ΤΡΑΠΕΖΑ ΝΟΜΙΚΩΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ «ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ»

ΕιρΚορίνθου 995/2020

Εκούσια δικαιοδοσία - Υπερχρεωμένα φυσικά πρόσωπα - Ανάκληση ή μεταρρύθμιση απόφασης -.

Οι εκδοθείσες κατά τη διαδικασία της εκούσιας δικαιοδοσίας οριστικές αποφάσεις για τη ρύθμιση των οφειλών υπερεχρεωμένων φυσικών προσώπων, εφόσον δεν ορίζεται διαφορετικά μπορούν με αίτηση διαδίκου μετά τη δημοσίευσή τους να ανακληθούν ή να μεταρρυθμισθούν από το δικαστήριο που τις εξέδωσε, αν προκύψουν νέα πραγματικά περιστατικά ή μεταβολές της περιουσιακής κατάστασης και των εισοδημάτων του οφειλέτη, εξαιτίας των οποίων μεταβλήθηκαν μεταγενέστερα οι συνθήκες κάτω από τις οποίες εκδόθηκε η απόφαση. Η δυνατότητα τροποποίησης που στηρίζεται στην παρ. 4 του άρθρου 8 του ν. 3869/2010 αναφέρεται αποκλειστικά στη ρύθμιση της δικαστικής αποφάσεως που αφορά τα ποσά των μηνιαίων καταβολών στο πλαίσιο της παρ. 2 του άρθρου 8 και όχι άλλα ζητήματα. Το άρθρο 8 παρ. 4 δεν εφαρμόζεται αναλογικά στην παρ. 2 του άρθρου 9 του ν. 3869/2010, όσον αφορά το οριζόμενο ποσό για την προστασία της κύριας κατοικίας. Μεταρρύθμιση απόφασης μόνον ως προς τη διάρκεια της επιβληθείσας για την εξαίρεση της κύριας κατοικίας της αιτούσας ρύθμισης του άρθρου 9 παρ. 2 του ν. 3869/2010 (αύξηση διάρκειας).

ΕΙΡΗΝΟΔΙΚΕΙΟ ΚΟΡΙΝΘΟΥ

ΕΚΟΥΣΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

Αριθμός 995/2020

ΤΟ ΕΙΡΗΝΟΔΙΚΕΙΟ ΚΟΡΙΝΘΟΥ

ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΗΚΕ από την Ειρηνοδίκη Αικατερίνη Κωστίνα, η οποία ορίσθηκε νόμιμα από τον Πρόεδρο Πρωτοδικών Κορίνθου, και από τον Γραμματέα Κωνσταντίνο Κοτρώτσιο.

ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΕ δημόσια στο ακροατήριο του την 8η Σεπτεμβρίου 2020 για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:

ΤΩΝ ΑΙΤΟΥΝΤΩΝ : 1) ... το γένος .... με ΑΦΜ ... και 2) ..., με ΑΦΜ ... κατοίκων αμφοτέρων ... οι οποίοι παραστάθηκαν στο Δικαστήριο η πρώτη μετά και ο δεύτερος δια της πληρεξούσιας δικηγόρου τους Έλενας Κονομόδη (AM ΔΣΑ 37663), η οποία κατέθεσε προτάσεις (αρ. γραμματίου προκαταβολής εισφορών Π2661309).

