ΕιρΑμαρουσίου 1043/2015

 

Διάκριση υπαλλήλου από εργάτη - Παιδοκόμος -.

 

Ο Παιδοκόμος απροσάρμοστων παιδιών εχει την ιδιότητα του υπάλληλου και όχι του εργατοτεχνίτη, εφόσον για την φροντίδα των παιδιών αυτών απαιτείται αυξημένη πνευματική προσπάθεια, ευθύνη και εξειδίκευση, προκειμένου να διαμορφωθεί προεχόντως πνευματική επικοινωνία και σχέση συνεργασίας ασφαλείας και εμπιστοσύνης με τα παίδια αυτά τα οποία αδυνατούν να προσαρμοστούν στα εξωτερικά ερεθίσματα και το περιβάλλον. Καταγγελία σχέσεως εργασίας και αποζημίωση απολύσεως σύμφωνα με το Ν. 2112/1920.

 

 

ΕΙΡΗΝΟΔΙΚΕΙΟ ΑΜΑΡΟΥΣΙΟΥ

ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΕΡΓΑΤΙΚΩΝ ΔΙΑΦΟΡΩΝ

 

 

                      Αριθμός απόφασης 1043/2015

                      ΤΟ ΕΙΡΗΝΟΔΙΚΕΙΟ ΑΜΑΡΟΥΣΙΟΥ

 

 

Συγκροτήθηκε από την Ειρηνοδίκη Γεωργία Μπουντουβή και από τη Γραμματέα Σοφία Μουζακίτη.

 

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριο του την 4η Ιουνίου 2015 για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:

 

Της ενάγουσας ... κατοίκου Ανω Λιοσίων Αττικής, επί της οδού ..., η οποία παραστάθηκε μετά του πληρεξουσίου του δικηγόρου Δημητρίου Αβραάμ (ΑΜ Δ ΣΑ 13597).

 

Της εναγομένης ομορρύθμου εταιρείας με την επωνυμία «... ΚΑΙ ΣΙΑ Ο.Ε.» και το διακριτικό τίτλο «Ε...» που εδρεύει στην Κηφισιά Αττικής, επί της οδού ... και εκπροσωπείται νόμιμα, η οποία παραστάθηκε δια του πληρεξουσίου της δικηγόρου Δημητρίου Μάρκου (ΑΜ 24774).

 

Η ενάγουσα με την από 20-9-2014 και με αριθμό κατάθεσης 892/2014 αγωγή της που προσδιορίστηκε να συζητηθεί κατά τη δικάσιμο που αναγράφεται στην αρχή της παρούσας και εκφωνήθηκε από τη σειρά του οικείου πινακίου, ζητεί τα αναφερόμενα σε αυτή και για τους λόγους που επικαλείται. Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων ανέπτυξαν τους ισχυρισμούς τους και ζήτησαν να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στα πρακτικά και στις προτάσεις τους.

 

 

                       ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

                       ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

 

 

