωση με αμετάκλητες δικαστικές αποφάσεις, καθώς και της παρέκκλισης που εισάγουν από τις πάγιες διατάξεις περί επιλογής και διορισμού των μελών Ε.Π. των Τ.Ε.Ι (ήδη μελών Δ.Ε.Π. των Α.Ε.Ι.), έχουν πάντως την έννοια, λόγω της εκπεφρασμένης βούλησης του νομοθέτη να προβεί στην ως άνω ρύθμιση υπηρεσιακής κατάστασης αναδρομικά από τον χρόνο που αναγνωρίσθηκε με τις σχετικές δικαστικές αποφάσεις, ως χρόνος (αφετηρίας) της ενιαίας σύμβασης εξαρτημένης εργασίας αορίστου χρόνου, που κατά τα κριθέντα με τις ίδιες αποφάσεις, συνέδεε τα μέλη Ε.Π. με το οικείο Τ.Ε.Ι., ότι η εκδιδόμενη βάσει αυτών πράξη διορισμού σε προσωποπαγείς θέσεις καθηγητών εφαρμογών (ήδη λεκτόρων εφαρμογών), ανατρέχει στον κατά τα ως άνω αναγνωρισθέντα χρόνο. Και τούτο όχι μόνον όταν ο χρόνος αυτός αναγράφεται ρητά στο διατακτικό των εν λόγω αποφάσεων, αλλά και όταν αυτός προσδιορίζεται στις αιτιολογικές σκέψεις που στηρίζουν το ως άνω διατακτικό. Δοθέντος δε ότι με την 772/2018 αμετάκλητη απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, προκειμένου με το διατακτικό αυτής να αναγνωρισθεί ότι οι αιτούντες συνδέονταν με το Τ.Ε.Ι Αθήνας με σύμβαση εξαρτημένης εργασίας αορίστου χρόνου και να υποχρεωθεί τούτο να συνεχίσει να τους απασχολεί και μετά τις 30.6.2017 με τους ίδιους όρους, κρίθηκε προηγουμένως ότι οι παρατιθέμενες στο σκεπτικό της συγκεκριμένες συμβάσεις που είχαν συναφθεί μεταξύ καθενός από τους αιτούντες και του Τ.Ε.Ι. Αθήνας, ως συμβάσεις ορισμένου χρόνου, κάλυπταν εξ αρχής πάγιες και διαρκείς ανάγκες του δεύτερου και είχαν συνοχή και χρονική ενότητα μεταξύ τους, ώστε να μπορούν να χαρακτηρισθούν ως μία ενιαία σύμβαση εξαρτημένης εργασίας αορίστου χρόνου, προσδιοριζομένου ρητώς, μεταξύ άλλων, του χρόνου έναρξης της απασχόλησης των αιτούντων βάσει της πρώτης εκ των συμβάσεων ορισμένου χρόνου που απαρτίζουν την ως άνω ενιαία σύμβαση αορίστου χρόνου για καθένα από αυτούς, όπως αυτός αναφέρεται και στην κρινόμενη αίτηση (πλην της 11ης αιτούσας, κατά την αρίθμηση του οικείου δικογράφου), ήτοι 20.10.1997 για την 1η αιτούσα, 14.10.1996 για τη 2η, 25.10.1994 για την 3η, 1.10.1998 για την 4η, 9.12.1998 για την 5η, 30.10.1984 για τον 6ο, 28.9.1998 για τον 7ο, 1.11.1999 για την 8η, 5.10.1998 για τον 9ο, 13.10.1997 για τη 10η, 13.11.1996 για την 11η (και όχι 8.10.1996 όπως εσφαλμένα κατά τούτο αναγράφεται στην αίτηση) και 27.9.1993 για τη 12η, ο διορισμός των αιτούντων σε προσωποπαγείς θέσεις Λεκτόρων Εφαρμογών, θα έπρεπε να αναδράμει στον αναγνωρισθέντα με τον τρόπο αυτό χρόνο απασχόλησής τους με την, κατά δικαστικό χαρακτηρισμό, ενιαία σύμβαση αορίστου χρόνου, όπως βασίμως προβάλλεται με την κρινόμενη αίτηση. Συνεπώς, η Φ.ε.1/./28.11.2018 πράξη του Προέδρου της Διοικούσας Επιτροπής του καθ΄ού Πανεπιστημίου, καθ’ ο μέρος δεν όρισε ότι οι αιτούντες διορίζονται αναδρομικά από τον κατά τα ως άνω δικαστικώς αναγνωρισθέντα χρόνο, εκ του λόγου ότι στο διατακτικό της 772/2018 δικαστικής απόφασης δεν έγινε ρητή μνεία του χρόνου αυτού (σχ. το Φε.././17.10.2019 έγγραφο με τις απόψεις του καθ’ ού προς το Δικαστήριο), είναι μη νόμιμη και πρέπει για το λόγο αυτό να ακυρωθεί, ενώ είναι απορριπτέα τα περί του αντιθέτου προβαλλόμενα από το Πανεπιστήμιο αυτό.

Επειδή, κατόπιν των ανωτέρω, πρέπει να γίνει δεκτή η αίτηση ακυρώσεως και να ακυρωθεί κατά το πληττόμενο μέρος της, η προσβαλλόμενη απόφαση, να απαλλαγεί όμως, το καθ’ ού Πανεπιστήμιο, κατ’ εκτίμηση των περιστάσεων της υπόθεσης αυτής, από τη δικαστική δαπάνη των αιτούντων.

Δ ι ά τ α ύ τ α

Δέχεται την αίτηση.

Ακυρώνει την Φε././28.11.2018 πράξη του Προέδρου της Διοικούσας Επιτροπής του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής, κατά το μέρος με το οποίο δεν προσδόθηκε στο διορισμό των αιτούντων σε προσωποπαγείς θέσεις Λεκτόρων Εφαρμογών (με το μισθολογικό καθεστώς Καθηγητή Εφαρμογών Τ.Ε.Ι.), αναδρομική ισχύ από τον αναγνωρισθέντα με την 772/2018 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών χρόνο, κατά το σκεπτικό.

Διατάσσει την απόδοση του παραβόλου.

Απαλλάσσει το καθ’ ού Πανεπιστήμιο από τη δικαστική δαπάνη.

Η διάσκεψη έγινε στην Αθήνα στις 26 Αυγούστου 2020 και η απόφαση δημοσιεύθηκε στον ίδιο τόπο στις 7 Οκτωβρίου 2020.

Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΤΑΟΥΣΙΑΝΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΚΑΛΑΪΤΖΑΚΗ