ΤΩΝ ΜΕΤΕΧΟΥΣΩΝ ΣΤΗ ΔΙΚΗ ΠΙΣΤΩΤΡΙΩΝ, οι οποίες κατέστησαν διάδικοι μετά τη νόμιμη κλήτευση τους (άρθρα 5 Ν. 3869/2010 και 748 παρ, 2 ΚΠολΔ) και παρίστανται ως εξής : 1) Η ανώνυμη τραπεζική εταιρία με την επωνυμία «ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ Α.Ε.» που εδρεύει στην Αθήνα, οδός Αιόλου, αρ. 86, νομίμως εκπροσωπούμενη, η οποία παραστάθηκε στο Δικαστήριο δια του πληρεξουσίου δικηγόρου της (AM ΔΣΚΟΡ 350), ο οποίος κατέθεσε προτάσεις (αρ. γραμματίου προκαταβολής Κ006079), 2) Η ανώνυμη τραπεζική εταιρία με την επωνυμία «ΠΕΙΡΑΙΩΣ Α.Ε.», που εδρεύει στην Αθήνα, οδός Αμερικής, αρ. 4, νομίμως εκπροσωπούμενη, η οποία δεν παραστάθηκε στο Δικαστήριο, 3) Η ανώνυμη τραπεζική εταιρεία με την επωνυμία «ALPHA ΤΡΑΠΕΖΑ Α.Ε.», που εδρεύει στην Αθήνα, οδός Σταδίου, αρ. 40, νομίμως εκπροσωπούμενη, η οποία δεν παραστάθηκε στο Δικαστήριο και 4) Η ανώνυμη τραπεζική εταιρεία με την επωνυμία «ΤΡΑΠΕΖΑ EUROBANK ERGASIAS Α.Ε.», που εδρεύει στην Αθήνα, οδός Όθωνος, αρ. 8, νομίμως εκπροσωπούμενη, η οποία δεν παραστάθηκε στο Δικαστήριο.

Οι αιτούντες ζητούν να γίνει δεκτή η από 07-10-2019 αίτηση τους, που κατατέθηκε στη Γραμματεία του Ειρηνοδικείου Κορίνθου με αριθμό κατάθεσης ... που προσδιορίσθηκε αρχικά για τη δικάσιμο της 24ης-03-2020, όταν και ματαιώθηκε λόγω αναστολής της λειτουργίας των Δικαστηρίων της χώρας, για προληπτικούς λόγους δημόσιας υγείας έναντι του κορωνοϊού COVID-19. Εν συνεχεία εκδόθηκε η υπ' αριθμ. ../04.06.2020 πράξη αυτεπάγγελτου προσδιορισμού της Διευθύνουσας το Ειρηνοδικείο Κορίνθου - βάσει του άρθρου 18 του Ν. 4684/2020 (ΦΕΚ Α' 86/25-4-2020) και των διατάξεων του άρθρου 34 της Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου (Μέρος στ' Διατάξεις αρμοδιότητας Υπουργείου Δικαιοσύνης - ΦΕΚ Α' 90/1-5-2020) - με την οποία προσδιορίσθηκε για τη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας και γράφτηκε στο πινάκιο. Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων, αφού ανέπτυξαν τους ισχυρισμούς τους, ζήτησαν να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στα πρακτικά και στις προτάσεις τους.

ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ

Ι. Από τις με αριθμούς .../07-11-2019 εκθέσεις επίδοσης της δικαστικής επιμελήτριας στο Πρωτοδικείο Αθηνών, ..., που επικαλούνται και προσκομίζουν οι αιτούντες, προκύπτει ότι επικυρωμένο ακριβές αντίγραφο της υπό κρίση αίτησης, στα οποία εμπεριέχεται η προβλεπόμενη στο άρθρο 5 του Ν. 3869/2010 πρόσκληση, με πράξη ορισμού δικασίμου και κλήση προς συζήτηση, για τη δικάσιμο της 24η-3-2020, επιδόθηκε νόμιμα και εμπρόθεσμα στις δεύτερη (β'), τρίτη (γ') και (δ') μετέχουσες στη δίκη πιστώτριες. Κατά τη δικάσιμο της 24ης-03-2020, η συζήτηση ματαιώθηκε δυνάμει της με αριθμ. Δ1 α/ΓΠ.οικ.24403/2020 ΚΥΑ Υπουργών ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΜΥΝΑΣ - ΥΓΕΙΑΣ - ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ και εν συνεχεία δυνάμει του άρθρου 74 § 2 του ν. 4690/2020 (Α' 104), εκδόθηκε η με αριθμό 364/2020 Πράξη της Διευθύνουσας το παρόν Δικαστήριο και ορίστηκε οίκοθεν ως νέα ημέρα και ώρα συζήτησης στο ακροατήριο η δικάσιμος που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας, ενώ παράλληλα με πρωτοβουλία του γραμματέα η υπόθεση ενεγράφη στο πινάκιο. Ακολούθως δε, προς ενημέρωση των διαδίκων η νέα δικάσιμος γνωστοποιήθηκε από τον γραμματέα στον δικηγορικό σύλλογο της έδρας του δικαστηρίου, Ωστόσο, οι ως άνω πιστώτριες δεν εκπροσωπήθηκαν στο Δικαστήριο από νόμιμο εκπρόσωπο ή πληρεξούσιο δικηγόρο κατά την αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας δικάσιμο, όταν η υπόθεση εκφωνήθηκε με τη σειρά της από το οικείο πινάκιο και, ως εκ τούτου, πρέπει να δικασθούν ερήμην, πλην όμως η συζήτηση της υπόθεσης θα προχωρήσει σαν να ήταν όλοι οι διάδικοι παρόντες (άρθρο 754 ΚΠολΔ).