   Κατά το άρθρο 10 του κωδικοποιημένου Ν. 3514/28, όπως τροποποιήθηκε και συμπληρώθηκε με το άρθρο 7 του Ν. 4558/30 και αντικαταστάθηκε με το άρθρο 10 του ΝΔ 2655/53, ιδιωτικός υπάλληλος θεωρείται κάθε πρόσωπο που ασχολείται κατά κύριο επάγγελμα επ' αντιμισθία, ανεξαρτήτως τρόπου πληρωμής, σε ιδιωτικό κατάστημα, γραφείο ή γενικά επιχείρηση και παρέχει εργασία αποκλειστικά ή κατά κύριο λόγο μη σωματική. Κατά την έννοια της διάταξης αυτής, η διάκριση του μισθωτού σε υπάλληλο ή εργάτη, εξαρτάται από το είδος της παρεχομένης από αυτόν εργασίας και όχι από τον χαρακτηρισμό που της αποδίδει η εργασιακή σύμβαση ή από τον τρόπο που ο μισθωτός αμείβεται. Επομένως, κατά την ανωτέρω διάταξη, εργάτης είναι ο μισθωτός που παρέχει εργασία που απαιτεί αποκλειστικά ή κυρίως την καταβολή των μυϊκών του (σωματικών) δυνάμεων και υπάλληλος ο μισθωτός του οποίου η εργασία απαιτεί κατ' αποκλειστικότητα ή κατά κύριο λόγο την καταβολή των πνευματικών του δυνάμεων (ΑΠ 385/94, ΔΕΝ/94, 848, 565/92, ΕΕΔ/93, 1081, 591/93, ΕΕΔ/94, 339, 132/90, ΔΕΝ/91,3). Σε περίπτωση που ο μισθωτός παρέχει εργασία εργάτη, δεν αποκλείεται να θεωρηθεί ως υπάλληλος, εάν η καταβολή μυϊκής προσπάθειας, ως άνω, από μέρους του, αντικατασταθεί από την καταβολή αποκλειστικά ή κυρίως πνευματικής προσπάθειας (ΑΠ 257/90, ΕΕΔ/91, 31). Η διάκριση δε της εργασίας του μισθωτού σε εργάτη και υπαλλήλου έχει ιδιαίτερη σημασία εξαιτίας της εισέτι υφισταμένης μεγάλης διαφοράς στην αποζημίωση του μισθωτού λόγω καταγγελίας της εργασιακής του σχέσης που για μεν τους υπαλλήλους ρυθμίζεται από το Ν. 2112/20, για δε τους εργάτες από το άρθρο 3 παρ. 1 του β.δ. της 16/18.7.1920. Περαιτέρω, λαμβάνοντας υπόψη ότι κύριος σκοπός του νομοθέτη κατά τη θέσπιση της ειδικής διαδικασίας των άρθρων 663 επ. ΚΠολΔ ήταν η επίτευξη της κατά το δυνατόν συντομότερης και ταχύτερης εκδίκασης όλων των υπαγόμενων σε αυτή υποθέσεων, συνάγεται ότι στη διαδικασία των εργατικών διαφορών υπάγονται κατ' αρθρο 663 ΚΠολΔ όλες οι αξιώσεις του μισθωτού ή των κατά το νόμο δικαιούχων προσώπων κατά του εργοδότη που πηγάζουν από την αδικοπραξία αυτού ή των υπ' αυτού προστηθέντων, η οποία έχει συνάρτηση με την εργασιακή σχέση, δηλαδή προϋπόθεση υπαγωγής του είναι η παροχή από τον εργαζόμενο εξαρτημένης εργασίας συνεπεία συμβάσεως ή και απλής σχέσης εργασίας από την οποία ή εξ αφορμής της οποίας δημιουργήθηκε η διωκόμενη από την αγωγή αξίωση (ΕφΚρητ 473/2007 ΕλλΔνη 2008.1474, ΕφΑΘ 5624/2006 ΕλλΔνη 2007.276, ΕφΠειρ 878/1999 ΔΕΕ 20000.1024, ΠΠρΘεσσαλ 15500/2004 ΕλλΔνη 2005.289, Ν.Νίκας Πολ.Δ. II σελ.281Χ. Απαλαγάκη 2013 ΕρμΚΠολΔ υπό άρθρα 16, 218, 591 παρ.1 και 663 ΚΠολΔ). Η έννοια δε της αδικοπραξίας ορίζεται από τις διατάξεις του αστικού δικαίου (άρθρο 914 ΑΚ), σύμφωνα με τις οποίες λογίζεται ως αδικοπραξία κάθε υπαίτια παραβίαση από τον υπόχρεο της διάταξης νόμου, από την οποία προκαλείται υλική ή ηθική βλάβη στο δικαιούχο (βλ. Λεων. Ντάσιο, Εργατικό Δικονομικό Δίκαιο, τόμος Α/1, εκδ. 1995, § 76 α), ενώ κατά τις διατάξεις των άρθρων 57, 59 και 914 ΑΚ, σε περίπτωση παράνομης προσβολής της προσωπικότητας, ο προσβληθείς με πράξη, η οποία συνεπάγεται μειωτική διαταραχή αυτής σε κάποια από τις εκφάνσεις της, δικαιούται να απαιτήσει την αποκατάσταση της προσγενόμενης σε αυτόν ζημίας από την προσβολή αυτή και χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης, εφόσον συντρέχει υπαιτιότητα του προσβάλλοντος (ΟλΑΠ 8/2008 ΕλλΔνη 49.388).