ΙΙ. Από τις συνδυασμένες διατάξεις των άρθρων 8 παρ.4 του Ν.3869/2010 και 758 ΚΠολΔ προκύπτει ότι οι εκδοθείσες κατά τη διαδικασία της εκούσιας δικαιοδοσίας οριστικές αποφάσεις για τη ρύθμιση των οφειλών υπερχρεωμένων φυσικών προσώπων, εφόσον δεν ορίζεται διαφορετικά, μπορούν με αίτηση διαδίκου μετά τη δημοσίευση τους να ανακληθούν ή να μεταρρυθμιστούν από το Δικαστήριο που τις εξέδωσε, αν προκύψουν νέα πραγματικά περιστατικά ή μεταβολές της περιουσιακής κατάστασης και των εισοδημάτων του οφειλέτη, εξαιτίας των οποίων μεταβλήθηκαν μεταγενέστερα οι συνθήκες κάτω από τις οποίες εκδόθηκε η απόφαση. Τούτο διότι στις δίκες της εκούσιας δικαιοδοσίας δεν γίνεται δεσμευτική διάγνωση εννόμων σχέσεων, όπως ισχύει στις διαγνωστικές δίκες της αμφισβητούμενης δικαιοδοσίας, αλλά διατάσσονται τα κατάλληλα ρυθμιστικά μέτρα σε σχέση με τη νομική κατάσταση και λειτουργία φυσικού προσώπου. Συνεπώς ο σκοπός της ρύθμισης αυτής είναι η προσαρμογή των ρυθμιστικών μέτρων στις εκάστοτε μεταβαλλόμενες πραγματικές καταστάσεις προς πραγμάτωση του σκοπού της, προς επέλευση δηλαδή του ρυθμιστικού αποτελέσματος (βλ. Εφ.ΑΘ. 1639/07 ΑΠ 640/03 ΕλλΔνη45,1347 (Κ.Μπέη Πολ.Δ. άρθρο 758 παρ.3 αρ, 16 σελ.326 και 330). Περαιτέρω, ο όρος «μεταβολή των συνθηκών» είναι ευρύτερος, γιατί η μεταβολή μπορεί να προκύπτει όχι μόνο από την επιγένεση νέων περιστατικών, αλλά και από άλλες αφορμές ή αιτίες, όπως από την εξέλιξη ενός θεσμού, την εμφάνιση νέων αναγκών κλπ., σε αυτή δε την μεταβολή των συνθηκών μπορεί να εντάσσεται και η μεταβολή του νομοθετικού καθεστώτος υπό την ισχύ του οποίου εκδόθηκε η απόφαση ή και η μεταστροφή της νομολογίας σε σχέση με νομικό ζήτημα που τέθηκε υπόψη του (ΑΠ 353/2012 ΤΠΝ-ΝΟΜΟΣ, ΕφΑΘ 40472/1978 ΝοΒ 27, 1125, ΕιρΙλίου 211/2014 ΕφΑΔ 2015, 469), Η δυνατότητα τροποποίησης που στηρίζεται στην παρ. 4 του άρθρου 8 του Ν. 3869/2010, αναφέρεται αποκλειστικά στη ρύθμιση της δικαστικής αποφάσεως που αφορά τα ποσά των μηνιαίων καταβολών στα πλαίσια της παρ. 2 του άρθρου 8 του νόμου και όχι άλλα ζητήματα. Αντίστοιχη πρόβλεψη λείπε: στο άρθρο 9 παρ. 2 του νόμου, προκειμένου περί δικαστικής αποφάσεως που εξαιρεί από την εκποίηση την πρώτη κατοικία ρυθμίζοντας την ικανοποίηση των απαιτήσεων των πιστωτών σε ποσοστό μέχρι και το 85% της εμπορικής αξίας της κύριας κατοικίας ή το 80% τη αντικειμενικής αξίας της ανάλογα με το εκάστοτε εφαρμοστέο νομοθετικό καθεστώς. Εξάλλου, για την εξαίρεση από την εκποίηση της κύριας κατοικίας του οφειλέτη, ο νόμος δεν παραθέτει κριτήρια για τον καθορισμό του ύψους των μηνιαίων καταβολών, αφού ο οφειλέτης στην περίπτωση αυτή είναι αναγκασμένος να καταβάλλει τις δόσεις αυτές (προκειμένου να αποφύγει την εκποίηση) έστω και αν έχει ελάχιστα εισοδήματα μόλις επαρκούντα για τη διαβίωση του (είναι κατ' αυτόν τον τρόπο αδιάφορη η διακύμανση των εισοδημάτων του οφειλέτη). Ενόψει αυτής της διαφοράς πρέπει να δοθεί αρνητική απάντηση στο ερώτημα της ανάλογης εφαρμογής της διατάξεως του άρθ. 8 παρ. 4 στην περίπτωση του άρθ. 9 παρ. 2 του νόμου, όσον αφορά στο οριζόμενο ποσό για την προστασία της κύριας κατοικίας, καθώς, άλλωστε, ο νομοθέτης αν επιθυμούσε κάτι τέτοιο, θα μπορούσε να το προβλέψει παραπέμποντας στη διάταξη αυτή. Εξάλλου, στην περίπτωση του άρθρου 8 παρ. 4 το χρονικό διάστημα είναι -μετά τις τροποποιήσεις που επέφερε ο Ν. 4336/2015 - 3 έτη, ενώ στην περίπτωση του άρθρου 9 παρ. 2 το διάστημα μπορεί να ανέλθει σε 20 έτη και υπό προϋποθέσεις σε 35 έτη, με αποτέλεσμα συνεχείς ανατροπές της γενομένης ρυθμίσεως, καθώς οι δυνατότητες τροποποιήσεως θα ήταν κατά πολύ ευρύτερες, αποτέλεσμα που, όμως, δεν είναι ανεκτό χάριν της επιβαλλόμενης σταθερότητας και ασφάλειας δικαίου που πρέπει να διακρίνει τη γενομένη ρύθμιση. Μεταβολή της ρύθμισης του άρθρου 9 παρ. 2 Ν. 3869/2010 (και μείωση των δόσεων συνεπεία αυτής) δεν μπορεί να συντελεσθεί ούτε μέσω της μειώσεως είτε της εμπορικής, υπό το προγενέστερο δίκαιο, είτε της αντικειμενικής, υπό το δίκαιο του Ν. 4161/2013, αξίας της πρώτης κατοικίας είτε της εμπορικής υπό το δίκαιο του Ν. 4346/2015, με βάση το ά. 758 ΚΠολΔ, για το λόγο ότι η αναγνώριση δυνατότητας στα ενδιαφερόμενο μέρη να προσφεύγουν στο δικαστήριο και να ζητούν τροποποίηση της δικαστικής αποφάσεως που ορίζει μηνιαίες καταβολές στα πλαίσια του άρθρου 9 παρ. 2 του νόμου θα οδηγούσε σε πολλαπλασιασμό των δικών. Ειδικότερα κάθε φορά που θα μεταβάλλεται η αντικειμενική αξία του ακινήτου ή θα επέρχεται νομοθετική μεταβολή ως προς τις προϋποθέσεις προστασίας της κύριας κατοικίας (ήδη από το έτος 2010 όταν και τέθηκε σε ισχύ ο Ν. 3869/2010 έως σήμερα έχουν ισχύσει τρεις διαφορετικές ρυθμίσεις - 85% εμπορικής αξίας, 80% αντικειμενικής αξίας, εμπορική αξία) θα μπορούσε ο διάδικος που πίστευε ότι θα αποκόμιζε όφελος από τη μεταβολή να ζητήσει την τροποποίηση της αποφάσεως. Ωστόσο κάτι τέτοιο θα μπορούσε να γίνει όχι μόνο άπαξ, αλλά πολλές φορές όχι μόνο από την πλευρά του οφειλέτη, αλλά και από την πλευρά των πιστωτών. Κατ' αυτόν τον τρόπο, όμως, ανατρέπεται η βεβαιότητα και η ασφάλεια δικαίου, αφού, αν επιτρεπόταν τέτοια τροποποίηση, θα έπρεπε να αλλάζουν οι μηνιαίες δόσεις και ο χρόνος καταβολής τους, το οποίο είναι αμφίβολο αν καλύπτεται από το γράμμα και το σκοπό της ΚΠολΔ 758. (βλ. Αθ. Κρητικό, Ρύθμιση των οφειλών υπερχρεωμένων φυσικών προσώπων, 6η έκδοση, σελ. 431, Ειρ Χανίων 573/2015 ΤΠΝ ΝΟΜΟΣ, ΕιρΑΘ 414/2012 ΧρΙΔ 2013, σ. 2012), Δεν ισχύουν, ωστόσο, τα παραπάνω όσον αφορά την τροποποίηση της ρύθμισης του άρθρου 9 παρ. 2 του ν, 3869/2010 ως προς τη διάρκεια αυτής, καθώς ενδεχόμενη χρονική επιμήκυνση αυτής, προκειμένου να προσαρμοσθούν οι καταβολές στις νέες δυνατότητες του οφειλέτη αφενός ουδόλως βλάπτει τους πιστωτές, οι οποίοι σε κάθε περίπτωση εισπράττουν τις απαιτήσεις τους εντόκως, και αφετέρου ουδεμία ανασφάλεια δικαίου προκαλεί, καθώς δεν ανατρέπεται ο πυρήνας και η βάση της ρύθμισης. Εξάλλου, αίτημα περί αναδρομικής ισχύος της εκδοθησόμενης απόφασης είναι νόμιμο, κατ' εφαρμογή των διατάξεων των άρθρων 8 παρ. 4 εδ. β' του ν. 3869/2010 και 758 παρ. 2 του ΚΠολΔ, στο βαθμό που οι μεταβολές της περιουσιακής κατάστασης ή των εισοδημάτων του δανειολήπτη ανατρέχουν στο χρόνο υποβολής της αίτησης μεταρρύθμισης και όχι σε προγενέστερο αυτού χρονικό σημείο έναρξης (ΕιρΠατρ 25/2013 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ καν ΧρηΔικ 2013.134, ΕιρΘεσ 6509/2013 αδημ., ΕιρΕλευσίνας 47/2013 αδημ., Αθ. Κρητικός «Ρύθμιση των οφειλών υπερχρεωμένων φυσικών προσώπων», έκδοση 2014, σελ. 298 επ.). Ο δε χρόνος αυτός θα πρέπει να ορίζεται ρητά στην απόφαση άλλως η ισχύς της εκδοθησόμενης απόφασης θα αρχίζει αμέσως μετά τη δημοσίευση της(ΕιρΑΘ 434/2012 ο.π.).