 

    Στην προκειμένη περίπτωση με την υπό κρίση αγωγή όπως το δικόγραφο αυτής παραδεκτά και νόμιμα διορθώθηκε με προφορική δήλωση του πληρεξουσίου δικηγόρου της ενάγουσας στο ακροατήριο που καταχωρήθηκε στα πρακτικά και στις προτάσεις (άρθρα 591 παρ. 1 και 224 ΚΠολΔ), η ενάγουσα εκθέτει ότι την 17-10-2002 προσλήφθηκε από την εναγομένη με σύμβαση εξηρτημένης εργασίας αορίστου χρόνου με την ειδικότητα της παιδοκόμου με σύστημα οκτάωρης απασχόλησης από 6:00 πμ έως 14:00 μμ ή από 14:00 μμ έως 22:00 μμ, αντί μεικτών μηνιαίων αποδοχών 1.287,74 ευρώ σύμφωνα με τη συλλογική σύμβαση εργασίας που αφορά προσωπικό ΝΠΙΔ μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα και ότι μετά την άρνηση της να συναινέσει σε τροποποίηση των όρων εργασίας της και ειδικότερα στη μείωση του μισθού της, η εναγομένη της επέδωσε την 5-8-2014 καταγγελία της εν λόγω σύμβασης εργασίας χωρίς ωστόσο να της καταβάλει την αποζημίωση που δικαιούτο βάσει της προϋπηρεσίας και της ειδικότητας της ως υπαλλήλου, με αποτέλεσμα η εναγομένη να της οφείλει για την αιτία αυτή την αναλυόμενη στο δικόγραφο της αγωγής διαφορά των 5.408,18 ευρώ, σωρεύοντας δε αντικειμενικά κατ' άρθρο 218 ΚΠολΔ, παραδεκτώς κατά την ανωτέρω νομική σκέψη και αίτημα χρηματικής ικανοποίησης εξαιτίας της ηθικής βλάβης που υπέστη από την αδικοπρακτική συμπεριφορά των εκπροσώπων της εναγομένης ένεκα της προσβολής της προσωπικότητας της, ζητεί να της καταβάλει η εναγομένη επιπλέον το ποσό των 5.000,00 ευρώ νομιμοτόκως από την επίδοση της αγωγής, να απαγγελθεί κατά του νομίμου εκπροσώπου της εναγομένης λόγω της αδικοπραξίας προσωπική κράτηση έξι μηνών, να κηρυχθεί η απόφαση αυτή προσωρινά εκτελεστή και να καταδικαστεί η εναγομένη στη δικαστική της δαπάνη. Με αυτό το περιεχόμενο και αιτήματα η αγωγή αρμόδια και παραδεκτά φέρεται προς συζήτηση ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, το οποίο είναι αρμόδιο καθ'υλην και κατά τόπο (άρθρα 9, 14 παρ.1 εδ.α' και 25 παρ.2 ΚΠολΔ) κατά την ειδική διαδικασία των άρθρων 664-676 ΚΠολΔ, είναι νόμιμη στηριζόμενη στις διατάξεις που αναφέρονται στη νομική σκέψη της παρούσας καθώς και αυτές των άρθρων 340, 341, 325, 345, 346, 361, 648, 649, 653, 655, 656, 669, 914, 932, 57 και 59 ΑΚ, 218 τταρ.1, 176 αρ. 1, 191 αρ. 2, 907 και 908 αρ. 1 εδ. δ' και ε' ΚΠολΔ και του άρθρου 3 του ν. 2112/1920 όπως ισχύει μετά τους ν. 3863/2010 και 3899/2010 ως προς τον υπολογισμό της αποζημίωσης απόλυσης, πλην του παρεπομένου αιτήματος να επιβληθεί σε βάρος του νομίμου εκπροσώπου της εναγομένης προσωπική κράτηση ως μέσο αναγκαστικής εκτελέσεως της εκδοθησόμενης αποφάσεως, το οποίο απορρίπτεται προεχόντως ως νόμω αβάσιμο κατ' άρθρο 1047 παρ.1 και 2 ΚΠολΔ, όπως αντικαταστάθηκε από το άρθρο 62 του ν. 3994/2011 (ΦΕΚ Α 165/25-7-2011) ενόψει του ότι η επίδικη απαίτηση είναι μικρότερη από 30.000,00 ευρώ, δεδομένου δε ότι η υπό κρίση αγωγή έχει ασκηθεί εντός της υποχρεωτικής εξάμηνης (6) προθεσμίας σύμφωνα με το άρθρο 6 παρ. 2 του Ν. 3198/55 (βλ. σχετ. την υπ' αριθμ. 2487Δ/2015 έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή του Πρωτοδικείου Αθηνών Ιωάννη Αγγελόπουλου), πρέπει αυτή να ερευνηθεί περαιτέρω και ως προς την ουσιαστική βασιμότητα της αφού για το παραδεκτό της συζήτησης της δεν απαιτείται η καταβολή τέλους δικαστικού ενσήμου σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 71 του ΕισΝΚΠολΔ όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 6 παρ. 17 του ν. 2479/1997 και ισχύει.