Με την κρινόμενη αίτηση οι αιτούντες ισχυρίζονται ότι έχουν υπαχθεί στη ρύθμιση των οφειλών υποχρεωμένων φυσικών προσώπων του Ν. 3869/2010 με την με αριθμό 961/2017 οριστική απόφαση του Δικαστηρίου τούτου, με την οποία εξαιρέθηκε από την εκποίηση για την ικανοποίηση της πρώτης καθ' ης το ακίνητο που αποτελεί την κύρια και μοναδική κατοικία της πρώτης των αιτούντων. Ζητούν δε λόγω της αύξησης των εξόδων τους και της μακροχρόνιας ανεργίας της πρώτης αιτούσας, να μεταρρυθμιστεί η με αριθμό 961/2017 απόφαση, ώστε να μειωθεί αναδρομικώς το ύψος των καταβολών που απαιτούνται για την εξαίρεση της κύριας κατοικίας της από την εκποίηση στο ποσό των 219,00 ευρώ μηνιαίως με ταυτόχρονη επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής από 20 σε 30 έτη.

Η αίτηση αρμοδίως καθ' ύλη και κατά τόπον εισάγεται προς εκδίκαση ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου, σύμφωνα με την ειδική διαδικασία της εκούσιας δικαιοδοσίας (αρθρ. 741-781 ΚΠολΔ), συντρέχοντος και άμεσου εννόμου συμφέροντος της αιτούσας, δεδομένου ότι έχει υπαχθεί στη ρύθμιση των οφειλών υπερχρεωμένων φυσικών προσώπων, θα πρέπει όμως να απορριφθεί ως απαράδεκτη λόγω έλλειψης ενεργητικής νομιμοποίησης για τον δεύτερο αιτούντα, καθόσον με την υπό κρίση αίτηση ζητείται η μεταρρύθμιση της ρύθμισης του άρθρου 9 παρ. 2 που αφορά την πρώτη αιτούσα. Κατά τα λοιπά η αίτηση είναι νόμιμη, στηριζόμενη στις προαναφερθείσες στη μείζονα σκέψη διατάξεις των άρθρων 8 παρ.4 του Ν.3869/2010 και 758 ΚΠολΔ. Πρέπει, επομένως, κατά το μέρος που κρίθηκε νόμιμη, να εξεταστεί περαιτέρω κατ' ουσίαν.