 

    Από την εκτίμηση της ένορκης κατάθεσης του μάρτυρα και την ανωμοτί εξέταση της ενάγουσας στο ακροατήριο που περιλαμβάνονται στα ταυτάριθμα με την παρούσα πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης, το περιεχόμενο όλων ανεξαιρέτως των νομίμως μετ' επικλήσεως προσκομιζόμενων εγγράφων, για κάποια από τα οποία γίνεται ιδιαίτερη μνεία κατωτέρω, χωρίς όμως κάποιο από αυτά να παραληφθεί για την κατ' ουσία διάγνωση της διαφοράς, τα οποία λαμβάνονται υπόψη έστω και αν δεν πληρούν τους όρους του νόμου κατ' άρθρο 671 παρ. 1 ΚΠολΔ και χρησιμεύουν και για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, τις ομολογίες που κατά την διάταξη του άρθρου 352 § 1 ΚΠολΔ αποτελούν πλήρη απόδειξη κατά εκείνου που ομολόγησε και τα διδάγματα της κοινής πείρας που λαμβάνονται υπόψη από το Δικαστήριο αυτεπαγγέλτως και χωρίς απόδειξη κατά τα αρ. 336 παρ.4 και 591 παρ. 1 ΚΠολΔ, αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Δυνάμει της από 17-10-2002 σύμβασης εξηρτημένης εργασίας αορίστου χρόνου η ενάγουσα προσελήφθη από την εναγομένη που διατηρεί οικοτροφείο απροσάρμοστων τέκνων με έδρα στη Νέα Κηφισιά Αττικής, επί της οδού ..., με την ειδικότητα της παιδοκόμου με σύστημα πενθήμερης οκτάωρης απασχόλησης από 6:00 πμ έως 14:00 μμ ή από 14:00 μμ έως 22:00 μμ, αντί μεικτών μηνιαίων αποδοχών 1.287,74 ευρώ, σύμφωνα με τη συλλογική σύμβαση εργασίας που αφορά προσωπικό ΝΠΙΔ μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα και συγκεκριμένα την κατηγορία που αφορά το διοικητικό προσωπικό γενικά (βλ. αναγγελία πρόσληψης, γνωστοποίηση όρων ατομικής σύμβασης εργασίας, βεβαιώσεις εργοδότη και βεβαιώσεις αποδοχών) και παρείχε προσηκόντως και ανελλιπώς την εργασία της μέχρι την 5-8-2014, οπότε η εναγομένη της επέδωσε καταγγελία της εν λόγω σύμβασης εργασίας χωρίς προειδοποίηση, καταβάλλοντος της ωστόσο την αποζημίωση που αντιστοιχεί στην ειδικότητα του εργατοτεχνίτη, ήτοι ποσό 3.606,00 ευρώ (βλ. το έντυπο της καταγγελίας της ένδικης σύμβασης). Από τα ίδια ως άνω αποδεικτικά μέσα προέκυψε ότι η ενάγουσα απασχολείτο ως παιδοκόμος στο οικοτροφείο απροσάρμοστων τέκνων της εναγομένης όπου φιλοξενούνται πάσχοντες από βαρύτατη ανίατη νοητική αναπηρία ανήλικοι και ενήλικες, η πλειονότητα των οποίων αδυνατούσε να αρθρώσει λόγο και ειδικότερα ήταν επιφορτισμένη με τη φροντίδα τους κατά την τροφή, την ένδυση, τον ύπνο και την καθαριότητα τους, διαδικασίες δηλαδή που αφορούσαν αναγκαίες οργανικές τους λειτουργίες και απαιτούσαν προεχόντως πνευματική επικοινωνία με τους ασθενείς