Από την ανωμοτί κατάθεση της αιτούσας στο ακροατήριο, που περιέχεται στα ταυτάριθμα με την απόφαση πρακτικά του δικαστηρίου, από τα έγγραφα που νόμιμα προσκομίζουν και επικαλούνται οι διάδικοι, από τους περιεχόμενους στα δικόγραφα αυτών ισχυρισμούς, σε συνδυασμό με τα διδάγματα της κοινής πείρας και λογικής, που λαμβάνονται υπόψη αυτεπαγγέλτως (άρθρα 261 και 336 του Κ.Πολ.Δ) και από όλη τη διαδικασία αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Επί των από 16-03-2015 με αριθμό κατάθεσης . και ./03-04-2015 αιτήσεων των αιτούντων περί ρύθμισης των οφειλών τους προς τις μετέχουσες πιστώτριες σύμφωνα με το Ν. 3869/2010, εκδόθηκε η υπ' αριθ. 961/2017 απόφαση εκούσιας δικαιοδοσίας του Δικαστηρίου τούτου, η οποία δημοσιεύθηκε στις 03-11-2017. Με την παραπάνω απόφαση, αφού αποφασίσθηκε η συνεκδίκαση των ως άνω αιτήσεων, ρυθμίστηκαν τα χρέη των αιτούντων προς τις καθ’ ών με τον καθορισμό μηδενικών καταβολών για 21 μήνες για την αιτούσα, αρχής γενομένης από τον Δεκέμβριο του 2017 και με τον καθορισμό μηνιαίων δόσεων ύψους 150 ευρώ για 21 μήνες για το για τον αιτούντα συμμέτρως διανεμόμενο προς τις πιστώτριες, αρχής γενομένης από τον Δεκέμβριο του 2017. Παράλληλα, εξαιρέθηκαν από τη ρευστοποίηση με την ως άνω απόφαση η κύρια κατοικία της αιτούσας, η δεύτερη κατοικία της αιτούσας και έξι (6) λοιπά ακίνητα της αιτούσας όπως αναλυτικά περιγράφονται στην ως άνω απόφαση. Για τη διάσωση της κύριας κατοικίας της η αιτούσα υποχρεώθηκε να καταβάλει προς την πρώτη καθ' ής πιστώτρια με την επωνυμία «ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΤΗΣ. ΕΛΛΑΔΟΣ» το συνολικό ποσό των 78.842,00 ευρώ σε 240 δόσεις (ήτοι σε 20 έτη) ύψους 328,51 ευρώ έκαστη. Η ανωτέρω απόφαση έλαβε υπόψη το οικογενειακό εισόδημα των αιτούντων το οποίο τότε ανέρχονταν κατά προσέγγιση σε 1330 ευρώ μηνιαίως, προερχόμενο με την εργασία του αιτούντος, ο οποίος ελάμβανε μισθό κατά προσέγγιση ύψους 1100 ευρώ, καθόσον η αιτούσα ήταν μακροχρόνια άνεργη, από ένα μίσθωμα ύψους 230 ευρώ που λάμβανε η αιτούσα από την εκμίσθωση ενός διαμερίσματος, αλλά και από το ύψος των βιοτικών του αναγκών, το οποίο το Δικαστήριο προσδιόρισε με την ως άνω απόφαση του στα 1180 ευρώ μηνιαίως, Ωστόσο, κατά το χρόνο συζήτησης της υπό κρισιολόγηση αιτήσεως αποδείχθηκε ότι το οικογενειακό εισόδημα της αιτούσας μειώθηκε, ενώ ταυτόχρονα αυξήθηκαν οι μηνιαίες δαπάνες της οικογένειας της. Ειδικότερα η αιτούσα εξακολουθεί να είναι μακροχρόνια άνεργη, ενώ από τις βεβαιώσεις μισθοδοσίας του συζύγου της για τους μήνες Ιανουάριο, Φεβρουάριο Μάιο και Ιούνιο 2020, αποδείχθηκε ότι ο μισθός του συζύγου της από τα 1100 ευρώ μειώθηκε περίπου κατά 100 ευρώ, κυμαίνεται δηλαδή κατά προσέγγιση στα 1000 ευρώ. Περαιτέρω αν και φαίνεται να έχει αυξηθεί το μηνιαίο μίσθωμα που ελάμβανε η αιτούσα από τα 230 στα 300 ευρώ, αποδείχθηκε ότι στην πραγματικότητα εξακολουθεί να λαμβάνει μόνο τα 230 ευρώ αφού τα υπόλοιπα 70 ευρώ αντιστοιχούν σε εργασίες που έκανε η αιτούσα στο μίσθιο. Επομένως το οικογενειακό εισόδημα της αιτούσας ανέρχεται σήμερα στο ποσό των 1230 ευρώ. Περαιτέρω αποδείχθηκε ότι αυξήθηκαν οι φορολογικές υποχρεώσεις της αιτούσας, οι οποίες με την υπό μεταρρύθμιση απόφαση είχαν προσδιορισθεί στα 70 ευρώ. Ειδικότερα αποδείχθηκε το ύψος των μηνιαίων δόσεων για την κάλυψη των φορολογικών υποχρεώσεων της αιτούσας και του συζύγου της, για τις οποίες έχει προβεί σε ρύθμιση, ανέρχεται κατά προσέγγιση στα 210 ευρώ, και ως εκ τούτου το μηνιαίο κόστος διαβίωσης της οικογένειας της αιτούσας ανέρχεται στο ποσό των (1180-70-1110+210)=1320 ευρώ.

Από τα παραπάνω καθίσταται προφανές ότι η αιτούσα δεν δύναται να καταβάλλει το ποσό των 328,51 ευρώ μηνιαίως, σύμφωνα με τα οριζόμενα στην με αριθμό 961/2017 απόφαση του παρόντος Δικαστηρίου. Για το λόγο αυτό, κρίνεται από το παρόν Δικαστήριο ότι πρέπει να αυξηθεί η διάρκεια της επιβληθείσας με την με αριθμό 961/2017 ρύθμισης του άρθρου 9 παρ. 2 του ν. 3869/2010 από 20 έτη σε 25 έτη. Κατ' ακολουθία των ανωτέρω η κρινόμενη αίτηση πρέπει να γίνει εν μέρει δεκτή, ως κατ' ουσίαν βάσιμη και να μεταρρυθμιστεί η με αριθμό 961/2017 οριστική απόφαση του Δικαστηρίου τούτου (Διαδικασίας Εκουσίας Δικαιοδοσίας), μόνο ως προς τη διάρκεια της επιβληθείσας για την εξαίρεση της κύριας κατοικίας της αιτούσας ρύθμισης από 20 σε 25 έτη. Ως εκ τούτου, η αιτούσα θα υποχρεωθεί πλέον να καταβάλει το συνολικό ποσό των 78.842,00 ευρώ σε 300 μηνιαίες δόσεις ύψους 262,80 ευρώ έκαστη. Επίσης, μετά από στάθμιση των περιστάσεων που υπάρχουν στη κρινόμενη υπόθεση και των συμφερόντων όλων των διαδίκων, πρέπει να οριστεί ότι η ισχύς της παρούσας απόφασης, ως προς την αιτούσα, ανατρέχει στο χρόνο υποβολής της κρινόμενης αίτησης δηλ. στις 06-11-2019. Παράβολο ερημοδικίας δεν ορίζεται διότι η παρούσα απόφαση δεν υπόκειται σε ανακοπή ερημοδικίας (επιχ. από το άρθρο 764 §3 ΚΠολΔ και άρθρο 14 του Ν.3869/10, προβλ. ΑΠ 183/83 ΝοΒ 31,1549).