προκειμένου να συνεργαστούν στην εκτέλεση τους  καθώς και διαμόρφωση σχέσεων ασφάλειας και εμπιστοσύνης, δεδομένης της αδυναμίας τους να προσαρμοστούν στα εξωτερικά ερεθίσματα και το περιβάλλον. Τα καθήκοντα επομένως της ενάγουσας προδήλως απαιτούσαν αυξημένη πνευματική προσπάθεια, ευθύνη και εξειδίκευση ως αποτέλεσμα της πολύχρονης εμπειρίας της στη διαχείριση ανάλογων περιστατικών, της εκπαίδευσης της και της πρωτοβουλίας που ανέπτυσσε, στοιχεία που υπερτερούσαν του σωματικού χαρακτήρα της παρεχόμενης εργασίας της που προσιδίαζαν βάσει και όσων προεκτέθηκαν στη μείζονα σκέψη της παρούσας (ΑΠ 301/2011, ΕφΛαρ 320/2010 ΤΝΠ Νόμος) και της προσέδιδαν τον χαρακτηρισμό της υπαλληλικής ιδιότητας. Το γεγονός δε ότι η ενάγουσα δε διέθετε πτυχίο τριτοβάθμιας εκπαίδευσης στον τομέα της φροντίδας ασθενών με ειδικές ανάγκες δεν αναιρεί την εξιδιασμένη γνώση που έχει αποκομίσει από τη δωδεκαετή ενασχόληση της με βαριά περιστατικά νοητικώς αναπήρων, την ανάπτυξη ιδιαίτερων τεχνικών για την προσέγγιση και την αποτελεσματική τους φροντίδα σε συνδυασμό με την ολοκληρωμένη βασική της εκπαίδευση και την επιμόρφωση της στον τομέα παροχής πρώτων βοηθειών. Αλλωστε η εναγομένη ουδέποτε προσκόμισε σχετικές καταστάσεις προσωπικού ή ισχυρίστηκε ότι διαθέτει ειδικούς ψυχολόγους, εργοθεραπευτές και εν γένει εξειδικευμένο ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό που να απασχολείται και να παρακολουθεί την εκτέλεση των ανωτέρω κρίσιμων και αναγκαίων για τη διαβίωση των ασθενών εργασιών, οι οποίες είχαν ανατεθεί στην ενάγουσα παιδοκόμο και που κατά τη διάρκεια τους χωρίς την κατάλληλη συμπεριφορά και χειρισμό η υγεία των εν λόγω ασθενών μπορούσε να διατρέξει σοβαρό κίνδυνο (αναρρόφηση, τραυματισμοί, μολύνσεις κλπ). Κατόπιν αυτών, η εναγομένη όφειλε να καταβάλει στην ενάγουσα βάσει της ειδικότητας της ως υπαλλήλου και της προϋπηρεσίας της (έντεκα συμπληρωμένων ετών) ένεκα της καταγγελίας χωρίς προειδοποίηση που της γνωστοποιήθηκε την 5-8-2014 (βλ. σχετική επισημείωση του δικαστικού επιμελητή στο έντυπο της καταγγελίας) το ποσό των (1.287,74 Χ 7 μήνες=) 9.014,18 ευρώ, εκ των οποίων έλαβε η ενάγουσα το μειωμένο ποσό των 3.606,00 ευρώ, με αποτέλεσμα να εξακολουθεί να της οφείλεται διαφορά ύψους (9.014,18 - 3.606,00 = ) 5.408,18 ευρώ, για την οποία προσέφυγε στο αρμόδιο τμήμα Επιθεώρησης Εργασίας Νέας Ιωνίας συνταχθέντος προς τούτο του υπ' αριθμ. 