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

ΔΙΚΑΖΕΙ ερήμην της δεύτερης, τρίτης, και τέταρτης των καθ' ών και αντιμωλία των λοιπών διαδίκων.

ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ ό,τι κρίθηκε απορριπτέο

ΔΕΧΕΤΑΙ εν μέρει την αίτηση.

ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΖΕΙ την με αριθ. 961/2017 οριστική απόφαση εκούσιας δικαιοδοσίας του Δικαστηρίου τούτου μόνο ως προς την διάρκεια της περιεχόμενης σε αυτήν ρύθμισης του άρθρου 9 παρ. 2 ν. 3869/2010, την οποία ορίζει σε είκοσι πέντε (25) έτη.

ΟΡΙΖΕΙ ότι η ισχύς της παρούσας απόφασης ανατρέχει στο χρόνο υποβολής της ως άνω αίτησης μεταρρύθμισης και αρχίζει από 06-11-2019.

ΔΙΑΤΑΣΣΕΙ τη σημείωση της παρούσας μεταρρυθμιστικής απόφασης στο περιθώριο της μεταρρυθμιζόμενης, με επιμέλεια της Γραμματείας του Δικαστηρίου τούτου.

ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριο του Δικαστηρίου στην Κόρινθο, χωρίς να είναι παρόντες οι διάδικοι και οι πληρεξούσιοι δικηγόροι τους, την 30η Νοεμβρίου 2020 με την παρουσία της Γραμματέως Ανδρομάχης Σινάνου.

Η Ειρηνοδίκης Η Γραμματέας