503/2014 δελτίου εργατικής διαφοράς. Σχετικά δε με το αιτούμενο κονδύλι της ηθικής βλάβης που υπέστη η εναγομένη από τη συμπεριφορά της ..., δεκτού γενομένου του ισχυρισμού ότι κατά το διάστημα πριν ορισθεί αυτή ως διαχειρίστρια και εκπρόσωπος της εναγομένης, ήδη ενεργούσε κατ' ανοχή ως πληρεξούσια της τελευταίας, από κανένα αποδεικτικό μέσο δεν προέκυψε συγκεκριμένη προσβλητική και μειωτική συμπεριφορά έναντι της ενάγουσας, παρά ένα φραστικό επεισόδιο που διαπίστωσαν τα όργανα της αστυνομίας που επελήφθησαν κατόπιν κλήσης τους την 5-8-2014 και περί ώρα 16:25 μμ στο χώρο εργασίας της ενάγουσας πριν την επίδοση σε αυτή της ένδικης καταγγελίας που συντελέστηκε την 17:00 μμ της ίδιας ημέρας, περιστατικό που περιγράφεται αόριστα και από το οποίο το παρόν Δικαστήριο δεν μπορεί να αχθεί σε πλήρη δικανική πεποίθηση ιδίως περί της υπαιτιότητας της προστηθείσας της εναγομένης να υποτιμήσει την προσωπικότητα της ενάγουσας και να την προσβάλει ενώπιον των υπολοίπων συναδέλφων της, με συνέπεια το εν λόγω αίτημα να απορρίπτεται ως αβάσιμο. Κατ' ακολουθίαν των ανωτέρω, πρέπει η κρινόμενη αγωγή να γίνει κατά το μέρος που κρίθηκε νόμιμη, εν μέρει δεκτή ως και κατ' ουσίαν βάσιμη και να υποχρεωθεί η εναγομένη να καταβάλει για τις ανωτέρω εκτιθέμενες αιτίες στην ενάγουσα το ποσό των 5.408,18 ευρώ με το νόμιμο τόκο από την επίδοση της ένδικης αγωγής, να κηρυχθεί η απόφαση προσωρινά εκτελεστή διότι κατά την κρίση του δικαστηρίου συντρέχουν εξαιρετικοί προς τούτο λόγοι και η καθυστέρηση στην εκτέλεση της είναι δυνατόν να επιφέρει σημαντική ζημία στην ενάγουσα και να καταδικαστεί η εναγομένη στην καταβολή μέρους των δικαστικών εξόδων αναλόγως της έκτασης της ήττας της (άρθρα 178 παρ.1 ΚΠολΔ) κατά τα οριζόμενα ειδικότερα στο διατακτικό.

 

 

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

 

 

Δικάζει αντιμωλία των διαδίκων.

 

Απορρίπτει ό,τι κρίθηκε απορριπτέο.

 

Δέχεται εν μέρει την αγωγή.

 

Υποχρεώνει την εναγομένη να καταβάλει για τις αναφερόμενες στο σκεπτικό της παρούσας αιτίες στην ενάγουσα το ποσό των πέντε χιλιάδων τετρακοσίων οκτώ ευρώ και δεκαοκτώ λεπτών (5.408,18 ) με το νόμιμο τόκο από την επίδοση της ένδικης αγωγής μέχρι ολοσχερούς εξόφλησης.

 

Κηρύσσει την απόφαση προσωρινά εκτελεστή.

 

Επιβάλλει μέρος των δικαστικών εξόδων της ενάγουσας σε βάρος της εναγομένης, τα οποία ορίζει στο ποσό των διακοσίων (200,00) ευρώ.

 

Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στο Μαρούσι στις 21-7-2015 σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριο του χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων τους δικηγόρων.

 

 

                Η Ειρηνοδίκης            Η Γραμματέας